به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت
جستجوی مطالب مجلات
ردیف ۱۰-۱ از ۴۲۶۹ عنوان مطلب
|
  • مسلم صالحی زاده*، احمد بهشتی، علیرضا مختاری

    هدف این پژوهش، تحلیل مضامین ادبی-تفسیری ابومسلم اصفهانی - دیدگاه ادبی او در فرایند تفسیر - مستخرج از مجمع البیان با نظر به آراء مفسران، به منظور پالایش برخی مضامین محوری قابل قبول در تفسیر به صورت صریح و روشن است. در مقاله حاضر، تلاش شده تا برای پاسخ به این پرسش ها که مضامین ادبی فراگیر ابومسلم در مجمع البیان کدامند و کدام مضامین ادبی مطرح شده محل اختلاف یا موافق با دیدگاه ابومسلم و مفسران است و کدام مضامین از مختصات اوست، به روش توصیفی -تحلیلی پژوهشی صورت گیرد. حاصل پژوهش حاضر این است که مضامین ادبی که گزینش شده، تاثیر آن در تفسیر ابومسلم از این آیات و ایجاد تفاوت با سایر تفاسیر بررسی گردیده است. از مختصات نظر او می توان به مرجع ضمیر «ه» (بقره/74)، وجود کنایه (بقره /230) و اعتقاد او به مبالغه و تاکید (بقره /90 و اعراف /150) اشاره کرد و مضامینی که محل اختلافی با نظر بیشتر مفسران ندارد و با آن ها مشترک است می توان به مواردی از این قبیل اشاره کرد: نوع الف و لام و معنای آن در «انسان» (دهر/1)، مضامینی مثل ترکیب و معانی حرف «لا» (واقعه/ 75 و قیامه/1)، لحن و ترکیب عبارت «فزادهم الله مرضا» (بقره /10) و مرجع ضمیر (بقره/74)..

    کلید واژگان: : ابومسلم اصفهانی, مجمع البیان, تفسیر ادبی, مبالغه
    Moslem Salehizadeh *, Ahmad Beheshti, Ali Reza Mokhtari

    The goal of this study is to analyze the literary-exegetic content of Abu Muslim Isfahani – his literary view in the process of exegesis – derived from Majmaʿ al-Bayān considering the view of other exegetes with the intent to refine some of the acceptable central content in the exegesis clearly and distinctively. In the present paper, through a descriptive-analytic method of research, we have strived to answer the following questions: which of the literary content of Abu Muslim in Majmaʿ al-Bayān is general, which of the addressed literary content is different or consistent with the views of Abu Muslim and other exegetes, and which is specific to him. The result of the study is that the effect of the selected literary content has been investigated in Abu Muslim’s exegesis of these verses and their differences with other exegeses. Among the views that are specific to him, some that can be indicated are the following: the referent of the Arabic pronoun hāʾ [2: 74], allegory [2: 230], and his belief in exaggeration and emphasis [2: 90 & 7: 150] and some of the content that is not different from the views of most exegetes and is common with them is the following: the type of alif and lām (Arabic letters that may come at the beginning of a word and can have different meanings) and their meaning regarding the word “human being” (insān) [76: 1], content such as the combination and meanings of lā (letters lāʾ and alif of Arabic) [56: 75 & 75: 1], the tone and combination of the phrase “then Allah increased their sickness” [2: 10] (Qarai translation), and the referent of the pronoun in [2: 74].

