جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "مدیریت سیاسی" در نشریات گروه "علوم سیاسی"
تکرار جستجوی کلیدواژه «مدیریت سیاسی» در نشریات گروه «علوم انسانی»-
هدف پژوهش حاضر، ارایه الگویی برای شناسایی و هدایت قابلیت مدیریتی و صلاحیت های حرفه ای زنان جهت تصدی مسیولیت مدیر اجرایی و سیاسی در استانداری خوزستان بود. روش پژوهش تلفیقی (کیفی- کمی) بوده و از نظر هدف کاربردی است. جامعه آماری در بخش کیفی شامل مدیران استانداری استان خوزستان بوده و نمونه مورد مطالعه با روش هدفمند انتخاب شدند و مورد مصاحبه قرار گرفتند. در بخش روش کمی نیز جامعه آماری شامل کارکنان بخش صنایع و معادن استان خوزستان و دانشگاه های استان به تعداد 454 نفر بودند که با روش نمونه گیری تصادفی تعداد 62 انتخاب شدند. ابزار پژوهش، پرسشنامه محقق ساخته براساس یافته های کیفی بود که اعتبار و پایایی آن نیز مورد برسی قرار گرفت. برای تحلیل داده ها در بخش کیفی از روش کدگذاری و در بخش کمی از آزمون تحلیل عاملی و مدل سازی با نرم افزار PLS استفاده شد. براساس نتایج بدست آمده 5 مولفه اصلی شامل دانش حرفه ای، صلاحیت های حرفه ای، توانایی حرفه ای، نگرش حرفه ای و ویژگی های حرفه ای زنان به عنوان مهم ترین قابلیت های مدیریتی و صلاحیت های حرفه ای زنان جهت تصدی مسیولیت مدیر اجرایی و سیاسی در استانداری خوزستان شناسایی شدند. همچنین، دانش برقراری ارتباط با رتبه میانگین 24/21، دانش تخصصی با رتبه میانگین 58/20 و دانش خودشناسی با رتبه میانگین 76/19 به عنوان مهم ترین قابلیت های مدیریتی و صلاحیت های حرفه ای زنان بودند.کلید واژگان: زنان, استانداری خوزستان, مدیر اجرایی, مدیریت, صلاحیت حرفه ای, مدیریت سیاسیThe purpose of the present study is to present a model to identify and guide managerial potentials and professional qualifications of women to take charge of executive and political responsibility in Khouzestan provincial government. The research method was mixed (qualitative-quantitative) and it had a practical purpose. The statistical population of the qualitative section included all managers in the province of Khouzestan and the sample of study was chosen purposefully to interview the participants. The statistical population of the quantitative section involved the staff in the industry and mines departments and universities in the province of Khouzestan including 454 members among whom 62 employees were chosen by random sampling. The research tool was a researcher made questionnaire based on the qualitative findings examined in terms of validity and reliability. The coding method was used for data analysis of the qualitative section and in the quantitative part, confirmatory factor analysis by SPSS was applied. According to the obtained results, 5 main components including professional knowledge, professional qualification, professional ability, professional attitude, and professional features were identified as the most important managerial potentials and qualifications of women to take charge of executive and political responsibility in Khouzestan provincial government. Furthermore, communication knowledge with average number of 21.24%, specialized knowledge with the average number of 20.58%, and self-recognition knowledge with the average number of 19.76% were reported to be as the most important managerial potentials and professional qualifications in women.Keywords: Women, Khouzestan Provincial Government, Executive, Management, professional qualification, Political management
-
پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر مدیریت سیاسی مدیران استان سیستان و بلوچستان بر فرهنگ سیاسی مشارکتی آن ها انجام شده است. روش این پژوهش، از لحاظ برخورد با داده ها کمی، و اجرای تحقیق با روش پیمایش، و گردآوری داده ها نیز با ابزار پرسشنامه انجام گرفته است. جامعه آماری در این پژوهش شامل کل مدیران سیاسی وزارت کشور شاغل در (شامل استانداری، فرمانداری ها، بخشداری ها و...) استان سیستان و بلوچستان می باشند که بر اساس اطلاعات جمع آوری شده تعداد کل آن ها بالغ بر 168 نفر می باشند که از کلیه آن ها به صورت تمام شماری اطلاعات مورد نیاز جمع آوری شده است. لذا حجم نمونه در این پژوهش برابر با حجم کل جامعه آماری 168 نفر می باشد همانطور که ذکر شد در این پژوهش از روش تمام شماری جهت جمع آوری داده ها استفاده شده است. در تحقیق حاضر از نمونه گیری غیر تصادفی و از نوع هدفمند استفاده شده است و علت استفاده از این نوع شیوه نمونه گیری به خاطر تعداد جامعه آماری محدود و حجم نمونه بوده است. به منظور سنجش روایی یا اعتبار ابزار تحقیق، از اعتبار ظاهری استفاده شد. داده های جمع آوری شده نیز از طریق نرم افراز SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج در سطح توصیفی نشان داد که مدیران استان از نظر مدیریت سیاسی در وضعیت نسبتا مطلوبی قرار داشتند و در همه ابعاد مدیریت سیاسی از جمله رفتار سیاسی، ماهیت تصمیم گیری، ادراک از محیط و شخصیت مدیران در سطح نسبتا بالایی قرار داشته اند.
کلید واژگان: مدیریت سیاسی, فرهنگ سیاسی, فرهنگ سیاسی مشارکتی, مدیران وزارت کشورThe aim of this study was to investigate the effect of political management of managers in Sistan and Baluchestan province on their participatory political culture. The method of this research is quantitative in terms of dealing with data, and the research is conducted by survey method, and data collection is done by questionnaire. The statistical population in this study includes all political managers of the Ministry of Interior working in (including governorates, governorates, districts, etc.) of Sistan and Baluchestan province, which based on the information collected, the total number is 168 people, all of whom All the required information has been collected. Therefore, the sample size in this study is equal to the total size of the statistical population of 168 people. As mentioned in this study, the counting method has been used to collect data. In the present study, non-random sampling and purposive sampling were used and the reason for using this type of sampling method was due to the limited statistical population and sample size. In order to assess the validity or validity of the research tool, apparent validity was used. The collected data were also analyzed by SPSS software. The results at the descriptive level showed that the managers of the province were in a relatively favorable position in terms of political management and were at a relatively high level in all aspects of political management, including political behavior, decision-making nature, perception of the environment and personality of managers. But regarding the participatory political culture
Keywords: Political Management, Political Culture, participatory political culture, managers of the Ministry of Interior -
دین مبین اسلام همانند دیگر ادیان ابراهیمی پس از رسول الله(ص) به لحاظ کلامی و فقهی به فرقه های گوناگون تقسیم شد. هرکدام از این فرقه ها دارای قواعد و اصول خاص خود هستند. تشیع و تسنن مهمترین فرقه هایی هستند که در جهان اسلام شکل گرفتند. فرقه تشیع که به امامیه نیز مشهور است قایل به این است که خداوند متعال، امیر المومنین را به عنوان جانشین بلافصل رسول الله(ص) دانسته اند. اهل سنت که به عامه معروف شدند قایل به این هستند که خداوند و پیامبرش شخصی را به عنوان جانشین سیاسی و علمی خویش معرفی نکرده است. از سوی دیگر مدیریت سیاسی از مسایل ضروری در زندگی بشر است. مسئله اساسی این مقاله مطالعه تطبیقی عقاید دانشمندان این دو فرقه در عرصه مدیریت سیاسی امت اسلامی است. این که دانشمندان این دو فرقه به مسئله حیاتی و ضروری مدیریت سیاسی امت اسلامی چه ایدهای دارند؛ حکومت را براساس چه مقتضیاتی تعریف نمودهاند. این مقاله براساس روش مقایسه ای نگارش یافته است.
کلید واژگان: امت اسلامی, حکومت, سنی, شیعه, فریقین, مدیریت سیاسیThe different sects of Islam, both theological and jurisprudential sects, are different because of their particular rules, and this has led them to have different views, to the extent that they sometimes conflict because of the differences in basics and it is very difficult to integrate them. Particularly in the case of the government and the society, which, of course, after the death of Prophet Muhammad (PBUH), it has become more controversial, but at the same time, considering the views of scholars of different Islamic schools carefully, their points of agreement can be reached. Therefore, the existence of the Islamic state after the death of the Prophet (PBUH), the subjugation of the ruler of society to such features as justice and knowledge of the law, the attendance and no separation between religion and politics, the duty of governor in establishment of justice in the society and implementation of religious regula11tions and leading the government to establish a civil society by the promised leadership (Mahdism) in the end time (resurrection) are among the most common of Islamic sects and religions, although there are disagreements in their details.
Keywords: government, politics, sects, justice, Mahdism -
فصلنامه مجلس و راهبرد، پیاپی 99 (پاییز 1398)، صص 249 -276کمال مطلوب هر حکومت ملی، برخورداری از ملت یکپارچه است که همگان به هویت فراگیر ملی تعلق خاطر داشته و به آن وفادار باشند. این مهم جز با سیاستگذاری و مدیریت مناسب به دست نمی آید. کشورهایی که گروه های قومی مختلف دارند باید در برنامه های متعدد سیاسی، اقتصادی و اجتماعی با اتخاذ سیاست های خاص به گروه های قومی احترام گذارند و در راستای ایجاد همگرایی و حفظ تمامیت ارضی جامعه گام بردارند. هدف پژوهش حاضر ارزیابی الگوهای مدیریت قومی در ایران و مطالعه جامع برای استنتاج نتایج مطالعات پیشین است که با استفاده از روش فراتحلیل ، 127 مقاله از بین 761 مقاله علمی پژوهشی گزینش و اطلاعات مورد نظر با پرسشنامه معکوس استخراج شد. یافته های فراتحلیل مقاله ها نشان می دهد که «توسعه ناموزون به ویژه در بعد اقتصادی و نابرابری اجتماعی سیاسی، برخورد سیاسی و ایدئولوژیک با اقوام، عدم رعایت قانون مربوط به اقوام، کنترل فرهنگی اقوام، روش های اقتدارگرایانه، دخالت بیگانگان، دستگاه بوروکراتیک حکومتی و تمرکزگرایی و تاکید بر هویت ملی بیشتر از هویت قومی» از عوامل عدم کامیابی سیاست های قومی بودند. از سوی دیگر «تاکید بر اشتراکات اجتماعی، مشارکت سیاسی اقوام، جایگاه اقوام در قدرت، احترام به زبان و آداب و رسوم، استفاده از نخبگان قومی، بافت گوناگون اقوام ایرانی و ایجاد توازن و سازش میان تعلقات ملی و قومی» نقاط قوت سیاست های قومی بوده و سعی شده این الگوها به گونه ای سیاستگذاری و مدیریت شود که در تعارض با انسجام جامعه ملی قرار نگیرد و با پذیرش تنوع گروه های قومی به عنوان واقعیتی اجتماعی، تمامیت ارضی حفظ و همگرایی و یکپارچگی ایجاد شود.کلید واژگان: سیاست گذاری قومی, مدیریت سیاسی, قومیت, همگرایی, ایرانMajlis and Rahbord, Volume:26 Issue: 99, 2019, PP 249 -276The desirable perfection of every national government is the integrated nation, so that all belong to the national identity of the nation as well as are faithful to it. This objective will be achieved only through appropriate policy and management. Countries which have different ethnic groups should take step towards creating convergence as well as maintaining the territorial integrity for decision-making as well as planning in various political, economic, and social areas through adopting appropriate policies on ethnic groups as well as respecting their plurality of ethnic groups. The research aims to evaluate the patterns of Iranian ethnic management as well as conducting comprehensive study for the deduction of previous studies results. For this purpose, the meta-analysis method was used. To perform this meta-analysis, 127 articles from 761 scientific-research papers which met the criteria for entering the meta-analysis were selected as well as necessary information was obtained with a reverse questionnaire. Findings of the meta-analysis of the articles show that "the disparate development, especially in the economic dimension and social-political inequality, political and ideological encounter with the relatives, non-observance of the law of relatives, cultural control of the ethnics, authoritarian methods, the intervention of foreigners, the bureaucratic government and centralization as well as the emphasis on national identity more than ethnic identity were considered as the main factors of failure to succeed ethnic politics. On the other hand, "emphasis on social interests, political participation of ethnics, the status of ethnics in (gaining) power, respecting language and customs, use of ethnic elites, the various texture of Iranian ethnic groups, and balancing as well as reconciliation between national and ethnic affiliations have been taken into consideration as the strengths of patterns of ethnic policies. Furthermore it has been attempted to regulate and manage these patterns in which cannot be conflicted with the cohesion of the national community as well as ethnic coexistence can be created based on protecting ethnic groups' rights as well as maintaining territorial integrity through accepting the diversity of ethnic groups as a social reality also reaching peaceful government-ethnic interactions.Keywords: Ethnic policy, political management, ethnicity, convergence, Iran
-
در جریان «بهار عربی» موج خیزش های مردمی جهان عرب را درنوردید. در اثر این قیام ها، چهار حکومت عربی (تونس، مصر، لیبی و یمن) سرنگون شدند؛ سه حکومت (بحرین، اردن و تا حدی عربستان) با مشکلات جدی روبه رو شدند و یک حکومت (سوریه) دستخوش جنگ داخلی گشت. بقیه ی دولت های عربی باثبات به نظر می رسند. پرسش این مقاله آن است که چرا برخی از این خیزش ها موفق به سرنگونی رژیم های حاکم شدند، در حالی که سایرین ناکام ماندند. این پژوهش بر آن است در عین حال که عوامل بلندمدتی ریشه بروز این انقلاب ها بوده اند که در جریان بهار عربی به شکل بحران های غیرمنتظره خود را آشکار ساختند، اما آن چه نقش تعیین کننده در سرنگونی برخی رژیم ها و بقای برخی دیگر را ایفا کرد، ترکیب عوامل کوتاه مدت بودند. برای رسیدن به این پاسخ ، عوامل دخیل در بروز انقلاب های مزبور در شش بخش سیاسی، اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی، نظامی و خارجی بررسی شده اند. روش این پژوهش مقایسه ای است؛ مقایسه نظام مند تجربه ی کشورهای درگیر در بحران نشان می دهد حکومت هایی که با مدیریت سیاسی خود توانستند حمایت بخش قابل ملاحظه ای از مردم (حتی فقط یک اقلیت قدرتمند) را جلب کرده و نیز وفاداری بدنه ی اصلی ارتش را نسبت به خود حفظ کنند، از خطر سقوط رهایی یافتند. ممانعت حکام از شکل گیری اجماع جهانی علیه خود و بهره گیری از تاکتیک های مناسب در حوزه ی داخلی دو نکته ی مهم در این زمینه بوده است که دولت های عربی پس از خروج از شوک غافل گیری سقوط بن علی، به تدریج از یکدیگر آموختند.کلید واژگان: بهار عربی, اسلام, ارتش, تبعیض اجتماعی, مدیریت سیاسیBetween 2010 and 2013, during what was called the Arab Spring, the Arab world witnessed a wave of popular uprisings that led to the overthrow of four governments (in Tunisia, Egypt, Libya, and Yemen), serious difficulties for three states (in Bahrain, Jordan and to some extent, Saudi Arabia), and a civil war (in Syria). Other Arab states have seemed to be stable. These different outcomes raise the question of what were the causes of those uprisings, and why were some of them successful, but not others. In order to answer these questions, by employing the systemic model and the historical sociology method the involved factors are explored in six segments, namely, political, economic, social, cultural, military and external. These uprisings show that popular dissent is deep-rooted in the Arab countries, and can come to surface unexpectedly. However, what played the determining role in the collapse of some regimes and survival of the others was the specific composition of short-run factors in each country. Those events show those governments that by their political management attracted the allegiance of a considerable part of their population (even an important minority) and maintained the loyalty of the body of their army survived. When the shock of Bin Alis demise subsided, the Arab governments gradually learned from each other how to deal with the crisis caused by the Arab Spring, using various tactics to control their own population and to avoid the formation of an international consensus against them.Keywords: Arab Spring, Islam, Army, International Powers, Political Management
-
هدف این مقاله تشریح و گسترش نقش پیش تدبیری- که بخشی از تدبر شمرده می شود- برای پیشگیری از بروز وقایع سازمانی و نظام سیاسی است. از این رو تلاش شده است ضمن تشریح اهمیت و ضرورت آینده پژوهی و آینده نگاری در برنامه ریزی های مدیریت سیاسی، زمینه های لازم برای مبادرت به پیش تدبیری طرح، و شرایط و عوامل موثر که هدایت کننده برنامه های پیش تدبیری می باشد همراه دو مدل علی– حلقوی بررسی شوند. آنگاه نقش آگاهی و بینش در امور سیاسی، احکام و فرمان های الهی و امور علمی برای طرح زوایای مربوط شکافته می شود، و درخاتمه مبانی لازم و بنیادین پیش تدبیری در برنامه های مدیریت سیاسی به عنوان نتیجه گیری ارائه می گردد.
کلید واژگان: پیش تدبیری, مدیریت, مدیریت سیاسیPolitical Quartely, Volume:44 Issue: 2, 2014, PP 393 -405This paper describes the extension of the measure is that much of the thinking To prevent the occurrence of corporate events and political system. Hence، we tried to explain the importance and necessity of political management، futures planning، the need to resort to the strategy plan. The conditions and factors that are driving mobile applications pre-planning models: Cause-and-effect model - Ring. The role of knowledge and insight on the political، theological creeds and scientific matters relating to the splitting angles and finally Essential and fundamental principles of design in political management programs are offered as a conclusion.Keywords: management, pre, planning, policy management -
از صدر اسلام تاکنون، برخی اندیشمندان بر این بوده اند که امر به معروف و نهی از منکر، وظیفه ای فردی است و مانند بسیاری تکالیف و احکام الهی، بر فرد مسلمان واجدالشرایط واجب است. در این دیدگاه، شرایط و مقتضیات زمان و مکان، کمتر موثر است و حکومت دینی و اسلامی وظیفه خاصی ندارد. دیدگاه دیگر، امر به معروف و نهی از منکر را افزون بر وظیفه فردی، موضوعی اجتماعی و حکومتی می داند. بر مبنای نگرش دوم، توسعه فرهنگ شریعت مدار و ایجاد زمینه ها و بسترهای گسترش آن، فراهم آوردن سازو کار مناسب و بسیاری دیگر از مولفه های مدیریت سیاسی خرد و کلان، در نظام دین بنیان مطرح می گردد. یکی از خرده نظام های مهم که باید در طراحی هر سیستم، مد نظر قرار گیرد، نظام، پایش و نظارت بوده، اساسا شکل گیری، ثبات، تداوم و پویایی هر نظامی، به آن وابسته است. این مقاله، در صدد است که به موجب حدیث شریف، امر به معروف و نهی از منکر را یک نظام نظارت همگانی در مدیریت جامعه دین بنیان معرفی نماید که رسالت اجرای شرایع الهی و ایجاد جامعه و حکومت اسلامی و تضمین تحقق اهداف آن را بر عهده دارد. با چنین پیش فرضی، نمونه ای را از مجموعه آرای فقهی و نظریه های اندیشمندان اسلامی می پیماییم، و در پایان، با رویکردی استراتژیک از «است» های توصیفی حاصل شده از آن، «باید» های تجویزی و سپس راهبردهای نظارت همگانی را در نظام اسلامی به دست می آوریم.
کلید واژگان: جامعه دین بنیان, فرهنگ شریعت مدار, مدیریت سیاسی, نظام نظارت همگانی, تفکر استراتژیک, امر به معروف و نهی از منکرSince the first golden days of Islam till today، a great number of scholars and scientists have believed that inviting people to good deeds and preventing them from bad or evil actions are among personal duties، and similar to most religious duties، they are obligatory upon any wise and complete Muslim. According to this view، the circumstances of the time and epoch or place are not very influential and important and the religious or Islamic government does not have any specific duty. The second perspective، considers the invitation to good deeds and prevention from wrong deeds as both a personal and social issue which is related to the religious and Islamic government. Based on the second view، the development of a religious-based culture، and the preparation of suitable situations and other indexes of political management in both small scale and large scale situations are discussed in a theocratic system. Since one of the important small systems which must be considered in the design of each great system is a system of control، supervision and inspection، and basically، the formation، continuation and dynamicity of every system is related to that small supervision system، the present article attempts to relate the sacred tradition of inviting to good deeds and the prevention of bad actions to the public supervision of the society. This will probably lead to the implementation of divine orders and the creation of an Islamic society and government in a theocratic society and an insurance of its continuation. And the accomplishment of its purposes. Based on the afore-mentioned assumption، a sample of jurisprudential views and the views and theories of Islamic scholars are surveyed and considered. The present situation of the society and what exists in it are considered through a strategic approach and then on the bases of what actually exists، a number of prescriptive orders are presented which serve to be used for the purpose of ensuring public supervision in an Islamic system.Keywords: Theocratic society, Religious, based culture, Political management, System of public supervision, Strategic thought, Inviting to good deeds, prevention of evil actions -
Economic planning can be defined as an organized, conscious, and continuous attempt to select the main economic variables (such as GDP, consumption, investment, saving, and etc) to achieve specific goals. Planning is a system that plans, performs, and controls development plans and it is produced by vertical cooperation (different generations of a society) and horizontal cooperation (different elements of a social system). Planning has two aspects: political and professional that neither it can be only produced on the basis of targeting by policymakers, nor can it be only created on the basis of rationality by different experts or specialists of all fields of planning. Authority, scientific consciousness,and convincing power are three main conditions of planners to harmonize social mobilization and national measurements and all of them depend on political high ranking official's consideration on proficiency and planning as far as possible.The ratification of plans is a part of executive and legislative powers tasks. First, how to settle the dispute that depends on law transparency of each of their duties and second, mutual understanding of expected performances of plans. Therefore, planning will be possible only by a bilaterally active participation process of policymakers and experts and consequently, they will reach a consensus. Continuous assessment of plans as well as establishing transparent and logical relations between experts (especially planners) and policymakers (particularly influentialofficials) are necessities of the codification of development plans. Of course, vital condition of continuous harmony between two groups shows that there are high professional and logical flexibility between them.Keywords: Planning system, plan, development, political management
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شدهاند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شدهاست. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که میخواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.