جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "nuclear energy" در نشریات گروه "فقه و حقوق"
تکرار جستجوی کلیدواژه «nuclear energy» در نشریات گروه «علوم انسانی»-
حقوق بین الملل، درعین حال که کشورهای غیر دارنده سلاح هسته ای را از دستیابی به سلاح هسته ای منع نموده، با رعایت شرایطی به آن ها اجازه داده است مواد هسته ای را در فعالیت های نظامی ممنوع نشده استفاده نموده و اعمال پادمان آژانس بین المللی انرژی اتمی نسبت به آن را مستثنا نمایند. متعاقب انعقاد پیمان آکوس فی مابین امریکا، انگلستان و استرالیا در سپتامبر 2021 مبنی بر انتقال 12 فروند زیردریایی هسته ای نظامی از سوی دو دولت نخست به استرالیا (معروف به پیمان آکوس)، موضوع امکان مستثنا نمودن پادمان آژانس نسبت به این فعالیت ها، به یک نگرانی بین المللی تبدیل گردیده و در دستور کار شورای حکام آژانس قرار گرفت. اینکه به لحاظ حقوقی فعالیت های نظامی ممنوع نشده متضمن چه مفهومی بوده و مبانی و جایگاه حقوقی و همچنین شرایط بهره مندی از آن در حقوق بین الملل به چه صورت می باشد پرسشی است که مقاله حاضر به روش توصیفی- تحلیلی و با تاکید بر قضیه آکوس به بررسی آن پرداخته است. یافته های این پژوهش حاکی از آن است که حقوق بین الملل موجود با رعایت شرایطی برخورداری کشورهای غیر دارنده سلاح هسته ای از کاربردهای نظامی ممنوع نشده انرژی هسته ای و مستثنا نمودن فعالیت های مربوط به آن از شمول پادمان آژانس را اجازه داده، لیکن اعطای چنین اجازه ای به این کشورها، خلا حقوقی نظام منع گسترش هسته ای تلقی و نگرانی های بین المللی را موجب شده است
کلید واژگان: آژانس بین المللی انرژی اتمی, پادمان, پیمان آکوس, فعالیت نظامی ممنوع نشده انرژی هسته ایInternational law, while prohibiting non-nuclear weapon states from acquiring nuclear weapons, has allowed them to use nuclear materials in non-proscribed military activities and under certain conditions, exclude them from International Atomic Energy Agency safeguards. Following the conclusion of the Pact between the US, UK and Australia in September 2021 to transfer of 12 military nuclear submarines by the first two states to Australia (known as the Aukus Pact), non-applicability of the Agency safeguard to these activities has become an international concern and the issue was placed on the agenda of the Board of Governors of the Agency. The legal definition of the this non proscribed military activity or and also legal base of permissibility of using nuclear materials in these activities in international law are question the present article has studied I in a descriptive-analytical way with an emphasis on the Ankus Case. The findings of this research indicate that the existing international law allows the non-nuclear weapon states to enjoy the non-proscribed military uses of nuclear energy and to exclude its related activities from the the Agency safeguards, but this is regarded as a grey area and a legal lacuna of the nuclear non-proliferation regime has caused international concerns.
Keywords: Aukus, International Atomic Energy Agency, Non Proscribed Military Activity, Nuclear Energy, Safeguards -
با کشف اتم و توسعه روز افزون انرژی هستهای، تلاشهای گستردهای در سطح جامعه بینالمللی برای استفاده صلح آمیز از انرژی هستهای صورت گرفت. مجموعه این تلاشها منجر به شکلگیری مجموعهای از اسناد، معاهدات، قواعد عرفی و رویههایی گردید تا دولتها فعالیتهای هستهای خود را در چارچوب آن به نظم بکشند. امروزه استفاده از انرژی هستهای یک موضوع مهم در جامعه جهانی است و حقوق بینالملل فعالیتهای هستهای دستیابی به تکنولوژی اتمی صلح آمیز را بخشی از اعمال حاکمیت ملی تلقی نموده و مورد تایید قرار میدهد. در این رهگذر فعالیت هستهای ایران نیز از این موضوع جدا نبوده به طوری که در دهههای اخیر فعالیتهای هستهای کشور مورد توجه جامعه جهانی بوده است مقاله حاضربا روش توصیفی تحلیلی در صدد پاسخ به این سوال است که چرا فعالیتهای صلح آمیز هستهای ایران مجاز است؟ نتایج این تحقیق نشان میدهد که فعالیتهای هستهای ایران در پناه شرع مقدس و اصل حرمت در عدم استفاده از سلاح هستهای و در پرتو قاعده فقهی قاعده نفی سبیل صرفا برای مقاصد صلح آمیز و به جهت عدم سلطه غیر مسلمان بر مسلمان به کار برده شده و ایران همواره ثابت نموده که فعالیتهای هستهای خود را وفق حقوق بینالملل، جزء برای مقاصد صلح آمیز به کار نمی برد. کلید واژگان: فعالیت های هسته ای ایران, انرژی هسته ای, حقوق بین الملل, قاعده نفی سبیل, فعالیت های صلح آمیزWith the discovery of the atom and the increasing development of nuclear energy, extensive efforts were made at the level of the international community for the peaceful use of nuclear energy.The collection of these efforts led to the formation of a set of documents, treaties, customary rules and procedures for governments to regulate their nuclear activities within its framework. Today, the use of nuclear energy is an important issue in the world community, and the international law of nuclear activities considers and approves the achievement of peaceful atomic technology as a part of national sovereignty.In this context, Iran's nuclear activity is not separate from this issue, so that in recent decades, the country's nuclear activities have been the focus of the international community. The present article, with descriptive and analytical method, aims to answer the question, why peaceful nuclear activities Is Iran allowed?The results of this research show that Iran's nuclear activities under the protection of the holy Sharia and the principle of sanctity in not using nuclear weapons and in the light of the jurisprudence rule of the Nafisabil rule are only for peaceful purposes and to avoid non-Muslim domination over Muslims. Iran has always proven that it does not use its nuclear activities for peaceful purposes in accordance with international law.Keywords: Iran', s nuclear activities, Nuclear Energy, International law, rule of negation, peaceful activities
-
قاچاق هسته ای به عنوان مصداق نوینی از رفتار بزهکارانه قاچاق، با کشف و عملیاتی نمودن انرژی هسته ای در زندگی جامعه بشری پا به عرصه وجود نهاده است. مقوله نظارت بر واردات و صادرات مواد و وسایل هسته ای که مورد توجه اسناد بین المللی از جمله کنوانسیون حفاظت فیزیکی از مواد هسته ای 1979 قرار گرفته است، برخی از دولت ها را مجاب نموده تا قاچاق غیر قانونی مواد، وسایل و دانش هسته ای را به طور جداگانه مورد جرم انگاری قرار دهند. در این مسیر، کانادا به عنوان یکی از کشورهای بهره بردار از فناوری هسته ای، رویکرد سنجیده ای را در حوزه جرم انگاری و ترسیم ضمانت اجرای کیفری متناسب با قاچاق هسته ای برگزیده است. در سوی دیگر، کنشگران نظام کیفری ایران نیز با انشای قانون قاچاق اسلحه، مهمات و دارندگان سلاح و مهمات غیرمجاز در سال 1390، مصداقی از قاچاق هسته ای یعنی قاچاق مواد رادیواکتیو را مشمول عنوان بزهکارانه قرار دادند؛ با این وجود، قانونگذار ایران برخلاف کانادا، در ارتباط با قلمروی مجرمانه قاچاق هسته ای و تهدید به ارتکاب آن رویکرد ناقصی را اتخاذ نموده است. از این رو، در طی جستار حاضر قصد و تلاش بر آن است تا با مقایسه راهبرد کیفری ایران و کانادا در مواجهه با اعمال قاچاق هسته ای به تبیین راهبرد کیفری متناسب و مقتدری در این زمینه مبادرت شود.کلید واژگان: انرژی هسته ای, تروریسم هسته ای, قاچاق هسته ای, تهدید به ارتکاب قاچاق هسته ایNuclear smuggling has emerged, as a new manifestation of smuggling, with the discovery and operation of nuclear energy in the life of human society. The issue of controlling the import and export of nuclear material and devices that have been considered by international instruments, including the Convention on the Protection of the Physical Protection of Nuclear Material. This matter has led some governments to criminalize the illegal smuggling of materials, devices, and nuclear science separately. On this path, Canada, as one of the countries that exploit nuclear technology, has adopted a cynical approach in the area of criminality and the designation of a criminal sanction against nuclear smuggling. On the other hand, the activists of Iran's criminal system, by introducing a law on the smuggling of weapons, ammunition, and weapons and ammunition holders, have described the case of nuclear smuggling, namely the trafficking of radioactive materials as criminal offenses. Nevertheless, in order to have an up-to-date and dynamic criminal policy against the aforementioned behavior, it is necessary to compare national penal provisions to Canadian laws that have a comprehensive view of the various manifestations of nuclear trafficking and threats of committing it. Eventually, appropriate criminal punishment for dealing with nuclear smuggling will be outlined.Keywords: Nuclear Energy, Nuclear Terrorism, Nuclear Smuggling, Threats of Nuclear Smuggling
-
تکنولوژی هسته ای از جمله دانش هایی است که از ابتدای گسترش آن در عرصه حیات، بشارت تحول عمیق و همه جانبه را در آینده زندگی بشر می دهد و افق های روشنی را می نمایاند. امروزه موضوع استفاده ها از انرژی هسته ای به عنوان یک مساله مهم و تاثیرگذار در جامعه بین المللی مطرح می باشد. موضوع ایران و استفاده های صلح آمیز از انرژی هسته ای از دهه های اخیر مورد توجه جامعه جهانی بوده است. در دهه های اخیر تلاش های جامعه بین المللی در راستای حقوق بین الملل آن بوده است که استفاده های صلح آمیز از انرژی هسته ای بر اساس قواعد و مقررات حقوقی بین المللی تحت تنظیم درآمده و چهارچوب آن ها مشخص شوند. ایران طی سال ها فعالیت های هسته ای خود همواره همکاری های گسترده و داوطلبانه ای با آژانس بین المللی انرژی اتمی و بازرسان آنها داشته است و همواره ثابت نموده است که انرژی هسته ای را جز برای استفاده های صلح آمیز و در جهت رشد اقتصادی و صنعتی کشور به کار نمی برد. درباره حکم فقهی کاربرد سلاح های هسته ای هم باید گفت ادله ای مانند حرمت نسل کشی، اصل منع تعدی، سیره نظامی پیامبر اکرم(ص)، قاعده لاضرر، قاعده وزر و قاعده اثم بر حرمت استفاده از سلاح های هسته ای در جنگ دلالت می کنند.کلید واژگان: انرژی هسته ای, صلح آمیز, حقوق ایران. حقوق بین الملل. فقه امامیهNuclear technology is one of the sciences that, from the very beginning of its development in the field of life, heralds a profound and comprehensive transformation in the future of human life and shows clear horizons. Today, the issue of the use of nuclear energy is an important and influential issue in the international community. The issue of Iran and the peaceful uses of nuclear energy has been the focus of the international community for decades. In recent decades, the international community has sought international law to regulate the peaceful uses of nuclear energy in accordance with international legal rules and regulations. Over the years, Iran has always had extensive and voluntary cooperation with the International Atomic Energy Agency and its inspectors, and has always proven that it uses nuclear energy except for peaceful uses and for the economic and industrial growth of the country. Does not work. Regarding the jurisprudential ruling on the use of nuclear weapons, it should be said that arguments such as the sanctity of genocide, the principle of non-aggression, the military conduct of the Holy Prophet (PBUH), the rule of no harm, the rule of minister and the rule of sin indicate the sanctity of using nuclear weapons in war.Keywords: Nuclear Energy, peaceful, Iranian Law, International Law
-
کشف انرژی هسته ای و تمرکز بر استفاده از مزایای متنوع آن باعث نمی شود تا از قدرت این سنخ از انرژی در جهت تکوین و پیشبرد اعمال ناقض ایمنی و امنیت جامعه غفلت به عمل آورد. در شمار اعمال موصوف، اخاذی هسته ای قرار دارد که در اثنای آن مطالبات غیرقانونی اشخاص با تهدید به استفاده از قدرت تخریب گر هسته ای، موضوعیت پیدا می کند. در این خصوص، سامانه کیفری انگلستان و ویلز یکی از معدود نظام های قانونگذاری دنیا قلمداد می شود که نسبت به ارتکاب اخاذی هسته ای واکنش افتراقی نشان داده و آن را از ذیل عنوان کلی بزه اخاذی خارج کرده است. بر این اساس، ابعاد تروریستی و غیر تروریستی ناظر بر اعمال یادشده به صورت جداگانه جرم انگاری شده است. در نقطه مقابل، کنشگران قانون گذاری ایران با غفلت از سیمای هسته ای کشور، سیاست کیفری متناسب و فناورمدارانه ای را در مواجهه با رفتار پیش گفته اتخاذ نکرده اند. با این اوصاف، پرسشی که در این جا مطرح می شود آن است که راهبرد کیفری مقتدر در قبال اخاذی هسته ای از چه مولفه هایی برخوردار است؟ در مقام پاسخ به عنوان فرضیه گفتنی است، شناسایی مستقل ابعاد تروریستی و غیرتروریستی اخاذی هسته ای به صورت توامان و تعیین ضمانت اجراهای کیفری متناسب و شناور، اجزای راهبرد کیفری مقتدر را در مواجهه با چنین جرایمی تشکیل می دهند. با این همه، طی جستار حاضر تلاش بر آن است تا با اتکاء به روش مطالعه توصیفی و تحلیلی، همگام با ارزیابی مقررات کیفری ایران و انگلستان و ویلز در قبال اخاذی هسته ای به ترسیم مختصات راهبرد کیفری سنجیده در مواجهه با رفتار یادشده نیز مبادرت شود.کلید واژگان: انرژی هسته ای, امنیت عمومی, اخاذی هسته ای, اخذ به زور و عنف, تهدید هسته ایLegal Studies, Volume:12 Issue: 3, 2020, PP 251 -278The discovery and focusing on different advantages of application of nuclear energy do not mean to neglect the power of this type of energy to develop and expand activities that violate the safety and security of the community and its followers. Among these behaviors is nuclear blackmail that along with the threat of using the destructive power of nuclear energy, the illegal demands of individuals are asked to enforce. In this respect, England and Wales' penal system is one of the few systems around the world that have independently reacted to the commission of nuclear blackmail. Thus, both terrorist and non-terrorist dimensions of nuclear blackmail are separately criminalized. Contrary to England and Wales' penal system, the legislator of Iran has not yet paid attention to criminalize nuclear blackmail. In this regard, the purpose of this research is to study and analyze the penal laws of Iran and England and Wales against nuclear blackmail and to suggest a proper criminal strategy in related the beforementioned behavior.Keywords: nuclear energy, public security, nuclear threat, nuclear blackmail, Extortion
-
مسئله اصلی مقاله کنونی، تشریح و تحلیل راهبردها و استانداردهای دوگانه سیاسی اتحادیه اروپا، درراستای سیاست خارجی و امنیتی مشترک و برمبنای معاهده ماستریخت است. چون اتحادیه اروپا از زمانهای گذشته با منطقه خلیجفارس، دارای روابط راهبردی و استراتژیک بوده و درروابط اتحادیه اروپا با کشورهای مختلف واقع در منطقه خلیجفارس و به طور خاص جمهوری اسلامی ایران، بهویژه طی سالیان اخیر، این تناقض واستانداردهای دوگانه خود را بسیار واضح و آشکار نشان میدهد، این منطقه برای تحقیق و مقاله پیشرو انتخاب شده است. همچنین لازم به ذکر است که اتحادیه اروپا ادعای جایگاه ویژهای برای رعایت حقوقبشر در عملکرد و ساختار خود قایل است و ظاهرا تلاشهای آشکاری برای حفظ حقوق بشر (مطابق تعاریف خودشان) در مقررات نهادهای مختلف این اتحادیه دیده میشود. برای نمونه، این اتحادیه، شرط پیوستن کشورهای اروپایی به اتحادیه و بهرهمندی آنها از امکانات آن را رعایت حقوقبشر تعیین کرده و حتی در تمامی معاهدات خود با سایر کشورها، شرطی را در مورد رعایت این حقوق میگنجاند. بر همین اساس، چون حقوقبشر و در ادامه انرژی هستهای به عنوان دو اصل مهم در سیاست خارجی و امنیتی مشترک اتحادیه اروپا به خصوص در روابط با کشورهای منطقه خلیجفارس همواره مورد تاکید آنها بوده و ازمسایل مهم و حساس در روابط سیاسی میباشد، این موضوع در مقاله حاضر، مورد بررسی قرار گرفته است. همچنین این نکته مهم است که به نظر میرسد اتحادیه اروپا با سوءاستفاده ازحقوقبشر و انرژی هستهای و اتخاذ سیاستهای دوگانه، درصدد است منافع و اهداف خود در سیاست خارجی و امنیتی مشترک را در دنیا پیاده کند.
کلید واژگان: سیاست خارجی و امنیتی مشترک, اتحادیه اروپا, جمهوری اسلامی ایران, حقوق بشر, انرژی هسته ای, کشورهای عربی خلیج فارسThe main issue of the present paper is to explain and analyse the European Union’s political strategy and guidelines on the face of the joint foreign policy and security policy based on Maastricht Treaty. Since the European Union has had strategic and strategic relations with the Gulf region since then, the European Union’s relations with different countries in the Gulf region especially in recent years have revealed this contradiction of their double standards, which has been chosen for research and the following article. It is also to be mentioned that the European Union considers a special place to respect human rights in its function and structure, and seems to have clear efforts to protect human rights (according to their definitions)in the regulation of different institutions of the Union. For instance, it stipulated that the European countries join them and make them benefit from union facilities, even in all its treaties with other countries on respect of these rights. accordingly, because human rights and the continuation of nuclear power as two main principles in the foreign policy and security of the european union, especially in relations with the countries of the persian gulf, are always stressed and important and sensitive in political relations, the article has been emphasized in the article. It seems that the European Union, by abusing human rights and nuclear energy, and adopting dual policies, seeks to implement its interests and goals in the common foreign and security policy in the world.
Keywords: Foreign policy, Common Security, EU, The Islamic Republicof Iran, Human Rights, Nuclear energy, The Arab states of the Persian Gulf -
زمینه و هدفانرژی هسته ای از زمان کشف تاکنون همواره از دو جهت کاربرد نظامی، و استفاده صلح آمیز مورد توجه حقوقدانان و سیاستمداران بوده است. علیرغم صراحت مقررات معاهده جهانی منع گسترش سلاح های هسته ای، بر حق لاینفک و بدون تبعیض تمامی کشورها مبنی بر استفاده صلح آمیز از انرژی هسته ای در تمام جوانب آن؛ برخی کشورهای هسته ای و حامیان آن ها در دهه های اخیر از طریق ارایه تفاسیر حقوقی و انجام ترتیبات و اقدامات بین المللی تلاش کرده اند قلمرو برخورداری از این حق را برای کشور ایران به بهانه جلوگیری از اشاعه تسلیحات هسته ای محدود نمایند. هدف تحقیق حاضر این است که ضمن مطالعه ی حق کشورها مبنی بر استفاده صلح آمیز از انرژی هسته ای؛ برنامه ی جامع اقدام مشترک (برجام) را که جهت جلوگیری از دست یابی ایران به سلاح هسته ای، طرح ریزی و اجرا شده است را مورد بررسی قرار دهد.روشتحقیق حاضر به روش کتابخانه ای گردآوری شده است. همچنین سایت ها و مقالات الکترونیکی جهت به دست آوردن مستندات، مطالب و اطلاعات مورد استفاده قرار گرفتند.یافته ها ونتایجنگرانی جامعه ی بین الملل از دستیابی ایران به سلاح هسته ای موجب مذاکرات طولانی و دامنه داری با ایران شد که نهایتا منجر به طرح موافقتنامه برنامه جامع اقدام مشترک (برجام) گردید. برجام حاصل تلاش گروه موسوم به 1+5 است که حاوی محدودیت های فراوانی بر برنامه ها و فعالیت های هسته ای صلح آمیز ایران است. در قبال محدودیت های ذکر شده در برجام، تعهداتی نیز بر عهده ی گروه 1+5 گذاشته شده است که در مرحله ی اجرا محدودیت ها بر علیه ایران به تمام و کمال اجرا شده است اما در مورد تعهدات مذکور کشور آمریکا به طور یک جانبه از برجام خارج شد و دیگر کشورها نیز تا کنون به تعهدات خود پایبند نبوده اند.کلید واژگان: استفاده صلح آمیز, انرژی هسته ای, حقوق بین الملل, برجامNuclear energy has always been of interest to lawyers and politicians in two ways of military use, and peaceful use since its discovery. Not with standing the provisions of the Global Compact on the Prohibition of Local Weapons, the Inalienable Right to Economic Non Discrimination The peaceful use of nuclear energy at all Some aspects of the nuclear states and their supporters in recent decades have been addressed through legal interpretations and they have tried to make arrangements and international actions restrict the scope of this right under the pretext of preventing the proliferation of nuclear weapons. One of these efforts is the Comprehensive Plan of Action Agreement which has imposed restrictions on Iran's peaceful nuclear programs and activities. The present article examines the concept of the right to peaceful use, its features and international efforts to limit it by emphasizing the provisions of the Comprehensive Plan of Action .Keywords: Peaceful use, Nuclear Energy, International law, Joint Comprehensive Plan of Action
-
تاسیسات هسته ای باوجود فواید فراوان برای بشر، مخاطرات سنگینی نیز ایجاد می کنند. به همین دلیل مسئله مسئولیت مدنی ناشی از حوادث تاسیسات هسته ای اهمیت فراوانی دارد. این جستار به بررسی موضوع مسئول و مبنای جبران خسارات ناشی از حوادث یادشده در اسناد بین المللی، حقوق فرانسه و ایران پرداخته است. دستاورد حاصل از پژوهش نشان می دهد، کنوانسیون های پاریس، وین و دیگر کنوانسیون ها و پروتکل های مرتبط، نظام حقوقی ویژه ای را در خصوص موضوع بحث تنظیم کرده اند. در این راستا اسناد بین المللی پیش گفته، ضمن فاصله گرفتن از مسئولیت مبتنی بر تقصیر، بر مسئولیت انحصاری بهره بردار تاسیسات هسته ای تاکید کرده، تکلیف بیمه یا تضمین مالی مناسب را برعهده بهره بردار قرار داده اند. حقوق فرانسه نیز به تاثیر از کنوانسیون پاریس و اصلاحات و الحاقات آن، از همین روش پیروی کرده است. حقوق ایران در این زمینه مقررات ویژه ای ندارد و مسئولیت مدنی حوادث ناشی از تاسیسات هسته ای، مبتنی بر قواعد عام مسئولیت مدنی است و در این خصوص می توان از قواعدی چون اتلاف، تسبیب، تقصیر و نفی ضرر استفاده کرد. طبیعی است مسئول نیز اصولا شخص یا اشخاصی هستند که خسارت به ایشان منتسب باشد. شایسته است با توجه به ضرورت ها و بایسته های ویژه مربوط به انرژی هسته ای، قانون گذار ایران نیز نظام مطلوبی را در این زمینه پیش بینی، و صندوق مالی ویژه ای برای جبران خسارت زیان دیدگان احتمالی ایجاد نماید.
کلید واژگان: اسناد بین المللی, بهره بردار تاسیسات هسته ای, حقوق ایران, حقوق فرانسه, خسارات هسته ایComparative Law Review, Volume:6 Issue: 2, 2016, PP 725 -750Nuclear facilities, though have large advantages for human being, they also creates heavy hazards. Thus, the question of civil liability results from events of mentioned facilities are so significant. This paper studies the question of the basis and responsible for compensation results from aforementioned events in international instruments, Iran and French law. Outcome of this study shows that in this regard, Paris and Vienna conventions and the other related conventions and protocols adjust a special legal régime. In this respect, the international instruments while distancing themselves from liability based on fault, highlight the exclusive responsibility of the operator of nuclear facilities and they have commited the operator to insurance or appropriate secure financing. Also French legal régime have followed this manner with the impact of the Paris Convention and its amendments and additions. There is no special provisions in Iran legal régime in this matter so civil liability results from nuclear events is under general rules of civil liability and rules such Itlaf (loss), Tasbib (causation), Taqsir (fault) and La-zarar (no damage) in the context of Imamye jurisprudence. Ofcourse, the responsible is basically the one who the damage is attributable to him. Finaly, It is appropriate that the Iranian legislator predict favorable régime and provides special financial fund for compensation of possible injured parties in accordance with necessities and specific requirements related to nuclear energyKeywords: Nuclear Energy, Nuclear Damages, Operator of Nuclear Facilities, Iran Law, French Law
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شدهاند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شدهاست. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که میخواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.