    Keywords: : Abu Muslim Isfahani, Majmaʿ al-Bayān, literary exegesis, exaggeration
  • مسلم صالحی زاده*، احمد بهشتی، علیرضا مختاری

    طبرسی در تفسیرش از آرای مفسران اهل سنت و شیعه بهره برده است از جمله این مفسران می توان به ابومسلم اصفهانی اشاره کرد که بیشترین نقل ها در تفسیرش از اوست این پژوهش به بررسی و نقد روش تفسیری او با توجه به قواعد و موازین تفسیری پرداخته و با استفاده از روش توصیفی-تحلیلی مورد تجزیه و تحلیل قرار می گیرند یافته های پژوهش نشان می دهد که ابومسلم به عنوان مفسری برجسته از روش های تفسیری مختلفی در تفسیر آیات استفاده کرده و علیرغم توجه او در به کار گیری قواعد و ضوابط تفسیری در برخی موارد از آن ها غافل مانده به طور مثال می توان به قواعدی از این قبیل : عدم توجه به سیاق آیات،بی توجهی به لحن و آهنگ کلام،اختیار کردن معنایی که احتمال ضعیف دارد و لغزشی که در به کار گیری منبع عقل در اجتهاد از آیات داشته است اشاره کرد، با همه این اوصاف روش او نه تنها آسیب جدی به مجمع البیان وارد نکرده بلکه موید و شاهد آرای تفسیری طبرسی در تفسیرش هست.

    کلید واژگان: مجمع البیان, ابومسلم اصفهانی, روش تفسیری, سیاق, آهنگ کلام
    Moslem Salehizadeh *

    Majma 'al-Bayan is one of the most important interpretations of the heritage of the Shiite school. Tabarsi has used the views of Sunni and Shiite commentators in his commentary. Abu Muslim in Majma 'al-Bayan, according to the rules and criteria of interpretation, the data are analyzed in order to achieve the inner layers of rules and criteria in the interpretive method using descriptive-analytical method. Prominently and sharply, he has used different interpretive methods in interpreting verses, and despite his attention to the application of interpretive rules and regulations, in some cases he has neglected them, for example, rules such as: not paying attention to the context of verses, without Attention to the tone and melody of the word, the adoption of a meaning that is unlikely and the slippage in the use of the source of reason in ijtihad pointed out the verses, with all these descriptions, his method not only did not cause serious damage to the Assembly, but also confirms and witnesses. Tabarsi's interpretive views are in his interpretation.

    Keywords: Majma ', al-Bayan, Abu Muslim Isfahani, interpretive method, context, tone of speech
  • محسن قاسم پور*، محمد علی مهدوی راد، فاطمه حاجی اکبری
    موافقان وقوع نسخ در قرآن، ناسخ و منسوخ را جزو دستورات الهی می دانند که پروردگار با علمی که بر مصلحت بندگانش دارد، آن را جاری ساخته و در مقابل، مخالفان نسخ معتقدند، کتاب خدا قانون فراگیر و همیشگی داشته و از اختلاف و باطل به دور است. در حقیقت نسخ در دیدگاه منکران، نوعی قصور در علم خداوند یا نقص تلقی می شود. فخر رازی و شیخ طوسی گرچه به لحاظ کلامی دارای دو خاستگاه فکری اند اما با توجه به رویکرد عقل گرایانه خود در تفسیر، در قلمرو نسخ دارای دیدگاه های خاصی اند. مواجهه با نسخ از سوی این دو مفسر به ویژه با مد نظر قراردادن انگاره فردی مانند ابومسلم اصفهانی _ به مثابه بارزترین عالم مسلمان منکر نسخ_در مباحث تفسیری از جمله نسخ، قابل مطالعه است. شیخ طوسی در مقدمه تفسیر تبیان ضمن تشریح نسخ و اقسام آن هر سه قسم نسخ را صحیح می شمرد، اما فخر رازی همراه با ذکر اقوال درباره نسخ برخی آیات، اهتمام ویژه ای به ذکر آرای ابومسلم اصفهانی داشته و در اغلب موارد آنها را صحیح دانسته است که با توجه به اشعری بودن فخر غیر قابل انتظار می نماید. فخر در موضوع نسخ به آرای وی تمایل دارد. شیخ طوسی نیز در پاره ای موارد، در حوزه نسخ دارای دیدگاهی است که با نظریات دیگر عالمان شیعه متفاوت است.
    کلید واژگان: نسخ, بررسی تطبیقی, التبیان فی التفسیر القران, مفاتیح الغیب
    Mohsen Qhasempoor *, Mohammad Ali Mahdawirad, Fatimah Haji Akbari
    Proponents of the occurrence of abrogation in the holy Quran believe that the abrogator and abrogated are among Divine commands which are carried out by God due to His knowledge of His servant's best interest. On the contrary, opponents of abrogation hold that God's Book is an all-comprehensive and everlasting command with no contradiction and falsehood. In fact, they believe that abrogation is a kind of deficit in God's knowledge and a defect. Although Fakhr Razi and Sheikh Tusi have two distinct theological views, they have certain views about abrogation, given their rationalistic approach to exegesis. Their views about abrogation are worth of studying, given Abu Muslim Isfahani's view on commentary issues, who is the most prominent Muslim Scholar denying abrogation. In the introduction of his Tebyan commentary, Sheikh Tusi elaborates on abrogation and its three types, and regards them true, while Fakhr Razi mentions different views about the occurrence of abrogation in some Quranic verses, pays particular attention to Mutazilite Abu Muslim Isfahani's views, and regards most of them as correct, which is unexpected as he is an Asharite. It seems that Fakhr Razi has tendency towards his views in terms of abrogation. Sheikh Tusi also has a view about some instances of abrogation, which is different from those of other Shia scholars.
    Keywords: abrogation, comparative study, Al-Tebyan fi Tafsir Al-Quran, Mafatih Al-Qayb
  • سید محمود طیب حسینی*، عزت الله مولایی نیا، فریده پیشوایی

    در قرن دوم هجری معتزلیان برای مقابله با اهل حدیث و نقل گرایی افراطی به عقل گرایی در دین به ویژه در تفسیر قرآن و حدیث روی آوردند که نتیجه آن پیدایش تفسیر ادبی و تکامل تدریجی آن بود. در مقاله حاضر، برای پاسخ به این پرسش که عقل گرایی در تفسیر، چه نقشی در گرایش مفسران معتزلی به تفسیر ادبی داشته، به روش تحلیلی، جایگاه عقل گرایی در تفسیر و تاثیر آن در پیدایش و گسترش تفسیر ادبی بررسی شده و به طور خاص به مقایسه دیدگاه های عقل گرایانه ابومسلم و زمخشری دو مفسر عقل گرای معتزلی در تفسیر برخی آیات با تفسیر نقل گرای اهل حدیث و اشاعره پرداخته شده است. حاصل این پژوهش آن است که عقل گرایی معتزله، نقش آشکاری در پیدایش و گسترش تفسیر ادبی داشته و میان این دو رویکرد در تفسیر، تاثیر متقابل وجود دارد. نیز این دو تفسیر ادبی در مواردی فهم ناصحیح از آیات داشته اند.

    کلید واژگان: تفسیر, عقل گرایی, تفسیر ادبی, ابومسلم اصفهانی, زمخشری
    Seyyed Mahmood Tayyebhoseini *, Ezat Allah Molaeiniya, Farideh Pishvaei

    In the second century AH, the Mu'tazilites turned to rationalism in religion, especially in the interpretation of the Qur'an and Hadith, so as to confront Ahl al-Hadith and extremist narrativism. That resulted in the emergence of literary interpretation and its gradual evolution. In order to show the role of rationalism in the tendency of Mu'tazilite commentators towards literary interpretation, the present article, using the analytical method, examines the place of rationalism in Quranic interpretation and its effect on the emergence and expansion of literary interpretation. It also compares some of the rationalist viewpoints, particularly those of of Abu Muslim and Zamakhshari, two Mu'tazilite rationalist commentators, with those of the narrative commentaries of Ahl al-Hadith and Ash'arites. The result of this research is that the Mu'tazilites' rationalism has an obvious role in the emergence and expansion of literary interpretation and also there is mutual influence between these two approaches to interpretation. However, these two literary interpretations have resulted in wrong understanig of some verses.

