به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت
مقالات رزومه:

دکتر محمد فلاح

  • Gholam Reza Valizadeh, Mohammad Mahdi Mahboubian, Amir Hossein Maghsoud, Fatemeh Mirzaei, Seyedmousa Motavalli Haghi, Faezeh Foroughi Parvar, Mohammad Fallah *
    Background

    Toxoplasma gondii is one of the most common parasites worldwide. It is of great importance to identify new potential drugs that are effective and less harmful in pregnant women and newborns. We investigated nanoemulsion miltefosine (NEM) in treating experimental acute and chronic toxoplasmosis.

    Methods

    A combination of triacetin, Tween 80, and ethanol (1:2) was used for the development of NEM formulations. The size of NEM was calculated to be 17.463 nm by DLS and TEM. To investigate the performance of miltefosine (MLF), NEM, sulfadiazine (SDZ), and pyrimethamine (PYR) (positive control) in vivo, acute toxoplasmosis was induced in mice by an intraperitoneal injection of RH strain tachyzoites. After five days, the mice were examined for the number and condition of tachyzoites and histopathological changes in the liver and spleen. Chronic toxoplasmosis was investigated in rats and the number and size of brain cysts along with histopathological changes were assessed in different groups.

    Results

    The results of the in vivo assessment of drugs in acute toxoplasmosis showed the following order regarding a decrease in the number of tachyzoites and an increase in survival rate: SDZ&PYR > NEM > MLF. The effects of drugs on chronic toxoplasmosis showed a significant effect of NEM (50%) on reducing the number of cysts compared to SDZ&PYR (10%) and MLF (12%) and reducing the size of NEM brain cysts (21%) compared to SDZ&PYR (5 %) and MLF (8%).

    Conclusion

    Increasing the penetration of NEM through the blood-brain barrier (BBB) and subsequently reducing the number and size of T. gondii tissue cysts is a promising new drug in treating chronic toxoplasmosis.

    Keywords: Acute, Chronic, In Vivo, Miltefosine, Toxoplasmosis
  • Ali Jamshidi-Zad, Dara Dastan, Mohammad Fallah, Farid Azizi-Jalilian, Mohammad Matini *
    Background
    Trichomoniasis, caused by Trichomonas vaginalis protozoan, is the most common nonviral sexually transmitted infections worldwide. Although metronidazole and tinidazole are the only approved drugs for treatment, drug-resistant cases of infection are on the rise. The aim of the study was the evaluation of antitrichomonal potential of Piper nigrum and limonene. The phytochemical profile of P. nigrum oil was also investigated.
    Methods
    The parasites were treated in vitro with essential oil and different extracts of P. nigrum seed and limonene using microtiter plate method. The oil analysis of P. nigrum was also evaluated by gas chromatography-mass spectrometry and gas chromatography-flame ionization detector. Furthermore, the cytotoxicity assay of P. nigrum oil and limonene were screened on Vero cell line by MTT method.
    Results
    The tested P. nigrum fractions were able to kill 100% of Trichomonas trophozoites at MLC concentration and reduce the trophozoite viability at sub-MLC and lower concentrations. After 48 hours exposure, the most potent fraction was the n-hexane extract with MLC of 78 µg/ml and followed by the essential oil and methanol extract with MLC of 156 µg/ml, limonene (MLC=1250 µg/ml), and then, aqueous extract with MLC value of 25 mg/ml. Also according to cytotoxicity assay, P. nigrum oil was less toxic to Vero cell than limonene, with a selectivity index of 13.2 and 2.04, respectively.
    Conclusion
    This study clearly demonstrated the trichomonacidal potential of P. nigrum. Thus, P. nigrum fractions can be considered promising antiprotozoal agents and the basis for further development to discover new phytochemicals compounds.
    Keywords: Essential oil, Extract, Limonene, Piper nigrum, Trichomonas vaginalis
  • زینب صادقی دهکردی*، میلاد قربانی پور، علیرضا سازمند، امیر دارایی گرمه خانی، محمد فلاح، عباسعلی ساری

    اکینوکوکوزیس سیستیک (هیداتیدوزیس) یک بیماری مهم و شایع مشترک بین انسان و حیوان است که توسط مرحله لاروی سستودهای جنس اکینوکوکوس ایجاد می گردد. اگرچه در بسیاری از موارد بیماری در انسان، درمان انتخابی جراحی است ولی به طور ثانویه ممکن است در مرحله تخلیه کیست باعث انتشار نوزادان انگل (پروتواسکولکس ها) و مسبب رشد کیست های جدید شود. در حال حاضر از محلول هایی نظیر نمک هایپرتونیک و نیترات نقره برای غیرفعال کردن محتویات کیست استفاده می شود که عوارض جانبی برای بیماران به همراه دارند. بنابراین نیاز به یافتن ترکیبات پروتواسکولکس کش جدید با تاثیر بیشتر و عوارض کمتر همیشه مورد توجه بوده است. هدف از این تحقیق، بهینه سازی شرایط استخراج عصاره گیاه خوشاریزه و بررسی ویژگی های آنتی اکسیدانی و ترکیبات فنولی حاصل از آن و نیز خاصیت کشندگی پروتواسکولکس های کیست هیداتید در شرایط آزمایشگاهی بود. برای این هدف، ابتدا عصاره هیدروالکلی گیاه خوشاریزه تحت تاثیر غلظت های 0، 50 و 100% اتانول و طی مدت زمان های 24، 48، 72 ساعت استخراج گردید. برای تعیین بهترین شرایط استخراج عصاره ها از روش سطح پاسخ استفاده گردید و عصاره گیری در شرایط بهینه صورت گرفت. نهایتا از عصاره های استخراجی در شرایط بهینه غلظت های ppm 600، 400، 200 تهیه گردید و تاثیر آن ها بر پروتواسکولکس های زنده استحصالی از کیست های هیداتید کبد گوسفند و بز از کشتارگاه همدان بررسی گردید. نتایج نشان داد عصاره خوشاریزه حاصل از 24 ساعت استخراج با اتانول خالص (100%) در زمان های 5، 15 و 30 دقیقه می تواند 100 درصد پروتواسکولکس ها را از بین ببرد. نتایج آزمایشات بیرون تنی (in vitro) حاضر پیشنهاد می دهد که عصاره اتانولی گیاه خوشاریزه می تواند به عنوان یک کاندیدای مناسب جهت استفاده در محیط های درون تنی (in vivo) استفاده شود.

    کلید واژگان: کیست هیداتید, خوشاریزه, عصاره بهینه, پروتواسکولکس کش
    Zainab Sadeghi dehkordi, Milad Ghorbanipour, Alireza Sazmand, Amir Daraei Garmakhany, Mohammad Fallah, Abbas Ali Sari

    Cystic echinocossosis (hydatidosis) caused by the larval stage of cestodes of the genus Echinococcus is an important and prevalent zoonotic disease. In human patients, surgical removal of the cysts is the treatment of choice in many cases however, leakage of the larva (protoscoleces) during the surgery and formation of new cysts is a concern. Presently, different solutions such as hypertonic saline and silver nitrate are used to inactivate the cyst-dwelling protoscoleces but each have some side-effects hence searching for novel protoscolicide formulations with high efficacy and low side-effects has been always in the focus. The aim of this study was to optimize the extraction conditions of Echinophora platyloba, to evaluate antioxidant properties of the extracts and to assess their protoscolicical effects in vitro. For this purpose, hydroalcoholic extracts of Echinophora platyloba were extracted in ethanol concentrations of 0, 50 and 100% and during 24, 48 and 72 hours. Response surface methodology (RSM) was perform to estimate optimal extract conditions. Finally, 200, 400 and 600 ppm concentrations of optimized extracts were tested on live protscoleces from sheep and goat livers collected from Hamedan abbatoir. Results showed that Echinophora platyloba extract prepared with absolute ethanol in 24 hours could inactivate 100% of protoscolicess after 5, 15 and 30 minutes of exposure. This in vitro study suggest that ethanolic extract of Echinophora platyloba can potentially be applied in vivo.

    Keywords: Hydatid cyst, Echinophora platyloba, optimum extraction, scolicide
  • مهدی اکبری، دارا دستان، محمد فلاح، محمد متینی*
    مقدمه

     تریکومونیاز شایع ترین عفونت جنسی غیرویروسی در جهان می باشد که موارد مقاوم به درمان آن در حال گسترش است. هدف از این مطالعه بررسی تاثیر عصاره ها و اسانس چویل (Ferulago  angulata) بر تریکوموناس واژینالیس بود.

    روش کار

    در این مطالعه عصاره های متانولی، اتیل استاتی، هگزانی و اسانس اندام هوایی چویل تهیه و آزمایش تعیین حداقل غلظت کشنده (MLC) و تعیین درصد ممانعت از رشد (GI%) روی دو ایزوله بالینی تریکوموناس واژینالیس در شرایط هوازی و در مقابل مترونیدازول و کنترل انجام شد. نتایج آزمایشات بعد از 24 و 48 ساعت قرایت گردید.

    یافته ها

    بعد از 24 ساعت میزان MLC عصاره های متانولی، اتیل استاتی، هگزانی و اسانس  به ترتیب برابر 250، 500، 250 و 500 میکروگرم در میلی لیتر تعیین گردید. میزان MLC عصاره های اتیل استاتی و هگزانی بعد 48 ساعت به 250 و 125 میکروگرم در میلی لیتر کاهش یافت. میزان GI% در یک غلظت کمتر از غلظت کشنده برای عصاره ها و اسانس بعد از 24 ساعت از 39/3% تا 93/2% و بعد از 48 ساعت از 51/6% تا 95/1% تعیین گردید. همچنین میانگین میزان MLC مترونیدازول بعد از 24 و 48 ساعت 3/9 و 6/4 میکروگرم در میلی لیتر بدست آمد.

    نتیجه گیری

    نتایج این مطالعه نشان داد چویل دارای ظرفیت ضد تریکومونیایی می باشد. بنابراین لازم است تحقیقات بیشتری در جهت استخراج و خالص سازی اجزا سازنده اسانس و عصاره های آن صورت گیرد تا با آزمایشات تکمیلی در شرایط برون تنی و درون تنی روی آن ها، قضاوت دقیق تری در رابطه با توان ضدمیکروبی و ظرفیت استفاده از  این گیاه حاصل گردد.

    کلید واژگان: چویل, تریکوموناس واژینالیس, عصاره, اسانس
    Mehdi Akbari, Dara Dastan, Mohammad Fallah, Mohammad Matini*
    Introduction

    Trichomoniasis is the most common non-viral sexually transmitted infection in the world, with resistant cases spreading. The aim of this study was to evaluate the effect of Ferulago angulata extracts and essential oil on Trichomonas vaginalis protozoan.

