بررسی میزان ریزنشت در ترمیمهای کامپوزیتی CIv دندانهای خلفی به دنبال استفاده از سه روش متفاوت سخت کنندگی (کیورینگ)

مساله زیبایی باعث افزایش روز افزون کار برد رزین کامپوزیت ها شده است ولی حساسیت بعد از ترمیم و ریز نشت از جمله مشکلات ترمیم با این مواد است. هدف از این مطالعه مقایسه روش های مختلف کیورینگ و تاثیر آنها بر ریزنشت ترمیمهای کامپوزیتی Cl v دندانهای خلفی می باشد.
این مطالعه، تجربی بوده و به صورت آزمایشگاهی انجام گردیده است. نمونه ها شامل نود دندان پره مولر و مولر خارج شده انسان هستند که پس از تراش حفره های Cl v کلاسیک روی سطوح باکال با قرار دادن لبه تراش بروی CEJ، به سه گروه تقسیم گشتند. حفره ها پس از اچینگ و زدن باندینگ (Exite) با کامپوزیتTetric ceram) به رنگ A3) به روش دو مرحله ای پرگشته و هر گروه توسط یکی از سه روش ذکر شده کیور شدند. در روش Conventional Curing نور با شدت هفتصد و پنجاه میلی وات بر سانتی متر مربع به مدت چهل ثانیه تابانده شد. در روش Puls delay Curing ابتدا نور به مدت پنج ثانیه با شدت چهارصد میلی وات بر سانتی متر مربع تابیده شده و پس از وقفه ای پنج دقیقه ای تابش نور به مدت 35 ثانیه دیگر با شدت هفتصد و پنجاه میلی وات بر سانتی متر مربع ادامه پیدا کرد، و در روش Soft start Curing شدت نور تابیده شده به هر لایه از صد و پنجاه میلی وات بر سانتی متر مربع شروع گشته و در عرض 15 ثانیه به حداکثر شدت یعنی هفتصد و پنجاه میلی وات بر سانتی متر مربع رسیده و مدت سی ثانیه دیگر ادامه پیدا می کند. نمونه ها پرداخت گردیده، پس از گذشتن دو هفته در انکوباتور با دمای 37 درجه سانتی گراد و سپس ترموسایکلنیگ با پانصد سیکل نمونه ها را در فوشین قلیایی 0.5 % قرار داده، ترمیمها از وسط برش باکولینگولی خورده و جهت تعیین نفوذ دای در زیر استرئومیکروسکوپ مورد مطالعه قرار گرفتند و نتایج بدست آمده تحت آنالیز آماری Kruskal-wallis قرار گرفت.
در تمام گروه ها درجاتی از نشت مشاهده می شود، این میزان برای هیچ کدام صفر نبوده ولی تفاوتها بین گروه ها معنی دار نمی باشد.
مشاهده شد هیچ گونه تفاوت قابل ملاحظه ای بین گروه های مختلف وجود ندارد.