    Keywords: interpretation, Rationalism, literary interpretation, Abu Muslim Isfahani, Zamakhshari, Existentialists, Mirdamad, Feyz Kashani, Rationalists
  • سید احمد تویسرکانی
    ابومسلم محمد بن علی بن حسین بن مهرایزد، ادیب نحوی سده های چهارم و پنجم هجری است که نام او در برخی از منابع سده ششم و پس از آن آمده است. وی به سال 366ق در محله درب کوشک اصفهان ولادت یافت و پس از طی مدارج علمی، از دانشمندان حوزه علمی اصفهان گردید. از جمله استادان او ابن مقری اصفهانی است و از مشهورترین شاگردان او خواجه نظام الملک و حمامی اصفهانی را می توان نام برد.
    گر چه ابومسلم از بزرگان ادب اصفهان بوده است؛ اما ظاهرا در بین دانشمندان با عنوان مفسر از او یاد نمی شده و احتمالا در تفسیر و تاویل برخی از آیات قرآن کریم صاحب نظر و رای بوده است؛ از وی تفسیر مکتوبی به دست نیامده و در آثار گذشتگان نیز تفسیری که منسوب به وی باشد وجود ندارد، اما در برخی از متون به سبب شباهت نام، به اشتباه گاه او را مفسر دانسته و تفسیری به وی نسبت داده اند.
    کلید واژگان: ابومسلم ابن مهرایزد, معلم الاصفهانی, محاسن اصفهان, مهریزد الاصبهانی معتزلی
    Sayyed Ahmad Tuyserkani
    Abu Moslem Mohammad Ibn-Ali Ibn-Hussein Ibn-Mehr Izad is literary grammarian of fourth and fifth centuries whose name has been mentioned in some of the sources of sixth and later centuries. He was born in Darb Kushk quarter of Isfahan in 366 (L.H) and became one of the scholars of Isfahan school after passing scientific levels. Ibn-Moghri of Isfahan is one of his teachers and Khaje Nizam Al-Molk and Isfahani Hamami are among his most famous students.Although Abu-Moslem was one of the great literary figures of Isfahan, it seems that he was not considered as an interpreter and probably he had some ideas about the interpretation of some verses of Holy Quran. There is no written commentary which belongs to him and there is no commentary ascribed to him in the works of past scholars but in some texts he was mistakenly considered as an interpreter and a commentary was ascribed to him because of the name resemblance.
  • علی اکبر عباسی
    یکی از اقدامات عجیب ابومسلم خراسانی، نابودی داعیان سرشناس و قدیمی عباسی همچون ابوسلمه خلال، سلیمان بن کثیر، ولاهزبن قریظ بود. ابومسلم خراسانی خود صاحب دعوت نامیده می شد. وی در زمان آشکار شدن قیام عباسیان در خراسان، ریاست آن را بر عهده داشت. وی از هوشی فوق العاده برخوردار بود و اقداماتش را با برنامه های حساب شده انجام می داد. این مقاله بر آن است که برنامه ها، انگیزه ها و اهداف ابومسلم خراسانی را از نابودی داعیانی که از خودش سابقه بیشتری در دعوت و نهضت عباسی داشتند، تحلیل و تبیین نماید. برده بودن ابومسلم خراسانی در دوران نوجوانی و خریده شدن وی توسط داعیان و تقدیم نمودن او به امام عباسی، موجب شده بود تا داعیان کهنه کار عباسی، حتی در دوران اوج عظمت و شهرت ابومسلم، وی را مهم ندانند. این مسئله موجب کینه ابومسلم و نابودی آنان توسط وی در زمان عزت و اقتدار سردار سیاه جامگان گردید.
    کلید واژگان: ابومسلم, داعیان, لاهرز, سلیمانی, سرداران عرب, بوبومیان خراسان
    Ali Akbar Abbasi
