به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "archeology" در نشریات گروه "تاریخ"

تکرار جستجوی کلیدواژه «archeology» در نشریات گروه «علوم انسانی»
  • Narges Zahedi, Morteza Hessari *, Mosayeb Amiri, Hassan Derakhshi

    In the east of Pahanvar Ray plain, we come to a fertile area (Pishwa/Varamin plain) which has provided suitable conditions for human habitation since the formation of human settlements until today. Due to the location of this plain in the north of the central desert and the border between the two cultural domains of the northeast and the center, the environmental condition and suitable altitude, which are the main factors for the formation of permanent settlements, and the possible existence of extra-regional connections of this area with the neighboring areas, a wide survey was conducted in this area of ​​the plain. It was concluded that during this archaeological investigation, 61 ancient sites from the Sassanid era were found in the east of Varamin and south of Peshwa. It is most likely that Varamin is considered a part of Ray State and based on the available evidence, it is possible that it is the main center of Ray State as well. According to historical texts and archeological data, the state of Ray was one of the important areas of human settlement during the Sassanid period in Iran. Historical texts mention Ray in the Sassanid period, and the number of sites attributed to the Sassanid period in the geographical area of ​​Varamin has not been found until today. Despite this, based on the prominent geographical location of the Varamin region and the references of the historical texts to the Ray state, this region was probably one of the important regions of the historical period in Iran. In the present article, an attempt has been made to describe the historical geography of Ray State in the Sassanid period, while using the archaeological data of the Sassanid period of Varamin, to draw a part of the archeology and historical geography of Varamin in the Sassanid period.

    Keywords: Varamin, historical geography, Archeology, Sassanid era, Ray State
  • Ali Zolfaghari, Saeid Salehi Marzijani *, Mahmoud Teimouri

    With specialized research and activities, archeology introduces many features such as old and ancient areas, ethnicities, cultural traditions, artistic handicrafts and the diverse climate and ecosystem of Iran to attract tourists. The formation of a positive sense in tourists about tourism destinations, taking into account the synergistic approach, also strengthens the sense of pride in the local community. On the other hand, increasing the level of perceived quality of tourists leads to an increase in the satisfaction of tourists as customers of tourist places and becomes the basis for encouraging managers and planners to try to provide more services with better quality. If the environment of tourism destinations lacks the desired quality, it will affect the perception of the tourist about the space and as a result, his mental image of the environment. In addition to motivating and introducing tourist attractions, archeology can provide the basis for the participation of government institutions and private sector investors in order to provide facilities and revive tourism dimensions. Reconstruction of historical contexts, anthropology, linguistics, traditional arts and other related sciences, can provide a suitable platform for economic growth and development, along with the development of tourism in the region and the world for Iranian society. According to the above, in this study, the researcher attempted to investigate the role of archeology studies and the quality of the rural environment in the development of tourism. This study is applied in terms of purpose, descriptive-analytical in terms of data collection, and is based on observation, interview, questionnaire and statistical data. In the present study, two methods of documentary and survey studies have been used. The statistical population included experts in the field of tourism and planning. The statistical sample of the research is about n=10. In addition to seeing the sights and natural landscapes of those places, tourists become familiar with the customs and culture of that village. In this way, tourists are interested in buying village products, such as handicrafts, local products, etc., and this means an increase in the income of villagers who work directly or indirectly in this industry. Most studies are demanded and focused on visitors and their needs and motivations.

    Keywords: Archeology, tourism development, Quality, environment, village
  • بولنت گنج، منصور حمدالله زاده*
    توپراق‏کالا سایتی است که نقطه شروع باستان شناسی اورارتو را تشکیل می دهد، اما تاریخ کاوش‏های قبلی و مخرب این سایت را در تاریکی فرو برده است. وجود اقلامی در بازار آثار باستانی که گفته می شود از منطقه وان می آیند، توجه آستن هنری لایارد را به خود جلب کرد، که منجر به حفاری های مختصری در سایت توپراق‏کاله توسط موزه بریتانیا تحت نظر هرمزد رسام در سال 1877 شد و به دنبال آن تحقیقات کوتاه تری توسط موزه بریتانیا انجام شد. همچنین ادامه حفاری‏های غیرمجاز نیز ادامه داشته است. کارل فردریش لمان-هاوپت و والدمار بلک بین سال های 1898 تا 1899 در اینجا حفاری کرده اند، اما تحقیقات انجام شده در آرشیو دفتر نخست وزیری عثمانی نشان می دهد که ادعای آنها مبنی بر کاوش در آنجا غیر واقع بوده است. این مقاله از منابع اولیه بایگانی های عثمانی برای بررسی تاریخچه کاوش های یکی از نمادین ترین مکان ها برای آغاز مطالعات اورارتویی استفاده می کند و ایجاب می کند تا آنچه را که فکر می کنیم درباره توپراق‏کاله و منشا اشیاء مرتبط با آن می دانیم، مجددا مورد ارزیابی قرار دهیم.
    کلید واژگان: اورارتو, توپراق‏کالا, باستان‏شناسی, حفاری غیر مجاز, آناتولی شرقی
    Bülent Genç, Mansour Hamdollahzadeh *
    Topraqkala is the site that forms the starting point of Urartu archeology, but the history of previous and destructive excavations has plunged this site into darkness. The presence of items in the antiquities market said to come from the Van region attracted the attention of Austen Henry Layard, which led to brief excavations at the Topraq-Kale site by the British Museum under Hormuzd Rasam in 1877, followed by research A shorter one was made by the British Museum. Unauthorized excavations have also continued. Karl Friedrich Lehmann-Haupt and Waldemar Black excavated here between 1898 and 1899, but research in the archives of the Ottoman Prime Minister's Office shows that their claims to have excavated there were untrue. This paper uses primary sources from the Ottoman archives to examine the history of excavations of one of the most iconic sites for the initiation of Urartian studies, and calls for a re-evaluation of what we think we know about Topraqkala and the provenance of its associated objects.
    Keywords: Urartu, Topraqkala, Archeology, Illegal Excavation, Eastern Anatolia
  • Misam Rafee *, Mohammad Yari
    A recent trend in photogrammetry is the use of unmanned aerial vehicles (UAVs) for photogrammetric purposes. A data acquisition sensor is mounted on an unmanned aerial vehicle to collect data during short-range aerial photogrammetry from a low altitude. This system is capable of filling a significant gap left by other conventional methods in the field of map production. The improvement in processes over conventional methods is the basis for this method's effectiveness. A significant portion of valuable data is obtained after the first processing stage as a result of automation in all data production processes. Real orthoimages, 3D models, and a detailed point cloud of the area are all included in this data. Drawing and mapping maps have gotten much easier, more accurate, and quicker thanks to modern software. We are looking for ways to use these kinds of methods in documenting the archaeological heritage in this article by applying this method at the historic site of Susa. The experts and practitioners in this field will benefit from this method, which is a collection of the most effective techniques for geometric measurement, analysis, and interpretations related to issues raised in archaeology.
    Keywords: Archeology, Documentation, U AV, Photogrammetry
  • شهناز حجتی نجف ابادی*
    رویکرد انتقادی احسان طبری به ایدیولوژی باستانگرایی حکومت پهلوی، مواجهه ای ست ایدیولوژیک، خصمانه و ستیزه جویانه که در بافت گفتمانی و فضای سیاسی ایران در این دوره دارای معناست. طبری تلاش می کند به مثابه ی صدایی غیرهمگون و ناهمساز، گفتمان رسمی باستانگرایانه ی حکومت پهلوی را به چالش بکشد. این رویکرد، بیش از آنکه دغدغه ی اتکا بر مستندات تاریخنگارانه داشته باشد، خصلتی مبارزاتی، ایدیولوژیک و سیاسی دارد و تابعی ست از موقعیت سیاسی- ایدیولوژیکی مورخ در قامت یک ایدیولوگ چپ مبارز و دلبسته به منطق نظری مارکسیسم در بازخوانی تاریخ. این رویکرد انتقادی، واجد چند خصلت پراهمیت است: نخست اینکه روایت رسمی تفاخرآمیز و پرشکوه حکومت پهلوی از مفهوم بنیادین شاهنشاهی را در چشم اندازی اخلاق گرایانه- عبرت آموز و با گنجاندن آن ذیل مفهوم انحطاط، به چالش می کشد، دوم اینکه خصلت های نژادی- ملی گرایانه ی این ایدیولوژی باستانگرایانه را با اتکا بر مفهوم انترناسیونالیسم مورد حمله قرار می دهد، و سوم، با طرح برخی دیدگاه های انتقادی، نهادسازی های برآمده از این جهان بینی باستانگرایانه را برآمده از نوعی توهم تاریخی ارزیابی می کند که راه به شوینیسم نهادین می برد. در این پژوهش، با رویکردی تحلیلی، بینش انتقادی احسان طبری به ایدیولوژی باستانگرایی حکومت پهلوی مورد واکاوی قرار خواهد گرفت و تلاش می شود تا لایه های متعدد این رویکرد انتقادی و عوامل موثر بر شکل گیری آن و نیز بسترهای برسازنده ی آن به پرسش گرفته شود.
    کلید واژگان: احسان طبری, باستان گرایی, حکومت پهلوی, رویکرد انتقادی
    Shahnaz Hojati Najafabadi *
    Ehsan Tabari's critical approach to the archaic ideology of the Pahlavi government is an ideological, hostile and militant confrontation that has meaning in the discourse and political atmosphere of Iran in this period. Tabari tries to challenge the official archaic discourse of the Pahlavi government as a heterogeneous voice. This approach is more militant, ideological, and political in nature than it is concerned with relying on historiographical documents and it is a function of the political-ideological position of the historian as a militant left-wing ideologue attached to the theoretical logic of Marxism in the re-reading of history. This critical approach has several important features: First, it challenges the Pahlavi government's arrogant and glorious official account of the fundamental concept of monarchy in a moralistic-instructive perspective and by including it under the concept of degeneration, Second, it attacks the racial-nationalist character of this archaic ideology by relying on the concept of internationalism And third, by proposing some critical perspectives, he assesses the institutionalizations that emerge from this archaic worldview as emerging from a kind of historical illusion that leads to institutional chauvinism. In this research, with an analytical approach, Ehsan Tabari's critical insight into the archeological ideology of the Pahlavi government will be analyzed and an attempt will be made to question the various layers of this critical approach and the factors influencing its formation as well as its constructive contexts.
    Keywords: Ehsan Tabari, Archeology, Pahlavi government, Critical Approach
  • ای دی اچ بیوار، منصور حمدالله زاده*