    Materials and Methods

    In this study, methanol, ethyl acetate and hexane extracts and essential oil of F. angulata aerial parts were prepared and tested to determine the minimum lethal concentration (MLC) and the percentage of growth inhibition (GI%). The tests were carried out on two clinical isolates of T. vaginalis under aerobic conditions and against metronidazole and control.  The tests were surveyed after 24 and 48 hours of incubation.

    Results

    After 24 hours, the MLC of methanol, ethyl acetate and hexane extracts and essential oil were 250, 500, 250 and 500 μg/ml, respectively. The MLC of ethyl acetate and hexane extracts were reduced to 250 and 125 μg/ml, after 48 hours. GI% at Sub-MLC for extracts and essential oils were 24.3% to 93.2%, after 24 hours, and from 51.6% to 95.1% after 48 hours. Also, the mean MLCs of metronidazole after 24 and 48 hours were 9.3 and 4.6 μg/ml.

    Conclusion

    The results of this study showed that F. angulata has anti-trichomonial potential. Thus, more investigations it is necessary to purify the constituents of essential oil and extracts. Further in vitro and in vivo experiments will clarify the antimicrobial potential of the plant to make a more correct judgment.

    Keywords: Ferulago angulata, Trichomonas vaginalis, extract, essential oil
  • محمد فلاح، مهدی پارسایی، عیسی سلیمانی، علی جمشیدی زاد، افشین عظیمی*
    سابقه و هدف

    انتروبیوسورمیکولاریس از شایع ترین نماتودهای روده ای در جهان است و در همه جوامع توسعه یافته و درحال توسعه دیده می شود. کودکان آسیب پذیرترین گروه این بیماری هستند. در این راستا مطالعه حاضر با هدف بررسی شیوع عفونت انتروبیوسورمیکولاریس در مهدهای کودک شهر همدان در سال 1398 طراحی و انجام شد.

    مواد و روش ها

    در این مطالعه توصیفی-مقطعی، از میان 98 مهدکودک فعال شهر همدان، 18 مهد و تعدادی از کودکان هر مهد به صورت تصادفی انتخاب شدند. با آموزش مادران و با استفاده از روش چسب اسکاج که روشی استاندارد برای این پژوهش است، نمونه برداری از کودکان انجام شد.

    یافته ها

    از میان 451 کودک انتخاب شده از 18 مهد، 2 نفر (4/0 درصد) به انتروبیوسورمیکولاریس مبتلا بودند. متوسط سن کودکان در این مطالعه 93/0 ± 45/5 سال بود. با توجه به اینکه میزان شیوع بیماری در حدی نبود که نتایج به دست آمده تحلیل آماری شود، پس از تحلیل آن خودداری شد.

    نتیجه گیری

    نتایج نشان داد شیوع این بیماری طی بیش از یک دهه در شهر همدان کاهش یافته است، اما عفونت هنوز وجود دارد. برای کنترل چرخه انتقال انتروبیوسورمیکولاریس انجام اقدامات خاص پیشگیری کننده نیاز است.

    کلید واژگان: اکسیور, انتروبیازیس, انتروبیوسورمیکولاریس, کودکان
    Mohammad Fallah, Mahdi Parsaei, Eissa Soleymani, Ali Jamshidizad, Afshin Azimi*
    Background and Objective

    Enterobius vermicularis (pinworm) is one of the most common intestinal nematodes in the world and is found in all developed and developing communities. Children are the most vulnerable group in this regard. This study aimed to determine the prevalence of E. vermicularis infection amongst kindergartens in Hamadan, Iran, in 2019.

    Materials and Methods

    This descriptive cross-sectional study was conducted on 98 active kindergartens in Hamadan, Iran. A total of 18 kindergartens were selected, followed by the random selection of a number of children from each kindergarten. The adhesive cello-tape is a standard method for examining this disease, and mothers were trained to use this method. Subsequently, the sampling was conducted by this method.

    Results

    Out of 451 children from 18 kindergartens, the overall prevalence of E. vermicularis infection was obtained at 0.4% (n=2). The mean age of the children in this study was 5.45±0.93 years. Since the prevalence of the disease was not significant, the results were not analyzed.

    Conclusion

    The results of this study show that the prevalence of this disease has decreased over a decade in Hamadan, Iran; however, this infection still exists. Therefore, specific measures should be taken to control the transmission cycle of E. vermicularis

    Keywords: Children, Enterobiasis, Enterobius Vermicularis, Oxyuris
  • منیژه کاشی نهنجی، محمد فلاح*، مهران بختیاری
    زمینه و هدف

    انگل های روده ای زیونوز و نماتودهای روده ای دام ها به طور غیرمستقیم، از چالش های بهداشتی انسان در کشورهای در حال توسعه می باشند. با توجه به نقش احتمالی انگل های گوارشی دام های اهلی در انتقال آلودگی به انسان و هم چنین اهمیت اقتصادی آنها در تولید فرآورده های پروتینی و عدم اطلاع به روز از وضعیت آلودگی نشخوارکنندگان منطقه، هدف از این مطالعه بررسی و تعیین فراوانی گونه های تریکوسترونژیلوس و دیگر تریکوسترونژیلیدها در نشخوارکنندگان ذبح شده در کشتارگاه همدان بود.

    روش بررسی

    در این مطالعه توصیفی مقطعی که در سال 1399  با مراجعه به کشتارگاه همدان انجام شد، از 338 دام نمونه های شیردان و روده گرفته شد. نمونه ها به صورت جداگانه در ظروف دردار قرار داده شد و جهت تشخیص آلودگی انگلی به آزمایشگاه تحقیقاتی انگل شناسی دانشکده پزشکی همدان منتقل شد. پس از بازکردن و شستشوی محتویات نمونه ها در سینی بزرگی، چندین بار این محتویات از الک سیمی صاف شده و مواد شفاف به دست آمده به تدریج داخل سینی های دیگری ریخته شد و به کمک ذره بین دستی و نور چراغ مطالعه کرم ها جدا شد و در بطری هایی حاوی الکل گلیسرین قرار داده شد. سپس با استفاده از کلیدهای تشخیصی، کرم ها درسطح جنس و گونه تشخیص داده شدند. اطلاعات مربوط به دام ها از قبیل؛ جنس، نوع دام، محل آناتومیکی و محل زیست دام در فرم اطلاعاتی ثبت شد. داده های جمع آوری شده با استفاده از آزمون آماری کای دو تجزیه و تحلیل شدند.

    یافته ها

    از 338 دام مورد مطالعه تعداد70 راس(70/20 درصد) گاو، تعداد 264 راس(10/78 درصد) گوسفند و تعداد 4 راس بز (18/1 درصد) بود. از این تعداد، 240 دام(71 درصد) نر و 98 دام(99/28 درصد) ماده بودند. 301 راس(05/89 درصد) جوان و 37 راس(94/10 درصد) پیر بودند. بیشترین درصد نمونه های آلوده مربوط به استرتاژیا استرتاژی64 مورد(5/48 درصد) و کمترین درصد نمونه های آلوده مربوط به گونه انگل نماتودیروس فیلی کولیس نر 1 مورد(6/1 درصد) بود. اکثر آلودگی ها از دام های پرورش یافته در منطقه  قروه و در جنس نر دیده شد، در ضمن هیچ گونه آلودگی کرمی در گاوها و بزها مشاهده نشد(001/0p<).

    نتیجه گیری

    آلودگی به استرتاژیا در دام های مورد مطالعه از شیوع بالایی برخوردار بود، انگل زیونوز تریکوسترونژیلوس در این تحقیق مشاهده نشد. شیوع نماتودهای روده ای در گوسفندان این منطقه هنوز قابل توجه است که باید برای کنترل آنها به وسیله مسیولین ذیربط برنامه ریزی شود.

    کلید واژگان: تریکوسترونژیلیده, دام ها, همدان, کشتارگاه
    M Kashi Nahanji, M Bakhtiari*, M Fallah
    Background & aim

    Zoonotic intestinal parasites and intestinal nematodes of livestock are indirectly one of the human health challenges in developing countries. Considering the possible role of gastrointestinal parasites in domestic animals in the transmission of infection to humans, their economic significance in the production of protein products, and the lack of up-to-date information on the contamination status of ruminants in the region. As a result, the present study aimed at determining the frequency of Trichostrongylus species in ruminants slaughtered at Hamadan slaughterhouse in 2020. 

    Methods

    Abomasum‎ and intestinal samples were taken from 338 livestock by referring to Hamadan slaughterhouse. The samples were placed separately in sealed containers and transferred to the parasitology research laboratory of Hamadan University of Medical Sciences to diagnose parasitic infection. After opening and washing the contents of the samples in a large tray, these contents were filtered through a wire sieve several times and the obtained transparent material was gradually poured into other trays. At that point, the worms were separated with the help of a hand-held magnifying glass and the light of the study lamp and were placed within bottles containing alcohol-glycerin. The worms were then identified at the genus and species levels using diagnostic keys. Information about livestock such as gender, type of livestock, anatomical position, and habitat were recorded in the information form. Data were analyzed using descriptive statistics, and the results were presented as tables and graphs.

    Results

    Out of 338 livestock, 70 (20.70%), 264 (78.10%), and 4 (1.18%) were Cattles, sheep, and goats, respectively. In addition, 240 (71%) and 98 (28.99%) livestock were male and female, respectively. 301 (89.05%) and 37 (10.94%) livestock were young and old, respectively. The highest percentage of infected specimens was related to Ostertagia Ostertagi (64 cases, 48.5%) and the lowest percentage of infected specimens was related to male Nematodirus filicollis (1 case. 1.6%). Most of the infestations were reported for the male livestock and from those raised in Qorveh area. In addition, no worm infestation was observed incattle and goats.

    Conclusion

    Ostertagia infection was highly prevalent in the studied livestock. The zoonosis Trichostrongylus parasite was not observed in the present study. The prevalence of intestinal nematodes in sheep in the region is still significant and should be controlled by the relevant authorities.

    Keywords: Trichostrongylids, Livestock, Hamadan, Slaughter house
  • علی احسان شهبازی، سید موسی متولی حقی، شیرین مرادخانی، محمد متینی، محمد فلاح*
    هدف

    هیداتیدوز از مهم ترین بیماری های زیونوز در نقاط مختلف جهان می باشد. یکی از مهم ترین مشکلات درمان این بیماری از بین بردن پروتواسکولکس های ناشی از پارگی کیست هیداتیک حین عمل جراحی برای جلوگیری از ایجاد کیست های ثانویه می باشد. مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر پروتواسکولکسیدال عصاره هیدرو الکلی زغال اخته و اسطوخودوس در شرایط آزمایشگاهی انجام شد.

    مواد و روش ها

    در این مطالعه تجربی کبدهای دارای کیست هیداتیک از کشتارگاه همدان جمع آوری و به آزمایشگاه انگل شناسی منتقل شدند. با استفاده از حلال هیدرو الکلی عصاره زغال اخته و اسطوخودوس تهیه گردید و پروتواسکولکس ها با غلظت های 1 ، 10، 50 و 100 mg/ml در زمان های 5، 10، 20، 40 و 60 دقیقه مواجهه شدند. درصد پروتواسکولکس های زنده توسط میکروسکوپ نوری و رنگ ایوزین 1/0% بررسی شد.

    یافته ها

     در تمام غلظت ها بیش ترین تاثیر پروتواسکولکسیدال عصاره اسطوخودوس و زغال اخته در مدت زمان 60 دقیقه مشاهده گردید که نتایج آن در مورد عصاره اسطوخودوس در غلظت های 1، 10، 50 و 100 mg/ml به ترتیب 47%، 57%، 75% و 94% بودند و در مورد عصاره زغال اخته در غلظت های مشابه به ترتیب 47%، 56%، 63% و 87% مشاهده شد. هم چنین کم ترین میزان پروتواسکولکسیدال در مدت زمان 5 دقیقه و غلظت 1 mg/ml مشاهده شد که برای هر دو عصاره 41%، مشاهده شد.

    نتیجه گیری

     نتایج مطالعه حاضر نشان دهنده تاثیر پروتواسکولکس کشی بالای عصاره هیدرو الکلی اسطوخودوس در مقایسه با زغال اخته می باشد و دلیل آن ممکن است به علت وجود مواد موثره اسطوخودوس باشد که می توان با مطالعه بیش تر و شناسایی و تخلیص موارد موثره به نتایج بهتری دست یافت.

    کلید واژگان: عصاره های گیاهی, داروی ضد اسکولکسیدال, زغال اخته, اسطوخودوس
    Ali Ehsan Shahbazi, Seyed mousa Motavallihaghi, Shirin Moradkhani, Mohammad Matini, Mohammad Fallah*
    Introduction

    Hydatidosis is one of the most important zoonotic diseases in the world. The main issue of the treatment of this disease is elimination of protoscolices during surgery to prevent from causes of secondary cysts. The aim of this study was to evaluation of scolicidal effects of Cornus mas (C mas) and Lavandula officainalis (L officainalis) extract in vitro.

    Materials and Methods

    In this experimental study livers containing hydatid cysts were collected from Hamadan abattoir and transferred to parasitology laboratory. Under sterile conditions, protoscolices were removed from the cyst. Hydro alcoholic extracts of C mas and L officainalis were prepared. Then protoscolices was exposed with concentrations of 1, 10, 50 and 100 mg/ml at 5, 10, 20, 40 and 60 minutes. Finally the percentage of living protoscolices was examined by light microscopy and vital eosin staining.

    Results

    In both extracts the highest scolicidal effect was observed in 60 minutes. L officainalis extract at concentrations of 1, 10, 50 and 100 mg / ml were 47%, 57%, 75% and 94%, respectively. Also C mas extract at the same concentrations 47%, 56%, 63% and 87% were observed. while the lowest of scolicidal effect for L officainalis and C mas in 5 minutes was observed 41%, 43%, 50%, 58%, and 41%, 43%, 46%, 51% respectively.

    Conclusion

    The highest scolicidal effect of L officainalis extract compared to C mas is probably due to the active ingredient of L officainalis, which can achieve better results by further study and identification and purification of effective material in its.

    Keywords: Plant Extracts, Anticestodal Agents, Cornus, Lavandula
  • محمد فلاح*، مهدی مسیبی، محمد متینی، فاطمه دارابی
    سابقه و هدف

     تریکومونیازیس شایع ترین بیماری انگلی منتقل شونده از طریق جنسی در دنیاست. با توجه به اهمیت و ضرورت شناخت دقیق شیوع و اپیدمیولوژی آن، این مطالعه با هدف تعیین میزان آلودگی به تریکوموناس واژینالیس در زنان مراجعه کننده به مراکز بهداشتی درمانی اراک در سال 1399 انجام شد.

    مواد و روش ها

    در این مطالعه مقطعی از 630 زن مراجعه کننده تحت معاینات ژنیتال نمونه سواپ واژینال تهیه شد و در ظرف مخصوص نمونه نگهداری و ظرف 2 ساعت به آزمایشگاه منتقل شد. پرسش نامه حاوی اطلاعات دموگرافیک و علایم بالینی بیماران تکمیل شد. نمونه ها با استفاده از دو روش گسترش مرطوب و کشت در محیط دیاموند بررسی شدند. داده های به دست آمده ثبت و تجزیه وتحلیل شد.

    یافته ها

    5/41 درصد از شرکت کنندگان در رده سنی 25 تا 34 سال بودند. شیوع تریکومونیازیس در جمعیت بررسی شده، 9/0 درصد تعیین شد. میزان ابتلا با سن و تحصیلات مرتبط نبود، اما با وضعیت تاهل مبتلایان ارتباط داشت (003/0=P). شایع ترین علامت در بیماران، ترشح واژن بود که در 1/67 درصد از زنان وجود داشت. ابتلای بیماران با شدت های مختلف ترشح واژن، قوام ترشح و خارش و سوزش واژن از نظر آماری اختلاف معنادار داشت. حداقل دز کشندگی مترونیدازول در 24 ساعت، 2/6 میکروگرم بر میلی لیتر و در 48 ساعت، 6/1 میکروگرم بر میلی لیتر تعیین شد.

    نتیجه گیری

    شیوع تریکومونیازیس در این جمعیت نسبتا کم و با وضعیت تاهل، علایم بالینی، ترشح و قوام ترشح واژن، سوزش و خارش مرتبط بود و نمونه های بررسی شده به داروی مترونیدازول حساس بودند.

    کلید واژگان: تریکوموناس واژینالیس, مقاومت دارویی, مترونیدازول
    Mohammad Fallah*, Mahdi Mosayebi, Mohammad Matini, Fateme Darabi
    Background and Objective

    Trichomoniasis is the most common sexually transmitted parasitic disease in the world. Due to its importance and the need for recognizing its prevalence and epidemiology, this study was conducted to determine the rate of T. vaginalis infection in women referred to Health Centers in Arak, Iran, in 2020.

    Materials and Methods

    In this cross-sectional study, from 630 women undergoing genital examinations, a sample of the vaginal swab was prepared, kept in a special container, and transferred to the laboratory within 2 hours. Furthermore, a questionnaire containing demographic characteristics and clinical signs of patients was completed. The samples were examined using two methods of wet smear and culture in a Diamond medium. The obtained data were recorded and analyzed.

    Results

    According to the results, 41.5% of the participants were in the age group of 25 to 34 years. The prevalence of trichomoniasis in the study population was 0.9%. The rate of infection was not related to age and education level; however, it was related to the marital status of patients (P<0.003). The most common symptom in patients was vaginal discharge, which was present in 67.1% of the women. Infection of patients showed statistically significant differences with different intensities of vaginal discharge, consistency of vaginal discharge, as well as itching and burning. The minimum lethal dose of metronidazole was determined to be 6.2 μg/ml in 24 hours and 1.6 μg/ml in 48 hours.

    Conclusion

    The prevalence of trichomoniasis in this population was relatively low and was associated with marital status, clinical symptoms, discharge and consistency of vaginal discharge, as well as burning and itching. Moreover, the investigated samples were sensitive to metronidazole.

    Keywords: Drug Resistance, Metronidazole, Trichomonas vaginalis
  • محمد فلاح، لطف الله داودی، رویا نجفی وثوق، محمد سرداری، شیرافکن کردی، فریبا فیضی، لیلا آذرگون، عباسعلی افرابندپی، حسن زارع، علی اکبر شجاعی، عیسی سلیمانی*
    سابقه و هدف

    توکسوکاریازیس یکی از عفونت های منتقله از حیوانات است که در شرایط خاص می تواند چشم، احشاء و حتی سیستم عصبی انسان را درگیر کند. این عفونت که دارای گستردگی جهانی است در مناطق با سطح بهداشت پایین خصوصا روستاها بیش تر وجود دارد. از آن جایی که هیچ مطالعه سرمی در این خصوص در شهرستان قایم شهر انجام نشده بود، در این پژوهش شیوع سرمی توکسوکارا در مناطق روستایی قایم شهر با روش سرولوژی الایزا و همچنین عوامل خطر آن ارزیابی شد.

    مواد و روش ها

    در این مطالعه توصیفی- مقطعی، 370 نفر از مناطق مختلف روستایی انتخاب و بعد از تکمیل پرسشنامه و خونگیری و جدا کردن سرم ها، آنتی بادی ضد توکسوکارا با استفاده از کیت الایزا (نواتک، آلمان) اندازه گیری شد. نتایج در نرم افزار SPSS24 ثبت و با استفاده از رگرسیون لجستیک تجزیه و تحلیل شد.

    یافته ها

     159 نفر (42/97 درصد) دارای آنتی بادی ضد توکسوکارا بودند. در هیچ متغیری ارتباط معنادار مشاهده نگردید. فقط در دو منطقه روستایی از مناطق پنج گانه انتخاب شده به طور چشمگیری شیوع سرمی بیش تری مشاهده گردید (0/05< P).

    استنتاج

    تاکنون این مطالعه بیش ترین شیوع سرمی گزارش شده توکسوکارا در ایران بوده است. پیشنهاد می شود پزشکان این منطقه این عفونت را با بیماری هایی که علایم مشابهی دارند مورد توجه بیشتری قرار دهند. باتوجه به شیوع سرمی بالای توکسوکارا در این منطقه، پیشنهاد می شود مطالعات تکمیلی در مناطق دیگر استان مازندران که اقلیم مشابهی دارند انجام گردد.

    کلید واژگان: توکسوکاریازیس, توکسوکارا, الایزا, شیوع سرمی, قائم شهر
    Mohammad Fallah, Lotfollah Davoodi, Roya Najafi Vosough, Mohammad Sardari, Shirafkan Kordi, Fariba Faizi, Leila Azarghoon, AbbasAli Afrabandpey, Hassan Zare, AliAkbar Shojaei, Eissa Soleymani*
    Background and purpose

    Toxocariasis is a zoonotic infection that can affect the human eye, some viscera, and even the nervous system. The infection is worldwide and is more prevalent in areas with poor hygiene such as rural areas. This investigation aimed at studying the seroprevalence of toxocariasis in Qaemshahr, north of Iran, for the first time, and recognizing its risk factors in rural areas.

    Materials and methods

    In this cross-sectional study, 370 people were selected from different rural areas and after completing a questionnaire, blood samples were collected. After isolation of serums, anti-Toxocara antibody was examined by ELISA kit (Novatec, Germany). Data were analyzed in SPSS V24 using logistic regression.

    Results

    Anti-Toxocara antibodies were detected in 159 (42.97%) patients. No significant association was observed between positive anti-Toxocara and variables studied (P>0.05). Among five selected areas, the rates of positive anti-Toxocara were significantly higher in two rural areas (P<0.05).

    Conclusion

    To the best of our knowledge, this study reported the highest seroprevalence of Toxocara in Iran. Physicians in this area are suggested to pay more attention to this infection. Due to the high seroprevalence of Toxocara in this region, further studies are required in other regions in Mazandaran province with a similar climate.

    Keywords: Toxocariasis, Toxocara, ELISA, seroprevalence, Qaemshahr
  • Mohammad Fallah *, Tayebeh Shamsi Ehsan, Iraj Salehi, Amir Hossein Maghsood, Mohammad Matini, Alireza Pooyandehravan
    Background

    Toxoplasma gondii is a zoonotic protozoan with worldwide distribution. Recent studies have shown that the transmission of T. gondii is facilitated by its ability to modify the host’s behavior.

    Objectives

    The present study aimed to investigate the effect of T. gondii infection on anxiety in an animal model and determine the levels of cortisol and interleukin-17 (IL-17) in rats.

    Methods

    In this study, 40 rats were randomly allocated to four groups, namely uninfected animals as the control group, infected group, infected and trimethoprim-sulfamethoxazole (TMP-SMX)-treated group, and infected and dexamethasone-receiving group. Thirty days after the infection, the rats were subjected to behavioral tests utilizing the plus maze. The cortisol and IL-17 levels in the serum of the infected rats were measured by the enzyme-linked immunosorbent assay.

    Results

    The infected rats had a significantly higher number of entries to the open arms, and the mean spent time in the open arms was higher than that of the control group (P < 0.01). The dexamethasone-receiving and TMP-SMX-treated rats had a lower number of entries to the open arms, and the mean spent time in the open arms was less than that of the infected group; however, there were no significant differences in closed arm entries between different groups and the control group. Regarding the total activity, the infected rats had significantly higher values than the controls, dexamethasone-receiving rats, and TMP-SMX-treated rats; nevertheless, the differences were not statistically significant.

    Conclusions

    In conclusion, it was observed that T. gondii had anxiolytic effects, and IL-17 and cortisol levels increased in the serum of the infected rats.

    Keywords: Acute Toxoplasmosis, Cortisol, Interleukin-17, Anxiety
  • MohammadMahdi Majzoobi, AmirHossein Maghsood, Mohammad Matini, Khosrow Sardarian, Sayed Ali Alavi, Mohammad Fallah *
    Background and aims

    Previous studies have shown that the intestinal parasites have the high prevalence in Hamadan province. However, this problem has not been addressed properly yet and, therefore, there is not up-to-date information about it. This study aimed to determine the prevalence of intestinal parasites in different residential areas of Hamadan Province (urban and rural areas) and compare the obtained findings with the results from previous studies on these parasites in this region and other parts of Iran.  

    Methods

    In this cross-sectional study, a total of 2948 fecal samples were collected from all rural and urban inhabitants of the province (including 12 cities) by cluster random sampling method. Fecal samples were examined using the direct smear and formalin ether concentration techniques. A questionnaire was used to collect relevant epidemiologic information about the study population.  

    Results

    Overall, 52.2% of the samples were from rural areas, and the rest were from urban areas. As for the gender of study population, 50.6% were male and 49.4% were female (Mean age 29±12.3). The infection rate was 4.9% for both pathogenic and non-pathogenic parasites. Only 4 specimens were positive for ova (Ascaris lumbricoides, Hymenolepis nana, and pinworm). A total of 69 specimens (2.3%) were positive for pathogenic parasites, and 73 specimens (2.5%) were positive for non-pathogenic (E. coli). The most important intestinal parasite in this region was found to be Giardia lamblia. It was also discovered that totally 2.3% of the studied population was infected with this parasite.  

    Conclusion

    According to the results from this study, this area was not faced with a problem caused by the intestinal parasites at the time. In addition, only G. lamblia was found to have been a moderate parasitic problem in the province.

    Keywords: Intestinal parasites, Epidemiology, Urban, Rural, Iran
  • Mohammad Fallah*, Alireza Shiri, AmirHossein Maghsood, Mohammad Matini
    Background and objectives

    Hydatidosis is an important zoonotic disease with widespread distribution. For unknown reasons, some cysts are unable to produce protoscoleces, and little is known about the mechanisms involved in infertile cyst production. Therefore, characterization of hydatid cyst fluid (HCF) components could help clarify the host-parasite relationship and the fertility process of cyst. The aim of this study was to identify and quantify biochemical components of HCF of fertile and infertile cysts from different hosts.

    Methods

    A total of 35 HCF samples were obtained from the liver and lung of 16 cattle, 16 sheep and three humans. Fertility of cysts was determined by examination of cysts’ content. Then, total fluid was aspirated aseptically from each cyst. The samples were centrifuged at 10000×g for 15 min at 4°C, and then concentrated and dialyzed against phosphate buffer saline using an Amicon Ultra-15 5000 MWCO centrifugal filter device (Millipore, USA). All biochemical components were quantified by an automatic analyzer.

    Results

    The value of lactate dehydrogenase, potassium, calcium, cholesterol, glucose, urea and uric acid differed significantly in cysts collected from different hosts (P<0.001). There was also a significant difference in the amount of lactate dehydrogenase, aspartate aminotransferase and cholesterol between fertile and infertile cysts (P<0.039).

    Conclusion

    Due to the differences in biochemical composition of HCF of different host origin, it is possible that the host plays a crucial role in determining the type of biochemistry in hydatid cyst as well as in hydatid cyst fertility.

    Keywords: Echinococcus granulosus, fertile, infertile hydatid cyst, biochemical compounds
  • Ali Ehsan SHAHBAZI, Massoud SAIDIJAM, AmirHossein MAGHSOOD, Mohammad MATINI, Moosa MOTAVALI HAGHI, Mohammad FALLAH*
    Background

    Hydatidosis is a cosmopolitan zoonotic infection and Hamadan Province in the west of Iran is one of the most important foci of human hydatidosis in Iran. The aim of the current study was the genetic characterization of hydatid cysts operated from humans in Hamadan Province.

    Methods

    Seventy-two hydatid cysts samples including 50 paraffinized and 22 fresh human hydatid cysts collected from different hospitals in Hamadan Province, western Iran. The cysts' DNA genome was extracted by kit and PCR was performed for amplifying the fragments of 400 and 450bp for nad1 and cox1 mitochondrial genes, respectively. Genotype diversity and sequence variations of the cysts' isolates were studied by related software.

    Results

    DNA from all (100%) paraffinized and fresh hydatid cysts samples extracted successfully. All paraffinized and fresh hydatid cysts samples were amplified by PCR assay using nad1gene, however, only 18 and 8 samples from paraffinized and fresh hydatid cyst samples was amplified using cox1 gene, respectively. The sequences analysis indicated that, 98.61% the Echinococcus granulosus samples were belong to the genotype G1 and 1.39% were G3 genotype.

    Conclusion

    Genotypes of E. granulosus in human samples in Hamadan Province are G1 and G3 and these findings are proved by phylogenic analysis.

    Keywords: Echinococcus granulosus, Genotypes, nad1 protein, cox1 protein, Iran
  • محمد فلاح*، برهان شیرین گفتار، امیرحسین مقصود، محمد متینی
    زمینه و هدف

    کیست هیداتیک  از مهم ترین بیماری های انگلی مشترک انسان و دام و شایع در جهان و ایران است و از  جنبه بهداشتی و اقتصادی حائز اهمیت می باشد. آشنایی با آخرین وضعیت شیوع بیماری و فاکتورهای دخیل در آن برای برنامه ریزان و مسئولین بهداشتی هر منطقه ضروری است. هدف مطالعه حاضر تعیین شیوع کیست هیداتیک در دام های کشتار شده شهر سرپل ذهاب و سرواپیدمیولوژی کیست هیداتیک انسانی در این شهر  بود.  

    روش بررسی

    لاشه 3000 راس دام، شامل 1000 راس از هریک از دام های گاو، گوسفند و بز در کشتارگاه سرپل بررسی  و وجود کیست در احشاء حیوانات ثبت و کیست ها از نظر تعداد، اندازه، باروری، عفونی بودن، و... بررسی شد. همچنین  736 نمونه خون از مراجعین مراکز بهداشتی درمانی جمع آوری  و با روش الایزا مورد آزمایش قرار گرفت. یافته ها در انسانها برحسب اطلاعات دموگرافیک شامل سن ، جنس،، شغل، سابقه تماس با سگ و محل سکونت و در دامها مشخصات عمومی آنها تجزیه و تحلیل شد.

    یافته های پژوهش

    جمعا 8 نفر (1/1%) از مراجعین، مردان 5 نفر (5/62 %) و زنان 3 نفر (5/37 %) از نظر آنتی بادی ضد کیست هیداتیک  مثبت بودند. بین موارد مثبت و محل سکونت، میزان تحصیلات، جنس و سابقه تماس مستمر با سگ ارتباط معنی دار آماری مشاهده نشد. شیوع کیست هیداتیک  در کل دام ها 7/8 %  و در گوسفندان 8/18%  ، گاوان 5/4 % و  بزها 8/2 %  بود. . بین میزان آلودگی در گوسفند، گاو و بز اختلاف آماری معنی دار مشاهده شد(05/0>P). ازنظر جنس 6/53 % دامهای آلوده ماده و4/46 %  نر بودند که این اختلاف از نظر آماری معنی دار بود(05/0>P). ازنظر عضو  04/84 % کیستها درکبد گوسفند، 7/86 % گاو و 3/89 بز تعیین گردید.

     نتیجه گیری

    شیوع کیست هیداتیک انسانی از بیشتر مناطق ایران پایین تر لکن شیوع  آن در دام ها نسبتا بالا است.

    کلید واژگان: کیست هیداتیک, سرواپیدمیولوژی, انسان, دام, ایران
    Mohammad Fallah*, Borhan Shiringoftar, Amir Hossein Maghsood, Mohammad Matini
    Background and Objective

    Hydatid cyst is one of the most common parasitic diseases of humans and livestock, which is caused by the larval stages of the Echinococcus granulosus parasite. The disease is present in all parts of the world, including Iran, and it is important for health and economics. Therefore, the aim of this study was to investigate the prevalence of hydatid cyst in the slaughtered livestock in Sarpol Zahab and sero-epidemiology of human hydatidosis in this city in 2018.
    Materials &

    Methods

      In this descriptive- cross sectional study, a total of 1000 cattle: 1000 sheep and 1000 goat were slaughtered in Sarpol-e Zahab city in Kermanshah Province. Hydatid cyst organs were evaluated macroscopically, physical examination and cutting, as well as completing the questionnaire. Also, 736 blood samples were collected from people referring to the health centers of Sarpol Zahab city. Demographic data including age, sex, and occupation, history of contact with the dog and area of living were collected by questionnaires. Samples were examined by ELISA method after transfer to laboratory. Data were analyzed using SPSS software and chi-square test.

    Results

    Anti-Ecchinococcus granulosus IgG was detected in 8(1/1%) out of 736 sera including 5(62.5%) males and 3(37.5%) females. There was no significant relationship between serum positive and area of living, educational level, gender and contact with the dog. The prevalence of hydatid cysts in livestock was 261(8.7%). The infection rate of hydatid cysts in sheep, cattle were 188 (18.8%), 45(4.5%), and 28 (2.8%) respectively. There was a significant difference between the infection rate in sheep with goat and cattle (P <0.05). The prevalence of hydatid cyst in female livestock was 53.6% and in males was 4.7%, which was statistically significant (P <0.05). The prevalence of hydatid cyst in the liver of sheep, cattle and goats was 84.04%, 86.7% and 89.3%, respectively.

    Conclusion

    The Present study shows lower prevalence of hydatid cyst in Sarpol Zahab compared with those reported in other parts of the country. Therefore, it seems that health measures and raising awareness of people play a major role in reducing of human hydatid cyst. On the other hand, the prevalence of hydatid cyst in the livestock is relatively high. Therefore, disrupting the life cycle of the parasite between the final and intermediate host by controlling stray dogs and proper eliminating the offal seems to be necessary in controlling hydatid cyst.

    Keywords: Hydatid cyst, sero-epidemiology, Human, Livestock, Iran
  • Roya Sohrabi, Monir Taheri Moghaddam, Amir Hossein Maghsood, Mohammad Matini, Shirin Moradkhani, Mohammad Fallah *
    Background
    Surgery is one of the most common strategies to treat hydatidosis reserved as a complementary treatment with chemical agents. Due to low efficacy and the adverse effects of these chemical agents, it is necessary to develop a new and effective scolicidal agent to prevent the recurrence of hydatidosis after surgery.
    Objectives
    The current study aimed at investigating the scolicidal effects of Berberis vulgaris, Peganom harmala, and Zataria multiflora methanolic extracts on protoscolices of hydatid cyst.
    Methods
    Protoscolices were aseptically obtained from sheep livers infected with hydatid cyst in Hamadan slaughterhouse (Hamadan, Iran). After methanol extraction of herbs, different concentrations of extracts were used in various exposure time for mortality rate assay of protoscolices in laboratory.
    Results
    The obtained results showed that various concentrations of B. vulgaris and Z. multiflora extracts could kill 100% of protoscolices after five minutes of exposure and the mean of mortality rate of protoscolices was remarkably higher in the experiment group comparison with that of the control group (P < 0.05). However, the current study findings showed that P. harmala extract at a higher concentration (100 mg/mL) killed 14%, 12%, 12.67%, 15.67%, and 17% of the protoscolices after 5, 10, 15, 20 and 40 minutes of exposure, respectively. There was no significant difference between the experiment and control groups in terms of the mean of mortality rate (P > 0.05).
    Conclusions
    The current study findings showed that B. vulgaris and Z. multiflora extracts can be natural sources to develop new scolicidal agents used in hydatid cyst surgery to prevent recurrence of the disease. However, the in vitro examination revealed that the P. harmala extract had no strong scolicidal activities.
    Keywords: Hydatid Cyst, Scolicidal, Berberis vulgaris, Peganom harmala, Zataria multiflora
  • مجید فرجی، امیر حسین مقصود، شیرزاد فلاحی، علی چگنی شرفی، آزاده کریمی، زهره لاسجردی، محمد فلاح *
    سابقه و هدف
    آکانتامبا آمیبی فرصت طلب ساکن آب، خاک و هوا است. این آمیب می تواند در افراد دارای نقص سیستم ایمنی باعث آنسفالیت آمیبی گرانولوماتوز و در افرادی که ازلنز تماسی چشم استفاده می کنند ایجاد کراتیت آمیبی کند. تعدادی از ژنوتیپ های آکانتامبا بیماری زا و برخی غیر بیماری زا هستند. این مطالعه باهدف تعیین فراوانی و شناسایی ژنوتیپ های آکانتامبا در آب استخرها وحوضچه های شهر خرم آباد با روش های کشت، PCR و توالی یابی در سال 1395 انجام شد.
    مواد و روش ها
    تعداد 84 نمونه از آب استخرها و حوضچه های خرم آباد جمع آوری شد. نمونه ها از فیلترهای سرنگی نیتروسلولز 45/0 میکرونی عبور داده شده و سپس فیلتر در محیط کشت آگار غیرمغذی 5/1 درصد پوشیده با باکتری کشته شده. اشریشیا کلی و دمایC°27کشت داده شدند. پس از استخراج DNA ازنمونه های مثبت،جهت شناسایی آکانتامبا واکنشPCR با استفاده از پرایمرهای اختصاصی صورت گرفت. به منظورتعیین ژنوتیپ های آکانتامبا،محصول PCRنمونه های مثبت تعیین توالی گردید.
    یافته ها
    از84 نمونه آب جمع آوری شده از استخرها و حوضچه های شهر خرم آباد تعداد 50 نمونه(5/59%) دارای نتیجه کشت مثبت بودند که پس از استخراج DNA و انجام PCR 35 نمونه(7/41%) از نظر آکانتامبا مثبت بودند. پس از تعیین توالی محصولاتPCR، مشخص شد که 17 نمونه دارای ژنوتیپT4 (57/48%) و 18 نمونه (42/51%) دارای سایر ژنوتیپ های آکانتامبا می باشند.
    نتیجه گیری
    این مطالعه نشان داد شیوع بالای انواع آکانتامبا، بخصوص نوع بیماریزای آن، در استخرهای خرم آباد می تواند منشاء آلودگی برای انسان باشد. حدود نیمی از ژنوتیپ های یافت شده از نوع بیماری زا (ژنوتیپ T4) وعامل اصلی کراتیت آکانتامبایی می باشند. این منابع آبی به عنوان عامل بالقوه خطر برای سلامت عمومی بوده و تلاش متصدیان بهداشتی به منظورآموزش و پیشگیری از آلودگی ضروری است
    کلید واژگان: آب, آکانتامبا, ژنوتیپ, واکنش زنجیره ای پلیمراز
    M. Faraji, A. Maghsood, Sh Fallahi Fallahi, A. Chegeni Sharafi, A. Karimi, Z. Lasjerdi, M. Fallah *
    Background And Objective
    Acanthamoeba is a free-living and opportunistic amoeba found in the water, soil, and air. This amoeba causes granulomatous amoebic encephalitis in the immunocompromised patients and amoebic keratitis in the people using contact lenses. The genotypes of Acanthamoeba are pathogenic and non-pathogenic. Regarding this, the present study aimed to determine the frequency and genotypes of Acanthamoeba in the water pools and ponds of Khorramabad, Iran, using culture, polymerase chain reaction (PCR), and sequencing methods in 2016.
    Materials And Methods
    This study was conducted on a total of 84 water samples collected from the water pools and ponds of Khorramabad. The samples were filtered using nitrocellulose syringe (0.45 μm); subsequently, they were cultured on 1.5% non-nutrient agar, covered by killed Escherichia coli and incubated at 27ºC. After the extraction of DNA from positive samples, PCR was performed using specific primers to detect and confirm Acanthamoeba. Then, for genotyping, the PCR products of positive samples were sequenced.
    Results
    Out of the 84 water samples, 50 (59.5%) cases were positive for amoeba in the culture method. However, the results of the PCR revealed 35 (41.7%) positive samples for Acanthamoeba. The sequencing of the PCR products demonstrated that 17 samples were T4 genotype (pathogen), and the rest were other Acanthamoeba genotypes.
    Conclusion
    This study indicated the high prevalence of Acanthamoeba species, especially the pathogenic type, in the water pools of Khoramabad that could be a source of infection risk for humans. Regarding the fact that almost half of the found genotypes were pathogenic (genotype T4) that are the main cause of amoebic keratitis, these water bodies could be a potential risk factor for the public health. Therefore, the health professionals should prevent contamination.
    Keywords: Acanthamoeba, Genotype, Polymerase Chain Reaction, Water
  • Mohammad Fallah *, Masoud Hamzekhani, Amir Hossein Maghsood, Mohammad Matini, Mehrdad Hajilooei, Nazanin Fallah
    Introduction
    Toxoplasmosis is a widely prevalent zoonotic disease, caused by T. gondii. Chickens, consumed widely in many countries, are considered as one of the most important hosts in the epidemiology of T. gondii infection because they could be a main source of infection for both cats and humans. There was no information regarding T. gondii infection in chickens in this area, therefore, this investigation carried out to determine the prevalence of T. gondii infections in poultry in Hamadan.
    Methods
    A total of 203 birds including free-ranged, caged chickens and 2 turkeys were studied. The poultrie's sera tested by indirect hemagglutination test (IHA) for T. gondii antibody. The bird's brain tissue used for testing for T. gondii tissue cyst. Brain of each bird grinded and suspension were made by normal saline and inoculated to peritoneal cavity of five mice. Peritoneal aspirate examined for tachyzoites after 5-10 days. Data regarding kind of bird, age, gender and raising type were recorded and analyzed.
    Results
    Tissue cyst of T. gondii was detected by bioassay in the brain of 3 out of the 203 samples (one FR and one caged) by peritoneal inoculation (1%). Seropositivity for T. gondii antibody was 6.1% (12.196). Positive cases were 6 FR hens, 1 caged chicken and 5 roosters. No positive case found in the turkeys.
    Conclusion
    This study indicates that, both FR and caged chickens may have similar risk of infection to T. gondii and can transmit the parasite to humans.
    Keywords: Chicken, Brain, IHA, Mice, Prevalence, Toxoplasma gondii
  • محمد سرداری، امیرحسین مقصود، محمد یوسف علیخانی، محمد فلاح*
    مقدمه
    درمان انتخابی کیست هیداتیک جراحی می باشد. با توجه به خطر نشت پروتواسکولکس ها به داخل احشاء و ایجاد کیست های ثانویه، جهت پیشگیری از این خطر مواد اسکولکس کش مختلفی به داخل کیست تزریق می شود که عوارض جانبی گوناگونی در میزبان ایجاد می کند. بهمین منظور دراین مطالعه اثر اسکولکس کشی عصاره باکتری های جدا شده از کیست هیداتیک عفونی شده مورد بررسی قرارگرفت.
    روش کار
    در این مطالعه تجربی- آزمایشگاهی از کیست هیداتیک گوسفند با روش های استاندارد باکتری شناسی به جدا سازی و شناسایی باکتری های آلوده کننده تا سطح جنس و گونه اقدام شد. از این باکتری ها با سونیکاسیون عصاره تام باکتریایی تهیه و با استفاده از سرم فیزیولوژی استریل رقت های متوالی 1/1،2/1، 4/1، 8/1،16/1، 32/1 و 64/1 تهیه و لاروهای زنده در زمان های 5، 10، 20، 40 و 60 دقیقه در رقت های فوق قرارداده شد. میانگین درصد پروتواسکولکس های مرده با رنگ آمیزی حیاتی ائوزین و به کمک میکروسکپ نوری تعیین گردید.
    یافته ها
    پنج نوع باکتری از کیست های عفونی شده جدا شدکه شامل استافیلوکوکوس اورئوس، استافیلوکوکوس ساپروفیتیکوس، اشریشیا کلی، پروتئوس میرابیلیس و سودومونا آئروژینوزا بود. عصاره هیچ یک از باکتری های جدا شده از کیست هیداتیک در زمان های تماس مذکور تاثیر قابل قبولی بر پروتواسکولکس ها نداشتند. به عنوان نمونه عصاره تام سودوموناس آئروژنوزا پس از 60 دقیقه حداکثر 17/13% از اسکولکس ها را از بین برد.
    نتیجه گیری
    نتایج حاکی از تاثیر اندک عصاره باکتری های جدا شده از کیست هیداتیک بر روی پروتواسکولکس ها بود. مرگ اسکولکس ها در کیست های عفونی شده می تواند ناشی از مجموعه عوامل دیگری بجز تاثیر مستقیم عصاره باکتری ها باشد.
    کلید واژگان: اسکولکس کش, پروتواسکولکس, سونیکیشن, عصاره باکتریایی, کیست هیداتید
    M. Sardari_A. Maghsood_M. Y Alikhani_M. Fallah*
    Introduction
    To date, surgery has been the treatment of choice for hydatid cyst, with regard to danger of leakage of hydatid cyst contents into viscera and production of secondary cysts, after spread of protoscolices. Different scolicidal agents get injected into cyst for preventing the secondary cyst production, which may cause different side effects in host, especially in the surrounding tissues. In this research, the scolicidal effects of bacterial extract isolated from infected hydatid cyst was evaluated.
    Methods
    In this experimental-laboratorial study, at first, isolation and identification of the infecting bacteria of hydatid cyst were performed at the level of species. Then, total the bacterial extract was prepared by sonication method, and serial dilutions (1.1, 1.2, 1.4, 1.8, 1.16, 1.32 and 1.64) were prepared using sterile saline as the solvent. The obtained alive larvae at the times of 5, 10, 20, 40 and 60 minutes were placed in those dilutions and mean of dead protoscoleces were determined using eosin exclusive staining method.
    Results
    The identified bacteria isolated from the infected hydatid cysts were as follows: E. coli, Staphylococcus aureus, S. saprophyticus, Proteus mirabilis and Pseudomonas aeruginosa. The extract of isolated bacteria at the mentioned times had no considerable scolicidal effects. For example, the whole extract of P. aeruginosa after 60 minutes of exposure showed a maximum of 13.17%. scolicidal effect.
    Conclusion
    The results of this study showed low scolicidal effect of bacterial extracts isolated from hydatid cyst. Degeneration of scolices in infected cysts can be due to other reasons than bacterial extract.
    Keywords: Bacterial Extract, Hydatid Cyst, Protoscolex, Scolicidal, Sonication
  • خدیجه رحمتی، امیرحسین مقصود، محمد متینی، موسی متولی حقی، نازنین فلاح، محمد فلاح*
    مقدمه
    کرم های روده ای سگ ها تهدیدی جدی برای سلامت انسان بوده و ممکن است بیماری های خطرناکی مثل هیداتیدوزیس و لارو مهاجر احشایی را ایجاد نمایند و می توانند عوارض شدیدی برای انسان بوجود بیاورند. هدف از مطالعه حاضر تعیین انواع انگل های کرمی روده ای سگهای ولگرد شهر همدان و میزان آلودگی آنها است.
    روش کار
    در این مطالعه مقطعی 103 قلاده سگ ولگرد از داخل و حومه شهر در سال 1394 بررسی شد. پس از کالبدگشایی، محتویات روده آن ها بصورت ماکروسکپی ازنظر کرم های انگلی مورد بررسی قرار گرفت. پس از شستشو با سالین و شناسایی کرمها برحسب نماتود، سستد یا آکانتوسفالا، بعد از رنگ آمیزی با کارمن اسید، آبگیری وشفاف سازی، سستدها مونت شدند. نماتودها در اتانول 70% به اضافه گلیسیرین قرار داده شده و با لاکتوفنل شفاف شدند. سپس میزان آلودگی به انگل های مختلف برحسب خصوصیات اپیدمیولوژیک تعیین گردید.
    یافته ها
    یافته ها نشان داد 74 سگ (8/71%) حداقل به یک نوع کرم انگلی روده آلوده بودند. انگل های کرمی جدا شده شامل: اکینوکوکوس گرانولوزوس 9/37 درصد، تنیاهیداتیژنا 3/24 درصد، تنیااویس 9/1 درصد، تنیامولتی سپس 9/2 درصد، مزوسستوئیدس لینه آتوس 9/4 درصد، دیپیلیدیوم کانینوم 5/51 درصد، توکسوکارا کنیس 4/19، آکانتوسفال 8/5 درصدبود. ارتباط معناداری بین سن سگ ها و آلودگی با انگل های کرمی وجود داشت (05/0P <). آلودگی به انگل های کرمی در سگ های پیر بیشتر بود. بین میزان آلودگی و جنسیت سگ ها و فصل نمونه گیری رابطه معناداری وجود نداشت (05/0P >).
    نتیجه گیری
    این مطالعه نشان داد شیوع انگل های کرمی بخصوص زئونوز (حداقل 6 نوع از این کرم ها) در سگ های ولگرد شهر همدان بالاست. این انگل ها از جنبه های بهداشتی و اقتصادی حائز اهمیت هستند. برنامه ریزی مراجع ذیربط برای کنترل سگ های ولگرد امری ضروری به نظر می رسد.
    کلید واژگان: کرم های انگلی, بهداشت همگانی, سگ ها
    Khadijeh Rahmati, Amir Hossein Maghsoud, Mohammad Matini, Mousa Motevalli Haghi, Nazanin Fallah, Mohammad Fallah*
    Introduction
    Intestinal helminthesof dogs are a serious threat to human health and may cause dangerous diseases such as: hydatidosis and visceral larva migrans,thatwhich cause severe complications in human. The aim of this study was to determine the prevalenceof intestinal helminthes of stray dogs in Hamadan city, Iran..
    Methods
    A total of 103 stray dogswere shot in the inner and around of the city in year 2015. Following necropsy, the intestine's contents of dogs were examined for helminthes macroscopically. Then, the collected worms, after washing with saline,were counted and identified according to being Nematode, Cestodeor Acantcephala. Then, collected Nematodes were put in glass containers containing 70% ethanol-glycerine and Cestodes after processing on slides were put in the 10% formalin. To identify the species of helminthes, the Cestodes were stained using carmine acid and Nematodes were cleared in lacto-phenol.
    Results
    Result indicated that, 74(71.8%)stray dogs were infected at least by one species of intestinal helminthes. The species of parasites were as follows: Echinococcus granulosus 37.9%, Dipylidium caninum 51.5%, Toxocara canis 19.4%, Taenia hydatigena 24.3%, T. multiceps 2.9%, T. ovis 1.9%, Mesocest oideslineatus 4.9%, and Acantho cephala 5.8%.There was no association between insex, season and region with prevalence of intestinal helminthes (P > 0.05). On the other side, there was a significant deference (P
    Conclusions
    This study indicatesd that,infection rate of helminthes in stray dogs is washigh in Hamadan city. These parasites are important in terms of human health and economic aspects. Therefore, it is more essential that public health authoritiesto develop control strategies for stray dog's population.
    Keywords: Helminths, Public Health, Dogs
  • فروزان صدیقی، رقیه عباسعلی پورکبیر، امیرحسین مقصود، محمد فلاح *
    مقدمه و هدف
    کریپتوسپوریدیوزیس بیماری انگلی است که انتقال آن به صورت مدفوعی - دهانی، تماس مستقیم یا غیرمستقیم و یا از طریق مواد غذایی یا نوشیدنی صورت می گیرد. درمان آن دشوار بوده و داروهای ضدانگل موجود بر روی آن تاثیر چندانی ندارند. هدف مطالعه حاضر کپسوله نمودن داروی نیتازوکسانید در نانو ذرات جامد لیپیدی و بررسی اثر آن در مقایسه با شکل آزاد دارو در نوزاد رت بود.
    روش کار
    داروی نیتازوکسانید به روشhigh pressure homogenization ( HPH) با غلظت2 mg/kg در نانو ذراتsolid lipid nanoparticles (SLN) کپسوله گردید. اواوسیست ها از نمونه های مدفوع اسهالی گوساله های جوان جمع آوری و به روش شناور سازی با محلول ساکارز 55 درصد تخلیص گردید. 72 نوزاد رت ویستار 2 الی3 روزه در 6 گروه دوازده تایی شامل موش های آلوده تحت درمان با داروی آزاد، تحت درمان با نانو داروی کپسوله شده، تحت درمان با حامل کلوئیدی فاقد دارو(SLN)، تحت اثر روغن زیتون، موش های آلوده شده گروه شاهد و موش های سالم فاقد آلودگی تحت اثر بافر فسفات تقسیم گردید. تعداد 105Í5 اواوسیست از راه خوراکی به گروه های نمونه تلقیح شد. در پایان، روده هریک از موش ها هموژنیزه و هموژنیزات پس از صاف کردن با روش فلوتاسیون اواوسیست های موجود در هر نمونه شمارش گردید.
    نتایج
    درمان با داروی نیتازوکسانید سبب کاهش معنی دار تعداد انگل ها در گروه های تیمار شد که این کاهش در روز ششم بعد از تیمار نسبت به روز سوم بیشتر بود. نانوداروی نیتازوکسانید نسبت به داروی آزاد میزان انگل ها را بیشتر کاهش داده بود. این تفاوت در روز سوم پس از درمان، معنی دار نبود(P= 0.182) اما در روز ششم از نظر آماری معنی دار بود (P< 0.001).
    نتیجه نهایی: استفاده از نانو داروی نیتازوکسانید می تواند روش موثرتری از شکل آزاد این دارو برای درمان کریپتوسپوریدیوزیس باشد.
    کلید واژگان: کریپتوسپوریدیوم, نانو دارو, نیتازوکسانید
    F. Sedighi, R. Abbasali Pourkabir, A.H. Maghsood, M. Fallah*
    Introduction &
    Objective
    Cryptosporidiosis caused by Cryptosporidium, which is a protozoan parasite, has a worldwide distribution. The infection is through fecal-oral route, direct or indirect contact, food or water. The treatment of cryptosporidiosis is difficult and the anti-parasitic agents are not effective. The purpose of this study was encapsulation of nitazoxanide in solid lipid nano-particles (SLN) and investigation of its anti-Cryptosporidium effect and its comparison with free drug in the neonatal rat.
    Materials and Methods
    Nitazoxanide was encapsulated by HPH method with 2 mg/Kg concentration in SLN nanoparticles. The oocysts were collected from calves and purified by sucrose floatation. A total of 72 Wistar neonatal rats were categorized in 6 groups of 12 rats including four infected groups treated by free drug, encapsulated nano drug, colloidal carriers without drug (SLN) and olive oil; an infected control group and a healthy control group that received PBS. 5 × 105 of oocyts inoculated orally into the sample groups. Finally, intestine of each rat was homogenized in PBS by rotor and the homogenized material was passed through a sieve. Then, floated oocysts in sucrose solution were counted by hemocytometer.
    Results
    Treatment by nitazoxanide significantly decreased the number of parasites in the treatment groups. This decrease at day 6 was more than day 3. Nano nitazoxanide had more effects on parasites than free drug. This difference at day 3 of treatment was not significant (p= 0.182) but at day 6 was statistically significant (P
    Conclusion
    Using nano-nitazoxanide could be a more effective way in the treatment of Cryptosporidium infections.
    Keywords: Cryptosporidium, Nanomedicine, Nitazoxanide, Solid Lipid Nanoparticle
  • فریبا فیضی، شیرین مرادخانی، محمد متینی، فاطمه پرندین، ارسطو روشن، محمد فلاح*
    زمینه و هدف
    هیداتیدوز از بیماری های زئونوزخطرناک است که علاوه بر صدمات جدی بر سلامت انسان، باعث خسارات اقتصادی زیادی در صنعت دام پروی می شود. به دلیل ماهیت چرخه انگلی و ساختمان کیست در انسان، کنترل آن در جامعه دشوار بوده و درمان آن با چالش های عمده مواجه است. یکی از این مشکلات از بین بردن پروتواسکولکس ها برای درمان یا جلوگیری از ایجاد کیست های ثانویه است. مواد شیمیایی مختلفی در این زمینه استفاده شده که اکثر آن ها عوارض جانبی برای بیمار دارند. هدف از مطالعه حاضر، بررسی اثرات اسکولکس کشی برخی عصاره های گیاهی در شرایط آزمایشگاهی بوده است.
    مواد و روش ها
    کیست های هیداتیک کبدی از کشتارگاه جمع آوری گردیدند، مایع کیست حاوی پروتواسکولکس زنده تحت شرایط استریل آسپیره گشت و تا زمان استفاده در دمای 4 درجه سانتی گراد نگهداری شد. سه غلظت 25، 50 و 100 میلی گرم در میلی لیتر از هر یک از عصاره ها تهیه شد و پروتواسکولکس ها در آن در داخل انکوباتور 37 درجه قرار گرفتند و درصد پروتواسکولکس های زنده با رنگ آمیزی حیاتی ائوزین در زمان های 5، 10، 25، 40 و 60 دقیقه تعیین گردید.
    یافته ها
    عصاره متانولی زنجبیل با غلظت 100 میلی گرم بر میلی لیتر موجب از بین رفتن تمامی پروتواسکولکس ها در دقیقه 40 شد، درحالی که عصاره درمنه در هیچ کدام از غلظت های مورد بررسی، تاثیر چندانی بر پروتواسکولکس ها نداشت.
    نتیجه گیری
    بررسی مدل های حیوانی و آزمایشات تکمیلی نشان داد که عصاره متانولی زنجبیل به دلیل فعالیت زیاد اسکولکسیدال خود می تواند به عنوان پروتواسکولکس کش موثر مورد استفاده قرار گیرد.
    کلید واژگان: درمنه, کیست هیداتیک, اسکولکس کش, زنجبیل
    Fariba Feyzi, Shirin Moradkhani, Mohammad Matini, Fatemeh Parandin, Arastoo Roshan, Mohammad Fallah*
    Background
    Hydatidosis is one of the dengerous zoonotic diseases that cause serious problems for human health, as well as major economic losses for livestock industry. Due to the nature of the parasite life cycle and also the structure of the cyst in human, the control of parasite in community is difficult and its treatment has faced with a major challenge. One of these challenges is inactivating the protoscolices for treatment purposes and preventing secondary cysts. Different chemicals have been used in the treatment of cyst that most of them had serious side effects for the patient. The aim of this study was investigating the scolicidal effects of some herbal extracts in vitro.
    Materials And Methods
    Liver hydatid cysts were collected from slaughterhouse; the cysts fluid containing live protoscolex was aspirated aseptically and stored at 4°C until use. Three concentrations (25, 50 and 100 mg per ml) of each extract (ginger and artemisia) prepared and protoscoleces placed into incubator at 37oC. The viability of the protoscoleces was determined by eosin staining method at the times 5, 10, 25, 40 and 60 minutes.
    Results
    The methanolic extract of ginger at the concentration of 100 mg/ml leads to kill all of protoscoleces at 40 minutes. While the artemisia extract in none of investigated concentrations had not much effect on the protoscoleces.
    Conclusion
    The study of animal models and complementary tests showed that methanolic extract of ginger can be used as an effective protoscolex for it has high activity.
    Keywords: Hydatid cyst, scolicidal, Artemisia, zingiber
  • معصومه غلامی، امیر حسین مقصود، افشین محمدی، نازنین فلاح، محمد فلاح
    مقدمه

    توکسوپلاسموز با شیوع جهانی، ایجاد سقط و عوارض شدید در نوزادان متولد شده از مادرانی که در دوران بارداری به توکسوپلاسموز حاد مبتلا می شوند، به عنوان یکی از شایع ترین عفونتهای فرصت طلب در بیماران دچار نقص ایمنی اهمیت ویژه ای دارد. گرچه راه اصلی انتقال تماس با گربه و خوردن موادگوشتی می باشد، اما چون در مرحله حاد عفونت انگل در تمام مایعات بدن وجود دارد، اگر در این مرحله خون اهدا شود انتقال انگل محتمل است. هدف این مطالعه بررسی شیوع آنتی بادی های ضد توکسوپلاسما گوندی در اهدا کنندگان خون سازمان انتقال خون همدان بوده است.

    مواد و روش ها


    در این مطالعه توصیفی- مقطعی سرم 540 نفر از اهدا کنندگان خون در سازمان انتقال خون همدان به طور تصادفی انتخاب و با روش ELISA عیار آنتی بادی های IgM و IgG تعیین و فراوانی برخی فاکتورهای خطر آلودگی به انگل با پرسشنامه ای گردآوری و آنالیز شد.

    یافته ها


    طبق نتایج بدست آمده در آزمایش الایزا از مجموع 540 نفر که 518 نفر آنها مرد و 19 نفر زن (و 3 نفر ذکر نشده) بودند، 294 نفر) 4/54% (دارای آنتی بادی IgG و 10 نفر (9/1%) دارای آنتی بادی IgM بر علیه توکسوپلاسما گوندی بودند.

    بحث و نتیجه گیری


    چون غربالگری خون از نظر توکسوپلاسما در سازمان انتقال خون انجام نمی گیرد، لذا بررسی اهدا کنندگان در سازمان انتقال خون برای جلوگیری از خطرات احتمالی می تواند مورد توجه کارشناسی قرار گیرد.

    کلید واژگان: توکسوپلاسموز, سازمان انتقال خون, اهدا کنندگان خون, IgG, IgM
    Masoume Gholami, Amir Hosein Maghsood, Afshin Mohammadi, Nazanin Fallah, Mohammad Fallah
    Background

    Toxoplasmosis with a worldwide distribution is one of the most common opportunistic infections in the immunodeficient patients and causes abortion and congenital complications in pregnant women infected with acute infection. The main route of infection is contact with infected cat and consuming under-cooked meat. Because the presence of parasite in the all body fluids, it is probable that transfusion during acute infection leads to transmission of the parasite. The aim of this study was to evaluate the IgM and IgG antibodies in the Hamadan blood donors and its relation to some epidemiologic risk factors.

    Materials And Methods

    In this cross-sectional study, a total of 540 blood specimens were taken randomly from healthy blood donors in the Hamadan blood transfusion center. All samples examined by ELISA method for IgG and IgM antibodies. The results analyzed in relation to epidemiological factors such as age, gender, occupation and some Toxoplasma infection risk factors.

    Results

    About 518 participants in this study were male, others were female. Totally, 294 (54.4%) of studied population were positive for IgG antibody and 10 (1.9%) were positive for IgM antibody. There was no significant relationship between seropositivity and Toxoplasma infection risk factor.

    Conclusion

    Because the screening didn’t perform on the blood donors in Hamadan; according to results of this study, Toxoplasma infection in blood donors of Hamadan is relatively high and, the rate of IgM antibody could considered for screening of this population.

    Keywords: Toxoplasmosis, Blood donors, ELISA, IgG, IgM
  • محمد مرادی، محمد متینی، نشمین مهمی، امیرحسین مقصود، امیر حسین ظهیرنیا، فرزاد پارسا، محمد فلاح
    زمینه و هدف
    بررسی انگل های دستگاه گوارش جوندگان از لحاظ پزشکی، دامپزشکی حائز اهمیت می باشد. شیوع آلودگی جوندگان به انگل های دستگاه گوارش در مناطق مختلف ایران متفاوت است. بدلیل فقدان مطالعه ای در این زمینه، جهت تعیین شیوع عفونت های انگلی کرمی دستگاه گوارش جوندگان همدان، این مطالعه انجام گردید.
    روش بررسی
    تعداد 100 سر جونده از مناطق مختلف شهر صید شده، پس از انتقال به آزمایشگاه با کلروفرم بیهوش و بعد از ثبت مشخصات حیوانات (مانند جنسیت، وزن، اندازه و نسبت اندام های مختلف و منطقه صید و...) جهت جداسازی انگل های کرمی، کالبد گشایی گردیدند. انگل ها جدا، پس از آماده سازی و رنگ آمیزی کارمن تا حد جنس و گونه مورد شناسایی قرار گرفتند.
    یافته ها
    شیوع کلی انگل های کرمی دستگاه گوارش جوندگان 62 درصد تعیین گردید. همه 100 سر جونده صید شده، از گونه Rattus norvegicus بودند. شش گونه انگل کرمی از دستگاه گوارش جوندگان صید شده جدا گردید که سه گونه از نماتودها (45 درصد) و سه گونه از سستودها (51 درصد) بود و هیچ گونه ترماتودی از آنها جدا نگردید. همچنین میزان آلودگی برحسب نوع عفونت های کرمی عبارت بود از: Hymenolepis nana 21 درصد، Hymenolepis diminuta 29 درصد، Heterakis spumosa43 درصد، گونه Strongyloides sp. 1 درصد، Trichocephalus muris 1 درصد و Cysticercus fasciolaris 1 درصد.
    نتیجه گیری
    نتایج نشان می دهد که میزان آلودگی جوندگان اهلی به انگل های کرمی دستگاه گوارش به خصوص انگل های مشترک در منطقه مورد مطالعه بالابوده و همچنین میزان عفونت های کرمی به انواع سستودها بیشتر از انواع نماتودها و ترماتودها می باشد.
    کلید واژگان: شیوع, انگل های کرمی, دستگاه گوارش, جوندگان
    Moradim., Matinim., Mohemmin., Maghsouda., Zahirniaa., Parsaf., Fallah, M
    Background And Objective
    Assessment of alimentary tract helminthes of rodents has a great zoonotic importance. This study aimed at determining the prevalence of helminth infections in rodents in Hamadan.
    Material And Methods
    a total of 100 rodents trapped from different parts of city were transported to laboratory. After anesthetizing by chloroform, the animals were undergone an operation to isolates the helminthes. The isolates were stained by Carmine and identified at the genus and species levels. Furthermore, age, sex, weight of rodent and size of various organs of body were determined.
    Results
    Totally, 62% of the rodents were infected to intestinal helminthes. All trapped rodents were Rattus norvegicus. Six species of helminthes, including three Nematode (45%), 3 Cestode (51%) and no Trematode were isolated from rodents. The infection rate for different helminthes was as follow: Hymenolepis nana 21%, H. diminuta 29%, Heterakis spomosa 43%, Strongyloides sp. 1% Trichuris muris 1% and Cysticercus fasciolaris 1%.
    Conclusion
    in this area, infection rate of alimentary tract helminthes in the Rattus norvegicus, especially zoonotic helminthes, is relatively high, and the rate of Cestodes is higher than those of Nematodes and Trematodes.
    Keywords: Prevalence, Helminthes, Alimentary tract, Rodents
  • نشمین مهمی، محمد مرادی، علیرضا خلیلیان، امیرحسین مقصود، محمد فلاح
    مقدمه
    بلاستوسیستیس هومینیس انگل روده ای انسان و حیوان است و اخیرا نظرات غالب به بیماری زا بودن آن سوق پیدا کرده است. انگل به عنوان عامل تولید شکم درد، اسهال، یبوست و تغییر عادات روده ای مطرح است. سندروم روده تحریک پذیر (IBS=Irritable bowel Syndrome) نوعی اختلال دستگاه گوارش است که با اجابت مزاج تغییر یافته و درد شکمی و سایر علایم مشابه آلودگی به بلاستوسیستیس هومینیس مشخص می شود. شناخت کمی درباره این سندروم وجود دارد و اتیولوژی آن به خوبی شناخته نشده است. عده ای از محققین برخی عفونت های تک یاخته ای را به عنوان ریسک فاکتور با ایجاد آن مرتبط می دانند. هدف تحقیق حاضر بررسی ارتباط آلودگی به بلاستوسیس تیس هومینیس بااین سندروم می باشد.
    روش کار
    در یک مطالعه مورد - شاهدی، 81 بیمار مبتلا به سندروم روده تحریک پذیر و 81 بیمار غیرمبتلا به این سندروم و مبتلا به سایر اختلالات گوارشی مراجعه کننده به بیمارستان شهید بهشتی شهر همدان با تطبیق یک به یک (matching) انتخاب شد. تشخیص بیماری توسط فوق تخصص گوارش با توجه به معیارهای مربوطه صورت گرفت. تشخیص آلودگی به بلاستوسیس تیس با آزمایش مدفوع با چهار روش مستقیم، کشت، تغلیظ با روش فرمالین - اتر و رنگ آمیزی تری کروم انجام شد. در پایان نتایج بدست آمده با کمک برنامه SPSS آنالیز و با آزمون آماری کای دو مقایسه نسبت ها انجام شد.
    نتایج
    مجموعا در هر یک از دو گروه، 43 زن (53%) و 38 مرد (47%) در محدوده سنی 64-13 سال در مطالعه شرکت داشتند. آلودگی در گروه مورد در 37 نفر (67/45%) و در گروه شاهد در 18 نفر (22/22%) با استفاده از روش کشت به عنوان استاندارد طلایی دیده شد که این اختلاف از نظر آماری معنی دار بود (001/0P<). با هر چهار روش، در گروه مورد و شاهد از نظر آلودگی به بلاستوسیستیس تفاوت وجود داشت. روش رنگ آمیزی با تریکروم کمترین حساسیت را داشت که در گروه مورد 21 نمونه (92/25%) و در گروه شاهد 14 نمونه (28/17%) از نظر بلاستوسیستیس مثبت تشخیص داده شدند.
    نتیجه گیری
    نتایج این مطالعه نشان داد که به دلیل بالاتر بودن میزان آلودگی به انگل در گروه مورد، احتمال ارتباط آلودگی به بلاستوسیستیس هومینیس و سندروم روده تحریک پذیر وجود دارد. از نظر تشخیص آلودگی، روش کشت از سایر روش ها برای تشخیص بلاستوسیستیس حساس تر است
    کلید واژگان: بلاستوسیستیس هومینیس, سندروم روده تحریک پذیر - انگل ها
    N. Mohemmi, M. Moradi, A. Khalilian, A.H. Maghsood, M. Fallah
    Introduction
    Blastocystis hominis is a parasite found in the stools of human as well as in the stools of other animals and recently its pathogenic potential has been increasingly recognized. Irritable Bowel Syndrome (IBS) is a digestive system’s disorder which is featured by change in bowel habits، abdominal pains and other symptoms similar to Blastocystis hominis infection. There is little information about this syndrome and its etiology is still unknown. This study aims at analyzing the relationship between Blastocystis hominis and IBS.
    Methods
    In a case-control study، a total of 81 patients with IBS and 81 patients with other digestive disorders، but without IBS، who had referred to Shahid Beheshti Hospital in Hamedan City، were selected. The disease was diagnosed by a gastroenterologist in terms of the relevant criteria. Blastocystis hominis infection in this study was diagnosed using stool test through four techniques: direct wet mount، stool culture، formalin-ether concentration and trichrome staining.
    Results
    Totally، 43 women (53%) and 38 men (47%)، in the age range of 13 to 64 years old، participated in this study. Using the stool culture technique، as the golden standard، infection in 37 members (45. 67%) of the case group and 18 members (22. 22%) of the control group was reported، which this difference was significant، statistically (P<0. 001). There was difference between case and control groups in terms of Blastocystis infection with all four techniques.
    Conclusion
    The results of this study indicated that since the infection rate in the case group was higher than that in the control group، a relationship between Blastocystis hominis infection and IBS is possible. Speaking about infection diagnosis، culture technique was more sensitive than other techniques used to diagnose Blastocystis hominis infection.
    Keywords: Blastocystis Hominis_Irritable Bowel Syndrome – Parasites
  • Rasool Jafari, Amir Hossein Maghsood, Marzieh Safari, Milad Latifi, Mohammad Fallah *
    Background
    Fecal antigen detection using the enzyme linked immunosorbent assay (ELISA) and oocyst detection using auramine phenol (AP) staining methods, are told to be more sensitive compared to other conventional methods, for diagnosis of cryptosporidiosis..
    Objectives
    The aim of the present study was to evaluate the antigen-detection capacity in the stool specimens using ELISA and oocyst detection by AP staining methods, for the diagnosis of human cryptosporidiosis..
    Materials And Methods
    A total of 228 fecal samples were collected from residents of rural areas of Hamadan, West of Iran. Each fecal sample was divided into two parts, one kept frozen at -20˚C for Ag-capture ELISA and the other in 10% formalin for the AP staining method. Cryptosporidium Ag-detection ELISA procedure was performed according to the manual of the manufacturer. The preserved samples concentrated using the formalin-ether concentration technique were stained with AP and then investigated under florescent microscopy..
    Results
    Eight (3.5%) and three (1.3%) out of 228 fecal samples were positive for Cryptosporidium infection by ELISA and AP staining methods, respectively. Cryptosporidium Ag-detection using ELISA showed an increased frequency of the infection, compared to the AP staining method (P = 0.062)..
    Conclusions
    For epidemiological studies and diagnostic purposes of the Cryptosporidium infection, especially in asymptomatic individuals, Ag-detection ELISA is an easy to perform and accurate method, compared to other conventional microscopic methods..
    Keywords: Cryptosporidium, Enzyme, Linked Immunosorbent Assay, Auramine phenol, Oocysts
نمایش عناوین بیشتر...
فهرست مطالب این نویسنده: 28 عنوان
  • دکتر محمد فلاح
    دکتر محمد فلاح
    استاد
نویسندگان همکار
  • محمد متینی
    : 4
    محمد متینی
    دانشیار انگل شناسی پزشکی، گروه انگل شناسی و قارچ شناسی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، ، ایران
  • دکتر عیسی سلیمانی
    : 3
    دکتر عیسی سلیمانی
    دانش آموخته دکتری گروه انگل شناسی، دانشگاه علوم پزشکی مازندران، ، ایران
  • مهدی اکبری
    : 1
    مهدی اکبری
    دانش آموخته ارشد انگل شناسی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، ، ایران
  • مهران بختیاری
    : 1
    مهران بختیاری
    (1400) کارشناسی ارشد انگل شناسی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی همدان
بدانید!
  • این فهرست شامل مطالبی از ایشان است که در سایت مگیران نمایه شده و توسط نویسنده تایید شده‌است.
  • مگیران تنها مقالات مجلات ایرانی عضو خود را نمایه می‌کند. بدیهی است مقالات منتشر شده نگارنده/پژوهشگر در مجلات خارجی، همایش‌ها و مجلاتی که با مگیران همکاری ندارند در این فهرست نیامده‌است.
  • اسامی نویسندگان همکار در صورت عضویت در مگیران و تایید مقالات نمایش داده می شود.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال