بررسی شیوع انکیلوگلوسیا در کودکان 3تا5 ساله در شهر ساری

انکیلوگلوسیا یک آنومالی تکاملی زبان است که باعث محدودیت در حرکت زبان می شود. بروز انکیلوگلوسیا در جوامع مختلف بین 02/0% تا  4/4% گزارش شده است. مطالعه ی حاضر با هدف تعیین شیوع انکیلوگلوسیا در کودکان 5-3 ساله شهر ساری در سال 1399 انجام شد.

  در این مطالعه شیوع انکیلوگلوسیا در 975 کودک 3 تا 5 ساله بررسی شد. روش معاینه به صورت معاینه ی ساده و تشخیص انکیلوگلوسیا بر اساس مشاهده فرنوم کوتاه و طبقه بندی طبق معیار Kotlow بود. همچنین طول زبان آزاد فرد توسط خط کش اندازه گیری شد و براساس اندازه گیری ها مقادیر 16 میلی متر به بالا نرمال و مقادیر کمتر از 3 میلی متر انکیلوگلوسیا شدید در نظر گرفته شد. مقایسه شیوع و شدت انکیلوگلوسیا بر حسب جنسیت با آزمون chi-square یا fisher exact test انجام شد و توزیع نرمال داده ها با آزمون Shapiro-Wilk بررسی شد.

نتایج نشان دادند که شیوع انکیلوگلوسیا در کودکان 3 تا 5 ساله شهر ساری  6/3 درصد بوده که از این بین شیوع در دختران 2 درصد  و پسران 6/1 درصد بوده است و تنها 0/7% از آن ها، فرم شدید این انومالی مبتلا بودند. جنسیت و سن کودکان ارتباط معنی داری با شدت و شیوع انکیلوگلوسیا نداشت. (0/73 =P)   هم چنین سن مادر کودکان هنگام زایمان نیز تاثیر معنی داری بر شیوع انکیلوگلوسیا نداشت. (0/8=P)

به نظر می رسد شیوع انکیلوگلوسیا در کودکان 3 تا 5 ساله شهر ساری در محدوده استانداردهای اعلام شده و شیوع کشوری می باشد و فراوانی آن در دختران بیش از پسران است.