به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت
فهرست مطالب نویسنده:

مونا مظاهری کلهرودی

  • مونا مظاهری کلهرودی، علیرضا بصیری*

    فساد اکسیداتیو در روغن‏ها، چربی‏ها و فرآورده‏های غذایی پرچرب در طول فرآوری و دوره نگه‏داری که منجر به کاهش ویژگی‏های ارگانولپتیکی و ارزش تغذیه‏ای می‏گردد، یکی از چالش‏های مهم در صنعت غذا به شمار می‏آید. افزودن آنتی‏اکسیدان‏ها، رایج‏ترین روش جهت کاهش شدت اکسیداسیون لیپیدها می‏باشد. از مهم ترین ویژگی‏ها در انتخاب یک آنتی اکسیدان مناسب، پایداری حرارتی آن طی فرآوری و دوره نگه‏داری می‏باشد. در این پژوهش پایداری حرارتی عصاره‏های اتانولی و هگزانی و اسانس دانه رازیانه در مقایسه با آنتی‏اکسیدان سنتزی BHA در روغن سویا در دمای 90 درجه سانتی‏گراد در طول دوره نگه‏داری 28 روزه با سنجش شاخص‏های پراکسید، آنیزیدین و پایداری اکسیداتیو و محاسبه عدد توتوکس، بررسی گردید. راندمان استخراج عصاره با حلال‏های اتانول و n-هگزان و اسانس از دانه رازیانه به ترتیب، 92/12، 88/7 و 1/3 درصد بدست آمد. نتایج حاصل از پژوهش، نشان دادند که تمامی ترکیبات آنتی اکسیدان بکارگرفته در طول دوره نگهداری با کاهش کارایی روبرو می‏باشند. بالاترین پایداری حرارتی را آنتی‏اکسیدان سنتزی BHA و سپس اسانس دانه رازیانه نشان دادند. عصاره‏های اتانولی و هگزانی دانه رازیانه در شاخص‏های تحت بررسی، اختلاف معنی‏داری را نسبت به یکدیگر نشان نداده و دارای پایین‏ترین پایداری حرارتی می‏باشند. اسانس دانه رازیانه به عنوان یک ترکیب آنتی‏اکسیدان طبیعی، با دارا بودن پایداری حرارتی مناسب در طول دوره نگه‏داری قابلیت کاربرد به عنوان جایگزین آنتی‏اکسیدان‏های سنتزی را دارا می‏باشد

    کلید واژگان: دانه رازیانه, روغن سویا, عصاره, اسانس, پایداری حرارتی
    Mona Mazaheri Kalahrodi, Alireza Bassiri *

    Oxidative degradation of oils, fats and high-fat food products during the processing and storage period, which leads to the reduction of organoleptic characteristics and nutritional value, is one of the most important challenges in the food industry. Adding antioxidants to foods is the most common method to reduce lipid oxidation rate. One of the most important features for a suitable antioxidant is the thermal stability during processing and storage period. In this research, the thermal stability of ethanolic and hexane extracts and essential oil of fennel seed compared to synthetic antioxidant BHA in soybean oil at temperature 90°C during a 28-day storage period by measuring peroxide, anisidine and oxidative stability indexes and totox value calculation were investigated. Extraction efficiency of extract with ethanol and n-hexane solvents and essential oil from fennel seed was obtained as 12.92%, 7.88% and 3.1%, respectively. The results of the research showed that the efficiency of all the studied antioxidants decrease during the storage period. Synthetic antioxidant BHA followed by fennel seed essential oil show the highest thermal stability. Ethanol and hexane extracts of fennel seeds did not show any significant difference with respect to the studied indexes and have the lowest thermal stability. As a natural antioxidant compound, fennel seed essential oil can be used as a substitute for synthetic antioxidants with proper thermal stability during the storage period.

    Keywords: Fennel Seed, Soybean Oil, Extract, Essential Oil, Thermal Stability
  • مونا مظاهری کلهرودی، هما بقایی*، بهاره عمادزاده، مرضیه بلندی
    سابقه و هدف

    تردسازی از جمله فرآیندهای مهم در صنعت گوشت می‏باشد. این فرآیند معمولا تحت تاثیر عوامل طبیعی و یا به صورت مصنوعی انجام می‏گیرد. در میان روش‏های تردسازی، استفاده از ترکیباتی با ماهیت طبیعی مثل میوه‏ها و سبزی‏جات که از میزان تولید بالایی نیز برخوردار هستند دارای اهمیت ویژه‏ای است. در بین منابع گیاهی مختلف، مارچوبه دارای فعالیت پروتیازی مناسبی می‏باشد که این امر نشان‏دهنده وجود پتانسیل کافی برای استفاده از آن در صنعت به عنوان تردکننده است. هدف از این پژوهش، تعیین ارتباط بین ویژگی‏های فیزیکوشیمیایی و بافتی استیک گوساله ماریناد شده با شیره مارچوبه (L. Asparagus officinalis) در بهبود تردی آن بر اساس معادلات ریاضی، به عنوان یک راه سریع، ایمن و مقرون به صرفه جهت تعیین کیفیت تکنولوژیک نمونه‏های گوشت ماریناد شده با ترکیبات طبیعی می‏باشد.

    مواد و روش‏ها

     بدین منظور پس از استخراج شیره مارچوبه به روش آبگیری، اثر تیمارهای مختلف حاوی شیره مارچوبه و سرکه بالزامیک شامل تیمارهای حاوی 25 میلی‏لیتر شیره مارچوبه، 25 میلی‏لیتر شیره مارچوبه+75 میلی‏لیتر آب مقطر و 25 میلی‏لیتر شیره مارچوبه+10 میلی‏لیتر سرکه بالزامیک+65 میلی‏لیتر آب مقطر بر نیروی برشی وارنر_براتزلر، شاخص تجزیه میوفیبریل، مقدار کلاژن، ظرفیت نگه‏داری آب و حلالیت کل پروتیین‏ها در دمای 4 درجه سانتی‏گراد به مدت 48 ساعت ارزیابی شد. سپس روابط بین این متغیرها (نیروی برشی وارنر-براتزلر با شاخص تجزیه میوفیبریل و مقدار کلاژن، حلالیت کل با حلالیت پروتیین‏های میوفیبریلی و سارکوپلاسمی، همچنین شاخص تجزیه میوفیبریل با ظرفیت نگه‏داری آب)، در بهبود تردی استیک گوساله (steak beef M. semitendinosus) مورد بررسی قرار گرفته و معادله آنها تعیین گردید. همچنین، برای تعیین رابطه‏ بین متغیرها، از معیار ضریب همبستگی (2R) استفاده شد.

    یافته ‏ها

    نتایج حاکی از کاهش نیروی برشی وارنر_براتزلر و افزایش شاخص تجزیه میوفیبریل، مقدار کلاژن، ظرفیت نگه‏داری آب و حلالیت پروتیین‏ها در تیمارهای مارینادی در مقایسه با کنترل در طول دوره نگه‏داری بود (05/0>P). همچنین در پژوهش حاضر روابط بدست آمده بین متغیرهای مورد بررسی شامل نیروی برشی وارنر-براتزلر با شاخص تجزیه میوفیبریل و مقدار کلاژن، حلالیت کل پروتیین‏ها با حلالیت پروتیین‏های میوفیبریلی و سارکوپلاسمی، همچنین شاخص تجزیه میوفیبریل با ظرفیت نگه‏داری آب به صورت معادلات رگرسیونی خطی ساده بودند. طبق نتایج بدست آمده، رابطه بین شاخص تجزیه میوفیبریل و نیروی برشی وارنر-براتزلر و رابطه بین محتوای کلاژن و نیروی برشی وارنر-براتزلر خطی معکوس (05/0>P) بود. در حالی که رابطه بین حلالیت کل پروتیین‏ها و حلالیت پروتیین‏های سارکوپلاسمی و میوفیبریلی و همچنین رابطه بین ظرفیت نگه‏داری آب و شاخص تجزیه میوفیبریل به صورت رگرسیونی خطی مثبت بود (05/0>P). هرچه میزان تکه‏های میوفیبریلی سبک وزن حاصل از هیدرولیز پروتیین‏ها در سارکوپلاسم سلول عضلانی افزایش یابد قابلیت اتصال این پپتیدهای کوچک با مولکول‏های آب افزایش یافته و به دنبال آن حلالیت پروتیین‏های سارکوپلاسمی، میوفیبریلی و حلالیت کل بهبود می‏یابد که دلالت بر نرم‏تر شدن بافت گوشت دارند. از طرف دیگر افزایش حلالیت کلاژن طی پخت و تبدیل آن به ژلاتین محلول بخصوص در شرایط اسیدی ایجاد شده تحت تاثیر گلیکولیز/ سرکه بالزامیک می‏تواند منجر به کاهش نیروی لازم جهت برش بافت و به دنبال آن تردی بیشترگوشت شود.

    نتیجه ‏گیری

    بر اساس یافته‏ های این پژوهش، عملکرد شیره مارچوبه روی هر دو دسته پروتیین‏های میوفیبریلی و بافت پیوندی منجر به بهبود ویژگی‏های فیزیکوشیمیایی و بافتی استیک گوساله شد که نشان دهنده امکان استفاده از شیره مارچوبه در بهبود کیفیت گوشت و فرآورده‏های گوشتی می‏باشد. بنابراین اهداف تحقیق در خصوص بهبود تردی استیک گوساله تحقق یافت. شیره حاصل از این منبع می‏تواند در فرمولاسیون چاشنی‏ها، سس‏ها و تردکننده‏ها استفاده شده و به عنوان منبعی جدید و طبیعی بخصوص در رژیم غذایی سالمندان و افرادی که مشکلات جویدن و بلع دارند، جهت استفاده بیشتر از ترکیبات پروتیینی، مورد مصرف واقع شود.

    کلید واژگان: پروتئاز طبیعی, تردی, رابطه رگرسیون, گوشت, مارچوبه
    Mona Mazaheri, Homa Baghaei *, Bahare Emadzadeh, Marzieh Bolandi
    Background and objectives

    Tenderization is one of the most important processes in the meat industry. This process is usually influenced by natural or artificial factors. Among the tenderizing methods, the application of natural compounds such as fruits and vegetables that have a high production rate, is of particular importance. Asparagus has a good proteolytic activity among various plant sources, which indicates there is a sufficient potential for its utilization in the meat industry. The purpose of this study was to evaluate the relationship between physicochemical and textural attributes of beefsteak marinated with asparagus (Asparagus officinalis L.) juice in improving meat tenderness based on mathematical equations as a fast, safe and cost-effective way to determine the quality of meat marinated with natural ingredients.

    Materials and methods

    After extraction of asparagus juice by juicing method, the effect of different asparagus juice and balsamic vinegar treated samples including 25 ml asparagus juice, 25 ml asparagus juice+75 ml distilled water and 25 ml asparagus juice+10 ml balsamic vinegar+ 65 ml distilled water treatments on Warner-Bratzler shear force (WBSF), myofibrillar fragmentation index (MFI), collagen content, water holding capacity (WHC) and total protein solubility (TPS) were evaluated at 4 °C for 48 h. Then, the relationships between these variables (WBSF versus MFI and collagen content, TPS versus SPS and MPS, also MFI versus WHC) in improving beef M. semitendinosus steak tenderness were investigated and their equation was assigned. Also, correlation coefficient (R2) was used to determine the relationship between variables.

