بررسی تاثیر چهار روش آبیاری بر میزان خسارت علف های هرز، کنه تارتن دو لکه ای (Tetranychus urticae Koch) و بیماری سوختگی باکتریایی در لوبیا چیتی (Phaseolus vulgaris L.)

به منظور بررسی تاثیر چهار روش آبیاری بر میزان خسارت علف های هرز، کنه تارتن دو لکه ای و بیماری سوختگی باکتریایی در لوبیا چیتی پژوهشی در دو سال 1401 و 1402 در پردیس تحقیقات و آموزش لوبیا خمین اجرا گردید. علی رغم اجرا در یک مزرعه با شرایط یکنواخت برای سهولت اجرا به صورت چند مکان (ناحیه ای) در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار انجام شد. در قسمت مکان روش آبیاری در چهار سطح (آبیاری بارانی به صورت کلاسیک ثابت با آبپاش متحرک، بارانی نیوفیت، رین فلت و قطره ای) قرار گرفت و ارقام لوبیاچیتی با سه تیپ رشدی مختلف در این مکان ها به صورت تصادفی کشت گردیدند. اثر نوع آبیاری بر میزان تراکم و زیست توده کل علف های هرز و نیز شدت هجوم آفت کنه دو لکه ای و بیماری سوختگی باکتریایی (بلایت) معنی دار شد. بیشترین میزان تراکم و زیست توده علف های هرز به ترتیب در روش های آبیاری نیوفیت و بارانی کلاسیک و بیشترین بیماری سوختگی باکتریایی در روش آبیاری بارانی کلاسیک مشاهده شد. ولی بیشترین میزان خسارت کنه دو لکه ای در همین روش آبیاری (قطره ای) مشاهده شد و کمترین میزان این صفت نیز در روش آبیاری رین فلت وجود داشت. بیشترین مقدار عملکرد دانه (6/293 گرم در مترمربع) به روش آبیاری قطره ای تعلق داشت و کمترین میزان این ویژگی (4/225 گرم در مترمربع) در تیمار آبیاری بارانی کلاسیک مشاهده شد. به طور کلی، نتایج آزمایش نشان داد که روش آبیاری قطره ای باعث افزایش عملکرد دانه نسبت به دیگر روش های آبیاری شد. همچنین، حضور علف های هرز و خسارت بیماری سوختگی باکتری در روش آبیاری قطره ای کاهش یافتند.