مطالعه درصد سلولهای کشنده طبیعی در بیماران لیشمانیوز جلدی قبل و بعد از درمان

سازمان جهانی بهداشت لیشمانیوز را به عنوان یک مشکل بهداشتی در سطح جهان معرفی کرده است. این بیماری در ایران شیوع فراوانی داشته و شهر مشهد از کانونهای مهم آلودگی در کشور ما محسوب می شود.
با توجه به وجود پاسخهای متفاوت افراد به عفونت لیشمانیوز پوستی و پیش آگهی متفاوت افراد در سیر درمان و همین طور احتمال تاثیرگذاری میزان سلولهای کشنده طبیعی(Natural Killer Cells) در پیش آگهی سیر بیماری و بهبودی، نقش سلولهای کشنده طبیعی از طریق بررسی درصد سلولهای دارای مارکر CD16+56 به روش فلوسیتومتری در گروه های مختلف مورد مطالعه قرار گرفت.
در این مطالعه تحلیلی آینده نگر، که از شهریور 1380 تا آبان 1381 در بیمارستان قائم(عج) مشهد و پژوهشکده بوعلی دانشگاه علوم پزشکی مشهد انجام شده است، از 36 بیماری که تشخیص لیشمانیوز جلدی در مورد آن ها مسجل شده بود، قبل و بعد از درمان، وهمچنین گروه کنترل، نمونه خون محیطی تهیه شد. از بین این بیماران، 7 بیمار به دلایل مختلف از مطالعه حذف شدند و 29 بیمار تا پایان مطالعه با ما همکاری داشتند. در این مطالعه از آنتی بادی مونوکلونال+CD16 + 56 محصول کمپانی IQ products هلند برای ارزیابی درصد سلولهای کشنده طبیعی استفاده شده است.
تفاوت درصد سلولهای کشنده طبیعی در بیماران مورد مطالعه و گروه کنترل اختلاف معنی داری را نشان می داد (01/0 p=). همچنین تفاوت درصد این سلولها، در بیمارانی که پس از اولین دوره درمان به آن پاسخ داده بودند، با گروه کنترل (02/0 p =)، و بیمارانی که پس از گذشت یک ماه از پایان دوره درمان پاسخی به درمان نداده بودند (04/0 p =)، معنی دار بود.
همچنین در مطالعه حاضر، تفاوت درصد سلولهای کشنده طبیعی در کل بیماران قبل و بعد از درمان معنی دار نبود. عدم تفاوت معنی دار درصد سلولهای کشنده طبیعی قبل و بعد از درمان در بیماران پاسخ داده به اولین دوره درمانی و کسانی که به اولین دوره درمان پاسخ ندادند، صادق بود.
این موضوع مؤید این نکته مهم است که تعداد کم سلولهای کشنده طبیعی در افراد مبتلا به لیشمانیوز جلدی می تواند زمینه را برای ابتلای این افراد فراهم آورد و همچنین این نتایج نشان می دهد گلوکانتیم تاثیری بر درصد این سلولها ندارد.