    One of Abu Muslim's strange actions was the killing of famous and former 'Abbasid missionaries like Abu Selmah Khalal, Solayman b. Kathir, Lahiz b. Qarizoo, etc. Abu Muslim himself was called a propagandist. He led the 'Abbasid uprising in Khorasan. He had a very keen mind and made his decisions skillfully. Making a documentary research, the present paper investigates Abu Muslim Khorasani's plans, motives, and aims of killing those missionaries whose record was longer in the 'Abbasid movement than his own. 'Abbasid veteran propagandists did not consider Abu Muslim as an important personality even at the height of his fame and glory because during his adolescence he was a slave who was presented as a gift to 'Abbasid Imam by missionaries. This Abu Muslim's hostility towards missionaries made him kill them after he reached glory and gained power as the leader of Black Garments.
    Keywords: Abu Muslim Khorasani, Abbasid missionaries, Lahiz, Solayman, Arab commanders, natives of Khorasan
  • عسگر بابازاده اقدم، حسین تک تبار فیروزجایی
    داستان پردازی و روایت درباره ابومسلم خراسانی و قیام وی همواره محل بحث ادیبان و مورخان و دیگر صاحبنظران بوده و هر کس به فراخور گرایش فکری و مسلک خویش درباره آن سخن سرایی کرده اند. در این میان دو تن از صاحبنظران ادب عربی و فارسی؛ جرجی زیدان و ابوطاهر طرسوسی با نگرشی خاص به مساله ابومسلم و قیام وی پرداخته و مفاهیم متفاوت و گاه متناقضی از وی ارائه کرده اند. با توجه به جایگاه ابومسلم خراسانی، مقاله پیش رو بر آن است تا با روش تطبیقی، به مقایسه ساختاری و محتوایی داستان های «ابومسلم الخراسانی» و «ابومسلم نامه» بپردازد. نتایج تحقیق نشان می دهد نشانه ای از تاثیر و تاثر میان این دو داستان وجود ندارد؛ شخصیت واقعی ابومسلم در هر دو اثر تا حدودی تحریف شده و زیدان هم در رعایت معیارهای شکلی و هم در زمینه محتوایی داستانش، موفق تر از طرسوسی عمل کرده است.
    کلید واژگان: ادبیات تطبیقی, ابومسلم الخراسانی, مقایسه ساختاری, جرجی زیدان, ابوطاهر طرسوسی, عناصر داستانی
    Asgar Babazadeh Aqdam, Hossein Tak Tabar Firouzjaei
    Narration and recounting about Abu Muslim Khorasani and his uprising have always been the literati and historians and each described it according to their own understanding and attitude. Amongst all two Arabic and Persian literati – Jurji Zaydan and Abu Taher Tarsusi have studied Abu Muslim issue with a special attitude and offered various concepts as well as contradict ones. According to his status, the present paper intends to compare the structure and the content of Abu Muslim Khorasani and Abu Muslim Nameh's stories. The results show that there is no evidence of effect and affect between two stories. The real character of Abu Muslim has been distorted somehow in both works; Zeaydan has been more successful in considering the form and content both rather than Tarsusi.
    Keywords: comparative literature, Abu Muslim Khorasani, structural comparison, Jurji Zaydan, Abu Taher Tarsusi, fictional elements
  • مسلم صالحی زاده، احمد بهشتی*، علیرضا مختاری

