به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه « نیتریک اکساید » در نشریات گروه « تربیت بدنی »

تکرار جستجوی کلیدواژه «نیتریک اکساید» در نشریات گروه «علوم انسانی»
  • پیام سعیدی*، سعدی ابوبکری، کیهان ساسانیان
    اهداف

    در پژوهش حاضر اثر حاد محدودیت جریان خون (BFR) کشش ایستا (SS) و پویا (DS) بین نوبت های یک جلسه فعالیت مقاومتی بر سطوح هورمون رشد (GH)، اسیدلاکتیک (LA) و نیتریک اکساید (NO) در مردان تمرین کرده بررسی شد.

    روش مطالعه

    28 ورزشکار با حداقل یک سال تمرین مقاومتی منظم (سن 1±28/22 سال، BMI 72±1/23 kg/m2 و درصد چربی 6/0/15±/13) داوطلبانه در این مطالعه شرکت کردند و به صورت تصادفی به 4 گروه، BFR (1RM %30)، SS (1RM %75)، DS (1RM %75) و فعالیت مقاومتی سنتی (TRE) (1RM %75) تقسیم شدند. فعالیت مقاومتی (حرکت جلو ران دستگاه به صورت یک طرفه) شامل اجرای یک نوبت 30 تکراری و سپس 3 نوبت 15 تکرار برای گروه BFR و 4 نوبت 15 تکراری برای سایر گروه ها در نظر گرفته شد. زمان استراحت بین نوبت ها برای BFR60 ثانیه و برای سه گروه دیگر 90 ثانیه در نظر گرفته شد. گروه های SS و DS بلافاصله بعد از حرکت بمدت 60 ثانیه روی همان پا کشش و گروه BFR محدودیت جریان خون را اعمال کردند. سطوح سرمی هورمون رشد، لاکتات و نیتریک اکساید قبل و بلافاصله بعد از جلسات ورزشی اندازه گیری شد.

    یافته ها

    هر چهار نوع فعالیت موجب افزایش معنی دار GH، AL و NO بلافاصله پس از فعالیت شد (001/0 =P). بین گروه ها هیچ تفاوت معناداری مشاهده نشد.

    نتیجه گیری

    بر اساس یافته های حاضر استفاده از BFR یا انواع کشش (SS و DS) در فواصل استراحتی حداقل در یک حرکت و به صورت یکطرفه احتمالا نسبت به استراحت غیر فعال در تمرینات سنتی برتری ندارند.

    کلید واژگان: محدودیت جریان خون, کشش, لاکتات, نیتریک اکساید, هورمون رشد}
    Payam Saidie *, Saadi Aboubakri, Keyhan Sasanian
    Objectives

    The purpose of the study was to investigate the acute effects of blood flow restriction (BFR), static (SS) and dynamic (DS) stretching during rest between sets of a resistance session on serum levels of growth hormone (GH), lactic acid (LA), and nitric oxide (NO) levels in men.

    Methods

    Twenty-eight healthy men with at least one year of regular resistance training (age: 22.28±1 years, BMI: 23.72±1 kg/m2, and fat percentage: 13.15±0.6%) participated in this study voluntarily and were randomly divided into 4 groups: blood flow restriction (BFR,30% 1RM) Static-Stretching (SS, 75% 1RM), Dynamic-Stretching (DS, 75% 1RM) and traditional resistance exercise (TRE, 75% 1RM). Resistance exercise (unilateral front knee extension on the machine) included 1 set of 30 repetition plus 3 sets of 15 repetitions for BFR and 4 sets of 15 repetitions for other groups. For BFR and other groups respectively 90 sec and 60 sec rest intervals implemented. The SS and DS groups performed static stretching on the same leg immediately after each set for 60 seconds. Serum levels of growth hormone, lactate, and nitric oxide were measured before and immediately after exercise sessions.

    Results

    All four types of activities significantly increased GH, LA, and NO immediately after exercise (P=0.001). But no significant differences were observed between conditions.

    Conclusion

    Based on the findings, it can be concluded that incorporating different stretching methods (SS or DS) or utilizing BFR during rest intervals, at least for one exercise in a unilateral condition, does not provide any additional benefits compared to inactive rest intervals in the traditional resistance exercise method.

    Keywords: BFR, Stretching, Lactate, Nitric oxide, Growth hormone}
  • علیرضا پاآهو*، وحید تادیبی، ناصر بهپور
    آترواسکلروز یک بیماری مزمن است که نخستین مرحله های آن می تواند از دوره کودکی آغاز شوند. چاقی از عوامل عمده خطر بیماری آترواسکلروز است که در حال تبدیل شدن به اپیدمی است. افزایش شیوع چاقی موجب تمرکز بیشتر بر رابطه چاقی با آترواسکلروز شده است و اگرچه ارتباط چاقی با بیماری آترواسکلروز به طور گسترده ای گزارش شده است، اما سازوکارهای بالقوه آن هنوز نیاز به توضیح بیشتری دارند. سالوسین ها دسته جدیدی از پپتیدهای زیست فعال هستند که نقش مهمی به عنوان تنظیم کننده های درون زاد فرایند آترواسکلروز بازی می کنند. چاقی با یک پاسخ التهابی مزمن همراه است که به واسطه تولید غیرطبیعی آدیپوکین و فعال شدن بعضی از مسیرهای سیگنالینگ پیش التهابی مشخص می شود. مطالعات گذشته نشان داده اند که فرایند التهابی با چاقی و بیماری های قلبی-عروقی، از جمله آترواسکلروز رابطه علت و معلول دارند. همچنین، اختلال اندوتلیال شریانی یک اختلال اولیه در فرآیند آترواسکلروز است و وجود این اختلال در کودکان چاق به طورگسترده گزارش شده است. مهم ترین عامل بالقوه ای که چاقی، وضعیت های التهابی و اختلال اندوتلیالی را به دنبال خواهد داشت، بی تحرکی است. از سوی دیگر، فعالیت بدنی سودمندی های سلامت گسترده ای دارد و به عنوان عامل مهمی در پیشگیری اولیه و ثانویه از بیماری های قلبی-عروقی در نظر گرفته می شود. بنابراین، پژوهش حاضر به دنبال بررسی نقش فعالیت بدنی در بهبود تنظیم کننده های درون زاد آترواسکلروزی در کودکان چاق و بی تحرک است.
    کلید واژگان: سالوسین آلفا, سالوسین بتا, پروتئین واکنشی-C, اینترلوکین-6, نیتریک اکساید}
    Alireza Paahoo *, Vahid Tadibi, Naser Behpoor
    Atherosclerosis is a chronic disease whose first stages can begin in childhood. Obesity is one of the major risk factors for atherosclerosis, which is becoming an epidemic. The increase in prevalence of obesity has focused more attention on the relationship between obesity and atherosclerosis, and although the relationship between obesity and atherosclerosis has been widely reported, its potential mechanisms still need to be further elucidated. Salusins are a new class of bioactive peptides that play an important role as endogenous regulators of atherosclerosis process. Obesity is associated with a chronic inflammatory response characterized by abnormal adipokine production and activation of some pro-inflammatory signaling pathways. Past studies have shown that inflammatory process has a cause and effect relationship with obesity and cardiovascular diseases, including atherosclerosis. Also, arterial endothelial disorder is an early disorder in process of atherosclerosis, and presence of this disorder in obese children has been widely reported. The most important potential factor that will lead to obesity, inflammatory conditions and endothelial dysfunction is immobility. On the other hand, physical activity has wide health benefits and is considered as an important factor in primary and secondary prevention of cardiovascular diseases. Therefore, the current research seeks to investigate the role of physical activity in improving endogenous regulators of atherosclerosis in obese and sedentary children.
    Keywords: Salusin alpha, Salusin beta, C-reactive protein, Interleukin-6, Nitric oxide}
  • مازیار عزیزی سعادتلو، احمد عبدی*، جواد مهربانی، آسیه عباسی دلویی
    هدف

    فعالیت ورزشی استقامتی شدید با افزایش التهاب، احتمال بیماری قلبی-عروقی را افزایش می دهد. نشان داده شده مکمل های حاوی نیترات قادر به مهار التهاب می باشد. هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر مصرف دو مقدار مکمل کافیین-آب چغندر پیش از فعالیت هوازی شدید بر سطوح سلکتین اندوتلیال (E-SELECTIN)، فاکتور تمایز رشدی-15 (GDF-15) و فاکتور نکروز دهنده تومور آلفا (TNF-α) در دوندگان حرفه ای استقامتی بود.

