maryam azimpour
-
The scientific community has developed new technologies, including solar cells (SCs), to meet global energy demands. SCs convert solar energy into electrical energy, providing renewable, sustainable, and green energy. Despite the availability of PV systems for many years, power generation through SC technology remains costly due to the low conversion efficiency (CE). Their low CE is due to limitations in semiconducting materials. In the present review, the basic mechanism of SC and techniques for modify SC have been discussed. The main focus of this review is to given an overview about the bimetallic materials and their application in SC. Bimetallic materials consist of two metallic components that can be synthesized using different methods. They exhibit exceptional properties, including improved electrical conductivity, tunable electrochemical activity, and high charge capacity compared to monometallic materials, making them promising candidates for use as electrochemical catalysts and photocatalysts. Various types of bimetallic composites and compounds, such as, oxides, phosphide, sulfide and carbon-based bimetallic composites is explained in the context of their compositions, synthesis techniques and their power generation efficiency. In the last portion of review, the importance of bimetallic materials in SC application with their possible promising research direction and challenges are presented.
Keywords: Solar cells, Bimetallic, Composites, Compounds, Solar energy -
زمینه و هدف
بیماری دیابت موجب اختلال در هموستاز گلوکز و تغییرات منفی در عضله قلب می شود. از آنجا که فعالیت ورزشی ممکن است بافت قلبی افراد دیابتی را تحت تاثر قرار دهد، مطالعه حاضر با هدف بررسی اثر تمرین تناوبی با شدت بالا (HIIT) بر محتوای پروتیین های FOXO3، PI3K و AKT در بافت قلبی موش های صحرایی نژاد ویستار مبتلا به دیابت نوع دو به اجرا درآمد.
روش تحقیق:
تعداد 36 سر موش صحرایی به چهار گروه شامل دیابت - کنترل، دیابت - تمرین، کنترل - سالم، و تمرین - سالم؛ تقسیم شدند. پس از دو ماه استفاده از رژیم غذایی پرچرب و القاء دیابت با استرپتوزوتوسین (35 میلی گرم به ازای هرکیلوگرم وزن بدن) در گروه های دیابت- کنترل و دیابت- تمرین؛ حیوانات در گروه های کنترل- سالم و تمرین- سالم پروتکلHIIT را بر اساس درصدی از Vmax به دست آمده و با تناوب های دو دقیقه ای و تعداد تناوب های فزآینده، به مدت هشت هفته با تکرار پنج جلسه در هفته، به اجرا درآوردند. زمان 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرینی، بافت قلب استخراج شد و بررسی پروتیین ها با استفاده از روش وسترن بلات انجام گرفت. همچنین مطالعه هیستولوژیک در سطح بافتی با استفاده از رنگ آمیزی هماتوکسیلین و ایوزین انجام شد. از آزمون تحلیل واریانس یک راهه و آزمون تعقیبی توکی در سطح معنی داری 05/0>p برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد.
یافته هامحتوای پروتیین FOXO3 در گروه های دیابتی به صورت معنی دار نسبت به گروه های سالم، افزایش یافت (0/001=p). همچنین محتوای پروتیین های PI3K و AKT در گروه دیابت - کنترل نسبت به گروه کنترل - سالم، به صورت معنی دار کاهش یافت (به ترتیب با 001/0=p و 0/009=p)، در حالی که محتوای این دو پروتیین، پس از تمرین افزایش معنی دار پیدا کرد (به ترتیب با 01/0= p و 0/001=p). در سطح بافت قلبی، ضخامت و طول میوسیت های قلبی بر اثر دیابت افزایش معنی دار نشان داد (0/001=p)؛ اما پس از HIIT، هایپرتروفی پاتولوژیک ایجاد شده به صورت معنی دار کاهش پیدا کرد (به ترتیب با 0/02=p و 0/01=p).
نتیجه گیریهر چند اجرای HIIT تغییری مبنی بر کاهش محتوای پروتیین FOXO3 ایجاد نکرد، توانست محتوای پروتیین های PI3K و AKT را افزایش داده و به طور مطلوب، هایپرتروفی پاتولوژیک ایجاد شده بر اثر دیابت را کنترل کند.
کلید واژگان: تمرین تناوبی با شدت بالا, دیابت نوع دو, پروتئین FOXO3, PI3K و AKTBackground and AimDiabetes can causes disturbances in glucose homeostasis and negative changes in the heart muscle. Since physical activity in people with diabetes may affect the heart tissue, the aim of this study was to investigate the effect of high intensity interval training (HIIT) on content of FOXO3, PI3K and AKT proteins in the heart tissue of Wistar rats with type two diabetes.
Materials and MethodsIn the present study, 36 male Wistar rats were divided into four groups: diabetes - control, diabetes - exercise, control – healthy, and exercise - healthy. After two months of high-fat diet and induction of diabetes by Streptozotocin (35 mg/kg) in diabetes-control and diabetes-exercise groups, the animals in diabetes-exercise and exercise-healthy groups performed the HIIT protocol based on a percentage of Vmax achieved, that it was with two-minutes intervals and increasing number of intervals for eight weeks and five sessions per week. 48 hours after the last training session, cardiac tissue was extracted and the content of FOXO3, PI3K and AKT proteins were assessed using Western blotting. In addition, a histological study was performed at the tissue level using hematoxylin and Eosin staining. To analyze the data one-way analysis of variance and Tukey tests were used at a significance level of p<0.05.
ResultsThe content of FOXO3 protein in diabetic groups significantly increased compared to healthy groups (p=0.001). In addition, the content of PI3K and AKT proteins in diabetes-control group also significantly decreased compared to healthy groups (p=0.001 and p=0.009, respectively), while the content of these two proteins significantly increased after training (p=0.01 and p=0.001, respectively). Moreover, at the tissue level of heart, the thickness and length of cardiac myocytes significantly increased due to diabetes (p=0.001); while after HIIT, this pathological hypertrophy reduced (p=0.02 and p=0.01, respectively).
ConclusionFinally, it can be stated that although the use of this training method did not show a change in the amount of FOXO3 protein, but it was able to increase the amount of PI3K and AKT proteins and improve the pathological hypertrophy caused by diabetes.
Keywords: High intensity interval training, Type two diabetes, FOXO3, PI3K, AKT proteins -
Carbon-based materials. including carbon nanotubes, graphene, and activated carbon, are among the most effective materials for pharmaceutical components removal from water. Despite the severe effect of pharmaceutical micropollutants in the aquatic environments and the effectiveness of carbon-based composites for water treatment, only a few studies has reviewed carbon-based materials for the removal of pharmaceutical components. Carbon-based materials with special properties like tunable surface functions, abundant pore structure, and high specific surface are used in different water treatment mechanisms such as adsorption and advanced oxidation processes. Graphene, activated carbon, and carbon nanotubes have been widely studied for pharmaceutical components removal. Herein, we have introduced carbon-based materials and reviewed recent studies on their properties, application in water treatment, and possible mechanism for removal of pharmaceutical components from aquatic environments.
Keywords: Pharmaceutical, Carbon-based, Composite, Compound, Removal, Water -
زمینه و هدف
کاردیومیوپاتی دیابتی یکی از عوامل خطرزای اصلی برای عوارض قلبی- عروقی دیابت است و از آنجایی که فعالیت بدنی در بیماران دیابتی می تواند ساختار و عملکرد میوکارد را تحت تاثیر قرار دهد، لذا هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر هشت هفته تمرین تناوبی با شدت بالا (HIIT) بر محتوای پروتیین های NF-kB و Wnt بافت عضله قلبی موش های صحرایی نژاد ویستار مبتلا به دیابت نوع دو است.
مواد و روش ها:
در مطالعه حاضر 20 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار با سن 8-6 هفته و میانگین وزن 9/16±3/191 گرم، به طور تصادفی به چهار گروه (هر گروه شامل 5 موش صحرایی) سالم+کنترل، سالم+تمرین، دیابت+کنترل و دیابت+تمرین تقسیم شدند. پس از یک دوره رژیم غذایی پر چرب و سپس القاء دیابت، حیوانات در گروه های سالم+تمرین و دیابت+تمرین قرارداد تمرینی را به مدت 8 هفته و 5 جلسه در هفته را انجام دادند. 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرینی بافت قلب استخراج شد و بررسی سطوح بیان پروتیین های NF-kB و Wnt با استفاده از روش وسترن بلات انجام گرفت. داده ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی توکی در سطح معناداری کوچکتر از 05/0بررسی شد. همچنین، برای بررسی تغییرات وزن و سطح گلوکز موش های صحرایی در مراحل و هفته های مختلف تمرینی از آزمون تحلیل واریانس مرکب استفاده گردید.
نتایجنتایج نشان داد مقادیر نسبی پروتیین های NF-kB و Wnt در گروه های دیابت+کنترل و دیابت+تمرین به صورت معنا داری نسبت به گروه های سالم بیشتر بود (001/0=P). همچنین، میزان پروتیین Wnt در گروه دیابت+تمرین نسبت به گروه دیابت+کنترل به صورت معناداری کمتر بود (001/0=P)، در حالی که میزان پروتیین NF-kB در گروه دیابت+تمرین نسبت به گروه دیابت+کنترل تفاوت معنا داری را نشان نداد. نتایج آزمون تحلیل واریانس مرکب در خصوص تغییرات میانگین وزن نشان می دهد وزن موش های صحرایی در گروه های دیابت+کنترل و دیابت+تمرین از زمان آغاز تمرین و استفاده از رژیم غذایی پرچرب تا مرحله قبل از تزریق STZ به صورت معنا داری بیشتر (001/0=P) و در هفته پایانی و انتهای قرارداد تمرینی به صورت معنا داری کمتر بود (001/0=P). همچنین، سطح قند خون گروه های دیابت+کنترل و دیابت+تمرین یک هفته پس از تزریق STZ به صورت معنا داری بیشتر (به ترتیب 001/0=P و 003/0=P)، و در پایان قرارداد تمرینی در گروه دیابت+تمرین به صورت معنا داری کمتر بود (001/0=P).
نتیجه گیری:
در نهایت باید اظهار داشت که تمرینات HIIT احتمالا می تواند ساختار و عملکرد میوکارد را تحت تاثیر قرار داده و به عنوان راهکاری غیر دارویی امیدوارکننده باشد.
کلید واژگان: تمرین HIIT, دیابت, کاردیومیوپاتی, رژیم غذاییBackground and PurposeDiabetic cardiomyopathy is one of the main risk factors for cardiovascular complications of diabetes and since physical activity in diabetic patients can affect the structure and function of the myocardium, the aim of the present study was to investigate the effect of eight weeks of HIIT training on the content of NF-kB and Wnt proteins in the heart muscle tissue of Wistar rats with type 2 diabetes.
Materials and MethodsIn the present study, 20 male Wistar rats were randomly divided into four groups (each group including five rats) Control+Healthy, Exercise+Healthy, Control+Diabetes, and Exercise+Diabetes. After a period of high-fat diet and then after induction of diabetes, animals in Exercise+Diabetes and Exercise+Healthy groups performed the training protocol for eight weeks and five sessions per week. 48 hours after the last training session, cardiac tissue was extracted and the expression levels of NF-kB and Wnt proteins were assessed using Western blotting. Data were analyzed using one-way ANOVA and Tukey post hoc test at a significance level of less than 0.05. Also, mixed ANOVA test was used to evaluate changes in weight and glucose levels of rats in different stages and weeks of training.
ResultsThe results showed that the relative Levels of NF-kB and Wnt proteins in Control+Diabetes and Exercise+Eiabetes groups is significantly more than healthy groups (P = 0.001). Also, the Levels of Wnt protein in the Exercise+Diabetes group was significantly less than the Control+Diabetes group (P = 0.001), While the Levels of NF-κB protein in the Exercise+Diabetes group did not show a significant difference compared to the Control+Diabetes group. The results of mixed ANOVA test on mean weight changes show that the weight of rats in Control+Diabetes and Exercise+Diabetes groups was significantly higher (P = 0.001) than the beginning of training and use of high-fat diet to the stage before STZ injection and in the last week. In addition, at the end of the training protocol was significantly became less (P = 0.001). Also, blood glucose levels of Control+Diabetes and Exercise+Diabetes groups was significantly higher (P = 0.001 and 0.003, respectively) at one week after STZ injection and was significantly lower in the Exercise+Diabetes group at the end of the training protocol (P=0.001).
ConclusionFinally, it should be noted that high-intensity intermittent exercise could potentially affect myocardial structure and function and be promising as a non-pharmacological solution.
Keywords: HIIT Exercise, diabetes, Cardiomyopathy, Diet -
سابقه و هدف
هدف از این پژوهش، بررسی نقش حفاظتی ژل رویال به عنوان آنتی اکسیدان بر اختلالات رفتاری افسردگی و اضطراب ناشی از سم تری متیل تین و سطح آنزیم های سوپراکسید دیسموتاز و گلوتاتیون پراکسیداز در موش های آلزایمری شده با تری متیل تین پس از هشت هفته تمرین اجباری شنا بود.
مواد و روش هاتحقیق حاضر به صورت تجربی با 48 سر موش صحرایی نر انجام شد؛ که تعداد 40 سر از موش های صحرایی به وسیله تری متیل تین القای آلزایمر شدند. در ادامه موش های صحرایی به طور تصادفی به 6 گروه: کنترل سالم، کنترل آلزایمر، آلزایمر-تمرین اجباری، آلزایمر-ژل رویال، آلزایمر-شم و آلزایمر-تمرین اجباری-ژل رویال تقسیم شدند. آزمون ارزیابی افسردگی با شنای اجباری و آزمون ارزیابی اضطراب در ماز بعلاوه (صلیبی) مرتفع و بررسی میزان بیان ژن های SOD و GPX با تکنیک ریل تام (Real Time PCR) انجام شد برای کمی سازی مقادیر بیان ژن های هدف از فرمول ΔΔCt-2 استفاده گردید. با توجه به غیر طبیعی بودن توزیع مقادیر بیان ژن در برخی از گروه ها، از روش آماری غیر پارامتریک کروسکال والیس توسط نرم افزار SPSS version 20 استفاده شد.
یافته هاتفاوت معنی دار در گروه ها به تفکیک متغیرهای وابسته با (05/0>p) نشان داد که تمرین شنا توام با مصرف ژل رویال باعث کاهش افسردگی و اضطراب شد و تمرین شنا تاثیر معنی داری بر SOD,GPX اعمال نکرد؛ اما مصرف ژل رویال به تنهایی، شاخص SOD و GPX را افزایش داد.
نتیجه گیریتجویز تری متیل تین سبب بروز رفتارهای شبه افسردگی و اضطرابی در موش های صحرایی گردید. به نظر می رسد که این حجم از پروتکل اعمال شده تمرین اجباری شنا برای رت های آلزایمری تاثیر مثبتی بر شاخص های آنتی اکسیدانی نداشته است؛ اما تاثیر مثبت مصرف ژل در افزایش SOD,GPX محرز گردید و مصرف ژل رویال با خاصیت آنتی اکسیدانی و تلفیق ورزش اجباری با مصرف مکمل ژل رویال قابلیت تعدیل خلق را در مدل حاضر دارد و می تواند به عنوان یک روش سودمند مورد انسانی قرار گیرد.
کلید واژگان: تری متیل تین, فعالیت بدنی اجباری, ژل رویال, افسردگی, اضطراب, ظرفیت آنتی اکسیدانی, آلزایمرBackground and PurposeThe aim of this study was to investigate the protective role of Royal Jelly as an antioxidant on behavioral disorders of depression and anxiety caused by trimethyltytin toxin and the level of superoxide dismutase and glutathione peroxidase enzymes in Alzheimer's rats treated with trimethyltin after eight weeks of forced swimming exercise.
MethodologyThe present study was performed experimentally with 48 male rats; 40 of them were induced by Alzheimer's TMT. The rats were randomly divided into six groups: Healthy control, Alzheimer's control, Alzheimer- forced exercise, Alzheimer- sham, Alzheimer- forced exercise- royal jelly and Alzheimer's-Royal Jelly were divided. Forced Swimming Test (FST) for depression assessment and Elevated Plus-Maze (EPM) for anxiety assessment were used. The expression of SOD and GPX genes were evaluated by Real Time PCR technique. The 2-ΔΔCT formula was used to quantify the expression values of the target genes. Due to the abnormal distribution of some data, the non-parametric statistical method of Kruskal–Wallis was used by SPSS version 20.
ResultsSignificant differences in groups with dependent variables (p <0.05) showed that swimming training with Royal Jelly reduced depression and anxiety, and swimming training did not have a significant effect on SOD and GPX. But taking Royal Jelly alone increased the SOD and GPX index.
ConclusionTrimethylthine administration induced depressive and anxiety-like behaviors in rats. This volume of forced swimming training protocol for Alzheimer's rats does not seem to have a positive effect on antioxidant parameters. However, the positive effect of royal jelly consumption on increasing SOD, GPX was observed, and the use of royal jelly with antioxidant properties and the combination of forced exercise with the use of royal jelly supplement has the ability to modulate mood in the current model, and can be used as a useful method.
Keywords: Trimethyltin, Royal Jelly, depression, Anxiety, Antioxidant capacity, Alzheimer -
مقدمه
ژل رویال ممکن است اثرات مثبتی بر عملکرد سیستم اعصاب مرکزی اعمال نماید، هدف از تحقیق حاضر بررسی تاثیر ژل رویال بر افسردگی و اضطراب در مدل موش های آلزایمری شده ناشی از تری متیل تین بوده است.
مواد و روش ها32 سر موش صحرایی به طور تصادفی به چهار گروه تقسیم شدند؛ سالم (HC)، (AD)، شم (SH) و تحت درمان با ژل رویال (RJ). آزمون شنای اجباری (FST) برای افسردگی و آزمون ارزیابی اضطراب با ماز بعلاوه (صلیبی) مرتفع (EMP) انجام شد. بیان ژن در نمونه ها با استفاده از تکنیک ریل تام اندازه گیری شد.
یافته هامتغیر وابسته بی حرکتی به طور معنی داری در گروه AD نسبت به گروه های HC و RJ افزایش یافته است؛ به علاوه گروه SH شاخص بی حرکتی بیشتری را نسبت به گروه HC نشان داده است. شاخص های آنتی اکسیدانی سوپر اکسید دیسموتاز و گلوتاتیون پروکسیداز به طور معنی داری در گروه RJ بیشتر از گروه های SH و AD شد، همچنین این شاخص ها در گروه HC بیشتر از گروه های SH و AD گردید؛ گروه های RJ و HC در مقایسه با سایر گروه ها کاهش معنی داری در رفتارهای اضطرابی از خود نشان دادند.
نتیجه گیریمکمل RJ توانایی تعدیل خلق و خو را در موش های صحرایی مدل تری متیل تینی آلزایمر دارد و ممکن است اثرات مفیدی در درمان آلزایمر داشته باشد.
کلید واژگان: افسردگی, اضطراب, شنا کردنIntroductionRoyal Jelly (RJ) may exert positive effects on the function of the central nervous system. The aim of the present study was to investigate the effect of RJ on depression and anxiety in trimethyltin (TMT)-induced Alzheimerchr('39')s disease (AD) model in rats.
Materials and Methods32 rats were randomly divided into four groups; healthy (HC), AD, sham (SH), and RJ-treated. Forced Swimming Test (FST) for depression and Elevated Plus-Maze (EPM) for anxiety assessment were performed. Gene expression in the samples was measured using Real-Time PCR.
ResultsThe dependent variable of immobility significantly increased in the AD group compared to the HC and RJ groups. Furthermore, the SH group has shown greater immobility than the HC group. The antioxidant indexes of superoxide dismutase and glutathione peroxidase were significantly greater in the RJ group compared to the SH and AD groups. These indexes were also higher in the HC group than in the SH and AD groups. The RJ and HC groups exhibited a significant reduction in anxiety behaviours compared to the other groups.
ConclusionRJ supplementation has the ability to modulate the mood in the TMT model of AD in rats and may exert beneficial effects in the treatment of AD.
Keywords: Depression, Anxiety, Swimming -
Background & Objective
Alzheimer is a neurodegenerative disease in which numerous changes occur in the patientchr('39')s brain, since it is suggested that royal jelly (RJ) and Physical activity have several pharmacological activities, including neuroprotective and improvement of cognitive function. This study aimed to investigate the effect of eight weeks of voluntary wheel running exercise with royal jelly consumption on behavioral disorders and antioxidant capacity in rats with Trimethytin model of Alzheimer’s disease.
Materials & MethodsThis experimental study was performed on 48 male rats; Alzheimerchr('39')s Trimethytin was induced on 40 rats. The rats were then randomly divided into six groups each group consisting of 8 members: healthy control group (HC), Alzheimer control group (ADC), voluntary exercise (VW) (wheel running), sham (SH), voluntary exercise combined with the royal jelly intake (VWJ) and royal jelly intake (RJ). Voluntary wheel running was done for eight weeks, three sessions per week and 60 minutes each session. To determine depression and anxiety, The Forced Swimming Test (FST) and Elevated Plus-Maze (EPM) were used respectively. Real-Time PCR was used to determine Gene expression of Superoxide dismutase (SOD) and Glutathione peroxidase (GPX). Data analysis was performed by the multivariate analysis of variance (MANOVA) test and post hoc Scheffe at the significance level of P <0.05 using SPSS software version 20.
ResultsThe results of multivariate analysis of variance show that there is a significant difference in all five variables of OAT, SOD, GPX, OAE and immobility in at least one group. According to the results of Scheffe post hoc test the findings showed that immobility time decreased in the VWJ, RJ, HC groups. The anxiety related indices increased in VWJ, RJ, HC groups. Although the differences in SOD antioxidant index were not significant, Gene expression of GPX increased in VWJ and RJ groups.
ConclusionIn this study, voluntary exercise alone did not reduce anxiety and depression, and this highlights the role of Royal Jelly in it, and the results with the effect size of 0.757 showed the greatest effect on reducing the depression index. It seems that the combination of voluntary exercise with royal jelly supplementation can modulate behavioral disorders and antioxidant capacity in rats with trimethylettin-induced Alzheimer’s disease.
Keywords: Trimethyltin, Royal Jelly, Depression, Anxiety, Antioxidant, Alzheimer -
زمینه و هدفاگرچه تا به حال فعال شدن دستگاه انعقاد خون در پاسخ به فعالیت بدنی تا حدودی مشخص شده است، اما سهم فعالیت برون گرا یا اکسنتریک و مقایسه آن با فعالیت ایزومتریک (هم طول) به صورت مقاومتی در کنار هم، هنوز مشخص نیست. بنابراین، این تحقیق با هدف بررسی اثر یک جلسه تمرین مقاومتی برون گرا و هم طول بر برخی عوامل انعقاد خون در مردان پرورش اندام انجام شد.روش بررسیدر این مطالعه نیمه تجربی، 28 داوطلب از بین مردان بدنساز به صورت تصادفی انتخاب و به دو گروه تجربی و یک گروه کنترل تقسیم شدند. یکی از گروه های تجربی، تمرین اکسنتریک {تمرین بازگشت کنترل شده (اکستنشن) از حرکت فلکشن آرنج، دربردارنده یک انقباض برون گرا} را اجرا کردند و گروه دیگر تمرین ایزومتریک را (به صورت نگهداری هالتر در حالت خم شدن آرنج ها با زاویه 45 درجه) انجام دادند. زمانهای خونگیری، به منظور سنجش شاخص های انعقادی، 15 دقیقه قبل و بلافاصله بعد از اجرای تمرین بود.یافته هازمان پروترومبین و ترومبوپلاستین بلافاصله بعد از تمرین، تغییر معنی داری پیدا نکرد، اما تعداد پلاکت ها بلافاصله بعد از تمرین در هر دو نوع تمرین ایزومتریک و اکسنتریک نسبت به گروه کنترل، افزایش معنی داری داشت.نتیجه گیرینتایج حاصل از تمرین حاد مقاومتی ایزومتریک و اکسنتریک نشان داد تمرین، تاثیر منفی بر عوامل انعقاد خون نداشته و بازتاب افزایش فعالیت سیستم انعقادی در افزایش تعداد پلاکت ها نمود پیدا می کند. تفاوت نتایج تحقیقات به عمل آمده در این راستا را می توان ناشی از تفاوت بین نوع پروتکل های تمرینی، روش ها و زمان اندازه گیری و سطح آمادگی افراد شرکت کننده در تحقیق دانست.کلید واژگان: انعقاد خون, ورزش, انقباض ایزومتریک, تعداد پلاکت, زمان نسبی ترومبوپلاستین, شمارش پلاکت, زمان پروترومبینBackground And ObjectivesAlthough activation of blood coagulation system in response to physical activity has been identified to some extent, but the contribution of eccentric activity in comparison with isometric activity as resistance exercise, is not clear yet. Therefore, this research was carried out with the purpose of investigating the effect of one session of eccentric and isometric resistance exercise on some coagulation factors in male bodybuilders.MethodsIn this semi-experimental study, 28 volunteers were randomly selected from male bodybuilders and divided into two experimental groups and one control group. One of the experimental groups performed eccentric exercise [controlled return (extension) of the elbow flexion movement involving an eccentric contraction] and another group performed isometric exercises (holding barbell while flexing elbows at 45 degrees. In order to assess coagulation indices, blood sampling was performed 15 minutes before and immediately after the exercise.ResultsThromboplastin and prothrombin times did not significantly change immediately after the exercise, but the number of platelets significantly increased in both isometric and eccentric types of exercise immediately after the exercise.ConclusionThe results of isometric and eccentric acute resistance exercise showed that the exercise had no negative impact on blood coagulation factors, and increased coagulation system activity reflects the increased number of platelets. The difference between the results of researches carried out in this direction can be resulted from the difference between the exercise protocols, methods and measurement time, and level of preparedness of the participants in the research.Keywords: Blood coagulation, Exercise, Isometric contraction, Partial thromboplastin time, Platelet count, Prothrombin time
- در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو میشود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشتههای مختلف باشد.
- همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته میتوانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
- در صورتی که میخواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.