    این نوشتار بر آن است که به نقد و بررسی برخی آرای تفسیری ابومسلم مستخرج از مجمع البیان، با تاکید بر نظرات ارزشمند علامه طباطبایی بپردازد. علامه پس از ذکر نظر خویش گاهی نظر مخالف خود را با بیان نام ابومسلم ارایه کرده و گاهی اشاره ای به نام او نکرده و با دلایل متقن به رد نظرات  ابومسلم پرداخته است. در این جا آن نظراتی مطرح شده که علامه صرفا به نقد آنان پرداخته است. در این پژوهش از روش کتابخانه ای و کیفی استفاده شده است. ازجمله موضوعاتی که به آنان پرداخته شده می توان به موضوعاتی همچون: نظر فقهی- تفسیری ابومسلم، چگونگی دفن هابیل، معاد و رستاخیز، اشاره نمود که من حیث المجموع نقدهای علامه بر آرای ابومسلم که منجر به رد نظرات او شده شامل این حالت ها می گردد که عبارت اند از: 1- آرای ابومسلم که خلاف ظاهر و سیاق آیه بوده؛ 2- مقولاتی که توجیه و دلیل نداشتند؛ 3- مقولاتی که با دلایلی آن ها را نپذیرفته است.

    کلید واژگان: تفسیر, مجمع البیان, طبرسی, ابومسلم, علامه طباطبایی
    Moslem Salehizadeh, Ahmad Beheshti *, Alireza Mokhtari

    The current study is aimed at reviewing a selection of Abu-Moslem’s exegetical comments in Majma al-bayan from Allameh Tabatabaee’s perspective. After expressing his own precious ideas on some issues, Allameh has criticized Abu-Moslem’s exegetical opinions directly, and sometimes has questioned his ideas without even mentioning his name. Allameh has rejected some of Abu-Moslem’s exegetical ideas using convincing reasons. The present qualitative research study intended to specifically deal with Abu-Moslem’s ideas criticized by Allameh. This library-based research reviewed certain topics such as Abu-Moslem’s jurisprudential-interpretive commentary, how Abel was buried and what processes were conducted in his burial, resurrection, rational reasoning, etc. Allameh’s critique discards Abu-Moslems’s viewpoints including (1) views which sharply contradicts the consensus of most interpreters, (2) views that contradicts the surface structure of the Quranic verses. (3) and opinions that have been proved invalid using intellectual and Quranic reasons.Key words: Majma al-bayan, Abu-Moslem’s Views, Review, Allameh Tabatabaee’s Views.

    Keywords: : Majma al-bayan, Abu-Moslem&rsquo, review, Allameh Tabatabaee&rsquo, s Views
  • سعید مهری*

    شخصیت ابومسلم خراسانی، به صورت‏های گوناگونی در متون بازتاب یافته است. در منابع حدیثی، غالبا ابومسلم به عنوان کسی که مخالف امامان شیعه بوده و امامان وی را طرد کرده‏ بودند، معرفی شده است. در متون جدلی کلامی، ابومسلم منتقم آل علی و براندازنده سب امامان و نابودکننده امویان معرفی شده است، اما در داستان‏های عامیانه و به خصوص روایت‏هایی که امروزه با نام ابومسلم‏نامه می‏شناسیم، ابومسلم نه تنها شخصی شیعی، بلکه از شیعیان خاص است که تعالیم معنوی ائمه را هم دریافت کرده و خود اهل طریقت است و صاحب کرامات. همین تصویر از ابومسلم، از طریق سنت قصه‏خوانی در محافل صوفیانه نیز وارد شد و بعدها جزو ارکان مهم دعوت خانقاه صفوی قرار گرفت. پس از به قدرت رسیدن صفویان، صوفیان صفوی با ترویج قصه‏های ابومسلم در میان مردم، هم اهداف قیام صفویان را زنده نگه می‏داشتند و هم بر مریدان خود می‏افزودند. فقیهان دربار صفوی، در تلاش برای کاستن از قدرت صوفیان، نخست متوجه این امر شدند و به تحریم قصه‏خوانی و تخریب شخصیت ابومسلم خراسانی پرداختند. در این مقاله نشان داده‏ شده که تحریم قصه و قصه‏خوانی و مخدوش کردن چهره ابومسلم، یکی از گام‏های اساسی فقیهان برای مقابله با گسترش تصوف در دوره صفوی بوده است.