    کارزار کاوش های سال 1967 در نوش جان، حدود یازده کیلومتری شمال غرب ملایر و شصت و نه کیلومتری جنوب شرق همدان، توسط آقای دیوید استروناخ در مقاله اش برای بولتن موزه متروپولیتن شرح داده شده است. در ادامه با جزئیات بیشتر در شماره 1969 (ایران. 2) در آخرین روز فصل، گنجینه ای از اشیاء نقره ای در یک کاسه برنزی کشف شد که در زیر سطح کف در پایه سطح شیب دار در شرق مدفون شده بود. ساختمان یا قلعه این سازه توسط حفاری به فاز نوشیجان اول، مربوط به دوره پادشاهی مادها در قرن هفتم قبل از میلاد نسبت داده شده است. این کشفیات توسط وی، مربوط به 600 قبل از میلاد به نظر می رسد که به طور کامل توسط بررسی فعلی این مهم تایید می‏شود. بیش از 200 شیء نقره درون کاسه یافت شده است، برخی از آنها به شکل جواهرات بوده و شامل یک گوشواره و چندین مهره مارپیچ دوتایی و چهارگانه بوده است. این کاوش‏ها بایستی در جای دیگری توسط آقای استروناخ مورد بحث قرار گیرد. این مقاله بررسی می‏کند که این اقلام صرفا برای زینت شخصی یا ساخت جواهرات در نظر گرفته نشده باشند بلکه بیشتر به دلیل محتوای ارزشمند آن به لحاظ مسکوکات مد نظر بوده و به عنوان باستانی‏ترین پول مورد توجه قرار گیرد.

    کلید واژگان: ماد‏, نوشیجان تپه, سکه, قدیمی‏ترین پول, باستان‏شناسی
    A. D. H. Bivar, Mansour Hamdollahzadeh *

    The 1967 excavation campaign at Noushjan, about eleven kilometers northwest of Malair and sixty-nine kilometers southeast of Hamedan, was described by Mr. David Stronach in his article for the Metropolitan Museum Bulletin. Continued in more detail in No. 1969 (Iran. 2) On the last day of the season, a hoard of silver objects was discovered in a bronze bowl buried below the floor level at the base of the ramp to the east. The building or castle of this structure has been attributed by excavation to the Noushijan I phase, related to the period of the kingdom of the Medes in the 7th century BC. These discoveries by him seem to be related to 600 BC, which is fully confirmed by the current investigation of this matter. More than 200 silver objects were found in the bowl, some of them in the form of jewelry, including an earring and several double and quadruple spiral beads. These explorations should be discussed elsewhere by Mr. Stronach. This article examines that these items are not intended for personal adornment or jewelry making, but rather because of their valuable content, they are considered as the most ancient money.

    Keywords: Median, Nushijan Tepe, Coin, Oldest Money, Archeology
  • کیانوش افشاری، حامد عامری گلستانی*، بهرام یوسفی، شیوا جلال پور
    ایران، به عنوان یکی از کهن ترین کشورهای جهان، از دیرباز دارای نوعی هویت ملی و «ملت» بوده است و این را می توان در استمرار نام «ایران» دید. سه لایه سازنده هویت «ملی» ایرانیان، «ایرانی بودن»، «دین» و در دوره جدید «تجدد» است. دو لایه کهن هویت ملی ایرانیان، از دیرباز در کنار هم کم وبیش سازگار بودند، و عناصر متداخل زیادی با یک دیگر داشته و دارند. با آشنایی ایرانیان با دنیای جدید، موجب شد که آگاهی های نوینی در این زمینه به وجود بیاید و این آگاهی ها موجب تحول در این هویت شد. از این رو، سوال اصلی این پژوهش آن است که این تحول در مولفه های مربوط به هویت ملی، در عصر قاجار (پیش از مشروطه)، چگونه شکل گرفته است؟ این پژوهش، با روش توصیفی تحلیلی، به این نتیجه رسیده است که «باستان گرایی»، «سره نویسی»، «بازتعریف از وطن» و «بازتعریف ملت» و «شکل گیری اندیشه ناسیونالیسم (در معنای مدرن آن)» مهم ترین مولفه های «منظومه هویت ایرانی جدید» را تشکیل می دهند.
    کلید واژگان: باستان گرایی, عصر قاجار, ملت, وطن, هویت ملی
    Kianoosh Afshari, Hamed Ameri Golestani *, Bahram Yousefi, Shiva Jalalpoor
    Iran, as one of the oldest countries in the world, has long had a kind of national identity and "nation" and this can be seen in the continuation of the name "Iran". The three building blocks of Iranian national identity are "being Iranian", "religion" and in the new era "modernity". The two ancient layers of Iranian national identity have long been more or less compatible with each other, and have and still have many overlapping elements. With the acquaintance of Iranians with the new world, it caused new awareness in this field and this awareness caused a change in this identity. Therefore, the main question of this research is how this change in the components of national identity was formed in the Qajar (pre-constitutional) era? This descriptive-analytical study has concluded that "archeology", "rewriting", "redefining the homeland" and "redefining the nation" and "shaping the idea of nationalism (in its modern sense)" are the most important components of the "new Iranian identity system".
    Keywords: Archeology, Qajar Era, nation, homeland, National Identity
  • شهرام جلیلیان

    در دنیای باستان و پس از ایرانیان پارتی، ساسانیان هماوردان نیرومند امپراتوری روم و سپس بیزانس بودند. همچنین تاریخ ساسانیان، نقطه اوج تاریخ شرق باستان و آخرین دوره تاریخ مردم ایران پیش از برآمدن اسلام است. هم ازاین رو، سال هاست که پژوهندگان ایرانی و ناایرانی، به پژوهش درباره تاریخ، اقتصاد، فرهنگ و دین و جامعه ایرانی در دوره ساسانیان می پردازند. کتاب «مبانی تاریخ ساسانیان»، نوشته کلاوس شیپمان، باستان شناس آلمانی، پژوهشی است فشرده درباره تاریخ، دین، اقتصاد، باستان شناسی و هنر ساسانیان که در سال 1990 چاپ شده است. آگاهی های این کتاب، پژوهندگان متخصص تاریخ ساسانیان را خرسند نخواهد کرد، اما برای دانشجویان و علاقه مندان به مطالعه تاریخ ساسانیان سودمند خواهد بود. این کتاب را مترجم نام آور، کیکاوس جهانداری از آلمانی به فارسی برگردانیده است و چاپ اول آن در سال 1384 از سوی نشر و پژوهش فرزان روز منتشر شده است. در این جستار به نقد محتوایی و شکلی کتاب و دیدگاه های نویسنده آن و نیز ارزیابی ترجمه فارسی این کتاب خواهیم پرداخت.

    کلید واژگان: کلاوس شیپمان, دین ساسانی, باستان شناسی و هنر ساسانی, مبانی تاریخ ساسانیان
    Shahram Jalilian

    After the decline of the Arsacid Empire, Sasanians were strong antagonists of the Roman and then Byzantine empires. Also, Sasanian history was the apex of the ancient East and the last period before the advent of Islam in Persia. Iranian and non-Iranian scholars have been engaged in the research into the history, economy, culture, religion, and society of the Persia of Sasanian era. Grundzüge der Geschichte des sasanidischen Reiches (1990), authored by Klaus Schippmann, a German archeologist, is a concise study of the Sasanian history, religion, economy, and archeology and art. The information contained in this monograph will not please the experts on the Sasanian history. It will however be of use for the students and those interested in the history of the period. Kaykavus Jahandari, a renowned translator, has translated the book from German into Persian under the title Mabāni-ye Tārīkh-e Sāsāniyān (Outlines of the History of Sasanian Empire). The first edition was published in 2005 by Farzān-e Rūz. This essay is a review of both the content and the form of the book, the viewpoints provided by the author, and an appraisal of the Persian translation.

    Keywords: Klaus Schippmann, Sasanian history, Sasanian religion, archeology, art of the Sasanian art, Outlines of the History ofSasanian Empire
  • مرتضی علویان، ملیحه نیکروش رستمی *

    هویت شاکله ی جامعه است و پیوندی وثیق با فرهنگ، تاریخ و آداب ورسوم هر ملتی دارد. مانایی جامعه و حکومت در گرو حراست و پاسداشت مولفه های هویت جمعی است از سوی دیگر، اگر نظام سیاسی نتواند مولفه ها و شاخص های هویتی خویش را حفظ نماید، با بحران های مختلف اجتماعی، فرهنگی و سیاسی مواجه می شود و به تعبیری، استحکام نظام مورد آسیب قرار می گیرد. ازاین رو، حکومت ها، مترصد اتخاذ سیاست های هویتی از طریق ابزارهای مختلف برای نهادینه سازی هویت خویش هستند. نظام های غیردموکراتیک و استبدادی، تلاش دارند هویت مطلوب خویش را در جامعه نهادینه نمایند. سیاست هویتی آن ها عموما در تقابل با هویت ملی است و لذا می کوشند با تدابیر و سیاست های دستوری، هویت سازی متناسب با ایدیولوژی خویش را پیگیری نمایند. حکومت پهلوی در ایران معاصر مترصد اتخاذ چنین رویکردی بود که منجر به بروز شکاف هویتی در جامعه بین اجتماع و نظام سیاسی شد. مقاومت عمومی در برابر سیاست هویتی پهلوی دوم منجر به شکل گیری جریان اجتماعی مخالف سیاست دستوری پهلوی دوم گردید. جریان های اسلامی نیز شکل دهنده ی مخالفت عمومی با سیاست هویتی پهلوی- مبتنی بر ملزومات باستان گرایانه و ضد دینی- برای پاسداشت هویت دینی و ملی ایرانیان به صورت توامان بودند. مقاله ی حاضر با بهره گیری از رویکرد تحلیلی- توصیفی مترصد پاسخگویی به این سوال است که پهلوی دوم برای هویت سازی باستان گرایانه از چه سیاست ها و ابزارهایی بهره گرفت؟ یافته ها نشان می دهد در حکومت محمدرضا شاه از مجموعه نهادهای فرهنگی برای هویت سازی جعلی و همسو با سیاست فرهنگی پهلوی بهره گرفته شد و برخی از این سیاست ها در عرصه ی هویتی شامل؛ شاه پرستی، باستان گرایی، اسلام زدایی و ترویج غرب گرایی می شود.

    کلید واژگان: هویت ملی, پهلوی دوم, باستان گرایی, ابزار رسانه ای, سیاست هویتی
    Morteza Alaviyan, Malihe Nikravesh Rostami *

    Identity is the backbone of society and is closely linked to the culture, history and customs of each nation. The meaning of society and government depends on the protection and preservation of the components of collective identity, and if the political system can not maintain its components and characteristics of identity, it will face various social, cultural and political crises and, in other words, the strength of systems will be damaged. Hence, different systems and governments seek to adopt identity policies through various tools to institutionalize collective identity. Of course, non-democratic and authoritarian regimes try to institutionalize their desired identity in society, and their identity policy is generally in opposition to national identity, and they try to pursue identity-building in accordance with their ideology through grammatical measures and policies. In contemporary Iran, Pahlavi pursued such an approach, which led to an identity gap in society between society and the political system. The public was united with the Pahlavi identity policy, which was based on archaic and anti-religious requirements, to protect the religious and national identity of Iranians. Therefore, the present article uses analytical-descriptive method and studies of libraries to answer the question: what policies and tools has the second side used for archaic identification? The findings show that in the government of Shah, a set of cultural institutions was used to create a false identity and in line with the Pahlavi cultural policy,

    Keywords: National Identity, Second Pahlavi, Archeology, Media tools, Identity politics
  • سید محسن حاجی سیدجوادی*، یاسین صدقی، محمدرضا شیخی، نجمه خاتون میری

    سفالینه های خاکستری رنگ یکی از شاخص ترین و مهم ترین آثار فرهنگی مکشوف از محوطه های عصر مفرغی جنوب شرق فلات ایران است. این سبک سفالینه ها به مقدار بسیار گسترده ای از محوطه عصر مفرغی چگردک جلگه چاه هاشم در بلوچستان به دست آمده است که تاکنون از نظرها و مطالعات باستان شناسی، باستان سنجی و تاریخ هنری جنوب شرق فلات ایران به دور مانده است. پرسش اصلی این پژوهش حول چگونگی ساخت و تزیین این سفال هاست. به نظر می رسد در این منطقه، ساخت سفال توسعه یافته بود و روش های ساخت متفاوتی داشتند. پژوهش حاضر به روش تحلیلی-تجربی و برمبنای مطالعات آزمایشگاهی انجام شده است. اشیاء موردمطالعه متعلق به موزه جنوب شرق ایران بوده که اقداماتی نظیر مستندنگاری وضعیت اشیاء و همچنین نمونه برداری های لازم جهت انجام آزمون های آزمایشگاهی در محل کارگاه مرمت موزه منطقه ای جنوب شرق زاهدان صورت پذیرفته است. در ادامه با استفاده از مطالعات پتروگرافی مقطع نازک (OM) و آنالیزهای دستگاهی با روش های SEM-EDX و XRD به تحلیل داده ها در جهت تحقق اهداف پژوهش پرداخته شده است. در این مطالعه، بررسی 11 نمونه سفال خاکستری رنگ مربوط به محوطه چگردک که در سال 1397 ه‍.ش.، از کاوش های اضطراری به دست آمده است، صورت پذیرفت که تمام سفال ها چرخ ساز و به رنگ خاکستری در طیف های تیره تا روشن و با ضخامت های مختلف اما در محدوده سفالینه های نازک هستند. بررسی های باستان سنجی صورت گرفته برروی سفال ها، ترکیبی مشابه درنظر می گیرد، ولی نشان می دهد که شیوه های تولید مختلفی به کار گرفته می شده است. سفال های موردنظر سفال هایی با تولید در کوره های حرارت بالا و روش های پیشرفته بوده است؛ به طوری که دقت در ساخت، ظرافت و استحکام مدنظر سفالگران بوده است. نتایج حاصله نشان می دهند که سفالگری در این محوطه یک صنعت بسیار پیشرفته بوده است که برای تزیین سفال ها از مواد معدنی با پایه آهن و منگنز استفاده کرده اند.

    کلید واژگان: باستان سنجی, پتروگرافی, سفالگری عصرمفرغ, چگردک, SEM-EDX, XRD
    Sayyed Mohsen Haji Sayyedjavadi*, Yasin Sedqi, Mohammad Reza Sheykhi, Najmeh Khatoun Miri

    Gray pottery is one of the most significant and important cultural artifacts discovered from the Bronze Age sites in the southeast of the Iranian plateau. This style of pottery has been obtained in a very large amount from the Chagardak Asr-e-Faraghi site of Chah Hashem Plain in Baluchistan, which has so far been far from the views and studies of archeology, archeology and artistic history of the southeast of the Iranian plateau. The main question of this research is about how to make and decorate these pottery. It seems that pottery making was developed in this area and they had different construction methods. The present research has been done by analytical-experimental method and based on laboratory studies. The studied objects belong to the Museum of Southeastern Iran. Measures such as documenting the condition of objects as well as sampling necessary for laboratory tests have been performed at the restoration workshop of the Museum of Southeastern Regions of Zahedan. Then, using thin section petrographic studies (OM) and instrumental analyzes with SEM-EDX and XRD methods, the data are analyzed in order to achieve the research objectives. In this study, 11 samples of gray pottery related to Chegardak area, which were obtained from emergency excavations in 2018, were performed. All pottery was wheeled and gray in dark to light and with different thicknesses but in the range of thin pottery. Archaeological studies on pottery suggest a similar composition, but show that different production methods were used. The pottery in question was pottery produced in high heat furnaces and advanced methods such that precision in construction, elegance and strength were considered by the potters. The results show that pottery in this area has been a very advanced industry that has used iron and manganese-based minerals to decorate the pottery.

    Keywords: Archeology, Petrography, Bronze Age pottery, Chegardak, SEM-EDX, XRD
  • یزدان عبدی زاده سارمی، سید علاالدین شاهرخی*

    جامعه ایران در عصر پهلوی دوم در نتیجه کودتای 28 مرداد 1332 دچار سرشکستگی و انفعال در عرصه فعالیت های سیاسی، حزبی و نشاط اجتماعی شد و حاکمیت پهلوی نیز دچار بحران مشروعیت گردید. بنابراین، محمدرضا شاه برای مشروعیت بخشیدن به حکومت خود و چاره جویی برای رفع شکاف های اجتماعی و نجات جامعه از بحران هایی که طی تحولات داخلی و جهانی در فرایند نوسازی گرفتار آن شده بود، درصدد استفاده از الگویی برآمد که بر رویکرد باستان گرایی استوار بود. آنچه این پژوهش را ضروری می سازد، شناخت این الگو و کارکرد آن در عصر پهلوی دوم است. این پژوهش بر آن است تا با روش تحلیل تاریخی که مبتنی بر توصیف و تحلیل داده هاست و با تکیه بر منابع به این پرسش پاسخ دهد که نمادهای آیین مهر چگونه در سازماندهی اجتماعی سیاست پهلوی موثر بودند؟ یافته های پژوهش نشان می دهد که محمدرضا شاه با الگوبرداری از برخی از نمادهای آیین مهر از قبیل شکست ناپذیری، نجات بخشی و توزیع عادلانه رفاه و ثروت کوشید سازماندهی اجتماعی نوینی را در ایران ایجاد کند و به حاکمیت خود مشروعیت بخشد. اما این تلاش کاملا موفقیت آمیز نبود و تنها توانست به صورت مقطعی در ایجاد همدلی اجتماعی و مقابله با بحران ها و کسب مشروعیت مفید واقع شود.

    کلید واژگان: باستان گرایی, آیین مهر, پهلوی دوم, ایدئولوژی شاهنشاهی, مشروعیت
    Yazdan Abdizadeh Sarami, Seyyed Aalaeh Al Din Shahrokhi *

    In the second Pahlavi era, as a result of the coup of August 19, 1943, Iranian society suffered from failure and passivity in the field of political, party and social activities, and the Pahlavi regime also experienced a crisis of legitimacy. Therefore, Mohammad Reza Shah, in order to legitimize his government and find a solution to eliminate social gaps and save the crises that pervaded society during the internal and global developments in the process of modernization, sought to use a model based on the approach of archeology. What makes this research necessary is to know the model that Mohammad Reza Shah used to save his society from crises, especially the crisis of legitimacy. This study aims to answer the question of how the symbols of the Mehr religion were effective in the social organization of Pahlavi politics by using the method of historical analysis, which is based on the description and analysis of data, relying on sources. Findings of the research show that Mohammad Reza Shah tried to create a new social organization in Iran and give legitimacy to his rule by following the example of some symbols of Mehr religion such as invincibility, salvation and fair distribution of welfare and wealth, but this effort It was not entirely successful and could only partially resolve the crises of Iranian society and be useful in creating social empathy and dealing with crises and gaining legitimacy.

    Keywords: Archeology, Mehr religion, Second Pahlavi, Imperial ideology, Legitimacy
  • امیر ولی زاده*، منصور طرفداری

    دخمه در نگاه نخست، یادآور آیین زرتشت و رسم واگذاری مردگان به طبیعت و «نابودی جسد» است. در شاهنامه و طبق شواهد باستان شناسی، با توصیفی از دخمه روبه رو هستیم که به گونه ای بنیادین از دید معماری و آیینی، با دخمه های زرتشتیان متفاوت است و مفهوم «سپردن و بایگانی جسد» را پشتیبانی می کند. ازاین رو، در این نوشتار، اصطلاح «آیین دخمه سپاری»[3] متوجه شاهنامه و شواهد باستان شناسی بوده، و اصطلاح «آیین دخمه گذاری» معرف دخمه های زرتشتیان است. همچنین، یافته های این پژوهش بیان می کند که گرچه توصیف آیین دخمه سپاری در شاهنامه عمدتا بر روایات سلسله های اسطوره ای و تاریخی ایرانی چون کیانیان و ساسانیان تمرکز دارد، ولی در واقع، بازتابی از شواهد باستان شناسی است و نشان آن را باید بیرون از سلسله های نامبرده نیز جست که عمدتا متعلق به افراد طبقات بالای اجتماع و بلندپایگان بوده است.

    کلید واژگان: شاهنامه, باستان شناسی, دخمه سپاری, دخمه گذاری
    Amir Valizadeh*, Mansour Tarafdari

    At first glance, the Daḵma (Crypt) is the reminder of Zoroastrianism and the custom of leaving the dead to nature and “destroying the corpse”. In the Shāhnāma and according to archaeological evidence, we faced with a description of the Daḵma, which is fundamentally different from the Zoroastrian crypts in terms of architecture and ritual, and supports the concept of “burial and archiving of the body”. Therefore, in this article, the term Daḵmasepārī refers to the Shāhnāma and archaeological evidence, and the term Daḵmagoẕārī refers to Zoroastrian crypts. In addition, the findings of this study indicate that although the description of Daḵmasepārī in the Shāhnāma focuses mainly on the narrations of Iranian mythological and historical dynasties such as the Kayanids and Sassanians, but in fact, it is a reflection of archaeological evidence and its sign should find beyond the aforementioned dynasties which mainly belonged to the upper classes and high-ranking people.

    Keywords: Shāhnāma, Archeology, Daḵmasepārī, Daḵmagoẕārī
  • فخری زنگی آبادی، علی ناظمیان فرد*، هادی وکیلی

    محمد ابراهیم باستانی پاریزی (1393-1304) از معدود پژوهشگرانی است که در عرصه مطالعات تاریخی از سبک ویژه و منحصر به فردی برخوردار است. در این سبک،اتکاء به دانش های کمکی تاریخ از وجه بارز و برجسته ای برخوردار است و استفاده از آنها موجب تمایز این سبک از دیگر سبک های تاریخنگاری شده است. با این که شان استقلالی تاریخ را به مثابه یک دیسیپلین و رشته علمی پذیرفته و سال ها در این عرصه به تدریس و پژوهش اهتمام ورزیده است، سر نیازمندی تاریخ به دانش های کمکی را در چه می داند و غفلت از آنها را موجب پدید آمدن کدام نقص می شمارد؟ یافته های این پژوهش که مبتنی بر روش کیفی و رویکرد توصیفی تحلیلی است، نشان می دهد که باستانی پاریزی از آنجا که تاریخ را دانشی مصرف کننده می داند، بر این باور است که این شاخه از معرفت، با استفاده از یافته های دانش های کمکی (جغرافیا و باستان شناسی)، می تواند بر زوایا و خبایای گذشته پرتو افشانی کند و آنها را به عرصه شناخت،توصیف و تبیین بهتر بکشاند و غفلت از این دانش ها، در حکم محرومیت از داده ها و یافته هایی است که می توانند امکان های یاد شده را برای تاریخ پژوه فراهم سازند.

    کلید واژگان: تاریخ, جغرافیا, باستان شناسی, دانش های کمکی تاریخ
    Fakhri Zangiabadi, Ali Nazemianfard *, Hadi Vakili

    Mohammad Ibrahim Bastani Parizi (1304-1393) is one of the few researchers who has a special and unique style in the field of historical studies. In this style, reliance on the auxiliary sciences of history has a prominent aspect. Although he has accepted the independent status of history as a scientific discipline and has been teaching and researching in this field for many years,what is the secret of history's need for auxiliary sciences and neglect of them has caused Which defect counts? The findings of the present research which is based on qualitative method and descriptive-analytic approach show that Bastani Parizi, believing in the consumer nature of history as a field of knowledge, contains that the contribution of these auxiliary fields of knowledge will throw light on the hidden corners of the past and put them on the brightarena of clarification and better understanding.The findings of the present research which is based on qualitative method and descriptive-analytic approach show that Bastani Parizi, believing in the consumer nature of history as a field of knowledge, contains that the contribution of these auxiliary fields of knowledge will throw light on the hidden corners of the past and put them on the brightarena of clarification and better understanding.

    Keywords: History, Geography, Archeology, Auxiliary sciences of history
  • نادر کریمیان*، علی سولقانی

    بر پایه رشد و توسعه تحقیقات و مکشوفات علوم مختلفه و انباشت حجم اطلاعات، رشته های متنوع علمی در جهان پدید آمده اند. دانش مدیریت با شاخه های متنوعش از شاخص ترین دانش های نوپدید است که بسیار کسان به آن اقبال کرده اند. مدیریت پروژه میان رشته های مدیریت از اهم آنها به شمار می رود که مبتنی بر یافته های باستان شناختی و باستان شناسی مواریث ماندگار مادی و معنوی، پیشینه ایبسیار کهن دارد. خاستگاه مدیریت پروژه را در پروژه های شگفتی برانگیز عصر باستان؛ یعنی اهرام مصر، دیوار چین، پاسارگاد، تخت جمشید و... می توان یافت. عملیات اجرایی، نظارتی و کنترلی در مدیریت پروژه، روابطی منطقی با یک دیگر دارند که برای دست یابی به هدف یا هدف های معینی تعریف و اجرا می شوند. پروژه های عصر باستان افزون بر شکوه و بزرگی شان که چشم آدمی را خیره و عقل او را حیران می کند، از دید کیفیت، استاندارد، دقت، هوش مندی، انطباق، کاربست نیروی عظیم انسانی ماهر و غیرماهر و از نگاه نظام های مهندسی و معماری بسیار پیچیده و رمزآمیزند. پروژه آرام گاه کورش کبیر، بنای برجسته مجموعه پاسارگاد در حوزه تمدنی پرشیا و در کهن ترین مکان دوره هخامنشی در این میان، از جایگاه برجسته ای برخوردارند. این آثار تاریخی، باستانی و فرهنگی ارزش مند و معمر (نزدیک 2500 سال)، به رغم ویران گری های پیوسته مهاجمان بیگانه و عوامل فرسایشی خشن و سخت طبیعی، هنوز نخستین نماد پروژه های برجسته ایران باستان به شمار می روند و استوار ایستاده اند تا محققان شناخت بیش تری درباره آنها تحصیل کنند.

    کلید واژگان: مدیریت, کنترل پروژه, کورش هخامنشی, آرام گاه کورش, باستان شناسی, تاریخ ایران
    Nader Karimian *, Ali Suleqhani

    Due to the growth and development of research and discoveries of various sciences and the accumulation of information, various scientific disciplines in the world that can be seen, management with various branches is one of the most prominent sciences and is unparalleled. Project management is one of the most important disciplines in the field of management. Based on archaeological findings of lasting material and spiritual heritage, this science has a long and ancient history that can be traced to amazing projects of ancient times such as the pyramids of Egypt, the Great Wall of China, Pasargadae, Persepolis, etc.  In project management, executive, supervisory and control operations have logical relationships with each other that are defined and performed to achieve a specific goal or goals. Ancient projects, while glorious that dazzle the human eye and amaze the intellect, are very complex and mysterious in terms of quality, standard, accuracy, intelligence, adaptation, employing a large number of skilled and unskilled manpower from the point of view of engineering and architectural systems. Among this project, the tomb of Cyrus the Great as a landmark of the Pasargadae complex in the Persian civilization and in the oldest place of the Achaemenid period has a special place. The true value of this historical, archeological and cultural monument, which dates back to nearly two thousand five hundred years, is that, despite the successive destruction of the foreign invaders of this land, the violent erosive factors of nature as the first symbol of the ancient projects of ancient Iran it still stands strong and should be better known. In the morphological autopsy of this 2500-year-old tomb and with the aim of analyzing its archaeological data from the perspective of project management processes, we will use reverse engineering techniques and methods. Utilizing the project life cycle diagram, we would model and monitor the tomb in a comparative analogy. This comparative analogy tangiblely confirms, proves and accentuate the knowledge and thinking ability of engineers, architects and senior managers of ancient Iranian projects, including the designers and executors of Pasargadae projects, including the index structure of the tomb. The project life cycle is the same as the production function input (INPUT) and output (OUTPUT) function cycles after system processes. In the project management life cycle, INPUT was considered as the initial phase of the project and OUTPUT was considered as the final phase, whose systemic processes are subject to planning, executive (partial and total), guidance, monitoring and control processes. The project management life cycle is prepared and adjusted by the experienced and experienced team as the most important and prior managerial-executive work of the project so that the project or projects will be executed and completed on time and with the expected operating costs. Unplanned projects are doomed to failure from a project management perspective. Analysis of the tomb structure in the project management life cycle can be inferred using reverse engineering methods and techniques. In this cycle, tomb project management processes such as construction goal, location and delimitation, site design, architectural design, identification of specialized and non-specialized activities, supply of materials and resources, allocation of resources to activities, decoration design, organization definition and workflow based on the ruling administrative system, phases, preparation of project schedule or schedule, wages and payments, cost control system, etc. are well seen and defined. According to this cycle, the all-stone structure of the tomb was efficiently designed, executed and operated with full stability and coherence for several thousand years. This structure, as detailed, is the safest and most stable structure of the Achaemenid era in the Pasargadae project.The most complete structure that survived almost 2,500 years in the complex of structures in the face of natural and unnatural events in the history of this land is the tomb. Achaemenid kings performed their coronation ceremonies in this place. After the Achaemenid period, the position of Pasargadae faded. In the Islamic period, due to the lack of records and documents of the original identity of the tomb, this building was attributed to the tomb of Solomon's Mother and it was called Solomon's Mother Martyrdom venue. (The ancient people, based on their beliefs, considered the construction of large stone buildings like this tomb to be out of human power, and attributed their construction to jinns, who served Solomon for difficult tasks.) During the Atabakans of Persia, Pasargadae and Persepolis gained importance again and even Persia and Iran were called "King Solomon". In the Atabakan period, using the columns and stones of the palaces, a mosque was built around the tomb and an altar was carved on the south wall of the tomb room. (Sami: pp. 33-37).

    Keywords: Management, Achaemenid Cyrus, Tomb, Archeology, History
  • علی فردوسی، امید سپهری راد*، امیر اکبری

    پژوهش حاضر به آراء و نظرات آخوندزاده (1227 1295ق) و ابراهیم پورداود (1264 1347ش) در خصوص ایران باستان، و چگونگی اهمیت یافتن فرهنگ و تمدن آن دوران، در دوره معاصر می پردازد. در طول تاریخ، سرزمین ایران مورد تهاجم اقوام مختلف از شرق و غرب قرار گرفته اما هیچ کدام از این یورش ها، به اندازه تهاجم تازیان ، مورد دشمنی و خصومت قرار نگرفت. برخی روشنفکران، آن تهاجم را مصیبت بارترین فاجعه تاریخ ایران جلوه دادند و برخی دیگر چنین باور و اعتقادی نداشتند. آخوندزاده به عنوان یک روشنفکر سکولار، در پی یافتن ریشه اصلی واپسگرایی ایران در دوره قاجاریه بود. اوتهاجم تازیان و نقش اسلام در عقب ماندگی جامعه ایران را از عوامل اساسی قلمداد کرد و برای اثبات مدعای خود با قیاس میان وضعیت ایران در دوران باستان و دوره اسلامی، به تبیین تمایزات و تفاوت های این دو دوره به طور کلی پرداخت و نشان داد که عظمت و شکوه ایران باستان، قابل قیاس با دوره اسلامی نبود. پورداود برخلاف آخوندزاده، مطالعات بسیاری در تاریخ و فرهنگ ایران باستان داشت، اوستا را به زبان فارسی ترجمه کرد با این همه، در خصوص تهاجم تازیان و نقش اسلام در عقب ماندگی جامعه ایران، نظری مشابه او داشت. پژوهش حاضر به آراء و نظرات آخوندزاده (1227 1295ق) و ابراهیم پورداود (1264 1347ش) در خصوص ایران باستان، و چگونگی اهمیت یافتن فرهنگ و تمدن آن دوران، در دوره معاصر می پردازد

    کلید واژگان: عقب ماندگی ایران, باستان گرائی, آخوندزاده, پورداود
    Ali Ferdosi, Omid Sepehri Rad *, Amir Akbari

    At present, it is possible to refer to the views and opinions of Akhundzadeh (1227-1295 AH) and Ibrahim Pourdawood (1264-1347 AH) in ancient Iran, and how to use culture and civilization in this period. Throughout history, the land of Iran has been sufficient, and it has never enjoyed the invasion of the Tazians, the head of the enemy, and its spectacular features. The right of intellectuals to make this invasion a tragedy is the best manifestation of the history of Iran, and you may also choose faith and belief. As a secular intellectual, Akhundzadeh seeks the real root of Iran's regression in the Qajar period. He called the attack of the Tazians and the role of Islam in the backwardness of the Iranian society about caring for their teachers at the cost of explaining the differences between the two in ancient Iran and the Islamic world. Adjust it. And the glory of ancient Iran, there is no scale pricing with the Islamic period. Purdavood Ta'alf Akhundzadeh, with the passage of time and the culture of ancient Iran, you translated Avesta into Persian. At present, it is possible to refer to the views and opinions of Akhundzadeh (1227-1295 AH) and Ibrahim Pourdawood (1264-1347 AH) in ancient Iran, and how to use culture and civilization in this period.

    Keywords: The backwardness of Iran, Archeology, Akhundzadeh, Purdavud
  • علی جان مرادی جو

    رضاشاه در راستای برنامه‌ها و اقدامات شبه مدرنیستی، وجود فرهنگ اسلامی را مانعی برای اهداف خود می‌دانست و سعی کرد به بهانه ی مدرن سازی ایران، شرایط را برای تحقق این اهداف فراهم آورد. بنابراین، ضمن در پیش گرفتن سیاست ناسیونالیسم گذشته گرا(باستان گرایی)، تجددگرایی(ایجاد جامعه شبه غربی) و سکولاریسم(جدایی دین از سیاست)، مذهب زدایی را در راس برنامه‌های فرهنگی خود قرار داد و سیاست کشف حجاب یکی از این نمونه‌ها بود؛ که در نتیجه ی مقابله روحانیون و مردم با این سیاست‌ها، قیام گوهرشاد به وقوع پیوست. بر این اساس، مقاله حاضر بر آن است تا نسبت میان قیام گوهرشاد را با سیاست‌های فرهنگی رضاشاه بسنجد و راهبردهای وی را برای مبارزه با فرهنگ مذهبی بیان کند و نقش قیام گوهرشاد را در این زمینه مورد بررسی قرار دهد. حاصل این مطالعه تاریخی، ما را به این واقعیت رهنمون می‌سازد که قضیه کشف حجاب در راستای سیاست فرهنگی رضاشاه و به‌خصوص سیاست مذهب زدایی وی قرار داشت.

    کلید واژگان: رضاشاه, کشف حجاب, قیام گوهرشاد, مذهب زدایی, باستان گرایی, تجددگرایی
    Ali Jan Moradi Joo

    In line with quasi-modernist plans and actions, Reza Shah considered the existence of Islamic culture as an obstacle to his goals and tried to create the conditions for the realization of these goals under the pretext of modernizing Iran. Thus, while pursuing a policy of retrospective nationalism (archaism), modernism (creation of a pseudo-Western society) and secularism (separation of religion from politics), he placed de-religionization at the top of his cultural agenda and a policy of uncovering the hijab. One of these examples was; As a result of the opposition of the clergy and the people to these policies, the Goharshad uprising took place. Accordingly, the present article intends to examine the relationship between Goharshad uprising and Reza Shah's cultural policies and to state her strategies for combating religious culture and to examine the role of Goharshad uprising in this regard. The result of this historical study leads us to the fact that the issue of the discovery of the hijab was in line with Reza Shah's cultural policy and especially his policy of de-religionization.

    Keywords: Reza Shah, Discovery of Hijab, Goharshad Uprising, De-religionization, Archeology, Modernism
  • میلاد باغ شیخی*
    اردشیر یکم (240-224 م) بنیانگذار سلسله ساسانی، آداب و رسوم پارس باستان را زنده کرد. در میان طبقات اجتماعی ساسانیان، جنگجویان، دومین طبقه اجتماعی را تشکیل می دادند. وظیفه آنان محافظت از فرمانروایی و افراد زیر سلطه شان بود. در ابتدا رهبری و هدایت سربازان بر عهده ایران سپاهبد بود، اما در دوره قباد و فرزندش خسرو اول، تشکیلات سپاه تغییر یافت و به چهار سپاهبد در چهار گوشه قلمرو ساسانی سپرده شد. هدف از پژوهش حاضر این است که ارزیابی شود تا چه حد، داده های تاریخی با یافته های باستان شناختی در زمینه سپاه ساسانی هم خوانی دارد و سوال اصلی پژوهش این است که چه شواهدی باستان شناختی، از نظام ارتش ساسانی در ایران فرهنگی یافت گردیده است؟ روشی که در این پژوهش اتخاذ گردیده روشی تاریخی- باستان شناختی و مبتنی بر مطالعات کتابخانه ای و یافته های باستان شناختی است. نتایج پژوهش نشان داد که در این دوره سازهای دفاعی ساخته شده به سه گروه دژ یا قلعه، دیوار دفاعی و خندق محدود می شود و پادشاهان ساسانی در مناطق حساس جغرافیایی جهت حفاظت از راه ها و جلوگیری از یورش اقوام بیگانه به خاک امپراتوری شروع به احداث سازه های دفاعی ازجمله دیوار دفاعی دربند، گرگان، تمیشه، کلات، گوری و...، دژهایی چون سیراف، قصر ابونصر، نخلک، شیرکوه و...کردند.
    کلید واژگان: سپاه, سازه های دفاعی, باستان شناسی, ساسانی
    Milad Baghsheikhi *
    The 1st Ardeshir(224_240 m) as the progenitor of Sasani revived ancient Persian conventions. Among social classes of Sasanian the warriors formed the second class. They had to protect the empire and subordinates. At first,Iran army was responsible for the guidance and leadership of soldiers,but during the ruling of Ghobad and his son the first Khosro, the establishment of the army changed and it was delivered to four armies in four corners of Sasani sovereignty.  The present research aims to evaluate the extent of consistency between historical data and archeological findings about Sasani army and the question here is that which archeological evidence have been found about Sasani army in Iran?The research method is historical _ archeological based on library studies and archeological evidence. The research results showed that in this period the constructed ddefenive structures are constrained to three groups: castles, defensive walls and trenches. Sasani kings started to construct defense structures such as defense walls of Darband,Gourgan,Temishe, Kalat, Goori…castles like Siraf,Abonasr, Nakhlak, Shirkooh… in sensitive geographical areas to protect paths and to prevent alien attacks to the empire
    Keywords: army, defensive structures, archeology, Sasani
  • غلام شیرزاده، غفور کاکا، منیره محمدی

    دوره مفرغ به دلیل وجود فرهنگ های متفاوت و نبود پژوهش های باستان شناسی منسجم، یکی از دوره های کمتر شناخته شده در پیش از تاریخ فلات ایران محسوب می شود. یکی از فرهنگ های منسوب به این دوره، فرهنگ کورا-ارس است که از اواخر هزاره چهارم ق.م تا اواخر هزاره سوم ق.م در بخش وسیعی از شمال غرب، غرب و بخش هایی از مرکز فلات ایران گسترش یافته است. با این حال، تاکنون جزئیات مبسوطی از این فرهنگ و قبض و بسط آن در داخل فلات ایران ارائه نشده است. بررسی های باستان شناسی انجام شده وجود این فرهنگ را در بخش های مرکزی و غربی فلات ایران و زاگرس مرکزی تایید کرده است. طی بررسی های باستان شناسی انجام گرفته در سال های 1386 و 1387و 1393 در غرب استان مرکزی، نه (9) محوطه استقراری بزرگ شامل آق تپه، تپه سوارآباد، تپه قلعه سرسختی، تپه چزان، تپه فر، شورتپه، تپه گل زرد، تپه مزرعه خاتون و تپه آدینه مسجد در رابطه با فرهنگ کورا- ارس واقع در حاشیه رودخانه قره چای شناسایی شد. وسعت و ارتفاع زیاد محوطه های مذکور (به خصوص آق تپه و سرسختی) می تواند دال بر وجود لایه های استقراری و معماری متراکم پیش از تاریخ باشد. در این نوشتار سعی شده تا ضمن تبیین جایگاه فرهنگ کورا- ارس در غرب استان مرکزی به عنوان یکی از نقاط اتصال فرهنگ های مرکز فلات ایران با زاگرس مرکزی اهمیت استقرارهای کورا- ارس مربوط به این دوره مورد ارزیابی و بررسی قرار گیرد.

    کلید واژگان: فرهنگ یانیق, کورا- ارس, باستان شناسی, فلات مرکزی, زاگرس مرکزی, سفال خاکستری سیاه, آق تپه, رودخانه قره چای
    Gholam Shirzadeh, Ghafoor Kaka, Monireh Mohammadi

    Because of the existence of different cultures and the lack of related solid archeological studies in the Iranian Plateau, the Bronze Period is one of the less known periods of prehistory there. One of the cultures attributed to this period is the Kura-Araxes culture, which spread in vast areas of the northwest and west of the Iranian Plateau and some parts of its center. However, the details of the nature of this culture and the quality of its spread in this plateau are not yet available. The conducted archeological investigations confirm the existence of this culture in the central and western parts of the plateau of Iran and the central Zagros region. In the course of the archeological studies carried out in 2007-2008 and 2014 in the west of Markazi Province, nine large residential areas in relation to the Kura-Araxes culture were identified on the banks of Qareh Chai River. These areas include Agh Tappeh, Savarabad Tappeh, Ghal’ah Sarsakhti Tappeh, Chezan Tappeh, Far Tappeh, Shur Tappeh, Do Gol Zard Tappeh, Mazra’eh Khatun Tappeh, and Adineh Masjid Tappeh. The great vastness and height of these areas (particularly Agh Tappeh and Sarsakhti Tappeh) could indicate the existence of different layers of human residence and dense architecture of prehistory there. In this paper, the authors have tried to explore the importance of different forms of human residence in Kura-Araxes during prehistory while clarifying the place of Kura-Araxes culture in the west of Markazi Province as one of the junctions linking the cultures of the center of the Iranian Plateau to Central Zagros.

    Keywords: Yaniq Culture, Kura-Araxes, archeology, Central Plateau, CentralZagros, blackish grey pottery, Agh Tappeh, Qareh Chai Ri
  • میثم شهسواری*
    در منابع و متون کهن اعم از تاریخی و جغرافیایی به شهر جیرفت اشاره هایی اندک اما معتنابه شده است. اگر چه این مقدار به درک کامل و حتی ناقصی از اوضاع و شرایط این شهر در گذشته نمی انجامند اما دربر دارنده نکات مهمی هستند که در مسیر درک هر چه کامل تر اوضاع و احوال سرزمین جیرفت در گذشته تعیین کننده هستند. در مقاله پیش رو اطلاعات به شیوه کتابخانه ای و مراجعه به متون دست اول گردآوری شده و روش پژوهش توصیفی تحلیلی از نوع «تحلیل محتوا» هستند. نتایج این پژوهش به طور کلی چنین هستند: شهر جیرفت پیش از حمله عرب نیز وجود داشته است. این شهر تا سده ششم هجری همچنان اهمیت خود را حفظ کرد و همواره از کانون های مهم تحولات منطقه جنوب شرق ایران بود. اما از این زمان به بعد رفته رفته و نه یکباره جیرفت، اهمیت خود را به عنوان یک مرکز شهری از دست داد و با اینکه این نام (جیرفت) بنا به متون همچنان مورد استفاده قرار می گرفت اما در همان متون هیچگاه نشانی از شهر جیرفت وجود ندارد؛ در حقیقت منظور از جیرفت در این متون نه یک شهر یا مرکز شهری که یک ناحیه جغرافیایی وسیع در جنوب ایالت کرمان بوده است.
    کلید واژگان: جیرفت, محوطه باستانی شهر قدیم جیرفت, سده های اولیه تا میانی هجری, باستان شناسی
    Meysam Shahsavari *
    In ancient sources and documents, geographic, historic or whatever, references to Jiroft are rare but remarkable. Although these fail to provide even a vague or fragmented portrait of Jiroft, they do include some really pivotal clues that decisively contribute to an accurate description of region as clearly as possible. Applying the librarian and field methodology, this essay set out to tap into such sources seeking out references to Jiroft. Generally speaking, the findings of this essay boil down to the following. Jiroft goes well back into pre-Muslem invasion era. Its name keeps coming up to the sixth century as a seat of incidents in south-eastern lran. All the same, Jiroft starts to gradually go down in significance as an urban center in the subsequent centuries and although, in the light of old documents, its name (Jiroft) kept comming up, no clear reference has ever been made to Jiroft itself in the very same documents. Infect, in such documents Jiroft is referred to not as a city or urban center, but a vast geographical region to the south of the state of Kerman
    Keywords: Jiroft, Ancient site of Old city of Jiroft, Early to Medieval centuries AH, Archeology
  • علی محمد طرفداری*
    پیشینه ی بررسی ها و کاوش های باستان شناسی جدید و علمی در ایران به طور عمده به دوره ی قاجاریه بازمی گردد. هرچند پیشینه ی مطالعات شرق شناسی اروپاییان در ایران از دوران قاجار فراتر است، اما تا دوره ی قاجارها باستان شناسی علمی در ایران معنا و مفهوم چندانی نداشت و مطالعات ماموران و شرق شناسان اروپایی در ایران عمدتا بر شناسایی آثار باستانی ایران متمرکز بود و کمتر حفاری های باستان شناسانه ی علمی را در بر می گرفت. در پژوهش حاضر، با رویکرد توصیفی تحلیلی و با بررسی مهم ترین آثار و گزارش های سیاحان و شرق شناسان اروپایی درباره ی آثار تاریخی و باستانی، اشیای عتیقه و کاوش های باستان شناسانه در ایران، مسئله ی اصلی پژوهش یعنی چگونگی جست وجوها و کاوش های باستان شناسانه ی شرق شناسان اروپایی و گسترش باستان شناسی عتیقه محور در ایران عهد قاجار مورد ریشه یابی و تحلیل قرار گرفته است. یافته های مطالعه ی حاضر نشان می دهد که شرق شناسان اروپایی دوره ی قاجار نقشی محوری در شروع و گسترش کاوش های باستان شناسانه ی عتیقه محور و تبدیل آثار تاریخی و هنری ایران به کالاهای تجاری و ایجاد بازار برای «عتیقه جات»  ایرانی و خروج بخش عظیمی از میراث فرهنگی و تاریخی ایران به اروپا و سایر کشورهای جهان داشته اند.
    کلید واژگان: باستان شناسی, شرق شناسی, دوره ی قاجاریه, گنج یابی, تجارت عتیقه جات
    Ali Mohammad Tarafdari*
    The history of new and scientific archaeological researches in Iran mainly dates back to the Qajar period. Although the history of European Oriental studies in Iran has exceeded the Qajar era, however, until the aforementioned period, scientific archeology in Iran did not have much meaning and European officials and Orientalists studies in Iran mainly focused on the identification of Iranian antiquities and few scientific archaeological excavations. The present study has analyzed the main issue of this research namely the circumstances of European Orientalists’ excavations and the development of antiquarian archeology in Iran during Qajar Era through a descriptive-analysis approach based on the most important works and records of travelers and Orientalists about the historical and ancient objects, antiques and archeological excavations in Iran. The findings of this study show that the European Orientalists played the main role in the initiation and expansion of archeological studies based on antiquarian detection, conversion of Iranian historical artifacts into commercial goods and the creation of a market for Iranian antiques and withdrawal of a large part of Iran's cultural and historical heritage to Europe and other countries in the world, during Qajar era.
    Keywords: Archeology, Orientalism, Qajar Era, Treasure Hunting, Antique Trade
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال