اثر حفاظتی اپی کاتچین بر زنده مانی سلول عصبی PC12 مواجه شده با داروی والپروئیک اسید

به خوبی ثابت شده است که داروی ضد تشنج والپروییک اسید با ایجاد استرس اکسیداتیو در انسان و در تمام گونه های حیوانی مورد آزمایش، تراتوژنیک است. در این مطالعه، باتوجه به ترکیب شیمیایی کاتچین ها، اثر محافظتی آن بر زنده مانی سلول های عصبی PC12 مواجه شده با داروی والپروییک اسید بررسی شد.

اثرات محافظتی اپی کاتچین (دوز 10-50-100-500-1000 میکروگرم بر میلی لیتر) بر سمیت ناشی از داروی والپروییک اسید بر بقا و زنده مانی سلول عصبی PC12 توسط تست MTT و تست های استرس اکسیداتیو شامل (ارزیابی میزان ROS، SOD، GPx و پراکسیداسیون لیپیدی) بررسی شد. تمامی داده ها با استفاده از آنالیز واریانس یک طرفه one-way ANOVA و تست Tukey توسط GraphPad Prism.8 تجزیه و تحلیل شدند.

با توجه به نتایج، اپی کاتچین اثرات سیتوتوکسیک اسید والپروییک را در غلظت های 500 و 1000 میکروگرم بر میلی لیتر کاهش داد (0/0001<p). اپی کتچین به طور معنی داری استرس اکسیداتیو ناشی از والپروییک اسید را از طریق کاهش تولید گونه های فعال اکسیژن (ROS) و مالون دی آلدهید (MDA) اعمال کرده است (0/001< P و 0/0001<p).

مطالعه حاضر نشان داد که مصرف اپی کاتچین می تواند پتانسیل آنتی اکسیدانی را افزایش دهد. هم چنین، EC محافظت سلولی قابل توجهی را در برابر سمیت اسید والپروییک در سلول های PC12 نشان داد.