به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت
فهرست مطالب نویسنده:

حسن صادقیان

  • حسن صادقیان*، محمدباقر خرمشاد
    هدف

    عملیات طوفان الاقصی و در پی آن جنایات رژیم صهیونیستی علیه مردم غزه که از 7 اکتبر 2023 تاکنون ادامه دارد، زمینه‏ تغییر نگرش‏ها و رویکردها در ماهیت عملکردی ساختار و کارگزاری در سطح جهانی را فراهم کرده و این سوال را مطرح کرده است که آیا این مسئله زمینه تقابل یا تعامل ساختار و کارگزاری را در کشورهای مختلف به ویژه کشورهای اسلامی سبب خواهد شد؟

    روش

    در پاسخ به این پرسش، تلاش شد در قالب روش «ردیابی فرایند» و بر اساس چارچوب ساختار و کارگزاری، ضمن بررسی روند کلی این موضوع در کشورهای جهان، کشور ترکیه به صورت مطالعه موردی انتخاب و مورد بررسی و تفحص قرار گیرد.

    یافته

    یافته پژوهش این است که بحران غزه در عین اینکه در کشورهای مختلف جهان، «افزایش تقابل و تضاد ساختار و کارگزار» را به بار آورد؛ اما این روند در کشورهای اسلامی به‏ویژه ترکیه به صورت دووجهی تعامل/ تقابل بوده است و تداوم بحران غزه در ترکیه، این روند بیشتر تقابلی کرده است.

    نتیجه گیری

    بحران در غزه و تشدید جنایات رژیم صهیونیستی در کشورهای دیگر منطقه، موج انتقادت و اعتراضات را نسبت به سیاستهای دولت حاکم ترکیه تشدید کرده و روند ارتباطی ساختار و کارگزاری را به‏ مراتب بیشتر تقابلی کرده و ممکن است برخلاف سالهای قبل، جامعه ترکیه (کارگزار) به گذار از قلمرو ضرورت، به قلمرو «آنچه خواهد بود» یا «آنچه باید باشد» قدم بردارد؛ و اساسا بخواهد نقش «کنشگری فعال» و «کنشگری استراتژیک» را به درستی و به نحو احسن انجام دهد.

    کلید واژگان: عملیات طوفان الاقصی, بحران غزه, ردیابی فرایند, ساختار- کارگزار, ترکیه
    Hassan Sadeghian *, Mohammadbagher Khorramshad
    Purpose

    The Al-Aqsa storm operation and the subsequent crimes of the Zionist regime against the people of Gaza, which have been ongoing since October 7, 2023 have provided the basis for changing attitudes and approaches in the functional nature of the structure and agency at the global level and raised the question that Will this issue cause confrontation or interaction of structure and agency in different countries, especially Islamic countries?

    Method

    In response to this question, in the form of "process tracing" method and based on the framework of structure and agency, while examining the general trend of this issue in the countries of the world, Turkey was selected as a case study and investigated.

    Results

    The finding of the research is that while the Gaza crisis has brought "increasing conflict between the structure and the agent" in different countries of the world; But this process in Islamic countries, especially Turkey, has been a two-way interaction/confrontation, and the continuation of the Gaza crisis in Turkey has made this process more confrontational.

    Conclusion

    The crisis in Gaza and the intensification of the Zionist regime's crimes in other countries of the region have intensified the wave of criticism and protests against the policies of the ruling Turkish government and made the process of communication between the structure and the agency even more confrontational. From the realm of necessity, to step into the realm of “what will be” or “what should be”; and basically, he wants to perform the role of “active activism” and “strategic activism” correctly and effectively.

    Keywords: Al-Aqsa Storm Operation, Gaza Crisis, Process Tracing, Structure-Agent, Turkey
  • حسن صادقیان*، ارسطو فدایی
    امروزه، تحلیلگران سیاسی معتقدند مفهوم «قدرت هوشمند» درنتیجه‏ تلفیق «قدرت نرم-قدرت سخت» ظاهر شده است. مطالعه موردی پژوهش حاضر، در تایید این مدعا است؛ به این معنا که کشور ترکیه، طی دو دهه اخیر، جهت پیشبرد اهداف و تحقق منافع، به صورت تلفیقی از مکانیسم‏های قدرت نرم و سخت نظیر آژانس همکاری و هماهنگی ترکیه، سازمان هماهنگ کننده دیپلماسی عمومی، موسسه «یونس امره»، سازمان رادیو و تلویزیون دولتی ترکیه، خبرگزاری آناتولی، سازمان ترک های خارج از کشور و جوامع خویشاوند، سازمان بین‏المللی فرهنگ ترک، هلال احمر ترکیه، سازمان دیانت، بنیاد معارف ترکیه و... بهره ‏برداری کرده است. مع هذا، به نظر می‏ رسد با توجه تحولات و معادلات داخلی، منطقه ‏ای و بین ‏المللی و ماهیت سیاست داخلی و خارجی دو دهه اخیر کشور ترکیه، وزن و اهمیت مکانیسم‏های قدرت نرم بیشتر بوده است. (یافته) چارچوب نظری پژوهش حاضر مبتنی بر تئوری «قدرت نرم» است (چارچوب نظری) و به لحاظ روش شناسانه، از روش «ردیابی فرآیند» از زیرمجموعه ‏های تحلیل درون موردی استفاده شده است (روش).
    کلید واژگان: قدرت نرم, قدرت سخت, مکانیسم, ردیابی فرآیند, ترکیه, ایران
    Hasan Sadeghian *, Arastoo Fadaei
    Today, political analysts consider that the concept of "smart power" has developed as a result of the combination of "soft power - hard power". The case study of the current research confirms this claim; This means that Turkey, during the last two decades, to advance its goals and realize its interests, has combined soft and hard power mechanisms such as the Turkish Cooperation and Coordination Agency, the Public Diplomacy Coordinating Organization, the Yunus Emre Institute, the Radio Organization and Turkish State Television, Anadolu Agency, Organization of Turks Abroad and Related Communities, International Organization of Turkish Culture, Turkish Red Crescent, the Office of Religious Affairs, Turkish Education Foundation, etc. It is a powerful presence and gaining national, regional, and international authority, on the other hand, in the discussion of public diplomacy, beyond these motives, the provision of religious, humanitarian, ethnic, and security goals has been prioritized.In other words, Turkey's soft power has been effective in its various dimensions during the last two decades and has paved the way for the holders of this power [the Justice and Development Party governments] to have both authority, interests, security, and a kind of Cover the self-concept and the deepening of religious and ideological attitudes with the clothes of realization. So that the leaders of this country, realize this in choosing the field, apart from being in the peripheral regions, they also think about distant regions; Therefore, Turkey is one of the countries in the region that has paid attention to almost all cultural climates in the field of Islam and Muslims. Central Asia, the Caucasus and Transcaucasia, Southwest Asia, the Balkans, the Crimean Islands and beyond, the Horn of Africa, etc., have generally been exposed to the presence and cultural movements of Turkey in recent years.However, the source and origin of Turkey's soft power should be sought in the deep social, political, and economic developments of this country. This in turn is based on an effective combination of political strategies of the ruling political structures, which intensified the focus of politics on the individual, companies, and civil society organizations. This development included redefining the Turkish political language, giving a new role to business organizations and non-governmental organizations, and reanalyzing the relationship between Islam and democracy.It is obvious that along with the economic and social changes in the domestic sphere, the emergence and occurrence of important changes in the international scene, such as "the end of the Cold War and consequently the end of the bipolar system", and "Turkey's membership proposal in the European Union" are an opportunity. It provided new possibilities for Turkey, the most important of which was openness from the perspective of foreign policy and trade policy. Turkey's soft power discourse parallels the rise and fall of Turkey's foreign policy; Therefore, it has gone through different periods.So in the last two decades, when we are facing the single rule of the Justice and Development Party, Turkey's soft power has been influenced by the ups and downs of foreign policy. In other words, according to the political nature of the Justice and Development Party government and the process of domestic, regional, and international political developments, the weight and importance of the aforementioned mechanisms in securing national interests have been different. For example, in the first decade of the Justice and Development Party's rule, i.e. from 2003 to 2013, the role of soft power mechanisms such as Tika and Yunus Emre in smoothing the path of progress and development was much greater. But in the second decade, that is, from 2013 until now, with the beginning of the crises in the Middle East region and Turkish campaigns in areas of Syria and Iraq and the emergence of internal political problems in Turkey such as the Gezi Park crisis and the failed coup of 2016, the role and importance of mechanisms It has become more difficult to secure national interests. The presence and role of Turkish military forces in Syria, Iraq, Libya, Karabagh, and recently in Afghanistan confirms this claim.So, with the reduction of Turkey's decisive foreign policy and the reduction of international credibility, which served the political program of the Justice and Development Party, the credibility and importance of the discourse of soft power has been greatly weakened, and in a way, it has witnessed a shift in discourse, which means the decline of soft power and We are witnessing the emergence of hard power, in which the role of mechanisms such as the Red Crescent, the Crisis Management Organization, and the Armed Forces have increased exponentially. Regional changes and the failure of developmental policies in West Asia, the increase of radicalism and terrorism, the involvement of foreign powers, and the need to deal with increasing combined threats, etc., are the necessary reasons for the use of hard power at the disposal of Ankara. Contract. Turkey's activity in this sense is mainly based on four pillars:- Presidential system with extensive executive power and centralized decision-making process;- a domestic defense industry that increasingly meets the needs of the armed forces locally;- Trying to have strategic autonomy as a great regional power;- A professional army with a long history in multi-front combined wars. (found)The theoretical framework of the current research is based on the theory of "soft power" (theoretical framework) and in terms of methodology, the "process tracing" method has been used from the subsets of case analysis. (Method) In general Four types of "mechanism" definitions have been presented, each of which is concerned with [mostly political-social] issues from a specific dimension:Mechanism as the cause of an effect [the effect of choosing a certain set of preferences and requirements on social outcomes]; 2. mechanism as a mediating process, event, or variable [discovering the nature, substance, or internal structure]; 3. Mechanism as an indeterminate causal process [causal sequences linking events; causal patterns that occur repeatedly and are easily recognized, but operate under generally unknown conditions or with unknown results]; 4. The mechanism is an intangible thing that creates the result [events that change the relationships between some elements and components of the set; A set of interconnected components or elements that create an effect that does not exist by itself in any of the elements alone].In the current study, the definition of the fourth type, that is, "mechanism as an intangible thing that creates the result"; has been exploited. In this way, the main hypothesis is that Turkey's soft power supply mechanisms are considered as a set of interconnected components or elements that create an effect that by itself Does not exist in any of the elements alone. In other words, mechanisms such as Turkish Cooperation and Coordination Agency, Public Diplomacy Coordinating Organization, Yunus Emre Institute, Turkish State Radio and Television Organization, Anadolu Agency, Organization of Turks Abroad and Related Communities, International Organization of Turkish Culture, Administration of the Office of Religious Affairs, Maarif Foundation, Red Crescent, Armed Forces, etc. are an interconnected and at the same time separate complex that the realization of Turkey's soft power depends on their individual and collective actions.
    Keywords: Soft Power, Hard Power, Mechanism, Turkey, Iran
  • حسن صادقیان*، غلامعلی سلیمانی

    جامعه علویون، که به فرموده مقام معظم رهبری «ایتام آل محمد» هستند، باور به پیروی از مکتب اهل بیت (ع) همچنان در ایشان ریشه دارد. معهذا، در طول تاریخ علویگری به دلیل تاثیرپذیری از برخی جریانات دینی، سیاستگزاری ها و برنامه‏ ریزی ‏های سیاسی- فرهنگی هدفمند، دچار شناسه‏ ی هویتی و ماهیتی ترکیبی و چندبنی شده ‏اند. لذا، بر متولیان این عرصه، به نوعی تکلیف شرعی و عرفی است که با برنامه‏ ریزی دقیق و جامع و با تمرکز بر وجوه مشترک با جامعه علویان یعنی اعتقاد خاص به ایمه اطهار (ع)، بزرگداشت برخی از اعیاد و مراسم‏های دینی و در نهایت باور به اصول و ارکان و ارزشهای مکتب اهل بیت (ع)، گام‏هایی بنیادین در جهت احیای شناسه‏ ی هویتی دینی راستین جامعه علوی بردارند. (مسیله) پژوهش حاضر تلاش کرده است بر اساس روش توصیفی- تحلیلی و طبق «نظریه پخش/ اشاعه» تاثیر انقلاب اسلامی ایران در بازیابی هویت راستین جامعه علوی ترکیه را از زبان رهبران عقیدتی مورد واکاوی و ارزیابی قرار دهد. (روش تحقیق) به طور کلی، رهبران علوی معتقدند، امروز به برکت انقلاب اسلامی ایران و شناخت درست از مکتب اهل بیت (ع)، تلاش می‏شود اصول -ارکان و آیین و سنن صحیح و راستین به جامعه علوی معرفی شود. در این راستا، مسیولیت بزرگی بر عهده رهبران و دده‏های علوی است تا با آموزش معارف اهل بیت (ع)، جامعه علوی را از تهدیدات ایمن نگه دارند و با آگاه ‏سازی، آنها را به آغوش مکتب اهل بیت (ع) بازگردانند.

    کلید واژگان: انقلاب اسلامی, ایران, ترکیه, علویگری, نظریه پخش, هویت
    Hassan Sadeghian *, GholamAli Soleimani

    The Alawite community, who according to the Supreme Leader are "orphans of the family of Muhammad", believe in following the school of Ahl-ul-Bayt (a.s) is still rooted in them. However, throughout the history of Alawism, due to the influence of some religious movements, policies and targeted political-cultural planning, they have suffered from a mixed and multifaceted identity and nature. Therefore, the trustees of this field have a kind of religious and customary duty to celebrate some religious holidays and ceremonies with a detailed and comprehensive planning and focusing on the common aspects with the Alevi community, that is, a special belief in the Imams (a.s.). And finally, believing in the principles, pillars, and values of the school of Ahl- ul-Bayt (a.s), take fundamental steps in the direction of reviving the true religious identity of the Alevi community. (Question) The current research has tried to analyze and evaluate the impact of the Islamic Revolution of Iran in restoring the true identity of the Turkish Alevi community based on the descriptive-analytical method and according to the "diffusion theory" from the words of ideological leaders. (Methodology) In general, Alevi leaders believe that today, with the blessing of the Iranian Islamic Revolution and the correct understanding of the Ahl- ul-Bayt (a.s) school, efforts are being made to introduce the correct principles and traditions to the Alevi society. In this regard, it is a great responsibility for Alevi leaders and sects to keep the Alevi community safe from threats by educating the Ahl-ul -Bayt (a.s.)

    Keywords: Islamic Revolution, Iran, Turkey, Aleviism, Diffusion Theory, Identity
  • حسن صادقیان، یدالله بهجتی

    روزنامه نگاری توسعه از دهه 1980 به بعد به صفاتی همانند بانی ملت-دولت، کارگزاران تقویت کننده دولت، حافظان شفافیت، مزین شده است. در همین راستا، هدف مقاله حاضر، واکاوی تاثیر متقابل روابط دولت-رسانه بر روند روزنامه نگاری توسعه و تاثیر آن بر فرآیند دموکراسی‏سازی ترکیه است. چارچوب نظری پژوهش حاضر، مبتنی بر «روزنامه ‏نگاری توسعه» بوده و از روش «ردیابی فرآیند» بهره ‏برداری شده است. در ترکیه، رابطه دولت و رسانه به ‏ندرت در قالب رویکرد «خیرخواهی اقتدارگرا» که به ضرورت همکاری رسانه‏ ها و دولت تاکید دارد، استوار بوده است؛ معهذا جریان مطبوعات به‏ ویژه «روزنامه نگاری توسعه» توانسته است در بزنگاه‏ های تاریخی نقش روشنفکری حرفه ای را بازی کند و انرژی لازم برای جنبش های اجتماعی را فراهم نماید. آغاز این روند، به دوره‏ی ورود ترکیه به سیستم چندحزبی در سال 1945 برمی‏گردد؛ دوره‏ای که زمینه‏ی تحولات شگرف در حوزه مطبوعات شکل گرفته بود اما در ادامه به جهت رویه‏ی تمامیت‏خواهی ساختار حاکم (سال های 1950)، ناقص باقی ماند. در دهه ‏ی 1960، علی‏ رغم کودتای نظامیان، به دلیل تصویب قانون اساسی لیبرال، مطبوعات ترکیه با یک فضای سیاسی تکثرگرا مواجه شدند و بدین ترتیب بار دیگر زمینه برای نقش‏آفرینی مطبوعات در رشد افکار و جریانات فراهم گشت. در دهه 1970 به جهت کودتای نظامیان، مطبوعات با موانع سخت مواجه شدند اما با تغییرات ساختاری -کیفی سال های 1980، مجددا عرصه‏ی روزنامه ‏نگاری رونق گرفت. دهه‏ ی 1990 متاثر از نظام سیاسی آنارشیک‏وار، عرصه مطبوعات هم یک دوره‏ی پر از تشتت را تجربه کرد. از سال های 2003 تاکنون هم، جریان مطبوعات به غیر از یک دوره‏ روند صعودی (2003 تا 2007) به جهت کاهش روند دموکراسی ‏سازی، تغییر هدف دار برخی از مفاد قانون اساسی و  تغییر نظام سیاسی از پارلمانی به ریاستی، فضای رشد و توسعه روزنامه ‏نگاری توسعه به‏ مراتب محدود شده است.

    کلید واژگان: روزنامه نگاری توسعه, روشنفکری حرفه ای, روابط دولت- رسانه, ردیابی فرآیند, ترکیه
    Hasan Sadeghian, Yadollah Behjati

    Development journalism has been adorned since the 1980s with qualities such as nation-state founder, government partner, government-strengthening agents, transparency watchdogs and observers. The purpose of this article is to analyze the role of development journalism in the process of democratization in Turkey and the interaction of government-media relations on the process of development journalism as well. In this research, methodologically, the "process tracking" method from the sub-case analysis subsets has been used. In Turkey, "development journalism" has essentially played the role of a professional intellectual who provides the energy needed for social movements and helps to raise awareness of the need for action. This trend was felt almost during the Second World War and after the establishment of a multi-party political system in this country in 1945, despite extensive obstacles, including the intervention and rule of the military, and has continued to this day with its own ups and downs. With the entry into the multiparty system in 1945, changes in social and political systems and in legal and economic spheres were also reflected in the media. With the emergence of the Democratic Party as the first elected party in the history of Turkey, the expectation of dramatic changes in the press wasformed, but the practice of "authoritarian benevolence" which believes in the need for cooperation between newspapers and governments during nation-building and in the social, economic and political processes, it was not realized in this period. In the 1960s, due to the military coup and the adoption of a new constitution, the main and determining element of government-media relations was the governing style and politics of the ruling structure. In the 1970s, one of the most critical periods of political and social change in Turkey, the press and media failed to provide much energy for social movements, and fundamentally new forms of protest and new concepts of politics were not produced. In the 1980s, the authoritarian form of the Turkish political system did not allow the development of the Turkish journalism to continue its upward trend. It was drawn towards commercialization and consumerism. In the 1990s, like the political system that underwent a coalition structure full of ups and downs, the press experienced a period of monopoly and fragmentation, and so the Turkish press, including journalism, was declining. In the 21st century, when the Islamist Justice Party came to power and is still in power, we can call this period as the process of gradually democratizing and purposefully changing some provisions of the constitution and finally changing the political system from parliamentary to presidential. In this period gradually The "benevolence of authoritarianism" fades and we see the practice of totalitarianism, which has greatly limited the space for growth and development of development journalism.

    Keywords: : Development Journalism, Professional Intellectualism, Government-Media Relations, Process Tracking, Turkey
  • حسن صادقیان*، بهزاد عبادی

    گذار به دموکراسی روندی است که دموکراسی‏سازی خوانده می‏شود. در عرصه سیاست، دموکراسی‏سازی در جامع‏ترین معنا گذار از حکومت اقتدارگرا به حکومت دموکراتیک و تثبیت، تعمیق و تحکیم آن است؛ امری که نیازمند پیش‏شرط‏ها و متغیرهای متعددی نظیر مدرنیزاسیون اقتصادی-اجتماعی، نقش دولت در مدرنیزاسیون، ساختار قدرت نسبی طبقات اجتماعی و گروه‏های ذی‏نفع، ظرفیت دولت دموکراتیک، میراث نظام اقتدارگرای قبل از گذار، جایگاه کشور در نظام جهانی و وابستگی، جایگاه کشور در نظام جهانی دولت ها، مبانی ساختاری احزاب سیاسی، محتوا و ساختار قانون اساسی، روحیه و نگرش رهبران و ماهیت جریان‏های سیاسی و غیره است. فرایند دموکراسی‏سازی در ترکیه از آغاز تاکنون تقریبا از همه این متغیرها متاثر بوده است. بر همین اساس، در پژوهش حاضر تمرکز اصلی بر نقش و تاثیر سه متغیر «محتوا و ساختار قانون اساسی»، «روحیه و نگرش رهبران و نخبگان سیاسی» و «ماهیت جریان‏های سیاسی» در فرایند دموکراسی‏سازی دو قرن آخر دولت عثمانی و دو دهه اول نظام جمهوریت است. به ‏نظر می‏رسد با وجود اهمیت سه متغیر نام برده، وزن و اهمیت «روحیه و نگرش رهبران و نخبگان سیاسی» به‏ سبب مدیریت و هدایت درست فرایند دموکراتیزاسیون ترکیه، سنگین‏تر است. چارچوب نظری مقاله مبتنی بر «نظریه پیش‏شرط‏های ساختاری تحکیم دموکراسی» با تاکید بر سه متغیر مزبور و روش مورد استفاده «جامعه‏شناسی تاریخی» از نوع «مطالعه موردی» است.

    کلید واژگان: تحکیم دموکراسی, قانون اساسی, نخبگان سیاسی, جریان های سیاسی
    Hasan Sadeghian*, Behzad Ebadi

    Generally, the process of democratization includes some variables such as socio-economic modernization, the role of government in modernization, the capacity of the democratic state, the legacy of the authoritarian system before transition, the country's position in the global system and dependence, the structural foundations of political parties, the content and structure of the constitution, the spirit and attitude of leaders and the nature of political movements. In fact, these variables are preconditions for realization of democracy. The process of democratization in Turkey has been affected by almost all of these variables since the beginning of the process of democratization. In this paper, in the process of democratization of the late Ottoman period and the first two decades of the Republic of Turkey, the main focus is on the role and effects of these three variables: "the content and structure of the constitution", "the spirit and attitude of political leaders and elites" and "the nature of political movements". The theoretical framework of the paper is based on the "theory of structural preconditions for the consolidation of democracy". The method used in the paper is historical- sociological investigation of the case study.

    Keywords: Consolidation of Democracy, Constitution, The political Elites, Political Streams
  • حسن صادقیان*، عباس اسدی

    در یک قرن اخیر تقریبا اکثر موسسات و بنگاه‏ های رسانه‏ای و ارتباطی، متاثر از نظام سرمایه‏داری، به ابزاری سیاسی و حکومتی مبدل شده‏اند. در اصل، قرار گرفتن رسانه ‏ها در مرکز نظام‏های سیاسی دارای تعلقات سیاسی و اقتصادی و تداوم این وضعیت در همه‏ی ساختارهای سیاسی حاکم، نشانگر وجود روابط بده‏ بستانی میان رسانه‏ ها و ساختارهای سیاسی و حفظ توازن میان کانون‏های اصلی قدرت در جامعه است؛ طوری که ساختار مالکیتی رسانه ‏ها، همواره در موازات ساختارهای سیاسی تغییر پیدا می‏کند؛ موضوعی که کمتر مورد توجه پژوهشگران قرار گرفته است (مساله.) پرسش اصلی در این پژوهش، به تبیین و توضیح نوع رابطه میان بنگاه ‏های رسانه‏ای و ساختار سیاسی و تغییر و تحول نظام مالکیتی رسانه‏ ها به موازات ساختارهای سیاسی در ترکیه باز می‏گردد (پرسش). نیل به این هدف، به کمک روش «ماتریالیسم تاریخی» و رویکرد «اقتصاد سیاسی» و با استفاه از منابع کتابخانه‏ای و دیجیتالی دنبال می‏شود (روش).به نظر می‏رسد در دوره حکومت حزب عدالت و توسعه، رابطه ‏ی میان بنگاه‏های رسانه‏ای و ساختار حکومتی از نوع «تصرف و سلطه» بوده و دولت حاکم نظام مالکیتی اکثر رسانه‏ های غیرهمسو را تصرف و تغییر داده است؛ طوری که ساختار مالکیتی رسانه‏، از چندقطبی به تک ‏قطبی شیفت کرده است. (یافته)

    کلید واژگان: رسانه, ساختار مالکیتی, ساختار سیاسی, اقتصاد سیاسی, نظام سرمایه‏داری, ترکیه
  • Hassan Sadeghian, Abbas Assadi

    In today's world, social and virtual media are [almost] one of the main pillars of politics and policy- making. Both political structure and human subjects use these tools to achieve their goals and interests. Nevertheless, there are controversy about the positive or negative effects of social and virtual media in the process of democratization; This the medias, while inherently contributing to the contradictory function of "service and betrayal", depend on the accidental and lateral function of "the nature of political order".The emphasis of the present study is that the impact of adverse effects on the weak (fragile) and sometimes negative effects of social and virtual media in the process of democratization is more than inherent complications, Because the undemocratic nature of the political order does not allow the formation of a public space and the connection between virtual space and real. The case study of the ruling party of the AKP (2002-2019) confirms this claim .

    Keywords: Social-Virtual Media, Democratization, Public Sphere, PoliticalOrder, Turkey
  • حسن صادقیان*، عباسعلی رهبر

    فرایند دموکراتیزاسیون و تحکیم دموکراسی ترکیه در طول بیش از یک قرن اخیر، با موانع  مختلفی مانند دخالت نظامیان،ا پوزیسیونن اکارآمدو منفعل، عملکرد غیردموکراتیک و حامی پرور طریقت های مذهبی- سیاسی، شکاف های قومی و مذهبی، رهبران حکومتی اقتدارگرا، عملکرد ضعیف و گاهی جانبدارانه احزاب سیاسی،سیاست های متناقض بین المللی [فشارهای سیاسی-ملاحظات ایدئولوژیک اتحادیه اروپا و آمریکا]، روح زمانه [قدرت گیری نظام های سیاسی افراطی و حامی دیکتاتوریسم در نظام بین الملل]، تاثیرات اشاعه ای [تحولات منطقه ای] مواجه شده است که هر کدام در تضعیف و ناکامی فرایند دموکراتیزاسیون و تحکیم دموکراسی موثر بودند. پژوهش حاضر بر این مدعاست که موارد مذکور، هرچند در دوره حاکمیت حزب عدالت و توسعه همچنان جزو موانع تاثیرگذار  متصل چندلایه ای محسوب می شوند، اما درصد تاثیرگذاری آنها به مراتب کاهش یافته است. در عوض،مانع جدید برهم، با عنوان «ماهیت سیاسی ترکیبی و چندرگه ای-شخصیت اقتدارگرای رهبری -ساختار حزبی متصلب و اولیگارشیک»، ظهور یافته است که می توانآن را به عنوان «تاثیرگذارترین مانع» تعبیر کرد. این مانع جدید، در اصل در ذات و بطن منطبق با روش ها یا مدل های حکومتی ترکیبی با عنوان «دموکراسی هیبریدی»  عمل می کند که اساسا خود موانعی برای تحکیم دموکراسی دارند.محتوای پژوهش حاضر به لحاظ روش شناختی مبتنی بر منابع اسنادی (کتابخانه ای)، از حیث روش شناسانه و بر پایه روش توصیفی - تحلیلی و از لحاظ چارچوب نظری طبق مدل حکومتی هیبریدی تنظیم و تولید شده است.

    کلید واژگان: دموکراسی, تحکیم, ماهیت سیاسی, اقتدارگرا, هیبریدی, ترکیه
    Hasan Sadeghian*, Abbasali Rahber

    The process of democratization of Turkey over more than a century has been accompanied by various barriers, such as military intervention, inefficient and passive opposition, undemocratic performance and sponsor of the religious-political tariqa, ethnic and religious rifts, authoritarian government leaders, political parties’ poor and sometimes biased performance, contradictory international policies [political pressures, ideological considerations of the European :::union::: and the United States], the spirit of the time [the power of extreme political systems and the supporter of dictatorship in the international system], the proliferation effects of the region, each of which contributes to delaying in the "consolidation of democracy". The result of the present study is that although the barriers still remain influential in the era of the AKP [2002 </span>-present], their impact has declined substantially; thus, the new multilayer barrier , under the title "The ambiguous and multi-faceted political nature-a structured party structure-the authoritarian leadership of the leadership". This new barrier has created its special container / templates under the titles of "Delegative Democracy" and "Semi-authority", which have their own barriers to consolidating democracy. In this research, it has been attempted to analyze the barriers to the consolidation of democracy during the mentioned period, based on the descriptive-analytical methodology and library and documentary sources.

    Keywords: Democratization, party, consolidation, political nature, authoritarian, Turkey
  • نجف لک زایی*، حسن صادقیان
    ازآنجاکه جمهوری اسلامی ایران مبتنی بر ارزش های اسلامی است، قوانین حکومتی باید بر اساس ضوابط شرعی و بر مبنای سیره معصومان علیهم السلام تدوین شوند. یکی از منابع اصلی برای الگوبرداری، سیره حکومتی امیر مومنان علیه السلام می باشد، مطالعه سیره حکومتی ایشان، نشان می دهد که حضرت به هیچ وجه حاضر به نادیده گرفتن ایده آل ها، احکام و قوانین شریعت نبوده اند، حتی اگر منجر به تضعیف قدرت و حکومت شود. اما تتبع در ابواب فقهی مثل «باب تزاحم» یا «احکام ثانویه»، نشان می دهد که طبق ضوابط شناخته شده فقهی، گاهی برای حفظ حکومت، ترک یک حکم شرعی، مجاز، قلمداد می شود. با توجه به این نکته، رفتار آرمانی امیر مومنان علیه السلام، با ضوابط فقهی چگونه قابل توجیه است. هدف این مقاله، این است که با بررسی تک تک این نمونه ها نشان دهد که رفتارهای حضرت تعارضی با ضوابط فقهی نداشته و بر همان اساس، قابل تحلیل می باشد.
    کلید واژگان: فقه سیاسی, آرمان گرایی, سیره علوی, احکام ثانویه, تزاحم
    Najaf Lakzaei*, Hassan Sadeqian
    Since our government is ideological, the laws must be based on religious rules and the infallibles` lifestyle. One of the primary sources for taking pattern on, is Imam Ali`s (peace be upon him) governorship. Studying his governorship shows that he never consented on neglecting the ideals, principles and religious rules, even if it meant undermining the power and ruling. Research in the sections on "conflict" or "secondary rules" indicates that based on the known rules on jurisprudence, to preserve a government, sometimes neglecting a religious rule, is legal. In such a case, the primary rule must not be emphasized. Such an insistence, is not only a sign of piety, but also is rationally and religiously discouraged. Having this fact in mind, the ideal behavior of Imam Ali (peace be upon him) is not adaptable to the known jurisprudent rules. This paper seeks to examine each of these samples so that it shows that Imam Ali`s (peace be upon him) behavior were completely adapted with jurisprudent rules and they can be examined in the same manner.
    Keywords: political jurisprudence, idealism, Alavi lifestyle, secondary rules, conflict
  • نجف لک زایی، حسن صادقیان
    قوانین حکومت اسلامی بایستی بر اساس ضوابط فقهی- اصولی تدوین شوند و یکی از ضوابط فقهی که در عالم سیاست، کاربردی فراوان دارد، احکام ثانویه است. چرا که در موارد متعددی به دلیل عروض عناوین ثانویه، لازم می آید احکام اولیه شرعی ترک شوند. هدف از این تحقیق، آن است که معنای دقیق حکم ثانوی را روشن نموده و سپس علت مقدم شدن احکام ثانویه بر احکام اولیه را بررسی نماید و در نهایت تبیین کند که آیا احکام ثانویه، می توانند تمامی احکام اولیه حتی کبائر محرمات و عظائم احکام را مرتفع کند یا خیر. به طبع، روش به کار رفته در این مقاله، روش فقهی- اصولی می باشد و در نهایت به این نتیجه می رسد که اولا: ثانوی یا اولی بودن یک عنوان، نسبی و متغیر است. ثانیا: ادله احکام ثانویه بنابر مشهور، حاکم بر ادله احکام اولیه می باشند. و ثالثا: این حاکم شدن، دائمی و همیشگی نیست بلکه احکام اولی بسیار مهم، حتی با عروض عناوین ثانویه، قابل ارتفاع نیستند.
    کلید واژگان: احکام, احکام اولیه, احکام ثانویه, ضرورت, مصلحت, عسر و حرج
  • نجف لک زایی، حسن صادقیان *

    در سیره سیاسی امیرالمومنین(ع) نمونه هایی یافت می شود که حضرت برای حفظ حکومت و اقتدار آن، نسبت به رعایت حدود شرعی، انعطاف نشان داده اند. نمونه هایی ؛ مانند اجازه قضاوت کردن قضات به همان شیوه زمان خلفاء، تغییرندادن بدعت هایی؛ مثل نماز تراویح، همکاری 25 ساله با حکومت جائر و... و لذا برخی این شبهه را مطرح کرده اند که حضرت در این موارد، احکام شرعی را فدای حفظ قدرت و حکومت کرده اند. تلاش ما در این مقاله این است که ضابطه شرعی حاکم بر رفتار امیرالمومنین(ع) را تبیین نماییم؛ به گونه ای که رفتارهای واقع-گرایانه حضرت، بر اساس آن قابل تحلیل باشد. به این منظور، ابتدا طبق ضوابط شناخته شده فقهی اصولی، به طراحی چارچوبی فقهی پرداخته و سپس تلاش می کنیم به روش استنادی، تک تک نمونه های واقع گرایی موجود در سیره امیرالمومنین را بر آن چارچوب تطبیق دهیم که در صورت توفیق، به ضابطه ای قابل اعتماد دست یافته ایم که می تواند الگویی مناسب در رفتار سیاسی و حکومتی ما بوده و می توانیم از آن در سیاستگذاری حکومتی استفاده نماییم.

    کلید واژگان: فقه سیاسی, واقع گرایی, سیره علوی, احکام ثانویه, تزاحم, حکومت اسلامی
    Najaf Lakzai, Hasan Sadeqian

    In the political life of the Commander of the Faithful, Imam Ali,(may God’s peace be upon him), one can find certain cases where he has shown flexibility toward observing penal laws in order to preserve and safeguard the Islamic state and its authority. For example, his judges being granted permission to judge in the manner the judges did at the time of the caliphs prior to him, his preservation of some innovations such as nightly prayers in RamaÃÁn (tarÁwih), a twenty-five year co-operation of convenience with the tyranny, etc. That is why some have raised doubts that in such cases Imam Ali (may God’s peace be upon him) has chosen to sacrifice canonic rules for preserving his power and rule. An attempt has been made in this article to explain the legal regulations governing the conduct of the Commander of the Faithful so that his realistic conduct can be analyzed accordingly. In doing so, at first, a jurisprudential framework is given in accordance with the known principles and regulations in fiqh and the Principles (OsÙl) and then an attempt is made to check individual instances of realism in the life-style of the Commander of the Faithful against that framework based on documentary sources. In case we succeed to do this, we have achieved an acceptable standard which can be taken as an appropriate model to follow in our political and governmental procedures and to apply it in governmental policy-making.

    Keywords: political fiqh, realism, Alawid life, style, secondary rules, conflict, Islamic government (state)
  • یک اتفاق سیاسی با تبعات اقتصادی
    یدالله بهجتی، حسن صادقیان
  • ظهور داعش نتیجه تسلط عقلانیت بنیادگرا
    حسن صادقیان
  • تراژدی منافع عمومی
    حسن صادقیان
  • روزگار مبهم خاورمیانه پس از بهار عربی / نگاهی به قطبی شدگی معادلات منطقه و ملاحظات موجود

    مترجم: حسن صادقیان، ماریا ضیایی
  • ایجاد یک چارچوب یکپارچه جدید مبتنی بر مفاهیم CCPM و SCM جهت بهبود عملکرد پروژه های EPC
    حسن صادقیان، حجت سامانیان، فاطمه معینی
  • Hasan Sadeghian
    This study is an attempt to report the findings of an experimental and filed study on the innovation and intelligence as two outstanding traits of humans being. Contrary to their great significance in accounting for the behavior and personality of man and various speculations on them, the nature of these traits still remain unknown and there are a lot of controversies among psychologists and educationalists as far as the measurement and identification of them are concerned. Then, here it is tried to cast some light on these traits on the basis of various speculations, approaches as well as the research studies offered and conducted so far, respectively.
    Keywords: Intelligence, Innovation, Creativity
سامانه نویسندگان
  • دکتر حسن صادقیان
    دکتر حسن صادقیان
    دانش آموخته دکتری علوم سیاسی -جامعه شناسی سیاسی، دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران
  • حجت الاسلام حسن صادقیان مشکانی
    حجت الاسلام حسن صادقیان مشکانی
    دانشجوی دکتری فقه و مبانی حقوق، دانشگاه مفید قم، قم، ایران
اطلاعات نویسنده(گان) توسط ایشان ثبت و تکمیل شده‌است. برای مشاهده مشخصات و فهرست همه مطالب، صفحه رزومه ایشان را ببینید.
بدانید!
  • در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
  • همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال