تاثیر سواد اخلاقی بر سکوت سازمانی با توجه به نقش میانجی گری جو اخلاقی کارکنان بیمارستان آیت الله طالقانی تهران

انسان‌ها از طریق سخن‌گفتن خویش را در کار شریک می‌سازند و احساس ناتوانی را از بین می‌برند، اما زمانی که شرایطی به وجود آید که کارکنان جرات سخن‌گفتن درباره مسایل و مشکلات را نداشته باشند، پدیده سکوت سازمانی گسترش می‌یابد و این خطر بالقوه‌ای قلمداد می‌شود. پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر سواد اخلاقی بر سکوت سازمانی با میانجی‌گری جو اخلاقی کارکنان بیمارستان آیت‌ا... طالقانی تهران انجام شد.

روش پژوهش بر حسب هدف، کاربردی، از نظر روش گردآوری داده‌ها، توصیفی همبستگی و همینطور از نظر نوع داده، کمی است. جامعه آماری پژوهش، کارکنان بیمارستان آیت‌ا... طالقانی تهران به تعداد 250 نفر است. با استفاده از محاسبه حجم نمونه در معادلات ساختاری و روش نمونه‌گیری طبقه‌ای، 148 نفر به عنوان حجم نمونه انتخاب شدند. به منظور گردآوری داده‌ها از سه پرسشنامه استاندارد سواد اخلاقی استو کوویچ و بگلی (2017 م.)، سکوت سازمانی ون‌داین (2003 م.) و جو اخلاقی ویکتور و کولن (1987 م.) استفاده شد. پس از جمع‌آوری پرسشنامه‌ها، توصیف داده‌ها از طریق نرم‌افزار SPSS 21 انجام شد و استنباط آماری داده‌ها از طریق مدل‌سازی معادلات ساختاری و به کمک نرم‌افزار Lisrel 8.80 انجام پذیرفت. ویژگی‌های فنی پرسشنامه شامل پایایی و روایی بررسی شد.

نتایج پژوهش حاکی از آن است، جو اخلاقی به صورت مستقیم 56/0=β بر سواد اخلاقی اثرگذار است. جو اخلاقی به صورت مستقیم 68/0=β بر سکوت سازمانی اثرگذار است. سکوت سازمانی نیز به طور غیر مستقیم 71/0=β بر سواد اخلاقی تاثیرگذار است. در این رابطه زمانی که جو اخلاقی به عنوان متغیر میانجی وارد می‌شود، دارای قدرت بیشتری است. به عبارت دیگر می‌توان گفت سواد اخلاقی 56/0=β با نقش میانجی جو اخلاقی68/0=β موجب کاهش سکوت سازمانی 71/0=β کارکنان بیمارستان می‌شود.

با آگاهی‌دادن به آزمودنی‌ها از فرایند پژوهش همچون عنوان و اهداف آن، رضایت کامل جهت اجرای تحقیق حاصل گردید.

استنتاج یافته ها گویای این موضوع می باشد که مسایل اخلاقی با تاکید بر اهمیت شان انسان و روابط انسانی مناسب باعث ایجاد محیطی امن برای بیان دیدگاه ها و نظرات کارکنان می باشد که به تبع آن عواقب و پیامدهای ناشی از سکوت سازمانی را کاهش می دهد.