مقایسه تحلیلی دیدگاه ملاصدرا و علامه طباطبایی در تبیین حقیقت بداء و مسائل مربوط به آن
پژوهش پیش رو به روش توصیفی، تحلیلی به مقایسه دیدگاه ملاصدرا و علامه طباطبایی درباره آموزه بداء پرداخته است. ملاصدرا از طریق اشاره به نفوس سماویه و ملایک عماله، حقیقت بداء را تبیین و نحوه اسناد حقیقی آن به خداوند را تحلیل می کند؛ اما علامه طباطبایی توانسته است، بدون اشاره به افلاک و با استفاده از آیات قرآن کریم، رابطه بداء با صفات و تقدیر الهی را تبیین کند. علامه با استفاده از آیه 39 سوره رعد، هم حقیقت بداء را تبیین می کند و هم دایره شمول آن را به تمام موجودات دارای اجل، تعمیم داده و همیشگی بودن آن را اثبات می نماید. همچنین وی بر خلاف ملاصدرا که حقیقت نسخ و بداء را متفاوت می داند، حقیقت آن دو را یکی دانسته و تفاوت آنها را در شمولشان نسبت به عالم تکوین و تشریع بر می شمرد. ملاصدرا وقوع بداء در علم و اخبار معصومین (ع) را جایز دانسته، ولی از دیدگاه علامه طباطبایی، وقوع بداء در علم و اخبار معصومین (ع) جایز نیست.
-
رهبری در کیسانیان نخستین: تقابلات ابن حنفیه با مختار ثقفی
نوکابادی*
پژوهش نامه تاریخ اسلام، تابستان 1402 -
تبیین صدرا از «حسن و قبح» براساس رابطه عمل، ملکات و معرفت
سیده زینب حسینی*، ابراهیم نوئی
نشریه کلام پژوهی، بهار و تابستان 1403 -
بررسی ادعای وقوع بداء در استجابت دعای حضرت زکریا (ع)
طاهر کریم زاده*، رضاعلی شیرخدا،
نشریه دعاپژوهی، پاییز و زمستان 1402 -
عزاداری اشراف و مردم عادی در آثار سفرنامه نویسان دوره قاجار
*، علی بلوردی
نشریه پژوهش های ایرانشناسی، زمستان 1402