به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "ماهی قرمز" در نشریات گروه "زیست شناسی"

تکرار جستجوی کلیدواژه «ماهی قرمز» در نشریات گروه «علوم پایه»
  • رضا نهاوندی، علی صادقی، میثم سبزه، سجاد پورمظفر*، سعید تمدنی جهرمی، محمد خلیل پذیر، کیوان اجلالی
    مطالعه حاضر به منظور بررسی اثرات عصاره جلبک سارگاسوم Sargassum ilicifolium بر عملکرد رشد، شاخص های خونی و فعالیت آنزیم های گوارشی بچه ماهی قرمز (Carassius auratus) به مدت 60 روز صورت گرفت. بچه ماهیان (با میانگین وزن اولیه 45/0±25/5 گرم) به چهار تیمار با سه تکرار به ازای هر تیمار تقسیم شدند (30 قطعه در هر تکرار) که شامل یک تیمار شاهد (بدون استفاده از عصاره جلبک) و سه تیمار حاوی عصاره الکلی جلبک سارگاسوم با مقادیر 5، 10 و 15 گرم در هر کیلوگرم جیره بود. نتایج آزمایش نشان داد که بالاترین وزن نهایی، افزایش وزن، نرخ رشد ویژه و شاخص وضعیت در بچه ماهیان تغذیه شده با 15 گرم عصاره جلبک سارگاسوم در هر کیلوگرم جیره مشاهده شد. شاخص های هموگلوبین و MCH در تیمارهای تغذیه شده با جیره های حاوی عصاره جلبک سارگاسوم با تیمار شاهد اختلاف معنی داری داشت. میزان تری گلیسیرید و کلسترول در ماهیان تغذیه شده با جیره شاهد نسبت به ماهیان تغذیه شده با جیره های حاوی عصاره های سارگاسوم بیشتر بود (05/0>P). بیشترین فعالیت آنزیم های پروتیاز، آمیلاز و لیپاز در تیمار حاوی 15 گرم عصاره جلبک سارگاسوم در کیلوگرم جیره مشاهده شد. نتایج این مطالعه نشان داد که ماهیان قرمز تغذیه شده با جیره غذایی حاوی 15 گرم عصاره جلبک سارگاسوم در کیلوگرم جیره، عملکرد رشد و فعالیت آنزیم های گوارشی بهتری را در مقایسه با تیمارهای دیگر داشتند. بنابراین تجویز 15 گرم در کیلوگرم عصاره جلبک سارگاسم برای استفاده در جیره غذایی ماهی قرمز پیشنهاد می شود.
    کلید واژگان: جلبک سارگاسوم, ماهی قرمز, عملکرد رشد, شاخص های خونی, آنزیم های گوارشی
    Reza Nahavandi, Ali Sadeghi, Meysam Sabzeh, Sajjad Pourmozaffar *, Saeid Tamadoni Jahromi, Mohammad Khalil Pazir, Keyvan Ejlali
    This experiment was conducted to evaluate the effect of different levels of supplementation of Sargassum ilicifolium on the growth performance, blood parameters and digestive enzymatic activities of goldfish (Carassius auratus) for 60 days. Goldfish (with an average initial weight of 5.25±0.45g) were divided into four experimental treatments with three replicates (30 fish/replicate) inluding control treatment (without algae extract) and three treatments supplemented with Sargassum extracts 5, 10 and 15g/kg diet. The results showed that the highest final weight, weight gain, specific growth rate and condition factor were observed in fish fed with 15g/kg S. ilicifolium extract. Hemoglobin and MCH in fish fed with diets containing S. ilicifolium extracts showed significant difference compared to control group. The levels of triglyceride and cholesterol in fish fed with control diet were significantly higher than that of fed diets containing S. ilicifolium extracts (P<0.05). The highest proteases, amylase and lipase activities were recorded in Sargassum extract at 15g/kg diet. The results of this study showed that goldfish fed the diet containing 15g/kg S. ilicifolium had better growth performance and activity of digestive enzymes compared to other groups. Therefor the administration of 15g/kg of S. ilicifolium extract is recommended to use in goldfish diet.
    Keywords: Sargassum ilicifolium, Goldfish, Growth Performance, blood parameters, Digestive enzymes
  • حسین رحیمی پردنجانی، فردین شالویی*
    زمینه و هدف

    عملیات معمول در حین تکثیر و پرورش یا در طی مطالعات تحقیقاتی اغلب موجب پاسخ های استرس و فیزیولوژیکی در ماهی می گردد که متعاقبا اثرات نامطلوبی مانند سرکوب ایمنی، تعویق رشد و مرگ را به دنبال خواهد داشت هدف از مطالعه حاضر ارزیابی کارایی بنزوکایین به عنوان ماده بیهوش کننده در ماهی قرمز (Carassius auratus) بود. همچنین تاثیر بیهوشی با غلظت های موثر بنزوکایین و استرس ناشی از دستکاری بر شاخص های خون شناسی مطالعه شد.

