ارائه مدل بومی تربیت و آموزش پلیس با رویکرد آینده پژوهی

هدف از بومی سازی، متناسب سازی نظریه ها، برای توضیح بهتر پدیده های مرتبط با زمینه شکلگیری و وجودی پدیده مورد مطالعه است. با استفاده از این روش میتوان برخی نظریه ها را در زمینه اجتماعی، فرهنگی، مذهبی و اقتصادی خاص خود مورد بررسی و آزمون مجدد قرار داد، و اگر تغییراتی برای توضیح بهتر پدیده های مورد مطالعه مورد نیاز باشد در آنها اعمال نمود. هدف تحقیق این است که الگوی بومی تربیت و آموزش پلیس با رویکرد آینده‌پژوهی در ناجا چگونه ترسیم می شود.

این تحقیق از حیث هدف کاربردی و از حیث روش انجام تحقیق توصیفی - تحلیلی با رویکرد کیفی است. جامعه آماری تحقیق شامل خبرگان آینده پژوهی در ناجا بوده و تعداد نمونه تحقیق 13 نفر بوده که به روش قضاوت انتخاب گردیده‌اند. قلمرو مکانی تحقیق، دانشگاه پلیس می باشد. در جهت اجرای تحقیق در ابتدا با مطالعه ادبیات و پیشینه تحقیق عوامل موثر بر آینده پژوهی در ناجا با استفاده از روش تحلیل محتوا احصا گردیده؛ سپس در جهت دستیابی به الگوی مفهومی تحقیق روابط بین عوامل شناسایی شده از روش الگوسازی ساختاری تفسیری[1](ISM) استفاده شده است.

پدیده اصلی تحقیق« مدل بومی تربیت و آموزش پلیس» نام گرفت. دو مولفه مسیله‌یابی و نیازسنجی به‌عنوان مولفه‌های درون نگر و مولفه‌های پایش رقبا و دشمنان، تغییرات محیطی به عنوان مولفه های برون نگردر نظر گرفته شده است. چهار مولفه(تدوین راهبرد، تدوین نقشه راه، نظام بازخورگیری و آنالیز سیستم و ترویج و اشاعه مشارکت عمومی) به عنوان الزامات تدوین نقشه راه آینده مرجح در نظر گرفته شده است.

در مدل به دست آمده الگویی بومی با رویکردآینده‌پژوهی و در پنج سطح و 10 مولفه برای آینده‌پژوهشی تربیت و آموزش در ناجا ارایه گردیده است.