تاثیر پنج هفته تمرین تناوبی شدید بر سطوح سرمی رزیستین و آدیپونکتین سرمیدر رت های ویستار مبتلا به کبد چرب غیرالکلی

هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر پنج هفته تمرین تناوبی شدید بر سطوح رزیستین و آدیپونکتین و آنزیم های کبدی AST و ALT در رت های ویستار مبتلا به کبد چرب غیرالکلی بود.

برای انجام این پژوهش بنیادی، 24 سر رت نر ویستار خریداری و به حیوان خانه دانشگاه بقیه الله منتقل شدند. سپس به سه گروه مساوی کنترل-سالم، کنترل-بیمار و تمرین-بیمار تقسیم شدند. پژوهش حاضر در تیر ومرداد سال 1398 صورت گرفت. داروی تتراسایکلین با دوز 140 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم از وزن بدن به مدت هفت روز به رت ها با روش گاواژ خورانده شد. تایید کبد چرب (استیاتوزیس) با اندازه گیری آنزیم های کبدی صورت گرفت. گروه تمرین، تمرینات تناوبی شدید (HIIT) را به مدت پنج هفته و پنج روز در هفته انجام دادند. ابتدا آزمون حداکثر توان به عمل آمد و بر آن اساس پروتکل HIIT به صورت پنج تناوب دو دقیقه ای کار با فواصل استراحت یک دقیقه ای شروع شد. 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرینی، نمونه برداری انجام گرفت. تحلیل داده ها با آزمون ANOVA و تعقیبی توکی انجام گرفت.

پس از انجام تمرینات HIIT سطوح سرمی آدیپونکتین و رزیستین در گروه تمرین نسبت به گروه کنترل کبد چربی به ترتیب افزایش و کاهش معناداری را نشان داد (001/0=P). هم چنین، گروه تمرین کاهش معناداری در سطوح سرمی آنزیم هایAST و ALT را تجربه کردند. توان هوازی رت ها در گروه HIIT افزایش معنا داری نسبت به دو گروه دیگر داشت.

HIIT از طریق تعدیل سطوح چربی بدن و تعدیل ترشح آدیپوکاین هایی هم چون آدیپونکتین و رزیستین در بهبود وضعیت رت های مبتلا به کبدچرب غیرالکلی نقش دارد.