تاثیر شرایط کاری بر موفقیت شغلی با نقش میانجی اعتیاد به کار میان اعضای هیئت علمی

هدف از اجرای این پژوهش بررسی تاثیر شرایط کاری بر موفقیت شغلی با نقش میانجی اعتیاد به کار در اعضای هییت علمی دانشگاه فردوسی مشهد بود. روش پژوهش توصیفی- همبستگی با تاکید بر مدلسازی معادلات ساختاری بود. جامعه آماری همه اعضای هییت علمی دانشگاه فردوسی مشهد (794 نفر) بودند. با استفاده از جدول مورگان تعداد 260 نفر با روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. داده ها از طریق پرسشنامه های اعتیاد به کار، شرایط کاری و موفقیت شغلی راسویل (2014) جمع آوری شد. داده ها با دو نرم افزار SPSS و SMART PLS تجزیه و تحلیل شدند. نتایج پژوهش نشان داد که در سطح اطمینان 99 درصد، اعتیاد به کار و موفقیت شغلی در میان استادان در سطح بالاتری از میانگین و متغیر الزامات روانشناختی شغل و حمایت اجتماعی در سطح پایین تری از میانگین قرار دارد. همچنین نتایج به دست آمده از مدلسازی معادلات ساختاری نشان داد که متغیر اعتیاد به کار می تواند در رابطه میان محدوده کنترل و تصمیم گیری و موفقیت شغلی نقش میانجی را داشته باشد، اما در رابطه میان حمایت اجتماعی و موفقیت شغلی این نقش را ندارد. نتایج پژوهش مدل تحقیق را مبنی بر تاثیر مثبت و غیرمستقیم کنترل شغلی بر موفقیت شغلی از طریق اعتیاد به کار و تاثیر مثبت و مستقیم کنترل شغلی و حمایت اجتماعی بر موفقیت شغلی را تایید کرد.