جایگاه شب قدر در روایات شیعه: تحلیل صدوری وفقه الحدیثی

این مقاله به تحلیل صدوری(سندی) وفقه الحدیثی(متنی) روایت های مربوط به آثارونتایج ایمان واعتقاد به شب قدروتاثیرآنها درزندگی انسان ازدیدگاه اهل بیت (ع) پرداخته است. این دسته ازروایات پیرامون پنج موضوع قابل مشاهده است؛ که درروایتی به نقش هدایتگری امامان معصوم (ع) درایمان واعتقاد به شب قدر پرداخته شده ودرروایاتی دیگردومقوله ی هدایت وتصدیق اهل بیت (ع)، به عنوان نتیجه ی ایمان واعتقاد به شب قدرمعرفی گردیده؛ ودرروایاتی نیزازدوموضوع کفرومنکرشدن علم خداوند، سخن به میان آمده که منتج به انکاروعدم ایمان واعتقاد به شب قدرشده است. دراین مقاله ازمجموع 156 روایت تعداد شش روایت را با عنوان آثارونتایج ایمان واعتقاد به شب قدر، باتوجه به اولویت قرن وترتیب زمانی صدورروایات درمصادراولیه ی هریک، بررسی نموده ایم. بررسی تحلیلی اعتبارصدوری (سندی) وارزیابی راویان نشان دهنده ی این است که درسند این روایات افرادی ثقه ،ضعیف وممدوح وجود دارد که ارزیابی آنها منجربه این گردید که درنهایت ازمجموع شش روایت بررسی شده، یک روایت موثق و پنج روایت ضعیف السند ارزیابی شدند؛ وبا بررسی تحلیلی فقه الحدیثی(متنی) ودلالی این روایات دریافتیم که دراین روایات، انواع اختلافات واشکالات متنی همچون تصحیف ،نقل به معنا ،مزید ونقصان ،تحریف وتقطیع وجود دارد که باعث اضطراب وعدم اصالت متن حدیث گردیده است که مصادیق آن مورد توجه قرارگرفته است.