    مواد و روش ها

    10 قطعه ماهی به صورت انفرادی در معرض هر یک از غلظت های 50، 75، 100، 125، 150 و 200 میلی گرم در لیتر بنزوکایین قرار گرفتند و زمان رسیدن به بیهوشی عمیق و برگشت از بیهوشی ثبت شد. در قسمت دوم آزمایش ، 7 قطعه ماهی به صورت انفرادی با یک از غلظت های 125 و 150 میلی گرم در لیتر بنزوکایین بیهوش شدند. سپس ماهیان به مدت دو دقیقه بیرون از آب تحت استرس حاد ناشی از دستکاری بیومتری، وزن کشی و خون گیری شدند. برای بررسی اثر استرس حاد ایجاد شده توسط دستکاری از 7 قطعه ماهی بدون بیهوشی خون گیری شد.

    نتایج

    غلظت 50 میلی گرم در لیتر بنزوکایین بعد از 10 دقیقه باعث القای بیهوشی عمیق نشد درحالی که در غلظت های 125، 150 و 200 میلی گرم در لیتر ماهیان کمتر از 3 دقیقه به بیهوشی عمیق رسیدند. زمان رسیدن به بیهوشی عمیق و بازگشت از بیهوشی به طور معنی داری وابسته به غلظت بنزوکایین بود (05/0 >P). طبق نتایج خون شناسی، استرس حاد باعث افزایش تعداد گلبول قرمز، هموگلوبین و میزان گلوکز و کورتیزول سرم در مقایسه با ماهیان بیهوش شده و تیمار کنترل شد (05/0 >P).

    نتیجه گیری

    این مطالعه نشان داد که بیهوشی سریع ماهی قرمز با غلظت نسبتا بالای بنزوکایین (125 میلی گرم در لیتر) باعث جلوگیری محور استرس ناشی از انتشار کورتیزول می شود و می توان این غلظت را به عنوان غلظت مطلوب برای مطالعات خون شناسی و دستکاری ماهی قرمز توصیه کرد.

    کلید واژگان: بنزوکائین, بیهوشی, ماهی قرمز, کورتیزول, استرس
    Hossein Rahimi Pordanjany, Fardin Shalui *
    Introduction & Objective

    Common operations during reproduction and breeding or during research studies often cause stress and physiological responses in fish, which subsequently lead to adverse effects such as immunosuppression, delayed growth, and death. The objectives of this experiment were to evaluate the efficacy of benzocaine as an anesthetic in goldfish (Carassius auratus). Moreover, the effect of anesthesia with effective concentrations of benzocaine and stress caused by manipulation on hematological indicators was studied.

    Materials & Methods

    For this purpose, ten fish individually were exposed to 50, 75, 100, 125, 150 and 200 mg/L benzocaine, and time to induction (deep anesthesia) and recovery from anesthesia were measured. In the second experiment, 7 fish were deeply anaesthetized with 125 and 150 mg/L benzocaine. Subsequently, Fish were subjected to stress by acute handling, blood sampling and maintaining them out of the water for 2 min. for assessing possible stress effects caused by acute handling, blood was collected as described above without anesthesia. In control group, fish immediately after netting with their head covered with wet cloth to reduce stress, blood collection was performed by cutting caudal peduncle and lasted less than 15 s.

    Results

    At concentration of 50 mg/L, benzocaine failed to induce deep anesthesia in fish within the 10 min exposure period whereas at concentrations of 125, 150 and 200 mg/L, all the fish were anaesthetized within 3 min of exposure. Induction and recovery times for benzocaine were significantly dependent on concentrations (P<0.05). Hematological results between groups showed no significant changes in white blood cell count and hematocrit level. Acute handling caused significant increase in hemoglobin, red blood cell count, serum glucose and cortisol levels compared to control and anaesthetized group (P<0.05).

    Conclusion

    This study demonstrates that rapid induction of deep anesthesia with a relatively high concentration of benzocaine (125 mg/L) block the stress-induced cortisol response with the lowest effects on the hematological and serum biochemical indices in gold fish and therefore would be recommended as eligible dose for handling and hematological studies in this species.

    Keywords: Benzocaine, anesthesia, Gold fish, Cortisol, Stress
  • عبدالرضا جهانبخشی*، الناز عرفانی فر، سجاد پورمظفر، اشکان اژدری، سعید تمدنی جهرمی
    در این پژوهش اثر اسانس سیر بر شاخص های رشد، خون شناسی و بیوشیمیایی ماهی حوض (Carassius auratus) مورد مطالعه قرار گرفت. تعداد 180 قطعه ماهی حوض با میانگین وزنی 2/0±4/3 گرم در چهار سطح 0 (تیمار یک، شاهد)، 1/0 (تیمار دو)، 15/0 (تیمار سه) و 2/0 (تیمار چهار) گرم اسانس سیر در کیلوگرم جیره غذایی (با سه تکرار) طی 8 هفته بررسی شد. نتایج به دست آمده نشان داد شاخص های رشد و ضریب تبدیل غذایی در تیمارهای آزمایشی در مقایسه با گروه شاهد به صورت معناداری به ترتیب افزایش و کاهش داشت (05/0>P). میزان هماتوکریت، هموگلوبین و گلبول های سفید و قرمز خون در تیمارهای حاوی اسانس سیر به صورت معنی داری در مقایسه با گروه شاهد افزایش یافت (05/0>P). اسانس سیر تاثیر معنی داری بر شاخص های MCV، MCH و MCHC نداشت (05/0<P). میزان پروتئین خون در تیمارهای تغذیه شده با اسانس سیر به صورت معنی داری افزایش و میزان گلوکز خون به صورت معنی داری نسبت به گروه شاهد کاهش یافت (05/0>P). مقدار تری گلیسرید در تیمار چهار (2/0 گرم در کیلوگرم) کمتر از تیمارهای دیگر بود (05/0<P). همچنین در فعالیت آنزیم های آلکالین فسفاتاز (ALP)، آسپارتات ترانس آمیناز (AST) و آلانین ترانس آمیناز (ALT) در تیمارهای آزمایشی و گروه شاهد اختلاف معنا داری مشاهده نشد (05/0<P). با توجه به نتایج به دست آمده از این پژوهش می توان گفت که افزودن اسانس گیاه سیر می تواند به عنوان یک مکمل غذایی مفید برای تقویت شاخص های ایمنی (گلبول سفید) و بیوشیمیایی در ماهی حوض مورد استفاده قرار گیرد.
    کلید واژگان: ماهی قرمز, Carassius auratus, اسانس سیر, رشد, هماتوکریت
    Abdolreza Jahanbakhshi *, Elnaz Erfanifar, Sajjad Pourmozaffar, Ashkan Ajdari, Saeid Tamadoni Jahromi
    In this study, the effect of garlic essential oil on growth performance, hematological and biochemical parameters of goldfish (Carassius auratus) was studied. 180 goldfish with an average weight of 3.4±0.2g in four levels 0 (T0), 0.1 (T0.1), 0.15 (T0.15) and 0.2g (T0.2) of garlic essential oil per kg of diet (triplicate) were evaluated for 8 weeks. The results showed that growth performance and feed conversion ratio in experimental treatments respectively increased and decreased significantly compared to the control group (P<0.05). Hematocrit, hemoglobin and white and red blood cells in treatments containing garlic essential oil increased significantly compared to the control group (P<0.05). Garlic essential oil causes no significant effect on the parameters of MCV, MCH and MCHC (P>0.05). Blood protein levels in treatments fed with garlic essential oil increased significantly and blood glucose levels decreased significantly compared to the control group (P<0.05). Triglyceride levels in 0.2g/kg group were lower than other treatments (P>0.05). Also, there was no significant difference in alkaline phosphatase (ALP), aspartate transaminase (AST) and alanine transaminase (ALT) enzyme activity between experimental and control groups (P>0.05). The results of the present study show that the addition of garlic essential oil can be used as a useful dietary supplement to enhance health and biochemical indicators in goldfish.
    Keywords: Goldfish, Carassius auratus, Garlic essential oil, Growth, Hematocrit
  • رها فدایی راینی*، حمیدرضا بیدمال، بهزاد ایری، سپیده غنی

    اخیرا در آبزی پروری استفاده از ترکیبات گیاهی به عنوان محرک های ایمنی جهت تقویت سیستم ایمنی ماهیان رایج شده است. برخی گیاهان منبعی غنی از تانن ها، پلی ساکاریدها، آلکالوییدها، فلاوونوییدها، ساپونین ها و پلی پپتیدها هستند که نقش های مختلفی از جمله داشتن اثرات ضد میکروبی و تقویت سیستم ایمنی ماهیان برای آنها مشخص شده است. در تحقیق حاضر تعداد 150 قطعه ماهی قرمز (میانگین وزن 135 گرم) به سه گروه شامل گروه شاهد (T1)، فلز+عصاره گیاه چای سبز (T2) و فلز (T3) با سه تکرار تقسیم شدند. دز بهینه عصاره در جیره غذایی ماهیان (65/0 میلی گرم بر کیلوگرم غذا)، غلظت تحت کشنده فلزات سنگین کادمیوم (5/0 میلی گرم در لیتر) و جیوه (5/0 میلی گرم در لیتر) تعیین گردید. به منظور بررسی شاخص های بیوشیمیایی سرم خون، نمونه برداری در روزهای سوم، هفتم و چهاردهم پس از مواجهه با غلظت تلفیقی فلزات سنگین کادمیوم و جیوه صورت گرفت. نتایج نشان داد پروتئین کل، کلسترول، گلوکز و مقادیر آنزیم های لاکتات دهیدروژناز (LDH)، آسپارتات آمینوترانسفراز (AST) و آلکالین فسفاتاز (ALP)، در تیمار دریافت کننده عصاره گیاهی (T2) تفاوت معنی داری با سایر تیمارها داشت (05/0P<). به طوری که مقادیر AST، ALP و LDH در تیمارهای حاوی فلز بیشتر از گروه شاهد می باشد (05/0P<). از سوی دیگر مقادیر پروتئین کل، کلسترول و گلوکز در تیمار حاوی فلز که عصاره گیاه دریافت ننمودند، نسبت به سایر تیمارها بطور معنی داری بیشتر بود (05/0P<). به طوری که وجود عصاره در جیره سبب کاهش تاثیر منفی فلز بر شاخص های مذکور گردید. بر طبق نتایج اینگونه میتوان بیان نمود که در تیمار دریافت کننده عصاره گیاهی، سیستم ایمنی ماهی بهبود یافته و مقادیر شاخص های بیوشیمیایی در سطح بهینه بوده است. با توجه به اینکه فلزات سنگین موجود در منابع آبی بر شاخص های بیوشیمیایی خون ماهیان تاثیر منفی می گذارند، از نتایج تحقیق حاضر، به نظر می رسد استفاده از عصاره گیاهی سبب افزایش توان فیزیولوژیک ماهی در مقابل اثرات منفی آلاینده های زیست محیطی گردد. از این رو استفاده از عصاره گیاه چای سبز در جیره ماهیان جهت افزایش توان فیزیولوژیکی و کاهش آسیب های کبدی در مواجهه با پسابها و آلودگی های صنعتی پیشنهاد می گردد.

    کلید واژگان: سیستم ایمنی, فلزات سنگین, عصاره گیاه چای سبز, ماهی قرمز
    Raha Fadaei Rayeni *, HamidReza Bidmal, Behzad Eiri, Sepideh Ghani

    Recently, plant protection products have become commonly used in aquaculture as immune stimulants to strengthen the fish safety system. Some plants are a rich source of tannins, polysaccharides, alkaloids, flavonoids, saponins, and polyphenols, which have been shown to play different roles, including having antimicrobial effects and strengthening the immune system of fish. In the present study, 150 goldfish (mean weight 135 g) were divided into three groups: control group (T1), metal + extract of green tea (T2) and metal (T3) with three replicates. The optimum dose of extract in fish diet was determined (0.65 mg/kg), sub-lethal concentrations of cadmium (0.5 mg/l) and mercury (0.5 mg/l). In order to study the biochemical parameters of blood, sampling was carried out on days 3, 7, and 14, after exposure to the concentration of heavy metals of cadmium and mercury. The results showed that total protein, cholesterol, glucose and the levels of lactate dehydrogenase (LDH), aspartate aminotransferase (AST) and alkaline phosphatase (ALP) enzymes were significantly different in treatment of herbal extracts (T2) than other treatments. On the other hand, the values ​​of the mentioned indices in the treatment of metal containing the extract of the plant were significantly higher than other treatments (P<0.05). According to the results, it can be stated that increased the immunity system in fish that fed with plant extract and the biochemical parameters were optimally. Regarding the fact that heavy metals in water resources affect the biochemical parameters of blood of fish, the results of this study suggest that the use of herbal extract increases the fish's physiological capacity against the negative effects of environmental pollutants. Therefore, the use of Camelia siensies extract in fish is recommended to increase the physiological capacity and reduce liver damage in the exposure of wastewater and industrial contaminants.

    Keywords: Extract of Camellia sinensis, Gold fish, Heavy ‎metals, Immunity system
  • بهرام فلاحتکار*، میر مسعود سجادی، حامد کلنگی میاندره، پاتریک کستمونت، زهرا روستا

    تعیین مراحل رسیدگی جنسی و آگاهی از شرایط فیزیولوژی تولید مثل در ماهی به منظور مدیریت صحیح مولدها انجام می شود. با این هدف، کارایی استفاده از موکوس پوست به عنوان منبع مهمی از ترکیبات بیوشیمیایی و همچنین روش کم تهاجمی در تعیین مراحل رسیدگی جنسی ماهی قرمز ماده مورد بررسی قرار گرفت. نمونه گیری از ماهیان قرمز طی پنج ماه صورت گرفت و با توجه به آنالیز بافت شناسی گناد، ماهیان به پنج مرحله تولیدمثلی شامل: رشد اولیه (I)، کورتیکال آلویولی (II)، ویتلوژنزیز اولیه (III)، ویتلوژنزیز نهایی (IV) و تخمریزی (V) تقسیم بندی و سطوح پروتئین کل محلول، کلسیم، لیپیدها (کلسترول و تری گلیسرید) و آنزیم آلکالین فسفاتاز قلیایی (ALP) در موکوس و پلاسما اندازه گیری شدند. میزان پروتئین موکوس در ویتلوژنزیز نهایی به صورت معنی داری افزایش یافت. کلسیم موکوس در کل مراحل کم تر از پلاسما بود و سطوح کلسترول و تری گلیسرید موکوس در ویتلوژنزیز افزایش یافت. سطح ALP در پلاسما پس از مراحل ویتلوژنزیز همچنان ثابت باقی ماند اما در موکوس طی مرحله تخمریزی کاهش معنی داری نشان داد . تجزیه وتحلیل شاخص گنادوسوماتیک با پروتئین موکوس همبستگی مثبت داشت. در مطالعه حاضر، سطح ALP موکوس به عنوان شاخص متمایز کننده مناسب مرحله ویتلوژنزیز و تخمریزی معرفی می شود. همچنین، نتایج نشان داد تمام فاکتورهای بیوشیمیایی موکوس پوست، قابل اندازه گیری است و از موکوس می توان بعنوان یک ابزار کم تهاجمی و جایگزین خون برای مانیتورینگ پاسخ های اندوکرینی ماهی، شاخص های تولید مثلی و مراحل رسیدگی جنسی بخصوص در مراحل ویتلوژنزیز استفاده کرد.

    کلید واژگان: موکوس, کلسیم, کلسترول, رسیدگی جنسی, ماهی قرمز
    Bahram Falahatkar *, Mirmasoud Sajjadi, Hamed Kolangi Miandare, Patrick Kestemont, Zahra Roosta

    Determination of reproductive status and knowledge in physiological situations of fish is essential to manage brooders. So, in this study, the efficacy of skin mucosal layer was investigated as the important source of biochemical and also less-invasive method to know goldfish reproductive status. In our research, fish sampling was carried out during five months and according to the histological analysis of gonad, the fish were divided into 5 stages: primary growth (I), cortical alveoli (II), early-vitellogenesis (III), late-vitellogenesis (IV) and spawning (V). Total protein, calcium, lipids (cholesterol and triglyceride) and alkaline phosphatase (ALP) levels of mucus and plasma were measured and compared. Protein levels of mucus were significantly increased during late-vitellogenesis (P < 0.05). Mucosal calcium levels were lower than plasma. Cholesterol and Triglyceride of mucus showedsignificant enhancing during the late-vitellogenesis (P < 0.05). ALP activity was elevated in mucus more than plasma. In histological studies, the analysis of gonadosomatic index showed significant positive correlation between this factor and plasma protein as well as mucus (P < 0.01). ALP was the appropriate indicator to distinguishing vitellogenesis and spawning stages. In summary, the results of this study indicated that the biochemical factors in mucus is measurable and be considered as a less-invasive tool and alternative blood for monitoring the endocrine response, reproductive indices, and sexual stages, especially in the vitellogenesis stages.

    Keywords: Mucus, Calcium, Cholesterol, Reproductive stages, goldfish
  • حسن صحرایی*، احمدرضا پیرعلی زفره ئی، فاطمه آیت اللهی، شعیب فروردین، علی اکبر هدایتی
    این مطالعه به منظور بررسی سطوح مختلف پربیوتیک گالاکتو الیگوساکارید بر شاخص های رشد و مورفولوژی روده ماهی قرمز (Carassius auratus gibelio) طراحی و اجرا گردید.بدین منظور تعداد 240 قطعه بچه ماهی با میانگین وزنی 28/0 ± 88/4 گرم به چهار گروه تقسیم شدند. گروه اول به عنوان شاهد با جیره پایه (فاقد گالاکتو الیگوساکارید)، گروه های دوم، سوم و چهارم به ترتیب با جیره های حاوی 0، 5/0، 1 و 2 درصد گالاکتوالیگوساکارید به ازاء هر کیلوگرم جیره غذایی به مدت شش هفته تغذیه شدند. در انتهای آزمایش شاخص های رشد (شامل وزن نهایی، ضریب رشد، ضریب تبدیل غذا) محاسبه گردید. علاوه براین از روده ماهیان قرمز نمونه برداری به عمل آمد و میانگین طول ، عرض و سطح جذب پرزهای روده در هر تیمار مورد بررسی قرار گرفت.نتایج نشان دهنده تاثیر معنی دار تیمار 2 درصد گالاکتوالیگوساکارید بر افزایش طول و عرض و سطح جذب پرز روده بود (05/0 p <). در حالیکه اختلاف معنی داری در شاخص های رشد مشاهده نشد. با توجه به تاثیر معنی دار پربیوتیک گالاکتو الیگوساکارید در افزایش سطح جذب روده ماهیان قرمز و هم چنین افزایش نسبی شا خص های رشد در ماهیان تغذیه شده با گالاکتو الیگوساکارید نسبت به تیمار شاهد، بنظرمی رسد این ماده می تواند بعنوان یک عامل محرک رشد و تغذیه در جیره غذایی ماهیان قرمز زینتی مورد استفاده قرار گیرد.
    کلید واژگان: پربیوتیک, رشد, موفولوژی روده, گالاکتو الیگوساکارید, ماهی قرمز
    Hasan Sahraei *, Ahmad Pirali, Fatemeh Ayatollahi, Shoeib Farvardin, Ali Akbar Hedayati
    The present study aimed to investigate the different levels of Galacto oligosaccharide prebiotic on growth performance and intestinal morphology of Carassius auratus gibelio. A number of 240 baby fish with the mean weight of 4.88 ±0.28 g were divided into four groups. The first group as the control was fed with basic diet (having no Galacto oligosaccharide) while the second, third, and fourth groups were fed with the diets containing 0, 0.5, 1 and 2 % Galacto oligosaccharide for six weeks. At the end of the test, the growth markers were calculated (including final weight, specific growth rate, and food conversion ratio). Then, intestinal biopsy was conducted and the mean length, width, and absorption surface of intestinal villus were measured in each treatment. The results indicated a significant effect of treatment with 2% Galacto oligosaccharide on villus length, width and absorption surface in Carassius auratus gibelio (P<0.05). However, no significant difference was found between treatments in terms of growth parameters. Due to the significant effect of Galactooligosaccharide prebiotic on the increase of absorption surface in Carassius auratus gibelio as well as the relative increase of growth parameters int he fish fed with Galacto oligosaccharide than the control treatment, it seems that this substance can be used as a suitable stimulating factor of growth and feeding in the diets of red ornamental fish.
    Keywords: Prebiotic, Growth, Intestinal morphology, Galactooligosaccharide, Carassius auratus gibelio
  • الهام نظافتیان*، وحید زادمجید

    در مطالعه ی حاضر اثر استروژنیک جنستئین و هورمون 17 بتا- استرادیول بر ساخت ویتلوژنین مولدین نر ماهی قرمز (Carassius auratus) مورد مطالعه قرار گرفت. ماهیان مولد نر با 5 میکروگرم بر گرم (G5) و 50 میکروگرم بر گرم جنستئین (G50)، 10 میکروگرم بر گرم هورمون 17 بتا- استرادیول (E2)، 10 میکروگرم بر گرم روغن ذرت + دی متیل سولفوکساید یک روز در میان به مدت 10 روز قبل از اسپرم گیری تحت تزریق قرار گرفتند. پس از گذشت 10 روز از ماهیان خون گیری به عمل آمد. تحریک ساخت ویتلوژنین در سرم خون ماهیان تیمار شده به صورت غیرمستقیم با اندازه گیری ALP، هورمون 17 بتا- استرادیول و شاخص های بیوشیمیایی کلسیم، فسفر و تریگلیسرید به عنوان نمایندگان ویتلوژنین موردبررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که سطح ALP سرم خون ماهیان تیمار شده با (G50) جنستئین و سطح هورمون 17 بتا-استرادیول در تیمارهای E2 و G50 افزایش معنی داری یافت (05/0>P). آزمون تجزیه رگرسیون نشان داد که بین غلظت ALP و هورمون 17 بتا-استرادیول و فسفر و تریگلیسرید سرم خون رابطه مثبت معناداری وجود دارد (05/0>P). بااین حال همبستگی بین ALP و غلظت های کلسیم معنی دار نبود (05/0P>). نتایج نشان می دهد که دوزهای بالای جنستئین با افزایش سطح ALP سرم خون موجب تحریک سنتز ویتلوژنین می شود که این موضوع باوجود یک رابطه ی مثبت و معنی دار بین غلظت ALP و فسفر و کلسترول و هورمون 17 بتا- استرادیول مورد تایید قرار می گیرد.

    کلید واژگان: 17بتا, استرادیول, جنستئین, ماهی قرمز, ویتلوژنین
    Elham Nezafatian *, Vahid Zadmajid

    In the present study, the effects of estrogenic genistein or 17β-estradiol (E2) was investigated on vitellogenin synthesis in mature male goldfish. Matures male goldfish received intraperitoneal injections of E2 (10 μg/g body weight), one of two genistein doses (5 μg/g body weight, G5, or 50 μg/g body weight, G50), or the injection vehicle every other day for 10 days during spermiation phase. Ten days after the first injection, blood was collected. The induction of VTG was determined in plasma of treated fish indirectly by measuring the Alkaline Phosphatase (ALP), 17β-estradiol and blood serum biochemical indicators (phosphorous, calcium and triglycerides). The regression analysis revealed positive and significant relationship between ALP concentration and levels of blood serum 17β-estradiol phosphorous, and triglycerides (P˂ 0.05). However the correlation between ALP and calcium blood serume was not significant (P˃ 0.05). Our results suggest that high doses of genistein stimulates vitellogenin synthesis by increasing the levels of serum ALP. This was confirmed by positive and significant correlations among the concentrations of blood ALP and phosphorus, triglycerides and 17β-estradiol hormone.

    Keywords: Alkali-labile phosphate, 17β-estradiol, Goldfish, Genistein, Vitellogenin
  • الهام نظافتیان *، وحید زادمجید
    در این مطالعه اثرات جنستئین و 17بتا-استرادیول بر برخی پارامترهای بیوشیمیایی و آنزیمی پلاسمای سمینال ماهی قرمز در مرحله اسپرمیشن مورد بررسی قرار گرفت. ماهیان مولد نر (با وزن تقریبیg 30 تا g40) تحت تزریق داخل عضلانی g/gμ 5 (G5) و g/gμ50 جنستئین (G50)، g/g μ10 هورمون 17بتا-استرادیول، g/gμ10روغن ذرت + DMSO قرار گرفتند. سپس از ماهیان اسپرم گیری به عمل آمد و برخی ترکیبات غیرآلی ، ترکیبات آلی و آنزیمی پلاسمای سمینال اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که در ترکیبات غیرآلی، ترکیبات آلی و آنزیمی پلاسمای سمینال بین تیمارهای مختلف اختلاف معنی داری وجود دارد (05/0P ). بیشترین غلظت سدیم، کلسیم و منیزیم به ترتیب در تیمارهای G50 و E2 مشاهده شد. غلظت فسفر و کراتینین در تیمار E2 افزایش یافت، در صورتی که غلظت اوره و تریگلیسرید پلاسمای سمینال در تیمارهای E2، G5 و G50 نسبت به گروه شاهد کاهش یافت. همچنین کاهش معنی داری در غلظت های ALT و AST در تیمارهای E2، G5 و G50 نسبت به گروه شاهد مشاهده شد. در صورتی که غلظت ALP در تیمارهای E2 و G50 به طور معنی داری افزایش یافت. نتایج این پژوهش بر این نکته تاکید دارد که میزان جنستئین به عنوان یک ترکیب فیتواستروژنی در جیره غذایی مولدین باید بررسی گردد چرا که حضور این ترکیبات استروژنی در دوزهای بالا، از طریق تغییر در ترکیبات پلاسمای سمینال باعث تغییر معنی داری در کیفیت اسپرم خواهد شد.
    کلید واژگان: جنستئین, 17 بتا استرادیول, ماهی قرمز, پلاسمای, سمینال
    Elham Nezafatian *, Vahid Zadmajid
    In this study, the effects of genistein and 17β-estradiol (E2) was investigated on some semen seminal plasma biochemical and enzymes in male gibel carp, during the spermiation phase. Mature male gibel carp (with ~ 30 to 40 g body weight (BW)) received intramuscular injections of one of two genistein doses (5 μg/g BW; G5, or 50 μg/g BW; G50), (10 μg/g BW 17β-estradiol, E2), 10 μg/g BW corn oil DMSO .Then, milt were collected in order to measure seminal plasma ionic, nonionic compounds and enzymes. The results of this study showed, there were significant differences in seminal plasma ionic, nonionic compounds and enzymes among the treated groups (p
    Keywords: Genistein, 17?-estradiol, Gibel carp, Seminal plasma compositions
  • زینب حنایی کاشانی*، محمدرضا ایمانپور، وحید زادمجید، محمد مازندرانی
    در این پژوهش ابتدا اثرات سمیت حاد سم کشاورزی دیازینون ( امولسیون %60) روی مولدین نر ماهی قرمز تعیین شد. به منظور تعیین میزان LC50، ماهیان در غلظت های 9، 10، 11، 12، 15 و 20 میلی گرم در لیتر دیازینون، در مخازن فایبر گلاس قرار گرفتند. پس از تجزیه و تحلیل نتایج با استفاده از نرم افزار پروبیت، مقدار LC50 طی 24، 48، 72 و 96 ساعت، مشخص شد. میزان LC50 در 96 ساعت برابر 40/11 میلی گرم در لیتر بود و ماهیان بر اساس غلظت های 1/0 و 01/0 درصد LC50 در 96 ساعت، تیماربندی شدند و به مدت 7 ماه در غلظت های فوق قرار گرفتند. سپس تاثیر آن بر میزان پروتئین کل، گلوکز، آلکالین فسفاتاز (ALP)، آسپارات آمینوترانسفراز (AST) و آلانین ترانسفراز (ALT) مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد در ماهیانی که تحت غلظت های بالای سم دیازینون بودند، میزان ALP به طور معنی داری کاهش (05/0>P) و میزان AST، ALT، پروتئین کل و گلوکز نیز در میان تیمارهای آزمایشی به طور معنی داری افزایش یافت (05/0>P).
    کلید واژگان: دیازینون, ماهی قرمز, آلکالین فسفاتاز, آسپارات آمینوترانسفراز, شاخص های خونی
    Zeinab Hanaee Kashani *, Mohammad Reza Imanpoor, Vahid Zadmajid, Mohammad Mazandarani
    In this study, at first, the effects of the acute toxicity of agricultural pesticide, diazinon, on adult males of gold fish were determined. After analyzing the results using Probit software, the amount of LC50 was distinguished during 24, 48, 72 and 96 hours. The amount of LC50 was 11.4 in 96 hours and the fish were assorted according to 0.1 and 0.01 percent of LC50 in 96 hours and were put there for about 7 months. Then, the level of total protein, serum glucose, alkaline phosphatase (ALP), alanine transferase (ALT), aspartate amino transferase (AST) was studied. The results showed that fish were affected by high concentration of diazinon, had the lowest ALP (P
    Keywords: Diazinon, Gold Fish, Alkaline phosphatase, Aspartate Amino Transferase
  • وحید زادمجید، اردشیر شیخ احمدی *، برزان بهرامی کمانگر، تیمور جوادی
    در تحقیق حاضر تعداد 300 قطعه ماهی قرمز (میانگین وزن 11/2±30/12 گرم) در 4 گروه آزمایشی به مدت 2 هفته با جیره های حاوی 4 سطح 0 (گروه شاهد)، 200، 400 و 800 میلی گرم در کیلوگرم عصاره روغنی آویشن تغذیه شدند. سپس هر کدام از تیمارهای ذکر شده به 2 گروه شاهد و در معرض نانونقره (آکواریوم حاوی 04/0 میلی گرم در لیتر نانونقره) تقسیم و 4 هفته دیگر تغذیه شدند. نتایج نشان داد که تیمار حاوی 800 میلی گرم در کیلوگرم عصاره آویشن در جیره و بدون تنش نانونقره، بالاترین درصد افزایش وزن و نرخ رشد ویژه را داشت (05/0< P). فاکتور وضعیت نیز در تیمارهای حاوی عصاره آویشن در جیره نسبت به گروه شاهد افزایش یافت (05/0< P). پایین ترین ضریب تبدیل غذایی در تیمار حاوی 400 میلی گرم در کیلوگرم عصاره آویشن در جیره و بدون تنش نانونقره مشاهده شد. کاهش میزان عصاره آویشن در جیره موجب افزایش گلوکز و اسید اوریک سرم در در ماهی ها تحت تنش نانونقره گردید (05/0< P). همچنین در تمامی تیمارهای تحت تنش نانونقره تری گلیسرید سرم نسبت به تیمارهای بدون تنش کاهش نسبی داشت. به طور کلی عصاره آویشن در غلظت های بالا بر فاکتورهای رشد و کاهش تنش در ماهی قرمز تحت تنش نانونقره تاثیر مثبت داشت.
    کلید واژگان: ماهی قرمز, عصاره آویشن, نانونقره, رشد
    Vahid Zadmajid, Ardeshir Sheikhahmadi*, Barzan Kamangar, Teimor Javadi
    In this study, we divided 300 goldfish (average weight: 12.30 ± 2.11 g) into 4 groups. Fish were fed diets that contained 4 levels of thyme extract: 0 (control), 200, 400 and 800 mg/kg (Thyame, LN23IN, France) for a period of 2 weeks. At the end of 2 weeks, each group of the mentioned treatments was divided into 2 groups: nanosilver-exposed group and control. In the aquarium of the nanosilver-exposed group, we prepared 0.04 mg/L of nanosilver until the end of the experiment. At the end of the experiment, body weight (BW), condition factor (CF), specific growth rate (SGR), feed conversion ratio (FCR), survival rate and serum biochemical parameters of glucose (mg/dl), triglycerides (mg/dl) and uric acid (mg/dl) were measured. The results showed that the nanosilver-exposed group that consumed the diet with 800 mg/kg of thyme extract had the highest percentage of weight gain (21.46 ± 0.15) and specific growth rate (0.46 ± 0.01). All nanosilver-exposed groups had lower survival rate than non-exposed groups. The condition factor (CF) in treatments that contained thyme extract in the diet was significantly higher compared with the control group (P
    Keywords: Goldfish, Growth, Thyme Extract, Nanosilver
  • وحید زادمجید، محمدرضاایمانپور، محمد سوداگر، علی شعبانی