    روش شناسی

    در این مطالعه تجربی، 10 دونده نخبه مرد (سن 8/3±5/27، وزن 8/7±9/69، شاخص توده بدنی 5/1±3/22 و حداکثر اکسیژن مصرفی 6/4±2/52) انتخاب و به صورت دوسوکور و تصادفی معکوس در سه شرایط 1، 2 و 3 به مدت هفت روز و با فاصله 2 هفته اجرا شد، مورد مطالعه قرار گرفتند؛ 1: دوز بالا (6/9 میلی مول نیترات و 400 میلی گرم کافیین)، 2: دوز پایین (8/4 و 200) و 3: دارونما تقسیم شدند. آزمودنی ها روزانه 250 سی سی مکمل مصرف کردند. فعالیت هوازی شدید شامل پنج کیلومتر دویدن بود.

    یافته ها

    تعیین اثر تعاملی مداخله ‎ها، شرایط مختلف و عامل زمان با آزمون های MANOVA تکراری و بونفرونی نشان داد مصرف مکمل آب چغندر-کافیین (اثر مداخله) پیش از فعالیت شدید هوازی اثر معناداری بر میزان E-SELECTIN و GDF-15 نداشته، ولی باعث کاهش TNF-α (038/0=p) شد. همچنین افزایش معنی داری در GDF-15 (024/0=p)، TNF-α (0001/0=p) و  E-SELECTIN (047/0=p) به همراه داشت؛ مصرف مکمل بعد از هفت روز (اثر زمان) سبب کاهش TNF-α (033/0=p)، GDF-15 (021/0=p) و  E-SELECTIN (004/0=p) پس از فعالیت ورزشی شد.

    نتیجه گیری

    افزایش متغیرها بعد از فعالیت و کاهش آن ها بعد از هفت روز مکمل یاری نشان داد کاهش شاخص های التهابی، احتمالا بر کاهش اختلال قلبی ناشی از فعالیت ورزشی شدید موثر است.

    کلید واژگان: کافئین, نیتریک اکساید, فعالیت ورزشی, بیماری قلبی, ورزشکار}
    Maziar Azizi Saadatloo, Ahmad Abdi *, Javad Mehrabani, Asieh Abbassi Daloii
    Aim

    Chronic inflammation as an integral part of cardiovascular disease is associated with endothelial dysfunction. The aim of this study was to evaluate the effect of pre-intensive aerobic workout caffeine-beetroot supplementation on indicators related to vascular function including endothelial selectin (E-SELECTIN), growth differentiation factor-15 (GDF-15) and tumor necrosis factor-alpha (TNF-α) in elite  endurance runners.

    Methods

    In this experimental study, 10 elite male runners (age: 27.5±3.8 y, height: 176.7±7.8 cm, BMI: 22.3±1.5 kg/m2 and VO2max 52.2±4.6 ml/kg/min, were selected and with a double-blind, counterbalance, crossover and randomized design, were participated into three short-term conditions with 2 week washout. 1: high dose (9.6 mmol nitrate and 400 mg caffeine), 2: low dose (4.8 and 200) and 3: placebo. Subjects consumed 250cc of the supplement twice daily. Aerobic exercise included 5-km high intensity indoor running.

    Results

    intervention, conditions and time effects with MANOVA repeated measures and bonferroni statistical analysis tests showed that the short term beetroot-caffeine supplementation (intervention effect) had no significant effect on E-SELECTIN and GDF-15, but decreased TNF-α (p=0.038). Also, that increased the GDF-15 (p=0.024), TNF-α (p=0.0001) and E-SELECTIN (p=0.047) and the supplementation after seven days (time effect) decreased the levels of TNF-α (p=0.033), GDF-15 (p=0.021) and E-SELECTIN (p=0.004) following exercise. 

    Conclusion

    an increase in the variables after exercise and decrease after seven days of the supplementation, indicates that may improves cardiac dysfunction caused by intensive aerobic exercise.

    Keywords: Caffeine, Nitric oxide, Exercise, Heart Diseases, Athlete}
  • هنگامه مرادیان، صدیقه حسین پور دلاور*، علی ضابط
    هدف

    اختلال اندوتلیالی، سریعترین نشانه ی بروز اختلال عروقی در افراد چاق و آغاز توسعه ی پیش-پرفشارخونی است و همراه با شاخص های لیپیدی می تواند به بیماری های قلبی-عروقی خطرناک منجر شود. هدف از این مطالعه تعیین اثرات تمرین مقاومتی دایره ای بر برخی نشانگرهای اندوتلیالی، فشارخون و نیمرخ لیپیدی در زنان چاق مبتلا به پیش - پرفشارخونی بود.

    روش ها

    به این منظور 24 زن چاق مبتلا به پیش-پرفشارخونی (با میانگین سن 43/4±73/44سال، شاخص توده ی بدن 8/3±39/32 کیلوگرم بر متر مربع ، سطح فشارخون سیستولی 61/0±21/13 و دیاستولی 33/0±65/8 میلی متر جیوه)، به طور تصادفی در دو گروه کنترل و تمرین مقاومتی دایره ای قرار گرفتند. گروه تمرین به مدت هشت هفته، هر هفته 3 جلسه و هر جلسه 50 تا 60 دقیقه تمرین مقاومتی دایره ای شامل 3 دایره و 9 ایستگاه متشکل از چهار حرکت بالاتنه (پرس سینه، کشش پایینی، قایقی به صورت نشسته، جلوبازو) و سه حرکت پایین تنه (پرس پا، جلوران دستگاه، پشت ران دستگاه) و دو حرکت میان تنه (کرانچ شکم و باز شدن کمر) را با 15-12 تکرار اجرا کردند که شدت تمرین بر اساس توصیه های انجمن قلب آمریکا برای حرکات بالاتنه 40 درصد 1RM و برای حرکات پایین تنه 60 درصد 1RM بود. گروه کنترل طی مداخله هیچ گونه فعالیت تمرینی نداشتند. فشارخون، اندازه های آنتروپومتریکی و نمونه های خونی 48 ساعت قبل از اجرای مداخله و 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرین اندازه گیری شدند.

    نتایج

    نتایج به دست آمده نشان داد که هشت هفته تمرین مقاومتی دایره ای می تواند سبب کاهش معنادار درصد چربی بدن (005/0=P)، نسبت کمر به لگن (043/0=P)، فشار خون سیستولی (001/0=P) و دیاستولی (002/0=P) و تری گلیسرید (043/0=P) شده و سطوح نیتریک اکساید را به طور معنادار افزایش دهد (008/0=P).

    نتیجه گیری

    به نظر می رسد هشت هفته تمرین مقاومتی دایره ای می تواند با کاهش برخی سطوح لیپیدی، افزایش شبکه مویرگی در عضلات فعال و افزایش انعطاف پذیری عروق، سبب افزایش نیتریک اکساید و در نتیجه کاهش فشارخون شود.

    کلید واژگان: چاقی, پیش-پرفشارخونی, تمرین مقاومتی دایره ای, نیتریک اکساید, اندوتلین-1}
    Hengameh Moradian, Sedigheh Hosseinpour Delavar *, Ali Zabet
    Purpose

    Endothelial dysfunction is the fastest symptom of vascular dysfunction in obese individuals also the onset of pre-hypertension development and along with lipid profiles can lead to dangerous cardiovascular diseases. The aim of this study was to investigate the effects of eight weeks circuit resistance training (CRT) on some endothelial markers, blood pressure and lipid profiles in pre-hypertensive obese women.

    Methods

    For this purpose, 24 pre-hypertensive obese women (age 44.73 ± 4.43 years, body max index 32.39 ± 3.8kg/m2, systolic blood pressure 13.21 ± 0.61 and diastolic 8.65 ± 0.33 mmHg) were randomly assigned to CRT and Control groups. CRT group performed circuit resistance training for eight weeks, three sessions per week and each session was 50 to 60 minutes. Resistance movements performs in the form of three circles and nine stations, including four upper body movements (chest press, lateral pull down, seated cable row, biceps cable curl) and three lower body movements (leg press, seated leg extension, leg curl), and two core-body movements (crunch and back extension) with 12-15 repetitions, which according to the recommendations of the American Heart Association was 40% 1RM for upper body and 60% 1RM for lower body movements. Control group didn’t have any training activities during the intervention. Blood pressure, anthropometric measurements and blood samples were collected 48 hours before the intervention and 48 hours after the last training session.

    Results

    The results showed that eight weeks of circuit resistance training can significantly reduce body fat percentage (P = 0.005), waist to hip ratio (P = 0.043), systolic (P = 0.001) and diastolic (P = 0.002) blood pressure and triglycerides (P = 0.043) and significantly increase nitric oxide levels (P= 0.008).

    Conclusion

    It seems that eight weeks of CRT can decrease blood pressure by decline some lipid profile and also increase in nitric oxide levels by increase in capillary network in active muscles, and vascular flexibility.

    Keywords: Obesity, pre-hypertension, Circuit resistance training, nitric oxide, endothelin-1}
  • جواد وکیلی، رامین امیرساسان، پروانه صانعی*
    تمرینات مقاومتی (RT) از مهم ترین برنامه های تمرینی در بیشتر ورزش ها از جمله ورزش سنگ نوردی است. این تمرینات از طریق افزایش قدرت و استقامت عضله نقش مهمی در بهبود عملکرد ورزشی دارد. به تازگی استفاده از محدودیت جریان خون (BFR) به عنوان روشی برای بهبود کارایی RT پیشنهاد شده است. ازاین رو هدف از تحقیق حاضر، بررسی تاثیر 4 هفته تمرین مقاومتی با و بدون محدودیت جریان خون بر عوامل هورمونی آنابولیک، نیتریک اکساید و لاکتات مردان سنگ نورد بود. در این تحقیق نیمه تجربی، به صورت هدفمند 20 سنگ نورد مرد نخبه با میانگین سنی 42/1±3/23 سال و درصد چربی 25/2±1/13درصد و حداقل 2 سال سابقه تمرینی با تخصیص تصادفی در دو گروه تمرین با BFR و تمرین بدون BFR قرار گرفتند. برنامه تمرین مقاومتی 3 جلسه در هفته و به مدت 4 هفته و هر جلسه به مدت 80 دقیقه با شدت تمرین30 درصد حداکثر قدرت بیشینه با یا بدون BFR بود. خون گیری در چهار مرحله حالت پایه، پس از آزمون ورزشی اولیه، پس از 4 هفته تمرین در حالت پایه و بلافاصله پس از قرارداد سنگ نوردی پس آزمون به منظور تعیین سطوح سرمی IGF-1، NO، هورمون رشد و لاکتات خون اخذ شد. در نهایت، داده های حاصله با آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر در سطح معنا داری کمتر از 05/0 تجزیه وتحلیل شدند. در مرحله پیش آزمون، افزایش غلظت IGF-1، NO، هورمون رشد و لاکتات در گروه BFR بیشتر از بدون BFR بود (05/0>P). علاوه بر این، افزایش مقادیر استراحتی NO تنها در گروه BFR معنا دار بود (05/0>P)، اما مقادیر استراحتی IGF-1، GH و لاکتات خون در گروه بدون BFR تغییر معنا داری نداشت (05/0<P). همچنین، پاسخ ورزشی IGF-1، NO و GH صرفا در گروه BFR به طور معنا داری افزایش یافت (05/0>P). به نظر می رسد تمرین با BFR احتمالا روشی مناسب برای دستیابی کارامدتر و موثر به سازگاری های تمرینی است، لیکن تا زمان انجام مطالعات بیشتر نتایج تحقیق حاضر باید بااحتیاط استفاده شود.
    کلید واژگان: سنگ نوردی, محدودیت جریان خون, نیتریک اکساید, هورمون رشد, IGF-1}
    Javad Vakili, Ramin Amirsasan, Parvaneh Sanei *
    Angiogenesis and increased capillary density of skeletal muscle is one of the potential physiological changes during the flow restriction exercise (BFR). Therefore, the aim of this research was to evaluate the Effects of 4 weeks resistance training with and without blood flow restriction on GH, IGF-1, NO and Lactate in male rock climbers. In this semi-experimental study, 20 elite climbers (aged 23±1.43 years; body fat percent 13.1±2.25%; 2 years athletic training history) in a randomized and double-blind design were divided in two equal rock climbing with blood flow restriction (BFR) or rock climbing without blood flow restriction (NBFR) groups Resistance training program was three sessions per week for 4 weeks and each session was 80 minutes with a training intensity of 30% of maximum strength and six movements. Blood samples were obtained in the 4 phases: before and 24 hours after rock climbing protocols in per and post-test. Vascular endothelial growth factor and Growth Hormone were analyzed. Finally, Data were analyzed independent and independent T test. The significance level was set at p<0.05. In the pretest, the increase in concentrations of IGF-1, NO, growth hormone and lactate in the BFR group was greater than NBFR (P <0.05). In addition, the increase in resting NO values was significant only in the BFR group (P <0.05) but the change in resting levels of IGF-1, GH and blood lactate was not significant in the NBFR group (P <0.05). Also, the exercise induced response of IGF-1, NO and GH increased significantly in the .
    Keywords: Blood flow restriction, rock climbing, vascular endothelial growth factor, growth hormone}
  • رها محمدی*، رقیه افرونده، مژده خواجه لندی، حامد قیامی، محمدابراهیم بهرام
    سابقه و هدف

    میگرن به عنوان یکی از شایع ترین انواع سردرد با شیوع بالا تاثیرات قابل توجهی بر شرایط زندگی افراد می گذارد. این مطالعه با هدف بررسی تاثیر 8 هفته تمرینات یوگا بر شاخص های سردرد میگرنی، نیتریک اکساید و سروتونین سرمی در زنان مبتلا به میگرن انجام شد.

    مواد و روش ها

    در این مطالعه نیمه تجربی 30 بیمار زن مبتلا به میگرن (سن: 2/3±36 سال) به صورت تصادفی در دو گروه تجربی (15=n) و کنترل (15=n) قرار گرفتند. بیماران در گروه تجربی به مدت (3 روز در هفته/هر جلسه 60 دقیقه) به مدت 8 هفته تمرینات یوگا (آساناها، پرایامانا، شاواسانا و کششی) را زیر نظر مربی انجام دادند. اندازه گیری شاخص ها شامل فراوانی سردرد، مدت و شدت میگرن (توسط پرسشنامه روزنگار سردرد) و کیفیت زندگی (توسط پرسشنامه 6- (HIT)) در قبل از شروع دوره ی تمرینی و پس از اتمام دوره ی تمرینی و شاخص های خونی قبل از شروع پروتکل و چهار روز پس از اتمام پروتکل تمرینی صورت گرفت. به منظور ارزیابی تغییرات درون گروهی از آزمون تی وابسته و برای ارزیابی تغییرات بین گروه ها از آزمون تحلیل کواریانس استفاده شد. کلیه آزمون ها در سطح معناداری (05/0>P) مورد بررسی قرار گرفت.

    یافته ها

    هشت هفته تمرینات یوگا باعث کاهش معنادار شدت سردرد با (درصد تغییرات 44/31) (002/0=P)، کاهش تعداد سردرد (درصد تغییرات 93/44) (006/0=P)، کاهش طول مدت سردرد (درصد تغییرات 94/29) (041/0=P) و افزایش بهبود کیفیت زندگی (درصد تغییرات 21/16) (001/0=P) و نیتریک اکساید سرمی (درصد تغییرات 65/28) (015/0=P) در گروه تجربی در مقایسه با گروه کنترل شد اما در میزان سروتونین در مقایسه با گروه کنترل تغییر معناداری مشاهده نشد (درصد تغییرات 12/8) (132/0=P).

    نتیجه گیری

    به نظر می رسد که هشت هفته تمرینات یوگا وینیاسا، به عنوان یک روش مکمل مربوط به سبک زندگی می تواند اثر مثبتی بر بهبود علا یم میگرن و افزایش کیفیت زندگی، در زنان مبتلا به میگرن داشته باشد.

    کلید واژگان: تمرینات یوگا, تعداد سردرد, سروتونین, نیتریک اکساید}
    Raha Mohammadi *, Roghayyeh Afroundeh, Mojdeh Khajehlandi, Hamed Ghiami, Mohammadebrahim Bahram
    Background and Purpose

    Migraine as a one of the most common types of high frequency headaches has a significant impact on people's living conditions. The purpose of this study was to investigate the effect of 8-weeks of yoga exercises on migraine headache induces serum levels of serotonin and nitric oxide in women with migraine.

    Methodology

    In this quasi-experimental study, 30 female (age: 36±3.2 years) with migraine were randomly divided into experimental (n=15) and control groups (n=15). The experimental group performed yoga training for 8 weeks (5 days/60 min session). Indicators included frequency of headache, duration of migraine, pain intensity (by questionnaire) and quality of life (HIT-6) were measured at pretest and posttest and blood samples were taken 48 hours before and 4 days after the last secession of exercise program in fasting state. The ANCOVA test used to examine changes in between groups.

    Results

    Yoga exercise significantly reduced headache severity (P=0.002), number of headaches (P=0.006), headache duration (P=0.041) and increased quality of life (P=0.001) and nitric oxide levels in the experimental group compared to the control group significantly, but there was no significant change in serotonin levels (P≥0.05).

    Conclusion

    Eight weeks Vinyasa yoga exercises as a complementary method of life style appear to have a positive effect on improving migraine symptoms and enhancing quality of life in people with migraine.

    Keywords: Yoga exercises, Headache number, Serotonin, Nitric oxide}
  • یاسر کاظم زاده، سولماز صادقیان، یحیی محمدنژادپناه کندی*

    سلول های اندوتلیال عروق از طریق تولید مواد فعال عروق مانند اندوتلین-1 و نیتریک اکسید نقش مهمی در تنظیم فعالیت عروق ایفا می کنند. هدف از پژوهش حاضر بررسی پاسخ اندوتلین و نیتریک اکساید پلاسما به یک جلسه فعالیت هوازی با محدودیت جریان خون در دختران جوان فعال است. تحقیق از نوع کارآزمایی نیمه تجربی به صورت پیش آزمون-پس آزمون انجام گرفت. جامعه آماری تحقیق زنان جوان سالم و فعال شهرستان اسلامشهر با دامنه سنی 20 تا 25 سال بودند. نمونه آماری شامل 16 دختر جوان سالم و فعال بود که به دو گروه فعالیت هوازی با محدودیت جریان خون و بدون محدودیت جریان خون تقسیم شدند. گروه فعالیت با محدودیت جریان خون با بستن کاف محدودکننده با فشار 100 میلی متر جیوه و گروه بدون محدودیت، بدون بستن کاف به فعالیت با سرعت 5 تا 7 کیلومتر در ساعت بر روی تردمیل با 60 درصد ضربان قلب بیشینه پرداختند. نمونه گیری خون پس از 15 دقیقه فعالیت و 2 ساعت پس از پایان فعالیت از آزمودنی ها گرفته شد. نتایج آزمون تی مستقل نشان داد که غلظت اندوتلین-1 پلاسما در گروه فعالیت بدون محدودیت جریان خون به طور معناداری افزایش داشت که این افزایش تفاوت معناداری با گروه فعالیت با محدودیت جریان خون داشت (0001/0 = P). همچنین نتایج تی مستقل نشان داد غلظت نیتریک اکساید در گروه فعالیت با محدودیت جریان خون افزایش معناداری نسبت به گروه دیگر داشت (0001/0 = P). تمرین و فعالیت هوازی با محدودیت جریان خون موجب بهبود عملکرد اندوتلیال عروقی از طریق افزایش ترشح نیتریک اکساید و احتمالا کاهش عملکرد گیرنده های اندوتلیال-1 می شود.

    کلید واژگان: اندوتلین -1, فعالیت با محدودیت جریان, نیتریک اکساید}
    Yaser Kazemzadeh, Solmaz Sadegian, Yahya Mohammadnejad Panahkandi *

    Vascular endothelial cells play an important role in regulating vascular activity by producing vascular active substances such as endothelin-1 and nitric oxide. The aim of the present study was to evaluate the response of plasma endothelin and nitric oxide to a session of aerobic exercise with restricted blood flow in active girls. A quasi-experimental trial study was conducted as pretest and posttest. The statistical population consisted of healthy and active young women in Islamshahr, aged between 20 and 25. The sample consisted of 16 healthy and active girls who were divided into two groups of aerobic exercise with and without blood flow restriction. The blood flow restriction group with a cuff and 100 mmHg pressure and the other group with no cuffs performed the activity with the speed of 5-7 km / h on a treadmill with 60% maximal heart rate. Blood samples were collected 15 minutes and 2 hours after the activity ended. Independent t test results showed that plasma endothelin-1 concentration significantly increased in no blood flow restriction group; this increase was significantly different from the blood flow restriction group (P=0.0001). The results of independent t test showed that nitric oxide concentration was significantly higher in blood flow restriction group than the other group (P=0.0001). Aerobic exercise with blood flow restriction improves vascular endothelial function by increasing the nitric oxide secretion and possibly decreasing the function of endothelial-1 receptors.

    Keywords: activity with blood flow restriction, endothelin -1, nitric oxide}
  • احمدرضا اسحاقیان*، علی اصغر رواسی، عباس علی گائینی

    سیترولین مالات (CM) یک مکمل غذایی درحال توسعه است که با هدف بهبود عملکرد ورزشی از طریق افزایش تولید NO استفاده میشود. هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر مصرف کوتاه مدت CM بر عملکرد ورزشی، مقادیر NO، لاکتات، LDH و CK مردان سالم تمرین کرده بود. در پژوهشی نیمه تجربی پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل دارونما، گروهی 8 نفره بصورت تصادفی انتخاب شده و پس از شرکت در جلسه اندازه گیری ویژگی های آنتروپومتری و فاکتورهای عملکردی پایه، در 3 جلسه پلاسبو(8 گرم دکستروز) و 3 جلسه مکمل (8 گرم CM) شرکت کردند. پلاسبو یا مکمل 60 دقیقه قبل از جلسات آزمون مصرف میشد. نمونه خونی در سه مرحله، قبل جلسه چهارم و بعد جلسات چهارم و هفتم اخذ شد. سپس فاکتورهای خونی با استفاده از کیتهای آزمایشگاهی سنجیده شدند. استقامت عضلانی، استقامت هوازی و توان بی هوازی با آزمونهای شناسویدی، کوپر و رست سنجیده شدند. نهایتا داده های پژوهش با استفاده از آزمونهای تحلیل واریانس مکرر و آزمون تعقیبی بونفرونی در سطح معناداری 0/05 بررسی شدند. نتایج نشان داد، مصرف CM در مقایسه با پلاسبو به کاهش معنادار پاسخ CK به فعالیت ورزشی (0.041=ϼ) افزایش پاسخ NO به فعالیت ورزشی (0.006=ϼ) افزایش توان بی هوازی میانگین (0.037=ϼ) و افزایش استقامت عضلانی(0.005=ϼ) منجر می شود. با این حال، مصرف CM در مقایسه با پلاسبو، اثر معناداری بر پاسخ LDH و لاکتات به فعالیت ورزشی(1=ϼ) توان بی هوازی اوج (0.13=ϼ) و استقامت هوازی (0.08=ϼ) ایجاد نکرد. بهره گیری کوتاه مدت از مکمل CM احتمالا به بهبود عملکرد بی هوازی، عملکرد عضلانی، رگ گشایی و کاهش آسیبهای عضلانی کمک میکند.

    کلید واژگان: استقامت عضلانی, کمک های ارگوژنیک, سیترولین مالات, نیتریک اکساید, عملکرد ورزشی}
    Ahmadreza Eshaghian *, AliAsghar Ravasi, AbbasAli Gaeini

    Citrulline malate (CM) is an increasingly common dietary supplement that is thought to enhance exercise performance by increasing nitric oxide production. The aim of this study was to investigate the effect of short term use of CM supplement on NO, blood lactate, sport performance, LDH and CK in 8 healthy trained men. In a semi-experimental study, a group of 8 people randomly selected, and after attending in the first session to measure anthropometry characteristics and basic performance factors, participated in three sessions of placebo (8g dexterose) and then three sessions of supplement (8g CM). placebo or supplement was taken 60 minute before intervention sessions. Blood samples were taken in three phase, before the 4th session and after 2nd and 3rd sessions. Exercise performance factors were measured by pushup, cooper and rast tests. At the end, data were analyzed by repeated measure test as well as the follow-up Bonfroni test, at a significance level of 0/05. Results showed that acute CM supplementation compared to placebo, significantly reduced CK response to exercise (ϼ=0/041), increased NO response to exercise (ϼ=0/006), increased average anaerobic power (ϼ=0/037) and increased muscular endurance (ϼ=0/005). nevertheless, acute CM supplementation compared to placebo, didn't have a significant effect on LDH and lactate response to exercise (ϼ=1), maximal anaerobic power (ϼ=0/13) and aerobic endurance (ϼ=0/08). Acute CM supplementation may improve anaerobic performance, muscle performance, vasodilation and decrease muscle damage.

    Keywords: Citrulline malate, Ergogenic aids, Muscular endurance, Nitric oxide, Sport performane}
  • لیلا حجت الاسلامی، وحید تادیبی*، ناصر بهپور
    هدف

    فشارخون تحت تاثیر عوامل مختلفی از جمله فعالیت قرار می گیرد هدف از مطالعه حاضر بررسی اثر هشت هفته تمرین هوازی بر فشارخون، نیتریک اکساید و آپلین در زنان مبتلا به پیش پرفشاری خون بود. 

    روش شناسی:

     24 زن 45-30 ساله مبتلا به پیش پرفشاری خون به طور تصادفی به دو گروه هوازی و کنترل تقسیم شدند. تمرین هوازی سه بار در هفته، به مدت هشت هفته بود، به این صورت که آزمودنی ها هفته اول به مدت 30 دقیقه با 50 درصد ضربان قلب ذخیره، هفته دوم و سوم به ترتیب مدت 35 و 40 دقیقه با شدت 50 درصد، هفته چهارم مدت 40 دقیقه و شدت 55 درصد و هفته های پنجم، ششم، هفتم و هشتم به مدت 45 دقیقه با شدت 55 درصد ضربان قلب ذخیره دویدند. اندازه گیری فشارخون و نمونه گیری خون یک روز پیش از نخستین وهله و 48 ساعت پس از آخرین وهله تمرین انجام شد. سطوح آپلین و نیتریک اکساید با استفاده از کیت های تجاری به روش الایزا اندازه گیری شدند، تجزیه و تحلیل آماری داده ها با استفاده از آزمون تی مستقل و وابسته در سطح معناداری (0.05>p) صورت گرفت.

    نتایج

    پس از 8 هفته فعالیت هوازی سطوح آپلین و نیتریک اکساید در گروه تمرین افزایش معناداری داشتند (0.05>p). در صورتی که سطح فشارخون کاهش معناداری داشت (0.05>p).

    بحث و نتیجه گیری

    8 هفته تمرین هوازی می تواند از طریق افزایش سطوح نیتریک اکساید و آپلین و کاهش سطح فشارخون برای افراد مبتلا به پیش پر فشاری خون مفید باشد.

    کلید واژگان: پیش پر فشاری خون, تمرین هوازی, نیتریک اکساید, آپلین, عملکرد اندوتلیال}
    leila hojatoleslami, vahid tadibi*, naser behpoor
    purpose

    Blood pressure is affected by various factors including activity. The aim of this study was to investigate the effect of eight weeks of aerobic training on blood pressure, nitric oxide and apelin in women with pre-hypertension.

    Methods

    Twenty-four women aged 30-45 years with pre-hypertension were randomly divided in two groups: aerobic and control. Aerobic exercise was performed three times a week for eight weeks, This means that subjects the first week for 30 minutes at 50% heart rate reserve, the second and third weeks respectively were 35 and 40 minutes with a 50% intensity, Fourth week 40 minutes and intensity 55%, and 5th, 6th, 7th and 8th weeks run For a period 45 minutes with 55% heart rate reserve. Blood pressure measurement and blood sampling were performed one day before the first and 48 hours after the last exercise. Apelin and nitric oxide levels were measured using commercial kits by ELISA method. Statistical analysis of data was performed using independent and dependent t-test at a significant level (p <0.05).

    Results

    After 8 weeks of aerobic activity, the levels of apelin and nitric oxide increased significantly in the training group (p <0.05). If the blood pressure level decreased significantly (p <0.05).

    Conclusion

    8 weeks of aerobic training can be beneficial for people with pre- hypertension by increasing nitric oxide and apelin levels and lowering blood pressure.

    Keywords: Prehypertension, Aerobic exercise, Nitric oxide, Apelin, Endothelial function}
  • حسینعلی نوری*، محسن غفرانی
    مقدمه
    آدروپین یک هورمون پپتید است و نیتریک اکساید یک مولکول پیام رسان ناپایدار می باشد که در بیماری های متابولیکی نقش دارند. هدف پژوهش حاضر، بررسی اثر هشت هفته تمرین تناوبی و تداومی بر سطوح آدروپین، نیتریک اکساید سرمی در جوانان پسر چاق بود. روش پژوهش: در این پژوهش نیمه تجربی 45 پسر جوان چاق به صورت هدفمند انتخاب و به طور همگن به سه گروه تناوبی (وزن 18/10±40/90 کیلوگرم)، تداومی (وزن 81/11±66/91 کیلوگرم) و کنترل (وزن 55/9±86/91 کیلوگرم) تقسیم شدند. آزمودنی های گروه های تمرین تناوبی و تداومی تمرینات را به مدت 8 هفته و هر هفته 3 جلسه انجام دادند. تمرین تناوبی با شدت 60 تا 90 درصد ضربان قلب بیشینه و تمرین تداومی شامل 40 دقیقه دویدن با شدت 40 تا 65 درصد ضربان قلب بیشینه بود. گروه کنترل در طول دوره پژوهش در هیچ برنامه تمرینی شرکت نکردند. داده ها با استفاده از آزمون t زوجی و واریانس یکطرفه بررسی شدند.
    یافته ها
    نتایج این پژوهش نشان داد؛ مقادیر آدروپین و نیتریک اکساید در گروه های تمرین تناوبی و تداومی افزایش معناداری داشت (05/0≥p)، همچنین تغییرات پیش تا پس آزمون سطوح سرمی آدروپین و نیتریک اکساید در گروه های تمرینی در مقایسه با گروه کنترل معنادار بود (05/0≥p). همچنین مقادیر فشار خون (سیستول و دیاستول) در بررسی های درون گروهی و بین گروهی کاهش معناداری نشان داد (05/0≥p).
    نتیجه گیری
    تمرینات تناوبی و تداومی با این شدت و حجم می تواند در کاهش فشار خون و نیز افزایش آدروپین و نیتریک اکساید در جوانان پسر چاق موثر باشد.
    کلید واژگان: تمرین تناوبی, تمرین تداومی, آدروپین, نیتریک اکساید, فشار خون, چاق}
    Hossein Ali Nouri, Mohsen Ghofrani
    Introduction
    Adropin is a peptide hormone and nitric oxide is a non-persistent messenger molecule that is involved in metabolic diseases such as obesity and hypertension. The purpose of this study, effact of eight weeks of practice HIT and MICT on Adropin, Nitric Oxide (NO) and Blood pressure in obese boys.
    Methods
    In this quasi-experimental study, 54 obese young boys were randomly selected and homogeneously divided into three groups with a HIIT (Weight 11/51±99/09 kg), MICT (Weight 19/11±99/09 kg) and control (Weight 19/01±1/44kg). subjects performed HIT and MICT exercise sessions for 0 weeks and 3 sessions per week. HIIT with a severity of 11 to 119 MHR and MICT included 51-minute running with a 51-149 MHR. The control group during the study period did not participate in any exercise program. Blood samples were taken in fasting state, 45 hours prior to start and 50 hours after the last training session with underlying conditions, and Adropin and NO values were measured by ELISA method using human kits and Systole and diastolic levels by the barometric device.

    Result
    The results showed that Adropin serum levels and No in HIIT and MICT groups had a significant increase(p≤.0.0). Also, pre-test and post-test changes in Adropin serum levels and No were significant in the HIIT and MICT group compared to control(p≤.0.0). Also, blood pressure (systolic and diastolic) levels decreased significantly in intra-group and inter-group studies(p≤.0.0).
    Conclusion
    HIIT and MICT exercises with this intensity and volume can be effective in reducing cytolytic and diastolic blood pressure, as well as increasing serum adropin as a risk factor for cardiovascular disease and hypertension in Obese young boys.
    Keywords: HIIT, MICT, Adropin, Nitric Oxide, Blood pressure, Obese}
  • زینب احمدی، وحید تادیبی، نازنین رزازیان
    هدف از این پژوهش بررسی اثر 8 هفته تمرین هوازی بر شاخص های سردرد میگرنی و سطوح نیتریک اکساید خون در زنان مبتلا به میگرن بوده است. در این پژوهش تعداد29 زن مبتلا به میگرن شایع (بدون اورا) با دامنه سنی 25 تا 50 سال به طور تصادفی در دو گروه گواه(14 نفر) و آزمایش(15 نفر) مورد بررسی قرار گرفتند. گروه آزمایش علاوه بر درمان های دارویی مشابه با گروه گواه، به مدت 8 هفته و هر هفته 3 جلسه با مدت و شدت مشخص (شدت بر اساس مقیاس درک فشار بورگ 6-20) به تمرین هوازی پرداختند. وضعیت میگرن، از جمله شاخص های سردرد میگرنی (تناوب، شدت و مدت سردرد) با استفاده از دفترچه ثبت یادداشت های روزانه (با مقیاس آنالوگ بصری(VAS)) مربوط به میگرن مورد ارزیابی قرار گرفت. نمونه خونی در حالت ناشتا برای تعیین سطوح نیتریک اکساید خون آزمودنی ها، قبل و بعد از مداخله گرفته شد. داده ها با آزمون کولموگروف اسمیرنوف، t مستقل و همبسته در سطح معنی داری 05/ 0 تحلیل شد. 8هفته تمرین ورزشی هوازی باعث افزایش معنادار در سطوح نیتریک اکساید خون(P<0.001) و کاهش معنادار(P<0.001) در شاخص های سردرد میگرنی (تناوب، شدت و مدت سردرد)، در گروه آزمایش شد. این فاکتورها در گروه گواه هیچ گونه تغییر معناداری نداشتند. به نظر می رسد با توجه به یافته های پژوهش حاضر بتوان از تمرین هوازی به عنوان یک روش درمانی مکمل در کنار سایر درمان های دیگر در بیماران مبتلا به میگرن به منظور بهبود سردرد و کاهش علائم آن استفاده کرد.
    کلید واژگان: میگرن بدون اورا, فعالیت بدنی, تون سرخرگی, نیتریک اکساید}
    Zeinab Ahmadi, Vahid Tadibi, Nazanin Razazian
    The purpose of this study was to investigate the effects of regular aerobic training for 8 weeks on migraine headache indices and levels of nitric oxide in women with migraine. In this study, 29 women with common (without aura) migraine in the age range of 25 to 50 years were randomly divided into control group (n = 14) and experimental (n = 15) were studied. The performed aerobic exercise further experimental drug treatments similar to the control group, 8-week aerobic exercise program included 3 sessions per week with pre-determined duration and intensity (Borg’s Rate of Perceived Exertion scale (RPE scale, 6-20)). Migraine status, including the headache indicators (frequency, severity and duration), was assessed through the use of daily diaries (with visual analog scale (VAS)) regarding migraine. Fasting blood samples were taken before and after the intervention for measuring blood nitric-oxide levels in subjects. Data were analyzed by Kolmogrov-Smirnov, the independent and paired T-test at significance level of α ≤0.05. performing aerobic exercise for 8 weeks caused significant increase in blood nitric oxide levels and significant decrease in migraine headache indices (frequency, intensity and duration of headache) in the exercise group (p<0.001). In the control group, no significant changes were observed for the mentioned variables. It appears that aerobic exercise as a complementary therapy in conjunction with other treatments in patients with migraine headaches and Reduce symptoms maintained.
    Keywords: Migraine without aura, Physical activity, Arterial tone, Nitric, oxide}
  • مجتبی صالح پور، مریم نورشاهی، فریبا خداقلی، حمید رجبی
    پیوندگاه عصب عضله(NMJ) طی سالمندی تغییرات عمده ای از جمله کاهش فعالیت نیتریک اکساید سنتاز نورونی (nNOS) می یابد که در نهایت سبب تضعیف عملکرد جسمانی و بروز سارکوپنیا می گردد. هدف از انجام این پژوهش تعیین تاثیر هشت هفته تمرین استقامتی همراه با مهار nNOS بر میزان پروتئین گیرنده های نیکوتینی استیل کولین (nAchR) بود. تولید نیتریک اکساید (NO) بوسیله دو دوز mg-1.kg-1.day -1 25 و 100 N G نیترو- L – آرژنین متیل استر (L-NAME) (مهارکننده nNOS)، مهار شد. 48 سر موش نر نژاد ویستار مسن (20ماهه) به صورت تصادفی به شش گروه کنترل، LNAME25،100، گروه های تمرین همراه با LNAME (Training+LNAME25،100) و گروه تمرین استقامتی (Training) تقسیم شدند. سه روز قبل از اجرای پروتکل مصرف LNAME شروع و تا زمان تشریح حیوانات این کار ادامه داشت. گروه های تمرینی به مدت 8 هفته، هر هفته 5 روز و روزی 60 دقیقه با سرعت 28 متر بر دقیقه روی نوارگردان می دویدند. 48 ساعت بعد از آخرین جلسه تمرین، پس از بی هوش کردن حیوانات، عضله نعلی و عضله دراز انگشتان (EDL) برداشته شد. ب در عضله نعلی و EDL، مصرف (LNAME (100 mg-1.kg-1.day -1 سبب کاهش معنادار پروتئین nAchR شد (P<0.05)، نتایج این پژوهش نشان داد که تمرین می تواند سبب افزایش nAchR حتی در موش-های صحرایی که LNAME مصرف کردند شود (P<0.05). با توجه به یافته های پژوهش حاضر کاهش فعالیت nNOS سبب کاهش میزان پروتئین nAchR می گردد و تمرین استقامتی نه تنها سبب افزایش میزان nAchR می شود، بلکه می تواند محرکی برای افزایش میزان nAchR ناشی از کاهش یا نبود nNOS باشد.
    کلید واژگان: تمرین استقامتی, پیوندگاه عصب - عضله, سالمندی, نیتریک اکساید}
    Mojtaba Salehpoor, Maryam Nourshahi, Fariba Khodagholi, Hamid Rajabi
    The structure and function of neuromuscular junction (NMJ) changes significantly during aging and results in decrease of physical performance and sarcopenia. The purpose of this study was to determine the effect of eight weeks of endurance training and neuronal nitric oxide synthase (nNOS(inhibition on skeletal muscle nicotinic acetylcholine receptors (nAchR) in old rats. Endogenous NO production was blocked by two administering NG-nitro-L- arginine methyl ester (L-NAME) dosages (25 and 100 mg-1.kg-1.day-1) solved in drinking water. Forty eight old male Wistar rats (20 months) were randomly divided into six groups: control, LNAME25, LNAME100, endurance training with LNAME25, endurance training with LNAME100 and training. LNAME treatment began 48 hrs before exercise protocol and continued until the last day. Endurance training groups were exercised on treadmill for 8 weeks, 5 times a week and 60 minutes a day at velocity up to 28 m/min. Forty eight hours after last session of exercise training, animals were anesthetized and soleus and Extensor digitorum longus (EDL) were removed. Western Blotting analysis revealed that training increased nAchR level (P0.05) and nNOS inhibition decreased it (P0.05) compared to the control group. Our data showed that training groups which received LNAME (25 and 100 mg-1/kg-1/day-1), nAchR level increased significantly (P0.05) compare to control group. Our data suggested that daily endurance training could increase nAchR level even in rats which received LNAME and NO signaling has a role in regulation of nAchR level. In general, daily training could be a suitable route to reduce sarcopenia in aged population.
    Keywords: Endurance training, Neuromuscular Junction, aging, nitric oxide}
  • معصومه کاظمی*، سید محمد مرندی، احمد موحیان عطار، حسین محمدیان، حمیدرضا شریفی جبلی
    هدف
    : هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر مکمل دهی ال-آرژنین بر تغییرات استرس اکسیداتیو-نیتروزاتیو احتمالی ناشی از فعالیت ورزشی حاد در کبد موش بود.
    روش شناسی: 32 سر موش صحرایی نر با وزن تقریبی ( g210-160) به صورت تصادفی به چهار گروه کنترل، ورزش حاد (E)، مکمل ال- آرژنین (Arg) و ورزش حاد+مکمل ال-آرژنین (E+Arg)، تقسیم شد. ال- آرژنین به میزان 02/0 رژیم غذایی به دو گروه Arg و E+Arg طی 30 روز گاواژ شد. برای اعمال فعالیت ورزشی حاد دو گروه E و E+Arg با سرعت 16-26متر بر ثانیه، به مدت 1 ساعت و یا تا رسیدن به واماندگی بر روی تردمیل مخصوص دویدند. بافت برداری 1 ساعت پس از فعالیت ورزشی حاد صورت گرفت. جهت محاسبه نسبت اکسیدان-آنتی اکسیدان، وضعیت اکسیدانی تام و ظرفیت آنتی اکسیدانی تام، به ترتیب با روش های FRAP وFOX-1 اندازه گیری شد. میزان نیتریک اکساید از روش گریس اندازه گیری شد. برای مقایسه میانگین ها آزمون آنالیز واریانس یک طرفه (ANOVA) استفاده شد.
    یافته ها
    میانگین بالانس اکسیدان/آنتی اکسیدان گروه های کنترل،ورزش حاد، مکمل، مکمل + ورزش حاد به ترتیب 49/4±65/3، 12/0±91/0، 04/0±92/0 و 09/0±91/0 به دست آمده است. با وجود بیشتر بودن میانگین گروه کنترل نسبت به گروه های دیگر، ولی نتایج تحلیل واریانس نشان می دهد این تفاوت معنی دار نیست. همچنین میزان نیتریک اکساید موش های گروه کنترل با میانگین 31/6±01/9 از سه گروه دیگر بیشتر است، اما نتایج تحلیل واریانس نشان می دهد تفاوت معنی داری بین میزان نیتریک اکساید موش های گروه کنترل با هر یک از سه گروه آزمایش وجود ندارد.
    نتیجه گیری
    طبق یافته های تحقیق حاضر، نسبت اکسیدان-آنتی اکسیدان (TAC/TOS) و همچنین میزان نیتریک اکساید 1 ساعت پس از ورزش حاد و به دنبال مصرف مکمل ال-آرژنین در هیچ یک از گروه ها تغییر معنی داری نداشت.
    کلید واژگان: فعالیت ورزشی حاد, استرس اکسیداتیو, نیتروزاتیو, بالانس اکسیدان, آنتی اکسیدان, نیتریک اکساید, ال آرژنین}
    Masume Kazemi*, Sayad Mohmmad Marandi, Ahmand Movahedian Attar, Hosin Mohammadian, Hamid Reza Sharifi Jebeli
    Aim: The aim of the present investigation is evaluate the effect of L- Arginine supplements on the oxidative and nitrosative stress in liver of rats following acute exercise on a treadmill.
    Method
    Thirty two male Vistar rats (160-210 g) were randomly divided into four groups: control (C); L-Arg treatment (Arg); exhaustive exercise (E); and exhaustive exercise with L-Arg treatment (E Arg). E and Eʸ groups performed a 1 hour acute running test, or until exhaustion on a treadmill (16-26 m/min) and Arg and Eʸ groups treated orally with the L-Arg (2% diet, for 30 days). Sampling was performed 1 hour after exercise. Nitric oxide production was evaluated by measuring nitrite formation, using Griess reagent. oxidant-Antioxidant’s ratio was measured as TOS/ TAC levels.
    Results
    According to the means of the oxidant-antioxidant’s balance (E)=0.91±0.12, (SCʸ)=0.92 0.04 and (Eʸ)=0.91±0.09, TOS/TAC decreased in (E), (SCʸ) and (Eʸ) groups compared with control group (SC); however, this decrease was not significant. And the results showed nitric oxide in (SC) group (mean=9.01 6.31 ) was more than other groups, but there was no significant change in there.
    Conclusion
    The results of the present study didn’t show existence of oxidative-nitrosative stress and supplementation effect in muscle 1 h after acute exercise.
    Keywords: Acute exercise, Oxidative, nitrosative stress, Oxidant, Antioxidant's ratio, Nitric oxide, L, Arginine}
  • مجتبی صالح پور*، مریم نورشاهی، فریبا خداقلی، حمید رجبی
    هدف
    ساختار و عملکرد پیوندگاه عصب عضله طی سالمندی تغییرات عمده ای از جمله کاهش فعالیت نیتریک اکساید سنتاز نورونی (nNOS) می یابد که در نهایت سبب تضعیف عملکرد جسمانی و بروز سارکوپنیا می گردد.هدف از انجام این پژوهش تعیین تاثیر هشت هفته تمرین استقامتی همراه با مهار nNOS بر میزان پروتئین اگرین بود. روش شناسی پژوهش: تولید نیتریک اکساید (NO) بوسیله دو دوز mg-1.kg-1.day -125 و 100NG نیترو- L– آرژنین متیل استر ( L-NAME ) (مهار کننده nNOS)، مهار شد. چهل و هشت سر موش نر نژاد ویستار مسن (20ماهه) به صورت تصادفی به شش گروه کنترل، LNAME25,100، گروه های تمرین همراه با LNAME (Training+LNAME25,100) و گروه تمرین استقامتی (Training) تقسیم شدند. سه روز قبل از اجرای پروتکل مصرف LNAME شروع و تا زمان تشریح حیوانات این کار ادامه داشت. گروه های تمرینی به مدت 8 هفته، هر هفته 5 روز و روزی 60 دقیقه با سرعت 28 متر بر دقیقه به طور فزاینده روی نوارگردان دویدند. 48 ساعت بعد از آخرین جلسه تمرین، پس از بی هوش کردن حیوانات، عضله نعلی و عضله بازکننده دراز انگشتان (EDL) برداشته شد.
    یافته ها
    بررسی وسترن بلاتینگ نشان داد که میزان پروتئین اگرین عضله نعلی و EDL نیز در گروه های Training+LNAME25, 100 و گروه تمرین استقامتی به طور معناداری بیشتر از گروه کنترل بود (05/0P<)و مصرف LNAME با دوز 100 سبب کاهش اگرین شد(05/0P<).
    نتیجه گیری
    با توجه به یافته های پژوهش حاضر کاهش فعالیت nNOSسبب کاهش میزان پروتئین اگرین شده و تمرین استقامتی نه تنها سبب افزایش میزان اگرین می شود، بلکه می تواند محرکی برای افزایش میزان این پروتئین طی دوران سالمندی باشد. نتایج این پژوهش نشان داد که تمرین استقامتی می تواند سبب افزایش میزان اگرین حتی در موش هایی که LNAME دریافت می کردند شود. به طور کلی، تمرین استقامتی می تواند روش مناسبی برای کاهش سارکوپنیا در افراد سالمند باشد.
    کلید واژگان: تمرین استقامتی, پیوندگاه عصب - عضله, اگرین, سالمندی, نیتریک اکساید}
  • زهره جلالی، ولی الله دبیدی روشن
    التهاب مزمن به عنوان بخش جدایی ناپذیر بیماری های قلبی - عروقی و پرفشارخونی با بد عمل کردن اندوتلیال همراه است.هدف از این پژوهش، بررسی اثر تمرینات استقامتی و مکمل گالبانوم بر شاخص های مرتبط با عملکرد عروقی شامل سلکتین اندوتلیال (E-Selectin) و مهارکننده آنزیم مبدل آنژیوتانسین (ACE-I) به عنوان عوامل التهابی و انقباضی عروق و نیتریک اکساید (NO) به عنوان عامل اتساع عروقی در پرفشارخونی مزمن ناشی از القای نیترو ال- آرژنین متیل استر (L-NAME) در موش های نر نژاد ویستار بود. 48سر موش نر نژاد ویستار به طور تصادفی به شش گروه پایه، شم، L-NAME، تمرین استقامتی، گالبانوم و تمرین+گالبانوم تقسیم شدند. گروه های3 تا 6 پنج جلسه در هفته و به مدت هشت هفته، 10 میلی گرم/کیلوگرم محلول L-NAME را به صورت زیر صفاقی دریافت کردند. همچنین به گروه 2، با شرایط مشابه سالین تزریق شد. گروه های4 و 6 پروتکل تمرین دویدن استقامتی را روی نوارگردان با سرعت15 تا 20 متر در دقیقه و به مدت 25 تا 64 دقیقه 5 جلسه در هفته به مدت 8 هفته اجرا کردند. گروه های 5 و 6، 90میلی گرم/کیلوگرم محلول گالبانوم را 5 جلسه در هفته به صورت گاواژ به مدت 8 هفته دریافت کردند. تزریق L-NAME به پرفشارخونی منجر شد که از طریق کاهش معنادار ACE-I)00/0>P) مشخص شد. به علاوه، پرفشارخونی با افزایشE-Selectin و کاهشNO همراه بود. اجرای پروتکل های تمرین موجب کاهش معنادار E-Selectin)00/0>P) و افزایش معنادار NO (04/0>P) در گروه4 و مصرف گیاه گالبانوم نیز موجب کاهش معنادار E-Selectin)00/0>P) در گروه5 و ترکیب تمرین و گالبانوم سبب کاهش معنادارE-Selectin)00/0>P) و افزایش معنادارNO (03/0>P) در گروه6 نسبت به گروه L-NAME در سطح معناداری 05/0P≤ شد. پرفشارخونی مزمن با بد عمل کردن اندوتلیال همراه است و به کارگیری راهبرد های غیردارویی مانند تمرین استقامتی و مکمل آنتی اکسیدانی گالبانوم احتمالا با بهبود عملکرد اندوتلیال عروقی موجب کنترل پرفشارخونی می شود.
    کلید واژگان: آنتی اکسیدان, پرفشارخونی, تمرین استقامتی, عملکرد عروقی, نیتریک اکساید}
    Zohreh Jalali, Valiollah Dabidi Roshan
    Chronic inflammation is an integral part of cardiovascular disease and high blood pressure was found to be associated with endothelial dysfunction. The aim of this study was to evaluate the effect of endurance training and Galbanum supplement on parameters related to vascular function includes endothelial selectin (E-SELECTIN) and angiotensin converting enzyme inhibitor (ACE-I) as inflammatory factors and vasoconstriction and nitric oxide (NO) as a factor vasodilation during chronic hypertension induced by Nitro-L-arginine methyl ester (L-NAME) in male Wistar rats. 48 male Wistar rats were randomly divided into six groups; 1) basic، 2)sham، 3)L-NAME، 4)endurance training، 5)Galbanum and 6)training+Galbanum. Groups of 3 until 6، five times a week for eight weeks، 10 mg / kg L-NAME solutions were given. Also، rats in the sham group received saline in the same conditions. Groups of 4 and 6 were performed endurance running protocol on a treadmill speed of 15 to 20 meters per minute for 25 to 64 minutes 5 times a week for 8 weeks. Groups of 5 and 6 received 90 mg / kg dissolved Galbanum using gavage 5 times a week for 8 weeks. Infusion of L-NAME was led to hypertension، as was detected by significance decrease in ACE-I (p<0. 00). Furthermore، hypertension was associated with increased NO and decreased E-SELECTIN. The training protocol significance reduces E-SELECTIN (p<0. 00) and significance increased NO (p<0. 04) in the 4 group and administration of Galbanum causes a decrease in E-SELECTIN (p<0. 00) in the 5 group and combine training and galbanum causes a significance decrease in E-SELECTIN (p<0. 00) and a significance increase in NO (p<0. 03) in group of 6، as compared to L-NAME group in p<0. 05 significance level. Chronic hypertension is associated with endothelial dysfunction and use of non-pharmacological strategies such as endurance training and Galbanum antioxidant supplementation probably through vascular endothelial function can cause controlled high blood pressure.
    Keywords: Nitric Oxide, Vascular Function, Antioxidant, Exercise endurance, Hypertension}
  • اثر یک برنامه تمرین استقامتی بر مقدار نیتریک اکساید پلاسمایی و میزان تغییرات آن با دریافت مکمل ال - آرژینین در موش سفید
    نیکو خسروی، رضا قراخانلو، عباسعلی گائینی، بهرام یغمایی
    هدف از انجام این پژوهش، بررسی اثر یک برنامه تمرین استقامتی بر مقدار نیتریک اکساید پلاسمایی و میزان تغییرات آن با دریافت مکمل ال- آرژینین در موش صحرایی است. بدین منظور، 40 موش آزمایشگاهی نر از نژاد "ویستار" در چهار گروه مورد مطالعه قرار گرفتند. گروه های تحقیق عبارتنداز: 1. گروه تمرین 2. گروه تمرین+ مکمل ال- آرژینین 3. گروه مکمل ال- آرژینین و 4. گروه شاهد.
    گروه های 1 و 2 به مدت نه هفته و پنج روز در هفته به طور متوسط 35 دقیقه، روی دستگاه نوارگردان به تمرین پرداختند و گروه های 3 و 4 بدون تمرین بودند. میزان دریافت مکمل ال- آرژینین در گروه های 2 و 3 (بر اساس 5 گرم در هر کیلوگرم بدن) محاسبه و به صورت محلول در آب به موشها داده شد. متغیرهایی که در این پژوهش مورد اندازه گیری قرار گرفتند، شامل: نیتریک اکساید (NO)، آنزیم آرژیناز و آنزیم کراتین کینازتام بود. ارزیابی مقدار NO گروه تمرین در سه مرحله، بلافاصله پس از قطع تمرین و در 48 و 72 ساعت پس از آن، به منظور بررسی ماندگاری NO انجام گرفت. در بقیه گروه ها پس از قطع تمرین، نمونه های خونی برای ارزیابی متغیرهای پژوهش جمع آوری شدند.
    نتایج تحقیق نشان دادند که مقدار NO در گروه های تمرین، تمرین+ مکمل ال- آرژینین و آرژینین افزایش معناداری داشته است. این افزایش بین گروه تمرین و تمرین+ مکمل ال- آرژینین معنادار نبود (P<0.05).
    تجزیه و تحلیل آماری نشان داد، تفاوت معناداری بین میانگینهای NO بلافاصله پس از قطع تمرین و در 48 و 72 ساعت پس از آن وجود دارد که نشانه کاهش مقدار NO پس از قطع تمرین است. همچنان دیده شده است که میانگین مقدار NO با وجود کاهش آن در 48 و 72 ساعت پس از قطع تمرین در گروه تمرین، همچنان از گروه کنترل بالاتر بوده است. بنابراین می توان نتیجه گرفت، افزودن مکمل ال- آرژینین به رژیم غذایی ورزشکاران استقامتی همراه با تمرین، آثار مثبتی بر عملکرد آنها دارد. اینکه تا سه روز پس از قطع یک فعالیت استقامتی (نه هفته و پنج روز در هفته) همچنان مقدار NO نسبت به گروه کنترل و حتی میزان پایه NO (0.104 الی 0.408 میکرومول در لیتر) بالا باقی می ماند. این نتیجه می تواند، کاربرد عملی مهمی برای تنظیم برنامه های تمرینی ورزشکاران استقامتی داشته باشد. از نتایج دیگر این تحقیق، افزایش معنادار مقدار آنزیم آرژیناز در گروه آرژینین (P=0.01) است که در دیگر گروه ها تفاوت معناداری بین میانگین مقدار آنزیم آرژیناز مشاهده نشده است (P=0.06). همچنین، تفاوت معناداری بین میانگین کراتین کیناز تام (Total CK) در چهار گروه مشاهده (P=0.00) و نشان داده شد که مقدار CK تام در تمام گروه ها، به جز گروه آرژینین نسبت به کنترل افزایش یافته است.
    کلید واژگان: تمرین استقامتی, نیتریک اکساید, مکمل ال - آرژنین, آرژینار, موش صحرایی}
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال