مقایسه اثر تمرین مقاومتی یک نوبت و سه نوبت بر قدرت، استقامت و حجم عضلانی در مردان تمرین نکرده

هدف این تحقیق عبارت است از مقایسه اثرات تمرین مقاومتی یک نوبت و سه نوبت بر قدرت، استقامت و حجم عضلانی بالاتنه و پایین تنه در مردان تمرین نکرده. برای این منظور، 18 دانشجوی تمرین نکرده به طور داوطلبانه در این پژوهش شرکت کردند و به صورت تصادفی در دو گروه تمرین مقاومتی یک نوبت (9 نفر، سن 1/8±22/8 سال، قد 4/5±175/5سانتی متر، و وزن 4/5±66/4 کیلوگرم) و تمرین مقاومتی سه نوبت (9 نفر، سن 1/5±22/6 سال، قد 2/5±176/7 سانتی متر، و وزن 4/2±68/3 کیلوگرم) قرار گرفتند. آزمودنی های هر دو گروه سه روز در هفته به مدت 8 هفته و با شدت یکسان (8 تکرار بیشینه) تمرین کردند. قبل و بعد از 8 هفته تمرین، قدرت عضلانی آزمودنی ها با استفاده از آزمون یک تکرار بیشینه (1RM) در دو حرکت بالاتنه (پرس سینه و جلو بازو) و دو حرکت پایین تنه (جلو پا و پشت پا)، استقامت عضلانی با استفاده از اجرای حد اکثر تکرار ممکن با شدت 75 درصد 1RM در دو حرکت پرس سینه و جلو پا، و حجم عضلانی نیز با استفاده از اندازه گیری دور بازو و دور ران ارزیابی شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون t وابسته و آزمون t مستقل استفاده شد و معنی دار بودن تفاوت ها در صورتی پذیرفته شد که (p<0/05) باشد. نتایج نشان داد بعد از 8 هفته، قدرت و استقامت عضلانی در حرکات بالاتنه و پایین تنه در هر دو گروه به طور معنی داری افزایش یافت؛ اما حجم عضلانی فقط در گروه تمرین مقاومتی سه نوبت افزایش معنی داری نشان داد. افزایش در قدرت و استقامت عضلانی در حرکات پایین تنه به طور معنی داری در گروه سه نوبت نسبت به گروه یک نوبت بالاتر بود؛ در حالیکه هیچ تفاوت معنی داری در افزایش قدرت و استقامت عضلانی در حرکات بالاتنه بین دو گروه وجود نداشت. نتایج این پژوهش نشان می دهد که در مردان تمرین نکرده تمرین مقاومتی سه نوبت نسبت به تمرین مقاومتی یک نوبت در ارتباط با افزایش قدرت و استقامت در عضلات پایین تنه و کسب توده عضلانی بهتر می باشد در حالی که در ارتباط با افزایش قدرت و استقامت عضلانی بالاتنه بین تمرین مقاومتی یک نوبت و سه نوبت تفاوتی وجود ندارد