مقایسه اثربخشی انزجاردرمانی و هیپنوتراپی در کاهش علائم و افزایش عزت نفس دانش آموزان مبتلا به وسواس موکندن

وسواس موکندن نوعی اختلال روان شناختی است که درمان آن از موضوعات چالش بر انگیزتر بالینی و بهداشت روانی به شمار می رود؛ بنابراین هدف مطالعه حاضر مقایسه اثربخشی انزجاردرمانی و هیپنوتراپی در کاهش علایم و افزایش عزت نفس دانش آموزان مبتلا به وسواس موکندن بود.

روش پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون همراه با گروه گواه بود. جامعه آماری را تمامی دانش آ موزانی تشکیل دادند که به منظور حل اختلال وسواس موکندن به مراکز مشاوره و کلینیک روان شناختی اداره آموزش وپرورش شهرستان بیله سوار در سال 98-1397 مراجعه کردند. تعداد 45 نفر از دانش آموزان واجد شرایط به طور داوطلبانه وارد مطالعه شدند و در دو گروه آزمایش (انزجاردرمانی و هیپنوتراپی) و یک گروه گواه قرار گرفتند (هر گروه پانزده نفر). یک گروه آزمایش انزجاردرمانی را در شش جلسه و گروه آزمایش دیگر هیپنوتراپی را در هشت جلسه دریافت کرد. برای جمع آوری داده ها، پرسش نامه عزت نفس کوپراسمیت (کوپراسمیت، 1967) و مقیاس موکنی بیمارستان عمومی ماساچوست (کیتن و همکاران، 1995) به کار رفت. تحلیل داده ها با استفاده از آزمون های تحلیل واریانس یک طرفه، کای دو، تحلیل کوواریانس چندمتغیری و تک متغیری و آزمون تعقیبی توکی در سطح معناداری 0٫05 در نرم افزار SPSS نسخه 16 انجام شد.

با کنترل اثرات پیش آزمون، اثر گروه ها معنادار بود و میانگین نمره های متغیرهای وسواس موکنی و عزت نفس در دو گروه آزمایش در پس آزمون درمقایسه با گروه گواه، به طور معناداری به ترتیب کاهش (0٫013=p) و افزایش (0٫021=p) یافت. در میانگین نمره های متغیرهای وسواس موکنی و عزت نفس بین هریک از گروه های آزمایش با گروه گواه تفاوت معناداری وجود داشت (0٫001>p)؛ همچنین در میانگین نمره های متغیرهای مذکور بین گروه های آزمایش تفاوت معناداری مشاهده شد (0٫001>p).

براساس یافته های پژوهش، مداخلات هیپنوتراپی و انزجاردرمانی در کاهش علایم وسواس موکنی و افزایش عزت نفس دانش آموزان مبتلا به وسواس موکنی کارآمد است؛ اما هیپنوتراپی درمقایسه با انزجاردرمانی در کاهش علایم وسواس موکنی (متمرکز و خودکار) و افزایش عزت نفس تاثیر بیشتری دارد.