مجید غلامی آهنگران
-
مقدمه و هدف
شیر یک مایع پیچیده فیزیولوژیکی و بیولوژیکی است که حاوی آب، پروتئین، لاکتوز، چربی، ویتامین ها و مواد معدنی است. پروتئین های شیر (لاکتوفرین و لاکتوپراکسیداز) به دلیل داشتن اثر ضد میکروبی و تعدیل کننده ایمنی شناخته شده است. در بیش از نیمی از جمعیت جهان شیر و فراورده های شیر گاومیش مصرف میشوند. شیر گاومیش به دلیل خواص منحصر بهفرد در کشورهای در حال توسعه بسیار مورد توجه قرار گیرد و پرورش آن در ایران از دیرباز وجود داشته است. پروتئین های اصلی شیر کازئین و آب پنیر هستند. کازئین به شکل میسل وجود دارد و 80 درصد پروتئین های شیر شامل آلفا اس یک کازئین، آلفا اس دو کازئین، بتا کازئین و کاپا کازئین می باشد. پروتئین های آب پنیر حدود 20 درصد پروتئین های شیر هستند که دارای چهار جزء اصلی شامل بتالاکتوگلوبولین، آلفالاکتالبومین، آلبومین سرم گاوی و ایمونوگلوبولین هستند. پروتئین هایی مانند لاکتوفرین، پروتئوز پپتون، کالمودولین، پرولاکتین و پروتئین های اتصال دهنده فولات نیز در شیر یافت می شوند و به عنوان پروتئین های فرعی در نظر گرفته می شوند. پروتئین های شیر اثرات مثبتی بر ساختارهای مختلف بدن مانند سیستم ایمنی، عصبی، گوارشی و سیستم قلبی عروقی دارند. علاوه بر این، پروتئین های شیر به عنوان طیف گسترده ای از پپتیدهای فعال بیولوژیکی با فعالیت های تغذیه ای و ایمنی برتر در نظر گرفته می شوند. بنابراین دستیابی به اطلاعات کاملی درباره خواص فیزیکوشیمیایی شیر گونه های مختلف و ارزش تغذیه ای آن برای تکنولوژی شیر مایع ضروری به نظر می رسد. پروتئین های شیر بهطور مداوم مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته اند و اطلاعات مربوط به این سیستم بسیار مهم و پیچیده در سال های اخیر به طور فزاینده ای افزایش یافته است که عمدتا به دلیل پیشرفت های تکنولوژی بوده است. علاوه بر این، به دلیل افزایش آگاهی در مورد پروتئین های فعال زیستی موجود در شیر، وسعت کار تحقیقاتی بر روی تجزیه و تحلیل پروتئین های موجود در شیر بهطور قابلتوجهی افزایش یافته است. مطالعه حاضر با هدف اندازه گیری مقادیر پروتئین تام نمونه های شیر گاو و گاومیش در شرایط آب و هوایی استان خوزستان انجام شد. همچنین الگوی الکتروفورتیک پروتئین های شیر گاومیش با شیر گاو مقایسه گردید.
مواد و روش هانمونه های شیر، از 30 گاو و 30 گاومیش به ظاهر سالم از روستاهای اطراف شهرستان شوشتر و گاوداری های شهرستان مسجدسلیمان جمع آوری گردید. پس از آن پروتئین های شیر خام به روش کجلدال مورد ارزیابی قرار گرفت.جهت سنجش پروتئین های شیر، ابتدا شیر با اضافه شازی اسید سولفوریک و در کنار حرارت ملایم هضم شد. هضم کامل تا زمان بیرنگ شدن شیر ادامه مییابد. پس از خنک شدن، با اضافه سازی اسید بوریک و متیل رد تقطیر انجام شد و محتویات با تترازول اسید سولفوریک 0/1 نرمال تیتر شد. اولین تغییر رنگ نشانه پایان تیتراسیون بود. در نهایت میزان پروتئین محاسبه گردید. در مرحله بعد سرم شیر جداسازی شد و با روش صفحات سدیم دودسیل سولفات میزان پروتئین شیر در این دو نوع دام مقایسه گردید. در این تکنیک مولکول های پروتئینی شیر با استفاده از سدیم دودسیل سولفات به صورت خطی در می آیند و حرکت آنها بر اساس وزن می باشد به طوریکه هرچه پروتئین بزرگتر باشد مسافت طی شده کمتر خواهد بود. ارتباط مسافت طی شده پروتئین ها با لگاریتم وزن مولکولی آنها بررسی شد و پروتئینهای شیر شناسایی گردید. برای مقایسه میانگین توتال پروتئین در گاو و گاومیش، از آنالیز آماری تیتست استفاده شد. سطح اطمینان 95 درصد از نظر آماری معنی دار در نظر گرفته شد (0/05>p).
یافته هادر صفحات سدیم دودسیل سولفات، نمونه های استاندارد بر طبق مارکر پروتئینی توانستند باندهای 14، 18، 22 و 70 کیلو دالتونی برای پروتئین های آلفا لاکتالبومین، بتالاکتوگلوبولین، کازئین و آلبومین ایجاد کنند. میانگین پروتئین شیر گاومیش برابر با 1/79±4/71 میلی گرم در لیتر و برای پروتئین شیر گاو 1/19±3/91 میلی گرم در لیتر است که میزان پروتئین تام در شیر گاومیش به طور معنی دار بیشتر از گاو است (0/05>p). علاوه بر این مشخص گردید که شیر گاو نسبت به شیر گاومیش میزان بتالاکتوگلوبولین و کازئین کمتری دارد، درحالیکه میزان آلفالاکتالبومین شیر گاو از شیر گاومیش بالاتر بود. باندهای حاصل از الکتروفورز کازئین و آلفا لاکتالبومین بر روی ژل نشان میدهد تنوع ژنتیکی در بین زیرواحدهای کازئین و آلفالاکتالبومین در شیر گاو و گاومیش وجود دارد.
نتیجه گیریدر ارتباط با مقایسه پروفایل پروتئینی در حیوانات گزارشات مختلفی وجود دارد که نشان می دهد در گونه های مختلف حیوانات، پروفایل پروتئینی شیر متفاوت است. تاکنون به مقایسه پروفایل پروتئینی شیر گاو و گاومیش پرداخته نشده که در این مطالعه مورد بررسی قرار گرفته است. به طور کلی مطالعه حاضر نشان می دهد شیر گاو و گاومیش از نظر پروفایل پروتئین های موجود در شیر متفاوت هستند و با توجه به بالاتر بودن میزان پروتئین تام و به ویژه میزان کازئین و بتالاکتوگلوبولین در شیر گاومیش در مقایسه با شیر گاو، به نظر میرسد ارزش غذایی شیر گاومیش در مقایسه با شیر گاو بیشتر باشد.
کلید واژگان: ارزش غذایی, اسید آمینه, بیوتکنولوژی, دام, فراورده لبنیBackgroundMilk is a complex physiological and biological liquid that contains water, protein, lactose, fat, vitamins, and minerals. Milk proteins (lactoferrin and lactoperoxidase) are known to have antimicrobial and immunomodulatory effects. More than half of the world's population consumes buffalo milk and milk products. Due to its unique properties, buffalo milk is highly regarded in developing countries and has been cultured in Iran for a long time. The main proteins of milk are casein and whey. Casein exists in the form of micelles, and 80% of milk proteins include alpha S1 casein, alpha S2 casein, beta casein, and kappa casein. Whey proteins comprise about 20% of milk proteins, which have four main components, including betalactoglobulin, alphalactalbumin, bovine serum albumin, and immunoglobulin. Lactoferrin, peptone protease, calmodulin, prolactin, and folate-binding proteins are also found in milk and are considered accessory proteins. Milk proteins have positive effects on different structures of the body, such as the immune, nervous, digestive, and cardiovascular systems. In addition, milk proteins are considered to contain a wide variety of biologically active peptides with superior nutritional and immunological activities. Therefore, obtaining complete information about the physicochemical properties of milk from different species and its nutritional value seems essential for liquid milk technology. Milk proteins have been analyzed continuously, and the information about this very important and complex system has been increasingly rising in recent years, mainly due to technological advances. In addition, the scope of research work on the analysis of proteins in milk has increased significantly due to the increased knowledge of bioactive proteins in milk. The present study aimed to measure the total protein values of cow and buffalo milk samples in the climatic conditions of Khuzestan province. The electrophoretic pattern of buffalo milk proteins was also compared with cow milk.
MethodsMilk samples were collected from 30 apparently healthy cows and 30 buffaloes from the surrounding villages of Shushtar City and cattle farms of Masjid Suleiman City. Raw milk proteins were then evaluated by the Kjeldahl method. To measure milk proteins, milk was first digested with the addition of sulfuric acid with gentle heat. Complete digestion continued until the milk became colorless. After cooling, distillation was done by adding boric acid and methyl red, and the contents were titrated with 0.1 normal tetrazole sulfuric acid. The first color change marked the end of the titration, followed by calculating the protein content. After separating milk serum, the milk protein content in these two types of animals was compared with the sodium dodecyl sulfate (SDS) plate method. In this technique, milk protein molecules are linearized using SDS, and their movement is based on weight, that is, the larger the protein, the shorter the traveled distance. The relationship between the distance traveled by proteins and the logarithm of their molecular weight was investigated and milk proteins were identified in the samples. T-test statistical analysis was used to compare the average total protein in cows and buffaloes at a 95% confidence level as the statistical significance (p < 0.05).
ResultsIn sodium dodecyl sulfate plates, standard samples were able to create 14, 18, 22, and 70 kD bands for alpha-lactalbumin, beta-lactoglobulin, casein, and albumin proteins according to the protein marker. The average protein contents of buffalo and cow milk samples were equal to 4.71±1.79 and 3.91±1.19 mg/liter, respectively, meaning that the total protein content in buffalo milk is significantly higher than that of the cow (p < 0.05). In addition, cow's milk contained lower levels of beta-lactoglobulin and casein than buffalo's milk while the amount of alpha-lactalbumin in cow's milk was higher than in buffalo's milk. The bands obtained from the electrophoresis of casein and alpha-lactalbumin on the gel showed genetic diversity among the subunits of casein and alpha-lactalbumin in cow and buffalo milk samples.
ConclusionIn the comparison of the protein profile in animal milk, various reports show that protein profiles of milk are different in animal species. So far, the protein profile of buffalo milk has not been compared in the literature, which was investigated in this study. In general, the present study shows that cow and buffalo milk are different in terms of the protein profile due to the higher total protein content, especially the casein and beta-lactoglobulin levels in buffalo's milk than in cow's milk. It seems that the nutritional value of buffalo milk is higher than cow milk.
Keywords: Amino Acid, Biotechnology, Dairy Product, Livestock, Nutritional Value -
به منظور ارزیابی میزان مقاومت آنتی بیوتیکی و ژن های اصلی دخیل در ایجاد مقاومت آنتی بیوتیکی علیه سولفانامیدها و فلوروکینولون ها، 50 سویه اشریشیاکلی جدا شده از کبد و قلب پرندگان زینتی جمع آوری شد. پس از تست های تکمیلی میکروبی و بیوشیمیایی و تایید کلنی باکتری ها، به خالص سازی کلنی ها پرداخته شد. بعد از آن، کلنی های خالص بر روی محیط کشت مولر هینگتون کشت شد و با آنتی بیوتیک های تجاری دیسک گذاری شد و تست حساسیت آنتی بیوتیکی انجام شد. در مرحله بعد از باکتری های خالص شده DNA استخراج شد و با پرایمر های اختصاصی به تکثیر ژن های qnrA و Sul1 پرداخته شد. نتایج نشان داد 80 درصد باکتری های جداشده به حداقل 2 آنتی بیوتیک مقاوم هستند و 12 درصد سویه ها به 13 آنتی بیوتیک مورد بررسی مقاوم هستند. در این مطالعه بیشترین مقاومت آنتی بیوتیکی نسبت به تتراسایکلین و انروفلوکساسین و کمترین مقاومت آنتی بیوتیکی نسبت به جنتامایسین و لینکواسپکتین مشاهده شد. بررسی ژن های مقاومت نشان داد که حدود 71 درصد سویه های مقاوم علیه انروفلوکساسین واجد ژن qnrA و 64 درصد سویه های مقاوم علیه سولفانامیدها بعلاوه تری متوپریم حاوی ژن Sul1 بودند. در این بررسی سویه های مقاوم فاقد ژن های مقاومت نیز یافت شد که نشان از اهمیت سایر ژن های مقاومت در بروز مقاومت علیه سولفانامید ها و فلوروکینولون ها است. لذا به نظر می رسد با توجه به تنوع ژن های دخیل در مقاومت آنتی بیوتیکی، برای ارزیابی مقاومت آنتی بیوتیکی ارزیابی فنوتیپی کارایی بالاتری داشته باشد.
کلید واژگان: اشریشیاکلی, ژن های مقاومت آنتی بیوتیکی, پرندگان زینتیFluoroquinolones and sulfonamides are mainly used in the treatment of infectious diseases of poultry and pet birds and are also important in public health. To evaluating the level of antibiotic resistance and the main genes involved in antibiotic resistance against sulfonamides, aminoglycosides and fluoroquinolones, 50 strains of Escherichia coli (E. coli) isolated from the liver and heart of pet birds were collected. The isolates were confirmed and purified with additional microbial and biochemical tests. After that, the pure colonies were cultured on Mueller Hinton's medium and disked with commercial antibiotics. In the next step, DNA was extracted from the purified bacteria and Aac (3)-IV, qnrA and Sul1 genes were amplified with specific primers. The results showed that 80% of the isolated bacteria are resistant to at least 2 antibiotics and 12% of the strains are resistant to 13 antibiotics. In this study, the highest antibiotic resistance to tetracycline and enrofloxacin and the lowest antibiotic resistance to gentamicin and lincospectin were observed. Examination of resistance genes showed that about 71% of the strains resistant to enrofloxacin contained the qnrA gene and 64% of the strains resistant to sulfonamides and trimethoprim contained the Sul1 gene. Also, 33% of gentamicin resistant strains carried the Aac(3)-IV gene. In this study, resistant strains without resistance genes were also found, which shows the importance of other resistance genes in the occurrence of resistance against sulfonamides and fluoroquinolones. Therefore, it concluded that the failure to treat infectious diseases in pet birds may be due to the presence of widespread antibiotic resistance and the possibility of the spread of resistance genes
Keywords: Escherichia Coli, Pet Birds, Antibiotic Resistance Genes -
اسهال یک نگرانی عمده برای سلامت عمومی است، زیرا به عنوان یکی از علل مهم مرگ ومیر در کودکان محسوب میشود. اشریشیاکلی بیماریزای گوارشی، اولین سویهای از اشریشیاکلی است که عامل مهم اسهال نوزادان در کشورهای توسعه یافته به حساب میآید. اشریشیاکلی بیماریزای گوارشی عوامل بیماریزای رایجی هستند که از طریق مصرف غذاهای آلوده منتقل میشوند و باعث بیماریهای حاد گوارشی در انسان میگردند. در این مطالعه مروری، میزان شیوع اشریشیاکلی بیماریزای گوارشی در گوشت دام و طیور و نیز فرآورده های لبنی در ایران مورد بررسی قرار گرفته است. براساس مطالعات انجام شده اکثر اشریشیاکلی بیماریزای گوارشی شناسایی شده مربوط به محصولات گوشت قرمز و فرآوردهای گوشتی مانند همبرگر بوده است که به احتمال زیاد، این محصولات به دلیل بهداشت نامناسب فرآوری و دستکاری زیاد در فرآیند تولید، آلودگی بیشتری دارند. این در حالی است که در گوشت مرغ و محصولات غذایی آماده طبخ مانند ناگتهای نیمه پخته به میزان کمتری شناسایی شدهاند. با توجه به استفاده از درجه حرارت پاستوریزاسیون در مراحل آماده سازی، کاهش میزان اولیه بار میکروبی در این مواد غذایی مشاهده شده است ولی با این حال در مراحل آماده سازی این مواد غذایی در کارخانه ها و نحوه انباری سازی باید نکات بهداشتی را رعایت نمود تا آلودگی به باکتری اشریشیاکلی بیماریزای گوارشی ایجاد نگردد. نتایج به دست آمده نشان داد که محصولات غذایی با منبع حیوانی به راحتی می توانند به عنوان یک مخزن اشریشیاکلی بیماریزای گوارشی با توانایی بالقوه برای انتقال ژن های مقاومت آنتی بیوتیکی و بیماری زایی به میکروفلور دستگاه گوارش عمل کنند. بنابراین، توسعه راهبردهای موثر برای بهبود ایمنی مواد غذایی و دستورالعمل های به روز شده برای استفاده محتاطانه از عوامل ضد میکروبی در ایران از اهمیت بالایی برخوردار است.
کلید واژگان: آلودگی گوشت, بهداشت, زئونوز, شیر, گاو, مرغDiarrhea is a major public health concern because it is one of the leading causes of death in children under five years of age. Enteropathogenic Escherichia coli (EPEC) is a main strain of Escherichia coli (E. coli) that is considered an important cause of infant diarrhea in developed countries. EPEC are common pathogens that are transmitted through consumption of contaminated food and cause acute gastrointestinal diseases in humans. In this review, the prevalence of EPEC in meat and poultry as well as dairy products in Iran has been reviewed. Based on the previous studies, most of the identified EPEC strains have been related to red meat and meat products such as hamburgers, which are likely to be more contaminated due to improper processing hygiene and high manipulation in the production process. Furthermore, EPEC strains have been detected in chicken meat and ready to cook food products such as semi-cooked nuggets to a lesser extent. Due to the use of pasteurization temperature in the preparation stages, a decrease in the initial amount of microbial load has been observed in these foods. However, in the storage and preparation stages of these foods in factories, hygiene points should be observed to prevent EPEC contamination. The obtained results showed that food products of animal origin can easily act as a reservoir of EPEC with the potential ability to transfer antibiotic resistance and pathogenicity genes to the gastrointestinal microflora. Therefore, developing effective strategies to improve food safety and updated guidelines for prudent use of antimicrobial agents in Iran is of great importance.
Keywords: chicken, Cow, Meat contamination, Milk, Zoonosis -
تلفات جنینی در شترمرغ می تواند باعث کاهش سودآوری صنعت پرورش شترمرغ شود. عوامل زیادی در کاهش جوجه درآوری نقش دارند. در این میان عوامل عفونی از اهمیت ویژه ای برخوردارند. در بین عوامل عفونی نقش کلبسیلا در تلفات جنینی و به ویژه در شترمرغ کمتر مورد بررسی قرار گرفته است. لذا در مطالعه اخیر 200 نمونه سواب از جنین های تلف شده شترمرغ جمع آوری شد و با روش های میکروبیولوژی و بیوشیمیایی به شناسایی موارد آلوده به کلبسیلا پرداخته شد. سپس با روش PCR با پرایمرهای اختصاصی به شناسایی و تعیین گونه کلبسیلا و ژن حدت magA پرداخته شد. نتایج نشان داد از مجموع 200 نمونه سوآب جمع آوری شده 60 مورد آلوده به عوامل عفونی باکتری های گرم منفی (30%) بودند و از مجموع موارد آلوده به باکتری های گرم منفی 20 مورد آلوده به کلبسیلا تشخیص داده شد (33%). از مجموع موارد آلوده به کلبسیلا 15 مورد گونه نومونیا (75%) و 5 مورد گونه اکسی توکا (25%) شناسایی شد. هیچ کدام از سویه های کلبسیلا حامل ژن magA نبودند. در این مطالعه سویه های کلبسیلا بیشترین حساسیت را نسبت به ایمیپنم (100%) و بیشترین مقاومت را نسبت به انروفلوکساسین (70%) نشان دادند. بطور کلی، با توجه به آلودگی جنین های تلف شده به کلبسیلا به نظر می رسد این باکتری سهم 10 درصدی در تلفات جنینی شترمرغ داشته باشد لذا جلوگیری از آلودگی های سطحی و رعایت اصول ضدعفونی در جوجه کشی شترمرغ در کاهش تلفات جنینی ناشی از آلودگی های سطحی و از جمله کلبسیلا نقش عمده ای دارد.
کلید واژگان: تلفات جنینی, شترمرغ, کلبسیلا, PCREmbryonic mortality in ostriches can reduce the income of the ostrich production industry. Many factors play role in reduce hatching such as infectious agents. Among infectious agents, the role of Klebsiella in fetal losses, especially in ostriches, has been less studied. Therefore, in the recent research, 200 swab samples from dead ostrich embryos were collected and Klebsiella infection was identified with microbiological and biochemical methods. Then, Klebsiella species and virulence gene of magA were identified and determined by PCR method with specific primers. The results showed that out of 200 ostrich egg samples, 60 eggs infected with Gram-negative bacteria (30%) and 20 eggs were infected with Klebsiella (33%). Out of 20 Klebsiella strains, 15 and 5 strain identified as K. pneumonia (75%) and K. oxytoca (25%), respectively. None of the Klebsiella strains carried the magA gene. In this study, Klebsiella strains showed the highest sensitivity to imipenem (100%) and the highest resistance to enrofloxacin (70%). In general, Klebsiella spp seems to have 10% share in ostrich embryonic mortality, so preventing surface contamination and observing the principles of disinfection in ostrich hatchery play role in reducing embryonic mortality due to surface contamination.
Keywords: Embryonic mortality, Ostrich, Klebsiella, PCR -
آنتریت هموراژیک یک بیماری حاد در بوقلمون های با سن بالای 4 هفته است که معمولا با شروع ناگهانی علایم بی حالی، مدفوع خونی و مرگ همراه می شود، گله را مستعد عفونت های ثانویه می کند و هزینه های درمان را افزایش می دهد. با توجه به اهمیت پرورش بوقلمون در صنعت گوشت برای تشخیص بهتر و کاهش مرگ و میر، این مطالعه به منظور بررسی یکی از مهم ترین عفونت ها به نام آدنوویروس که باعث مرگ و میر گسترده در بوقلمون ها در استان اصفهان می شود طرح ریزی و انجام شد. در این مطالعه،80 نمونه خون و مدفوع از 10 مزرعه بوقلمون گوشتی استان اصفهان که از چهار قسمت غرب، شرق، شمال و جنوب استان جمع آوری شده بودند مورد مطالعه قرار گرفت.. در این تحقیق از روش PCR برای شناسایی آدنوویروس استفاده شده که در نهایت 12 نمونه مدفوع مشکوک به هپاتیت همراه با گنجیدگی و 2 نمونه خون بوقلمون های مشکوک به بیماری، بودند. نتیجه اینکه عفونت آدنوویروسی در مزرعه های بوقلمون وجود دارد و در حال حاضر برنامه ای برای کنترل این عفونت در مزرعه های بوقلمون وجود ندارد که حتما باید مورد توجه قرار گیرد.
کلید واژگان: آدنوویروس, بوقلمون, ردیابی, مولکولیHemorrhagic enteritis is an acute disease in turkeys over 4 weeks of age, which is usually associated with the sudden onset of symptoms of lethargy, bloody stools and death, making the flock prone to secondary infections and increasing treatment costs. Considering the importance of turkey breeding in the meat industry, for better diagnosis and reduction of mortality, this study was planned and carried out in order to investigate one of the most important infectious diseases called adenovirus infections, which causes widespread mortality in turkeys in Isfahan province. In this study, 80 blood and feces samples from 10 meat turkey farms in Isfahan province, which were collected from four regions of the province were studied. In this research, PCR method was used to identify adenovirus infection. Finally, there were 12 fecal samples suspected of inclusion body hepatitis and 2 blood samples of turkeys suspected of the disease. The result showed that turkey adenovirus is circulating in turkey farms. There is no program in controlling of this infection in Isfahan, Iran that must be considered.
Keywords: Adenovirus, turkey, molecular, detection -
التهاب پیش معده با بزرگ شدگی این ارگان مشخص می شود و عوامل متعدد عفونی و غیر عفونی در ایجاد آن نقش دارند و از جمله این عوامل ریوویروس ها، هستند. براساس شواهد درمانگاهی و گزارشاتی از شیوع ریوویروس ها در مزارع پرورش طیور در ایران، می توان بزرگ شدگی و التهاب پیش معده در جوجه های گوشتی را با عفونت های ریوویروسی مرتبط دانست. در بررسی حاضر، به منظور شناسایی و ردیابی ریوویروس ها در بافت پیش معده، ژن S1 به روش RT-PCR (Reverse Transcription Polymerase Chain Reaction) مورد تکثیر قرار گرفت. براساس یافته ها، از 75 نمونه پیش معده جمع آوری شده از 15 فارم جوجه گوشتی استان اصفهان با علایم بزرگی و التهاب پیش معده، 46 نمونه (33/61 درصد نمونه ها) و 10 فارم (66/66 درصد فارم های بررسی شده)، بر اساس تکثیر قطعه 532 جفت بازی مربوط به ژن S1 ، از نظر حضور ریوویروس ها مثبت ارزیابی شدند. همچنین پیش معده های جمع آوری شده، همگی از لحاظ ماکروسکوپی بزرگ تر از حالت عادی بوده و ضخامت بیشتری داشتند. ناحیه اتصال به سنگدان هم شل و فاقد قوام کافی بود. علاوه بر آن، بافت مخاطی پیش معده لزج و حاوی ترشحات زرد رنگ بود. در تمامی مقاطع هیستوپاتولوژی مربوط به نمونه های مثبت از لحاظ ریوویروس نیز، نکروز به همراه سلول های التهابی در غدد سطحی و عمقی پیش معده قابل مشاهده بود. به نظر می رسد آلودگی با ریوویروس ها در جوجه های گوشتی استان اصفهان وجود دارد و این آلودگی می تواند در ایجاد عارضه التهاب و بزرگ شدگی پیش معده نقش داشته باشد. لذا اقدامات لازم برای کنترل و پیشگیری از این آلودگی در جوجه های گوشتی ضروری است.کلید واژگان: جوجه گوشتی, التهاب پیش معده, رئوویروس, ردیابی مولکولی, هیستوپاتولوژیProventriculitis is a disease characterized by enlargement of the proventriculus. Several factors including infectious and non-infectious agents play a role in its development. Reoviruses could be considered as a main causal agent of proventriculitis in chickens. Based on clinical evidence and reports of the prevalence of reovirus infection in poultry farms in Iran, the enlargement of proventriculus and proventriculitis may be related to the reovirus infections. In the present study, to detect reoviruses in the proventriculus samples, the S1 gene was amplified by RT-PCR (Reverse Transcription-Polymerase Chain Reaction). According to the findings, out of 75 proventriculus samples collected from 15 broiler farms with large proventriculus in Isfahan province, 46 samples (61.33% of the samples) and 10 farms (66.66% of the studied farms) were positive for reovirus based on the amplification of the 532 bp fragment related to the S1 gene. The collected proventriculi were all macroscopically larger than normal and had more thickness. The area connecting the proventriculus to the gizzard was loose and lacked sufficient consistency. In addition, the mucosal layer of the proventriculus was slimy and contained yellow secretions. In all the histopathological sections related to positive samples, necrosis along with inflammatory cells were visible in the superficial and deep glands of the proventriculus. In general, it seems that there is infection with reoviruses in broiler chickens of Isfahan province and this infection can play a role in causing the inflammation and enlargement of the proventriculus, therefore, necessary measures should be taken to control and prevent this infection in broiler chickens.Keywords: broiler chickens, Histopathology, Molecular detection, Proventriculitis, Reovirus
-
مقایسه اثر پماد حاوی عصاره بهارنارنج (Citrus aurantium) با پماد فنی توئین بر ترمیم زخم در موش صحرائیگیاهان دارویی با اثرات ترمیمی از دیرباز برای جلوگیری از عفونت و ترمیم سریع زخم های سطحی مورد توجه بوده اند. هدف این مطالعه بررسی التیام بخشی زخم پس از مصرف موضعی پماد حاوی عصاره بهارنارنج (5 درصد) در مقایسه با پماد فنی تویین در موش صحرایی بوده است. بدین منظور 32 موش صحرایی بالغ به صورت تصادفی در4 گروه تقسیم شدند که شامل گروه های کنترل منفی، کنترل مثبت (بدون درمان)، گروه تحت درمان با پماد بهارنارنج (5 درصد) و گروه تحت درمان با پماد فنی تویین (یک درصد) می باشد. در این آزمایش پوست ناحیه کمری موش ها پس از بی هوشی، در ابعاد یک سانتی متر مربع برش داده شد. پماد حاوی عصاره بهار نارنج و پماد فنی تویین به مدت 14 روز، روزانه 2 مرتبه به صورت موضعی استعمال شد. نمونه بافتی در 4، 7، 10 و 14 روز بعد از ایجاد برش تهیه شد و تصاویر میکروسکوپی تهیه شد. هر 6 روز برای بررسی میزان فاکتور رشد از موش ها خونگیری به عمل آمد. در بررسی های میکروسکوپیک در روز چهارم، بافت جوانه ای در حال تشکیل شامل تکثیر سلولی فیبروبلاستی و عروق خونی در حال تشکیل (آنژیوژنز) در هر دو گروه درمانی مشاهده شد. در روز هفتم، بافت جوانه ای در حال تشکیل در گروه های تحت درمان نسبت به گروه کنترل کم تر بود. در روز دهم، تشکیل بافت پوششی در گروه تحت درمان با عصاره بهارنارنج برخلاف گروه تحت درمان با فنی تویین مشاهده شد. در روز چهاردهم، در گروه تحت درمان با عصاره بهارنارنج رسوب کلاژن بیش تر و عدم وجود سلول های التهابی نسبت به گروه تحت درمان با فنی تویین مشاهده شد. سطح فاکتور رشد در گروه های مورد مطالعه تفاوت معنی داری نداشتند. در بررسی تصاویر ماکروسکوپی و اندازه گیری جمع شدگی زخم مشخص گردید که گروه تحت درمان با عصاره بهارنارنج نسبت به گروه تحت درمان با فنی تویین درصد بهبودی بالاتری داشته که این اختلاف از لحاظ آماری معنی دار بود (p<0/001). نتایج نشان می دهد عصاره بهارنارنج (5 درصد) نسبت به پماد فنی تویین باعث بهبود سریع تر زخم می گردد.کلید واژگان: ترمیم زخم, عصاره بهارنارنج, فنی توئین, موش صحرائیIncreasing the speed of wound healing with the least scar tissue prevents wound infection and restores the integrity and health of the skin to normal. In this regard, medicinal plants with restorative effects have long been considered to prevent infection and rapid healing of superficial wounds. The aim of this study was to evaluate the wound healing after topical application of ointment containing Citrus aurantium extract (5%) in comparison with phenytoin ointment in rats. For this purpose, 32 adult rats were randomly divided into 4 groups, including negative control group, positive control group (without treatment), Citrus aurantium ointment treatment group (5%) and phenytoin ointment treatment group (1%). In this experiment, the skin of the lumbar region of mice was cut into 1 cm2 after anesthesia. Ointment containing Citrus aurantium extract and phenytoin ointment was applied topically twice a day for 14 days. Tissue samples were taken at 4, 7, 10 and 14 days after incision and microscopic images were obtained. Blood samples were taken from mice every 6 days to check the growth factor. On microscopic examination on the fourth day, budding tissue including fibroblast cell proliferation and developing blood vessels (angiogenesis) was observed in both treatment groups. On the seventh day, the bud tissue was less formed in the treated groups than in the control group. On the tenth day, the formation of epithelial tissue was observed in the group treated with Citrus aurantium extract as opposed to the group treated with phenytoin. On the fourteenth day, more collagen deposition and absence of inflammatory cells were observed in the group treated with Citrus aurantium extract than in the group treated with phenytoin. Growth factor levels were not significantly different in the study groups. Examination of microscopic images and measurement of wound shrinkage revealed that the group treated with spring orange extract had a higher percentage of improvement than the group treated with phenytoin, which was statistically significant (p<0.001). The results show that Citrus aurantium extract (5%) heals wounds faster than phenytoin ointment.Keywords: wound healing, Citrus aurantium extract, phenytoin, Rat
-
در این مطالعه تجربی 32 موش صحرایی نیمه بیهوش شدند و زخمی تمام ضخامت در قسمت پشتی به ابعاد یک سانتیمتر مربع ایجاد شد. موشها در گروههای کنترل منفی، کنترل مثبت (اوسرین)، عسل بهار نارنج 75 درصد و فنیتویین 1 درصد تقسیمبندی شدند. در گروه تجربی تحت درمان روزانه 2 بار به مقدار یک گرم از پماد به صورت یک لایه نازک بر روی سطح زخمها به مدت 14 روز قرار داده شد. نمونهبرداری جهت بررسیهای هیستوپاتولوژی در روزهای 4، 7، 10 و 14 بعد از ایجاد زخم صورت گرفت. برای اندازهگیری جمعشدگی زخم از نرمافزار دیجی مایزر استفاده شد. در این بررسی میزان آنژیوژنز، فیبروپلازی، تشکیل بافت پوششی، رسوب کلاژن و ارتشاح سلولهای التهابی مورد ارزیابی قرار گرفت. در بررسی میکروسکوپیک در روز 4، آسیب اپیدرم و درم با حضور لخته خونی و نفوذ سلولهای التهابی در گروه تحت درمان و بافت جوانهای در حال تشکیل در گروههای عسل بهار نارنج 75 درصد و فنیتویین 1 درصد مشاهده شد. در روز هفتم بافت جوانهای در گروههای تحت درمان قابل تشخیص بود. در گروه تحت درمان با عسل 75 درصد تراکم سلولی بافت جوانهای نسبت به سایر گروهها کمتر و سنتز کلاژن نسبت به سایر گروهها بیشتر و بافت پوششی در حال تشکیل نیز قابل تشخیص بود. در روز دهم از تراکم سلولهای آماسی، عروق خونی و سلولهای فیبروبلاستی در بافت جوانهای کاسته شد. در گروه کنترل منفی و کنترل مثبت نسبت به عسل 75 درصد و فنیتویین 1 درصد بافت جوانهای جوانتر به نظر میرسید. بافت جوانهای در گروه عسل 75 درصد و فنیتویین 1 درصد تراکم سلولی کمتر و سنتز کلاژن بیشتر را نشان داد. در گروه عسل 75 درصد تشکیل بافت پوششی در مقایسه با روز هفتم پیشرفت بیشتری داشت. در روز چهاردهم در گروه عسل 75 درصد بافت جوانهای بالغ به صورت تراکم سلولی کم و رشتههای کلاژن ضخیم و منظم و بالغتر از سایر گروهها به نظر میرسید و بافت پوششی بهصورت کامل سطح زخم را پوشانده بود. در بررسی اندازهگیری انقباض زخم نتایج حاکی از آن بود که گروه تحت درمان با عسل 75 درصد نسبت به فنیتویین 1 درصد بهبودی بالاتری داشته که این اختلاف از لحاظ آماری معنیدار بود.
کلید واژگان: ترمیم زخم, عسل بهار نارنج, فنی توئین, زخم برشی, موش صحرائیComparison of the effect of citrus aurantium honey with phenytoin oint-ment on wound healing in ratsIn this experimental study, 32 rats were anesthetized with 2% ketamine and 5% xylazine, ip. Then a shear wound was created on the back of each animal, measuring one cm2 in full thickness. Mice were divided into negative control, positive control (osrine), spring orange 75% and phenytoin 1% groups. In the experimental group, 2 g of ointment was applied twice a day as a thin layer on the surface. Wounds were monitored for 14 days. Sampling was performed for histopathological examinations on days 4, 7, 10 and 14 after wounding. Digiser software was used to measure wound shrinkage. In this study, the rate of angiogenesis, fibroplasia, epithelial formation, collagen deposition and infiltration of inflammatory cells were evaluated. On microscopic examination on day 4, epidermal and dermal damage was observed in the presence of blood clots and infiltration of inflammatory cells in the treated group and budding tissue forming in the 75% spring orange and phenytoin 1% honey groups. On day 7, bud tissue was detectable in the treated groups. In the group treated with honey, 75% of the cell density of bud tissue was lower than the other groups and collagen synthesis was higher than the other groups and the developing epithelial tissue was also detectable. On day 10, the density of inflammatory cells, blood vessels, and fibroblasts in bud tissue decreased. In the negative and positive control groups, 75% of the bud tissue appeared younger than honey and 1% phenytoin. Germ tissue in honey group 75% and phenytoin 1% showed lower cell density and higher collagen synthesis. In the honey group, 75% of the formation of epithelial tissue was more advanced compared to the 7th day. On the 14th day in the honey group, 75% of the mature bud tissue appeared to have low cell density and collagen fibers were thicker, regular and more mature than the other groups, and the covering tissue completely covered the wound surface. In the study of wound contraction, the results showed that the group treated with honey 75% had a higher improvement than phenytoin 1%, which was statistically significant.
Keywords: Wound healing, spring orange honey, phenytoin, shear wound, rat -
کریپتوسپوریدیوز از بیماری های مهم انگلی در دام، طیور و انسان است که از نظر بهداشتی و اقتصادی اهمیت زیادی دارد. تکثیر این انگل در دام و طیور می تواند باعث حفظ چرخه انگل در محیط گردد. لذا کنترل بیماری در این میزبان ها با کاهش بار آلودگی محیط و نهایتا کنترل بیماری در انسان همراه است. به منظور ردیابی کریپتوسپوریدیوم در کبوتر های خانگی، در چهار فصل مختلف سال 1397 از 100 کبوتر خانگی با جنس های مختلف نمونه گیری شد. پس از استخراج ژنوم از نمونه های مدفوعی، با پرایمر اختصاصی به ردیابی ژن SS rRNA کریپتوسپوریدیوم پرداخته شد. در 6 نمونه (6 درصد نمونه ها) قطعه 1325 جفت بازی مربوط به ژن SS rRNA کریپتوسپوریدیوم تکثیر شد (4 کبوتر ماده و 2 کبوتر نر). از نظر آماری، هیچ ارتباطی بین مولفه جنس و بروز آلودگی وجود نداشت. بررسی ها نشان داد از 6 مورد مثبت، 5 مورد در فصل سرد و تنها یک مورد در فصل گرم ردیابی شده است. تجزیه و تحلیل داده ها نشان می دهد در فصول سرد میزان آلودگی به طور معنی داری بیشتر است (36/11 درصد در مقابل 78/1 درصد) (P<0.05). کبوتر های اصفهان به کریپتوسپوریدیوم آلوده اند و لازم است برنامه کنترلی مناسب در این پرندگان به عنوان یکی از میزبان های این تک یاخته انجام شود. قطعا کاهش میزان آلودگی در کبوتر ها می تواند میزان آلودگی محیط به این عامل بیماری زای مشترک بین انسان و حیوان را کاهش دهد.کلید واژگان: کریپتوسپوریدیوم, کبوتر, اصفهان, PCRCryptosporidiosis is an important parasitic disease in livestock, poultry and humans that it has great health and economic importance. Propagation of this parasite in livestock and poultry can preserve the parasite cycle in the environment. Therefore, disease control in this host is associated with reducing the load of Cryptosporidium in environmental and ultimately disease control in humans. For detection of Cryptosporidium in pigeons, 100 domestic pigeons of different genera were sampled in four different seasons at 2018. After extracting the genome from fecal samples, Cryptosporidium SS rRNA gene was detected with a special primer. In 6 samples (6%), 1325 bp fragment related to Cryptosporidium SS rRNA gene was amplified (4 female and 2 male pigeons). Statistically, there was no relationship between the sex and the incidence of infection. Studies showed that out of 6 positive samples, 5 samples were detected in the cold season and only one sample in the warm season. Data analysis shows that in cold seasons, the rate of infection is significantly higher than warm seasons (11.36% vs. 1.78%) (P <0.05). The pigeons in Isfahan are infected to Cryptosporidium and it is necessary to carry out a proper control program in these birds as one of the hosts of this protozoan. Certainly, reducing the level of infection in pigeons can reduce the environmental contamination with the common pathogen between humans and animals.Keywords: Cryptosporidium, Pigeon, Isfahan, PCR
-
زمینه و هدف
مقاومت آنتی بیوتیکی علاوه بر پیچیده سازی درمان بیماری های عفونی دام و طیور، از نظر بهداشت عمومی نیز نگرانی بزرگی محسوب می شود. هدف از مطالعه اخیر تعیین فراوانی ژن های کد کننده مقاومت به کینولون ها و سولفانامیدها در اشریشیاکلی جدا شده از ضایعات پری کاردیت و پری هپاتیت در جوجه های گوشتی است تا پیش زمینه مناسبی برای درمان با این دسته از داروها در ضایعات ذکر شده فراهم شود.
روش کاردر این مطالعه به منظور ردیابی ژن های مقاومت علیه فلوروکینولون ها و سولفانامیدها، 50 سویه باکتری از مواد پریکاردیت و پری هپاتیت جوجه های گوشتی جداسازی شد و با تست های میکروبی و بیوشیمیایی، کلنی های اشریشیاکلی تایید شد. سپس با روش معمول آنتی بیوگرام، مقاومت سویه ها نسبت به آنتی بیوتیک های تجاری انروفلوکساسین و سولفانامید+تری متوپریم بررسی شد. علاوه بر آن، با روش جوشاندن، ژنوم باکتری استخراج شد و با پرایمر های اختصاصی به تکثیر ژن های qnrA و sul1 جهت ارزیابی مقاومت آنتی بیوتیکی علیه فلوروکینولون ها و سولفانامیدها پرداخته گردید.
یافته هادر این بررسی، 54 درصد سویه های مقاوم علیه انروفلوکساسین واجد ژن qnrA و 48 درصد سویه های مقاوم علیه سولفانامیدها به علاوه تری متوپریم حاوی ژن sul1 بودند. در این بررسی سویه های مقاوم فاقد ژن های مورد بررسی نیز یافت شد که نشان از اهمیت سایر ژن های مقاومت در بروز مقاومت علیه سولفانامید ها و فلوروکینولون ها است.
نتیجه گیریارزیابی مقاومت آنتی بیوتیکی علیه انروفلوکساسین و سولفانامیدها به کمک یک ژن امکان پذیر نیست و برای تعیین دقیق مقاومت آنتی بیوتیکی تست های فنوتیپی معمول از کارایی بیشتری نسبت به ردیابی یک ژن خاص برخوردار است.
کلید واژگان: اشریشیاکلی, جوجه گوشتی, ژن های مقاومتInroduction & ObjectiveAntibiotic resistance can complicate the treatment of infectious diseases of livestock and poultry. The aim of this study was to determine the frequency of genes encoding resistance to quinolones and sulfonamides in Escherichia coli (E. coli) isolated from pericarditis and periphepatitis lesions in broilers to provide a suitable background for treatment with these drugs in these lesions.
Material and MethodsIn this study, for detecting of resistance genes to fluoroquinolones and suvanamides, 50 bacterial strains were isolated from broiler chickens with pericarditis and periphepatitis and E. coli colonies were confirmed by microbial and biochemical tests. Then, the resistance of the strains to the commercial antibiotics (Enrofloxacin and sulfonamide + trimethoprim) was evaluated by the conventional antibiogram method. In addition, the bacterial genome was extracted by boiling method and the qnrA and sul1 genes were amplified with specific primers to evaluate antibiotic resistance against fluoroquinolones and sulfonamides.
ResultsIn this study, 54% of enrofloxacin-resistant strains possed qnrA gene and 48% of sulfonamide-resistant strains plus trimethoprim contained sul1 gene. In this study, resistant strains without studied resistance genes were also found, which indicates the importance of other resistance genes in the development of resistance against sulfonamides and fluoroquinolones.
ConclusionEvaluation of antibiotic resistance against enrofloxacin and sulfonamides is not possible with the help of one gene and to accurately determine antibiotic resistance, routine phenotypic tests are more effective than detecting a specific gene.
Keywords: Escherichia coli, Antibiotic resistance, Chiken -
زمینه و هدف
با توجه به اهمیت دوره انتقال گاوهای شیری در سیکل تولید و تحقیقات اندک در خصوص وضعیت اکسیداتیو در این دوران، هدف از این مطالعه بررسی وضعیت استرس اکسیداتیو در دوره انتقال در گاوهای شیری است.
روش کارتعداد 42 راس گاو شیری هلشتاین از یکی از گاوداری های صنعتی در شهرکرد انتخاب شد. خون گیری در دو نوبت(دو هفته قبل و دو هفته بعد از زایمان) صورت گرفت و سرم برای اندازه گیری مالون دی آلدهید، گلوتاتیون احیا، آنزیم های سوپراکسید دیسموتاز، کاتالاز، گلوتایتون پراکسیداز و ظرفیت تام آنتی اکسیدانی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. به منظور مقایسه میانگین هر یک از این پارامترها در قبل و بعد از زایمان از روش آماری T-test استفاده گردید.
یافته هامیانگین مالون دی آلدهید خون بعد از زایمان(08/1 میکرومول در لیتر) در مقایسه با قبل از زایمان(772/0میکرمول در لیتر) افزایش یافت، هر چند از لحاظ آماری معنی دار نبود(05/0<p). میانگین ظرفیت تام آنتی اکسیدانی خون بعد از زایمان(19/374 نانومول در لیتر) در مقایسه با قبل از زایمان(6/442 نانومول در لیتر) کاهش معنی دار یافت(05/0>p). سطح گلوتاتیون خون بعد از زایمان(58/28 نانومول در لیتر) در مقایسه با قبل از زایمان(98/71 نانومول در لیتر) کاهش معنی دار یافت(05/0>p). هم چنین سطح آنزیم های سوپراکسید دیسموتاز، کاتالاز و گلوتایتون پراکسیداز بعد از زایمان نسبت به قبل از زایمان کاهش معنی داری داشت(05/0>p).
نتیجه گیریبا توجه به نتایج این پژوهش می توان نتیجه گرفت که گاوهای شیری در طول دوره انتقال در معرض استرس اکسیداتیو قرار گرفته، هر چند علایم بالینی را نشان نمی دهند. در نتیجه لزوم توجه به استفاده از آنتی اکسیدان ها در دوره انتقال از اهمیت فراوانی برخوردار می باشد.
کلید واژگان: استرس اکسیداتیو, شاخص متابولیک, گاو شیری, دوره انتقالInroduction & ObjectiveIn the recent years, due to the role of oxidative stress in the pathogenesis of various diseases, oxidative stress markers have become a useful tool in the prevention and treatment of various diseases. Regarding the importance of dairy cattle transition period and little research on the state of oxidative stress during the transition period, the aim of this study was to investigate the status of oxidative stress during the transition period using Malondialdehyde (MDA), glutathione (GSH) and total antioxidant capacity (GSH) two weeks before and after parturition in Holstein dairy cows in Shahrekord dairy farms.
Materials and Methods42 dairy were selected from one of the industrial dairy farms in Shahrekord. Blood samples were taken two times (two weeks before and after pregnancy) and was transferred to the laboratory for measurement of Malondialdehyde, glutathione and total antioxidant capacity. T-test was used to compare the mean of each of these parameters before and after pregnancy.
ResultsThe mean serum Malondialdehyde level after parturition in comparison to before parturition increased, although it was not statistically significant (P>0/05). The mean glutathione and total antioxidant capacity of the blood after delivery in comparison with the prepartum were significantly decreased (P<0/05). Also, the levels of superoxide dismutase, catalase and glutathione peroxidase enzymes decreased significantly after delivery compared to before delivery (P <0.05).
ConclusionAccording to the results of this study, it can be concluded that dairy cows are exposed to oxidative stress during the transition period, although they do not show clinical symptoms. As a result, it is important to pay attention to the use of antioxidants during the transition period.
.Keywords: Oxidative stress, Metabolic index, Transition Period, dairy cow -
پیشینه
بتالاکتاماز با طیف گسترده (ESBL) در سویه های اشریشیا کلی که از انسان و حیوان جدا شده اند، توصیف شده است؛ باعث ایجاد نگرانی زیادی در مقاومت آنتی بیوتیکی در عفونت های باکتریایی خطرناک شده است.
هدفاین مطالعه با هدف بررسی فراوانی سویه های اشریشیا کلی تولید کننده (EPE) ESBL در گوشت و محتویات روده بوقلمون و مقایسه مشخصات مقاومت آنتی بیوتیکی بین سویه های EPE و غیر EPE انجام شد.
روش کاردر مجموع 70 و 110 سویه اشریشیا کلی از نمونه های گوشت بوقلمون و از نمونه های روده بوقلمون جداسازی شد. برای تعیین سویه های EPE، از آزمایش هم افزایی دو دیسک استفاده شد که در نهایت 20 و 22 سویه EPE به ترتیب در گوشت و محتویات روده بوقلمون ها شناسایی شدند. حساسیت آنتی بیوتیکی با استفاده از روش دیسک دیفیوژن اعمال شد. سپس جدایه های اشریشیا کلی برای ژن های حدت stx-1) و (stx-2 و ژن های ESBL TEM)، SHV و (CTX-M مورد بررسی قرار گرفتند.
نتایجهیچ یک از سویه های اشریشیا کلی حاوی ژن stx نبودند. سویه های EPE در مقایسه با سویه های غیر EPE به طور معنی داری به سیپروفلوکساسین (6/47 در مقابل 5/26 درصد)، تتراسایکلین (9/80 در مقابل 3/67 درصد)، آمپی سیلین (6/47 در مقابل 4/22 درصد)، پنی سیلین (8/23 در مقابل 6/10 درصد)، سفتازیدیم (1/57 در مقابل 3/16 درصد)، سفتریاکسون (1/38 در مقابل 4/18 درصد) و سفوتاکسیم (6/47 در مقابل 2/8 درصد) مقاوم تر بودند. اکثر سویه های EPE حامل ژن CTX-M بودند. SHV کمترین فراوانی را نشان داد و در سویه های EPE جدا شده از محتویات روده مشاهده نشد. در این مطالعه، 75% از سویه های اشریشیا کلی تولید کننده TEM و 33% از سویه های اشریشیا کلی تولید کننده SHV به آمپی سیلین مقاوم بودند. علاوه بر این، 7/41% از سویه های اشریشیا کلی تولید کننده TEM به پنی سیلین مقاوم بودند و 9/76% از اشریشیا کلی تولید کننده CTX به سفوتاکسیم مقاوم بودند. علاوه بر این، 7/4% از سویه های EPE جدا شده از گوشت بوقلمون به ایمی پنم مقاوم بودند.
نتیجه گیریمقاومت به سفوتاکسیم و ایمی پنم در سویه های EPE باعث ایجاد نگرانی در رشد مقاومت آنتی بیوتیکی در برابر آنتی بیوتیک های با طیف وسیع در سویه های اشریشیا کلی شده است.
کلید واژگان: ژن های ESBL, اشریشیا کلی مولد ESBL, گوشت بوقلمونBackgroundExtended spectrum beta-lactamase (ESBL) has been described in Escherichia coli strains that have been isolated from humans and animals; it has induced a main concern with antibiotic resistance in serious bacterial infections.
AimsThis study aimed to investigate the frequency of ESBL-producing E. coli (EPE) strains in meat and intestinal contents of turkey, and to compare the antibiotic resistance profile between EPE and non-EPE strains.
MethodsTotally, 70 and 110 E. coli strains were isolated from turkey meat and turkey intestinal content samples, respectively. To determine EPE strains, double disc synergy test was applied by that 20 and 22 EPE strains were finally identified in meats and intestinal contents of the turkeys, respectively. Antibiotic susceptibility was exerted using disc diffusion method. Escherichia coli isolates were then characterized for virulence genes (stx-1 and stx-2) and ESBL genes (TEM, SHV, and CTX-M).
ResultsNone of the E. coli strains harbored stx genes. The EPE strains in comparison with non-EPE strains were significantly more resistant to ciprofloxacin (47.6 vs 26.5%), tetracycline (80.9 vs 67.3%), ampicillin (47.6 vs 22.4%), penicillin (23.8 vs 10.2%), ceftazidime (57.1 vs 16.3%), ceftriaxone (38.1 vs 18.4%), and cefotaxime (47.6 vs 8.2%). The majority of EPE strains carried CTX-M gene. SHV showed the lowest frequency and it was not detected in EPE strains isolated from the intestinal contents. In this study, 75% of TEM-producing E. coli strains and 33% of SHV-producing E. coli strains were resistant to ampicillin. In addition, 41.7% of TEM-producing E. coli strains were resistant to penicillin, and 76.9% of CTX-producing E. coli were resistant to cefotaxime. Furthermore, 4.7% of EPE strains isolated from turkey meat were imipenem resistant.
ConclusionThe resistance to cefotaxime and imipenem in EPE strains induces a concern in growing antibiotic resistance against broad spectrum antibiotics in E. coli strains.
Keywords: ESBL genes, ESBL-producing Escherichia coli, Turkey meat -
پیشینه
پرندگان زینتی با انسان تماس نزدیک دارند و باکتری های مقاوم می توانند از پرندگان به فلور روده انسان منتقل شوند.
هدفاین مطالعه به منظور تعیین ژن های مقاومت به تتراسایکلین در سویه های اشریشیا کلی مربوط به مشکلات گوارشی پرندگان خانگی انجام شد.
روش کاردر مجموع، 295 سواب کلواک از 195 پرنده سالم و 100 پرنده خانگی اسهالی در استان اصفهان، ایران، جمع آوری شد. حضور اشریشیا کلی با آزمایش های معمول باکتری شناسی، بیوشیمیایی و مولکولی مشخص شد. حضور ژن های مقاومت به تتراسایکلین (ژن های tetA، tetB، tetC، tetD، tetE، tetG، tetK، tetL، tetM، tetO، و tetS) با استفاده از سه PCR چندگانه مورد بررسی قرار گرفت.
نتایجنتایج نشان داد که به ترتیب 9/18 و 43% نمونه های کلواکی پرندگان زینتی سالم و اسهالی، حاوی اشریشیا کلی بودند. میانگین درصد اشریشیا کلی جدا شده از نمونه های کلواکی پرندگان اسهالی به طور قابل توجهی بالاتر از پرندگان سالم بود (6/46 در مقابل 1/23%). در پرندگان سالم از 37 جدایه اشریشیا کلی، 10 جدایه در برابر تتراسایکلین که حاوی ژن tetA و tetB بود (3 tetA در مقابل 7 tetB) مقاوم بودند، اما 26 سویه اشریشیا کلی مقاوم در پرندگان اسهالی، 11، 12، و 3 سویه حاوی tetA (3/42%)، tetB (15/46%) و tetA + tetB (53/11%) بودند. درصد ژن های tet در پرندگان اسهالی به طور قابل توجهی بالاتر از پرندگان سالم بود (9/58 در مقابل 0/24%).
نتیجه گیریهر دو ژن مقاومت tetA و tetB در جدایه های اشریشیا کلی که با فعالیت پمپ خروجی مرتبط است، ردیابی شدند. این ژن ها می توانند بین باکتری های گرم منفی منتقل شوند و توانایی انتقال به محیط و فلور انسان را دارند.
کلید واژگان: اسهال, اشریشیا کلی, حیوانات خانگی, مقاومت به تتراسایکلینBackgroundPet birds have close contact to human and resistant bacteria can transfer from birds to intestinal flora of human.
AimsThis study was carried out to determine the tetracycline resistance genes in Escherichia coli strains associated with enteric problem in pet birds.
MethodsTotally, 295 cloacal swabs were collected from 195 healthy and 100 diarrheic pet birds in Isfahan province, Iran. The presence of E. coli was identified by conventional bacteriological, biochemical, and molecular examinations. The presence of tetracycline resistance genes (tetA, tetB, tetC, tetD, tetE, tetG, tetK, tetL, tetM, tetO, and tetS genes) were examined using three multiplex PCR.
ResultsThe results showed that 18.9% and 43% of cloacal samples of healthy and diarrheic pet birds contained E. coli, respectively. The mean percentage of E. coli isolated from cloacal samples of diarrheic birds was significantly higher than the healthy birds (46.6 vs 23.1%). In healthy birds, out of 37 E. coli isolates, 10 isolates were resistant to tetracycline, harboring tetA and tetB genes (3 tetA vs 7 tetB), but in the diarrheic birds, of 26 resistance E. coli, 11, 12, and 3 strains contained tetA (42.3%), tetB (46.15), and tetA+tetB (11.53%) genes. The percentage of tet genes were significantly higher in diarrheic birds than healthy birds (58.9 vs 24.0%).
ConclusionBoth resistant genes of tetA and tetB were detected in E. coli isolates that are related with efflux pump activity. These genes can be transferred between Gram-negative bacteria and they have the potential ability to be transferred to the environment and human flora.
Keywords: Diarrhea, Escherichia coli, Pets, Tetracycline resistance -
به منظور بررسی نقش اوی باکتریوم پاراگالیناروم در ایجاد سندرم تورم سر و صورت در مرغ های تخم گذار صنعتی و سنتی در استان اصفهان، از 23 فارم مرغ تخم گذار با علایم تورم سر و تلفات، از ناحیه سینوس زیر چشمی نمونه برداری شد. علاوه بر این، از 20 فارم مرغ تخم گذار صنعتی و سنتی با علایم تنفسی و تورم سر از شکاف کامی سواب تهیه شد. نمونه ها به منظور بررسی آلودگی با اشریشیاکلی و اوی باکتریوم پاراگالیناروم، بر روی محیط های اختصاصی کشت شد و با تست های بیوشیمیایی، اشریشیاکلی و اوی باکتریوم پاراگالیناروم جدا شد. پس از استخراج ژنوم، با پرایمرهای اختصاصی به ردیابی اوی باکتریوم پاراگالیناروم پرداخته شد. نتایج میکروبیولوژی نشان داد از 23 نمونه 14 نمونه (60/86 درصد) آلوده به اوی باکتریوم پاراگالیناروم و 21 نمونه (91/3 درصد) آلوده به اشریشیاکلی بود. نتایج ردیابی مستقیم باکتری اوی باکتریوم پاراگالیناروم در سواب های سینوسی تهیه شده از 23 مورد تلفات مربوط به علایم کوریزا نشان دهنده تکثیر قطعه 500 جفت بازی در 19 نمونه سواب سینوسی بوده است (82/6 درصد). این فراوانی در طیور سنتی 92/3 درصد (12 نمونه از 13 نمونه تجمعی) و در طیور صنعتی 70 درصد (7 نمونه از 10 نمونه تجمعی) برآورد گردید. هم چنین میزان آلودگی در مرغان زنده به مراتب کم تر از تلفات ارزیابی شد. به نظر می رسد محل نمونه گیری می تواند در میزان آلودگی و احتمالا بروز موارد منفی کاذب نقش داشته باشد. لذا به توجه به فراوانی آلودگی به اوی باکتریوم پاراگالیناروم در موارد سندرم تورم سر در مرغان تخم گذار به نظر می رسد باید برنامه واکسیناسیون همگانی و منظم برای کنترل اوی باکتریوم پاراگالیناروم در مرغان تخم گذار اعمال شود.
کلید واژگان: اوی باکتریوم پاراگالیناروم, سندرم تورم سر, مرغ تخم گذارTo investigating the role of Avibacterium paragalinarum (AP) in the development of Swollen head syndrome (SHS) in commercial and traditional layers in Isfahan province, 23 laying hen farms with signs of head swelling and mortality were sampled from the suborbital sinus. In addition, swabs were prepared from 20 traditional and commercial laying hen farms with respiratory symptoms and SHS. Samples were cultured on specific media for isolation Escherichia coli (E. coli) and AP and approved by biochemical examination. After genome extraction, AP was detected with specific primers. Microbiological results showed that out of 23 samples, 14 samples (60.86%) were infected with AP and 21 samples (91.3%) were infected with E. coli. The results of direct detection of AP in suborbital sinus swabs that prepared from 23 dead laying hens with coryza symptoms showed the amplification of 500 bp fragment in 19 samples of suborbital sinus swabs (82.6%). Also, the rate of infection in live birds was less than the dead hens. It seems that the sampling site can play role in the rate of infection and possibly the occurrence of false negatives. Therefore, due to the high frequency of AP infection in hens with SHS, it seems that a regular and public vaccination program should be applied to control Avibacterium paragalinarum in laying hens.
Keywords: Avibacterium paragalinarum, SHS, Layer -
این مطالعه به منظور بررسی کارایی زنجبیل در بهبود شاخص های باروری اسپرم در ماکیان انجام شد. 36 خروس بالغ در 4 گروه شامل عصاره زنجبیل (0/5، 1 و 2 گرم در لیتر آب آشامیدنی) و کنترل به مدت دو هفته تیمار شدند. سپس شاخص های تخصصی باروری اسپرم (درصد اسپرم های متحرک، با حرکات پیشرونده سریع، با حرکات پیشرونده آهسته، با حرکات غیرطبیعی، اسپرم های فعال و شاخص تخصصی تحرک) اندازه گیری شد. همچنین شاخص های هماتولوژی، تیتر ایمنی علیه واکسن نیوکاسل و وزن بیضه تعیین گردید. بیشترین تعداد اسپرم های با حرکات پیشرونده سریع، بالاترین میزان اسپرم های فعال و متحرک و کمترین میزان ناهنجاری های ساختاری و حرکتی اسپرم در غلظت های 1 و 2 گرم مشاهده شد. دوزهای مختلف زنجبیل اثری بر شاخص های هماتولوژی، ایمنی و وزن بیضه نداشتند. افزودن زنجبیل به جیره خروس های مولد می تواند موجب بهبود قدرت باروری اسپرم گردد و افزایش جوجه درآوری را بدنبال داشته باشد.
کلید واژگان: اسپرم, باروری, زنجبیل, ماکیانThe aim of our study was to evaluate the effectiveness of Ginger in improving sperm fertility indices in poultry. Ginger extract (0.5, 1.0 and 2.0 g/L, for two weeks) was added to the drinking water of 36 adult roosters. Then, specific sperm fertility indices including percentage of motile sperm, fast progressive movements, slow progressive movements, abnormal movements, active sperm and specialized sperm motility index were measured. Hematology indices, immunity titer against Newcastle disease vaccine and testis weight were also determined. The highest number of sperms with fast progressive movements, the highest amount of active and motile sperms and the lowest amount of structural and motor abnormalities of sperm were observed in concentrations of 1 and 2 g/L. Ginger had no effect on hematology, immunity and testis weight. Adding Ginger to the diet of breeder roosters can improve sperm fertility, which leads to increased hatchability.
Keywords: Sperm, Fertility, Ginger, Fowl -
زمینه و هدف
سندرم کاهش کمی و کیفی تخم مرغ علل عفونی و غیر عفونی زیادی دارد اما معمولا این حالت به کرونا ویروس عامل بیماری برونشیت عفونی نسبت داده می شود. در این بررسی سهم کرونا ویروس برونشیت عفونی در این سندرم مورد بررسی قرار گرفته است.
روش کاراز بهار 1398 تا بهار 1399 از 9 فارم مرغ تخم گذار با سابقه کاهش کمی و کیفی تولید تخم مرغ و 10 فارم تخم گذار به ظاهر سالم نمونه گیری شد. علاوه بر آن، از 6 فارم مبتلا به اویداکت کیستیک در مرغداریهای تخم گذار استان اصفهان نمونه گیری شد. پس از استخراج ژنوم قطعه 1200 جفت بازی ژن S1 کروناویروس عامل برونشیت عفونی تکثیر شد.
یافته هااز 9 فارم تخم گذار مبتلا به سندرم کاهش کمی و کیفی تخم مرغ و 10 فارم به ظاهر سالم، به ترتیب، 7 و 4 فارم (78 و 40 درصد)، با وجود حداقل یک نمونه مثبت، آلوده به کرونا ویروس عامل برونشیت عفونی شناسایی شدند. از مجموع 59 نمونه از فارم های مبتلا به سندرم کاهش کمی و کیفی تخم مرغ 32 نمونه (2/54 %) و از 66 نمونه گرفته شده از فارم های به ظاهر سالم 7 نمونه (6/10 %) مثبت ارزیابی شدند. در این بررسی، تمام 6 فارم مبتلا به اویداکت کیستیک دارای حداقل یک نمونه مثبت از نظر کرونا ویروس برونشیت عفونی بودند و 31 نمونه از مجموع 41 نمونه (17/73 %) آلوده به کرونا ویروس برونشیت عفونی شناسایی شدند.
نتیجه گیریکرونا ویروس برونشیت عفونی سهم بالایی در سندرم کاهش کمی و کیفی تولید تخم در مرغهای تخم گذار دارد اما نمیتوان تمامی موارد را به این ویروس نسبت داد و باید سایر عوامل عفونی و تغذیه ای را نیز پایش نمود. با توجه به فراوانی بالای این ویروس در موارد اویداکت کیستیک لازم است تیپهای ویروسی القا کننده این اختلال شناسایی و برای کنترل آنها برنامه مناسب تدوین شود.
کلید واژگان: اویداکت کیستیک, سندرم کاهش کمی و کیفی تولید تخم مرغ, برونشیت عفونی, اصفهانBackground and AimIn this study, the contribution of IB coronavirus in egg quantitative and qualitative reduction syndrome was investigated.
Methodsnine laying hen flocks attected to egg quantitative and qualitative reduction syndrom and 10 laying farms with a healthy appearance were sampled. In addition, 6 farms with cystic oviduct were sampled in laying flocks, in Isfahan province. After extracting the genome, a fragment of 1200 bp of coronavirus S1 gene was amplified for identification of IB.
ResultsOut of 9 laying farms with quantitative and qualitative egg reduction syndrome and 10 apparently healthy farms, respectively 7 and 4 farms (78 and 40%) were infected with IB coronavirus based at least one positive sample. Out of 59 samples from farms with egg quantitative and qualitative reduction syndrome, 32 samples (54.2%) and out of 66 samples taken from apparently healthy farms, 7 samples (10.6%) were evaluated positive for IB coronavirus. In this study, all 6 farms with cystic oviduct had at least one positive sample for IB coronavirus and 31 samples out of 41 samples (73.17%) infected with IB coronavirus.
ConclusionIB coronavirus has a high share in the syndrome of quantitative and qualitative reduction of egg production in laying hens, but not all cases can be attributed to this virus and other infectious and non-infectious factors should be monitored. Due to the high frequency of this virus in cystic oviduct, it is necessary to identify the viral types that induce this disorder and to develop an appropriate control program.
Keywords: Cystic oviduct, Quantitative, qualitative reduction of egg production syndrome, Infectious Bronchitis, Isfahan -
Background & Aim
Nigella sativa L. (Black seeds) which is a member of the Ranunculaceae family, grows in Southwestern Asia, Europe, and Northern Africa. The use of N. Sativa seeds and oil in traditional remedies goes back more than 2000 years, and the herb is described as ‘the Melanthion’ by hippocrates and dioscorides.
Experimental:
In the current literature review, key words including N. Sativa, thymoquinone, black seeds, toxicity, protection of hepatocellular were searched in scientific websites such as Science Direct, PubMed, Google Scholar etc. to compile the protective effects of N. Sativa against hepatocellular damage.
ResultsMany active components of N. Sativa have been identified, including thymoquinone, dithymoquinone, thymohydroquinone, nigellone, melanthin, nigilline, nigelamine, damascenone, p -cymene and pinene. N. Sativa is a medicinal plant with antifungal, anti-viral, anti-bacterial, anti-parasite, anti-oxidant, analgesic, antipyretic, anti-tussive, and anti-inflammatory properties. Thymoquinone could prevent many disorders such as neurobehavioral kidney and liver disorders. N. Sativa was also found to be able to relieve the symptoms of patients with several diseases, such as hypertension, dyslipidemia, metabolic syndrome, diabetes and natural and chemical toxicities.
Recommended applications/industries:
According to literature,N. Sativa treatment will decrease the elevated lipid peroxidation, liver enzyme levels and increase antioxidant enzyme levels. N. Sativa administration can also protect hepatic tissue from deleterious effects of toxic metals.
Keywords: Black seeds, Hepatoprotective, Nigella sativa, Thymoquinone, Toxicity -
بروز استرس اکسیداتیو از جمله عوارض جانبی بیهوشی می باشد. هدف مطالعه فوق ارزیابی تغییرات شاخص های استرس اکسیداتیو به دنبال بیهوشی داخل استخوانی با پروپوفول (Propofol) در جوجه های گوشتی بود. برای انجام مطالعه از 90 قطعه جوجه گوشتی نژاد راس استفاده شد. بیهوشی با تزریق 2 میلی گرم پروپوفول به ازای هر کیلوگرم وزن پرنده، به صورت تزریق داخل استخوانی جهت القای بیهوشی و 5/0 میلی گرم پروپوفول به ازای هر کیلوگرم وزن پرنده، برای ادامه بیهوشی القا شد. جهت ارزیابی شاخص های لیپیدی سرم و استرس اکسیداتیو (فعالیت کاتالاز، غلظت مالون دی آلدیید و ظرفیت تام آنتی اکسیدانی) خونگیری در مراحل قبل بیهوشی، حین بیهوشی و 24 ساعت بعد از بیهوشی انجام شد و سرم نمونه های خون جدا شد. نتایج نشان داد میزان فعالیت آنزیم کاتالاز سرم 24 ساعت بعد از بیهوشی (69/6±5/129) به طور معنی داری بیشتر از گروه کنترل و میزان آن در حین بیهوشی (04/5±9/112) و قبل از آن (21/4±9/120) بود. غلظت مالون دی آلدیید در حین بیهوشی افزایش نشان نداد (54/1±3/34) در حالی که غلظت آن 24 ساعت بعد از بیهوشی افزایش معنی داری داشت (28/4±8/42). ظرفیت آنتی اکسیدانی تام 24 ساعت بعد از بیهوشی (67/1±2/19) در مقایسه با زمان قبل (27/1±9/25) و حین بیهوشی (37/1±4/27) به طور معنی داری کاهش نشان داد. ظرفیت آنتی اکسیدانی تام در قبل و حین بیهوشی نسبت به 24 ساعت پس از بیهوشی افزایش معنی داری نشان داد. شاخص های لیپیدی سرم در طول آزمایش تغییراتی نشان نداد. به طور کلی نتایج این مطالعه نشان داد اگرچه بکارگیری پروپوفول در جوجه گوشتی در حین بیهوشی می تواند به طور موثری رادیکال های آزاد را خنثی نماید و مانع از بروز اثرات جانبی استرس اکسیداتیو گردد اما بعد از بیهوشی شاخص های استرس اکسیداتیو افزایش می یابد.
کلید واژگان: بیهوشی, استرس اکسیداتیو, جوجه, پروپوفولThe oxidative stress is one of the side effects of anesthesia. This study aimed to evaluate the changes in oxidative stress indices following propofol administration in broilers. For this purpose, 90 Ross broiler chicks were divided into two main and control groups. Anesthesia was induced by the injection of 2 mg propofol per kg of bird weight, intra-bone injection to induce anesthesia, and 0.5 mg propofol per kg bird weight to continuous anesthesia. To evaluate the serum lipids and oxidative stress indices (catalase activity, malondialdehyde concentration, and total antioxidant capacity), blood sampling was performed before anesthesia, during anesthesia, and 24 hours after the anesthesia. The results showed that the activity of serum catalase in 24 h after anesthesia (129.5 ± 6.69) was significantly higher than control chickens and its level during anesthesia (112.9 ±5.04), and before anesthesia (120.9 ± 4.21). The malondialdehyde concentration did not increase during anesthesia (34.3 ± 1.54), whereas it significantly increased 24 h after anesthesia (42.8 ± 4.28). Total antioxidant capacity significantly decreased 24 h after anesthesia (19.2 ± 1.67) compared to before (25.9 ± 1.27) and during anesthesia (27.4 ± 1.37). Total antioxidant capacity significantly increased before and during anesthesia compared to 24 h after anesthesia. Serum lipid indices did not change during the experiment. In general, this study's results showed that although using propofol in broiler chickens during anesthesia can effectively neutralize free radicals and prevent the side effects of oxidative stress, after anesthesia, oxidative stress indices increase.
Keywords: anesthesia, Oxidative stress, chickens, Propofol -
این پژوهش به منظور بررسی اثر ویرکن S بر بار میکروبی گوشت و ارگان های داخلی طیور انجام شد. 180 قطعه جوجه گوشتی به سه گروه مساوی تفسیم شدند. گروه اول و دوم به ترتیب 250 گرم و 500 گرم ویرکن S در 1000 لیتر آب را به مدت 10 روز متوالی از 31 روزگی تا 41 روزگی در آب آشامیدنی دریافت کردند و گروه سوم به عنوان گروه کنترل از هیچ ترکیبی در آب استفاده نکردند. جهت ارزیابی اثر ویرکن S بر جمعیت فلور اشریشیاکلی سکوم، گوشت و کبد، در پایان 42 روزگی با کشتار طیور از ارگان های مزبور نمونه برداری شد و با کشت و شمارش اشریشیاکلی به بررسی وضعیت میکروبی آن ها پرداخته شد. نتایج نشان داد ویرکن S در غلظت های 250 و 500 گرم در 1000 لیتر آب آشامیدنی به مدت 10 روز می تواند جمعیت اشریشیاکلی سکوم و بار میکروبی گوشت و کبد طیور را به میزان قابل توجهی کاهش دهد. لذا طبق یافته های این مطالعه، استفاده از ویرکن S در آب آشامیدنی جوجه های گوشتی می تواند باعث بهبود کیفیت بهداشتی گوشت طیور قابل عرضه گردد.
کلید واژگان: اشریشیاکلی, بار میکروبی, جوجه های گوشتی, ویرکن SThis study was aimed to study the effects of virkon S on microbial load indices of poultry meat and internal organs. 180 broiler chicks were divided into three equal groups. The first and second groups received 250 g and 500 g of virkon S per 1000 liters of water for 10 consecutive days, from 31 days to 41 days, respectively, and the third group received no combination in the water. To evaluate the effect of virkon S on the population of Escherichia coli flora on meat, heart, and liver, poultry were sampled from these organs at the end of 42 days and their microbial status was evaluated by culture and enumeration of E. coli. The results showed that virkon S at concentrations of 250 and 500 g per 1000 liters of drinking water for 10 days could reduce E. coli population and microbial load of meat, heart, and liver of poultry, significantly. Therefore, according to the findings of this study, the use of virkon S in broiler chickens' drinking water can improve the hygienic quality of poultry meat.
Keywords: broiler chicks, Escherichia coli, Virkon S -
Background & Objective
Celiac disease is an autoimmune disorder of the small intestine. The use of a gluten-free diet is the most important method of treating celiac disease. Corn and rice flour are alternative options for wheat flour in bakery products. The aim of this study was to investigate the preparation of baguette bread with corn and rice flour combined with gums.
Materials & MethodsGluten-free baguette bread was prepared with a mixture of equal parts of corn and rice flour with hydroxy propyl methyl cellulose and Persian gums in different concentrations (0.25, 0.5, 0.75, 1%).
ResultsThe results showed that hydroxy propyl methyl cellulose and Persian gums cause the yield of dough to increase significantly and decrease yield percent of baguette gluten free bread compared to control samples. By adding gums, water content and fiber of samples in compared control treatment increased. Moreover, gums increased the volume and improved the color appearance of baguette bread samples containing gum, but there was no significant difference in uniformity characteristics of the back of gluten-free baguette samples. Adding gums reduce the staling time after cooking baguette bread containing gum (by sensory and texture analyzer). Furthermore, adding gums increases the volume of baguette bread samples containing gum.
ConclusionThe results show that the use of corn and rice flour with hydroxy, propylmethylcellulose gums and Persian gum is possible to produce gluten-free baguette and can be used in the diet of celiac patients.
Keywords: Baguette Bread, Hydroxy propyl methyl cellulose, Persian gums, Corn, Rice -
زمینه و هدف
استفاده از سیر به عنوان یک داروی تقویت کننده جنسی در طب سنتی رایج است. سیر دارای ترکیبات آنتی اکسیدانی فراوانی است. لذا هدف از این مطالعه بررسی تاثیر عصاره هیدروالکلی سیر بر میزان هورمون های متابولیک و تستوسترون و نیز بافت شناسی بیضه در خروس می باشد.
روش کاردر این مطالعه تجربی از تعداد 108 خروس نژاد گلپایگانی استفاده شد. خروس ها به 4 گروه شامل کنترل و تحت درمان با دوزهای 500، 1000و 1500 میلی گرم در لیتر عصاره هیدروالکلی سیر تقسیم شدند. تجویز عصاره به مدت 14 روز و به شکل آشامیدنی انجام گرفت. در پایان آزمایش، میزان تستوسترون، T3 و T4 سرمی و نیز شاخص های ارزیابی کبد، پروفایل لیپیدی سنجیده و بافت بیضه از لحاظ تغییرات هیستولوژی مورد بررسی قرار گرفت.
یافته هاسطح سرمی تستوسترون، T3 و T4 در گروه تحت درمان با دوز 1500 میلی گرم در لیتر عصاره سیر افزایش معنی داری داشت (05/0≥p < /strong>). اگرچه میزان آنزیم های کبدی در گروه های مختلف، اختلاف معنی داری را نشان نداد اما میزان تری گلیسیرید و کلسترول در گروه های دریافت کننده غلظت های مختلف عصاره سیر کاهش نشان داد. در گروه های تحت درمان با دوز 1000 و 500 میلی گرم در لیتر عصاره سیر، تعداد لوله های اسپرم ساز و تعداد اسپرم نرمال نسبت به سایر گروه ها بیشتر بود.
نتیجه گیری:
ترکیبات بیولوژیک موجود در سیر با تغییرات فیزیولوژیک و هورمونی قادر به افزایش قدرت باروری از طریق افزایش تراکم مجاری اسپرم ساز و افزایش جمعیت اسپرم نرمال هستند.
کلید واژگان: عصاره سیر, خروس, تستوسترون, بیضهInroduction & ObjectiveThe use of garlic as a sexual promotor is common in traditional medicine. Garlic has many antioxidant compounds. Therefore, the aim of this study was to evaluate the effect of garlic hydroalcoholic extract on metabolic and testosterone level, and testicular histology in roosters.
Materials and MethodsIn this experimental study, 108 roosters of Golpayegani breed were used. Roosters were divided into 4 groups including control and treated with doses of 500, 1000 and 1500 mg hydroalcoholic garlic extract in litter of drinking water. The extract was administered orally for 14 days. At the end of the experiment, serum testosterone, T3 and T4 levels, as well as liver enzymes and lipid profiles were measured and testicular tissue was examined for histological changes.
ResultsSerum levels of testosterone, T3 and T4 were significantly increased in the group treated with 1500 mg garlic extract in litter of drinking water (P <0.05). Although the amount of liver enzymes in different groups did not show a significant difference, but the amount of triglycerides and cholesterol in the groups receiving different concentrations of garlic extract decreased. In the treated groups with 1000 and 500 mg of garlic extract, the number of seminiferous tubules and the number of normal sperm were higher than the other groups
ConclusionThe biological compounds in garlic with physiological and hormonal changes are able to increase fertility by increasing the density of seminiferous tubules and increasing the normal sperm population.
Keywords: garlic extract, rooster, Testosterone, Testis -
گیاهان دارویی با خاصیتآنتی اکسیدانی می توانند با ایجاد اختلال در روند تولید رادیکال های آزاد و خنثی سازی استرس اکسیداتیو باعث بهبود کمی و کیفی شاخص های باروری اسپرم و افزایش نطفه داری در خروس گردند. هدف از این مطالعه، بررسی تاثیر غلظت های مختلف عصاره گیاه زنجبیل بر پارامترهای بیولوژیک اسپرم خروس های گلپایگانی می باشد. در این بررسی، عصاره هیدروالکلی گیاه زنجبیل در غلظت های 0، 500، 1000 و 2000 میلی گرم در لیتر تهیه و به مدت چهار هفته به آب آشامیدنی 36 خروس بالغ نژاد بومی گلپایگانی اضافه شد. پس از 4 هفته، تاثیر غلظت های مختلف عصاره بر پارامترهای بیولوژیک اسپرم (تعداد، تحرک کلی، زنده مانی و مورفولوژی نرمال) مورد بررسی و مقایسه قرار گرفت. به منظور ارزیابی انواع ناهنجاری ها در قسمت های مختلف اسپرم از رنگ آمیزی پاپانیکولا استفاده شد. نتایج نشان دادافزودن عصاره زنجبیل در تمامی غلظت ها به آب آشامیدنی موجب افزایش معنی دار تحرک کلی اسپرم و درصد اسپرم های با مورفولوژی نرمال گردید. این در حالی بود که افزایش معنی دار تعداد کلی اسپرم با قابلیت زنده مانی بالا نیاز به افزودن دوزهای بالای عصاره (1000 و 2000 میلی گرم) دارد. تفاوت معنی داری در برخی شاخص های فوق بین دو غلظت متوسط و بالای عصاره دیده نشد (05/0 < p < /em>). به طور کلی، مصرف مداوم زنجبیل موجب افزایش معنی دار شاخص های کمی و کیفی اسپرم خروس می گردد که می تواند در بهبود باروری نقش داشته باشد.
کلید واژگان: زنجبیل, اسپرم, خروس, باروریMedicinal plants with antioxidant properties can quantitatively and qualitatively improve the sperm fertility indicators and increase sperm fertilization in roosters by disrupting the production of free radicals and neutralizing oxidative stress. The aim of this study was to investigate the effect of different concentrations of ginger extract on the biological parameters of Golpayegani rooster sperm. In this study, the hydroalcoholic extract of ginger in concentrations of 0, 500, 1000 and 2000 mg / L was prepared and added to the drinking water of 36 adult male Golpaygani roosters for four weeks. After four weeks, the effect of different concentrations of the extract on sperm biological parameters (number, total motility, survival and normal morphology) was investigated and compared. Papanicolaou staining was used to evaluate a variety of abnormalities in different parts of the sperm. The results showed that adding ginger extract in all concentrations to drinking water significantly increased the overall motility of sperm and the percentage of sperm with normal morphology. However, a significant increase in the total number of sperm with high viability requires the addition of high doses of the extract (1000 and 2000 mg). There was no significant difference in some of the above indicators between the mean and high concentrations of the extract (P>0.05). In general, continuous consumption of ginger significantly increases the quantitative and qualitative indicators of rooster sperm and plays a role in the improvement of fertility in rooster.
Keywords: Ginger, sperm, rooster, Fertility -
اشریشیاکولای عامل بسیاری از عفونت های مربوط به زخم های جراحی می باشد. مطالعه حاضر به منظور بررسی اثرات ضد میکروبی عصاره هیدروالکلی گیاهان کاپاریس اسپینوزا (Capparisspinose) و پسته وحشی (Pistaciaatlantica) در شرایط آزمایشگاهی و در درمان زخم عفونی ناشی از اشریشیاکولای در مدل حیوانی انجام گرفت. ابتدا بااستفاده از روش رقیق سازی در لوله،حداقل غلظت مهارکنندگی رشد (minimum inhibitory concentration; MIC) و حداقل غلظت کشندگی عصاره های مذکور(minimum bactericidal concentration; MBC) تعیینگردید. سپس تعداد 30 سر موش صحرایی نر از نزاد ویستار انتخاب و پس از تراشیدن موضع جراحی، در ناحیه پشت و بین دو کتف، برشی ایجاد و باکتری اشریشیاکولای با غلظت cfu/ml108×5/1در محل زخم تلقیح گردید. سپس سطح زخم با عصاره گیاهان کاپاریس اسپینوزا و پسته وحشی آغشته گردید. در روزهای پنجم و دهم، از محل زخم نمونه برداری شد و میزان آلودگی باکتریایی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان دادکه عصارهگیاهان کاپاریس اسپینوزا و پستهوحشی،اثرات ضدمیکروبی علیه اشریشیاکولای دارند. میزانMICوMBCعصاره کاپاریس اسپینوزاو قطره الهعدمرشدآن نیز بیشترازعصاره پسته وحشی بود.همچنین نتایج حاصله تفاوت معنی داری را در موش های تیمارشده با عصاره کاپاریس اسپینوزا و پسته وحشی در مقایسه با گروه شاهد نشان داد (05/0˂p). می توان نتیجه گرفت که عصاره حاصل از این گیاهان باعث مهار رشد باکتری اشریشیاکولای در زخم های عفونی شده و از این طریق می توانند منجر به تسریع روند التیام زخم گردند.
کلید واژگان: اشریشیاکولای, زخم عفونی, عصاره, کاپاریس اسپینوزا, پسته وحشیEscherichia coli is the cause of many surgical wound infections. This study was designed to investigate the antibacterial effects of hydroalcoholic extract of Capparis spinosa and pistacia atlantica on E. coli in surgical wounds using a rat model. First, Antimicrobial activity of extract of Capparis spinosa and pistacia altantica had been determined by paper disk diffusion method (to determine inhibition zone), Minimum Inhibitory Concentration (MIC) and also by Minimum Bactericidal Concentration (MBC). Then, 30 male Sprague-Dawley rats were divided randomly into three groups of treatments and control rats. A circular incision was made on the dorsal inter-scapular region of each rat. Then, rats were inoculated topically with 1.5×108 CFU of E. coli at the site of skin wounds. The extracts of Capparis spinosa and pistacia atlantica was applied to wounds twice a day during the experiment. Animals of the control group were left untreated. The results showed that the extract of Caparis spinosa and Pistacia atlantica had antimicrobial effects against Escherichia coli. The antimicrobial activity of Pistacia atlantica extract against E. coli was higher than the Capparis spinosa extract (The MIC and MBC values). Also a significant difference in the rats treated with the extracts compared to the control group. It can be concluded that the extracts of these plants have antimicrobial properties and inhibit the growth of Escherichia coli in infected wounds and thus can accelerate the wound healing process.
Keywords: Capparis Spinosa, Pistacia atlantica, E. coli, Extract, Surgical Wound -
زمینه و هدف
کریپتوسپوریدیوم یکی از تک یاخته های انگلی است که در بهداشت عمومی انسان دارای اهمیت است. این انگل دارای گونه های بسیاری است که بیماری زایی بعضی از گونه ها در میزبان های حیوانی و انسان مشترک است. از جمله میزبان های کریپتوسپوریدیوم، پرندگان زینتی هستند. این تک یاخته در پرندگان زینتی باعث مشکلات گوارشی و تنفسی می گردد. این مطالعه به منظور شناسایی مولکولی کریپتوسپوریدیوم به عنوان یک عامل بیماریزای زیونوز در پرندگان زینتی اصفهان انجام شد.
روش بررسیدر این مطالعه توصیفی آزمایشگاهی نمونه های مدفوع 114 قفس (50 قفس گنجشک سانان و 64 قفس طوطی سانان) از سراسر شهر اصفهان با کسب تاریخچه جمع آوری شد و پس از استخراج ژنوم با پرایمرهای اختصاصی بر مبنای ژن ssrRNA به شناسایی کریپتوسپوریدیوم پرداخته شد.
یافته هادر 16.66% قناری های واجد علایم گوارشی و 4.54% قناری های به ظاهر سالم ژن ssrRNA کریپتوسپوریدیوم ردیابی شد. علاوه بر آن، در 10% عروس هلندی و 4.16% مرغ های عشق نیز این ژن ردیابی شد و در سایر گونه های طوطی سانان ردیابی نشد.
نتیجه گیرینتایج این مطالعه نشان داد که پرندگان زینتی در اصفهان می توانند به عنوان منبع آلودگی به کریپتوسپوریدیوم مطرح باشند.
کلید واژگان: کریپتوسپوریدیوم, پرندگان زینتی, PCR, زئونوزBackground and ObjectiveCryptosporidium is one of protozoan parasites. Cryptosporidium is important in human public health. This parasite has many species, some of which are common in animal and human hosts. One of the animal hosts of this parasite is pet bird. This parasite causes digestive and respiratory problems in pet birds. This study was performed for molecular identification of Cryptosporidium as a zoonotic pathogen of pet birds.
MethodsIn this descriptive laboratory study, fecal samples of 114 cages (50 Passeriformes and 64 Psittaciforms) from all over Isfahan city in Iran were collected by collecting history and after extracting the genome; the Cryptosporidium was detected by specific primers, based on ssrRNA gene.
ResultsIn 16.66% of the canaries with gastrointestinal symptoms and 4.54% of apparently healthy canaries the ssrRNA gene of Cryptosporidium was detected. In addition, the gene was detected in 10% of cockatiel and 4.16% of budgerigars and in other species of Psittaciforms was not detected.
ConclusionPet birds in Isfahan can be considered as a source of Cryptosporidium infection.
Keywords: Cryptosporidium, Pets, PCR, Zoonosis, Iran -
آنتی اکسیدان ها با ایجاد اختلال در روند تولید رادیکال های آزاد و با خنثی سازی استرس اکسیداتیو می توانند باعث افزایش تکثیر سلول های زایای بیضه و بهبود کمی و کیفی شاخص های تخصصی باروری اسپرم در مرغ های مادر شوند. عصاره ی گیاه هفت بند (پلی گونوم آویکولار) دارای مقادیر زیادی ترکیبات فنولیک و فلاونویید بوده و خاصیت آنتی اکسیدانی بالایی دارد. هدف از این مطالعه، بررسی تاثیر عصاره ی هفت بند بر پارامترهای بیولوژیک اسپرم در خروس می باشد. در این بررسی، عصاره ی هیدروالکلی گیاه هفت بند در چهار غلظت صفر، 500، 1000 و 2000 میلی گرم در لیتر تهیه و به مدت یک هفته به آب آشامیدنی خروس های بالغ نژاد رسمی گلپایگان اضافه شد. پس از یک هفته تاثیر دوز های مختلف عصاره بر پارامترهای بیولوژیک اسپرم (تعداد، تحرک، زنده مانی و مورفولوژی نرمال اسپرم) مورد بررسی و مقایسه قرار گرفت. به منظور ارزیابی ناهنجاری های اسپرم از رنگ آمیزی پاپانیکولا استفاده شد. بیش ترین تعداد اسپرم زنده با بالاترین تحرک و مورفولوژی نرمال در گروه دریافت کننده ی 2000 میلی گرم عصاره ی هفت بند مشاهده گردید. همچنین، استفاده از دوز بالای عصاره موجب کاهش معنی دار ناهنجاری های سر، قطعه ی میانی و دم اسپرم گردید. به طور کلی، استفاده از عصاره ی هیدروالکلی گیاه هفت بند موجب بهبود برخی از پارامترهای بیولوژیک اسپرم شد. به نظر می رسد هفت بند به دلیل دارا بودن مقادیر بالای ترکیبات آنتی اکسیدانی فنولیک و فلاونویید موجب بهبود کیفیت اسپرم در ماکیان می گردد.
کلید واژگان: اسپرم, باروری, گیاه هفت بند, پلی گونوم آویکولار, ماکیانAntioxidants can disrupt the production of free radicals by neutralizing oxidative stress and increase the proliferation of testicular germ cells and then improve the quality and quantity of sperm fertility indices in breeder chickens. The knotgrass extract (Polygonum avicular) has high levels of phenolic and flavonoid compounds and has high antioxidant properties. This study aimed to investigate the effect of knotgrass extract on the biological parameters of sperm in roster. In this study, hydroalcoholic extracts of knotgrass was prepared in four concentrations of zero, 500, 1000 and 2000 mg/L and added to drinking water for adult Golpayegan official breeders for one week. After one week, the effect of different doses of the extract on the biological parameters of sperm (number, mobility, survival and normal sperm morphology) was evaluated and compared. The Papanicolaou staining was also used to evaluate the sperm abnormalities. The most number of live sperm with the highest motility and normal morphology was observed in group receiving 2000 mg/L of knotgrass extract. Also, application of high dosage of extract significantly reduced the head, middle piece and tail abnormalities of sperm (P≤0.05). The highest number of live sperm with the highest motility and normal morphology was observed in the group receiving 2000 mg/L of knotgrass extract. Also, using high dose of extract significantly reduced head, medulla, and sperm motility abnormalities (P≤0.05). In overall, the use of hydroalcoholic extracts of knotgrass improved some of the biological parameters of sperm. It can be concluded that knotgrass (Polygonum avicular), due to high amount of phenolic and flavonoid antioxidant compounds, improves the sperm quality in fowls.
Keywords: Sperm, Fertility, Fowl, Knotgrass, Polygonum avicular, Rooster
- در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو میشود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشتههای مختلف باشد.
- همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته میتوانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
- در صورتی که میخواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.