شناسایی شبکه کنشگران و تحلیل روابط سیاستگذاری در صنعت موسیقی

صنعت موسیقی، یکی از صنایع تاثیرگذار و سودآور هنری رسانه ای است که در سال های اخیر نقش ویژه ای در بازار رسانه پیدا کرده است. از همین رو، نمی توان نسبت به فعالیت ها و چالش های آن در سطح سیاستگذاری بی تفاوت بود. پژوهش کنونی، در پی یافتن مسایل سیاستگذارانه صنعت موسیقی در جمهوری اسلامی ایران و تبیین شبکه کنشگران سیاستگذاری و تحلیل روابط بین آن ها است. در این پژوهش، با 13 نفر از خبرگان صنعت موسیقی از جمله کنشگران صنعت، مدیران، خبرنگاران و استادان دانشگاهی در این حوزه مصاحبه عمیق و نیمه ساختاریافته انجام شده است. داده ها به واسطه نظریه کنشگر شبکه مورد تجزیه و تحلیل قرارگرفته اند. بر اساس یافته های این تحقیق، شبکه سیاستگذاری این صنعت، با مسایل اقتصادی، فرهنگی، نظارتی، دینی، آموزشی، ساختاری، قانونی و مدیریتی مواجه است که به دلیل نبود شبکه هماهنگ سیاستگذاری، این مسایل همچنان پابرجا مانده اند. در شبکه سیاستگذاری صنعت موسیقی، بازیگران ناهمگن خصوصی و دولتی وجود دارند که فقدان بازیگر محوری موجب شده تا این شبکه، ناتوان از تدوین سیاست ها و اجرای آن ها باشد. همچنین با توجه به پیچیدگی های ادراک شده، این شبکه استحکام کافی را جهت سیاستگذاری و رفع چالش های صنعت موسیقی ندارد؛ برای رفع این مسایل، پیشنهادهایی جهت طراحی شبکه مستحکمی در حوزه سیاستگذاری صنعت موسیقی مطرح شده است.