ناهنجاری های سی تی اسکن و شدت درگیری ریه در بیماران مبتلا به کووید-19 بستری در بیمارستان رازی قائم شهر درسال 1399-1398

با توجه به لزوم تشخیص به موقع بیماران مشکوک به کووید-19 جهت کاهش شدت بیماری با استفاده از سی تی اسکن  و چون در مطالعات قبلی به این موضوع پرداخته نشده است، هدف از انجام مطالعه حاضر بررسی یافته های سی تی اسکن ریه و شدت درگیری آن در بیماران مبتلا به کووید-19 بود.

این مطالعه توصیفی- مقطعی گذشته نگر در سال 99-1398 انجام شد. جامعه آماری تمامی بیماران بستری در بیمارستان رازی قایم شهر که علایم کووید-19 و آزمایش RT-PCR مثبت داشتند، بود. کلیه اسکن ها توسط متخصص رادیولوژی گزارش شد. داده ها با آزمون کای اسکویر و تی تست تجزیه و تحلیل شدند.

666 بیمار (36/51 درصدزن و 64/48 درصد مرد) بررسی شدند. میانگین سنی بیماران 55/16±06/54 سال بود. بیش ترین میزان درگیری ریه در محدوده متوسط بود که الگوی کدورت شیشه مات (GGO) (33/39 درصد) به عنوان بیش ترین الگو در این محدوده مشاهده شد. در محدوده شدید درگیری ریه نیز الگو GGO (37/22 درصد) بیش تر مشهود بود. از نظر درصد درگیری ریه، 75/6درصد در گروه 25-0درصد، 29/22درصد درگیری ریه در محدوده 50-25 درصد و 27/20درصد درگیری بیش تر از 75 درصد داشتند. بیش تر بیماران در وضعیت suggestive highly قرار داشتند که در این وضعیت شدت درگیری ریه بیماران در محدوده متوسط (97/45درصد) بیش ترین درصد را داشت، از لحاظ آماری بین متغیرهای شدت درگیری در این وضعیت تفاوت معنی داری مشاهده نشد(535/0 =P).

علامت شاخص سی تی اسکن که در بیماران مبتلا به کووید-19 در استان مازندران به دست آمد در درجه اول GGO و به دنبال آن نمای consolidation و crazy paving بوده است.