موانع و فرصت های اجرای اثربخش: مطالعه موردی خط مشی بحران کووید-19 در استان کردستان

صرف نظر از این که خط مشی گذاری در مرحله تدوین چقدر موثر باشد، باید خط مشی به صورت اثربخش در رویه ها و اعمال واقعی محل و مقصد اجرا ادغام و متبلور شود تا بتواند مزایای مورد نظر خود را ایجاد کند. هدف پژوهش حاضر، شناسایی و دسته بندی موانع و فرصت های اجرای اثربخش خط مشی های بحران کووید-19 در سطح محلی (مورد مطالعه: دستگاه های اجرایی استان کردستان) بوده است. 

این پژوهش کیفی به روش مطالعه موردی انجام شد. برای گردآوری داده با 32 نفر از کارکنان در 5 سازمان فرمانداری، شبکه بهداشت، آموزش و پرورش، شبکه بانکی و پلیس راهنمایی و رانندگی مصاحبه شد.

داده ها بر اساس یک مدل مفهومی متشکل از 14 عامل شناسایی، کدگذاری و تحلیل شده اند. در پژوهش حاضر، موانع و عوامل بازدارنده، مقولات «کمبود امکانات»، «عدم همکاری مردم»، «عدم حمایت مالی دولت از مردم»، «اطلاع رسانی نادرست سازمان ها» و «نبود تعامل بین مردم و سازمان ها» و فرصت های مهم و پیش برنده، مقولات «حل مشکلات از طریق تمرد از دستورات»، «ازخودگذشتگی نیروها»، «سطح بالای همکاری بین سازمانی»، «حل مشکلات از طریق مشورت با مقامات بالاتر» و «تعامل بین مردم و سازمان ها» را شامل می شود. 

موفقیت در زمینه مهار بحران، نیازمند مشارکت اجتماعی و توجه به نقش رسانه ها چه در سطح سازمان ها و چه در سطح شهروندان است. خط مشی گذاران و مجریان سازمان های دولتی باید در مقام تدوین و اجرای خط مشی های بحران، از ظرفیت مشارکت مردمی و رسانه ها بهره بگیرند تا ضعف احتمالی در تدوین خط مشی ها توسط همکاری و همدلی همگانی در حوزه اجرا رفع شود.