    Results

    Results indicated decreased WBSF and increased MFI, collagen content, WHC as well as TPS in treated samples compared to control during storage (P<0.05). In the present study, the obtained relationships (between WBSF versus MFI and collagen content, TPS versus SPS and MPS, also MFI versus WHC) are simple linear regression equations. According to the results, the correlation between MFI and WBSF and the relationship between collagen content and WBSF was the reverse linear (P<0.05). While, the positive correlation was observed between total proteins solubility and solubility of sarcoplasmic and myofibrils proteins as well as the relationship between WHC and MFI (P<0.05). As the amount of low weight myofibrillar fragments produced from protein hydrolysis increases in sarcoplasm of muscle cell, the ability of these small peptides to bind water molecules increases, followed by improved solubility of sarcoplasmic, myofibrils and total proteins implies softer meat texture. On the other hand, increasing the solubility of collagen during cooking and converting it to soluble gelatin, especially in acidic condition provided by glycolysis / balsamic vinegar, can lead to reduced required force for cutting tissue, followed by more tender meat.

    Conclusion

    Based on the findings, asparagus juice influenced both myofibrillar proteins and connective tissues thereby, resulted in improving of physicochemical and textural characteristics of beefsteak, indicating the possibility of using asparagus juice to enhance the quality of meat and meat products. Therefore, the research aim to improve beefsteaks tenderness was achieved. The asparagus juice can be used as a new natural source in the formulation of seasoning, sauces and tenderizing agents, especially in the diet of the elderly people who have problems in swallowing and mastication to use more protein resources.

    Keywords: Asparagus, Meat, Natural protease, Regression correlation, Tenderness
  • مونا مظاهری کلهرودی، علیرضا بصیری، حسین جلالی
    در سال های اخیر استفاده از ضد اکساینده های سنتزی به علت سمی و سرطان زابودن محدود شده است. بنابراین استفاده از منابع طبیعی به عنوان جایگزین ترکیب های سنتزی اهمیت ویژه ای دارد. در این پژوهش، تاثیر فعالیت ضد اکسایشی سطوح گوناگون اسانس دانه رازیانه شامل غلظت های 1/0، 2/0، 3/0، 4/0، 5/0، 6/0، 7/0، و 8/0 میلی گرم در میلی لیتر روغن سویای تصفیه شده عاری از ضد اکساینده، در دمای 90 درجه سلسیوس، به مدت چهار هفته و در فواصل زمانی ثابت هفت روزه با آزمون گرم خانه گذاری (oven test) ازطریق سنجش اندیس های آنیزیدین، پراکسید، و محاسبه اندیس توتوکس بررسی شد. هم چنین، زمان مقاومت به اکسایش نمونه ها با دستگاه رنسیمت سنجیده شد. سپس نتایج حاصل از دو آزمون گرم خانه گذاری و رنسیمت، با نمونه شاهد و ضد اکساینده های سنتزی بوتیلید هیدروکسی آنیزول (BHA)و بوتیلید هیدروکسی تولوئن (BHT) مقایسه شد. براساس نتایج حاصل از این پژوهش، با افزایش غلظت اسانس، اثر ضد اکسایشی بیشتر شد، ولی در محدوده غلظتی بررسی شده، رابطه خطی و مستقیم بین غلظت تیمارها و فعالیت ضد اکسایشی آن ها در روغن سویا دیده نشد. غلظت های 5/0 و 6/0 میلی گرم در میلی لیتر اسانس دانه رازیانه، دارای فعالیت ضد اکسایشی بالاتری در مقایسه با هر دو ضد اکساینده سنتزی BHAو BHT در روغن سویا بودند.
    کلید واژگان: اسانس, رازیانه, روغن سویا, ضد اکساینده
    Mona Mazaheri Kalahrodi, Alireza Bassiri, Hosein Jalali
    In recent years the use of toxic and carcinogenic synthetic antioxidants are recommended to get limited. Therefore، the use of natural resource materials as an alternative substitution for synthetic compounds is indispensable. Throughout the present study، antioxidation properties of fennel essential oil، at different concentrations containing 0. 1، 0. 2، 0. 3، 0. 4، 0. 5، 0. 6، 0. 7 and 0. 8 mg/ml in refined soybean oil، at 90°C for a duration of 4 weeks، and in constant seven day intervals were evaluated by recording the anisidine value، peroxide value as well as totox value. Also the resistance time against oxidation of samples was measured through Rancimat apparatus. Then the results of the two tests، incubation (oven test) and rancimat، were compared with control and synthetic antioxidants of Butylated Hydroxy Anisole (BHA) and Butylated Hydroxy Toluene (BHT) in their allowable consuming concentrations. Based upon the results of the study it became evident that the antioxidant effects will be increasing by increase in the concentration of the essential oil. But in the investigated concentration range، no direct linear relationship was observed between treatments’ concentrations and their antioxidative activities in soybean oil. Concentrations of 0. 5 and 0. 6 mg/ml of fennel essential oil show a higher antioxidant activity than any of the synthetic antioxidants BHA and BHT as regards soybean oil.
    Keywords: Fennel, Essence, Soybean oil, Antioxidant
  • مونا مظاهری کلهرودی، علیرضا بصیری، حسین جلالی
    مقدمه
    اکسایش چربی ها منجر به کاهش ویژگی های حسی و ارزش تغدیه ای روغن ها می گردد. از جمله روش های موثر جهت کاهش شدت اکسایش، افزودن ضداکساینده ها است. با توجه به اثرات جانبی نامطلوب ضداکساینده های سنتزی، مانند امکان ایجاد جهش و یا سرطان، امروزه ترکیب های طبیعی دارای ویژگی های ضداکسایشی به عنوان جایگزینی برای ترکیب های متداول سنتزی مورد توجه قرار گرفته اند. هدف از این تحقیق، بررسی اثرات ضداکسایشی عصاره دانه رازیانه در روغن سویا و مقایسه آن با ضداکساینده های سنتزی بوتیلید هیدروکسی آنیزول (BHA) و بوتیلید هیدروکسی تولوئن (BHT) می باشد.
    مواد و روش ها
    اثر غلظت های 100، 200، 300، 400، 500، 600، 700 و 800 میلی گرم/لیتر عصاره اتانولی دانه رازیانه در به تاخیر انداختن فساد اکسایشی در روغن سویا تصفیه شده عاری از ضداکساینده، در دمای 90 درجه سانتی گراد، به مدت 4 هفته و در فواصل زمانی ثابت هفت روزه از طریق سنجش اندیس های آنیزیدین، پراکسید و محاسبه اندیس توتوکس در مقایسه با نمونه شاهد و ضداکساینده های سنتزی BHA به میزان غلظت مجاز 175 میلی گرم/لیتر وBHT به میزان غلظت مجاز 75 میلی گرم/لیتر و مخلوط هر دو نوع ضداکساینده سنتزی (BHT+BHA) به میزان غلظت مجاز 175 میلی گرم/لیتر، تحت بررسی قرار گرفت. هم چنین، مدت زمان مقاومت به اکسایش نمونه ها توسط دستگاه رنسیمت سنجیده شد.
    یافته ها
    با توجه به نتایج حاصل از این پژوهش، با افزایش غلظت عصاره ها اثر ضداکسایشی آن ها بیش تر شده ولی در محدوده غلظتی مورد بررسی، رابطه خطی و مستقیم بین غلظت تیمارها و فعالیت ضداکسایشی آن ها در روغن سویا دیده نشد. غلظت های 300 میلی گرم/لیتر و 400 میلی گرم/لیتر عصاره دانه رازیانه، دارای فعالیت ضداکسایشی بالاتری نسبت به هر دو ضداکساینده سنتزی BHA و BHT بودند .
    نتیجه گیری
    عصاره دانه رازیانه دارای اثر ضداکسایشی مناسبی در روغن سویا بوده و می تواند در غلظت های مناسب به عنوان جایگزین طبیعی ضداکساینده های سنتزی BHA وBHT به کار رود.
    کلید واژگان: اکسایش روغن نباتی, روغن سویا, عصاره دانه رازیانه, فعالیت ضداکسایشی
بدانید!
  • در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
  • همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال