بررسی سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران در قبال ترکیه

سیاست خارجی عبارت است از یک سری استراتژی یا یک رشته اعمال از پیش طرحریزی شده توسط تصمیمگیرندگان حکومتی که مقصود آن دستیابی به اهدافی معین، در چارچوب منافع ملی و در محیط بین المللی است. به طور خالصه میتوان گفت سیاست خارجی شامل تعیین و اجرای یک سلسله اهداف و منافع ملی است که در صحنهی بین المللی از سوی دولتها انجام میپذیرد. سیاست خارجی میتواند ابتکار عمل یک دولت و یا واکنش آن در قبال کنش دیگر دولتها باشد. به عبارت دیگر، سیاست خارجی پنجرهای است که از طریق آن هر واحد سیاسی، آرمانها، ارزشها و منافع را در ارتباط با بازیگران مختلف در محیط پیرامون و با توجه به موقعیت های متعدد پیگیری مینماید. بر این مبنا، دو کشور ایران و ترکیه نیز به دنبال دستیابی به منافع خود در صحنه بینالملل و در ارتباط با یکدیگر هستند. در این راستا، جهت بررسی سیاستهای خارجی جمهوری اسلامی ایران در قبال ترکیه، تحقیق حاضر با استفاده از روش توصیفی- تحلیلی و با هدف کاربردی صورت گرفته است. داده های مورد نیاز برای این تحقیق در قالب داده های کتابخانه ای میباشد که منابع مورد نظر از طریق جمعآوری اطالعات به صورت کتابخانه ای و استفاده از کتابها، مقالات و نشریات جمع آوری گردیده است. نتایج حاصل از تحقیق حاضر نشان داد که جمهوری اسلامی ایران برای بسط و گسترش روابط سیاسی، اقتصادی و امنیتی خود با ترکیه بر اساس زمینه های مشترک جدید و با مبنا قرار دادن جهت گیری عمل گرایانه تلاش کرده است.