تاثیر تناسبات هندسی بر عملکرد نور و نسبتهای برگرفته از طبیعت در خانه های تاریخی (نمونه موردی: خانه های اردبیل)

بهر ه گیری از تناسبات برگرفته از طبیعت در معماری سنتی به عتوان اصلی جاری در تعامل محیط انسان ساخت با محیط طبیعی است. لذا که ارتباط ذاتی با طبیعت می تواند به شباهتهای صوری ختم شود. این پژوهش به شناسایی میزان سازگاری تناسبات هندسی رایج در خانه های تاریخی با عملکرد نور طبیعی بستر و نسبتهای طبیعی می پردازد تا، رایج ترین حالت جانمایی منطبق بر طبیعت را شناسایی نماید. براین اساس تعداد 28 اتاق شاه نشین از 21 خانه تاریخی در اردبیل انتخاب می گردد. با برداشت میدانی و  استدلال منطقی داده ها و روش های محاسباتی، تحلیل عددی داده ها صورت می گیرد. بدین ترتیب که با استفاده از نمودار فراوانی و ضریب تغییرات میانگین، توزیع نرمال تناسبات واقع بر شاه نشین مشخص می شود. سپس براساس محاسبات عددی میزان سازش این تناسبات هندسی و مشخصات نورگیرها با محدوده نفوذ نور طبیعی محاسبه می شود. نتایج براساس رایج ترین جانمایی ها نشان می دهد که محیط طبیعی و محیط انسان ساخت در معماری سنتی همساز و در تعامل با یکدیگراند. به نحوی که 95 درصد از تناسبات رایج در خانه های تاریخی اردبیل از نسبتهای حسابی و تعداد زیادی از تناسبات طلایی پیروی می کنند. که بالاترین هم پوشانی را با فراوانی میزان توزیع و محدوده نفوذ نور طبیعی دارند. علاوه بر این محدوده بی خطی آسمان از فضای داخلی نشان می دهد که در تمامی نمونه ها، طبیعت در حوزه بصری قرار دارند.