بررسی تطبیقی رشد و پرورش زنان در آراستگی و ناروشنگری آنان در نزاع و مخاصمه، در تفسیر فریقین و پژوهش های روان شناختی

برابر دیدگاه اغلب مفسران فریقین، در آیه هیجدهم سوره زخرف که آیه حلیه نامیده می شود به دو ویژگی زنان یعنی؛ پرورش در زینت و ناروشنگری در نزاع و خصومت ها تصریح شده است. بسیاری از مفسران اهل سنت و برخی مفسران شیعی، این دو خصوصیت را نشانه نقص عقل زنان دانسته اند! ولی بسیاری از مفسران شیعی، با توجه به سایر آیات، آن را توصیفی واقعی از زنان شناسانده اند. پژوهش حاضر با روش توصیفی- تحلیلی ضمن بررسی و نقد آرای مفسران، دیدگاه های ایشان را با یافته های جدید روان شناسی مورد بررسی قرار داد. بدین منظور منابع مکتوب در این حوزه مورد مطالعه و به شیوه تحلیلی- توضیفی مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها نشان داد که آیه حلیه به دلالت مطابقی، در مقام اخبار از واقعیت روانی زنان و توصیف طبیعت زنانه است که بر اساس حکمت الهی، برای بهروری زندگی خانوادگی طراحی شده است؛ ولی می توان به دلالت التزامی، لازمه آن را ارایه این رهنمون به زنان دانست که به دو امر مهم در زندگی اشاره دارد که عبارتند از: اهمیت آراسته سازی درون خانوادگی خود در رشد و پرورش شخصیت زنانه خویش و اهتمام ورزیدن به آن، و اجتناب و دوری گزینی از موقعیت های خصومت آمیز در زندگی خانوادگی و اجتماعی که راهکاری برای استحکام نظام خانواده و کاستن از جدل های کلامی زن و مرد.