تاثیر هشت هفته تمرین هوازی شدید و عصاره دارچین بر بیان ژن SREBP-1c و LXRα بافت کبد موش های تغذیه شده با فروکتوز

با وجود این که LXRα و SREBP-1C در متابولیسم لیپید و آسیب کبد نقش دارند، مکانیسم های تعدیل آنها به دنبال فعالیت ورزشی و مصرف مکمل های گیاهی کمتر مورد بررسی قرار گرفته است. هدف پژوهش حاضر بررسی اثر هشت هفته تمرین هوازی و عصاره دارچین بر بیان SREBP-1c و LXRα بافت کبد موش های تغذیه شده با فروکتوز بود.

برای انجام تحقیق آزمایشی و کاربردی حاضر، 32 سر موش صحرایی نر شش هفته ای با میانگین وزن 95/10 ± 66/154 گرم و مقاوم  شده به انسولین با خوراندن محلول 10 درصد فروکتوز به مدت 5 هفته، بطور تصادفی به چهار گروه کنترل (IRC)، تمرین (IRT)، عصاره دارچین (IRCi) و تمرین-عصاره دارچین (IRTCi) تقسیم شدند. برنامه تمرینی به مدت 8 هفته و هر هفته 5 روز با شدت 80-75 درصد VO2max از 15-10 دقیقه در هفته اول تا 60 دقیقه در هفته آخر اجرا شد. به گروه های IRCi و IRTCi، روزانهml/kg 200 عصاره دارچین به صورت زیر صفاقی تزریق شد. بعد از هشت هفته موش ها کشته و متغیرها  از روش Real time-PCR اندازه گیری شدند.

کاهش معنی داری در بیان SREBP-1c در گروه های IRT (032/0=p)، IRCi (045/0=p) و IRTCi (005/0=p) نسبت به IRC دیده شد. بیان LXRα در گروه های IRT (022/0=p)، IRCi (024/0=p) و IRTCi (0001/0=p) نسبت به گروه IRC، افزایش معنی داری داشت. همچنین افزایش معنی داری در بیان LXRα در گروه های IRTCi نسبت به گروه های IRT (048/0=p) و IRCi (044/0=p) مشاهده شد.

نتایج تایید کننده تاثیر تمرین هوازی و عصاره دارچین به تنهایی و در تعامل با هم بر بیان ژن های موثر بر متابولیسم چربی و لیپوژنز و تاثیر بیشتر اثر تعاملی در متغیر LXRα می باشد. بنابراین استفاده از تمرین و مکمل با احتیاط توصیه می شود.