تحلیل اثر فضای کسب و کار بر اشتغال بخش های کشاورزی، صنعت و خدمات (مورد مطالعه: 31 استان ایران)

با توجه به اهمیت اشتغال و اثرپذیری آن از بهبود فضای کسب‌وکار، در پژوهش حاضر تلاش شده است تا تاثیر بهبود فضای کسب‌وکار بر اشتغال مورد تحلیل و واکاوی قرار گیرد. برای این منظور‌ در برآورد الگو در قالب الگوی پایه در سه سطح (کشاورزی، صنعت و خدمات) و دو سناریو در هر سطح از روش داده‌های تابلویی و داده‌های فصلی (1397:2-1395:3) 31 استان استفاده شده است. نتایج حاصل از برآورد الگو در هر یک از بخش‌ها حاکی از آن است که در استان‌هایی که نرخ اشتغال بخش کشاورزی و یا صنعت و یا خدمات در آن‌ها بیش از سایر استان‌هاست؛ اثر سهولت کسب‌وکار بر نرخ اشتغال آن بخش مثبت می‌باشد. البته از نظر حساسیت، اشتغال بخش کشاورزی نسبت به بهبود فضای کسب‌وکار، دارای کشش پایین و برابر با 34/0 است. یافته دیگر آن‌که، بر خلاف استان‌های توسعه‌یافته و درحال‌توسعه که بهبود فضای کسب‌وکار تاثیری بر نرخ اشتغال بخش کشاورزی ندارد؛ در استان‌های محروم این اثر مثبت و برابر با 1/0 است. همچنین اثرپذیری مثبت نرخ اشتغال بخش صنعت از بهبود فضای کسب‌وکار تنها برای استان‌های توسعه‌یافته با ضریب 87/0 مشاهده شده است. این در حالی است که در این گروه از استان‌ها بهبود فضای کسب‌وکار با اثری معکوس و برابر با منفی 03/0 بر نرخ اشتغال خدمات همراه بوده و در استان‌های درحال-توسعه و محروم اثر معنی‌دار نیست.