جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "affixation" در نشریات گروه "ادبیات و زبان ها"
تکرار جستجوی کلیدواژه «affixation» در نشریات گروه «علوم انسانی»-
جستار پیش رو در پی آن است که الگوهای واژه سازی سه پسوند اشتقاقی «- کده»، «- ستان» و «- زار» فارسی را از دیدگاهی ساخت بنیاد واکاوی کرده و سویه های گوناگون ساختاری و معنایی آن ها را بررسی کند. پژوهش در چارچوب نظریه ساخت واژه ساختی (بوی، 2010 و 2018) انجام گرفته تا الگوهای واژه سازی سه پسوند پیش گفته را بر پایه مفهوم «ساخت» و «طرح واره های ساختی» تحلیل نموده و چندمعنایی آن ها را به کمک مفهوم «زیرطرح واره های ساختی» تبیین نماید. داده های پژوهش برگرفته از پیکره ساخت واژی خود نگارندگان (با بیش از دوازده هزار واژه مشتق و مرکب فارسی)، فرهنگ املایی خط فارسی (صادقی و زندی مقدم، 1391) و فرهنگ فارسی زانسو (کشانی، 1372) بوده که درمجموع (187) واژه مشتق ساخته شده با سه پسوند پیش گفته را دربر می گیرد. یافته های پژوهش نشان می دهد که برای تبیین چندمعنایی الگوهای واژه سازی این پسوندها، پذیرش ایده «واژگان پایگانی» و بهره گیری از مفهوم زیرطرح واره های ساختی لازم است تا بتوان هر معنای متمایز مربوط به الگوی اشتقاقی را در قالب یک زیرطرح واره مجزا نشان داد. خود زیرطرح واره ها در سطوح گوناگونی از انتزاع قرار دارند و در نهایت، همگی در زیر یک طرح واره بسیار انتزاعی و کلی مرتبه بالاتر قرار می گیرند؛ این پدیده را چندمعنایی ساختی می نامند، یعنی گونه ای از چندمعنایی که نه در سطح واژه های عینی، بلکه در سطح طرح واره های ساختی انتزاعی تبیین می شود.
کلید واژگان: وندافزایی, اشتقاق, صرف ساختی, چندمعنایی ساختی, رویکرد ساخت بنیادThe purpose of the present research is to investigate three Persian derivational suffixes ‘-zɑr’, ‘-kæde’ and ‘-estɑn’ from a construction-based perspective and to analyze their various formal and semantic aspects. The study applies the framework of Construction Morphology (Booij, 2010, 2018) to address the word-formation patterns based on the notions of ‘construction’ and ‘constructional schema’ and explain their polysemy using the notion of ‘constructional subschema’. The research data are adapted from author’s own morphological corpus (including more than 12000 Persian compound and affixed words), Farhang-e Emlaee Khatt-e Farsi (Sadeghi & Zandi-Moghadam, 2012) and Farhang-e Zānsoo (Reverse Dictionary, Keshani 1993) which include 187 derivative words with the three aforementioned suffixes. The results reveal that in order to explain the polysemy of word-formation patterns of these suffixes, we need to adopt the idea of hierarchical lexicon and the notion of constructional subschemas so that we can consider distinct meanings as different subschemas. These subschemas are at different levels of abstraction and are related to a more abstract, high-order schema. This is called constructional polysemy, a kind of polysemy explained not at the level of concrete words, but rather at the level of abstract constructional schemas.
Keywords: affixation, derivation, Construction Morphology, constructional polysemy, construction-based approach -
همه زبان های جهان برای تولید واژه های جدید از شیوه های گوناگونی استفاده می کنند. اشتقاق در کنار ترکیب دو فرایند مهم صرفی هستند که نقش اصلی هر دو ساخت صورت واژه های جدید است. در زبان فارسی اشتقاق یکی از فرایندهای پویا و پرکاربرد واژه سازی است و از جمله مقولاتی است که از دیرباز مورد مطالعه بسیاری از زبان شناسان ایرانی و غیرایرانی قرار گرفته است. در قلمروی اشتقاق، زبان فارسی دارای پیش وندها و پسوندهای بسیاری است که با افزوده شدن به واژه های موجود زبان می توانند واژه های نو بسازند. یکی از این پسوندها، پسوند «ار» است که از جمله وندهای نیمه زایای زبان فارسی محسوب می شود؛ اگر چه مشاهدات حاکی از آن است که در زمان حاضر مجددا جزء وندهای زایای فارسی شده است. هدف از پژوهش حاضر بررسی ساخت اشتقاقی [x-ار] در زبان فارسی از منظر انگاره صرف ساخت است. صرف ساخت با بهره جستن از مفهوم ساخت (به عنوان جفت صورت و معنا) به توصیف واژه های غیرساده می پردازد. این پژوهش تنوعات معنایی نظام مند، طرح واره های ممکن ناظر بر عملکرد ساخت [x- ار]، زیرطرحواه های آن و نیز ساختار سلسله مراتبی این ساخت را در واژگان گویشوران زبان فارسی بررسی می کند. داده های مورد بررسی در این پژوهش از سه منبع فرهنگ زانسو (کشانی، 1372)، پایگاه داده های زبان فارسی (PLDB) و شبکه هستان شناسی فارس نت گردآوری شده اند. سپس، واژه های مستخرج در فرهنگ بزرگ سخن (انوری، 1381) مورد بررسی قرار گرفته و مواردی که با برچسب منسوخ مشخص شده بودند، کنار گذاشته شدند. این پژوهش، پژوهشی ساخت بنیان است که می کوشد به روش توصیفی- تحلیلی الگوهای واژه سازی را بر پایه مفهوم «ساخت» و «طرح واره های ساختی» تبیین نماید. یافته های پژوهش گویای آن است که پسوند «ار» در فارسی امروز دارای هفت معنا (کارکرد) گوناگون است و وندی چندمعنا محسوب می شود. این چندمعنایی، نه در سطح واژه های عینی بلکه در سطح طرح واره های انتزاعی قابل تبیین است و از این رو آن را چندمعنایی ساختی می نامند. نتایج نشان می دهد که «هستار مرتبط با مفهوم x» معنای سرنمون ساخت [x- ار] است که به عنوان انتزاعی ترین همبستگی صورت و معنای ناظر بر عملکرد این داده ها تلقی می شود.
کلید واژگان: پسوند «ار», صرف ساخت, چندمعنایی ساختی, طرح واره ی ساختی, وندافزاییAll languages in the world use different mechanisms to create new words. Derivation and compounding are two morphological processes whose main function is the formation of new word-forms. In Persian, derivation is one of the dynamic and widely used processes of word formation. In the realm of derivation, Persian language has many prefixes and suffixes that can be attached to existing words in order to create new words. One of these suffixes is "-ār" which is considered as one of the semi-productive suffixes of Persian language; however, the observations reveal that it has become a productive suffix in today's Persian. The main purpose of this research is to study the derivational construction [x-ār] in Persian within the framework of Construction Morphology (CM). It makes use of the notion of ‘construction’, which is defined as a pairing of form and meaning, to describe the properties of complex words. Therefore, on the basis of a construction-based approach and regarding a descriptive-analytic method, the authors try to represent the systematically semantic varieties of "-ār", possible schemas and subschemas and also the hierarchical structures, based on which, [x-ar] construction has been achieved. The data analyzed in this study has been gathered from three sources: Reverse Dictionary (Zansu) (Keshani, 1993), Persian Linguistic Database (PLDB) and FarsNet. Then, the extracted words have been examined in Farhang-e Bozorg-e Sokhan (Anvari, 2002) and obsolete items have been excluded. The findings of the research show that “-ār” has seven different meanings (functions) and thus we can consider it as a polysemous suffix. Its polysemy is not explainable at the level of words, but at the level of abstract schemas; hence, it is called “constructional polysemy”. The results of this study indicate that "entity with relation R to SEM" is the prototypical meaning of [x-ār] which is the most abstract correlation among meaning and form in Persian language.
Keywords: Suffix “-ār”, affixation, construction morphology, constructional polysemy, constructional schema -
پسوند «- ار» یکی از پسوندهای اسم ساز (و گاه صفت ساز) زبان فارسی است که به باور بیشتر پژوهشگرانی که تا به امروز درباره آن مطالعه کرده اند دارای معناهای فاعلی، مصدری و مفعولی است. در پژوهش پیش رو این پسوند را از دیدگاه دستور شناختی لانگاکر (2008, 2009) و نظریه ساخت واژه ساختی بوی (2010, 2016) مورد بررسی قرار داده و کوشیده ایم تبیینی شناختی و ساخت بنیاد از این پسوند و کاربردهای آن ارایه دهیم. این پژوهش از لحاظ تجربی (یعنی روش گردآوری داده ها) پیکره بنیاد و از لحاظ نظری (یعنی روش و چارچوب تحلیل) مبتنی بر رویکرد شناختی و ساخت بنیاد است. داده های پژوهش دربرگیرنده 38 واژه مشتق ساخته شده با پسوند «- ار» است که از پیکره ساخت واژی خود نگارندگان (شامل بیش از ده هزار واژه مشتق و مرکب فارسی) و فرهنگ زانسو گردآوری شده است. یافته های پژوهش گویای آن است که این پسوند در پنج زیرطرح واره ساختی متفاوت به کار می رود و با پیوستن به ستاک گذشته و اسم، قلمروهای شناختی فرایند، کنشگری، نمود و رابطه را بیان می کند. این یافته ها همچنین نشان می دهد که فرایند شناختی «بریافت» و به ویژه دو جنبه مهم آن شامل برنمایی و مشخص سازی، نقش تعیین کننده ای در شکل گیری زیرطرح واره های مربوط به پسوند «- ار» دارد.
کلید واژگان: پسوند «- ار», صرف ساختی, دستور شناختی, پسوند اشتقاقی, وندافزاییIntroductionAffixation is one of the two main word-formation processes in Persian. The suffix ‘-ɑr’ is a nominal (or adjectival) suffix in Persian which is believed by most researchers to express the subject/agent (like xæridɑr ‘buyer’), object/patient (like gereftɑr ‘captive’) or infinitive (like ræftar ‘behavior’) meaning. In Cognitive Grammar (Langacker, 2008, 2009) and Construction Morphology (Booij, 2010, 2016) word-formation patterns are considered to be constructional schemas, i.e. schematic representations of morphological constructions. Constructions are pairings of form and meaning. The form pole of a construction includes morpho−syntactic and phonological properties. The meaning pole of a construction comprises semantic properties (conceptual structure), pragmatic properties and discourse properties. Cognitive Grammar posits that an expression invokes a set of cognitive domains as the basis for its meaning, i.e. as the content to be construed. Therefore, the meaning of a linguistic expression depends on two key notions of ‘cognitive domain’ and ‘construal’. A cognitive domain is a coherent area of conceptualization which provides the conceptual base for the meaning of a linguistic expression. The term construal refers to human manifest ability to conceive and express the same situation or event in alternate ways.
PurposeThe present research aims to explore the suffix ‘-ɑr’ within the framework of Cognitive Grammar and Construction Morphology and tries to identify its various constructional schemas and subschemas. Furthermore, it attempts to investigate cognitive domains that underlie the meaning of each subschemas and to analyze the role of construal in formation of each subschemas.
Study questions: the study questions are: (1) what are constructional schemas and subschemas of the suffix ‘-ɑr’ and how is hierarchical relationships among them?(2) What cognitive domain(s) underlie the meaning of each subschema?(3) Which cognitive processes do play determinant role in formation of these (sub) schemas?MethodologyEmpirically, the paper adopts corpus-based method and theoretically, it adopts cognitive and construction-based approach. The data include a corpus of 38 derivational words having the suffix ‘-ɑr’ extracted from the authors own morphological corpus (including more than 10000 complex words) and Farhang-e Zansoo (Keshani, 1993).Analysis: Analysis of research data showed that derivatives of the suffix ‘-ɑr’ belong to different constructional schemas. The schematic-constructional network of the suffix ‘-ɑr’ is represented in Figure 1. As is shown in the figure, ‘-ɑr’ appears in six different subschemas, in five of which the base of derivation is past stem of a verb while in the other the base is a noun. The conceptual base of the five subschemas that have a verb stem as their base is the cognitive domain of ‘processes. The difference among these subschemas is that each subschema profiles a different aspect of the conceptual base. In other words, the difference among them is due to the key notion of ‘profiling’. In the subschema with a noun as the base of derivation, the conceptual base is the cognitive domain of ‘relation’.Figure 1: The schematic-constructional network of the suffix ‘-ɑr’ in Persian
ConclusionResults of the study show that the suffix ‘-ɑr’, which is added to past stems of verbs or nouns, can appear in six different constructional subschemas to indicate the cognitive domains of process, agenthood, aspect and relation. These subschemas are:1) <[[x](Vpast)i -ɑr]Nj ↔ [The human agent who perform the process of SEMi]j> 2) <[[x](Vpast)i -ɑr]Nj ↔ [The non-human agent (or instrument) which perform the process of SEMi]j>3) <[[x](Vpast)i -ɑr]Nj ↔ [The act of doing the process of SEMi]j>4) <[[x](Vpast)i -ɑr]Nj ↔ [The result of the process of SEMi]j>5) <[[x](Vpast)i -ɑr]Aj ↔ [The property of being affected by the process of SEMi]j>6) <[[x]Ni -ɑr]Nj ↔ [The thing closely related to SEMi]j>The findings reveal that the cognitive process of ‘construal’ and especially its two aspects of ‘profiling’ and ‘specification’ have a determinant role in the formation of these constructional subschemas.
Keywords: Persian suffix ‘-ɑr’, Construction Morphology, cognitive grammar, derivational suffix, affixation -
پسوند «- گار» یکی از پسوندهای اسم ساز و صفت ساز زبان فارسی است که بیشتر پژوهشگرانی که تا به امروز پیرامون آن مطالعه کرده اند آن را دارای معنای فاعلی دانسته اند. هدف از پژوهش پیش رو آن است که این پسوند را از دیدگاه دو نظریه ساختواژه ساختی و دستور شناختی مورد بررسی قرار داده و تبیینی ساخت بنیاد و شناختی از چگونگی شکل گیری واژه های ساخته شده با این پسوند ارائه دهد. این پژوهش از لحاظ تجربی (یعنی روش گردآوری داده ها) پیکره بنیاد و از لحاظ نظری (یعنی روش و چهارچوب تحلیل) مبتنی بر رویکرد شناختی و ساخت بنیاد است. داده های پژوهش 29 واژه مشتق ساخته شده با پسوند «- گار» را دربرمی گیرد که از پیکره ساختواژی خود نگارندگان (شامل بیش از ده هزار واژه مشتق و مرکب فارسی) و فرهنگ زانسو (کشانی، 1372) استخراج شده اند. یافته های پژوهش نشان می دهد که پسوند «- گار» دارای شش زیرطرحواره ساختی است و در این زیرطرحواره ها قلمروهای شناختی کنشگری، جهت و رابطه را بیان می کند. این یافته ها همچنین بیانگر آن است که دو فرایند شناختی «بریافت» و «مقوله بندی» دارای نقش تعیین کننده در شکل گیری زیرطرحواره های پسوند «- گار» و مقوله معنایی این پسوند هستند.
کلید واژگان: پسوند - گار, صرف ساختی, صرف شناختی, دستور شناختی, رویکرد ساخت بنیاد, پسوند اشتقاقی, وندافزاییThe suffix ‘-gɑr’ is a nominal and adjectival suffix in Persian which is believed by most researchers to express the subjective (agentive) meaning. The purpose of the present research is to explore this suffix within the framework of two theories of Construction Morphology and Cognitive Grammar in order to provide a cognitive and constructional account of the formation of words with this suffix. Empirically, the paper adopts a corpus-based method and theoretically, it adopts a cognitive and constructional approach. The data include a corpus of 29 derivational words having the suffix ‘-gɑr’ extracted from the authors’ own morphological corpus (including more than 10000 complex words) and Farhang-e Zansoo (Reverse Dictionary, Keshani 1993). The results of the research reveal that the suffix ‘-gɑr’ can appear in six different constructional subschemas to express the cognitive domains of agenthood, voice and relation. The results also show that the two cognitive process of construal and categorization have crucial roles in the formation of these constructional subschemas and the semantic category of the suffix ‘-gɑr’.
Keywords: persian suffix ‘-g?r’, ponstruction morphology, cognitive morphology, cognitive grammar, construction-based approach, derivative suffix, affixation -
پژوهش پیش رو، پسوند اشتقاقی «- انه» در زبان فارسی را مورد واکاوی قرار می دهد و سویه های گوناگون ساختاری و معنایی/ کارکردی آن را بررسی می کند. این پژوهش، با رویکردی ساخت بنیاد و در چارچوب نظریه ساختواژه ساختی انجام گرفته که می کوشد الگوهای واژهسازی را بر پایه مفهوم «ساخت» و «طرحواره های ساختی» تبیین نماید و روابط پایگانی میان طرحواره ها و زیرطرحواره ها را به گونه ای سامان مند نشان دهد. داده های پژوهش برگرفته از پیکره ساختواژی خود نگارندگان (با بیش از 10000 واژه مشتق و مرکب فارسی) ، فرهنگ فارسی زانسو (کشانی، 1372) و واژه های مستخرج از فرهنگ پسوند در زبان فارسی (رواقی، 1388) است که 944 واژه مشتق ساخته شده با پسوند «- انه» را دربر می گیرد. یافته های پژوهش نشانگر آن است که «- انه» ، پسوندی چندمعنا و دارای تنوع معنایی چشمگیری است که میتواند در 12 زیرطرحواره ساختی نمایان شده و واژه هایی از مقوله اسم، صفت یا قید بسازد. این چندمعنایی، نه در سطح واژه های عینی، بلکه در سطح طرحواره های ساختی انتزاعی قابل تبیین است و از این رو، آن را چندمعنایی ساختی می نامند.
کلید واژگان: پسوند - انه, وندافزایی, صرف ساختی, چندمعنایی ساختی, رویکرد ساخت بنیادThe purpose of the present research is to analyze the Persian suffix ‘- ɑne’ and to examine its various structural and semantic/functional aspects. The study adopts a construction-based approach and uses the framework of Construction Morphology theory which tries to explain the word formation patterns using the notions of “construction” and “constructional schemas” and to shows hierarchical relations among constructional schemas and subschemas in a systematic manner. The data includes 944 derivative words with the suffix ‘-ɑne’ which are adapted from author’s own morphological corpus (including more than 10000 Persian compound and affixed words), Farhang-e Zānsoo (Reverse Dictionary, Keshani 1993) and Farhang-e Pasvand dar Zabān-e Fārsi (The Dictionary of Persian Suffixes, Ravaghi 2009). The findings of the research show that the suffix “-ɑne” has a remarkable semantic diversity and can appears in 12 constructional subschemas to form new nouns, adjectives or adverbs. This polysemy is not explainable at the level of concrete words but at the level of abstract constructional schemas, and therefore is called “constructional polysemy”.
Keywords: suffix ‘-?ne’, affixation, construction morphology, constructional polysemy, construction-based approach -
This mini-corpus, cross-linguistic comparative and norm-referenced study intends to render the most frequently and oft-used affixes in the written descriptive tasks in the performance of English language materials developers (ELMDs) and Iranian English language undergraduates (IELUs) through a correlation study. Samples of writings of both groups were studied and analyzed through affixation principles and the frequency of nearly 63 affixes both inflectional and derivational morphemes was taken into account. The statistical analysis showed a highly significant correlation (.86) with its (.75) coefficient determination (shared variance) exists between two groups performance and the result of the study on the basis of oft-used affixes bears approximately a close resemblance to the findings by Fry and Kress( 2006), Hoing et al. (2000), Bauer et al.(1982), and White et al. (1989). Finally the implications of the study were taken into account.Keywords: Correlation, Affixation, Morpheme Studies, Frequency, Morphological Awareness
-
Sarhaddi Balochi dialect, a language variety of Western (Rakhshani) Balochi, employs derivation through affixation as one of its word formation processes. The purpose of this article is to present a synchronic description of the way(s) different derivational affixes function in making complex words in Sarhaddi Balochi as spoken in Granchin[1] district located about 35Kms to the southeast of Khash in Sistan and Baluchestan Province of The Islamic Republic of Iran. The linguistic corpus was gathered through fieldwork. The data were collected from the free speech of 10 uneducated native speakers including 5 males and 5 females of about 5o-80 year old living in Granchin with various social backgrounds. The findings of the research signify that complex words of this dialect are derived via derivational prefixes, infixes and suffixes, among which derivational suffixes are more active or productive. The research also shows that the main derivatives of this dialect are derived verbs, derived nouns, derived adjectives, and derived adverbs.Keywords: Affixation, Derivation, Prefixes, Infixes, Suffixes
-
لا یکاد بحث یتناول موضوع الاشتقاق او النحت فی العربیه یخلو من إشاره إلی عمل ابن فارس فی تاصیل الکلمات الرباعیه والخماسیه. فقد لخص هذا اللغوی رایه فی تلک المساله بقوله: «وهذا مذهبنا فی ان الاشیاء الزائده علی ثلاثه احرف فاکثرها منحوت». اما سائر ما تبقی من تلک الکلمات – وهو اقلها علی ما یفهم من کلامه- فقد وزعه بین مزید اشتق من الثلاثی بزیاده حرف او اکثر فیه، وموضوع رآه وجد کذا علی هیئته رباعیا او خماسیا منذ ولادته علی السنه العرب.
إن هذا البحث یجعل ما ذهب إلیه ابن فارس فرضیه یستقرئ لإقرارها او ردها ما حشده من الکلمات الزائده علی ثلاثه احرف فی معجمه (مقاییس اللغه)، مبینا مواطن الضعف فیما اطلقه من احکام، ومقرا فی الآن نفسه بسبقه إلی فکره کان یمکن ان تشکل فتحا فی مجال البحث الاشتقاقی والتاصیل اللغوی لو ان القدماء اعاروها من العنایه ما تستحق.
کلید واژگان: النحت, الزیاده, الوضعAlmost all researchers dealing with derivation of words in Arabic refer to ibn Fares’s work in etymologizing multi-letter words. Considering this issue, ibnu Fares stated the following: «We think that most multi-lettered words are contaminated». However, the rest of those words, which are a minority according to him, are considered either affixated words derived from trilaterals by adding one or more letters, three- or four-lettered words originally spoken the way they are since their origin. This research considers ibn fares’s approach as a theory and attempts to confirm or refute it through investigating the multi-lettered words in his dictionary «Maqayis AL Lugati». The research also tries to show the imperfection of ibn fares’s judgment, but at the same time it gives him the credit for his ideas, had they not been ignored by the former linguists, they would have opened new horizons in the field of derivation and etymology in Arabic.Keywords: Contamination, coinage, affixation -
پسوند (- ه / - ه = /e/) از پرکاربردترین وندهای فارسی است. نقش اختصاصی و زایای این وند، ساختن صفت مفعولی یا اسم مفعول از بن گذشته فعل است، به این معنی که از پیوند (- ه) با بن گذشته همه فعل ها می توان صفت مفعولی یا اسم مفعول ساخت. اما وند (- ه)، افزون براین نقش، دارای نقش های فرعی دیگری از جمله ساختن اسم مصدر و اسم ابزار از بن مضارع است که کمتر بدان ها پرداخته شده است. از طرف دیگر اغلب دستورنویسان بررسی خویش را درباره (- ه) به پیوند این وند با صورت های زبانی بسیط محدود کرده و به واژه های مرکبی که بر اثرافزایش وند (- ه) ساخته شده، نپرداخته و در نتیجه شمارمتنوعی از ساختواژه های مرکب حاصل از پیوند این وند را از قلم انداخته اند. دیگراین که گاه مثال هایی که ذیل یک مقوله از نقش های این وند ثبت شده از اساس با یکدیگر تفاوت ماهوی دارند، به طوری که می بایست ذیل مقوله های متفاوت درج می شدند. و بالاخره این که تحلیل های انجام شده درباره برخی از نقش های این وند، گاه تجویزی است و در نتیجه از پاره ای از لغزش ها مصون نمانده اند. در این مقاله با واکاوی و نقد پژوهش های پیشینیان، به شیوه ای توصیفی، وند (- ه) مورد بررسی قرار می گیرد و برخی از نقش های این پسوند که از نظرها دورمانده، معرفی و نقش های متنوع آن به صورت مجزا و تفصیلی عرضه می شودکلید واژگان: پسوند (, ه), بن مضارع, بن ماضی, وند افزایی, دستور زبان فارسیThe suffix /-e/, referred to by some traditional grammarians as the silent /h/, is one of the most creative affixes of Persian. Its major role is to make the past participle out of the past stem. It also attaches to the present stems and produces abstract nouns and instrumentation terms. This affix, however, has a variety of minor functions. It produces adjectives out of nouns, nouns out of adjectives, new nouns and new adjectives out of the previously existing ones, etc. These byproducts, though varied in nature, are not generated necessarily numerously, so that for some of them one may find just few examples.The majority of Persian grammarians dealt only with major functions of the affix and some others, also, with just a small number of the minor functions. Moreover, the analyses are, for the most part, prescriptive and; therefore, mingled with presuppositions and misunderstandings. These shortcomings have obscured the versatility of the affix.This study aims to review and criticize the previous literature on the subject descriptively, and to introduce the ignored functions of the affix into the literature of Persian grammar.Keywords: Affix, affixation, Present stem, Past stem
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شدهاند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شدهاست. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که میخواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.