خودشیفتگی و آمادگی اعتیاد: نقش تجارب شرم و الگوی دلبستگی

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه خودشیفتگی و آمادگی اعتیاد، با نقش حد واسط شرم و الگوی دلبستگی انجام شد. این پژوهش از نظر هدف کاربردی و از منظر روش توصیفی-همبستگی بود. جامعه آماری تحقیق شامل کلیه دانشجویان دانشگاه تهران در سال تحصیلی 1401-1400 بودند که از میان آن ها 423 نفر به عنوان نمونه (117 پسر و 303 دختر) از طریق نمونه گیری دردسترس انتخاب شدند. در مرحله اول، دانشجویان به پرسشنامه های شرم رایزوی (RSI)، خودشیفتگی پینکاس (PNI)، آمادگی اعتیاد زرگر و دلبستگی هازن و شیور (AAS) پاسخ دادند. در مرحله دوم و پس از یک ماه، از میان این افراد 150 نفر که نمره خودشیفتگی آسیب پذیر آن ها بیشتر از میانگین 85 بود انتخاب شدند و پرسشنامه های استرس ادراک شده کوهن (PSS) و شرم رایزوی و آمادگی اعتیاد زرگر اجرا شدند. تجزیه و تحلیل داده ها به روش مدلسازی معادلات ساختاری و با نرم افزارهای آماری SPSS-16 و AMOS-22 انجام گرفت. نتایج نشان داد مدل نقش حد واسط دلبستگی و شرم، در ارتباط با خودشیفتگی آسیب پذیر و آمادگی اعتیاد معنادار است. براساس یافته ها، رابطه احساس شرم و سبک دلبستگی برای درک مسیر خودشیفتگی آسیب پذیر و بزرگ منش با اعتیاد ضروری است و در هنگام طراحی مداخلات بالینی برای بزرگسالان جوان در معرض خطر، ملاحظه ای مهم به شمار می رود.