    کلید واژگان: ابومسلم نامه, قصه خوانی, فقیهان, نقد تصوف
    Saeed Mehri*

    The personality of Abu Muslim Khorasani has been reflected in various forms in the texts. In the hadith sources, Abu Muslim is often introduced as someone who was against the Shia Imams. In polemical-theological texts, Abu Muslim is introduced as the avenger of Ali's family, the overthrower of the generation of the Imams, and the destroyer of the Umayyads. But in the folk stories and especially in the narrations that we know today as Abu Muslim name, Abu Muslim is not only a Shia person, but also one of the special Shiites who received the spiritual teachings of the Imams and is himself a follower of the Tariqat and he has transcendental benefits. The same image of Abu Muslim entered the Sufi circles through the tradition of story-telling, and later became one of the important pillars of the Safavid Khanqah Invitation. After the Safavids came to power, the Safavid Sufis, by promoting the stories of Abu Muslim, kept alive the goals of the Safavid uprising and increased their followers. The religious jurists of the Safavid court, in an effort to curtail the influence of the Sufis, were the first to recognize this and subsequently prohibited the reading of stories about Abu Muslim. This article demonstrates that the banning of stories, the reading of stories, and the distortion of Abu Muslim’s image were fundamental measures taken by religious jurists to combat the proliferation of Sufism during the Safavid era.

    Keywords: Abu Muslim Name, Reading Stories, Religious Jurists, Criticism Of Sufism
  • سکینه عباسی، یدالله جلالی پندری
    ابومسلم نامه، سرگذشت ابومسلم خراسانی است که برپایه ساختار اسطوره ای قهرمان اژدهاکش بازآفریده شده است. پس از قتل وی، گرایش قوم ایرانی در برگشت به سوی اسطوره ها در دوران تاریخی و تبدیل تاریخ به اسطوره با انگیزه های گوناگونی صورت گرفت. در مقاله حاضر پس از بررسی ساختار قصه زندگی ابومسلم خراسانی، انواع دگردیسی ها و تحلیل ها و جابه جایی های اسطوره فریدون (قهرمان اژدهاکش) در بازآفرینی زندگی این قهرمان بررسی می گردد تا با ذکر دلائل تاریخی و روان شناختی، علت این تغییرات آشکار شود. حاصل کار نشان می دهد که اغلب بخش های بن مایه اژدهاکشی تحت تاثیر عناصر دینی تغییر شکل داده و برخی از موارد آن تحت تاثیر جابه جایی های تخیلی (ادبی) دیگرگونه شده است.
    Abu Mslim Nāme is the life-story of Abu Muslim of Khorāsān written on the basis of mythological structure of Dragon-Killer. After the assassination of Abu Muslim, Iranians, once more gave credit to conventional myths, but reevaluated them so much that they finally converted history to mythology. The present article, after a structural analysis of Abu Muslim’s life-story, examines the diverse transformations and displacements in Fereydoon Myth (The Dragon-Killer) in order to explain the reasons of these changes based on historical and psychological documents. The article concludes that these evolutions have taken place mostly under the influence of religious functions and in cases due to the effects of literary imagination.
نکته:
  • از آنجا که گزینه «جستجوی دقیق» غیرفعال است همه کلمات به تنهایی جستجو و سپس با الگوهای استاندارد، رتبه‌ای بر حسب کلمات مورد نظر شما به هر نتیجه اختصاص داده شده‌است‌.
  • نتایج بر اساس میزان ارتباط مرتب شده‌اند و انتظار می‌رود نتایج اولیه به موضوع مورد نظر شما بیشتر نزدیک باشند. تغییر ترتیب نمایش به تاریخ در جستجوی چندکلمه چندان کاربردی نیست!
  • جستجوی عادی ابزار ساده‌ای است تا با درج هر کلمه یا عبارت، مرتبط ترین مطلب به شما نمایش داده‌شود. اگر هر شرطی برای جستجوی خود در نظر دارید لازم است از جستجوی پیشرفته استفاده کنید. برای نمونه اگر به دنبال نوشته‌های نویسنده خاصی هستید، یا می‌خواهید کلمات فقط در عنوان مطلب جستجو شود یا دوره زمانی خاصی مدنظر شماست حتما از جستجوی پیشرفته استفاده کنید تا نتایج مطلوب را ببینید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال