صفورا قاسمی
-
Anterior cruciate ligament reconstruction (ACLR) has been considered one of the common treatments for ACL injury. Decrease in the proprioceptive function following ACLR, which may remain between 2 and 3 years after the surgery, provides the possibility of re-injury. Therefore, this study aims to investigate the postural control, weight distribution, and center of pressure (COP) Symmetry Index in individuals with ACLR during quiet standing, in open and closed eyes conditions, compared to healthy people. In the present study, 12 men with right ACLR and 12 healthy men were recruited as participants. Participants stood barefoot on the two force plates. Each foot was placed on one of the 2 platforms. Postural control was assessed during quiet standing in two conditions (open and closed eyes conditions). The positions of COP in antero-posterior and medio-lateral directions are detected under the right and left foot separately and also as net. Postural sway quantified based on five parameters included the amplitude (AMP), total excursions (TOTEX), mean velocity (MVELO), standard deviation (SD), and 95% confidence ellipse area (AREACE). Weight distribution percentage on the lower limbs and COP Symmetry Index in antero-posterior direction were also calculated. The results showed that the COP parameters in some investigated parameters (TOTEXap, SDap, AREACE, AMPap, TOTEXml) were higher in individuals with ACLR than in the healthy group (P<0.05). There was no difference between the two groups regarding the Symmetry Index in the eyes open and closed conditions (P>0.05). Weight distribution, in eyes open condition, in ACLR group on the operated limb is more than that in healthy people (P<0.05).We concluded that individuals with ACLR has a poor postural control in anteroposterior (AP) and mediolateral (ML) directions during quiet standing. The Symmetry Index was the same in both groups. In contrast to the able-bodied participants, individuals with ACLR bear more body weight on the operated limb than on the non- operated limb.
Keywords: COP, Symmetry Index, ACL, Static postural control -
امروزه کفش های سبک و مینیمال در انواع مختلف فعالیت های ورزشی به منظور قرارگیری در شرایطی نزدیک به موقعیت پابرهنه مورد استفاده ورزشکاران قرار گرفته است. اما تاثیر آن بر فعالیت الکتریکی عضلات پا به خوبی درک نشده است، از این رو، هدف این مطالعه بررسی فعالیت الکتریکی عضلات منتخب ساق پا هنگام استفاده از کفش مینیمالیست، کفش معمولی و پابرهنه حین فرود تک پا بود. 15 پسر سالم با میانگین سنی 64/2 ± 53/23 سال که سابقه هیچ نوع ناهنجاری نداشتند در این تحقیق شرکت کردند. متغیرهای الکترومیوگرافیکی عضلات درشت نیی قدامی، نازک نیی طویل، نازک نیی کوتاه، دوقلوی خارجی، دوقلوی داخلی و نعلی پای برتر آزمودنی ها در دو فاز پیش فعالیت و اکسنتریک مورد بررسی قرار گرفت. برای تحلیل آماری داده ها، از روش آنوا با اندازه های تکراری در سطح معناداری 05/0= αاستفاده شد. نتایج نشان داد در هر دو فاز، فعالیت عضلات منتخب ناحیه ساق پای افراد حین حرکت فرود تک پا در وضعیت پابرهنه بیشتر از کفش مینیمالیست و در هنگام استفاده از کفش مینیمالیست بیشتر از کفش معمولی بود (05/0>p)؛ از آنجاییکه کفش مینیمالیست از نظر الگوهای فعال سازی عضلات حد وسط وضعیت های پابرهنه و کفش معمولی نشان داده شد، پیشنهاد می شود برای جلوگیری از بروز آسیب های ورزشی و همچنین تقویت عضلات ساق و پا در محیط هایی که امکان حرکت پابرهنه وجود ندارد از آن استفاده شود.
کلید واژگان: کفش مینیمالیست, فرود, الکترومیوگرافی, فاز پیش فعالیت, فاز اکسنتریکNowadays, light and minimal shoes have been used by athletes in various types of sports activities in order to be in a position close to barefoot position. But its effect on the electrical activity of the shank muscles is not well understood. Therefore, the aim of this study was to investigate the electrical activity of selected shank muscles when using minimalist shoes, normal shoes and barefoot during single-leg landing. For this purpose, 15 healthy boys with a mean age of 23.53± 2.64 years who had no history of any abnormalities participated in this study. Electromyographic variables of tibialis anterior, peroneus longus, peroneus brevis, gastrocnemius medialis, gastrocnemius lateralis and soleus muscles of subjects' superior legs were examined in two phases; pre-activity and eccentric. Analysis of Variance (ANOVA) with repeated measures tests were used for data analysis. The significance level was set at α=0.05. The results showed that in both phases, the activity of selected muscles in the shank of individuals during the one-legged landing movement in the barefoot position was more than the minimalist shoes and when using the minimalist shoes was more than normal shoes (P<0.05); Since minimalist shoes have been shown to have moderate muscle activation patterns, between barefoot and casual shoes, it is recommended to use it to prevent sports injuries and also to strengthen the shank and leg muscles in environments where it is not possible to move barefoot.
Keywords: Minimalist Shoes, Landing, Electromyography, Pre-Activity Phase, Eccentric Phase -
هدف از این پژوهش بررسی استفاده از ابزار آموزش مجازی، وضعیت اسکلتی- عضلانی و ارتباط آن با فعالیت بدنی دانشجویان در طی قرنطینه ناشی از شیوع کرونا بود. پرسشنامه های نوردیک و بک مورد استفاده قرار گرفت. از آزمون های مک نمار و تی زوجی و آزمون همبستگی اسپیرمن استفاده شد. دانشجویان در دوران کرونا درد در نواحی آرنج، مچ دست، زانو و مچ پا را بیشتر گزارش کردند. میزان استفاده از تلفن همراه و لپ تاپ و استفاده از رسانه های اجتماعی در دوران کرونا و در شرایط قرنطینه افزایش داشت. الگوی زمانی خواب دانشجویان پس از شیوع پاندمی کرونا تغییر داشت. استفاده از ابزاری که منجر به نشستن های طولانی مدت می-گردد و همچنین تغییر ساعات خواب نشان دهنده تغییر سبک زندگی ناشی از بروز بحران هایی مثل همه گیری بیماری کرونا است. فعالیت بدنی کم دست کم با اثرات کوتاه مدتی مانند دردهای اسکلتی عضلانی همراه خواهد شد.
کلید واژگان: درد اسکلتی- عضلانی, فعالیت بدنی, قرنطینه, کرونا ویروسThe aim of this study was to investigate the use of virtual training tools, musculoskeletal status and its relationship with the physical activity of students during quarantine due to Coronavirus outbreak. The Nordic Musculoskeletal Questionnaire (NMQ) and the Beck Physical Activity Questionnaire (BPAQ) were used in this study with 370 students. McNemar and paired t-test and Spearman correlation test were used. During the corona, students reported more pain in the elbows, wrists, knees and ankles as well as less physical activity. The use of mobile phones and laptops and the use of social media increased during the Corona under quarantine conditions. The time pattern of students' sleep changed after the outbreak of the Corona pandemic. The use of tools leading to prolonged sitting and changes in sleep patterns reflects lifestyle changes due to crises such as the Corona epidemic. Changes in physical activity will at least cause short-term effects such as musculoskeletal pain.
Keywords: Musculoskeletal Pain, Exercise, Quarantine, Coronavirus -
هدف
اضافه وزن و چاقی ممکن است با ناهنجاری کف پای صاف همراه بوده و یا یک عامل تشدید کننده باشند. بنابراین، هدف از اجرای این پژوهش، بررسی شاخص های بیومکانیکی کف پای دختران جوان دارای اضافه وزن در مقایسه با افراد نرمال حین کنترل پاسچر (Postural Control) (وضعیت بدن) بود.
روش بررسینمونه آماری تحقیق را 44 دانشجوی دختر با میانگین شاخص توده بدن 1/67± 26/78 و 1/38±21/35 به عنوان گروه اضافه وزن (22 نفر) و کنترل (22 نفر) تشکیل دادند. مشخصات آنتروپومتری و شاخص های کف پایی آن ها با استفاده از پدوسکوپ (Pedoscope) دوربین دار هنگام ثبات وضعیت بدن ثبت شد. از آزمون تی مستقل برای مقایسه نتایج بین گروهی و از ضریب همبستگی پیرسون برای بررسی همبستگی بین شاخص توده بدنی (Body Mass Index; BMI) با پارامترهای بیومکانیکی کف پا استفاده شد. تست ها در سطح معناداری 05/0 و با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 24 تحلیل شدند.
یافته هاگروه اضافه وزن در مقایسه با گروه کنترل، در پارامترهای عرض آرک (Arch Width)، شاخص استاهلی پای راستRight Staheli Index; SIR)) و چپ Left Staheli Index; SIL)) و شاخص چیپاکس- اسمیراک پای راست (Right Chipax-Smirak Index; CSIR) و چپ (Left Chipax-Smirak Index ;CSIL) اختلاف معناداری داشتند (0/05>p). ضریب همبستگی بین BMI با پارامترهای بیومکانیکی کف پا در تمامی نواحی، رابطه مثبت و معناداری (0/05>p) نشان داد، که قوی ترین همبستگی بین BMI با CSIL (638/0= r و 001/0=p) بود.
نتیجه گیرییافته های تحقیق حاضر به این نکته تاکید دارد که اضافه وزن می تواند شاخص های بیومکانیکی کف پا را تحت تاثیر قرار دهد و ممکن است عامل تشدید کننده و یا مسبب کاهش قوس کف پایی بشود. بنابراین با کنترل وزن از سنین پایین باید از ابتلا به این ناهنجاری ها پیشگیری کرد.
کلید واژگان: بیومکانیک, کف پا, اضافه وزن, کنترل پاسچر PurposeOverweight and obesity may be associated with the flat foot deformity or an aggravating factor. Therefore, the aim of this study was to investigate the biomechanical parameters of the soles of the feet of young overweight girls compared to normal individuals during postural control.
MethodsThe statistical sample consisted of 44 female students with a mean body mass index of 26.78±1.67 and 21.35±1.38 as overweight (n=22) and normal groups (n=22). Anthropometric characteristics and plantar indices were recorded using a camera pedoscope during postural stability. Independent t-test was used to compare intergroup results and Pearson correlation coefficient was used to examine the correlation of Body mass index (BMI) with biomechanical parameters of the foot. Tests were analyzed at a significance level of 0.05 using SPSS software version 24.
ResultsThe overweight group compared with the control group had significant difference in the parameters of arch width, Staheli index of right and left foot and Chipax-Smirak index of right and left foot (p>0.05). The correlation coefficient between body mass index (BMI) and biomechanical parameters of the sole of the foot in all areas showed a positive and significant relationship (p>0.05), with the strongest correlation between BMI and left Staheli Index (SIL) (r=0.638 and p=0.001).
ConclusionThe findings of the present study has emphasized that obesity can affect the biomechanical parameters of the sole of the foot and may exacerbate or reduce the arch of the sole. Therefore, these abnormalities should be prevented from an early age, with weight control.
Keywords: Biomechanic, Foot, Overweight, Postural balance -
هدف از این پژوهش بررسی اثر نوع کفش بر الکترومیوگرافی عضلات اندام تحتانی حین پایین رفتن از پله بود. 15 دانشجوی پسر با دامنه سنی 20 تا 30 سال در این پژوهش شرکت کردند. اوج فعالیت عضلات و هم انقباضی عضلات منتخب اندازه گیری شد. از آزمون آماری آنالیز واریانس با اندازه گیری های تکراری استفاده شد. نتایج نشان دادند که در هر دو فاز پیش فعالیت و اکسنتریک عضلات درشت نی قدامی، دوقلوی داخلی و خارجی و عضله نعلی افزایش معناداری در اوج فعالیت عضلانی در وضعیت پابرهنه نسبت به کفش معمولی نشان دادند. در فاز پیش فعالیت، درهم انقباضی عضلات نازک نی کوتاه/دوقلوی داخلی بین کفش معمولی و کفش مینیمالیست تفاوت معناداری وجود دارد. در فاز اکسنتریک در هم انقباضی عضلات درشت نی قدامی/نازک نی طویل بین کفش معمولی و وضعیت پابرهنه تفاوت معناداری وجود دارد. به نظر می رسد نوع کفش بر اوج فعالیت عضلات و هم انقباضی عضلات آگونیست و آنتاگونیست مفصل مچ پا اثرگذار است.کلید واژگان: کلید واژه ها: کفش, الکترومیوگرافی, پائین رفتن از پله, هم انقباضیThe purpose of this study was to investigate the effect of shoe type on muscles electromyography while descending stairs. The population of this study was 15 students aged 20 to 30 years. Co-contraction and peak muscle activity were recorded. The repeated measure ANOVA test was used. The results showed that in both pre-activity and eccentric phases, the peak activity of tibialis anterior, internal and external gastrocnemius and soleus muscles significantly increased in the barefoot position compared to normal shoes. The co-contraction of the peronaeus brevis and gastrocnemius medialis muscles in the pre-activity phase had a significant difference between normal and minimalist shoes. In the eccentric phase, there was a significant difference between the co-contraction of the tibialis anterior and peronaeus longus muscles in barefoot and normal shoe states. It seems that the increased co-contraction of agonists and antagonists in barefoot and minimalist shoes compared to normal shoes may be an effective factor in maintaining joint stability.Keywords: Shoes, Electromyography, Descending the Stairs, Co-Contraction
-
مقدمه و اهداف
امروزه شیوع کووید-19 از طرف سازمان بهداشت جهانی به عنوان پاندمی جهانی اعلام شده است. در پی پاندمی کرونا و قرنطینه خانگی، محدودیتهایی برای افراد خصوصا بخش آموزش کشور ایجاد شده است. در این بین، اساتید دانشگاه ها با شرایط آموزش به صورت مجازی و تغییر در فعالیت های روزمره مواجه شده اند؛ بنابراین، هدف از تحقیق حاضر بررسی اثر شرایط آموزش مجازی بر وضعیت اسکلتی-عضلانی و فعالیت بدنی اساتید دانشگاه کشور در دوران پاندمی کرونا بود.
مواد و روش هادر تحقیق توصیفی حاضر از پرسشنامه های استاندارد وضعیت اسکلتی-عضلانی نوردیک و فعالیت بدنی بک استفاده شد. جامعه آماری شامل اساتید دانشگاه های فرهنگیان سراسر کشور، با 98 مرکز بود که از این بین 260 نفر به عنوان نمونه در تحقیق شرکت نمودند. از آزمون های مک نمار و t زوجی و آزمون همبستگی اسپیرمندر سطح معناداری 05/0≥P استفاده گردید.
یافته هابین شیوع عارضه اسکلتی-عضلانی در نواحی گردن، شانه، پشت و کمر قبل و حین کرونا تفاوت معنیدار مشاهده شد (0/05≥p). همبستگی منفی معناداری بین اختلالات گردن و مچ دست با فعالیت بدنی کاری و اختلالات مچ دست و زانو با فعالیت بدنی ورزشی و فعالیت بدنی اوقات فراغت وجود داشت (0/05≥p). بین میزان ساعات استفاده از رسانه های اجتماعی برای اوقات فراغت و آموزش، استفاده از لپ تاپ و تلفن همراه و میزان خواب شبانه و روزانه قبل و حین کرونا تفاوت معناداری وجود داشت (0/05≥p).
نتیجه گیریبه نظر میرسد شرایط کنونی پاندمی کرونا، تغییر در سلامت اسکلتی-عضلانی و نوع فعالیت بدنی اساتید را به همراه داشته است، بهطوری که ابزار ارتباط و آموزش مجازی و زمانبر بودن آن، منجر به کاهش میزان فعالیت بدنی در ابعاد مختلف کاری، اوقات فراغت و ورزش، شیوع برخی اختلالات اسکلتی-عضلانی و حتی تغییر در میزان خواب اساتید گردیده است. افزایش فعالیت بدنی منظم و اتخاذ روش صحیح استفاده از ابزار سخت افزاری و نرم افزاری آموزش مجازی پیشنهاد می گردد.
کلید واژگان: کووید-19, اختلالات اسکلتی-عضلانی, فعالیت بدنی, آموزش مجازیBackground and AimsToday, the outbreak of Covid-19 has been declared a global pandemic by the World Health Organization. Following the Corona pandemic and home quarantine, restrictions have been imposed on individuals, especially in the country's education sector. Meanwhile, university professors are faced with the conditions of virtual education and changes in daily activities. Therefore, the aim of the present study was to investigate the effect of virtual education conditions on musculoskeletal status and physical activity of university professors during the Corona pandemic
Materials and MethodsIn the current descriptive research, standard questionnaires of Nordic musculoskeletal status and Beck physical activity were used. The statistical population included professors from Farhangian universities across the country, with 98 centers, of which 260 participated in the study. McNemar, paired, and Spearman correlation tests were used at the significance level of P≤0.05.
ResultsThere was a significant difference between the prevalence of musculoskeletal disorders in the neck, shoulders, back, and waist before and during the coronavirus pandemic (P≤ 0.05). Also, there was a negative correlation between neck and wrist disorders with work physical activity and between wrist and knee disorders with leisure and exercise physical activity (P≤ 0.05). There was a significant difference between the hours of using social media for leisure and education, using laptops and mobile phones, and the amount of night and day sleep before and during the corona (P≤ 0.05).
ConclusionIt seems that the current situation of the corona pandemic, led to changes in musculoskeletal health and type of physical activity of university professors. Communication tools and virtual education and the time spent on them have led to reduced physical activity in various dimensions of work, leisure, and exercise, the prevalence of some musculoskeletal disorders, and even changes in the university professors' sleep rate. It is suggested that university professors improve their regular physical activities and consider ergonomics of using learning assistant tools.
Keywords: COVID-19, Musculoskeletal Disorders, physical activity, Virtual Training -
هدف
وجود تقارن بین پای برتر و غیربرتر از عدم تعادل عضلات جلوگیری م یکند و منجر به پیشگیری از آسیب های ورزشی می شود. بنابراین، هدف از اجرای این پژوهش، پاسخ به این سوال بود که آیا شاخص توده بدن بر شاخص تقارن بین پای برتر و غیربرتر اثرگذار است؟
روش ها44 دختر جوان به صورت هدفمند در دو گروه (شاخص توده بدنی بین 25 تا 30 به عنوان گروه اضافه وزن و شاخص توده بدنی 18/50 تا 24/99 به عنوان گروه دارای وزن طبیعی) در این تحقیق شرکت کردند. متغیرهای کف پایی شامل شاخص تقارن، قوس عرضی، عرض پاشنه، عرض پنجه، خط شاخص، طول پا، شاخص های استاهلی و چیپاکس اسمیراک بودند. متغیرهای کف پایی آزمودنی ها با استفاده از دستگاه پدوسکوپ دوربین دار هنگام حفظ تعادل ایستا ثبت شد. از تی مستقل برای مقایسه نتایج بین گروهی و از تی زوجی برای مقایسه نتایج درون گروهی استفاده شد. تست ها در سطح معناداری 0/05 و با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 24 تحلیل شدند.
یافته هایافته ها نشان داد شاخص تقارن پای برتر و غیربرتر گروه اضافه وزن در دامنه بین 0/72 تا 1/41 و در گروه نرمال 0/76 تا 1/43 بود که نتایج دارای اختلاف معناداری نبود (05/P<0). بدین معنا که پای برتر و غیربرتر آزمودنی در هر دو گروه دارای تقارن بود.
نتیجه گیرییافته های پژوهش حاضر نشان داد که شاخص توده بدن بر شاخص تقارن کف پایی اثرگذار نیست. پیشنهاد می شود تحقیقاتی صورت گیرد، تا مشخص شود که آیا چاقی شاخص تقارن را تحت تاثیر قرار می دهد.
کلید واژگان: شاخص تقارن کف پا, پای برتر و غیربرتر, شاخص توده بدنObjectiveThe presence of symmetry between the superior and non-superior legs prevents muscle imbalance and leads to the prevention of sports injuries. Therefore, this study aimed to answer the question: Does body mass index affect the symmetry index between preferred and non-preferred foot?
MethodsA total of 44 young girls were purposefully divided into two groups (Body Mass Index range of 25 to 30 as an overweight group and Body Mass Index range of 18.50 to 24.99 as a normal weight group) participated in this study. Subjects’ foot index data were recorded using a camera pedoscope while maintaining static balance. An independent t-test was used to compare the results between groups and paired t-test was used to compare the results within the group to examine the studied samples. Tests were analyzed at a significance level of 0.05 using SPSS software V. 24.
ResultsResults show symmetry index of the preferred and non-preferred foot of the overweight group ranged from 0.72 to 1.41 and in the normal group was 0.76 to 1.43, and the results were not significant (P>0.05). This means that the preferred and non-preferred foot of the subject had symmetry in both groups.
ConclusionThe present study’s findings showed that body mass index does not affect the foot symmetry index. It is suggested that research be conducted to determine whether obesity influences the symmetry index.
Keywords: Symmetry, Preferred, non-preferred foot, Body Mass Index -
با توجه به اینکه حفظ سطح بهینه تراکم معدنی استخوان در طی دوران پریمنوپوز در کاهش خطر ابتلا به پوکی استخوان و شکستگیهای متعاقب آن در دوران پست منوپوز مهم میباشد، هدف از انجام مطالعه حاضر، اثر محیط های تمرینی مختلف بر تراکم استخوان ران زنان پریمنوپوز بود. در این تحقیق نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون، 40 زن پریمنوپوز 40 تا 45 سال در چهار گروه 10 نفره (گروه تمرین در آب، خشکی، ترکیبی و کنترل) تقسیم شدند. گروه های تمرینی 12 هفته فعالیت ورزشی سه بار در هفته و هر جلسه 70 دقیقه انجام دادند. تراکم استخوان ران آزمودنیها قبل و پس از 12 هفته توسط دستگاه سنجش تراکم استخوان دگزا مورد سنجش قرار گرفت. داده ها با استفاده از آمار توصیفی، تحلیل واریانس یکراهه، تحلیل کوواریانس و آزمون تعقیبیLSD در سطح معناداری 05/0≥P ،با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 21 تحلیل شد. تراکم استخوان ران در گروه تمرین ترکیبی افزایش معناداری نشان داد (05/0>P) لیکن در گروه کنترل افت دانسیته استخوان مشاهده شد (05/0>P). تراکم استخوان کل هیپ و گردن فمور در گروه تمرین در آب، گروه تمرین در خشکی و گروه تمرین ترکیبی در مقایسه با گروه کنترل اختالف آماری نشان داد (05/0>P).با توجه به اینکه تفاوت در بین گروه های تمرینی در محیط آب و خشکی مشاهده نشد، تمرین در هر محیطی به زنان پریمنوپوز توصیه میشود. زیرا تمرینات تحمیل وزن در هر سه نوع محیط تمرینی باعث جلوگیری از پیشروی کاهش تراکم استخوان در سنین پریمنوپوز، میشود.
کلید واژگان: تراکم استخوان, تمرین در آب, تمرین در خشکی, تمرین ترکیبی, پریمنوپوزConsidering that maintaining the optimal level of bone mineral density during premenopausal period is important in reducing the risk of osteoporosis and subsequent fractures during postmenopausal period, the aim of the present study was to evaluate the effect of different training environments on femoral bone density in premenopausal women. In this quasi-experimental study with a pretest-posttest design, 40 premenopausal women aged between 40 to 45 years were divided in four groups, 10 people in each group (exercise group in water, land, combined and control). Exercise groups performed 12 weeks of exercise three times a week 70 minutes per session. The subjects’ femoral bone density was measured before and after 12 weeks by DEXA bone density measurement device. Data were analyzed using descriptive statistics, one-way analysis of variance, analysis of covariance and LSD post hoc test at a significance level of P≤0.05, using SPSS software version 24. Femoral bone density showed a significant increase in the combined exercise group (P <0.05) but in the control group a decrease in bone density was observed (P <0.05). Total bone density of hip and femoral neck showed statistical differences in water exercise group, land exercise group and combined exercise group in comparison with control group (P <0.05). Given this there was no difference between the exercise groups in water and land environment, exercise in any environment is recommended for premenopausal women. Because weight training exercises in all three types of training environments prevent the progression of bone mineral density in premenopausal ages.
Keywords: Knee, Bone density, Water-based exercise, Land- based exercise, Combined exercise, Premenopause -
کاخ قلعه های استان چهارمحال و بختیاری از حیث معماری و تزیینات قابل توجه اند. عمده این کاخ قلعه ها از دوران قاجار به جای مانده و سبک معماری آن متاثر از فرهنگ تصویری قاجار است. به طور کلی کاخ قلعه ها کاربردهای دفاعی نداشته و در دشت ها بنا شده اند. در استان چهارمحال و بختیاری، شکل معماری و فرهنگ تصویری ملحوظ در این کاخ قلعه ها عمدتا نمایش دهنده قدرت طایفه ای، عشیره ای و خانوادگی سران و خوانین بختیاری است. جفت ستون ها که در این تحقیق به صورت مقایسه ای و به روش توصیفی و تحلیلی مورد بررسی قرار گرفته اند از شاخص ترین عناصر تصویری و معماری این بناهاست. الگوهای تزیینی این جفت ستون ها بنا بر دست یافته های این تحقیق متاثر از فرهنگ تصویری دوره قاجار از یک طرف و ویژگی های اقلیمی و نیز عناصر محلی خاصه فرهنگ تصویری قوم بختیاری از طرف دیگر است. ذکر این مطلب لازم است که بیشتر این
هنر نمایی ها در معماری کاخ – قلعه های موجود بر روی مصالح سنگی بوده است که خود نشان دهنده تاثیر شرایط منطقه ای و کوهستانی محل احداث است. همچنین الحاق تزیینات و نشانه های تصویری خاص بر روی مصالح سنگی بر جلال و جبروت و انعکاس قدرت کاخ قلعه ها بسیار موثر بوده است.کلید واژگان: تزئینات معماری, جفت ستونها, کاخ- قلعه, قاجار, بختیاریCastle-palaces of Chaharmahal and Bakhtiari Province are quite noteworthy in terms of their architecture and decorations. Most of them have remained from the Qajar period, and their architecture has been influenced by the Qajar visual culture. Generally speaking, castle-palaces had no defensive functions and were constructed on plains. In Chaharmahal and Bakhtiari Province, the architectural design and visual culture of these structures mainly reflect the tribal and familial power of Bakhtiari rulers and Khans. Paired columns, which have been examined comparatively based on a descriptive-analytic method in this paper, are among the most significant visual and architectural elements of these buildings. Based on the findings of this study, the decorative patterns of these twin columns have been influenced by the visual culture of the Qajar period, on the one hand, and the climatic features and specific local characteristics of the visual culture of Bakhtiari people, on the other hand. It is noteworthy that most of such artistic works can be observed in the architecture of the castle-palaces constructed on stone materials, which demonstrates the effect of regional and mountainous conditions of the location on their architecture. Moreover, the addition of particular decorations and visual signs and symbols on stone materials have immensely magnified the glory, magnificence, and power of these castle-palaces.
Keywords: architectural decorations, paired columns, castle-palaces, Qajar, Bakhtiari -
مقدمهورزش زمانی بر تراکم استخوان نواحی مختلف بدن موثر می باشد که بتواند موجب افزایش بار مکانیکی یا فشار دینامیکی در آن ناحیه از بدن گردد، بنابراین هدف از تحقیق حاضر، تاثیر تمرینات ورزشی در آب بر تراکم استخوان زنان پری منوپوز بود.روش کاراین تحقیق نیمه تجربی از نوع پیش آزمون _ پس آزمون بود. 20 زن پری منوپوز 40 تا 45 سال شهر همدان در سال 1394 در دو گروه 10 نفری (گروه تمرین در آب و گروه کنترل) تقسیم شدند. گروه تجربی 12 هفته تمرین در آب را سه بار در هفته و هر جلسه 70 دقیقه انجام دادند. تراکم مواد معدنی استخوان ران (کل هیپ و سر فمور) آزمودنی ها قبل و پس از 12 هفته توسط دستگاه سنجش تراکم استخوان دگزا مورد سنجش قرار گرفت. تجزیه و تحلیل اطلاعات با استفاده از آمار توصیفی، تی تست مستقل و وابسته و تحلیل کوواریانس توسط نرم افزار SPSS نسخه 21 صورت گرفت. سطح معناداری در کلیه آزمون ها کمتر از 0/05 در نظر گرفته شد.یافته هاتراکم استخوان ران (کل هیپ و گردن فمور) در گروه تمرین در آب در مقایسه با گروه کنترل اختلاف معناداری را نشان داد (0/002=P و 46 0/0=P). در گروه کنترل کاهش تراکم استخوان ران در ناحیه کل هیپ و گردن فمور (0/004=P و 0/033=P) مشاهده شد.نتیجه گیریبا توجه به این که تفاوت در بین گروه تمرین در آب و گروه کنترل مشاهده شد، تمرینات تحمل وزن در آب به زنان پری منوپوز توصیه می شود، زیرا باعث جلوگیری از کاهش تراکم مواد معدنی استخوان ناشی از افزایش سن در این دوران می شود.کلید واژگان: تراکم استخوان, تمرین ورزشی در آب, زنان پری منوپوزIntroductionExercises are effective in bone density in different areas of the body when they can increase the mechanical load or dynamic pressure in those areas. Therefore, the aim of this study was to investigate the effect of exercises in water on bone density of premenopausal women.MethodsThis semi-experimental study was of pretest-posttest design. Twenty premenopausal women, between 40 to 45 years, were randomly selected in two groups of exercise in water and control group in the city of Hamadan in 2016. The experimental group completed 12 week exercise training, three times a week and 70 minutes per session. Before and after 12 weeks, femoral bone mineral density (Total Hip and Femoral Neck) in subjects were measured by DEXA bone mineral densitometry. The data obtained were analyzed by descriptive statistics, dependent and independent t-test and ANCOVA on a significant level PResultsFemoral bone density (total hip and femoral neck) in water training group compared with the control group showed a significant difference (P=0.002 and P=0.046). In control group decrease in bone density of the hip in total hip and femoral neck (P=0.004 and P=0.033) were observed.ConclusionRegarding the differences in the training in water group and the control group, weight-bearing exercises in water in premenopausal women are recommended, because it can prevent a decrease in bone mineral density stemming from aging in this period.Keywords: Bone density, exercise in the water, Premenopausal women
-
سابقه و هدفبهترین راه پیشگیری از بروز پوکی استخوان در سالمندی جلوگیری از کاهش تراکم استخوانی و یا تلاش در جهت حفظ آن در سنین جوانی است، بنابراین هدف از تحقیق حاضر، تاثیر تمرین ترکیبی بر تراکم استخوان زنان پیش یائسه بود.مواد و روش هااین تحقیق نیمه تجربی، طرح پیش آزمون-پس آزمون و نوع کاربردی بود. 20 زن پیش یائسه 40 تا 45 ساله شهر همدان در سال 94 در دو گروه 10 نفری (گروه تمرین ترکیبی و گروه کنترل) تقسیم شدند. گروه تجربی 12 هفته تمرین ترکیبی (شش هفته تمرین در آب و شش هفته تمرین در خشکی)، را سه بار در هفته و هر جلسه 70 دقیقه انجام دادند. تراکم استخوان ران (کل هیپ و سر فمور) آزمودنی ها قبل و پس از 12 هفته توسط دستگاه سنجش تراکم استخوان دگزا مورد سنجش قرار گرفت و با استفاده از آمار توصیفی، تی تست مستقل و زوجی و تحلیل کوواریانس در سطح معناداری کمتر از 0.05 با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 21 تحلیل شد.یافته هاتراکم استخوان ران (کل هیپ و گردن فمور) در گروه تمرین ترکیبی در مقایسه با گروه کنترل اختلاف معناداری را نشان داد (0.05>P). پس از 12 هفته در گروه تمرین ترکیبی افزایش تراکم استخوان و در گروه کنترل کاهش تراکم استخوان (0.05>P) مشاهده شد.نتیجه گیریبا توجه به این که تفاوت در بین گروه های تمرینی ترکیبی و گروه کنترل مشاهده شد، تمرینات ترکیبی به زنان پیش یائسه توصیه می شود، زیرا باعث جلوگیری از کاهش تراکم استخوان ناشی از افزایش سن در این دوران می شود.کلید واژگان: تراکم استخوان, تمرینات ورزشی, پیش یائسه, سلامت زنانBackground And ObjectivesThe best way to prevent osteoporosis, at old age is to prevent bone loss and at young age is trying to keep bones healthy, therefore the aim of this study was to determine the effect of combined exercise on bone mineral density of premenopausal females.Materials And MethodsThis semi-experimental study was conducted among 20 premenopausal females between 40 and 45 years old, which were randomly assigned to two groups (experimental and control groups) in Hamadan city, during year 2016. The experimental group completed a 12-week combined exercise-training program (6 weeks in water and 6 weeks on land), three times a week and 70 minutes per session. Before and after the 12 weeks, femoral bone mineral density in all samples was measured by DEXA bone mineral densitometry. Data were analyzed with the SPSS 21 software using descriptive and inferential statistics, such as independent and paired t-test, and Analysis of Covariance (ANCOVA).ResultsBone mineral density of femoral neck and total hip of the experimental group, had significant differences with corresponding areas of the control group (PConclusionsAccording to the results, to prevent a decrease in bone mineral density during the menopausal period, combined exercises are recommended for females at this age.Keywords: Bone Density, Exercise, Premenopause, Women's Health
-
مقدمه و اهدافپوکی استخوان یک بیماری اسکلتی سیستماتیک است که شکستگی های مرتبط با آن در زنان 8 برابر بیشتر از مردان است. انجام فعالیت های فیزیکی برای حفظ توده استخوانی و قدرت بدنی حیاتی بوده و به افراد در پیشگیری از شکستگی های ناشی از پوکی استخوان کمک می کند. برخی مطالعات رابطه مثبت بین فعالیت های فیزیکی و تراکم مواد معدنی استخوان (BMD) و برخی بی اثر بودن فعالیت های فیزیکی بر BMD را نشان داده اند. از این رو مطالعه ای سیستماتیک برای روشن شدن این تناقضات و تعیین اثر فعالیت های ورزشی بر تراکم مواد معدنی استخوان نیاز است. هدف از این مطالعه مروری، بررسی اثر انواع فعالیت های ورزشی بر تراکم مواد معدنی استخوان، درد و کیفیت زندگی در افراد مبتلا به پوکی استخوان است.مواد و روش هادر این مطالعه مروری از مقالات معتبر منتشر شده در مجلات ایرانی و بین المللی Pub med، Springer، Elsevier، ScienceDirect، Magiran، Noormags، SID با کلید واژه های استاندارد (and و or) استفاده شد.نتایجاغلب یافته های حاصل از بررسی مطالعات مختلف، اثر مثبت فعالیت های ورزشی بر تراکم مواد معدنی استخوان، کاهش درد و بهبود کیفیت زندگی افراد مبتلا به پوکی استخوان را گواهی می کند.یافته هاتمامی تمرینات ترکیبی استفاده شده و پژوهش هایی که روی افراد جوان (محدوده ی سنی 25 تا 50 سال) انجام شده اثر مثبتی بر افزایش تراکم استخوانی نواحی مورد مطالعه گذاشته است در حالی که در پژوهش هایی که در آن از دوره های تمرینی مشابه روی افراد مسن (محدوده ی سنی 60 تا 92 سال) استفاده شده است، اثر مثبت نشان ندادند. فعالیت های ورزشی مناسب برای افراد مبتلا به پوکی استخوان باید با توجه به ویژگی هایی چون سن، هدف (درمان یا پیشگیری) و محدودیت های بیماران انتخاب شود.نتیجه گیریبا توجه به اینکه ورزش بر تراکم مواد معدنی استخوان اثر مثبت قابل توجهی دارد، پیشنهاد می شود در زمینه ی تمرینات ورزشی در محیط های مختلف (خشکی، آب و ترکیبی) نیز مطالعاتی به عمل آید.
کلید واژگان: فعالیت ورزشی, تراکم مواد معدنی استخوان, کیفیت زندگی و پوکی استخوانBackground And AimOsteoporosis is a systemic skeletal disease with its associated fractures 8 times higher in women than men. Doing physical activity to maintain bone mass and strength are vital and help individuals in prevention of osteoporosis-related fractures. Although some studies have shown a positive relationship between physical activity and bone mineral density (BMD), some revealed physical activities are ineffective on BMD. Thus a systematic study to clarify the contradictions and determine the effect of physical activity on bone mineral density is required. The purpose of this study was to review the effects of physical activity on bone mineral density, pain and quality of life in patients with osteoporosisMaterials And MethodsIn this review, articles that were published in international and Iranian journals of Pub med, Springer, Elsevier, Science Direct, Magiran, Noor mags, SID with standard keywords were used.ResultsMost of the findings from various studies, indicated positive effects of physical activity on bone mineral density, reduced pain and improved quality of life for people with osteoporosis.Conclusionalthough compounded exercises and researches that have been done on young people suggested a positive effect on bone mineral density, in the researches on which the exercise period was similar, a positive effect did not show in elderly. Sports activities for people with osteoporosis should be selected according to the characteristics such as age, purpose (treatment or prevention) and limits of patient. Since there is a significant positive effect of exercise on bone mineral density, It is recommended to study the exercise effects in various environments (land, water, and mixed).Keywords: physical activity, bone mineral density, quality of life, osteoporosis -
آداب و رسوم و سنت های اجتماعی در بستر زمان و با تغییر حکومت ها همواره به شکلی تازه جلوه گر شده است. این سنت ها در مراسم مختلف، از جمله سوگواری، حضور داشته اند. مغولان نیز در ابتدا به واسطه نوع زندگی بدوی خود آداب و رسوم خاصی داشتند که در انواع فعالیت های روزمره شان ظهور داشت. ایشان به این سنت ها، که در برخی موارد ریشه در اعتقاداتشان داشت، تا سال ها پس از حمله به ایران و استقرار و ایجاد حکومت عمل می کردند. پس از گرویدن ایشان به دین اسلام برخی از این سنت ها حذف و برخی دچار تحولاتی اساسی شد، اما برخی از آن ها از بین نرفت.
ایلخانان مغول در جهت اهداف سیاسی خود به تالیف کتب تاریخی و مصورسازی آن ها (همچون شاهنامه) پرداختند. این کتاب ها آمیزه ای از وقایع دوره تاریخی ایلخانان است. شاهنامه ابوسعیدی از جمله این آثار است که در آن نگاره هایی با مضمون سوگواری وجود دارد.
هدف این پژوهش بررسی آداب و رسوم ایلخانان مغول و چگونگی انعکاس آن در نگاره های شاهنامه مذکور با موضوع سوگواری است. بدین منظور، با بررسی مذهب و آداب و رسوم ایلخانان، به ویژه در سوگواری و آداب تدفین، و مطابقت با چهار نگاره از شاهنامه ابوسعیدی با موضوع سوگواری پاسخ به این سوال پی گرفته می شود که آداب مورد نظر چگونه در چهار نگاره از شاهنامه ابوسعیدی با موضوع سوگواری ظهور یافته اند. بر این اساس، آداب و رسوم مربوط به سوگواری در آن دوره مطرح شده و در نگاره های مذکور بررسی شده است. یافته های این مقاله گویای آن است که نگاره های مذکور سنت های ایلخانان در اجرای مراسم سوگواری را نشان می دهند و با آنچه در منابع تاریخی از آداب و رسوم مردم آن زمان آمده است تطبیق پذیرند.
این مقاله به روش توصیفی- تحلیلی انجام گرفته و اطلاعات آن به شیوه کتابخانه ای گردآوری شده است.
کلید واژگان: آداب و رسوم, سوگواری, ایلخانان, مغول, شاهنامه ابوسعیدی, نگارگریSocial customs and traditions have been changed in different periods of the time and with the changes of governments and have always manifested in new forms. These differences could be seen in the ceremony of mourning. Mongols in the beginning, because of their primitive life, had certain customs that prominently were appeared in their daily activities. They had acted based on costumes which had rooted in their beliefs, even years after attacking Iran and establishing government. Although after following Islam, some of these traditions underwent basic changes, some others remained the same. Having political aims, the patriarch decided to write historical books and illustrate them (such as the Shahnameh). These kinds of books are combinations of historical course of events of patriarchies period which their traditions outstandingly observed in them. Abu Saied’s Shahnameh is one of theimportant manuscripts of that period which its illustrations show the traditions of their time. This paper studies on illustrations with the subject of mourning. Now the main question is that: How these illustrations reflect Mongolian mourning traditions? Check the roots of these traditions in four paintings with the theme of mourning is the main purpose of this paper that its method is descriptive - analytical study and The information is compiled Through the library method. Based on this research, those customs that had related to mourning ceremonies of that time are mentioned and have been studied in illustrations. Also the most important resulting findings say, these illustrations show common traditions that patriarchies perform in their mourning and it is compatible with what is in the historical sources of the people’s customs on that time.Keywords: customs, mourning, patriarch, Mongol, Abu Saied Shahnameh, Persian painting
- در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو میشود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشتههای مختلف باشد.
- همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته میتوانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
- در صورتی که میخواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.