لزوم برنامه ریزی برای بالندگی کارآفرینی دانشجویان: مطالعه موردی

هدف پژوهش حاضر  ارایه الگویی برای بالندگی کارآفرینی دانشجویان در آموزش عالی بود. این پژوهش از نظر هدف کاربردی، روش تحقیق توصیفی از نوع پیمایشی و از نظر نوع داده آمیخته(کمی- کیفی) بود. در بخش کیفی با استفاده از روش داده بنیاد از طریق مصاحبه نیمه ساختار یافته با 15 نفر ازصاحب نظران به شناخت ابعاد بالندگی کارآفرینی دانشجویان پرداخته شد.دربخش کمی، جامعه آماری شامل دانشجویان واحدهای دانشگاه آزاد تهران بود. حجم نمونه با استفاده ازجدول مورگان و روش تصادفی طبقه ای، 384 نفر تعیین شد. الگوی به دست آمده در بخش کیفی، در قالب پرسشنامه محقق ساخته که روایی محتوایی آن تایید و پایایی آن با آلفای کرونباخ مقدار 88/0 به دست آمد. روایی ابزار گردآوری داده ها از طریق روایی محتوایی و روایی سازه انجام شد.‏ روش تحلیل داده های کیفی، کدبندی بود. نهایتا الگوی بالندگی کارآفرینی دانشجویان به منظور برنامه ریزی آموزشی و درسی، با سه بعد (مولفه های بالندگی کارآفرینی، روش های بالندگی کارآفرینی و سازو کارهای بالندگی کارآفرینی)، 9 مولفه (نگرش کارآفرینی، دانش کارآفرینی، مهارت کارآفرینی، روش های ارایه مستقیم، روش های تعاملی، روش های کاربردی- عملیاتی، کارآفرینی در محیط واقعی، کارآفرینی در محیط مجازی، کارآفرینی در محیط دانشگاه) و 77 شاخص طراحی شد. نتایج نشان داد که «دانش کارآفرینی»، «روش تعامل» و «سازو کار کارآفرینی در محیط مجازی» بیشترین همبستگی را با بالندگی کارآفرینی دارند.