اثر بخشی آموزش مولفه های هوش هیجانی بر سازگاری اجتماعی و صمیمیت اجتماعی

هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر آموزش مولفه های هوش هیجانی بر سازگاری اجتماعی و صمیمیت اجتماعی در دانشجویان دختر خوابگاهی دانشگاه تهران بود. بدین منظور با استفاده از نمونه گیری داوطلبانه غیر تصادفی160 نفر مراجعه کردند و در نهایت پس از 40 نفر گزینش شدند که به صورت تصادفی به دو گروه آزمایش (20 نفر) و کنترل (20 نفر) تقسیم شدند. سپس از هر دو گروه پیش آزمون (سیاهه هوش هیجانی بار-آن؛ آزمون سازگاری اجتماعی کالیفرنیا و مقیاس صمیمیت اجتماعی میلر) به عمل آمد و در نهایت بعد از 8 جلسه آموزشی 2 ساعته پس آزمون (آزمون های مذکور) بر روی هر دو گروه اجرا گردید. نتایج حاکی از تفاوت معنادار میانگین دو گروه (آزمایش و کنترل) در پس آزمون و افزایش هوش هیجانی و در نتیجه افزایش سازگاری اجتماعی کلی و برخی از ابعاد آن مثل مهارت های اجتماعی و روابط اجتماعی در گروه آزمایش بود همچنین نتایج نشان داد که در گروه آزمایش گرایش ضد اجتماعی کاهش و صمیمیت اجتماعی افزایش یافته بود.