عدم ارتباط پلی مورفیسم نول ژن GSTM1 با آندومتریوز در زنان مرکز و جنوب ایران

اندومتریوز یکی از شایع ترین بیماری های زنان است که عوامل ژنتیکی و محیطی در پاتوژنز آن دخیل می باشند. شواهد زیادی وجود دارد که نشان می دهند قرار گرفتن در معرض آلاینده های محیطی، یک عامل خطرساز برای ابتلا به اندومتریوز می باشد. بنابراین ژن GSTM1 به عنوان یکی از ژن های درگیر در سم زدایی ترکیبات سمی بیرونی و درونی سلول ها، مورد توجه است.
چندین مطالعه نشان داده اند که بین جهش نول ژن GSTM1 و اندومتریوز ارتباط وجود دارد. در این مطالعه ارتباط بین ژنوتیپ نول ژن GSTM1 با استعداد ابتلا به اندومتریوز و همچنین با شدت بیماری در زنان مرکز و جنوب ایران مورد بررسی قرار گرفته است.
101 زن مبتلا به اندومتریوز و 142 زن سالم غیر خویشاوند و در سن باروری، در این تحقیق مورد بررسی قرار گرفتند. DNA ژنومی از خون محیطی تمامی افراد استخراج و ژنوتیپ نول ژن GSTM1 به کمک روش واکنش زنجیره ای پلی مراز (PCR) تعیین گردید.
ارتباط معنی داری بین فراوانی ژنوتیپ نول در بیماران و گروه کنترل وجود نداشت (50/5% در برابر 52/1%، p=0.804). به علاوه در نمونه مورد مطالعه، فنوتیپ مذکور با شدت اندومتریوز نیز ارتباطی نداشت (p=0.77).
مطالعه بیشتر برای بررسی برهم کنش های بین ژن و محیط و همچنین ژن های مختلف با یکدیگر، بخصوص ترکیب پلی مورفیسم های ژن GSTM1 و ژن های دیگر خانواده GST مورد نیاز است.