اثر تمرین ورزشی بر تغییرات آدیپوکاین های بافت چربی در بیماران مبتلا به دیابت نوع دو: یک مطالعه مروری

هدف مطالعه مروری حاضر بررسی و تحلیل مطالعات اخیر در ارتباط با اثر تمرین های ورزشی مختلف بر آدیپوکاین های مترشحه از بافت چربی در بیماران مبتلا به دیابت نوع دو است.

جستجو در بانک های اطلاعاتی فارسی و لاتین PubMed، ScienceDirect،Google scholar، Magiran و SID با کلیدواژه های Aerobic Training، Resistance Training، High- Intensity Interval Training،Diabetes ، Adipokine، Leptin، Adiponectin و Resistin، تمرین مقاومتی، تمرین تناوبی شدید، تمرین استقامتی، تمرین ترکیبی، آدیپوکاین، لپتین، آدیپونکتین و رزیستین برای بازیابی مقالات منتشر شده در بازه زمانی 2010 تا 2023 انجام شد.

نتایج به دست آمده از بررسی مطالعات نشان داد، تمرین هوازی با شدت های (50 تا 80 درصد) باعث کاهش سطوح لپتین بیماران دیابتی می شود، با این حال اثر تمرین های ترکیبی (هوازی و مقاومتی) نسبت به سایر انواع تمرین ها به مراتب بیشتر است. علاوه بر این تمرین های هوازی با شدت های (50 تا 70 درصد) منجر به افزایش سطوح آدیپونکتین در بیماران دیابتی می شود، با این حال تمرین های تناوبی شدید (HIIT) نسبت به سایر تمرین ها اثر بیشتری در آفزایش سطوح آدیپونکتین داشت. همچنین مطالعات نشان داد که هر سه نوع تمرین هوازی (با شدت 50 تا 70 درصد)، تناوبی شدید و تمرین مقاومتی (30 تا 70 درصد 1RM) اثرات یکسانی در کاهش سطوح رزستین بیماران دیابتی دارد.

تمرین های هوازی با شدت متوسط و بالا و به خصوص تمرین های ترکیبی (هوازی و مقاومتی) ضمن بهبود آدیپوکاین ها، باعث کاهش سطوح لپتین و رزیستین، و همچنین افزایش آدیپونکتین در بیماران دیابتی می شود.