به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت
فهرست مطالب نویسنده:

seyed ali mohammad modarres-sanavy

  • خدیجه نظری، سید علی محمد مدرس ثانوی*، سید فرهاد صابرعلی، علی مختصی بیدگلی
    این پژوهش با هدف بررسی برهمکنش رقم و میزان کود نیتروژن مصرفی بر رشد و عملکرد گلرنگ بهاره، به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه تربیت مدرس در سال زراعی1400 اجرا شد. تیمارها شامل دو رقم گلرنگ پرنیان و گلدشت و شش سطح نیتروژن خالص (0، 45، 90، 135، 180 و 225 کیلوگرم در هکتار) بود. تاثیر رقم تنها بر شاخص سطح برگ و تعداد طبق در واحد سطح معنی دار بد، ولی اثر کود نیتروژن مصرفی بر همه صفات معنی دار بود. شاخص سطح برگ در رقم پرنیان حدود 25 درصد بیشتر از رقم گلدشت بود. با این وجود ماده خشک تولیدی بین ارقام اختلاف معنی داری نداشت. بیشترین شاخص سطح برگ و ماده خشک تولیدی در ارقام به ترتیب در شرایط مصرف 135 و 180 کیلوگرم در هکتار به دست آمد. مصرف بیشتر نیتروژن افزایش معنی داری را باعث نشد. بیشترین تعداد طبق و تعداد دانه در طبق نیز به ترتیب با مصرف 180 و 135 کیلوگرم نیتروژن در هکتار به دست آمد و مصرف نیتروژن بیشتر افزایش معنی داری را در این صفات باعث نشد. افزایش مصرف نیتروژن باعث افزایش عملکرد دانه و روغن در گلرنگ شد. بیشترین عملکرد دانه و روغن معنی دار نیز مربوط به تیمار 180 کیلوگرم نیتروژن مصرفی در هکتار بود. تعداد طبق و تعداد دانه در طبق همبستگی بالاتری با عملکرد دانه داشتند. با توجه به نتایج این پژوهش، می توان افزایش عملکرد گلرنگ را با افزایش مصرف کود نیتروژنی تا 180 کیلوگرم در هکتار انتظار داشت.
    کلید واژگان: اجزای عملکرد, شاخص سطح برگ, عملکرد بیولوژیک, عملکرد روغن, کود اوره
    Khadijeh Nazari Sendi, Seyed Ali Mohammad Modarres-Sanavy *, Seyed Farhad Saberali, Ali Mokhtassi-Bidgoli
    This study was conducted to examine the interaction between cultivars and the nitrogen fertilizer applied to spring safflower growth and yield. It was performed as a factorial experiment within a randomized complete block design with three repetitions at the experimental field of the Faculty of Agriculture at Tarbiat Modares University during the 2021 crop season. The treatments included two safflower cultivars, Parnian and Goldasht, and six levels of pure nitrogen (0, 45, 90, 135, 180, and 225 kg/ha). The cultivar influenced the leaf area index and the number of capitula per unit area, while nitrogen fertilizer affected all traits significantly. The leaf area index was approximately 25% higher in the Parnian than the Goldasht cultivar. However, there was no significant difference in dry matter production between the cultivars. The highest leaf area index and dry matter were observed under 135 and 180 kilograms of nitrogen per hectare, respectively, and higher nitrogen did not result in significant increases. The highest number of capitula and seeds per capitula were obtained with 180 and 135 kg/ha, respectively, and further nitrogen did not significantly increase these traits. The increasing nitrogen enhanced seed and oil yield in safflower, with the highest significant yields obtained at the 180 kilograms per hectare of nitrogen. The number of capitula and seeds per capitula had a higher correlation with seed yield. Based on the results of this study, an increase in safflower yield can be expected with an increase in nitrogen fertilizer up to 180 kilograms per hectare.
    Keywords: Biological Yield, Leaf Area Index, Oil Yield, Urea Fertilizer, Yield Components
  • Fatemeh Fayyaz, Mehdi Aran *, Seyed Ali Mohammad Modarres-Sanavy, Dariush Ramezan
    The seeds of the medicinal plant dragon's head are an excellent source of fiber, oil, and protein, and are used to treat a variety of conditions, including certain nervous disorders, liver diseases, and kidney diseases. This study aimed to determine the effects of foliar application of various nano-chelate and chemical boron fertilizers on morphological indices of the dragon's head (Lallemantia iberica). This study employed a completely randomized design with nano-chelate (500, 1000, and 1500 mg/l) and boric acid (1000, 2000, and 3000 mg/l) treatments, in addition to a control group. The results demonstrated that the investigated treatments had a significant effect on the majority of dragon's head indices. The highest inflorescence length (43.66 cm) and number of cycles in the main branch (28.56) were observed in the boric acid treatment with 3000 mg/l of boric acid. The highest number of lateral branche, flower cycle per plant, and seed weight per plant, 1000-seed weight, and seed yields were obtained at 3000 mg/l of boric acid and 1500 mg/l of nano-chelated treatments, respectively. The highest number of seed per plant, plant dry weight, and biological yield were obtained in the treatments of 2000 and 3000 mg/l of boric acid and 1500 mg/l of nano-chelated boron fertilizers, respectively. Application of boron fertilizers significantly increased the nitrogen, phosphorus, potassium, and boron concentrations in the treated plants. In general, foliar application of boron micronutrient increased the yield and improved the indices of dragon’s head. Consequently, the application of nano-fertilizers yielded promising results due to their higher absorption efficiencies at lower concentrations than conventional fertilizers.
    Keywords: Dragon's Head, Nano-Fertilizers, Plant Nutrition, Yield
  • کیمیا مومنی شیجانی، سید علی محمد مدرس ثانوی*، علی حیدرزاده، امیرمحمد عابدی

    با توجه به بحران آب و نیاز روزافزون مصرف کنندگان به روغن، لزوم مطالعات به جهت بهبود تولید دانه های روغنی و در راستای بهبود تغذیه و سلامت جامعه مشهود است بدین منظور این پژوهش با هدف بررسی عملکرد و ترکیبات روغن کاملینا تحت تاثیر محلول پاشی اوره و رژیم های آبیاری به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح  بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در سال زراعی 1400-1399 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه تربیت مدرس اجرا شد. در این پژوهش عوامل بررسی شده شامل رژیم های مختلف آبیاری در زمان گلدهی گیاه در چهار سطح به عنوان عامل اصلی  تعریف شد. این سطوح شامل آبیاری مطلوب (بدون تنش)، کم آبی ملایم، کم آبی متوسط و کم آبی شدید بود. که به ترتیب آبیاری تا زمانی ادامه یافت که رطوبت قابل استفاده گیاه در منطقه ریشه به 20، 40، 60 و 80 درصد برسد و سپس ادامه آبیاری تا حد ظرفیت زراعی مزرعه و عامل فرعی شامل کاربرد کود نیتروژن از منبع اوره به صورت محلول پاشی برگی در شش سطح (1%، 2%، 3%، 4% و محلول پاشی آب مقطر و عدم محلول پاشی) بود. با توجه به نتایج این پژوهش مشاهده شد که در شرایط آبیاری مطلوب، عملکرد دانه و مقدار روغن بیشترین مقدار را نشان دادند. عملکرد دانه در شرایط کم آبی ملایم نسبت به شاهد (آبیاری مطلوب) 83/12 درصد کاهش داشت و محلول پاشی اوره 1، 2، 3 و 4 درصد نیتروژن نسبت به شاهد (عدم محلول پاشی) به ترتیب 23/18، 95/27، 30/16 و 74/11 درصد عملکرد دانه را افزایش داد. استفاده از محلول پاشی کود اوره با غلظت 3% نیتروژن منجر به افزایش بیشتری در عملکرد دانه و مقدار روغن نسبت به سایر غلظت ها شد. عملکرد روغن در شرایط کم آبیاری ملایم و متوسط نسبت به شاهد (آبیاری مطلوب) به ترتیب 42/4 و 23/21 درصد کاهش داشت. همچنین محلول پاشی اوره 1، 2 و 3 درصد نیتروژن نسبت به شاهد (عدم محلول پاشی) به ترتیب 85/23، 37/35 و 81/23 درصد عملکرد روغن را افزایش داد. تیمار کم آبی ملایم و محلول پاشی اوره 4 درصد نیتروژن بیشترین مقادیر اسید چرب پالمیتیک، استئاریک، اولئیک و لینولئیک را ایجاد کرد. از سوی دیگر، بیشترین مقدار اروسیک اسید از تیمار آبیاری مطلوب و محلول پاشی اوره 1 درصد نیتروژن به دست آمد.

    کلید واژگان: اسید های چرب, آنتوسیانین, عملکرد دانه, عملکرد روغن, کلروفیل
    Kimia Momeni-Shijani, Seyed Ali Mohammad Modarres-Sanavy *, Ali Heidarzadeh, Amirmohammad Abedi
    Introduction

    Oilseeds are rich in fatty acids, hence they are of paramount importance. Fats and oils are recognized as primary sources of energy in human nutrition. Additionally, fat-soluble vitamins, which play a crucial role in maintaining human health, are supplied through the consumption of oilseeds in the body. Therefore, studying and researching oilseeds and their importance in today's nutrition is crucial. Camelina is an oilseed product belonging to the Brassicaceae family, which can adapt well to various environments and produce suitable oil for biological purposes. Due to its appropriate composition of unsaturated fatty acids such as oleic acid (omega-9), linoleic acid (omega-6), alpha-linolenic acid (omega-3), and low levels of saturated fatty acids, it is considered one of the highest quality edible oils.

    Materials and Methods

     This research aimed to investigate the performance and composition of camelina oil under the influence of urea foliar application and irrigation regimes in a split plot arrangement in randomized complete block design with three replications during 2021 growing season at the research farm of the Faculty of Agriculture, Tarbiat Modares University. In this study, the examined factors included different irrigation regimes at the flowering stage at four levels defined as the main factor. These levels included optimal irrigation (no stress), mild water deficit stress, moderate water deficit stress, and severe water deficit stress. Irrigation continued until the plant's available moisture in the root zone reached 20, 40, 60, and 80 percent, respectively, and then irrigation continued to the field capacity. The secondary factor included the application of nitrogen fertilizer from urea source as foliar spray at six levels (0% (distilled water spray), 1%, 2%, 3%, 4%, and no foliar spray (control)).

    Results and Discussion

    Under optimal irrigation conditions, seed yield and oil content showed the highest values, with the optimal irrigation treatment exhibiting the highest yield. In mild water deficit stress conditions, seed yield decreased by 12.83% compared to the control (optimal irrigation), while foliar application of nitrogen at concentrations of 1%, 2%, 3%, and 4% increased seed yield by 18.23%, 27.95%, 16.30%, and 11.74%, respectively, compared to the control (no foliar spray). In mild water deficit stress conditions, the use of nitrogen foliar spray at a concentration of 3% resulted in a greater increase in grain yield and oil content compared to other concentrations. Oil yield decreased by 4.42% and 21.23% in mild and moderate water deficit stress conditions, respectively, compared to the control (optimal irrigation). Additionally, foliar application of urea at concentrations of 1%, 2%, and 3% increased oil yield by 23.85%, 35.37%, and 23.81%, respectively, compared to the control (no foliar spray). Under severe water deficit stress conditions, the treatment with 2% nitrogen concentration led to the highest amount of seed oil, chlorophyll a, and chlorophyll b. Regarding the anthocyanin content, under severe water deficit stress conditions, foliar application of nitrogen at a concentration of 1% resulted in a greater increase in anthocyanin content compared to other treatments.

    Conclusion

    In optimal irrigation conditions, grain yield and oil content showed the highest values. In mild water deficit stress conditions, the use of foliar spraying of urea fertilizer with a concentration of 3% nitrogen led to a greater increase in grain yield and oil content than other concentrations. In severe water deficit stress conditions, urea fertilizer treatment with 2% nitrogen concentration resulted in the highest amount of  oil content and chlorophyll a and b.

    Keywords: Anthocyanin, Chlorophyll, Fatty Acids, Grain Yield, Oil Yield
  • نرگس دولتمند شهری، سید علی محمد مدرس ثانوی*، محمد حسین میرجلیلی، علی مختصی بیدگلی
    به منظور بررسی تاثیر قارچ مایکوریزا و کود فسفر بر گیاه خیار تلخ تحت رژیم های مختلف آبیاری، آزمایشی در سال 1399 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه تربیت مدرس به صورت اسپلیت فاکتوریل بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. سه رژیم آبیاری شامل آبیاری کامل، کم آبیاری متوسط و کم آبیاری شدید در کرت های اصلی و ترکیب فاکتوریل دو گونه قارچ Glomus mosseae و Glomus intraradices همراه با شاهد (بدون قارچ) و یک میزان فسفر به همراه شاهد بدون فسفر در کرت های فرعی به صورت تصادفی قرار گرفت. نتایج نشان داد تحت تنش کم آبیاری عملکرد میوه، کلروفیل کل، فسفر برگ و درصد کلونیزاسیون نسبت به آبیاری کامل کاهش و پرولین، مالون دی آلدهید، نشت یونی برگ، آنزیم های کاتالاز و آسکوربات پراکسیداز و کوماریک اسید میوه افزایش داشت. کاربرد قارچ های مایکوریزا و کود فسفر در شرایط کم آبیاری و آبیاری کامل باعث کاهش مالون دی آلدهید و بهبود عملکرد میوه و سایر صفات شد. بیشترین عملکرد میوه (27/3133 گرم بر متر مربع) به بوته های تحت تلقیح با گونه Glomus mosseae و کاربرد فسفر در شرایط آبیاری کامل اختصاص داشت. بیشترین مقدار کوماریک اسید میوه (تقریبا 11 پی پی ام) مربوط به بوته های تحت تلقیح با گونه Glomus mosseae در شرایط مصرف و عدم مصرف کود فسفر تحت شرایط کم آبیاری شدید بود. طبق نتایج به دست آمده می توان کاربرد دو گونه Glomus mosseae وGlomus intraradices و عنصر فسفر کافی را جهت بهبود عملکرد و کیفیت میوه خیار تلخ تحت تنش کم آبیاری و آبیاری کامل پیشنهاد کرد.
    کلید واژگان: آنزیم های آنتی اکسیدانی, پرولین, ترکیب فنولیک میوه, خیار تلخ, نشت یونی برگ
    Narges Dolatmand Shahri, Seyed Ali Mohammad Modarres-Sanavy *, Mohammad Hossein Mirjalili, Ali Mokhtassi-Bidgoli
    n order to investigate AMF and phosphorus fertilizer effects on bitter gourd under different irrigation regimes, an experiment was conducted in the research farm of the faculty of agriculture of Tarbiat Modares university in 2020 as a split factorial based on a randomized complete blocks design with three replications. Three irrigation regimes including full irrigation, moderate irrigation deficit, and severe irrigation deficit were randomized in the main plot units and the factorial combination of two species of fungi Glomus mosseae and Glomus intraradices along with control (without fungi) and an amount of phosphorus with a control without phosphorus was randomly placed in the sub-plot units. The results showed that under water dificit stress, fruit yield, total chlorophyll, leaf phosphorus, and colonization percentage decreased compared to full irrigation, and proline, MDA, leaf ion leakage, CAT and APX enzymes, and coumaric acid increased. The use of AMF and phosphorus fertilizer under full and low irrigation conditions reduced MDA and improved fruit yield and the other investigated plant traits. The highest fruit yield (3133.27 g.m-2) was allocated to the plants under inoculation with Glomus mosseae species and phosphorus application under full irrigation regime. The highest amount of fruit coumaric acid (almost 11 ppm) was obsereved in inoculated plants with Glomus mosseae species and application and non-application of phosphorus fertilizer under severe irrigation deficit. According to the obtained results, it is possible to suggest the use of two species of Glomus mosseae and Glomus intraradices and sufficient phosphorus element to improve the yield and quality of bitter gourd fruit under water dificit stress and full irrigation.
    Keywords: Antioxidant Enzymes, bitter gourd, fruit phenolic composition, leaf ion leakage, proline
  • علی حیدرزاده *، سید علی محمد مدرس ثانوی

    گیاه سیر، یک گیاه پیازی شکل متعلق به جنس آلیوم، خانواده آلیاسه بوده و به‏عنوان ادویه به غذا از دیرباز اضافه می‏شود. سیر خواص ضدباکتریایی، ضدویروسی، ضد قارچی و ضدانگلی دارد و موجب افزایش فعالیت سیستم ایمنی می‏شود. همچنین، باعث افزایش جذب و کارایی غذا می‏شود. سیر به دلیل سازگاری با شرایط مختلف آب و هوایی، در اکثر استان‏های ایران از جمله همدان، کرمانشاه، مازندران، کرمان و خوزستان کشت می‏شود لذا یک گیاه بسیار باارزش غذایی بالا در ایران میباشد. به منظور بررسی واکنش سیر به محلول پاشی ترکیبات مختلف اسیدهای آمینه در سال زراعی 98-1397 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه تربیت مدرس پژوهشی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار اجرا گردید. تیمارهای مورد بررسی شامل: 1) آرژنین+ اسیدآسپارتیک، 2) آرژنین+والین، 3) آرژنین+تیروزین، 4) آرژنین+لوسین، 5) اسیدآسپارتیک +والین، 6) اسیدآسپارتیک+تیروزین، 7) اسیدآسپارتیک+لوسین، 8) والین+تیروزین، 9) والین+لوسین، 10) تیروزین+لوسین، 11) اسید آمینه تجاری، 12) آب مقطر و 13) شاهد (بدون استفاده از هیچ ترکیبی) بود. نتایج نشان داد که کاربرد ترکیبات مختلف اسیدهای آمینه سبب افزایش عملکرد در سیر شد به طوری که محلول پاشی اسیدآسپارتیک و لوسین (با تولید 054/13 تن در هکتار وزن تر سوخ و 267/12 تن در هکتار وزن تر سیرچه) بیش ترین وزن تر سوخ و سیرچه را داشت که با تیمارهای اسیدآسپارتیک و تیروزین (با تولید 2/12 تن در هکتار سوخ و 683/9 تن در هکتار سیرچه)، آرژنین و لوسین (با تولید 129/12 تن در هکتار سوخ و 425/9 تن در هکتار سیرچه) و اسیدآسپارتیک و والین (با تولید 425/11 تن در هکتار سوخ و 256/9 تن در هکتار سیرچه) اختلاف معناداری نداشت. همچنین بیش ترین سرعت فتوسنتز از محلول پاشی اسیدآسپارتیک و لوسین با 58/10 میکرو مول CO2 در مترمربع بر ثانیه به دست آمد. بالاترین فعالیت آنزیم کاتالاز از کاربرد آرژنین با اسیدآسپارتیک (U mgFW-1 9064) مشاهده شد در حالی که فعالیت آنزیم پراکسیداز در تیمارهای اسیدآسپارتیک و والین (U mgFW-1 517)، آرژنین و تیروزین (U mgFW-1 511) و آرژنین و لوسین(U mgFW-1 496) بیش تر از سایر تیمارها بود. به طور کلی، با توجه به نتایج این پژوهش به نظر می رسد محلول پاشی اسیدهای آمینه با افزایش راندمان انرژی در گیاه (ذخیره انرژی گیاه در راستای تولید اسیدهای آمینه) و همچنین افزایش سرعت فتوسنتز و در نتیجه کمک به گیاه سبب افزایش عملکرد می شود. در بین بررسی ترکیبات مختلف اسیدهای آمینه، ترکیب اسیدآسپارتیک و لوسین بیش‎تر از سایر ترکیبات عملکرد سوخ سیر (بعنوان عملکرد اقتصادی سیر) را افزایش داد و به عنوان تیمار برتر در این پژوهش معرفی می شود.

    کلید واژگان: اسید آمینه تجاری, آرژنین, آسپارتیک اسید, تیروزین, لوسین, والین
    Ali Heidarzadeh *, Seyed Ali Mohammad Modarres-Sanavy
    Background and Objectives

    Garlic is one of the most widely employed condiments in cooking. It has been found to possess important biological properties with high therapeutic potential, which is influenced by the mode of its utilization, preparation, and extraction. It has been attributed with antioxidant, anti-inflammatory, and immunomodulatory capacities. Garlic, in particular its organosulfur compounds, can maintain immune system homeostasis through positive effects on immune cells, especially by regulating cytokine proliferation and expression. Amino Acids are the building units of proteins. There are about 300 amino acids occur in nature. Only 20 of them enter in proteins synthesis. Amino acids are essential nutrients for plant growth. Due to the characteristics of amino acids, they have a unique promotion effect on plant growth, especially on photosynthesis. Amino acids are good organic nitrogen sources in plant. They can be directly absorbed and utilized by cells, promote protein synthesis, and have a good effect on the growth. Spraying or irrigating amino acid nutrient liquid fertilizer can increase the element of various nutrients required in the plant, aggravate the accumulation of dry matter and the speed and quantity of the operation from the root or leaf to other parts, and adjust the proportion and balance of macroelement, trace element and other nutrients. Thus, the normal growth of the plant will be regulated. Many studies proved that amino acids play a positive role in enhancing the plant yield and quality when they are sprayed at different growth stages. This research was done to study effect of different amino acids compound on the quantitative and qualitative characteristics of garlic.

    Materials and Methods

    The experiment was performed at three replications in a completely randomized blocks design in the Research Field of Tarbiat Modares University during the 2018-19 growing season. The experimental treatments included: 1) Arginine + Aspartic acid 2) Arginine + Valine 3) Arginine + Tyrosine 4) Arginine + Leucine 5) Aspartic acid + Valine 6) Aspartic acid + Tyrosine 7) Aspartic acid + Leucine 8) Valine + Tyrosine 9) Valine + Leucine 10) Tyrosine + Leucine 11) Trade amino acid 12) Distilled water 13) No amino acid (control).

    Results

    The results showed that the maximum bulb fresh weight (13.054 t ha-1) and photosynthetic rate (10.58 µmol m-2s-1) was obtained from the aspartic acid + leucine. Also, the highest catalase activity was observed in the use of arginine with aspartic acid (9064 U mgFW-1), while the peroxidase activity was higher in the aspartic acid + valine (517 U mgFW-1), arginine + and tyrosine (511 U mgFW-1) and arginine + leucine (496 U mgFW-1) treatments.

    Discussion

    In general, it seems that foliar spraying of amino acids increases the plant's energy efficiency (plant energy storage for the production of amino acids) and also increases the photosynthesis rate and thus helps the plant to increase the yield of the plant. Among the investigation of different combinations of amino acids, the combination of aspartic acid and leucine increased the performance more than other combinations and is introduced as the best treatment.

    Keywords: Arginine, Aspartic acid, Leucine, Trade amino acid, Tyrosine, Valine
  • سارا امینی پاک سلطانی، سید علی محمد مدرس ثانوی*، کمال سادات اسیلان

    هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر بیوچار و سرکه چوب در تغذیه گیاه سویا به عنوان گیاهی پراهمیت در زمینه تولید روغن و پروتیین مورد نیاز انسان است، که از این طریق تاثیر این دو تیمار بر مقاومت گیاه به تنش خشکی به عنوان تنش مطرح محیطی در ایران شناخته شود. به  این منظور آزمایشی به صورت کرت های یک بار خردشده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در طول فصل زراعی 1398 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی تربیت مدرس انجام شد. عامل اصلی این آزمایش شامل چهار رژیم آبیاری (تنش کمبود آب شدید، متوسط و ملایم و آبیاری مطلوب) و عامل فرعی شامل مواد ضد تنش یعنی سه غلظت سرکه چوب (غلظت های ppm5000، ppm10000 وppm 15000) و یک سطح بیوچار (5 تن در هکتار) و تیمار شاهد (بدون مواد ضد تنش) بودند. تنش کمبود آب در اوایل گلدهی گیاه اعمال شد. نتایج نشان داد تنش کمبود آب باعث کاهش معنی داری بر صفات ارتفاع، سطح برگ، تعداد غلاف در بوته، عملکردهای بیولوژیک، دانه، کاه، روغن و وزن هزار دانه شد. به طورکلی تیمار کودی (شامل سطوح سرکه چوب و بیوچار) در جدول آنالیز واریانس برای صفات ارتفاع بوته، تعداد غلاف و عملکرد کاه معنی دار نبود، اما بر سایر صفات اثر معنی داری داشت. ترکیب تیماری روی سطح برگ و عملکردهای بیولوژیک، دانه و روغن در سطح 1% معنی دار بود. به طورکلی استفاده از بیوچار در شرایط مطلوب آبیاری و سرکه چوب در شرایط تنش کمبود آب موجب بهبود عملکرد و اجزای عملکرد گیاه به تنش شده است.

    کلید واژگان: اجزای عملکرد, تنش خشکی, دانه های روغنی, رژیم های آبیاری, کودهای آلی
    Sara Amini Pak Soltani, Seyed Ali Mohammad Modarres-Sanavy *, Kamal Sadat Asylan
    Introduction

    Iran with an average rainfall of 240 mm per year is classified as arid and semi-arid regions of the world, so the occurrence of drought stress during plant growth is inevitable. In order to investigate the effect of biochar and wood vinegar on quantitative and qualitative characteristics of soybean under low irrigation stress, an experiment was conducted as split plots in a randomized complete block design with three replications during the 1398 crop season in the research farm of Tarbiat Modares, Faculty of Agriculture. The aim of this study was to investigate the effect of biochar and wood vinegar as organic sources on soybean nutrition as an important plant in the production of oil and protein needed by humans, through which the effect of these two treatments on plant resistance to water deficit stress.

    Materials and methods

    The main factors of this experiment were four irrigation regimes (Optimal irrigation, mild, medium, and severe irrigation deficit: withholding irrigation until the soil moisture content at plant root zone reaches 85, 65, 45 and 25%, of the soil available water respectively, and then irrigation to the field capacity). Water deficit stress was applied at the beginning of flowering of the plant and the sub-factors were anti-stress materials, ie three concentrations of wood vinegar (concentrations of 5000 ppm, 10000 ppm and 15000 ppm) and a biochar surface (5 t / ha) and control treatment (without anti-stress materials). Before planting, wood and biochar treatments were sprayed on soil surface according to the ratio of each experimental unit and post-growing wood vinegar treatment was applied at three-leaf, early flowering and podding stages as foliar application. Yield and yield components including plant height, plant leaf area, number of plant pods, 1000-seed weight and biological yields, seeds, straw and oil and greenness index were measured.

    Results and discussion

    The results showed that drought stress had a significant effect on height, plant leaf area, number of pods per plant, biological yields, grain yield, straw and oil yield and 1000-seed weight and decreased with the application of water deficit stress. Fertilizer treatments were not significant on plant height, pod number and straw yield but had a significant effect on other traits. The interaction effects of irrigation and fertilizer treatments on plant leaf area, biological yield, grain yield and oil yield were significant.

    Conclusions

    The results of this study showed that the occurrence of drought stress has a negative effect on yield and yield components of soybeans. The highest plant leaf area, biological, grain and oil yield in optimal irrigation were related to biochar fertilizer treatment. According to the results of the study, it seems that in conditions of water shortage stress, the use of biochar will not be very beneficial. In these conditions, the use of wood vinegar is recommended for mild, moderate and severe water deficiency, maximum plant leaf area and biological, grain and oil yields were observed with the use of wood vinegar. Researchers have identified pyroligneous acid as a turning point in organic farming that has a major impact on the management and growth of maize and soybeans (Coffman et al., 2005). Wood vinegar and biochar, as organic matter and naturally derived habitat, can be redirected to improve crop yields under environmental stress.

    Keywords: Drouth stress, Irrigation regimes, Oil seeds, Organic fertilizers, Yield components
  • طاهره دریکوند، سید علی محمد مدرس ثانوی*، مجید آقاعلیخانی، علی حیدرزاده
    به منظور بررسی محلول پاشی پتاسیم سیلیکات، کلسیم کلراید و نانو سیلیس بر عملکرد، اجزای عملکرد و برخی صفات فیزیولوژیکی ذرت شیرین تحت رژیم های آبیاری، آزمایشی به صورت کرت های خرد شده و در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در سال زراعی 1396 انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل رژیم آبیاری در سه سطح آبیاری مطلوب، کم آبیاری متوسط و کم آبیاری شدید، به ترتیب آبیاری بعد از تخلیه 35، 55 و 75 درصد آب قابل استفاده در منطقه ریشه به عنوان عامل اصلی و محلول پاشی پتاسیم سیلیکات یک و دو در هزار لیتر آب، نانوسیلیس یک در هزار لیتر آب، کلسیم کلراید یک و دو در هزار لیتر آب، محلول پاشی آب خالص و بدون محلول پاشی به عنوان عامل فرعی بودند. نتایج نشان داد که بیشترین عملکردهای دانه (kg ha-16588)، زیستی (kg ha-136050) و علوفه خشک (kg ha-130417) از اثر اصلی محلول پاشی پتاسیم سیلیکات با غلظت یک در هزار لیتر آب به دست آمد. در شرایط کمبود آب، کاربرد پتاسیم سیلیکات توانست میزان عملکرد دانه را به طور معنی داری افزایش دهد، به طوریکه پتاسیم سیلیکات در شرایط آبیاری مطلوب، کم‏آبیاری متوسط و شدید، به ترتیب هفت، 25 و 49 درصد عملکرد دانه را نسبت عدم محلول‎پاشی افزایش داد. این میزان افزایش در شرایط رژیم آبیاری شدید برای کلسیم کلراید و نانوسیلیس، به ترتیب %22/9- و %82/9 نسبت به شاهد بودند. بنابراین با توجه به نتایج این پژوهش می‏توان بیان کرد که محلول‏پاشی پتاسیم سیلیکات، از کارایی بیشتری در شرایط کم‏آبیاری در ذرت شرین برخودار بود.
    کلید واژگان: رژیم آبیاری, سیلیسیم, عملکرد دانه, کارتنوئید, کلروفیل
    Tahereh Drikvand, Seyed Ali Mohammad Modarres-Sanavy *, Majid Aghaalikhani, Ali Heidarzadeh
    Effect of potassium-silicate, calcium chloride and nano-silicate spray was investigated on yield, yield components and some physiological properties of sweet corn under irrigation regimes in a split plot experiment based on a complete block design with three replications in 2017. Experimental treatments were irrigation regimes as optimal irrigation, moderate and severe water deficit stresses, irrigation after 35%, 55% and 75% depletion of available water in the root zone as the main factor and foliar applications of 1000 and 2000 ppm potassium silicate and calcium chloride , 1000 ppm  nano-silica, pure water and without foliar application as sub plots. The highest grain (6588 kg ha-1), biomass (36050 kg ha-1) and dry forage (30417 kg ha-1) yields were obtained from the main effect of foliar application of 1000 ppm potassium silicate. In water deficit conditions, application of potassium silicate significantly increased grain yield, so that potassium silicate in optimal irrigation conditions, moderate and severe irrigation increased grain yield 7, 25 and 49% compared to non-foliar application, respectively. In intensive irrigation regime the conditions, these increases were -9.29 and 9.82%, for calcium chloride and nano-silica, compared to the control (without foliar). Therefore, according to the results of this study, it can be stated that foliar application of potassium silicate was more efficient in deficit irrigation conditions in sweet corn.
    Keywords: Carotenoid, Chlorophyll, Irrigation regimes, Grain yield, Silicon
  • حسین ابراهیمی اسبورزی، سید علی محمد مدرس ثانوی*، ابوالفضل باغبانی آرانی، رضوان کرمی برزآباد

    به منظور بررسی اثرات تنش کم آبی و انواع کودهای نیتروژن بر عملکرد ماده خشک و اسانس و ترکیبات آن در گیاه نعناع فلفلی، آزمایشی به صورت کرت های خردشده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه تربیت مدرس در سال 1397 اجرا گردید. تیمارهای آزمایشی شامل سه رژیم آبیاری (آبیاری در حد ظرفیت مزرعه و به ترتیب بعد از تخلیه 25، 40 و 55 درصد آب قابل استفاده در منطقه ریشه) به عنوان عامل اصلی و شش تیمار کودی بر اساس نیتروژن موردنیاز گیاه به عنوان عامل فرعی بودند. نتایج نشان داد بالاترین عملکرد ماده خشک و اسانس (74 و 33/3158 کیلوگرم در هکتار) در شرایط آبیاری بعد از تخلیه 25 درصد رطوبت قابل استفاده خاک و با کود اوره حاصل گردید و تنش کم آبی شدید سبب کاهش 44 درصدی عملکرد ماده خشک و اسانس گردید. در این تحقیق 36 ترکیب در اسانس شناسایی گردید که بیشترین درصد مربوط به ترکیبات منتول، منتون، منتوفوران، پیپریتون و منتول استات بود. تنش کم آبی (آبیاری بعد از تخلیه 40 و 55 درصد رطوبت قابل استفاده خاک)، سبب افزایش کیفیت اسانس (افزایش منتول و منتون و کاهش منتوفوران و پولگون) گردید. همچنین کاربرد همه انواع کود نیتروژن، علاوه بر افزایش کیفیت اسانس سبب افزایش عملکرد اسانس نیز گردید. در مجموع می توان نتیجه گرفت تنش آبی متوسط همراه با کاربرد کود نیتروژن (خصوصا اوره به تنهایی و یا به صورت تلفیقی با ورمی کمپوست)، سبب افزایش کیفیت اسانس نعناع فلفلی گردیده است. افزایش کیفیت اسانس در اثر تنش کم آبی، باعث کاهش عملکرد اسانس گردید.

    کلید واژگان: آزوکمپوست, اجزای اسانس, اوره, تنش خشکی, ورمی کمپوست
    Hosein Ebrahimi Sborezi, Seyed Ali Mohammad Modarres Sanavy *, Abolfazl Baghbani Arani, Rezvan Karami Borz Abad

    In order to investigate the effects of water deficit and nitrogen fertilizers on peppermint’s essential oil yield and its compounds, the current experiment was conducted in Research Field of Tarbiat Modares University in 2018, based on split with three replications. The experimental treatments consisted of three irrigation regimes (respectively after depleting 25, 40 and 55% of available water in root growth zone) as the main factor and six fertilizer treatments based on nitrogen requirement as sub-factors. The results showed that the highest essential oil yield was obtained under normal irrigation conditions with urea, while severe water deficit stress caused a reduction of 44% in dry matter and essential oil yield. In this study, 36 compounds were identified in essential oil. The most important components of essential oil were menthol, menthon, menthofuran, piperitone and menthol acetate. Water deficit increased the quality of essential oil (increased menthol and menthon and decreased menthofuran and polygon). In this regard, the use of nitrogen fertilizer increased both the quality and yield of essential oil. In general, it can be concluded that moderate water deficit accompanied with nitrogen fertilizer (urea alone or in combination with vermicompost) might increase the quality of peppermint’s essential oil. Increasing essential oil quality caused by water deficit, reduced quantitative essential oil yield.

    Keywords: Azocompost, Drought stress, essential oil composition, Urea, vermicompost‎
  • علی حیدرزاده*، سید علی محمد مدرس ثانوی

    به منظور مطالعه اثر اسیدهای آمینه مختلف روی عملکرد و صفات بیوشمیایی عدس، آزمایشی در سال زراعی 1397 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه تربیت مدرس به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار اجرا شد. عوامل مورد بررسی شامل نحوه کاربرد آمینواسیدها در سه سطح بذرمال، محلول پاشی و بذرمال + محلول پاشی به عنوان عامل  اول و کاربرد انواع آمینواسیدها در پنج سطح آرژنین، آسپارتیک اسید، پرولین، اسیدآمینه تجاری پروآمین و آب مقطر (شاهد) به عنوان عامل دوم در نظر گرفته شد. مقدار مصرف اسیدهای آمینه یک گرم در لیتر بود. نتایج نشان داد بیش ترین وزن خشک کل به ترتیب از تیمارهای بذرمال و محلوپاشی آسپارتیک اسید (2388 کیلوگرم در هکتار)، محلول پاشی آرژنین (2330 کیلوگرم در هکتار)  و محلول پاشی اسیدآمینه تجاری پروآمین (2219 کیلوگرم در هکتار) به دست آمد. بیش ترین میزان فعالیت آنزیم کاتالاز در تیمار استفاده از آب مقطر به صورت محلول پاشی و کمترین فعالیت آن در کاربرد آرژنین به صورت  بذرمال مشاهده شد. کاربرد اسیدآمینه آسپارتیک اسید با8/718 کیلوگرم در هکتار بیش ترین عملکرد را تولید کرد که بیش از سه برابر عملکرد حاصل از استفاده از آب مقطر (شاهد) بود. کاربرد آرژنین (1/555 کیلوگرم در هکتار)، اسیدآمینه تجاری پروآمین (5/444 کیلوگرم در هکتار) و پرولین (8/327 کیلوگرم در هکتار) به ترتیب در رتبه های بعدی قرار گرفت. کاربرد آسپارتیک اسید به صورت بذرمال و محلول پاشی با بیش ترین عملکرد به عنوان تیمار برتر معرفی می شود.

    کلید واژگان: آرژنین, آسپارتیک اسید, پرولین, حبوبات, کاتالاز
    Ali Heidarzadeh *, Seyed Ali Mohammad Modarres Sanavy
    Introduction

    Lentil is used mainly for human consumption as a source of protein and carbohydrates in soups, stews and vegetarian dishes. It is grown to improve economical returns to producers, diversify and lengthen crop rotations and reduce the requirement for nitrogen fertilizer. Lentil, a member of the legume family, Leguminosae, can supply a significant part of its Nitrogen requirement by fixing Nitrogen from the air when inoculated with the appropriate rhizobial inoculant. The pattern of nutrients in the proximal composition of lentil is similar to that of other grain legumes, but seed protein content (19.5–35.5%) is less than in soybean. Fiber concentration is low and is largely within the seed testa, so the fiber in lentil meal can be reduced if it is de-hulled before grinding. In addition to high-quality protein, essential amino acids, and major minerals, the seed contains iron up to 505 mg kg-1 and zinc up to 330 mg kg-1 on a whole seed basis. Amino acids are help in tissue protein formation. Some amino acids are not synthesized in the body and it is necessary to take them in diet. Lentils contain different amino acids that can be used by most people. This research was carried-out to study effect of different amino acids on the activity of antioxidant enzymes, Proline content and seed yield of lentil in delayed planting.

    Materials and Methods

    The research was conducted as a factorial experiment based on a randomized complete block design with three replications in the Research Farm of Agricultural Faculty, Tarbiat Modares University, through May to July, 2018. The studied factors included mode of application (priming, spraying and priming + spraying) and type of amio acids (Arginine, Aspartic acid, Proline, trade amino acid (proamin) and distilled water (control). Analysis of variance (ANOVA) and also mean comparisons were accomplished using the general linear model (GLM) procedure. LSD procedure at a probability level of 0.05 was used to determine statistically significant differences among treatment means.

    Results and and Discussion

    The results showed that the highest total dry weight was obtained from the application of Arginine spraying (2330 kg ha-1), priming + spraying aspartic acid (2388 kg ha-1) and trade amino acid (2219 kg ha-1). The highest amount of catalase (CAT) activity was observed in the treatment of distilled water by foliar application and its least effective activity was observed in the application of Arginine as priming. The application of aspartic acid as acidic acid with 888.7 kg ha-2 produced the highest yield. As a result, it is more than three times the performance of using distilled water (control). The application of Arginine (555.1 kg ha-2), commercial amine (444.0 kg ha-2) and Proline (327.8 kg ha-2) were established in the next rank, respectively. According to the results of this study, amino acids can reduce the stress of heat. In the absence of amino acid, yield reduction will be higher. Although amino acids are a Nitrogen source, the routine concentrations involved in exogenous supply are so low that its positive effects can be attributable to an increase in Nitrogen availability.

    Conclusion

    Aspartic acid and Arginine due to their role in the Nitrogen cycle and also, due to the fact that amino acids are the building blocks of proteins, improved lentil yield. Therefore, it is recommended to use amino acids to increase the yield of lentils. The application of aspartic acid via both priming and spraying is suggested as the best treatment.

    Keywords: Arginine, Aspartic acid, Catalase, Legume, Proline
  • کیوان فتحی امیرخیز، مجید امینی دهقی*، سید علی محمد مدرس ثانوی، علیرضا رضازاده

    پژوهش حاضر، به منظور بررسی اثر محلول‏پاشی ترکیبات پلی‏آمین بر عملکرد دانه، روغن و اسیدهای چرب در گلرنگ تحت تنش کم آبیاری، به صورت اسپلیت پلات و در قالب طرح بلوک‏های کامل تصادفی با چهار تکرار در مزرعه پژوهشی دانشکده کشاورزی دانشگاه شاهد در سال 96-1395 انجام شد. تیمارهای مورد بررسی شامل آبیاری در دو سطح آبیاری کامل و کم آبیاری (به ترتیب آبیاری پس از تخلیه 50 و 75 درصد رطوبت ظرفیت زراعی) به عنوان عامل اصلی و سطوح محلول‏پاشی ترکیبات پلی‏آمین به عنوان عامل فرعی در 10 سطح شامل محلول‏پاشی با آب (شاهد)، محلول‏پاشی با پوتریسین، اسپرمیدین و اسپرمین هر یک در غلظت‏های (05/0، 1/0 و 2/0 میلی‏مولار) بودند. در هر یک از سطوح آبیاری، محلول‏پاشی پوتریسین به طور معنی‏دار عملکرد دانه و روغن، شاخص برداشت، کارآیی مصرف آب و اسید اولییک را افزایش داد. افزایش سطوح محلول‏پاشی پوتریسین و اسپرمین از 05/0 به 2/0 میلی‏مولار در شرایط تنش کم آبیاری، مقدار عملکرد زیستی را در مقایسه با تیمار شاهد به ترتیب 4/40 و 3/38 درصد افزایش داد. نتایج برش‏دهی اثرمتقابل نشان داد که محلول‏پاشی اسپرمین با بیشترین غلظت (2/0 میلی‏مولار) تحت تنش کم آبی، مقدار مجموع اسیدهای چرب غیراشباع دانه را به طور معنی‏داری افزایش و درصد اسید پالمیتیک را کاهش داد. محلول‏پاشی اسپرمیدین موجب افزایش معنی دار میزان اسید لینولییک روغن گلرنگ در شرایط تنش رطوبتی شد. به طورکلی  به نظر می‏رسد که محلول‏پاشی ترکیبات پلی‏آمین جهت تولید بیشتر عملکرد دانه و روغن، افزایش کارآیی مصرف آب و بهبود کیفیت روغن گلرنگ در شرایط کم آبیاری مناسب باشد.

    کلید واژگان: اسید لینولئیک, تنش آبی, درصد روغن, شاخص برداشت, عملکرد زیستی
    Kayvan Fathi Amirkhiz, Majid Amini Dehaghi *, Seyed Ali Mohammad Modarres Sanavy, Alireza Rezazadeh

    The aim of this study was to investigate the effect of foliar application of polyamine compounds on seed and oil yields and fatty acids production in safflower under deficit irrigation stress. A split plot experiment based on randomized complete block design with four replications was conducted in the research farm of College of Agriculture, Shahed University in 2016-2017. Treatments were irrigation at two levels (normal irrigation and deficit irrigation (irrigation after 50 and 75% depletion of field capacity, respectively) as the main factor and foliar application of polyamine compounds at 10 levels (foliar application with water as control and foliar application with putrescine, spermidin and spermin at 0.05, 0.1 and 0.2 mM concentrations) as secondary factor. At each irrigation level, the putrescine foliar application significantly increased seed and oil yields, harvest index, water use efficiency and oleic acid. Increased levels of putrescine and spermin foliar application ranged from 0.05 to 0.2 mM under deficit irrigation stress conditions resulted in 40.4% and 38.3%, increase in the biological yield respectively, compared to control. Also, foliar application of the highest concentration of spermin (i.e. 0.2 mM) under water deficit stress significantly increased total yield of unsaturated fatty acids and reduced the percentage of palmitic acid. Spermidine foliar application significantly increased linoleic acid yield in safflower oil under water deficit conditions. It can be concluded that foliar application of polyamine compounds can increase seed and oil yields and water use efficiency and improve the quality of safflower oil in deficit irrigation conditions.

    Keywords: Biological yield, harvest index, linoleic acid, oil percentage, water deficit stress
  • علی حیدرزاده، سید علی محمد مدرس ثانوی*، حسین ابراهیمی اسبورزی

    به منظور مطالعه اثر بذرمال و محلول پاشی اسید های آمینه مختلف بر روی عملکرد و اجزای عملکرد عدس، آزمایشی در سال زراعی 1397 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه تربیت مدرس به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار اجرا شد. عوامل مورد بررسی شامل نحوه کاربرد آمینواسیدها در سه سطح بذرمال، محلول پاشی و بذرمال+محلول پاشی به عنوان عامل اول و کاربرد انواع آمینواسیدها در پنج سطح آرژنین، آسپارتیک اسید، پرولین، اسیدآمینه تجاری و آب مقطر (شاهد) به عنوان عامل دوم در نظر گرفته شد. مقدار مصرف اسیدهای آمینه یک گرم در لیتر بود. نتایج نشان داد بیشترین کلروفیل کل، کلروفیل a و کلروفیل b از بذرمال با آسپارتیک اسید به ترتیب با 18/16، 92/ 13 و 53/2 میلی گرم در گرم وزن تر برگ به دست آمد. بذرمال و محلول پاشی با اسید آسپارتیک با 11/13 غلاف در بوته بیشتر از سایر تیمارها بود. کاربرد اسیدآمینه آسپارتیک اسید با 88/71 گرم در متر مربع بیشترین عملکرد را تولید کرد که بیش از سه برابر عملکرد حاصل از استفاده از آب مقطر (شاهد) بود. کاربرد آرژنین (51/ 55 گرم در متر مربع)، اسیدآمینه تجاری (45/44 گرم در متر مربع) و پرولین (78/32 گرم در متر مربع) به ترتیب در رتبه های بعدی قرار گرفت. کاربرد آسپارتیک اسید به صورت پرایمینگ و محلول پاشی با بیشترین عملکرد به عنوان تیمار برتر معرفی می شود.

    کلید واژگان: آرژنین, آسپارتیک اسید, پرولین, شاخص برداشت, عملکرد بذر, کلروفیل
    Ali Heidarzadeh, Seyed Ali Mohammad Modarres-Sanavy *, Hossein Ebrahimi Esborezi
    Introduction

    Lentil is used mainly for human consumption as a source of protein and carbohydrate in soups, stews and vegetarian dishes. It is grown to improve economic returns to producers, diversify and lengthen crop rotations, and reduce nitrogen fertilizer requirement. Lentil, a member of the legume family, Leguminosae, can supply a significant portion of its nitrogen requirement by fixing nitrogen from the air when it is inoculated with the appropriate rhizobial inoculant. The pattern of nutrients in the proximal composition of lentil is similar to that of other grain legumes, but with seed protein content of 19.5–35.5%. Fiber concentration is low and is largely within the seed testa, so the fiber in lentil meal can be reduced if it is de-hulled before grinding. In addition to high-quality protein, essential amino acids, and major minerals, its seed contains iron up to 505 mg per kg and zinc up to 330 mg per kg on a whole seed basis. Amino acids help in tissue protein formation. Some amino acids are not synthesized in the body and it is necessary to take them in diet. Lentils contain different amino acids that can be used by most people. This research was carried out to study the effect of different Amino Acids on the activity of antioxidant enzymes, proline content and seed yield of Lentil in delayed planting. 

    Materials and Methods

    In order to study the effect of different amino acids on yield and biochemical traits of lentil, a factorial experiment was conducted based on a randomized complete block design with three replications in the research farm of agricultural faculty, Tarbiat Modares University, through May to July 2018. The factors studied included mode of application (priming, spraying and priming+spraying) and type of amino acids (Arginine, Aspartic acid, Proline, trade amino acid and distilled water (control)). The amount of amino acids used was 1 g per liter. In this study, leaf, stem, pod and total fresh weight, leaf area, leaf to stem, chlorophyll content (a, b and total), the number of pods per square meter, 1000 grain weight, harvest index and seed yield were determined. Statistical analysis of data was performed using SAS software version 9.4. To compare the means, the least significant difference (LSD) test was used at a 5% probability level. Also Excel software was used to obtain different equations and draw curves and chartsharts. 

    Results and Discussion

    The results showed that the highest total chlorophyll (16.18 mg gF.W-1), chlorophyll a (13.92 mg gF.W1) and chlorophyll b (2.53 mg gF.W-1) was obtained from the priming with aspartic acid. The number of pods per plant (13.11) was more than the others in priming and spraying with aspartic acid. Amino acid application produced more leaf than control (distilled water). The arginine, aspartic acid, proline and commercial amino acids produced 46, 55, 20 and 52% more leaf fresh weight, respectively. The application of aspartic acid with 88.87 g m-2 produced the highest yield (more than three-fold relative to the control), followed by the application of arginine (55.51 g m-2), commercial amine (44.4 g m-2) and proline (32.78 g m2). The application of aspartic acid via both priming and spraying is suggested as the best treatment. 

    Conclusion

    Plants create amino acids from primary elements they absorb from the environment. Carbon and oxygen are obtained from the air. Hydrogen and nitrogen are obtained from the soil. Inside the plant, amino acids are formed through metabolic pathways. Plants, like all other forms of life, require amino acids to create cells. These cells are then used to build various vital parts of a plant like roots and leaves. Amino acids are quite literally the foundation of life, especially when it comes to plants. If plants can utilize supplementary amino acids without creating them out of oxygen, carbon, nitrogen, hydrogen and sometimes sulfur, they would have much more available energy to use where it is necessary. When amino acids are properly applied, the impacts are profound. According to the results of this study, amino acids can reduce the stress of delayed planting. In the absence of amino acid, yield reduction will be higher. The application of aspartic acid via both priming and spraying is suggested as the best treatment.

    Keywords: Arginine, Aspartic acid, Chlorophyll, Harvest index, Proline, Seed yield
  • مجید قنبری، سید علی محمد مدرس ثانوی*، علی مختصی بیدگلی
    مقدمه

    گیاهان دارویی از ارزش و اهمیت خاصی در درمان و پیشگیری از بیماری ها، برخوردار هستند. گیاه پنیرباد دارای خواص تقویت کنندگی، ترمیم کبدی، ضدالتهاب بوده و در درمان برونشیت، آسم، زخم ها، اختلالات عصبی از جمله پارکینسون و آلزایمر سودمند است. ارزیابی کیفیت بذر به عنوان اندام تکثیر گیاهان و مهم ترین نهاده برای تولید محصولات زراعی و دارویی از جایگاه ویژه ای در تولید و کنترل و گواهی بذر برخوردار است. مطالعه خصوصیات جوانه زنی و زیست شناسی بذر گیاهان دارویی و روش های شکستن خواب در آن ها از مطالعات پایه و اولیه اهلی کردن گیاهان دارویی می باشد. در این بین، ساییدن بذر با ساینده ها، پوسته بذر را تغییر داده و سبب نفوذپذیری بذرها نسبت به آب و گازها می شوند. محققین اظهار داشتند که خواب بذرهایی که در پوسته آن ها مواد متابولیکی بازدارنده وجود دارد را می توان به واسطه حذف پوسته بذر از طریق خراش دهی مکانیکی و اسموپرایمینگ کاهش داد. برای این منظور، تاثیر خراش دهی و غلظت های مختلف نیترات پتاسیم در زمان های مختلف بر ویژگی های جوانه زنی و فعالیت آنزیمی بذر پنیرباد مورد ارزیابی قرار گرفت.

    مواد و روش ها

    آزمایش، به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار در سال 1395 در آزمایشگاه گروه زراعت دانشگاه تربیت مدرس انجام گرفت. تیمارهای آزمایش شامل، خراش دهی بذر (عدم خراش دهی و خراش دهی بذر با سنباده نرم)، اسموپرایمینگ از منبع نیترات پتاسیم (صفر، یک، یک و نیم و دو میلی گرم بر لیتر) و مدت زمان اسموپرایمینگ (هشت، 16، 24 و 32 ساعت) بود. آزمایش روی بذر پنیرباد، توده خاش انجام شد. پتری ها در ژرمیناتور در دمای 25 درجه سلیسیوس و در روشنایی کامل به مدت 14 روز قرار داده شدند. در این آزمایش صفات درصد و سرعت جوانه زنی، متوسط جوانه زنی روزانه، میانگین زمان جوانه زنی، بنیه بذر و فعالیت آنزیم های آلفا و بتا آمیلاز اندازه گیری شد.

    یافته ها

    نتایج آزمایش نشان داد که در شرایط خراش دهی، بیشترین درصد جوانه زنی نهایی (47/69 درصد) با پرایمینگ بذر در غلظت یک و نیم میلی گرم بر لیتر نیترات پتاسیم به مدت 19 ساعت به دست آمد. در شرایط خراش دهی، به ازای هر یک میلی گرم بر لیتر نیترات پتاسیم در زمان های 16 و 32 ساعت، 62/0 و 17/1 تعداد بر روز سرعت جوانه زنی افزایش یافت. بیشترین میانگین جوانه زنی روزانه (15/0 تعداد) در غلظت یک و نیم میلی گرم بر لیتر نیترات پتاسیم و زمان 24 ساعت مشاهده شد و با کاهش مدت زمان پیش تیمار به 8 ساعت متوسط زمان جوانه زنی (39/7 روز) کاهش یافت. همچنین، بیشترین متوسط زمان جوانه زنی (35/9 روز) در زمان 32 ساعت پیش تیمار نیترات پتاسیم و بیشترین متوسط زمان جوانه زنی در شرایط عدم خراش دهی (13/9 روز) بوده و با اعمال خراش دهی متوسط زمان جوانه زنی (04/8 روز) کاهش یافت. فعالیت آنزیم های جوانه زنی آلفا و بتا آمیلاز تحت تاثیر غلظت های مختلف نیترات پتاسیم و خراش دهی قرار داشته و در غلظت های بالای نیترات پتاسیم از فعالیت این آنزیم ها کاسته شد.

    نتیجه گیری

    به طور کلی، کاربرد اسموپرایمینگ نیترات پتاسیم، از طریق ارتقاء فعالیت آنزیم های جوانه زنی و بهبود ویژگی های جوانه زنی بذر پنیرباد، موجب افزایش فعالیت آنزیم های هیدرولیزکننده در آندوسپرم بذرها شده که این امر سبب کاهش میانگین زمان جوانه زنی، افزایش سرعت و درصد جوانه زنی می گردد. در مجموع، خراش دهی بذر به همراه استفاده از غلظت های پایین نیترات پتاسیم در زمان های 16 الی 24 ساعت برای شکست خواب بذر گیاه پنیرباد توصیه می گردد.

    جنبه های نوآوری

    1- سرعت و درصد جوانه زنی بذر پنیرباد تحت تاثیر اسموپرایمینگ و خراش دهی پایش گردید.2- نقش آنزیم های جوانه زنی آلفا و بتا آمیلاز در تسریع شکست خواب بذر پنیرباد مطالعه گردید.3- میانگین زمان و متوسط جوانه زنی روزانه طی فرآیند شکست خواب بذر پنیرباد برآورد گردید.

    کلید واژگان: آلفا و بتا آمیلاز, خراش دهی, اسموپرایمینگ, سرعت جوانه زنی, ویتانیا
    Majid Ghanbari, Seyed Ali Mohammad Modarres-Sanavy*, Ali Mokhtassi-Bidgoli
    Introduction

    Medicinal herbs are of particular importance in the treatment and prevention of diseases. Indian Cheese Maker has strengthening, liver repair, anti-inflammatory properties and is useful in the treatment of bronchitis, asthma, wounds, neurological disorders such as Parkinson's and Alzheimer's. Evaluation of seed quality as a propagating organ and the most important input for crop production and medicinal products has a special place in seed production, control and certification. Studying germination and biological properties of seeds of medicinal plants and methods of breaking dormancy in them are among basic and primary studies of domestication of medicinal plants. In the meantime, scrubbing with abrasives changes the integrity of the seed shell and allows the seeds to be permeable to water and gases. The researchers stated that the dormancy of seeds containing inhibitory metabolic materials can be reduced by removing the seed shell through mechanical scarification and osmopriming. For this purpose, the effect of scarification and potassium nitrate on germination and enzymatic properties of Indian Cheese Maker was evaluated.

    Material and Method

    This study was conducted as factorial based on a completely randomized design with three replications during 2015-16 at the laboratory of Department of Agronomy, Tarbiat Modares University. Potassium nitrate solution (0, 0.5, 1 and 1.5 mg.l-1 from KNO3), scarification (un-use and scarification with soft sanding) and osmopriming durations (8, 16, 24 and 32 hour) were experimental factors. The experiment was performed on Indian Cheese Maker seeds, landrace of Khash. Petri dishes were placed in a germinator at 25 ° C and in full lighting for 14 days. In this experiment, germination rate and percentage of germination, mean of germination time and daily germination, seed vigority, alpha and beta amylase were measured.

    Results

    The results of the experiment showed that in scarification, the highest germination percentage (69.47%) was obtained by seed priming at a concentration of 1.5 mg.l-1 potassium nitrate for 19 hours under abrasion. In scarification, germination rate increased at 16 and 32 hour, 0.62 and 1.17 No.day-1 for each mg.l-1 of potassium nitrate. The highest daily mean germination (0.15) was observed at 1.5 mg.l-1 potassium nitrate and 24 hour time and decreased to 8 hours mean germination time (7.39 days) by reducing pretreatment time. Also, the highest mean germination time (9.35 days) was observed in 32 hours pretreatment with potassium nitrate and the highest mean germination time in non-scarification condition (9.13 days) and in scarification condition decreased with mean of germination time (8.04 days). The activity of alpha and beta-amylase germination enzymes was affected by different concentrations of potassium nitrate and scarification and at high concentrations of potassium nitrate the activity of these enzymes decreased.

    Conclusions

    In general, application of potassium nitrate osmopriming, by improving the activity of germination enzymes and increasing seed germination properties of Indian Cheese Maker, increased the activity of hydrolyzing enzymes in the endosperm of germinated seeds, which reduced the mean germination time, increased germination rate and germination percentage. In general, seed scarification with low concentrations of potassium nitrate at 16 to 24 hours is recommended for breaking seed dormancy of Indian Cheese Maker. 

    Highlights

    Germination rate and percentage of Indian Cheese Maker seed were monitored by osmopriming and scarification. The role of α and β amylase germination enzymes in accelerating dormancy breaking of Indian Cheese Maker was studied. Mean time and mean daily germination during the dormancy breaking process of Indian Cheese Maker were estimated.

    Keywords: α, β Amylase, Germination Rate, Osmopriming, Scarification, Withania
  • زینب شرفی، سید علی محمد مدرس ثانوی*، علی حیدرزاده

    یکی از مسایل مهم در شرایط خشک و نیمه خشک، کمبود آب آبیاری و شوری آب و خاک است. به منظور بررسی تاثیر تنش شوری و خشکی، بر خصوصیات کمی و کیفی جوانه زنی گیاهان خرفه، تاج خروس و پنیرک مطالعه ای به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار در آزمایشگاه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه تربیت مدرس در سال 1395 انجام شد. سطوح پتانسیل اسمزی و ماتریک ناشی از تنش شوری (0، 6- و 12- بار) و خشکی (0، 3- و 6- بار) به عنوان عامل اول و گونه های خرفه، تاج خروس و پنیرک مذکور به عنوان عامل دوم در دو آزمایش به صورت مجزا انجام شد. نتایج نشان داد که تمام صفات مورد مطالعه به جز صفت درصد جوانه زنی در گیاه پنیرک، تحت تاثیر اثرات متقابل تنش شوری و خشکی قرار گرفتند. تنش شوری و خشکی موجب کاهش اکثر صفات مورد مطالعه در هر گیاه مورد بررسی شد. در شرایط بدون تنش خرفه و تاج خروس بیشترین میزان درصد جوانه زنی و قدرت سبز شدن گیاهچه را داشتند، با این وجود افزایش فعالیت آنزیم های کاتالاز، پراکسیداز و غلظت پروتئین در گیاه پنیرک به خصوص در تنش شوری 6- بار و خشکی 3- بار حاکی از مقاومت بالاتر این گیاه نسبت به دوگونه دیگر بود. در مورد گیاهان خرفه و تاج خروس تنش شوری و خشکی موجب کاهش جوانه زنی بذور شد که به نظر می رسد، کاهش جوانه زنی در آن ها در نتیجه کاهش قابلیت دسترسی آب یا تداخل با برخی جنبه های متابولیسم همانند تغییر موازنه تنظیم کننده های رشد باشد.

    کلید واژگان: آنزیم های آنتی اکسیدانت, تنش خشکی, تنش شوری, قدرت سبز شدن گیاهچه
    Zeinab Sharafi, Seyed Ali Mohammad Modarres-Sanavy *, Ali Heidarzadeh

    One of the major problems in arid and semi-arid conditions is the lack of irrigation water, and soil and water salinity. In order to investigate the effect of salinity and drought stress on the quantitative and qualitative germination characteristics of portulaca, malva and amaranthus, a study done as factorial in a completely randomized design with three replications in the research laboratory of the Faculty of Agriculture in 2016. In the first experiment first factor was effect of salt stress including NaCl was the effect of osmotic potential level (0, -6 and -12 bar) and the Second factor three weeds spicefic (Portulaca, Malva and Amaranthus). In the second experiment first factor was effect of drought stress including PEG 6000 was the effect of osmotic potential level (0, -3 and -6 bar) and the Second factor three weeds spicefic (Portulaca, Malva and Amaranthus). The results showed that all the studied traits except the germination percentage in cheese plant were affected by the interaction effects of salinity and drought stress. Salinity and drought stress reduced most of the studied traits in each plant. In non-stress conditions, portulaca and amaranthus had the highest percentage of germination and seedling germination vigor, however, increasing the activity of catalase, peroxidase and protein concentrations in cheese plant, especially in salinity stress -6 times and drought-3 times, indicated a higher resistance of this plant than the other two species. In the case of portulaca and amaranthus, salinity and drought stress reduced seed germination, which seems to reduce germination due to reduced water availability or interference with some aspects of metabolism, such as altering the balance of growth regulators.

    Keywords: Antioxidant enzymes, Environmental stresses, electrical conductivity, Germination, Vigor
  • حسین ابراهیمی اسبورزی، سید علی محمد مدرس ثانوی*، ابوالفضل باغبانی آرانی

    به منظور بررسی اثرات تنش کم آبی و انواع کودهای نیتروژن بر صفات مورفولوژیک، فیزیولوژیک، عملکرد بیولوژیک و درصد اسانس گیاه نعناع فلفلی، آزمایشی به صورت کرت های خردشده در قالب بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه تربیت مدرس در سال 1397 اجرا گردید. تیمارهای آزمایشی شامل سه رژیم آبیاری (آبیاری در حد ظرفیت مزرعه و به ترتیب بعد از تخلیه 25، 40 و 55 درصد آب قابل استفاده در منطقه ریشه) به عنوان عامل اصلی و شش تیمار کودی بر اساس نیتروژن موردنیاز گیاه (به ترتیب 100 درصد کود شیمیایی، بدون کود، 50 درصد شیمیایی + 50 درصد آزوکمپوست، 100 درصد ورمی کمپوست، 100 درصد آزوکمپوست و 50 درصد شیمیایی + 50 درصد ورمی کمپوست) به عنوان عامل فرعی بودند. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که اثر تمامی تیمارهای آزمایشی و برهمکنش بین آن ها بر تمامی صفات مورد مطالعه معنی دار گردید. نتایج نشان داد به ترتیب تنش ملایم و شدید کم آبی، سبب کاهش (18.2 و 42.92 درصدی) ارتفاع و (15.11 و 51.98 درصدی) عملکرد بیولوژیک گیاه گردید درحالی که میزان رنگ دانه ها، کارتنویید، آنتوسیانین، پرولین و درصد اسانس افزایش یافت. کاربرد کود نیتروژن، سبب افزایش تمامی صفات اندازه گیری شده گردید. در اکثر صفات اندازه گیری شده در این آزمایش، تیمار تلفیقی 50 درصد کود شیمیایی و 50 درصد کود ورمی کمپوست حتی در شرایط تنش شدید کم آبی مطلوب تر از بقیه تیمارها ارزیابی گردیدند. همچنین نتایج نشان داد که اگر هدف از کاشت گیاه دارویی نعناع فلفلی، عملکرد کیفی (درصد اسانس) گیاه باشد با اعمال تنش شدید کم آبی می توان ضمن تولید بالاترین درصد اسانس، بیش از 50 درصد در مصرف آب صرفه جویی کرد و همچنین در راستای تولید دارویی سالم و همگام با کشاورزی پایدار می توان، کود ورمی کمپوست را جایگزین کود شیمیایی نیتروژن کرد.

    کلید واژگان: آزوکمپوست, اوره, تنش کم آبی, محتوای اسانس, ورمی کمپوست
    Hossein Ebrahimi Sborezi, Seyed Ali Mohammad Modarres Sanavy *, Abolfazl Baghbani Arani
    Introduction

    Water and nitrogen fertilizer are major determinants of the level of agricultural production in the world, in addition to the quantity and quality of Medicinal plants are also effective. Iran's climate is mainly dry and semi-arid, in such a situation, where abnormal environmental stresses occur for plants. Improving crop yields in these stress conditions require good management of inputs (such as water and nutrients), their amount and type, and knowledge of physiological processes and plant defense mechanisms is essential. Water stress can significantly alter the metabolism of plants and reduce growth and photosynthesis and ultimately yield of plants. In this situation, effective management of water consumption in agriculture is an urgent necessity. In this regard, the use of agronomic techniques such as application of organic fertilizers or enhancement of soil biological conditions may be effective in reducing the effects of water stress and less use of chemical fertilizers for sustainable agriculture and human nutritional health. Also, intensive agriculture with the widespread use of chemical fertilizers, especially nitrogen can cause an increase in costs and environmental pollution. A key component of sustainable agriculture is use of organic fertilizers such as vermicompost and azocompost.

    Materials and methods

    In order to investigate the effects of water deficit stress and different nitrogen fertilizers on morphological, physiological traits, biological yield and essential oil percentage of peppermint, a experiment was conducted in a factorial arrangement in a randomized complete block de sign with three replications were carried out in 2018 at the field research station of the Agricultural Research Center of Tarbiat Modares University in Karaj (51 10’E, 33 44’ N, 1305.2 m above sea level). Experimental treatments consisted of three irrigation regimes (irrigation up to field capacity and after unloading 25, 40 and 55% water use in root zone, respectively) as the major factor and six fertilizer treatments based on nitrogen requirement respectively (100% chemical fertilizer, no fertilizer, 50% chemical + 50% azocompost, 100% vermicompost, 100% azocompost and 50% chemical fertilizer + 50% vermicompost) were as sub-factors. After field preparations, this area was divided into 54 experimental plots each of which were 2 m long with six rows, 0.2 m apart. Between all the main plots, a 3 m alley was kept to eliminate the influence of lateral water movement. Plant to plant distance in each row was 0.2 cm.

    Results

    Analysis of variance showed that the effect of all the experimental treatments and their interaction on all measured traits was significant. The results showed that mild and severe drought stress decreased plant height (18.2 and 42.92%) and biological yield (15.11 and 51.98%, respectively), while pigment, carotenoid, anthocyanin, proline and essential oil percentage increased. Nitrogen fertilizer application increased all measured traits. In most of the traits measured in this experiment, 50% chemical fertilizer and 50% vermicompost fertilizer were evaluated even better under severe water deficit conditions than other treatments.

    Conclusion

    The results also showed that if the aim of planting peppermint is to improve the quality (essential oil percentage) of the plant by applying high water deficit stress, it can save more than 50% water consumption by producing the highest essential oil percentage. And vermicompost fertilizer can also be substituted for nitrogen chemical fertilizer to promote safe and sustainable
    Keywords

    Keywords: Azocompost, essential oil content, Urea, Vermicompost, Water deficit stress
  • زینب شرفی، سید علی محمد مدرس ثانوی*، علی حیدرزاده

    به منظور بررسی تاثیر سطوح پیری تسریع شده بر خصوصیات کمی و کیفی جوانه زنی علف های هرز خرفه، تاج خروس و پنیرک مطالعه ای به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با چهار تکرار در آزمایشگاه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه تربیت مدرس در سال 1397 انجام شد. سطوح مختلف پیری در پنج سطح (صفر، 24، 48، 72 و 96 ساعت قراردادن بذرها در محیطی با رطوبت نسبی 100 درصد و دمای 45 درجه سلسیوس) به عنوان عامل اول و سه گونه های علف هرز (پنیرک (Malva neglecta Wallr.)، خرفه  (Portulaca oleracea L.) و تاج خروس (Amaranthus retroflexus L) به عنوان عامل دوم در نظر گرفته شدند. نتایج نشان داد که تمام صفات مورد مطالعه تحت تاثیر اثرات متقابل فاکتورهای مورد بررسی قرار گرفتند. در شرایط مطلوب (عدم اعمال پیری تسریع شده) خرفه و تاج خروس بیش ترین درصد جوانه زنی و قدرت سبزشدن گیاهچه را داشتند، ولی نتایج در مورد فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانت و غلظت پروتئین در سه گونه علف هرز متفاوت بود به نحوی که بیش ترین میزان فعالیت آنزیم کاتالاز در علف های هرز پنیرک و تاج خروس تحت تیمار 24 ساعت زوال بذر و در علف هرز خرفه تحت تیمار 72 و 96 ساعت زوال به دست آمد. در نهایت نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که کیفیت بذر هر سه گونه علف هرز تحت شرایط زوال کاهش می یابد.

    کلید واژگان: آنزیم های آنتی اکسیدانت, پیری تسریع شده, جوانه زنی, قدرت سبزشدن گیاهچه, هدایت الکتریکی
    Zeinab Sharafi, Seyed Ali Mohammad Modarres Sanavy *, Ali Heidarzadeh

    In order to study the effects of accelerated aging on quantitative and qualitative characteristics germination of Malva neglecta, Portulaca oleracea and Amaranthus retroflexus experiments a completely randomized factorial design were conducted in the research laboratory of the college of agriculture, University of Tarbiat Modarres during 2018. Treatments were accelerated aging, respectively, at five levels (0, 24, 48, 72 and 96 hours Placing seeds in an environment with a relative humidity of 100% and a temperature of 45 degrees Celsius) Were considered as the first factor and weed species as the second factor. The results showed that all traits were influenced by the interaction of factors. In optimum conditions (without accelerated aging) Portulaca oleracea and Amaranthus retroflexus highest percentage germination and seedling emergence. But, the results about the antioxidant enzyme activity and protein concentration was different in three weed species, so that the highest catalase activity was obtained in the Malva neglecta and Amaranthus retroflexus under 24 hours Seed aging treated and 72 and 96 hours seed aging treated on Portulaca oleracea. Overall the results of this study showed that, it was concluded that seed quality of weeds Species was seriously decreased under the aging conditions.

    Keywords: Accelerated aging, Antioxidant enzymes, electrical conductivity, Germination, Seed vigor
  • علی حیدرزاده، سید علی محمد مدرس ثانوی*، علی مختصی بیدگلی

    به منظور ارزیابی تاثیر سطوح مختلف نیتروژن روی صفات کمی و کیفی گیاه دارویی زرین گیاه (Dracocephalum kotschyi Boiss)، آزمایشی در سال زراعی 1397-1396 در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه تربیت مدرس به مرحله اجرا در آمد. این آزمایش در قالب بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار انجام شد. تیمارهای مورد بررسی شامل سطوح کودی صفر، 50، 100، 150، 200، 250، 300 و 350 کیلوگرم نیتروژن در هکتار بود. از اوره به عنوان کود نیتروژن و از نشاء زرین گیاه اکوتیپ فریدونشهر برای کشت استفاده شد. نتایج نشان داد که بیش ترین ارتفاع (63/29 سانتی متر) از کاربرد 6/132 کیلوگرم نیتروژن در هکتار به دست آمد. بیش ترین وزن تر کل با 2966 کیلوگرم در هکتار با کاربرد 8/126 کیلوگرم نیتروژن در هکتار حاصل شد. بیش ترین وزن تر ساقه و برگ به ترتیب با کاربرد 69/112 و 69/162 کیلوگرم نیتروژن در هکتار مشاهده شد. کاربرد 69/112 کیلوگرم در هکتار نیتروژن بیش ترین فلاونویید کل (69/7 میکرومول بر گرم وزن تر برگ) را داشت و بیش ترین عملکرد اسانس از کاربرد 5/126 کیلوگرم نیتروژن در هکتار به دست آمد. به خاطر این که هدف از کشت گیاهان اسانس‏دار، تولید عملکرد اسانس بیش تری می باشد لذا مقدار نیتروژن توصیه شده برای زرین گیاه برای دستیابی به حداکثر عملکرد اسانس، 5/126 کیلوگرم در هکتار می باشد.

    کلید واژگان: آنتوسیانین, در حال انقراض, زرین گیاه, عملکرد اسانس, فلاونوئید, نیتروژن‏
    Ali Heidarzadeh, Seyed Ali Mohammad Modarres-Sanavy *, Ali Mokhtassi Bidgoli

    In order to investigate the effects of nitrogen fertilizer on quantitative and qualitative traits of Dracocephalum kotschyi Boiss, a field experiment was conducted in the Research Field of Tarbiat Modares University during 2018 growing season. The experiment was performed at three replications in a completely randomized blocks design. The experimental treatments included eight nitrogen fertilizer amounts (0, 50, 100, 150, 200, 250, 300 and 350 kg Nitrogen/ha). Urea as nitrogen fertilizer and the seedling of Fereydun Shahr as ecotype were used. The results showed that the maximum height (29.63 cm) was obtained from the application of 136.6 kg N ha-1. The highest total fresh weight was observed with 2966 kg ha-1 from the application of 126.8 kg N ha-1. The highest stems and leaves fresh weight was produced by using 112.69 and 162.69 kgNha-1, respectively. Application of 112.69 and 126.5 kg N ha-1 had the highest total flavonoid (7.69 μmol/g of fresh leaf weight) and essential oil yield respectively. Because the purpose of cultivating medicinal plants to produce essential oil yields, therefore, the recommended amount of nitrogen to achieve maximum essential oil yield for D. kotschyi is 126.5 kg ha-1.

    Keywords: Anthocyanin, Dracocephalum kotschyi Boiss, endangered, Essential oil yield, flavonoid, nitrogen
  • محمدهادی حسین زاده، امیر قلاوند*، مسعود مشهدی اکبر بوجار، سید علی محمد مدرس ثانوی، علی مختصی بیدگلی

    به منظور بررسی تاثیر تلفیقی منابع کود نیتروژن (دامی و اوره) و مایکوریزا در شرایط تنش کم آبی بر ویژگی های شیمیایی خاک و عملکرد بیولوژیک و روغن خرفه، آزمایشی در سال های 1394-1395 در شهر قم، به صورت فاکتوریل اسپلیت پلات و در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. فاکتورهای اصلی شامل دو سطح آبیاری (آبیاری در سطح 50 و 70 درصد آب قابل استفاده) و دو سطح مایکوریزا (با و بدون مایکوریزا)بودند. شش سطح کودی نیتروژن، تلفیقی از کود دامی (گوسفندی و مرغی) و کود شیمیایی اوره شامل (بدون کود، 100% کود دامی، 75% کود دامی و 25% اوره، 50 درصد کود دامی و 50% اوره، 25% کود دامی و 75% اوره و 100% اوره) به عنوان عامل فرعی در نظر گرفته شدند.نتایج نشان داد که تنش کم آبی سبب کاهش هدایت الکتریکی، کلونیزاسیون قارچ مایکوریزا (3/30 و 3/15 درصد به ترتیب در سال اول و دوم)، محتوای نیتروژن کل، فسفر و پتاسیم خاک و عملکرد بیولوژیک (3/21 و 7/17 درصد به ترتیب در سال اول و دوم) و افزایش محتوای روغن برگ خرفه شد. همچنین کود دامی در تلفیق با کود اوره و مایکوریزا، با تعدیل اثرات منفی تنش کم آبی و افزایش دسترسی عناصر غذایی سبب افزایش عملکرد بیولوژیک (50% کود دامی و 50% اوره) و محتوای روغن برگ خرفه (25% کود دامی و 75% اوره) و کاهش مصرف کود اوره شدند. تجزیه بقایای گیاه شورزیست خرفه در خاک، باعث افزایش هدایت الکتریکی و میزان پتاسیم خاک شد و با تعدیل اثرات منفی تنش کم آبی توانست عملکرد بیولوژیک قابل قبولی را در شرایط کمبود آب تولید نماید.

    کلید واژگان: اوره, تنش کم آبی, کود دامی, هدایت الکتریکی, درصد روغن
    Mohammad Hadi Hosseinzadeh, Amir Ghalavand *, Masoud Mashhadi Akbar Boojar, Seyed Ali Mohammad Modarres-Sanavy, Ali Mokhtassi-Bidgoli

    To investigate the effect of integrated nitrogen fertilizers (manure and urea) resources and mycorrhiza under water deficit stress on soil chemical properties and biological yield of Purslane, an experiment was conducted in Qom during 2015-2016 growing seasons. Treatments were arranged as a factorial split plot in a randomized complete block design with three replications. A factorial combination of two levels of irrigation (Irrigation at 50% and 70% of available water) and two treatments of mycorrhizal (inoculated and non-inoculated) were assigned as the main plots. The subplots consisted of six different sole and integrated combinations of fertilizers consisting of manure (sheep and chicken) and urea fertilizer (control, without fertilizers, 100% manure, 75% manure+25% urea, 50% manure+50% urea, 25% manure + 75% urea, and 100% urea). Results showed that water deficit stress increased oil content and decreased the electrical conductivity, total nitrogen, phosphorous, potassium of soil, mycorrhiza colonization (30.3% and 15.3 %( and biological yield (21.3% and 17.7 %( of purslane in first and second year, respectively. Also, manure in combination with urea fertilizer and mycorrhiza increased the biological yield (50% Manure+50% urea) and oil content (25% Manure+75% urea) in purslane leaf and reduced the consumption of urea fertilizer by modifying the negative effects of water deficit stress and increasing the availability of nutrients. Decomposition of halophyte purslane plant residues in soil increased the electrical conductivity and potassium content of the soil. Due to the key role of potassium in fertility and osmotic regulation of soil, it could produce acceptable biological yield in water stress conditions.

    Keywords: Electrical conductivity, Manure, Oil percent, Urea, water deficit stress
  • محمود محمدی، سیدعلی محمد مدرس ثانوی*، همت الله پیردشتی، زین العابدین طهماسبی سروستانی، بهنام زند

    تغییرات شرایط محیطی طی دوره ی رشد گیاه غیرقابل پیش بینی است و از این رو ایجاد تنش در هنگام رشد گیاه امری اجتناب ناپذیر می باشد؛ یکی از مهم ترین این تنش ها، تنش کم آبی می باشد. بنابراین، برای بهبود بهره وری رشد و تولید گیاه در شرایط تنش، علاوه بر اعمال نهاده های کشاورزی مناسب (کاربرد کودهای شیمیایی و بیولوژیکی)، نیاز به شناخت و درک فرآیندهای مورفوفیزیولوژیکی گیاه می باشد. در همین زمینه آزمایشی با هدف بررسی اثر برهم کنش انواع کود و تنش خشکی بر خصوصیات مورفوفیزیولوژیکی و عملکرد گل مغربی (Oenothera biennis L.) به صورت مزرعه ای در دو شهرستان تهران و ورامین در سال 94-1393 انجام شد. آزمایش به صورت اسپلیت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار اجرا شد. عامل اصلی شامل سه تیمار بدون تنش آبی (50% از ظرفیت زراعی)، تنش متوسط (40% از ظرفیت زراعی) و تنش شدید (30% از ظرفیت زراعی) بود و عوامل فرعی شامل کاربرد کود شیمیایی در سه سطح (بدون مصرف کود، مصرف 50 و 100% نیتروژن + فسفر مورد نیاز)، قارچ میکوریزا و باکتری آزوسپیریلوم (کاربرد و عدم کاربرد) در نظر گرفته شد. اعمال تنش کم آبی (متوسط و شدید) باعث کاهش ارتفاع بوته، وزن خشک ساقه، شاخص سطح برگ، عملکرد دانه و محتوای نسبی آب شد. بالاترین میزان کارایی مصرف آب در تنش کم آبی متوسط و بیش ترین میزان وزن خشک ریشه، نسبت وزن خشک ریشه به اندام هوایی و آنزیم کاتالاز در تنش کم آبی شدید مشاهده شد. هم چنین نتایج نشان داد کاربرد کودهای شیمیایی (نیتروژن و فسفر) و بیولوژیکی (میکوریزا و آزوسپیریلوم) می تواند اثرات منفی تنش کم آبی را بر عملکرد گل مغربی کاهش داده و سبب بهبود رشد آن شود.

    کلید واژگان: آزوسپیریلوم, کم آبی, کود بیولوژیکی, میکوریزا
    Mahmood Mohammadi, SeyedAli Mohammad Modarres Sanavy*, Hemmatolah Pirdashti, Zeinolabedin Tahmasebi Sarvestani, Behnam Zand
    Introduction

    To improve crops productivity under drought stress conditions, not only proper management of inputs in time, amount and form, but also the understanding of important physiological processes and defense mechanisms are required to avoid drought stress. Most plant species have the ability to form a symbiosis relationship with the Arbuscular mycorrhizal fungi. AMF could increase growth and yield of plants under water stress, and it is one of the most important biological fertilizers which can be used in mycorrhizal and Azospirillum fields. Research results have shown that mycorrhizal and Azospirillum fungi can moderate the adverse effects of drought stress in plants. One of the most important effects in terms of drought stress is changing the levels of some hormones in plant such as acetic acid and indole acetic acid. Other effects are direct absorption of water by fungal hyphae in soil and its transfer to the host plant, increasing leaf gas exchange, photosynthesis rate as well as enhance the activity of antioxidant enzymes in corn, excellent nitrate and phosphorus assimilation. In addition, extend the water absorption by increasing the leaf water hydration, leaf photosynthesis activity, osmotic regulation and changes in cell membrane flexibility. Hence, the current study was aimed to evaluate chemical fertilizers (nitrogen + phosphorus) and biological fertilizers (Azospirillum and mycorrhizal fungi) effects on water deficit stress on morpho-physiological traits and yield of evening primrose at different experimental stations (Tehran and Varamin regions).

    Material and Methods

    Two experiments were conducted at two experimental stations in Tehran and Varamin in 2014 and 2015. Experiments were conducted in a split factorial layout within a randomized complete block design with three replications. Three irrigation regime treatments (IR 50 % FC, IR 40 % FC and IR 30 % FC; 50, 40 and 30 percent of field capacity) were randomized to the main plots. Subplots were consisted of factorial combinations of three chemical fertilizers (CF 0, CF 50 % and CF 100 %: no-application, 50 and 100 percent of nitrogen + phosphorus needed by plant) as well as four biological fertilizers (“-M and –Az” and “+M and +Az”: non-inoculated and inoculated with mycorrhizal and Azospirillum).

    Results and Discussion

    Water stress (moderate and severe) reduced plant height, shoot dry weight, leaf area index, seed yield, phosphorus content and relative water content. However, the highest water use efficiency was obtained at moderate water deficit stress. In addition, the highest root dry weight, root ratio shoot dry weight and catalase were obtained at severe water deficit stress. The application of chemical fertilizers and biological fertilizers in all cases mitigated the negative effects of water deficit stress on plant height, shoot dry weight, root dry weight, root ratio shoot dry weight, leaf area index, seed yield, phosphorus content, catalase, relative water content and water use efficiency traits. Water use efficiency of evening primrose increased with moderate water deficit, application of chemical (Nitrogen + Phosphorus) and biological (mycorrhizal fungi and Azospirillum) fertilizers.

    Conclusion

     The compelling results of this study revealed that the inoculation mycorrhizal and Azospirillum could improve evening primrose growth under water deficit stress. Results showed that the application of biological fertilizers can improve evening primrose growth under drought stress. Moreover, mycorrhiza symbioses can increase absorption of moisture and nutrients, reduced irrigation requirements, enhancement drought resistance, more access to food in new places, production of thinner roots, increase root length and nitrogen fixation, which lead to reduction of drought detrimental effects.

    Keywords: Azospirillum, Biological fertilizer, Mycorrhizal, Water Deficit Stress, Yield
  • سمیه احسان فر، علی سروش زاده*، سید علی محمد مدرس ثانوی، مجید قربانی جاوید
    جهت بررسی اثر دو پلی‏‏آمین اسپرمیدین و پوترسین بر صفات رویشی و کیفی زعفران (Crocus sativus L.)، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‏های کامل تصادفی با 18 تیمار و 3 تکرار در سال زراعی 95-1394 در مزرعه آموزشی دانشگاه تربیت مدرس اجرا شد. تیمارها شامل سه اندازه کوچک (5-3 گرم)، متوسط (7-5 گرم) و بزرگ (10-7 گرم) بنه و غلظت‏های مختلف پلی‏‏آمین (غلظت صفر در آب مقطر، غلظت 5/0 و 1 میلی‏مولار اسپرمیدین و پوترسین) به همراه شاهد بودند. بیشترین درصد سبز‏شدن (56/95 درصد) از تیمار پوترسین 5/0 میلی‏‏مولار و بیشترین تعداد جوانه جانبی (میانگین 33/8 عدد) از اسپرمیدین 1 میلی‏مولار به‏دست آمد. کاربرد پلی‏‏آمین، از طول، وزن تر و وزن خشک برگ کاست. بیشترین میزان کلروفیل و عملکرد ‏بنه دختری، به ترتیب از غلظت 1 و 5/0 میلی‏‏مولار پوترسین حاصل شد. هر دو پلی‏آمین سبب کاهش محتوای تام فنلی و افزایش محتوای تام فلاونوئیدی در بنه های در حال رکود شدند، ولی اثر معنی‏داری بر محتوای نشاسته و کربوهیدرات محلول آن‏ها نداشتند. تیمار پلی‏آمین اثر معنی‏داری بر وزن خشک کلاله و پیکروکروسین نداشت، ولی بر میزان کروسین افزود و در بنه های کوچک، سبب افزایش تعداد گل شد. پوترسین، بیشترین اثر را در افزایش وزن تر کلاله و کروسین داشت. با توجه به نتایج، جهت بهبود صفات رویشی و کیفی زعفران، استفاده از بنه های بزرگ و تیمار آنها با پوترسین، بهترین نتیجه را خواهد داد.
    کلید واژگان: اسپرمیدین, پوترسین, ترکیبات فنلی, کروسین, گل دهی
    Somayeh Ehsanfar, Seyed Ali Mohammad Modarres-Sanavy, Majid Ghorbani Javid, Ali Sorooshzadeh *
    To investigate the effect of polyamines on vegetative and biochemical traits of Crocus sativus L., an experiment was conducted as factorial in a randomized complete block design with three replications in 2015-2016 in Training Field of Tarbiat Modares University with three sizes of corms (3-5, 5-7 and 7-10 g) and five concentrations of polyamines (zero in control, zero in distilled water, spermidine 0.5 and 1 , putrescine 0.5 and 1 ) as the treatments. Results showed that plants treated with putrescine 0.5 and spermidine 1 mM had the highest germination percentage (96.56 percent) and the highest number of lateral sprouts (average number of 8.33), respectively. The length and weight of the leaves were negatively affected by polyamine treatment. The highest chlorophyll content and corm yield were observed in plants treated with Putrescine 0.5 mM and 1 mM, respectively. The content of starch and soluble carbohydrates in dormant corms at the end of growing season were not affected by polyamines significantly; however, total phenolic and flavonoid content in these corms were respectively decreased and increased as a result of applying polyamines. Having no significant effect on stigma dry weight and picrocrocin content, polyamine treatment increased the number of flowers and crocin content in small corms. It is concluded that to obtain better vegetative and biochemical traits of saffron, corms more than 7 g, treated with putrescine, should be used.
    Keywords: Crocin, Flowering, Phenolic content, Putrescine, Spermidine
  • سمیه کرمی، هاشم هادی*، مهدی تاج بخش شیشوان، سید علی محمد مدرس ثانوی
    به منظور بررسی اثر سطوح مختلف آبیاری، نیتروژن و زئولیت بر کلروفیل، عملکرد و کیفیت علوفه تاج خروس، آزمایشی به صورت اسپلیت پلات فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه تربیت مدرس در دو سال زراعی 1392و 1393 انجام شد. عامل اصلی شامل سطوح مختلف آبیاری در سه سطح آبیاری بعد از تخلیه 40، 60 و 75 درصد آب قابل استفاده و عامل فرعی حاصل از ترکیب دو عامل سطوح مختلف نیتروژن با چهار سطح صفر، 80، 160 و 240 کیلوگرم در هکتار و عامل سطوح مختلف زئولیت در دو سطح صفر و 10 تن در هکتار بود. نتایج نشان داد که افزایش فواصل آبیاری به ویژه آبیاری بعد از تخلیه 75 درصد آب قابل استفاده، منجربه کاهش کلروفیل (37%)، عملکرد خشک علوفه (40%)، ماده خشک قابل هضم (18%)، پروتئین (17%) و خاکستر (16%) ولی باعث افزایش الیاف شوینده در محلول خنثی (16%) و اسیدی (7%) نسبت به تیمار آبیاری شاهد شد. ولی کاربرد زئولیت در شرایط تنش کم آبیاری، منجربه افزایش محتوای کلروفیل، عملکرد خشک علوفه، ماده خشک قابل هضم، پروتئین و خاکستر و کاهش الیاف شوینده در محلول اسیدی و خنثی شد. در شرایط کمبود آب در خاک، همچنین در شرایط کاربرد زئولیت، مصرف بیش از 80 کیلوگرم در هکتار نیتروژن تاثیری در عملکرد علوفه خشک نداشت. بنابراین در صورت استفاده از زئولیت، کاربرد 80 کیلوگرم در هکتار نیتروژن، برای بدست آوردن عملکرد علوفه مناسب و با کیفیت تاج خروس کافی می باشد.
    کلید واژگان: پروتئین خام, تنش کم آبی, خاکستر, فتوسنتز, ماده خشک قابل هضم
    Somayeh Karami, Seyed Ali Mohammad Modarres-Sanavy, Hashem Hadi *
    In order to study the effect of different levels of irrigation, nitrogen and zeolite on chlorophyll content, forage yield and quality of amaranth, a split plot factorial experiment was conducted in randomized complete block design with three replicates at Research farm of Tarbiat Modarres University during 2013 and 2014 growing seasons. Main factor was three irrigation regimes, irrigation after depleting 40, 60 and 75 percent of soil available water and sub factor was the combination of the two factors: nitrogen levels 0, 80, 160 and 240 kg.h-1 and zeolite levels 0 and 10 ton.h-1. Results showed that increasing irrigation intervals, especially irrigation after depleting 75% of available water, decreased chlorophyll (37%), forage yield (40%), digestible dry matter (18%), crude protein (17%) and ash (16%) but increased neutral detergent fiber (16%) and acid detergent fiber (7%) compared to control irrigation treatments. Zeolite application under water deficit stress conditions resulted in increased chlorophyll, forage yield, digestible dry matter, crude protein and ash, and reduced NDF and ADF. Under soil water deficit conditions, also in application of zeolite, nitrogen consumption of more than 80 kg.h-1 had no significant effect on forage dry yield and quality. Therefore, in the case of zeolite application, 80 kg.h-1 nitrogen application is sufficient to obtain suitable forage yield and quality of the amaranth.
    Keywords: Ash, Crude protein, Digestible dry matter, Water deficit stress, Photosynthesis
  • وحید اسماعیل زاده، حسین زاهدی، یونس شرقی، سید علی محمد مدرس ثانوی *، سیدعلی علوی اصل
    کلزا (Brassica napus L.) یکی از مهم ترین گیاهان جهت تولید روغن خوراکی در جهان بوده و شوری نسبی آب برخی از مناطق ایران از عوامل افت عملکرد این گیاهان است. زئولیت ها گروهی از کانی های متخلخل طبیعی هستند که با ساختمان کریستالی خود قادرند تا 70 درصد حجم خود آب جذب کنند که ناشی از ساختمان بلوری و تخلخل بالای آن ها می باشد. اخیرا تحقیقات گسترده ای درباره تاثیر زئولیت در گیاهان زراعی انجام شده است و در این میان بررسی اثر متقابل این ماده بر عملکرد کلزا ضروری به نظر می رسد. بدین منظورآزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در گلخانه ی تحقیقاتی دانشکده ی کشاورزی دانشگاه تربیت مدرس در سال 1392 انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل تنش شوری در سه سطح شاهد، شوری 5 و 10 دسی زیمنس بر متر، کاربرد زئولیت در دو سطح شاهد و 8 تن در هکتار و ارقام کلزا در چهار سطح زرفام، ساری گل، هایولا و RGS بودند. در انتها صفاتی از قبیل عملکرد دانه، اجزای عملکرد، عملکرد و درصد روغن و شاخص سبزینگی اندازه گیری شد. نتایج نشان داد اثر رقم بر تمامی صفات موردبررسی به جز شاخص برداشت معنی دار بوده و هیچ یک از تیمارهای آزمایشی اثر معنی داری بر درصد روغن نداشتند. صفات تعداد دانه در غلاف و شاخص برداشت تحت تاثیر تنش شوری قرار نگرفتند و زئولیت بر عملکرد دانه، تعداد غلاف، تعداد دانه در غلاف، شاخص برداشت و شاخص سبزینگی معنی داری شد. نتایج نشان داد کاربرد زئولیت در سطوح شوری صفر و تنش متوسط می تواند عملکرد دانه رقم RGSرا 26 و 9 درصد افزایش دهد. رقم ساریگل در شرایط بدون تنش و رقم زرفام در شرایط تنش شدید با اختلاف 22 درصد به ترتیب بیش ترین و کمترین وزن هزار دانه را داشتند. رقم ساریگل در شرایط شاهد تنش و زئولیت با اختلاف 66 درصد نسبت به رقم زرفام در شرایط تنش شدید و شاهد زئولیت بیشترین عملکرد روغن را دارا بود. همچنین رقم زرفام در شرایط تنش متوسط و عدم کاربرد زئولیت مقادیر شاخص سبزینگی بیشتری نسبت به همان رقم در شرایط تنش شدید و عدم کاربرد زئولیت دارد.
    کلید واژگان: ارقام کلزا, درصد روغن, شاخص سبزینگی, عملکرد دانه
    Vahid Esmaeilzadeh, Hossein Zahedi, Younes Sharghi, Seyed Ali Mohammad Modarres Sanavy *, Seyed Ali Alaviasl
    IntroductionCanola (Brassica napus L.) is one of the most important plants to produce edible oil in Iran and in the world and also one of the negative factors for crop plants is the relative salinity of irrigation water in some areas of Iran. According to the researchers, salinity incorporates high concentration of minerals that prevents plant growth. Effects of Salinity significantly in arid and semi-arid areas, areas with limited rainfall, high temperatures combined with high evaporation with high chemical fertilizers, and poor water and soil management, is observed and is an important crop production problem in these areas. Zeolites are a group of natural porous minerals that acts as a molecular sieve with its crystal structure practices and allow some passage of some ions and block the passage of some others, due to open channels in their ionic lattice. Due to zeolites high porosity and stems from its crystal structure, they can absorb up to 70% of bulk with water. Recent research on various applications of zeolites in crop plants as well as its effect on the process of how to prevent the entry of toxic ions such as sodium and absorption of essential nutrients has been concentrated crop and the interaction effect of the two substances necessary to appear on canola This experiment intends to determine the ways of control damage caused by 5 and 10 10 ds m-1 salinity on yield and yield components on four canola cultivars with application of 8 ton hec-1 zeolite.
    Materials and methodsThe experiment was conducted as split plot factorial in randomized complete block design with three replication at the greenhouse research station of Agricultural Faculty of Tarbiat Modares University started in autumn 2013 and at the end of spring 2014 greenhouse operation was ended. Treatments were salt stress from beginning of flowering at three levels included control, 5 and 10 ds m-1, zeolite application with two levels included control and 8 ton hec-1 and varieties with foul levels Zarfam, Sarigol, Hayola and RGS. From 29 October 2013 (sowing) to 20 May 2014 (harvesting), Greenhouse environment was with normal light and temperature conditions. The soil of pots was sand mixed with field soil in ratio of 1:1. Applied zeolite was clinoptilolite. To creation of appropriate drainage and prevent the accumulation of salt, three holes with one centimeter diameter was generated at the bottom of each pot. Salinity was started by adding salt mixture to irrigation water, before flowering. The final salt was mixed with salt water of Tehran, Gom and Kashan wells with ration of 2:2:4:3:4 and after standardization calculated with electrical conductivity meter and finally the salt water was transferred to each pot with graduated containers. On this experiment grain yield, yield components, yield and oil percentage and SPAD were measured. Mean comparisons were performed by LSD test using in SAS 9.2.
    Results and discussionThe results showed that the effect on all traits except harvest index was significant, and none of the treatments had no significant effect on oil percent Number of grain per pod, and salt stress did not affect harvest index and zeolite on grain yield, number of pods, number of grain per pod, harvest index and greenness significant effect. Results showed that application of zeolite increases grain yield 9 and 26 percentage in control and average stress levels of RGS. But in severe stress condition because of severe prevent water absorption by increasing the osmotic potential into the roots environment, had not significant effect on experimental varieties. Application of zeolite in control condition and non-application of zeolite in severe stress on Zarfam number of pod were the highest and lowest with the difference of 36 %, respectively. Sarigol in control condition and Zarfam in severe showed the highest and lowest of 1000 grain yield with the difference of 22 %, respectively and RGS in control condition and Hayola in severe showed the highest and lowest of number of grain in pod with the difference of 54 %, respectively. It was also observed that application of zeolite in control stress condition on RGS and non-application of zeolite on Hayola in severe stress condition showed the highest and lowest of dry weight with the difference of 50 %, respectively. Results showed that, Sarigol in control condition of salt stress and zeolite was the highest of oil yield compared to Zarfam in condition of severe stress and non-application of zeolite with 66 percentage. Results of the experiment was shown, Zarfam in average stress and non-application of zeolite showed the highest amount of SPAD compaire to the same variety in severe stress and non-application of zeolite with more than double.
    ConclusionsApplication of Zeolite increases grain yield of Zarfam and all three levels of salinity reduces this trait in canola varieties, significantly. Due to the low price (500 rials per kg) of zeolite and abundance of this mineral in our country, it can be used to prevent performance degradation of the material used in high salinity lands. Sarigol showed higher values of SPAD index than other cultivars, in terms of salinity and application of zeolite prevent the reduction of SPAD index values in terms of stress.
    Keywords: Canola varieties, Grain yield, Oil percentage, SPAD
  • مجید قنبری*، سید علی محمد مدرس ثانوی، علی مختصی بیدگلی، پرنیان طالبی سیه سران
    این پژوهش با هدف بررسی اثر هیدروپرایمینگ و پیری بذر بر ویژگی های جوانه زنی و آنزیمی بذر لوبیا چیتی تحت تاثیر شوری به صورت فاکتوریل، در قالب طرح کاملا تصادفی با چهار تکرار در سال 1393 انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل دو گروه بذر، طبیعی و پیر، دو تیمار شاهد و هیدروپرایمینگ و شش تیمار شوری صفر، 2، 4، 6، 8 و 10 دسی زیمنس بر متر بود. نتایج این آزمایش نشان داد که بیشترین متوسط زمان و درصد جوانه زنی، طول ساقه چه و بنیه بذر در تیمار شاهد (آب مقطر) و هیدروپرایمینگ و همچنین، بیشترین طول ریشه چه و درصد آب بافت گیاهچه در تیمار شاهد (آب مقطر) و بذر پیر به دست آمد. همچنین از نظر وزن خشک ریشه چه، در شوری 4 دسی زیمنس بر متر و بذر طبیعی هیدروپرایمینگ بیشترین مقدار مشاهده شد. بیشترین میزان وزن خشک ساقه چه در شوری 6 دسی زیمنس بر متر و ضریب آلومتریک در شوری 8 دسی زیمنس بر متر به ترتیب برای بذر طبیعی و بذر پیر بدون هیدروپرایمینگ مشاهده گردید. با افزایش سطوح تنش شوری و پیری بذر میزان مالون دی آلدهید افزایش یافت و از میزان فعالیت آنزیم های جوانه زنی، درصد جوانه زنی و رشد گیاهچه کاسته شد. هیدروپرایمینگ بذر موجب کاهش پراکسیداسیون غشای سلولی و به طور کلی سبب بهبود سرعت و یکنواختی جوانه زنی، بنیه بذرهای پیر و طبیعی هم در شرایط شوری و هم در شرایط مطلوب گردیده است. در نتیجه هیدروپرایمینگ باعث افزایش تحمل به شوری بذر لوبیا در مرحله جوانه زنی و افزایش قدرت جوانه زنی بذرهای انبارداری شده جهت کشت موثر گردید.
    کلید واژگان: پیری بذر, جوانه زنی, شاخص های رشدی گیاهچه, نمک, هیدراسیون پیش کاشت
    Majid Ghanbari *, Seyed Ali Mohammad Modarres-Sanavy, Ali Mokhtassi Bidgoli, Parniyan Talebi-Siah Saran
    This study was conducted to evaluate the effect of hydropriming and seed aging on germination and enzymatic properties of pinto bean under salinity stress as factorial based on a completely randomized design with four replications. Two groups of seeds (i.e., non-aged and aged seeds), two hydropriming treatments (i.e., hydro primed and unprimed seeds) and six salinity treatments (i.e., 0, 2, 4, 6, 8 and 10 dS/m) were the experimental factors. The results showed that the highest mean time and percentage of germination, plumule length and vigor were observed in the control (i.e., distilled water) and hydropriming treatments. Maximum root length and percentage of seedling water were obtained in the control (i.e., distilled water) and aged seed treatments. In addition, in terms of radicle dry weight, the highest amount was observed in salinity of 4 dS/m and non-aged hydro primed seeds. The highest plumule dry weight was observed in salinity of 6 dS/m and allometric index in salinity of 8 dS/m for non-aged seed and aged seed without hydropriming, respectively. An increase in the levels of salinity stress and aging the seeds increased the malondialdehyde and reduced the activity of germination, mean time and germination percentage, and seedling growth. Seed hydropriming reduced the peroxidation of the cell membrane and generally improved the speed and uniformity of germination, aged and natural seeds vigor under both salinity and optimum conditions. As a result, hydropriming can increase the tolerance of bean seeds to salinity at the germination stage and increase the germination capacity of stored seeds for cultivation.
    Keywords: Salt, Pre-sowing hydration, Seed aging, Germination, Bean
  • قدرتعلی طلایی، یونس شرقی، حسین زاهدی، سید علی محمد مدرس ثانوی*، سیدعلی علوی اصل
    جهت کنترل خسارت های تنش کم آبی بر گیاه زراعی گلرنگ به وسیله ی زئولیت و کیتوزان آزمایشی در مزرعه ی تحقیقاتی دانشکده ی کشاورزی دانشگاه تربیت مدرس به صورت اسپلیت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار اجرا شد. تیمارها شامل تنش کم آبی{بدون تنش (آبیاری پس از 50 درصد)، تنش متوسط (آبیاری پس از 65 درصد) و تنش شدید (آبیاری پس از 80 درصد) تخلیه ی رطوبت قابل دسترس}، زئولیت (عدم مصرف و 5/4 تن در هکتار) و محلول پاشی (بدون محلول پاشی، آب مقطر، اسید استیک 1 درصد،کیتوزان 05/0 درصد و کیتوزان 5/0 درصد) بودند.نتایج نشان داد تنش شدید عملکرد دانه را به نصف مقدار حداکثر نسبت به شاهد کاهش داد ولی با کاربرد زئولیت و کیتوزان 05/0 این مقداربه 19 درصد تقلیل یافت. در شرایط عدم کاربرد زئولیت و تنش شدید، محلول پاشی کیتوزان 5/0 درصد، عملکرد روغن را حدود 63 درصد نسبت به شاهد افزایش داد. عدم کاربرد زئولیت و کیتوزان 5/0، بیشترین تعداد طبق در مترمربع را نشان داد که نسبت به کاربرد زئولیت و عدم محلول پاشی، 26 درصد بیشتر بود. لذا در شرایط کاربرد زئولیت و کیتوزان خسارات ناشی از تنش کم آبی بر گلرنگ کاهش یافته و رشد و عملکرد این گیاه افزایش خواهد یافت.
    کلید واژگان: بذر, روغن, سطح برگ, عملکرد زیستی, وزن برگ
    Seyed Ali Mohammad Modarres-Sanavy *
    To reduce the damages of water deficit stress on safflower with zeolite and chitosan, an experiment was conducted as split plot factorial in randomized complete block design with three replication at the field Research Station of agricultural Faculty of Tarbiat Modares University. Treatments were water deficit stress {(control (Irrigation after 50 percent), moderate stress (Irrigation after 65 percent) and intensive stress (Irrigation after 80 percent) discharge of available moisture}, zeolite (control and 4.5 ton hec-1) and chitosan (non sprayed, distilled water, 1 percent acetic acid, 0.05 percent chitosan and 0.5 percent chitosan). Result showed that intense stress decreased yield, half the maximum value compared to control but whit zeolite and 0.05 percent chitosan this amount was reduced to 19 percent. Oil yield increased under non-zeolite application and intensive water deficit with foliar application of 0.05 percent chitosan, about 63 percent. Application of zeolite and 0.5 percent chitosan showed the highest number of capitol that was 26 percent higher than zeolite application and non sprayed. We conclude that zeolite and chitosan application can reduce damages of water deficit stress and increase growth and yield of this plant.
    Keywords: Seed, Oil, Leaf area, biological yield, Leaf weight
  • رویا منشی، یونس شرقی، حسین زاهدی، سیدعلی مدرس ثانوی*، مهرداد مرادی قهدریجانی، حامد کشاورز
    آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار برای بررسی و ارزیابی تاثیر تنش کم آبی و محلول پاشی مواد تنظیم کننده رشد بر عملکرد و اجزای عملکرد کلزا رقم هایولا 401 انجام شد. تیمارها شامل تنش کم آبی {(شاهد (تخلیه 50درصد آب قابل استفاده) (S1)، تنش متوسط (تخلیه 65درصد آب قابل استفاده) (S2) و تنش شدید (تخلیه 80درصد آب قابل استفاده) (S3)} و محلول پاشی{(بدون محلول پاشی (F1)، شاهد آب (F2)، سیلیکات کلسیم (F3)، هگزوکونازول (F4)، پروپیکونازول (F5) و پنکونازول (F6)} بودند. نتایج نشان داد، بیشترین عملکرد دانه مربوط به تیمار F6S1 در شرایطی بود که نسبت به F1S2 اختلاف 1/2 گرمی مشاهده شد. همچنین تیمارهای F6S1 و F1S3 با اختلاف بیش از 2 برابر بیشترین و کمترین وزن هزاردانه را نشان دادند. همچنین در شرایط S2 بدون محلول پاشی و محلول پاشی F4 با اختلاف 4/34 درصد کمترین و بیشترین میزان روغن را نشان دادند. تیمارهای F2S1 و F1S3 با اختلاف 154/0 مولی بیشترین و کمترین هدایت روزنه ای را نشان دادند همچنین مشخص شد بیشترین غلظت Co2 درون یاخته ای مربوط به تیمار F1S1 می باشد که نسبت به تیمار F2S3 229 میکرومول بیشتر بود. لذا کاربرد تریازول ها به ویژه پنکونازول و همچنین سیلیکات کلسیم آسیب های ناشی از تنش را در گیاه کلزا تا حدودی کاهش دادند.
    کلید واژگان: تنش کم آبی, درصد روغن, عملکرد, اجزای عملکرد
    Roya Monshi, Younes Sharghi, Hossein Zahedi, Seyed Ali Mohammad Modarres Sanavy, Mehrdad Moradi Ghahderijani *, Hamed Keshavarz
    Due to reduction the crops yield and yield components in water stress condition, a factorial experiment was conducted in a randomized complete block design with three replications to evaluate the effect of water deficite stress and growth improver materials on canola (Brassica napus L.) yield and yield components in research greenhouse of Agricultural Faculty of TarbiatModares University. Treatments includes water deficit stress {Control (50% discharged available water) (S1), average stress (65% discharged available water) (S2) and sever stress (80% discharged available water) (S3)} and foliar application {Control (F1), distilled water (F2), calcium silicate (F3), Hexaconazole (F4), propiconazole (F5), and penconazole (F6)}. Results showed the highest of yield was related to S1F6 that showed 2.1 gr higher than S2F1. Also S1F6 and S3F1 With more than 2-fold difference were the highest and the lowest of thousand seed weight. Also in S2, control and foliar application of F4 were the highest and the lowest of oil percentage respectively with 34.4% difference. S1 and S2 with no significant difference were lower than control with a significant difference proximately 5.8 µmol co2 m-2 Leaf s-1 in photosynthesis rate. S1F2 and S3F1 were the highest and lowest stomatal conductivity with 0.154 mol H2O m-2s-1 difference. Also S1F1 was the highest amount of intercellular Co2 concentration with 229 µmol CO2 mol air -1 difference with S3F2. So foliar application of triazoles (penconazole) and calcium silicate somewhat reduces the water deficit stress damages. So foliar application of triazoles (penconazole) and calcium silicate somewhat reduces the water deficit stress damages.
    Keywords: Oil percentage, water deficit stress, yield, yield components
  • مهدیه حاج غنی، امیر قلاوند، سید علی محمد مدرس ثانوی
    استفاده از کودهای آلی در سیستم کشاورزی پایدار، پایداری تولید را در تولید گیاهان زراعی بهبود می بخشد. این تحقیق به منظور بررسی اثرات سطوح مختلف ورمی کمپوست (صفر، سه، شش و نه تن در هکتار) و محلول پاشی اسید هیومیک (صفر، 1000، 2000 و 3000 پی پی ام) برگلرنگ (Carthamus tinctorius L.) بهاره (رقم محلی اصفهان) به صورت کرت های یک بار خرد شده در قالب بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار و در منطقه کرمان طی دو سال 92- 1391 انجام شد. تیمارهای ورمی کمپوست و اسیدهیومیک به ترتیب در کرت های اصلی و فرعی اعمال شدند. تیمار اسیدهیومیک به صورت محلول پاشی سطح برگ ها در دو مرحله طویل شدن ساقه و زمان گلدهی اعمال گردید. به علاوه یک تیمار شیمیایی تحت عنوان کشاورزی متداول به صورت جدا از تیمارهای ارگانیک برای هر تکرار در نظر گرفته شد. در این بررسی، شاخص های رشد، اجزای عملکرد و عملکرد دانه مورد ارزیابی قرار گرفتند. همچنین، از دو آنالیز آماری مجزا برای مقایسه تیمارهای ارگانیک با هم و مقایسه تیمارهای آلی با کشاورزی متداول استفاده شد. نتایج نشان داد که بیشترین شاخص سطح برگ (LAI)، ماده خشک کل (TDW) و سرعت رشد محصول (CGR) در تیمارهای 9 تن ورمی کمپوست در هکتار و 3000 پی پی ام اسیدهیومیک و کمترین میزان در کشاورزی متداول حاصل شد. همچنین، نتایج نشان داد که افزایش ورمی کمپوست منجر به افزایش معنی دار عملکرد دانه، تعداد غوزه در بوته و تعداد دانه در غوزه گردید، اما وزن هزار دانه تحت تاثیر این تیمار قرار نگرفت. با افزایش غلظت اسیدهیومیک از 1000 تا 3000 پی پی ام، تعداد غوزه در بوته، تعداد دانه در غوزه و عملکرد دانه نیز به طور معنی دار افزایش یافت؛ اما وزن هزار دانه کاهش پیدا کرد. اثر متقابل 9 تن ورمی کمپوست در هکتار و 3000 پی پی ام اسیدهیومیک دارای بالاترین میانگین تعداد غوزه در بوته (75/24)، تعداد دانه در غوزه (71/56) و عملکرد دانه (17/4268 کیلوگرم در هکتار) در دو سال بود که در مقایسه با کشاورزی متداول به ترتیب 2/79، 4/30 و 5/89 درصد افزایش نشان دادند.
    کلید واژگان: اسیدهیومیک, تعداد غوزه در بوته, سرعت رشد محصول, شاخص سطح برگ, ورمی کمپوست
    Mahdieh Hajghani, Amir Ghalavand, Seyed Ali Mohammad Modarres Sanavy
    IntroductionApplication of organic fertilizers in sustainable agriculture systems improves yield sustainability of field crop. Safflower (Carthamus tinctorius L.) is native to Middle East and belongs to the Asteraceae family. It is resistant to saline conditions, water stress, and can reach the deep-lying water of soil. The humic acid (HA) mentioned as an environmentally friendly, organic matter with low levels of hormonal-like compounds is useful in improving agriculture production (Samavat and Malakuti 2006). The HA influence on plant growth depends on the source, concentration and molecular weight of the substance. Vermicompost is produced by earthworms, mainly Eisenia foetida, it has higher levels of available nutrients compared to the original materials of composts produced by other methods. Recent evidences suggest that using different amounts of vermicompost increased vegetative traits and concentration of minerals in sunflower. However, there has been little discussion about organic farming of safflower. The main objectives of the present study were to determine the effect of organic treatments on yield, yield components, and growth indices of safflower and to compare it with conventional agriculture.
    Materials and methodsThis research was conducted in Agricultural and Natural Resources Research Station in Kerman, Iran during 2012–2013. It was carried out in a randomized complete block (RCB) design and had three replications. The current research has been performed to investigate the effects of two different sources of organic fertilizer on spring safflower. Four levels of vermicompost (V: 0, 3, 6 and 9 t ha-1) were considered in the main plots. Liquid humic acid at four different concentrations (HA: 0, 1000, 2000 and 3000 ppm) were examined and kept in the subplots. Humic acid as a foliar treatment on leaf surface was applied twice at the beginning of stem elongation and at flowering times. In this study, aimed to compare organic farming with conventional farming, inorganic fertilization was considered as a conventional agriculture (CA) for each replication. Growth indices were assessed based on the growing degree days (GDD). After harvested, the head number per plant, seed number per head, 1000 seed weight and seed yield were evaluated. Also, two separate statistical analyses were used for comparison organic treatments with each other and conventional agriculture with organic treatments.
    Results and discussionThe results showed that the maximum LAI, TDW and CGR have been determined at 9 t ha-1 vermicompost and 3000 ppm humic acid in CA. Likewise, the results indicated that vermicompost leads to a significant increase in seed yield, flower yield and yield components except 1000 seed weight. Head number per plant, seed number per head and seed yield were affected by humic acid treatments and increased significantly from 1000 to 3000 ppm. However, 1000 seed weight decreased with the increasing concentration of humic acid. It should be mentioned that, 9 t ha-1 vermicompost and 3000 ppm humic acid produced the highest head number per plant (24.75), seed number per head (56.71) and seed yield (4268.17 kg ha-1) in two years that in comparison with CA were increased 79.22%, 30.37% and 89.49%, respectively.
    ConclusionThe results of this study indicated that acceptable yield was obtained with increasing HA concentration at lower levels of vermicompost compared to the higher amount of vermicompost without HA that is economically beneficial. For example, application of 6 t ha-1 vermicompost 3000 ppm HA had higher seed yield (3027.08 kg ha-1) than 9 t ha-1 vermicompost without foliar application of HA (2722.5 kg ha-1), although there was no significant difference between them.
    Keywords: Crop growth rate (CGR), Head number per plant, Humic acid, Leaf area index (LAI), Vermicompost
نمایش عناوین بیشتر...
بدانید!
  • در این صفحه نام مورد نظر در اسامی نویسندگان مقالات جستجو می‌شود. ممکن است نتایج شامل مطالب نویسندگان هم نام و حتی در رشته‌های مختلف باشد.
  • همه مقالات ترجمه فارسی یا انگلیسی ندارند پس ممکن است مقالاتی باشند که نام نویسنده مورد نظر شما به صورت معادل فارسی یا انگلیسی آن درج شده باشد. در صفحه جستجوی پیشرفته می‌توانید همزمان نام فارسی و انگلیسی نویسنده را درج نمایید.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را با شرایط متفاوت تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مطالب نشریات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال