به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت
فهرست مطالب نویسنده:

سپیده یگانه

  • سپیده یگانه*، مهین پناهی
    شعر دفاع مقدس از زیرجریان های شعر معاصر است که در ارتباطی تناظری با فرامتن تاریخی جنگ عراق علیه ایران شکل گرفته و با خاتمه جنگ، سیر تطور خود را با عبور از پدیده محوری به سوی رویکرد پیامدمحور ادامه داده است تا آنجا که می توان سال های 1368 و 1369 را دوره گذار شعر دفاع مقدس نامید. این جریان شعری ذیل ژانر شعر غنایی قرار می گیرد و این بازه زمانی بستر مناسبی برای تاثیرپذیری آن از فرامتن تاریخی- اجتماعی جنگ تحمیلی است. سه فرامتن «شهادت افراد»، «بازگشت اسرا» و «انحراف های اقشاری از مردم از آرمان های انقلاب اسلامی» و تاثیر آن ها بر اجتماع، بیشترین تاثیر را در شاکله ژانریک شعر دفاع مقدس در سال های پس از جنگ داشته است که به ترتیب عبارتند از: تداوم زیرژانر «سوگ سرایی»، شکل گیری «زیرژانر تلفیقی توصیفی- تکریمی» و تداوم «زیرژانر انتقادی». شاعران در زیرژانر سوگ سرایی روند مرثیه سرایی برای شهدا را در شعر دفاع مقدس ادامه می دهند، در زیرژانر توصیفی- تکریمی ضمن توصیف جنگ و جنگاوری رزمندگان، آزادگان را تکریم می کنند و در زیرژانر انتقادی در جایگاه وجدان بیدار جامعه کاستی ها را رصد و با زبان شعر تبیین می کنند. علیرضا قزوه، سیمین دخت وحیدی و مجید نظافت بیشترین سروده های سال های پس از جنگ را در کارنامه خود دارند و قالب غزل، رایج ترین قالب شعری در دوره مورد بررسی است.
    کلید واژگان: شعر دفاع مقدس, فرامتن تاریخی اجتماعی, سوگ سرایی, شعر توصیفی تکریمی, شعر انتقادی
    Sepideh Yeganeh *, Mahin Panahi
    Holy defense poetry represents the significant subbranches of contemporary poetry emerging in a symmetrical relationship with the historical hypertext of the Iraq war against Iran. As the war concludes, holy defense poetry continues to evolve, shifting from the phenomenon-based approach to the consequence-based one. Thus, this time (1989-1990) can be called a transition period. The poetic movement of holy defense poetry is classified under the lyric poetry category. This period is an appropriate context for being influenced by the socio-historical hypertexts of the imposed war. The martyrdom of individuals, the return of prisoners of war, and the deviation of certain groups of people from the ideals of the Islamic revolution are three main three hypertexts. These hypertexts and their impacts on the community have the greatest influence on the formation of the genre of holy defense poetry after the war. This genre comprises three subgenres that have continued after the war.  They include the subgenre of mourning, the subgenre of description and veneration, and the subgenre of critiquing. In the subgenre of mourning, poets keep on the trend of composing elegy for the martyrs of holy defense war. In the subgenre of description and veneration, besides describing the war and the valor of warriors, poets venerated the prisoners of war released from Iraq’s jails. Lastly, in the subgenre of critiquing, the poets take on the mantle of society’s vigilant conscience monitoring the shortcomings. Then, they elaborate on these defects in their poetic discourse. Alireza Ghazveh, Simindokht Vahidi, and Majid Nezafat were highly productive poets of this genre after the war and Ghazal was the most common verse form in the examined period.
    Keywords: Holy Defense Poetry Socio, historical Hypertext Elegy Descriptive, venerative Poetry Critical Poetry
  • مجید هوشنگی*، سپیده یگانه
    در مطالعات میان رشته ای، گفت وگوی میان موضوعات فلسفی با متون ادبی، از اهمیت بالایی برخوردار است. به همین منظور بررسی نظام اندیشگانی باختین در حوزه انسان شناسی فلسفی و نظریه «دیگربودگی» و تفسیر متون ادبی با این دیدگاه از موضوعات مهمی است که بر لزوم اجتناب از نظام دوقطبی و امتناع شناخت انسان از «خود» بدون تعامل با «دیگری» تاکید دارد. از سویی ادبیات و به ویژه رمان به واسطه بازنمایی جهان انسانی در متن، بستر مناسبی برای فهم این گفت وگو در فرهنگ ها و جوامع است. این پژوهش سعی دارد در تحلیلی بینامتنی، میان دو روایت ملکوت اثر بهرام صادقی و «میان حفره های خالی» از پیمان اسماعیلی، به بررسی نهاد «خود» و «دیگری» بپردازد و روابط آنان را در داستان بررسی کند. نتایج حاصل از این پژوهش خواهد گفت که این دو قطب، در هر دو داستان، علاوه بر آنکه روند صیرورت و تحول را در پیش دارد، در روایت ملکوت تا حدودی سیال است. علاوه بر آن، این نهاد در روایت ملکوت جنبه فردی و انتزاعی دارد؛ اما در داستان «میان حفره های خالی» بیشتر جنبه قومی و فرهنگی به خود می گیرد. از جهتی، بررسی ها حاکی از حضور قطبی بینابین در روایت ها است که از سویی به هر دو قطب نزدیک می شود و در عین حال، قطب مخالف را تقویت می کند.
    کلید واژگان: مطالعات بین رشته ای, خود و دیگری, باختین, «میان حفره های خالی», ملکوت
    Majid Houshangi *, Sepideh Yeganeh
    In interdisciplinary studies, the dialogue between philosophical topics and textual data in literature is of great importance, and in the meantime, the examination of Bakhtin's thought system in the field of philosophical anthropology and the theory of "otherness" is one of the important topics in this field. It emphasizes the need to stay away from the bipolar system and refuse to recognize "self" without interacting with "the other". On the other hand, literature and especially the novel, through the representation of the human world in the text, is a suitable platform for understanding this confrontation and dialogue in cultures and societies. Therefore, this research tries to do an intertextual analysis between the two narratives of "Malakout" by Bahram Sadeghi and " Miyan Hofrehaye Khali " of the Peiman Ismaili, focusing on the selection based on the common theme of the doctor's mission to the remote city, to investigate the institution of "self" and "Another" has dealt with two works with a different genre approach and will reach the conclusion that these two poles, in both of them, in addition to the process of change and transformation, are somewhat fluid in the narrative of "Malakout". In addition, this institution has a human and abstract aspect in the narrative of the Kingdom, but in the story " Miyan Hofrehaye Khali" it takes on more of an ethnic and cultural aspect.
    Keywords: Interdisciplinary Studies, Self, the other, Bakhtin, The Heavenly Kingdom, In between Empty Hollows
  • شراره چاوشیان *، سپیده یگانه

    این مقاله به بررسی تطبیقی دو رمان دروغ سوم نوشته آگوتا کریستوف، نویسنده فرانسوی زبان مجارستانی و بی پدر اثر مژده سالارکیا، رمان نویس جوان فارسی زبان ایرانی می پردازد. در هر دوی این رمان ها دروغ همه جا حضور دارد. با خواندن این دو داستان، بین واقعیت و خیال، بین قطعیت و ابهام تردید می کنیم. از خود سوالاتی در مورد واقعیت هویت ها و ماجراها می پرسیم، اما به سختی می توانیم پاسخ های قانع کننده ای پیدا کنیم. نقطه همگرایی این دو اثر، که از دیدگاه فرهنگی و جغرافیایی بسیار دور از یکدیگرند، توسل مکرر شخصیت ها به دروغ یا بهتر بگوییم نیاز وسواس گونه آنها به دروغ است که عمل به آن، که قرار است به بقای آنها کمک کند، آنها را به سرنوشتی تلخ سوق می دهد. در این تحقیق، با تکیه بر نظریه های روان شناختی و روان کاوانه در رابطه با دروغ گویی و دروغ گویان، سعی در درک این داریم که چگونه شخصیت ها از طریق سعی در ایجاد هویتی دروغین در جهت ارتباط با دنیای بیرون و تطابق آن با خود دروغین خود دارند.

    کلید واژگان: دروغ, سالارکیا, کریستوف, واقعیت, هویت
    Sharareh Chavoshain *, Sepideh Yeganeh

    Le présent article est une étude comparée de deux romans, Le Troisième mensonge d’Agota Kristof, écrivaine hongroise d’expression française et de Sans Père de Mojdeh Salarkia, jeune romancière iranienne persanophone, deux textes habités par le mensonge. En lisant ces deux récits, on hésite entre le factuel et le fictif, entre la certitude et le flou ; on se pose des questions sur la réalité des identités et des péripéties mais on n’y peut guère trouver de réponses convaincantes. Le point de convergence de ces deux textes, bien éloignés l'un de l'autre du point de vue culturel et géographique, est le recours fréquent des personnages au mensonge, ou plutôt leur besoin obsessionnel du mensonge dont la pratique, censée les aider à survivre, les conduit vers le malheur. Nous appuyant sur les théories psychologique et psychanalytique en relation avec la pratique du mensonge, nous allons essayer de mieux comprendre comment par le biais du mensonge, les personnages essaient de se forger une identité pour s’intégrer dans le monde extérieur et essayer de rendre ce dehors conforme à leur moi mensonger.

    Keywords: Identité, Kristof, Mensonge, Ré, Alité, Salarkia
  • سپیده یگانه*

    یکی از ویژگیهای سبکی سوگ سروده های دوره نخست دفاع مقدس (1359 1363) تصویرپردازی طبیعت است که به اقتضای موضوع سوگ و رثای شهید از بلاغت سنتی فراتر می رود و با مکتبهای ادبی جهان پیوند می خورد از این رو ریشه یابی نگرش شاعران به تصویرپردازی طبیعت و تعلق آن به مکاتب ادبی، مساله محوری این پژوهش است. با بررسی ماهیت تصویرپردازیها در سوگ سروده های سالهای نخست جنگ، تلفیقی از ویژگی ای دو مکتب رمانتی سیسم و کلاسی سیسم آشکار شد که می توان آن را ماهیت دوگانه رمانتیک کلاسیک طبیعت در سوگ سروده های دفاع مقدس نامید. این ویژگیها عبارتند از «طبیعت به مثابه سوگوار (صاحب عزا)»، «طبیعت به مثابه اعتباردهنده به شهید»، «طبیعت به مثابه اعتبارگیرنده از شهید» و «طبیعت به مثابه فضاساز» که ریشه در کارکرد رمانتیک طبیعت دارند و «تقلید از طبیعت»، «تقلید از قدما»، «آموزنده بودن و خوشایندی»، «وضوح و روشنی» و «برازندگی» که به مولفه های کلاسی سیسم متعلق اند. دلیل این دوگانگی، پیوند رویکرد سنت گرا و حقیقت نگر با رویکرد عاطفی است که شاعران دفاع مقدس در سوگ سرایی شهدای جنگ با آن رویارو بوده اند و آن را برای بیان و انتقال تاثیرگذار حالات سوگوارانه خود به خواننده برگزیده اند.

    کلید واژگان: رثا, شعر دفاع مقدس, رمانتیسم, کلاسی سیسم, طبیعت
    Sepideh Yeganeh*

    One of the stylistic features of the elegies of the first period of the Holy Defense (1980-1984) is the imagination of nature, which goes beyond traditional rhetoric due to the subject of mourning of the martyr, and is connected with the literary schools of the world. By collecting all the elegies of the first years of the war that have been published in the collection of poets’ poems and studying the function of nature in images, a combined nature was revealed that can be called a romantic-classical duality. Among the romantic functions of nature in elegies are “nature as a mourner”, “nature as a creditor to the martyr”, “nature as a credited by the martyr” and “nature as a part of setting”. Among the classicism components, “imitation of nature”, “imitation of the ancients”, “instructiveness and pleasantness”, “clarity”, and “decorum” are noteworthy. This duality is the result of linking the traditionalist and truth-seeking approach with the emotional approach that the poets of the Holy Defense have faced in mourning the martyrs of the war, and have chosen it to express and effectively convey their mourning states to the reader.

    Keywords: Elegy, Holy Defense Poetry, Romanticism, Classicism, Nature
  • حدیث احمدی*، مهین پناهی، سپیده یگانه

    سبک شناسی لایه ای، شیوه ای از سبک شناسی معاصر است که آثار را به شیوه درون متنی و بر اساس لایه های بوجودآورنده(واژگانی، آوایی، نحویی، بلاغی و ایدیولوژیک) بررسی و تحلیل می کند. با بهره گیری از سبک شناسی لایه ای می توان به ویژگی های سبک فردی، اندیشه ها و ایدیولوژی حاکم بر متن شاعر یا نویسنده دست یافت. پرسش اصلی پژوهش این است که چگونه می توان ویژگی های سبکی یک اثر را با بهره گیری از سبک شناسی لایه ای بررسی و مشخص کرد. بر این اساس غزلیات سلمان ساوجی در لایه های نحوی و واژگانی با رویکردی آماری- تحلیلی مورد بررسی قرار گرفت.پس از تحلیل و بررسی از ویژگی های سبک فردی سلمان ساوجی در لایه واژگانی، بسامد واژگان حسی، شکوهمند (فاخر و غیر عامیانه) با رمزگان ساختاری قابل ذکر است، از ویژگی سبکی لایه نحوی می توان به جابه جایی از نحو معیار، تاکید بر فعل و متمم فعل، به عنوان ادوات آن، اشاره کرد که به شکل گیری سبک پیوسته و فعال نحوی منجر شده است.

    کلید واژگان: سلمان ساوجی. غزلیات, سبک شناسی لایه ای, لایه نحوی, لایه واژگانی
    Hadis Ahmadi *, Mahin Panahi, Sepideh Yeganeh

    Layered stylistics is a method of contemporary stylistics that examines and analyzes works in a textual manner based on the layers that create them (lexical, phonetic, syntactic, rhetorical, and ideological). Using layered stylistics, one can achieve the characteristics of individual style, thoughts and ideology that govern the text of the poet or writer. The main question of the research is how the stylistic features of a work can be studied and determined using layered stylistics. Accordingly, Salman Sajoji's lyric poems were examined in syntactic and lexical layers with a statistical-analytical approach. It is noteworthy, From the stylistic feature of the syntactic layer, we can point to the shift from the standard syntax, the emphasis on the verb and the complement of the verb, as its tools, which has led to the formation of a continuous and active syntactic style. Layered stylistics is a method of contemporary stylistics that examines and analyzes works in a textual manner based on the layers that create them (lexical, phonetic, syntactic, rhetorical, and ideological).

    Keywords: Salman Savoji. lyric, Layered Stylistics, Syntactic layer, lexical layer
  • سپیده یگانه*

    رخداد واقعه منا در سال 1394 ه .ش، که به کشته شدن شمار زیادی از زائران بیت الله الحرام منجر شد، به عنوان یک فرامتن تاریخی مورد توجه شاعران ایران قرار گرفت و به شکل گیری زیرجریانی نو در سوگ سرایی معاصر انجامید. مجموعه ای از این آثار با عنوان «منا منهای بسیاران» به همت انتشارات «شهرستان ادب» منتشر شد. بسامد غزل در میان سروده ها، زمینه انجام پژوهشی پیرامون رابطه تناظری سطوح متنی آن با فرامتن تاریخی منا فراهم آورد. بر این اساس، سوگ سروده های منا در قالب غزل در سه سطح «موسیقایی، بلاغی(بلاغت سنتی) وانگاره ای» مورد بررسی قرار گرفت. برآیند بررسی های متنی نشان می دهد این غزل ها آثاری معناگرا و فرامتن محورند و سطوح سه گانه آن در ارتباطی متقابل، بر انتقال صریح و روشن پیام به خواننده تمرکز دارند؛ به این صورت که دو سطح موسیقایی و بلاغی، با استفاده از ابزارهایی چون تلمیح به واقعه عاشورا، دوری از آرایه های لفظی، بسامد جملات امری با اغراض ثانوی اظهار تاسف و اندوه و نیز بیان استعاری و تخییلی محدود، در راستای انگاره اصلی شکل گرفته اند که همان اخبار و توصیف واقعه منا و پیامدهای آن است. زیرانگاره های دیگری نیز چون «تقدیس کشته شدگان»، «تقریب محتوایی با واقعه کربلا» و «توبیخ و تهدید دست اندرکاران واقعه منا» در مضمون پردازی و برقراری ارتباط میان متن و فرامتن مورد استفاده شاعران قرار گرفته اند.

    کلید واژگان: سوگ سرایی, واقعه منا, غزل, بررسی متنی
    sepideh yeganeh *

    The Mena incident in 2015, which resulted in the death of a large number of pilgrims of Kaaba, is considered by the Iranian poets as a historical context and led to the formation of a new flow in contemporary monody. A collection of these works has been published under the name of “Mena minus many” by Literature County publishing. The high frequency of sonnet among the poems provided a ground for conducting a research on the correlation of its textual levels with the historical context. Accordingly, Mena's monodies in the format of sonnet were studied at three levels of music, rhetoric (traditional rhetoric) and theme. The results of textual investigations show that these sonnets are conceptual and contextual, and their three levels, having a reciprocal relationship, concentrate on transiting an explicit message to the reader; In a way that its two levels of music and rhetoric have been formed, using instruments such as the allegory to Ashura, avoiding of verbal figures, the frequency of sentences with a secondary motives of regret and grief, as well as limited metaphorical imagination, along with the main idea that is informing and describing Mena and its consequences. Other sub-motives also have been used by the poets such as “sanctification of the dead”, “content approximation with the event of Karbala” and “rebuking and threatening the dealers of Mena” in order for thematization and making links between the text and the context.

    Keywords: Monody, Mena Incident, Sonnet, Textual Study
  • سپیده یگانه *، هانیه قوامی
    ریخت شناسی داستان پاول وهوویلین، یکی از الگوهای روایت شناسی داستان های قهرمان محور به حساب می آید که به نوعی تخلیصی از روایت شناسی داستان پراپ است. بر این اساس، هر داستان قهرمان محور دارای مراحل پنجگانه (احساس کمبود و نقصان از سوی قهرمان، انگیزش برای جبران آن، مواجهه با یاریگر، رویارویی با آزمون، پاداش) است که شاکله و ساختار روایی آن ها می تواند دیدگاه و هدف نویسنده را آشکار کند. گلستان سعدی به عنوان یک اثر تعلیمی، هشت حکایت منطبق با الگوی پیشنهادی وهویلین در باب اول است. همه قهرمان ها، انسان و مرتبط با واژه معنای دربارند که با چالشی روحی، جسمی و موقعیتی، البته ناخواسته، رویارو شده اند. یاریگرهایی از نوع ترکیبی، «انسان و موقعیت» ، به ویژه طبقه طبیبان آن ها را همراهی می کنند. پس از آن، در آزمونی صفات والای انسانی فرد مانند (درایت، صبر، فراست، وفاداری، رفاقت و وارستگی و مناعت طبع) سنجیده می شود. تمام قهرمان ها با سربلندی از آن بیرون می آیند و خواسته ای که زمینه ساز حرکت بود، با همان کیفیت متصور یا بیش از آن، حاصل می شود. بر این اساس، سعدی با پردازش حکایت های قهرمان محور در فضایی واقع گرایانه، هر انسانی را قهرمان روایت زندگی خود معرفی می کند و از ژانر قهرمانانه در راستای اهداف ادبیات تعلیمی بهره می برد.
    کلید واژگان: ریخت شناسی, پاول وهویلین, گلستان سعدی, روایت شناسی داستان, الگوهای روایت شناسی
    Sepideh Yeganeh *, Haniyeh Ghavami
    The Morphology of the story by Paul Vehvilainen is one of the morphology patterns for analyzing hero-centered stories which is somehow a summarization of Propp’s method. Accordingly, each hero-centered story consists of five stages (the feeling of shortage and deficiency by the hero, his motive for compensation, facing the helper, confronting the test, and reward) by which narrative structure and formation can reveal the author's purpose and point of view. As a didactic work, Sa'di's Gulistan contains, in its first volume, eight anecdotes coincided with the Paul Vehvilainen’s suggested model. All heroes are people related to the word or meaning of the court and faced with unwanted psychological, physical and situational challenges. Some "human/situation" combinations of helpers, the class of therapists in particular, accompany them. Afterwards, the humanistic high quality features of the person such as (tact, patience, insight, loyalty, friendship, freedom, and magnanimity) are measured in an examination. All the heroes come out proudly, and the desire brought the movement about would be achieved with the same quality or above. Therefore, processing heroic narratives in a realistic space, Saadi introduces everyone as the hero of his own life narrative and utilizes the heroic genre to get his purposes in didactic literature.
    Keywords: morphology, Paul Vehvilainen, Gulistan of Saadi, Narrative, Morphology of the story
  • ساره زیرک، سپیده یگانه، ستاره جاویدان*

    ادبیات پایداری دعوت به ایستادگی در دوران انقلاب یا دوران استبداد و دعوت به مبارزه با دشمن خارجی یا داخلی یا حتی نفسانی است که از ابتدای پیدایش بشر وجود داشته و نویسندگان در تمام جوامع، متناسب با فرهنگ آن جامعه به نگارش این نوع ادبی پرداخته اند. این نوع ادبی شامل گونه های مختلفی می باشد که هریک گرایش های فرمی، زبانی و محتوایی خاص خود را داشته اند. یکی از این گونه ها شعر پایداری می باشد که به واسطه محتوا و مضمون، راه خود را از دیگر اشعار جدا ساخته است. این نوع شعر، خصوصا پس از وقوع دو جنگ جهانی، بسیار مورد توجه شاعران جهان قرار گرفت. در ایران نیز این نوع شعر از دیرباز مورد توجه شاعران قرار داشت؛ اما پس از وقوع جنگ تحمیلی و سروده های پیرامون آن که با عنوان شعر دفاع مقدس شناخته می شود، بیش از پیش خود را نمایان ساخت. مقاله حاضر بررسی محتوایی شعر پایداری کشور آلمان (پیرامون دو جنگ جهانی) و شعر دفاع مقدس ایران، از طریق یافتن انگاره های به کار رفته در آن ها می باشد که با هدف مقایسه مضامین آن نوشته شده است.

    کلید واژگان: ادبیات پایداری, شعر دفاع مقدس, شعر پایداری, دو جنگ جهانی, انگاره
    Sareh Zirak, Sepideh Yeghaneh, SETAREH JAVIDAN *

    Content Analysis of German Resistance Poetry and Iranian Sacred Defense Poetry Sareh Zirak , Sepideh Yeganeh Setareh Javidan Abstract Resistance literature is the call to stand during the revolution or in the era of tyranny and the invitation to fight against an external, internal or even sensual enemy. It existed from the beginning of mankind emergence. The authors have written this type of literature in all societies according to the culture of that society. This type of literature includes various species, each of which has its own formal, linguistic and content trends. One of these species is the resistance poetry. after the two world wars, the poets of the world have become very interested in it. In Iran, this kind of poetry has long been considered by the poets, but, after the onset of the war, songs were written about eight years of imposed war (sacred defense poetry). The present article investigates the content of German Resistance Poetry (regarding the two world wars) and Iranian Sacred Defense Poetry through finding the ideas used in them. It is written with the aim of comparing the contents. Keywords: Resistance Literature, Sacred Defense Poetry, Resistance Poetry, the two world wars, Ideational.

    Keywords: : Resistance Literature, Sacred Defense poetry, Resistance Poetry, the two world wars, Ideational
  • سپیده یگانه*، سحر قهاری

    یکی از شگردهای عمده بیانی در غزل نو ، نمادپردازی است. از این رو دیدگاهی شایسته برای مطالعه نوغزلسرایی در شعر جوان و بویژه آثار زنان شاعر انگاشته شد. بر این اساس مجموعه غزلهای سه تن از زنان نام آشنای شعر جوان (مریم جعفری آذرمانی، نجمه زارع و پانته آ صفایی بروجنی) از دید نمادپردازی و شیوه بسامدگیری دقیق و توصیف تحلیل داده ها مورد مطالعه قرار گرفت. بسامدها نشان داد که نمادها به ترتیب بسامد، عبارت است از: «نمادهای محیطی (طبیعی و سازه ای) بویژه نمادهای طبیعت جاندار»، «نمادهای تاریخی بویژه تاریخ پیامبران»، «نمادهای اساطیری و حماسی، بیش از همه تحت تاثیر شخصیتهای شاهنامه فردوسی»، «نمادهای دینی، با محوریت شیطان هراسی»، «نمادهای غنایی، محدود به شخصیتهای آثار غنایی نظامی»،  «نمادهای ادبی، با هویت بخشی معنایی به اصطلاحات ادبی» و کمتر از همه «نمادهای فرهنگی (ملی و قومی)».
    در نتیجه نمادپردازی یکی از ویژگی های بیانی نوغزلسرایی شاعران زن جوان به شمار می آید و مبنای آن بر استفاده از نمادهای رایج در شعر معاصر قرار گرفته است؛ ازاین رو بسامد نمادهای بدیع و نیز کشف ابعاد نو در نمادهای رایج، محدود و اندک ارزیابی می شود و تنها در نمادپردازی های «ادبی» و در مواردی معدود در نمادهای «دینی» و «طبیعی»، نوآوری هایی در این زمینه مشهود است.

    کلید واژگان: نمادپردازی در غزل نو, نماد در شعر نجمه زارع, نماد در شعر پانته آصفایی بروجنی, نماد در شعر مریم جعفری آذرمانی, نیما در شعر معاصر فارسی
  • سپیده یگانه *، مهین پناهی، مهدی نیک منش
    شعر دفاع مقدس، یکی از جریان های ادبی معاصر است که حول محور پدیده جنگ عراق علیه ایران، شکل گرفته است. به واقع، جنگ به منزله فرامتنی تاریخی و زمان مند با زمینه های بروز، سیر تاریخی و پیامدهای مشخص، می تواند فی نفسه عاملی برای ایجاد جریانی ادبی باشد. شعر دفاع مقدس به دو دوره تاریخی -ادبی (5963 و 6467) قابل تقسیم است که هر یک دارای ویژگی های متمایزی است. گونه سوگ سرایی (رثا) یکی از جریان های عمده فرامتن محور در دوره اول است و حول محور فرامتن تاریخی - اجتماعی «شهادت» شکل گرفته است. بر این اساس، «شهادت افراد خاص»، «شهادت در معنای کلی» و «رویدادهای ناگوار در تاریخ جنگ» از محورهای اصلی انگاره ای محسوب می شود. قالب شعری مسلط بر آن غزل و تاریخ سرایش آثار، متمرکز بر سال های نخستین جنگ (1360 و 1361) است. این سال ها دربرگیرنده چند عملیات بزرگ است که جامعه ایرانی در اثنای آن با فرامتن تاریخی - اجتماعی «شهادت افراد»، رو به رو شد. سوگ سرایی، در این دوره، جریانی سنت گرا در فرم و محتوا قلمداد می شود و بررسی ساختار سه گانه «موسیقایی، بلاغی و انگاره ای» آن، نشان دهنده انطباق متن بر واقعیت و دوری از قطب تخییل است.
    کلید واژگان: شعر دفاع مقدس, سوگ سرایی, فرامتن تاریخی, اجتماعی
  • Sepideh Yeganeh, Mehdi Nikmanesh
    Despite all stylistic differences, poetry of the first generation of the Islamic Revolution has had a common feature which is being influenced by Bidel’s mind and language. Poets of this generation, due to their personal style and their own thoughts have reflected a part of spectrum of Bidel’s style of poetry in their poems. Among them the lyric poets of Hindi style get more benefit out of it. The main issue of this project is the influence of Bidel’s poetry on the poetry of the first generation of the Islamic Revolution in both artistic and non-artistic areas as well as in the realms of rhetoric, figures of speech and the language. The results suggest that among all of these, Bidel-like symbols and similes in the domains of rhetoric, paradoxical images, compounding-sensations and personification in the field of figures of speech, and reversed compounds and numerical subordinates in linguistic area are more prominent. The lyrics of Yousef-Ali Mirshakkak, Ali Mo’allem Damghani, Seyyed Hassan Hosseini, Abdoljabbar Kakaei, Alireza Ghazveh, Sa’ed Bagheri and Seyyed Mohammad Abbasieh Kohan which are studied in this paper are explicit instances of tendency of the poets of the first generation of the Islamic Revolution to Bidel; although the influential degree of each poet is different.
    Keywords: Bidel, influential degree, Hindi style, lyrics of Bidel, poets of the first generation of the Islamic Revolution
  • ذوالفقار علامی، سپیده یگانه *

    غزل نئوکلاسیک که با ظهور شعر نو، در شعر کلاسیک ایران ایجاد شد یکی از جریان های شعری معاصر محسوب می شود که تا امروز همچنان پویا و مورد توجه است. هدف سرایندگان پیشگام آن، همگام ساختن قالب سنتی غزل با اقتضائات روز بود. این جریان شعری از امکاناتی که شعر نو به شعر فارسی، در سطوح بیان، زبان و عناصر ادبی افزوده، بهره برده و خود نیز ابعادی نوین در غزل ایجاد کرده است؛ از آن جمله می توان به تلفیق ادبیات غنایی و حماسی در غزل نئوکلاسیک اشاره کرد که با بسیاری از تعاریف ارائه شده از انواع ادبی، مغایرت دارد و زمینه ساز ایجاد جریان ادبی تازه ای به نام غزل حماسی شده است. تلفیق ادبیات غنایی و حماسی در غزل نئوکلاسیک به دو شیوه «بهره گیری از نمادها و بن مایه های حماسی» و «ماهیت حماسی غزل نئوکلاسیک»، حاصل می شود که در این پژوهش به تفصیل پیرامون آن سخن می رود.

    کلید واژگان: غزل نئوکلاسیک, نمادپردازی, نمادهای حماسی, ماهیت حماسی غزل, سیمین بهبهانی, حسین منزوی, محمدعلی بهمنی
    Zolfaghar Allami, Sepideh Yeganeh

    Neo-classical sonnet، created out of Iran’s classic poetry، is one of the contemporary poetic movements which have always been dynamic. The purpose of its leading poets was to make the traditional form of sonnet attuned with modern requirements. This poetic movement has benefited the poetic possibilities of which free verse has provided for Persian poetry in terms of locution، language and literary elements and has created new aspects in classical sonnet; for instance we can refer to the combination of lyrical and epic literature through neo-classic sonnet which contradicts many definitions of literary types and has paved the way for creation of a new literary movement، namely epic sonnet. The combination of lyrical and epic literature in neo-classic sonnet would be reached in two ways; “utilization of epic symbols and motifs” and “epic nature of neo-classic sonnet”، which will be discussed in great details in the present research.

    Keywords: Neo, classic sonnet, symbolism, epic symbols, epic nature of sonnet, Simin Behbahani, Hossein Monzavi, Mohammad Ali Bahmani
  • سپیده یگانه، مهین پناهی

    در این پژوهش شعر «دود، فقط نام های مختلفی دارد» از گروس عبدالملکیان، بر مبنای نقد نو تحلیل و بررسی می شود. نقد نو در راستای دست یابی به قرائت تنگاتنگ از متن، به بررسی روابط میان عناصر درون متنی و درونمایه ی آثار می پردازد. معیار سنجش در این رویکرد مبحثی به نام وحدت اندام وار، به معنای کارکرد تمامی اجزا در کنار یکدیگر برای ایجاد یک کلیت تجزیه ناپذیر، است و چهار رکن مورد توجه آن در اثر عبارتند از: تنش محتوایی، متناقض نما، کنایه (آیرونی) و ابهام. در راستای چنین قرائتی ، معانی قاموسی و فراقاموسی واژگان، نمادها، تصاویر، آرایه ها، علایم سجاوندی و شکل نوشتاری آن مورد بررسی قرار گرفت و حاصل آن کشف وحدتی اندام وار میان عناصر شکلی اثر با هم و با کلیت اثر است که  حول تنش محتوایی شعر، تقابل میان دو مقوله «فنا و بقا»، شکل گرفته است. این تنش محتوایی با بن مایه ی «گذرندگی» و «دگردیسی هویتی» تقویت می شود و با غلبه فنا بر بقا به اتمام می رسد. بنابراین شعر «دود، فقط نام های مختلفی دارد» یک کلیت منسجم از عناصر سازنده ای است که در ارتباطی منظم و متقابل اثری با معیارهای ادبیت متن آفریده اند.

    کلید واژگان: نقد نو و شعر امروز, گروس عبدالملکیان, شعر دود فقط نامهای مختلفی دارد, شعر امروز ایران
    Sepide Yegne, Mahin Panahi

    In this paper, the poem “Smoke just has different names” by GaroosAbdolmalekian is analyzed on the basis of New Criticism. In order to achieve an accurate reading of the text, New Criticism studies the relationship between the textual components and the themeof works. The criterion of evaluation in this approach is a concept called “Organic Unity” which means the functioning of all components beside each other in order to form an unresolvable whole whose four elements are: content tension, paradox, irony and ambiguity.In this approach, lexical and ultra-lexical meanings of words, symbols, images, figures of speech, punctuation marks and the poem's written formhave been studied. The result is a discovery of an organic unity between the poem's imagery components, and alsobetween the whole of the poem that has been formed upon the poem's content tension, that is, the contrast of mortality versus immortality. This content tension is reinforced by the themes “transitivity” and “identity metamorphosis” and leads to the domination of mortality over immortality. So the poem “Smoke just has different names” is a harmonious whole, madefrom components which have created a literary text through harmonious and contrastive relationships

    Keywords: New Criticism, Modern Poetry, Garoos Abdolmalekian, Smoke just have different names, Modern Poetry of Iran
سامانه نویسندگان
  • دکتر سپیده یگانه
    دکتر سپیده یگانه
    استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه الزهرا، دانشگاه الزهرا، تهران، ایران
اطلاعات نویسنده(گان) توسط ایشان ثبت و تکمیل شده‌است. برای مشاهده مشخصات و فهرست همه مطالب، صفحه رزومه ایشان را ببینید.
بدانید!
  • در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
  • همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال