به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه « گرم کردن » در نشریات گروه « تربیت بدنی »

تکرار جستجوی کلیدواژه « گرم کردن » در نشریات گروه « علوم انسانی »
  • امیر لطافت کار*، ابراهیم حیدرنیا، عابد تقوی اصل، علیرضا ترابی، ابوالفضل خضری
    زمینه و هدف

    هدف مطالعه حاضر مقایسه تاثیر برنامه های گرم کردن فیفا 11+ و نت بال اسمارت بر کینماتیک دو بعدی اندام تحتانی در تست های اسکات تک پا و پرش تک پا بود.

    روش بررسی

    40 فوتبالیست مرد فعال دانشگاهی (میانگین سن 0/1 ± 4/23 سال) به طور تصادفی در دو گروه نت بال اسمارت (20 نفر) و فیفا 11+ (20 نفر) تقسیم شدند. هر گروه برنامه پیش گیری از آسیب را به عنوان گرم کردن پیش از جلسه تمرین، سه جلسه در هفته و به مدت شش هفته اجرا نمودند. قبل و پس از انجام پروتکل های تمرینی، متغیرها کینماتیکی اندام تحتانی در حرکات اسکات تک پا و پرش تک پا با استفاده از دوربین های دوبعدی، فیلم برداری شد سپس ویدیوها برای اندازه گیری متغیرها با استفاده از نرم افزار کینوویا مورد ارزیابی قرار گرفتند.

    یافته ها

    پس از اجرای شش هفته مداخله، تمامی متغیرها کینماتیکی اندام تحتانی در هر دو گروه نت بال اسمارت و فیفا 11+، در مقایسه با پیش آزمون تغییرات معناداری را نشان می دهند. اما تغییرات متغیر های کینماتیکی در پس آزمون بین دو گروه معنادار نمی باشد (جدول 3).

    نتیجه گیری

    یافته های مطالعه حاضر نشان می دهد که برنامه فیفا 11+ و نت بال اسمارت، می توانند به طور موثری باعث بهبود ریسک فاکتورهای مرتبط با آسیب در افراد فعال شوند. طبق یافته های ما تمرینات 11+ و نت بال اسمارت اثرات تمرینی مشابهی را بر بیومکانیک اندام تحتانی ایجاد می کنند.

    کلید واژگان: گرم کردن, نت بال اسمارت داینامیک, فیفا 11+, کینماتیک دوبعدی}
    Ebrahim Heydarnia, Abed Taghavi Asl, Alireza Torabi, Abolfazl Khezri
    Background and aim

    Netball smart and FIFA +11, are widely used as warm-up programs to prevent athlete injuries. But so far the effectiveness of these two warm-up methods has not been compared on the two-dimensional kinematics of active men. The aim of the current study was to compare the effect of FIFA +11 and Netball Smart warm up programs on the two-dimensional kinematics of the lower extremity during the single-leg squats and single-leg hop test.

    Methods

    40 active male college soccer players (age: 23.4 ± 1.0 years) were randomly divided into the Netball smart (n=20) and FIFA +11 (n=20) groups. Each group perform the injury prevention program as a warm-up before training session, three sessions per week for six weeks. Before and after the training protocols, the kinematic variables of the lower limbs were captured in single-leg squat test and single-leg hop test with using two-dimensional cameras. The videos were then evaluated to measure variables using Kinovia software.

    Results

    After six weeks of intervention, all the kinematic variables of the lower extremities in both the Net Ball Smart and FIFA 11+ groups show significant changes compared to the pre-test. However, changes in the kinematic variables in the post-test were not significant between the two groups.

    Conclusion

    The finding of the present study showed that FIFA 11+ and Netball smart training can effectively improve the risk factors of ACL injury in active individuals. According to our findings, FIFA 11+ and Netball smart have similar effects on lower limb biomechanics.

    Keywords: warm-up, Netball smart dynamic, FIFA +11, two-dimensional kinematic}
  • سایه ستاوند*، مسعود نیکبخت، عبدالحمید حبیبی
    زمینه و هدف

    یکی از عوامل تاثیرگذار در موفقیت و بهبود رکورد ورزشکاران، گرم کردن است. پتانسیل پس فعالسازی یکی از روش های نوین گرم کردن است. هنگام فعالیت های سریع و پویا، فعال سازی عصبی- عضلانی بالایی وجود دارد و تمرینات با بار بیشینه، باعث فعال شدن سیستم عصبی مرکزی و ایجاد شرایطی مناسب برای اجرای فعالیت های انفجاری می شوند. هدف از تحقیق حاضر، بررسی تاثیر پتانسیل پس فعال سازی در زمان های استراحتی متفاوت، بر توان انفجاری دختران ورزشکار بود.

    روش تحقیق: 

    در این تحقیق نیمه تجربی، 12 دختر ورزشکار (میانگین شاخص توده بدنی 40/4±1/21 کیلو گرم بر متر مربع و سن 98/1±28/23 سال) آزمون پرش عمودی معکوس (CMJ) را با استفاده از صفحه نیروسنج اجرا کردند. پس از آن، حرکت اسکوات با 3 تکرار و شدت 85 درصد یک تکرار بیشینه انجام شد و بعد از 30 ثانیه استراحت غیرفعال، مجددا آزمون CMJ به عمل آمد. در ادامه، همین آزمون با زمان های 1، 2، 3 و 5 دقیقه استراحت غیرفعال انجام گردید. برای تعیین طبیعی بودن داده ها از آزمون شاپیرو- ویلک و برای تجزیه و تحلیل داده ها، از روش آماری تحلیل واریانس با اندازه گیری های تکراری و آزمون تعقیبی بونفرونی استفاده شد. کلیه بررسی های آماری با نرم افزار SPSS نسخه 23 به اجرا درآمد و سطح معنی داری 05/0p < در نظر گرفته شد.

    یافته ها:

     میزان پرش عمودی معکوس دختران در پس آزمون نسبت به وضعیت پیش آزمون در زمان های 30 ثانیه (001/0=p)، 1 دقیقه (001/0=p)، 2 دقیقه (001/0=p) و 3 دقیقه (001/0=p) به طور معنی داری افزایش یافت. اما میزان پرش عمودی معکوس 5 دقیقه بعد از پس آزمون، نسبت به وضعیت پیش آزمون تغییر معنی داری نداشت (42/0=p).

    نتیجه گیری: 

    به نظر می رسد استفاده از حرکت اسکوات پس از گرم کردن، باعث افزایش عملکرد انفجاری می گردد و می تواند در ورزش های قدرتی، سرعتی و توانی- انفجاری سودمند واقع گردد.

    کلید واژگان: پتانسیل پس فعالسازی, پرش عمودی معکوس, گرم کردن}
    Sayeh Satavand *, Masoud Nikbakt, Abdollhamid Habibi
    Background and Aim

    Warm-up is one of the factors that influence the success and improvement of athletes record. The post-activation potentiation can be considered as one of the new methods of warm-up. During fast and dynamic activities, there is a high level of neuromuscular activation, so the exercises with maximum loads can activate the central nervous system tocreate suitable condition for explosive activity. The purpose of this study was to investigate the effect of post-activation potentiation in different rest periods on the explosive power of athlete girls.

    Materials and Methods

    In this semi-experimental study, 12 female athletes (mean body mass index 21.1 ± 4.40 kg/m2, and age 23.28 ± 1.98 years) performed a countermovement Jump test using force plate. Then, they performed the squat movement with three repetitions, with 85% of one maximum repetition, and after 30 seconds of passive rest, they repeat the same countermovement Jump test. After that, the same test was carried out with one, two, three, and five minutes passive rest. For statistical analysis, theShapiro-Wilk normality test and analysis of variance with repeated measure method and Bonferron's post hoc test were used. All statistical analyzes were performed by SPSS softwareand significant level set at p < 0.05.

    Results

    The results indicated that the reverse countermovement  Jump in post-tests were significantly higher at 30 second (p=0.001), 1 minute (p=0.001), 2 minutes (p=0.001) and 3 minutes (p=0.001) compared to pre-test, butdespite a slight increase in countermovement Jump with 5 minutes rest, this test did not change significantly (p=0.43) compared to the pre-test.

    Conclusion

    It seems that the use of squat movement after warm-up will increase the explosive performance, which can be beneficial in power, speed and explosive power sports.

    Keywords: post-activation potentiation, Countermovement Jump, warm up}
  • نعمت الله بهبودیان*، رحمان امیری، امیر لطافت کار
    زمینه و هدف

    هدف از تحقیق حاضر مقایسه اثربخشی پروتکل های گرم کردن ایستا، پویا و پیشگیری از آسیب بر ولگوس زانو حین فرود دراپ و نمرات آزمون لی لی تک پایی در مردان ورزشکار 18-25 سال بود.

    روش بررسی

    از بین دانشجویان تربیت بدنی دانشگاه خوارزمی 36 نفر ورزشکار بر اساس معیارهای ورودی انتخاب شده و بصورت تصادفی به سه گروه گرم کردن ایستا (12 نفر)، گرم کردن پویا (12 نفر) و برنامه پیشگیری از آسیب (12 نفر) تقسیم بندی شدند. جهت ارزیابی عملکرد و زاویه والگوس زانو از آزمون های لی لی تک پایی و سیستم آنالیز سه بعدی حرکت استفاده گردید. پس از پیش آزمون، هر کدام از سه پروتکل گرم کردن به مدت 10 تا 15 دقیقه انجام و پس از آن پس آزمون انجام گرفت. به منظور مقایسه بین گروهی از آزمون کوواریانس و آزمون تعقیبی LSD و برای بررسی درون گروهی از آزمون تی وابسته در سطح معناداری 05/0 استفاده شد.

    یافته ها

    نتایج آزمون کوواریانس نشان داد که بین گروه ها در متغیرهای لی لی تک پایی و والگوس زانو اختلاف معنی داری وجود دارد (001/0=P). نتایج آزمون t وابسته نشان داد که تغییرات متغیر لی لی تک پایی در گروه های گرم کردن ایستا (03/0=P) و برنامه پیشگیری از آسیب (001/0=P) و متغیر والگوس زانو در گروه های گرم کردن ایستا (001/0=P) و برنامه پیشگیری از آسیب (001/0=P) معنی دار، اما در گروه گرم کردن پویا معنی دار نبودند (05/0≤P).

    نتیجه گیری

    با توجه به نتایج، برنامه پیشگیری از آسیب می تواند تکنیک فرود دراپ را بهبود بخشد بدون اینکه اختلالی در عملکرد ورزشکاران ایجاد کند که احتمالا این برنامه موثرتر از هر دو پروتکل گرم کردن ایستا و پویا در آماده سازی ورزشکاران برای مسابقات باشد.

    کلید واژگان: گرم کردن, مفصل زانو, لیگامان صلیبی قدامی, مردان فعال, پیشگیری از آسیب}
    Nematollah Behboodian *, Rahman Amiri, Amir Letafatkar
    Background and aim

    Anterior Cruciat Ligament injuries are common among athletes and even non athletics, 70% of ACL injuries created as a result of a non-contact mechanism. So, the aim of this study was to compare the effects of static, dynamic and injury- prevention Warm-Up protocols on knee valgus during drop landing and single-leg hop test score in active 18-25 year’s men.

    Materials and methods

    36 active subjects selected and randomly were assigned to static, dynamic warm up and injury-prevention programs and pre test of performance and knee valgus angle assessment performed via single-leg hopping test and motion analysis system respectively. After executing three warm-up protocols, the performance and kinematic data’s were taken. To check the normal distribution of data’s, the Kolmogorov-Smirnov test, to between group’s comparison, the analysis of covariance test and to obtaining within groups differences, the paired t-test was used. Also significance value set at 0.05.

    Results

    The results showed that injury-prevention programs can immediately improve drop-landing technique athletes without creation of malfunction in athletes (P=0/001). But this technique was followed with a negative response after static warm-up protocol (P=0/001) and no change was observed after the dynamic warm-up protocol (P=0/82).

    Conclusion

    According to the research results the subjects of injury-prevention warm up program than two other groups, benefited from the progression benefits in performance tests and kinematic selected parameters.

    Keywords: warm-up, Knee joint, Anterior cruciate ligament, Active Men, Injury Prevention}
  • آذر آقایاری، علی باقر نظریان، جواد رنجبران *
    هدف این تحقیق بررسی ارتباط علل و انواع آسیب های ورزشی با میزان شیوع آن ها در ساعات ورزش دانش آموزان پسر مقطع متوسطه دوره اول شهر تبریز در سال تحصیلی 1396-1395 بود. از بین مدارس موجود در بین نواحی پنج گانه آموزش و پرورش تبریز، 375 نفر از دانش آموزان 13 تا 15 سال به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. این تحقیق به شیوه توصیفی–همبستگی و به صورت میدانی انجام شد. برای گرد آوری اطلاعات ، از پرسشنامه ی بررسی آسیب ورزشی موشر آمریکایی (87/0=α) استفاده شد. داده ها با استفاده از آمار توصیفی (فراوانی ساده و درصد فراوانی) و استنباطی (خی دو) و با به کار گیری نرم افزار آماری SPSS (نسخه 18) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. سطح معناداری آزمون ها کوچکتر یا مساوی 05/0 در نظر گرفته شد. یافته های تحقیق نشان داد بین استفاده از وسایل حفاظتی و پوششی در ورزش و میزان بروز آسیب های ورزشی رابطه معنی داری وجود دارد. بین متغیرهای برخورداری از آمادگی جسمانی لازم؛ ارائه ی کمک های اولیه، کافی بودن زمان گرم کردن قبل از آغاز کلاس های عملی؛ توجه معلم یا مربی به اصول علمی و تخصصی در برنامه گرم کردن، روش های به کار گرفته شده در برنامه گرم کردن، تناسب برنامه گرم کردن با نوع رشته ورزشی، حضور معلم ورزشی در زمان کلاس ورزش، تعداد جلسات شرکت در کلاس های عملی و میزان بروز آسیب های ورزشی رابطه معنی داری وجود نداشت. به طور کلی در جمع بندی یافته های تحقیق حاضر می توان گفت با تبیین روش های پیشگیری از آسیب های ورزشی و مجهز نمودن اماکن ورزشی و استفاده از وسایل حفاظتی و پوششی استاندارد در ورزش مدارس می توان تا حدود زیادی از بروز آسیب های ناشی از ورزش جلوگیری کرد.
    کلید واژگان: دانش آموزان, آسیب های ورزشی, گرم کردن, ساعت ورزش}
    Azar Aghayari, Ali Bagher Nazarian, Javad Ranjbaran *
    The purpose of this study was to examining the relationship among the reasons and types of sports injuries with the rate of their prevalence during sport hours of male high school students in Tabriz in the educational year of 2016-2017. In this study, among Tabriz city schools, 375 students (from 5 regions) by started randomized method of sampling were select (mean age: 13-15 yrs.). This is descriptive – correlational and regarding the purpose it was applied study. Data was obtained by using American Mosher scale of examining sport injuries (α=0/87). SPSS software (version 18), and descriptive statistics (mean, percent,) and inferential statistics (chi square) were used to analyze data. Level of significance was 0.05. Results showed that there is a significant relationship between using covering means in sport and the rate of expression sport injuries. Between the variables of having needed physical preparedness, offering initial assistance, the time of warm up before the practical classes, trainer’s attention to the scientific and professional principles in the program of warm up, methods used for ware up, proportion with the program of warm up with the kind of sport field, the presence of trainer at the time of sport class, sessions of practical classes and the rate of expression sport injuries, there is no significant relationship. Generally, it could be said that by description the methods of preventing sport injuries and facilitating the sport places and using the standard covering means in school sport, it could largely prevent injuries and subsequently improve healthy life.
    Keywords: students, Sport injuries, Warm up, sport hours}
  • سیده زهره هادئی، محمدعلی سمواتی شریف*
    هدف از این مطالعه مقایسهاثر سه شیوه گرم کردن نیم اسکات، بکسل سورتمه و گرم کردن معمولی بر برخی از متغیر های فیزیولوویکی و عملکرد توان بی هوازی در ورزشکاران نخبهمی باشد. آزمودنی ها شامل14مرد ورزشکار تمرین کرده بودند. ورزشکاران در سه روز متفاوت، سه پروتکل: 1- گرم کردن معمولی، 2- گرم کردن (PAP)  با اجرای یک نوبت سه تکراری  نیم اسکات (SQ) 3- گرم کردن (PAP) با اجرای حمل سورتمه (SL) را اجرا کردند. بعد از هر پروتکل گرم کردن، آزمون رست انجام گرفت .بعد از آزمون رست،  نمونه خونی جهت برآورد لاکتات گرفته شد. برای تحلیل آماری داده ها، از آنالیز واریانس با اندازه گیری مکرر در سطح معنی داری 05/0P< استفاده شد. یافته ها نشان داد، زمان آزمون رست بعد از اجرای هر دو پروتکل گرم کردن PAP ، نسبت به روش گرم کردن معمولی کاهش (006/0P = و001/0P =) یافت. اوج توان بی هوازی در هر دو پروتکل گرم کردن PAP نسبت به گرم کردن معمولی کاهش (001/0P = و 005/0P =) داشت. سطح لاکتات تنها در گرم کردن بکسل سورتمه نسبت به گرم کردن معمولی افزایش (007/0P =) داشت.نتایج نشان می دهد روش گرم کردن با استفاده از هر دو پروتکل PAP (اسکات و سورتمه) می تواند اجرای آزمون رست را در ورزشکاران بهبود بخشد.
    کلید واژگان: آزمون رست, توان بی هوازی, گرم کردن, نیرومندسازی پس فعالی}
    Seyede Zohreh Hadei, Mohammad Ali Samavati Sharif *
    The aim of the present study was to compare the effects of three warm-up methods (half squat, sled towing and traditional) on some physiological variables and anaerobic power performance in elite athletes. Subjects were 14 trained male athletes. Athletes performed the three protocols in three different days: 1- traditional warm-up 2- PAP warm-up with one set with 3 repetitions of half SQ 3- sled towing PAP warm-up. After each warm-up protocol, the RAST test was conducted. Following the RAST test, subjects’ blood samples were collected to evaluate lactate. For data statistical analysis, analysis of variance with repeated measures was used (significance level: P<0.05). Results showed that the duration of the RAST test reduced after both PAP warm-up protocols compared with traditional warm-up protocol (P=0.001, P=0.006). The maximal anaerobic power reduced in both PAP warm-up protocols compared with traditional warm-up protocol (P=0.001, P=0.005). Lactate level increased only in the sled towing warm-up compared with traditional warm-up protocol (P=0.007). Results showed that both PAP warm-up protocols (half squat, sled towing) can improve RAST test in athletes.
    Keywords: Rast Test, anaerobic power, Warm-up, Post-Activation Potentiation}
  • الهام شهاب پور*، حمید آقاعلی نژاد
    مقدمه و هدف

    با توجه به اهمیت انجام گرم کردن و تاثیر آن بر مکانیزم های فیزیولوژیکی پویایی اکسیژن مصرفی دوره ریکاوری ،پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر شدت گرم کردن بر پاسخ پویایی اکسیژن مصرفی دوره ریکاوری پس از فعالیت بیشینه ی پیوسته در بازیکنان بسکتبال زن انجام پذیرفت.

    روش

      7 بازیکن بسکتبال زن با میانگین سنی  52/1 ± 21  سال ، قد 72/3 ± 8/166 سانتی متر ، توده بدن  76/5 ± 85/60 کیلوگرم و میانگین شاخص توده بدن 72/1 ± 7/21 کیلو گرم بر متر مربع و حداکثر اکسیژن مصرفی برابر با 40/3 ± 44/41 میلی لیتر بر کیلو گرم بر دقیقه  در این پژوهش شرکت کردند. پس از اندازه گیری Vo2max، آزمودنی ها در دو جلسه جداگانه، دو پروتکل گرم کردن متوسط و شدید را اجرا و سپس فعالیت بیشینه پیوسته (پروتکل بالک و ویر)، تا رسیدن به حد واماندگی انجام دادند. تمام گازهای تنفسی در طی فعالیت و 10 دقیقه از ابتدای دوره ریکاوری با استفاده از دستگاه تجزیه گاز های تنفسی جمع آوری شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون تی همبسته استفاده شد.  

    یافته ها

    بر اساس یافته های پژوهش در نصف زمان ریکاوری و نصف زمان ریکاوری نبض اکسیژن تفاوت معنی دار مشاهده نشد (05/0<p).

    نتیجه گیری

    گرم کردن بدون توجه به شدت آن، سبب بهبود اجرای ورزشی می شود اما روند تغییرات اکسیژن مصرفی در دوره ی ریکاوری پس از این دو نوع پروتکل ورزشی مشابه می باشد.

    کلید واژگان: پویایی اکسیژن مصرفی دوره ریکاوری, گرم کردن, فعالیت بیشینه پیوسته}
    Elham Shahabpour *, Hamid Agaali Nejad
    Introduction & Purpose

    Corresponding Author Address: Department of Physical Education, Faculty of Humanities, Tarbiat Modarres University, Hamid Agha-Ali Nejad, Tehran, Iran.

    Background and Aim

    Regarding the importance of warming and its effect on the physiological mechanisms of oxygen consumption in the recovery period, the present study aimed to investigate the effect of warming intensity on the response to oxygen consumption dynamics of recovery period after continuous maximal exercise in female basketball players. Done.

    Methodology

    Seven female basketball players with mean age of 21 /1 1.52 years, height of 166.8 3 3.72 cm, body mass of 60.85 5 5.76 kg and mean body mass index of 21.7 ± 1.72 In this study, the maximum oxygen consumption was 41.44 ± 3.40 ml / kg. After measuring Vo2max, the subjects performed two moderate and intense warm-up protocols in two separate sessions and then continued maximal activity (the Balck and Weir protocols) to reach the exhaustion. All respiratory gases were collected during the activity and 10 minutes from the beginning of the recovery period using a respiratory gas analyzer. Data were analyzed using paired t-test.

    Results

    According to the results of the study, there was no significant difference between half recovery time and half recovery time (P <0.05).

    Conclusion

     Regardless of its intensity, warming improves athletic performance, but the process of changes in oxygen consumption in the recovery period after the two exercise protocols is similar.

    Keywords: Oxygen dynamics of recovery period, Warming up, Continuous maximal activity}
  • رسول بیاتی، علی شمسی ماجلان*، بهمن میرزایی
    هدف
    هدف از مطالعه حاضر، ارزیابی تاثیر 12 هفته برنامه گرم ‏کردن اختصاصی کشتی بر تعادل پویا کشتی‏ گیران نوجوان بود.
    روش‏ ها: تعداد 24 کشتی ‏گیر آزاد کار به صورت نمونه‏ گیری در دسترس انتخاب شدند و به دو گروه آزمایش و گروه کنترل تقسیم شدند.
    گروه آزمایش به مدت 12 هفته و 3 بار در هفته برنامه گرم کردن Wrestling+ و گروه کنترل نیز به همین مدت برنامه گرم‏ کردن روتین خود را انجام دادند. به منظور ارزیابی تعادل پویا از آزمون تعادل Y در قبل و پس از انجام تمرینات استفاده شد. برای تجزیه وتحلیل داده ها از آزمون تی مستقل، تی وابسته و پی ‏نسبت در سطح معناداری (0/05P<) استفاده شد.
    یافته ها: بعد از انجام 12 هفته تمرین افزایش معناداری در میزان دست‏یابی در هر سه جهت آزمون تعادل Y و همچنین کاهش معنادار تعداد افراد در آستانه خطر آسیب آزمون تعادل Y در گروه آزمایش مشاهده شد (0/05P<). تفاوت معناداری در هیچ یک از متغیرهای تحقیق در گروه کنترل مشاهده نشد (0/05P≥).
    نتیجه‏ گیری: به نظر می‏ رسد که انجام برنامه گرم کردن اختصاصی کشتی می‏ تواند باعث بهبود تعادل در کشتی گیران شود. بنابراین استفاده از این شیوه نوین گرم‏ کردن قبل از تمرینات اختصاصی کشتی به مربیان و کشتی‏ گیران توصیه می شود.
    کلید واژگان: تست Y, کشتی, گرم کردن, نوجوان, کشتی گیر}
    Rasoul Bayati, Ali Shamsi Majelan *, Bahman Mirzaei
    Objective
    The aim of the present study was to investigate the effects of a 12 week Wrestling specific warm-up program on dynamic balance in cadet wrestlers.
    Methods
    The study population included all cadet wrestlers in the city of Rasht from among whom 24 freestyle wrestlers were selected by the convenience sampling and divided into intervention and control groups. The Intervention group performed a Wrestling warm-up program for 12 weeks, three times a week and the control group performed routine warm-up during the same period. Y balance test was used for the assessment of dynamic balance in pre and post phases of the program. Independent samples t test, Dependent samples t test, and p-test were used for data analyses with preset alpha value of p
    Results
    The results indicated that there was a significant increase in reach distance of Y balance test and a significant decrease in the number of wrestlers at high risk in intervention group after implementation of 12 weeks wrestling warm-up program (p
    Conclusion
    It seems that the wrestling warm-up program can improve the dynamic balance. Therefore, it is recommended that wrestlers and coaches use this new warm-up program before the specific training.
    Keywords: Y Balance test, Wrestling, Warm-up, Cadet, Wrestler}
  • مصطفی زارعی *، محمدحسین علیزاده، نادر رهنما، توحید سیف برقی
    مطالعات نشان داده اند برنامه فیفا +11 به طور شایان توجهی آسیب های ورزشی بازیکنان فوتبال را کاهش می دهد، اما اطلاعات محدودی در مورد تاثیر این برنامه بر آمادگی جسمانی بازیکنان فوتبال وجود دارد. بنابراین هدف این کارآزمایی بالینی، بررسی اثر برنامه +11 بر عملکرد و آمادگی جسمانی فوتبالیست های نوجوان بود. 82 بازیکن 14تا 16 ساله از چهار باشگاه در این مطالعه شرکت کردند. تیم ها به صورت تصادفی به دو گروه کنترل و تجربی تقسیم شدند. گروه تجربی به مدت 30 هفته برنامه جامع گرم کردن فیفا +11 را انجام دادند. عملکرد بازیکنان، به وسیله یک مجموعه آزمون اندازه گیری شد. بازیکنان هر دو گروه، یک هفته پیش از شروع فصل و یک هفته پس از پایان فصل مسابقات (به فاصله 30 هفته) آزمون شدند. از آزمون آماری تحلیل واریانس اندازه های تکراری 2×2 برای تجزیه وتحلیل داده ها استفاده شد. تجزیه وتحلیل آماری نشان داد که تعامل معنا داری زمان × گروه در آزمون های پرش عمودی سارجنت و پرش تواتری بوسکو وجود دارد و بازیکنان گروه تجربی پیشرفت بیشتری نسبت به بازیکنان گروه کنترل در این آزمون ها داشتند. اما تفاوت معنا داری در میزان اختلاف پیش آزمون و پس آزمون در آزمون های چابکی ایلینویز، سرعت 40 یارد، سرعت 20 یارد، یویو تناوبی ریکاوری سطح یک، انعطاف پذیری و دریبلینگ در بین گروه کنترل و گروه تجربی مشاهده نشد. نتایج این مطالعه نشان داد که برنامه تمرینی جامع گرم کردن فیفا +11 می تواند موجب افزایش پرش عمودی سارجنت و توان بی هوازی عضلات اندام تحتانی بازیکنان نوجوان فوتبال شود، اما بر فاکتورهای دیگر آمادگی جسمانی و عملکرد اثر ندارد.
    کلید واژگان: برنامه +11, پیشگیری از آسیب, عملکرد, فوتبال, گرم کردن}
    Mostafa Zarei *, Mohammad Hossein Alizadeh, Nader Rahnama, Tohid Seif, Barghi
    Previous studies showed that FIFA program reduces soccer player's sport injuries considerably, but there is limited information about the effect of this program on physical fitness of soccer players. Thus, the aim of this clinical trial was to study the effect of 11 program on performance and physical fitness of adolescent soccer players. 82 soccer players (aged between 14 and 16) from 4 teams participated in this study. The teams were randomly divided into two groups: control and training. Training group participated in 30 weeks of FIFA 11 comprehensive program. The player's performance was measured by a test collection. The players of both groups were tested one week prior to and one week following match season (an interval of 30 weeks). Data were analyzed by ANOVA with repeated measures 2x2. Analysis of data showed a significant group x time interaction in Sargent vertical jump test and Bosco repetitive jumping test. The training group showed more improvement than control group in these tests. But no significant differences were observed in pretest and posttest of Illinois agility, 40 and 20 yards speed, yoyo intermittent recovery level 1, sit and reach and dribbling tests between training and control groups. This study demonstrated that FIFA 11 warm-up comprehensive program can increase Sargent vertical jump and anaerobic power of lower extremity muscles in adolescent soccer players but it did not influence other factors of physical fitness and performance.
    Keywords: 11+ program, injury prevention, performance, soccer, warm, up}
  • فرشته احمد آبادی، سیدمحسن آوندی*
    زمینه و هدف
    هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر چهار هفته تمرین گرم کردن پویا بر شاخص های تعادلی ایستا و پویا و حس عمقی در دختران ژیمناست ماهر بود. روش تحقیق: به این منظور تعداد 16 نفر از دختران ژیمناست ماهر (با میانگین سن45/1±62/9 سال، وزن 60/8±58/28 کیلوگرم، قد 37/12±12/130 سانتی متر و BMI 49/2±48/16 کیلوگرم بر مترمربع) انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه (گرم کردن عمومی و گرم کردن عمومی+کشش پویا) تقسیم شدند. پروتکل اول شامل 10 دقیقه دویدن آرام و پروتکل دوم شامل جاگینگ و استفاده از حرکات کششی پویا بود. قبل و بعد از چهار هفته فعالیت گرم کردن، شاخص های تعادل (قدامی-خلفی و داخلی-خارجی) در چهار وضعیت ایستا (با دو پا و با یک پا) و پویا (با دو پا و یک پا) با حذف ورودی های بینائی با استفاده از سیستم نیروسنج مجهز به 7 دوربین و صفحه فشار (Kistler force plate) بررسی شد. تجزیه و تحلیل آماری داده ها از طریق آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر و آزمون تعقیبی بانفرونی در سطح معنی داری (05/0p≤) انجام گرفت.
    یافته ها
    نتایج این پژوهش افزایش معنادار تعادل پویا با دو پا و یک پا را با حذف ورودی های بینائی در وضعیت های تعادلی با پروتکل گرم کردن پویا پس از چهار هفته نشان دادند (001/0=P) همچنین تعادل ایستا با دو پا و یک پا با پروتکل گرم کردن پویا پس از چهار هفته افزایش معناداری یافت (005/0=P).
    نتیجه گیری
    از آنجائی که حذف ورودی های بینائی می تواند منجر به اختلال عملکرد در کنترل نوسانات قامت گردد، استفاده از تمرین گرم کردن پویا در ژیمناست ها نشان داد که این نوسانات به میزان قابل توجهی نسبت به گروه کنترل کاهش یافته به گونه ای که عملکرد کنترل تعادل را در این افراد بهبود می بخشد.
    کلید واژگان: گرم کردن, حس عمقی, دختران ژیمناست}
    Seyed Mohsen Avandi
     
    Purpose
    The aim of this study was to investigate the effect of four weeks dynamic warm-up on static and dynamic balance and proprioceptive receptors in skilled female Gymnast
    Methodology
    For this purpose, 16 skilled female
    gymnasts (mean age 9.62±1.45 years, height 130 ±15.62 cm, weight 28.24 ±8.52 kg and BMI 16.27±1.46kg/m2) were selected and divide into two groups [general warm-up (control), and dynamic stretching] randomly. The first protocol included a 10 minute jogging, and the second protocol consisted of jogging and dynamic stretching in muscles used in performing the skill. Subjects were tested before and after acute protocol and four weeks as the using different protocols. The indicators of the equilibrium of) anterior-posterior internal-external) in four static (with
    two legs, and with one leg) and dynamic situations (with two legs and one leg) by removing visual input were investigated. Balance assessed with dynamometer system equipped with 7 cameras and Kistler force plate. Statistical analysis of data was performed through ANOVA and the Bonferroni post hoc test at significance level of (p≤ 0.05).
    Results
    The results of this study showed, a significant increase in dynamic balance with both feet and a feet by removing visual input in a state of equilibrium with a dynamic warm-up protocol after four weeks (p=0.001 Also Static balance on two legs and one foot with a dynamic warm-up protocol was significantly increased after four week dynamic protocols respectively (p=0.001, p=0.005).
    Conclusion
    Since the removal of visual inputs can lead to a dysfunction in the postural sway control, Use a dynamic warm-up exercises demonstrated in female gymnast that the fluctuations are significantly reduced compared to the control group in a way that improves there in the balance performance
    Keywords: Dynamic warm-up, proprioception, female gymnast}
  • مصطفی زارعی*، شهاب علیزاده
    هدف این مطالعه بررسی تاثیر برنامه جامع گرم کردن فیفا +11 بر پیشگیری از بروز آسیب بازیکنان فوتبال مرد جوان ایران بود.سی وپنج تیم رده سنی جوانان فوتبال ایران در این تحقیق شرکت کردند. این تیم ها به دو گروه مداخله و کنترل تقسیم شدند. تیم هایی که در گروه مداخله قرار گرفتندبه مدت30هفته برنامه جامع گرم کردن فیفا +11 را انجام دادند.تعدادساعات فعالیت تیم های گروه کنترل و مداخله به همراه آسیب های بازیکنان در طول مدت مطالعه به صورت آینده نگر توسط مربیان و کادر پزشکی تیم ها ثبت گردید. در طول مطالعه 1220 آسیب رخ داد. نتایج آزمون پواسون نشان داد بازیکنان گروه مداخله به طور معنی داری کمتر از بازیکنان گروه کنترل آسیب دیده اند.از یافته های این مطالعه می توان نتیجه گرفت که برنامه تمرینی جامع گرم کردن +11 می تواند سبب کاهش آسیب های بازیکنان جوانان فوتبال شود. بنابراین پیشنهاد می گردد مربیان وبازیکنان فوتبال نوجوان از این برنامه تمرینی به جای برنامه گرم کردن عادی جهت کاهش آسیب ها استفاده نمایند.
    کلید واژگان: پیشگیری از آسیب, گرم کردن, برنامه +11, بازیکنان جوان}
    Mustafa Zarei
    Thus the aim of this study was to evaluate the effectiveness of FIFA 11 Warm-Up Program in reducing the rate of sport injury in young male soccer players. Thirty five teams from youth league of Iran participated in this study. Teams were randomized to an intervention or a control group. Teams in the intervention group performed the at least twice in week as warm up prior training throughout the season. All participants of the control group continued their practice sessions as usual. All soccer-related injuries and player exposure to practice sessions and matches was reported weekly by the coaches and medical staff. During season, we recorded 1220 soccer related injuries. Poisson distribution showed that the overall injury rate in the training group (14.1 injuries/1000 player-hours) was significantly lower than overall injury rate in the control group (24.3 injuries/1000 h), (P
    Keywords: Injuries Prevention, Warm Up, 11+ Program, Young Soccer player}
  • سحر کمانکش، وحید تادیبی
    زمینه و هدف
    پژوهش حاضر بررسی اثر کشش ایستا با زمان های مختلف بر قدرت و دامنه ی حرکتی مچ دست در زنان سنگنورد بود.
    روش بررسی
    به منظور انجام این پژوهش 10 سنگنورد زن با میانگین سنی5/26±20/1 به طور داوطلبانه در پژوهش شرکت کردند. آزمودنی ها با فواصل زمانی 2 روز هر بار به ترتیب تصادفی یکی از پروتکل های 30، 60، 120، و 240 ثانیه ای کشش ایستا را انجام داده و یک جلسه نیز در شرایط کنترل (180ثانیه استراحت) قرار می گرفتند. پیش و پس از شرایط تمرینی یا استراحت، قدرت و دامنه حرکتی مچ دست اندازه گیری شد.
    یافته ها
    یافته ها نشان داد که دامنه ی حرکتی مچ دست پس از همه پروتکل ها به طور معنی داری افزایش یافت (01/0> p) اما قدرت مچ دست در گروه کنترل (001/0= p)، گروه 120 ثانیه ای (002/0= p) و 240ثانیه ای (006/0= p)کاهش معنی دار یافت و این میزان کاهش با افزایش اندک و غیرمعنی دار قدرت در پروتکل 30 ثانیه ای تفاوت معنی داری داشت (01/0> p).
    نتیجه گیری
    در مرحله گرم کردن پیش از تمرینات، انجام کشش ایستا با زمان های کوتاه می تواند بدون اثر منفی بر قدرت باعث افزایش دامنه حرکتی شود.
    کلید واژگان: انعطاف پذیری, گرم کردن, تمرینات کششی, سنگنوردی}
    Sahar Kamankesh, Vahid Tadibi
    Background And Aim
    The purpose of this study was to investigate the effects of static stretching with different durations on strength and range of motion (ROM) of wrist in female rock climbers.
    Materials And Methods
    For this purpose 10 rock climber females with the mean age of 20.1±5.26 participated in the study, voluntarily. Subjects randomly performed one of the 30, 60, 120, and 240s static stretching protocols, or control condition (180s rest), with 2d in between. Before and after interventions, strength and ROM of wrist were measured.
    Results
    Results showed that ROM increased after 30, 60, 120, and 240s static stretching protocols (p=0.002, p=0.001, p=0.000, and p=0.000); however, strength decreased in the control and 120s and 240s groups (p<0.01), and the amount of decrements were significantly different with the slight insignificant increment in the 30s group.
    Conclusions
    performing short-term static stretching during warm-up could increase ROM without negative effect on strength.
    Keywords: flexibility, stretching exercises, warm, up, rock climbing}
  • مصطفی زارعی، محمدحسین علیزاده، نادر رهنما، توحید سیف برقی، هادی صمدی
    مطالعات پیشین نشان داده اند برنامه جامع گرم کردن فیفا +11 به میزان قابل توجهی آسیب های ورزشی بازیکنان فوتبال را کاهش می دهد، اما اطلاعات محدودی در مورد تاثیر این برنامه بر تعادل پویای بازیکنان فوتبال وجود دارد؛ بنابراین هدف این پژوهش کنترل شده تصادفی خوشه ای،بررسی اثر برنامه +11 بر تعادل پویای بازیکنان فوتبال نوجوانان پسر 14 تا 16 سال است. 66 بازیکن نوجوان (34 نفر گروه تمرین، 32 نفر گروه کنترل) 14 تا 16 ساله، بدون آسیب اندام تحتانی از چهار باشگاه در این مطالعه شرکت کردند. تیم ها به صورت تصادفی به دو گروه کنترل و تمرین تقسیم شدند. گروه تمرین به مدت 30 هفته برنامه جامع گرم کردن فیفا +11 شامل: تمرینات پلیومتریک، قدرتی، ثبات مرکزی، تعادلی و دویدنی را انجام دادند. این تمرینات در هر هفته دست کم دو بار به عنوان گرم کردن پیش از تمرین اجرا شدند. گروه کنترل تمرینات معمول خود را انجام دادند. تعادل پویای بازیکنان به وسیله آزمون تعادل ستاره اندازه گیری شد. بازیکنان هر دو گروه یک هفته پیش از شروع فصل و یک هفته پس از پایان فصل مسابقات (به فاصله 30 هفته) آزموده شدند. از آزمون آماری تحلیل واریانس اندازه های تکراری 2 × 2 برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد. متغیر بین گروهی، گروه (دو سطح کنترل، تمرین) و متغیر درون گروهی، زمان (دو سطح پیش آزمون، پس آزمون) در نظر گرفته شد. از آزمون های تی وابسته و مستقل نیز برای بررسی اختلاف درون گروهی و بین گروهی استفاده شد. افزایش معنا داری در میزان دستیابی در جهت های قدامی، قدامی داخلی، داخلی، خلفی داخلی و خارجی آزمون ستاره در بازیکنان گروه تمرین در پس آزمون در مقایسه با گروه کنترل مشاهده شد (05/0 >P). این مطالعه نشان داد برنامه تمرینی جامع گرم کردن +11 می تواند موجب افزایش توانایی تعادل پویای بازیکنان نوجوان فوتبال شود.
    کلید واژگان: گرم کردن, برنامه +11, تعادل پویا, نوجوان, فوتبال}
    Mustafa Zarei, Mohammad Hosein Alizadeh, Nader Rahnama, Tohid Seif Barghi, Hadi Samadi
    Previous studies showed FIFA comprehensive warm up program reduce sport injuries but to date there is limited information on how such programs affect dynamic balance of soccer players. To study the effects of a structured injury prevention program، 11+، on dynamic balance among adolescent male soccer players between 14 and 16 years of age. Sixty six adolescence players (34 training، 32 control) aged 14-16 with no lower extremity injury from four youth male amateur soccer teams were included in the cluster randomized controlled trial. The teams were randomized two and two in control and training groups. Training-group subjects participated in a 30 weeks FIFA comprehensive warm up program 11+ that included plyometrics، core muscle strengthening، balance، and running exercises. These exercise performed at least twice a week as warm up. The control group performed its’ usual training. Dynamic balance was evaluated with Star Excursion Balance Test (SEBT). The SEBT was administered prior to and following 30 weeks of 11+ program in the training and control groups. Data was analyzed with separate 2×2 repeated-measures analysis of variance (ANOVA). The between-subjects variable was group (2 levels: control، training) and the within-subject variable was time (2 levels: pre، post). Paired sample t-test and t-test for independent groups used to analyze within and between subjects data. The 11+ training group showed statistically significant increases in anterior، Anteriomedial، Medial، Posteriomedial and lateral reach direction at the posttest compared with the control group (P <. 05) using the SEBT. The study demonstrates that 11+ training program can increase the dynamic balance capabilities of adolescent soccer players.
    Keywords: Warm Up, 11+ Program, Dynamic Balance, adolescent, Soccer}
  • فریبرز هوانلو*، فریدون ذبیحی، حمید رجبی، سمانه دامن پاک
    هدف تحقیق

    هدف تحقیق حاضر، مقایسه تاثیر سه نوع برنامه گرم کردن باحرکات پویا، کشش پویا و ماساژ بر توان انفجاری دوندگان مرد سرعتی نخبه بود.

    روش تحقیق

    تعداد 18 نفر از دوندگان مرد سرعتی نخبه (100،200 و 400 متر) با میانگین و انحراف معیار سنی20/3 ± 30/21 سال، قدی30/5 ± 5/177سانتی متر و وزنی 5/6 ± 8/67کیلو گرم داوطلبانه در این تحقیق شرکت کردند. آنها بر اساس رکورد مرحله پیش آزمون به صورت تصادفی، به سه گروه همگن 6 نفره (حرکات پویا، کشش پویا و ماساژ ورزشی) تقسیم شدند. از آزمون پله مارگاریا کالامن برای اندازه گیری توان انفجاری مرحله پیش آزمون و پس آزمون دقایق 1و10 استفاده شد. از شاخصهای میانگین و انحراف معیار برای آمار توصیفی و آزمونهای تحلیل واریانس عاملی مرکب با ارزشیابی مکرر و تحلیل واریانس یک راهه برای مقایسه تغییرات میانگین گروهی و بین گروهی توان انفجاری در سطح معنی داری 05/0P (اما در دقیقه 1 تنها بین دو گروه حرکات پویا و ماساژ اختلاف معنی داری مشاهده شد (007/0=P).

    نتیجه گیری

    به نظر میرسد ورزشکاران رشته های سرعتی - انفجاری برای شرکت بلافاصله بعد از گرم کردن در رقابت بهتر است به ترتیب اولویت از روش های گرم کردن با حرکات پویا، حرکات کششی پویا و ماساژ ورزشی استفاده کنند و اما برای حفظ و ماندگاری اثر گرم کردن از روش ماساژ ورزشی استفاده کنند.

    کلید واژگان: گرم کردن, توان انفجاری, حرکات پویا, کشش پویا, ماساژ ورزشی, دوندگان سرعتی نخبه}
    Purpose

    The aim of this study was to compare dynamic movement, dynamic stretching and preexercise massage protocols on Explosive power of elite sprinters.

    Methods

    Eighteen volunteer male, selected in dynamic movement, stretch and massage groups randomly. In pretest state, athletes ran ten minutes on treadmill and performed both treadmill and specific warm up for 20 minute in post test. Margarya-Kalaman test used before and after (first and tenth minutes) protocols for explosive power measurement. For data analysis both mixed ANOVA with repeated measures and one way ANOVA method were used.

    Results

    Results showed that explosive power in three groups in first minute increased significantly (p<0/05). But this index only in massage was significant in tenth minute (p<0/05). Also, explosive power in between dynamic movement and pre-exercise massage groups in first minute differed significantly (p<0/05). But this index didn’t differ between groups in tenth minutes significantly (p>0/05).

    Conclusions

    Therefore, dynamic stretching and massage were best interventions (warm up protocols) for explosive power in first and tenth minute orderly.

    Keywords: warm, up, dynamic movement, dynamic stretching, pre, exercise message, explosive power, sprinter}
  • اثر محتوای برنامه گرم کردن فعال بر تغییرات چابکی و انعطاف پذیری
    غلامرضا لطفی حسین آباد، عباسعلی گائینی
    هدف از پژوهش حاضر، بررسی و مقایسه اثر پنج برنامه منتخب 10 دقیقه ای گرم کردن فعال در قالب حرکات کششی، حرکات نرمشی، حرکات اختصاصی چابکی، برنامه ترکیبی، راه رفتن، دویدن نرم (گروه های تجربی) و یک برنامه استراحت (گروه کنترل)، بر دو عامل مهم آمادگی جسمانی و حرکتی یعنی انعطاف پذیری و چابکی بوده است. بدین منظور 120 دانش آموز پسر دبیرستانی با میانگین سن 0.672+16.55 سال، به صورت داوطلبانه انتخاب و به شیوه تصادفی در شش گروه مساوی تقسیم شدند. از تمام آزمودنی ها، پیش آزمون نشستن و رساندن دستها (انعطاف پذیری) و آزمون دوی رفت و برگشت 4×9 متر (چابکی) گرفته و نتایج ثبت شده اند. سپس آزمودنی های گروه های تجربی، طبق برنامه مربوط به گروه خود به 10 دقیقه فعالیت گرم کردن پرداخته اند و آنگاه در پس آزمون (شامل تکرار دو آزمون یادشده) شرکت کرده اند. آزمودنی های گروه کنترل نیز، در فاصله پیش آزمون و پس آزمون به استراحت پرداخته اند. نتایج تجزیه و تحلیل داده های این تحقیق نشان داده اند که به جز استراحت و حرکات کششی، چهار برنامه گرم کردن فعال دیگر به بهبود معنادار نتایج آزمون چابکی در آزمودنی ها منجر شده اند. همچنین، تمام پنج برنامه گرم کردن فعال به افزایش معنادار نتایج آزمون انعطاف پذیری در آزمودنی ها انجامیدند.
    کلید واژگان: گرم کردن, گرم کردن فعال, انعطاف پذیری, چابکی}
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال