تعیین عوامل روان شناختی موثر بر توانمندی پرستاران- مطالعه موردی بیمارستان الغدیر ناجا

توانمندی روان شناختی پرستاران ازیک طرف قدرت ذهنی افراد را برای مقابله با شرایط تنش زا افزایش داده و از طرف دیگر بسیاری از عوامل ایجادکننده تنش های شغلی را کنترل می کند. لذا این مطالعه باهدف تعیین عوامل روان شناختی و تاثیر آن بر توانمندی پرستاران انجام شد.

مطالعه حاضر از نوع آمیخته (کیفی- کمی) و استراتژی پدیدارشناسی، در بیمارستان الغدیر تبریز در سال 1398 انجام شد. جامعه آماری بخش کیفی مطالعه را 15 نفر از پرستاران و جامعه آماری بخش کمی مطالعه را 89 نفر از پرستاران بیمارستان الغدیر ناجا تشکیل دادند که نمونه گیری به روش تصادفی ساده انجام پذیرفت. ابزار مورداستفاده برای ثبت داده ها پرسشنامه بود که در محیط نرم افزار Smart PLS و به روش پیمایشی با تکنیک تحلیل محتوای پنهان انجام شد.

یافته های حاصل از کدگذاری باز و محوری نشان داد که عوامل روان شناختی موثر بر توانمندی پرستاران ناجا در 4 حوزه خوداتکایی، کامروایی، اعتماد متقابل و آگاهی حقوقی می باشند. همچنین نتایج آزمون مسیر نیز نشان داد، خوداتکایی دارای ضریب مسیر 862/0، کامروایی دارای ضریب مسیر 752/0، اعتماد متقابل دارای ضریب مسیر 734/0 و آگاهی حقوقی دارای ضریب مسیر 948/0 هستند.

سیاست گذاران و مدیران نظام سلامت بایستی بر توانمندسازی پرستاران که اکثریت نیروی انسانی بیمارستان را تشکیل می دهند اهمیت دهند و مولفه هایی را که موجب بهبود عوامل روان شناختی و درنتیجه توانمندی کادر پرستاری بیمارستان ها می شود، مهیا کنند.