مدل سازی معادلات ساختاری رابطه بین طرحواره های ناسازگار اولیه با کیفیت زناشویی با میانجیگری راهبردهای حل تعارض در زنان متاهل

 طرحواره های ناسازگار اولیه در زنان موجب شناسایی نشدن نیازهای اولیه ارضا نشده می شود که متعاقبا بر حل تعارض در آنان تاثیر می گذارد؛ ازاین رو این زنان در روابط زناشویی خود کمتر انطباقی و مصالحه گرانه برخورد می کنند؛ بنابراین هدف پژوهش حاضر مدل سازی معادلات ساختاری رابطه بین طرحواره های ناسازگار اولیه با کیفیت زناشویی با میانجیگری راهبردهای حل تعارض در زنان متاهل بود.

روش پژوهش از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش را زنان متاهل مراجعه کننده به خانه های سلامت شهر تهران در سال 1399 تشکیل دادند که از میان آن ها 320 نفر واجد شرایط به مطالعه وارد شدند. در گام اول انتخاب مناطق تصادفی بود و در گام آخر افراد به صورت دردسترس و برخط انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل نسخه کوتاه پرسشنامه طرحواره یانگ (یانگ، 1998)، پرسشنامه راهبردهای حل تعارض رحیم-ویرایش دوم (رحیم، 1983) و مقیاس تجدیدنظرشده سازگاری زناشویی (باسبی و همکاران، 1995) بود. داده های پژوهش با استفاده از مدل سازی معادلات ساختاری و ضریب همبستگی پیرسون در نرم افزارهای SPSS نسخه 24 و AMOS نسخه 24 و با درنظرگرفتن سطح معناداری 0٫05 تحلیل شدند.

نتایج نشان داد اثر کل طرحواره های ناسازگار اولیه بر کیفیت زناشویی (0٫001=p، 0٫431-=β) و اثر مستقیم طرحواره های ناسازگار اولیه بر کیفیت زناشویی (0٫011=p، 0٫332-=β) معنادار بود؛ همچنین اثر غیرمستقیم طرحواره های ناسازگار اولیه بر کیفیت زناشویی با میانجیگری راهبردهای حل تعارض سازنده (0٫008=p، 0٫054-=β) و غیرسازنده (0٫011=p، 0٫045-=β) معنادار بود؛ به علاوه مدل مفروض پژوهش با داده های گردآوری شده برازش نسبتا مناسبی داشت (2٫48=df/2c، 0٫933=CFI، 0٫969=GFI، 0٫891=AGFI، 0٫047=RMSEA).

براساس یافته های پژوهش، طرحواره های ناسازگار اولیه به واسطه راهبردهای حل تعارض سازنده و غیرسازنده بر کیفیت زناشویی متاهلان تاثیر می گذارند.