بررسی سطح رضایت مندی و عوامل مرتبط در بیماران مراجعه کننده به کلینیک های فیزیوتراپی دانشگاه علوم پزشکی سمنان در شش ماهه دوم سال 1380

اهمیت توجه به سطح رضایت بیماران از خدمات درمانی، نقش موثری در برنامه ریزی های مدیریتی در سیستم های خدمات سلامتی دارد. این مطالعه با هدف ارزیابی سطح رضایت مندی بیماران از خدمات فیزیوتراپی ارایه شده و عوامل مرتبط با آن در کلینیک های دانشکده توان بخشی دانشگاه علوم پزشکی سمنان طراحی و اجرا گردید.
این مطالعه توصیفی-تحلیلی بوده که به صورت سرشماری سطح رضایت مندی 400 بیمار (69% خانم و 31% آقا) ارجاعی فیزیوتراپی به کلینیک های دانشکده توان بخشی را در حیطه های مختلف رضایت مندی با استفاده از پرسش نامه استاندارد در شش ماهه دوم سال 1380 ارزیابی کرده است. از روش آمار توصیفی برای بیان سطح رضایت بیماران برحسب حیطه های مختلف رضایت مندی استفاده گردید و برای مقایسه سطح رضایت مندی بیماران مراجعه کننده به کلینیک های مختلف توان بخشی و همین طور تعیین ارتباط این سطح با ویژگی های ایشان نیز از آزمون Chi-Squareاستفاده گردید.
سنجش رضایت مندی کل بیان گر: رضایت مندی مطلق 17%، رضایت مندی نسبی 2/69% و عدم رضایت مندی 8/13% می باشد. بیش ترین میزان رضایت مندی مطلق در حیطه رعایت شئونات اخلاقی 5/51% و پایین ترین سطح رضایت مندی مطلق در حیطه برنامه ریزی و زمان بندی درمان با 1/24% مشاهده گردید (P<0.05). میزان سطح عدم رضایت مندی با کاهش سن به طور معنی داری افزایش می یابد (P<0.05) و افزایش مشخصی در سطح عدم رضایت مندی کل در مراجعین بی کار (P<0.05) و مراجعینی که برای چندمین بار به کلینیک مربوطه مراجعه می کردند مشاهده گردید (P<0.05).
بررسی نتایج، نشان دهنده تفاوت سطح رضایت مندی در کلینیک های مختلف توان بخشی برحسب عوامل مختلف است. به کارگیری این نتایج در برنامه ریزی های استراتژیک خدمات توان بخشی، قدمی موثر در افزایش بهره وری در ارایه خدمات بوده که البته ارزیابی های مجدد در برآورد میزان تاثیر شیوه های کاربردی بر سطح رضایت مندی بیماران لازم است.