اثر اسانس مریم گلی و مرزه بر باکتری های استافیلوکوک آرئوس، استرپتوکوک آگالاکتیه و اشرشیاکلی

برای درمان بیماری های باکتریایی با توجه به عوارض مصرف آنتی بیوتیک ها نیاز به مواد ضد باکتریایی جدید و طبیعی است و یکی از این مواد روغن های اسانسی گیاهان دارویی هستند لذا این مطالعه به منظور بررسی فعالیت ضد باکتریایی اسانس های مرزه و مریم گلی و مقایسه آن ها با آنتی بیوتیک های جنتامایسین و آموکسی سیلین علیه باکتری های استافیلوکوک آریوس، استرپتوکوک آگالاکتیه و اشرشیاکلی انجام شد. شناسایی ترکیبات شیمایی اسانس با آنالیز به روش GC/MS انجام شد. حداقل غلظت بازدارنده رشد (MIC) و حداقل غلظت باکتری کشی (MBC) اسانس ها به روش رقیق سازی لوله ای و حساسیت باکتری به اسانس ها و آنتی بیوتیک ها با استفاده از دیسک دیفیوژن تعیین گردید و تاثیر اسانس ها بر منحنی رشد باکتری ها در ساعت های 0، 6، 10 و 24 مطالعه شد. مهم ترین ترکیبات مریم گلی کارواکرول (01/61%) و تیمول (41/20%) و مرزه اکالیپتول (45/32%) و کارواکرول (24/28%) بود. از نظر MIC و MBC اسانس مریم گلی بیشترین تاثیر را علیه باکتری استافیلوکوک آریوس (به ترتیب  009/0 % و 019/0%) و اسانس مرزه بیشترین تاثیر را علیه باکتری استرپتوکوک آگالاکتیه (به ترتیب 078/0% و 156/0%) داشت. در دیسک دیفیوژن نیز اثر ضد باکتریایی اسانس ها تفاوت معنی داری با جنتامایسین و آموکسی سیلین/کلاولانات نداشت و تاثیر مریم گلی قوی تر از مرزه بود. در منحنی رشد، غلظت MIC اسانس ها ساعت 24 باعث کاهش معنی دار تعداد باکتری ها شدند. به طور کلی اسانس مریم گلی با دارا بودن ترکیبات ضد باکتریایی قوی (کارواکرول و تیمول) بیشتر، اثر قوی تری از مرزه علیه باکتری ها داشت و اثر ضد باکتریایی هر دو اسانس تفاوت معنی داری با دو آنتی بیوتیک جنتامایسین و آموکسی سیلین/کلاولانات نداشت که نشان دهنده اثر قابل قبول اسانس هاست.