    در این مطالعه اثرات تزریق هورمون های GnRHa، HCG و عصاره هیپوفیز روی پارامترهای بیوشیمیایی پلاسمای اسپرمی(سدیم، پتاسیم، کلسیم، منیزیم، پروتئین کل، کلسترول وگلوکز) مولدین نرماهی قرمز (Carassius auratus gibelio) مورد بررسی قرار گرفت. هورمون های GnRHa، HCG، و عصاره هیپوفیز با دوزهای تزریقی (10 میکروگرم به ازای کیلوگرم وزن بدن، IU/Kg1500 و 3 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن به ترتیب) مورد استفاده قرار گرفت. بین غلظت یون سدیم در تیمارهای مختلف اختلاف معنی داری وجود داشت (05/0< P)، بطوری که بالاترین غلظت یون سدیم در تیمارهای دوم (GnRHa) و سوم(HCG) مشاهده گردید، (به ترتیب 04 /15± 33/202 و 69/10±66/195 میلی مول در لیتر). بین غلظت یون پتاسیم در تیمارهای مختلف اختلاف معنی داری وجود داشت (01/0< P)، به گونه ای که بالاترین مقدار یون پتاسیم در گروه شاهد اندازه گیری گردید (24/1 ±40/31 میلی مول در لیتر)، اما بین غلظت یون های کلسیم و منیزیم در تیمارهای مختلف اختلاف معنی داری مشاهده نشد (05/0< P). بین میزان پروتئین کل و گلوکز در تیمارهای مختلف اختلاف معنی داری وجود داشت (05/0< P)، به گونه ای که بالاترین میزان پروتئین کل و گلوکز در تیمار سوم مشاهده شد (001/0±06/0گرم دردسی لیتر و 04/0±13/0 میلی گرم دردسی لیتر به ترتیب). همچنین بین میزان کلسترول در تیمارهای مختلف اختلاف معنی داری وجود داشت (01/0< P)، به گونه ای که بالاترین میزان کلسترول در تیمارهای سوم و چهارم(هیپوفیز) اندازه گیری شد(001/0±018/0 و 003/0± 020/0میلی گرم دردسی لیتر به ترتیب). در این تحقیق مشاهده گردید که هورمون های مختلف عملکرد متفاوتی روی ترکیبات شیمیایی پلاسمای اسپرمی در ماهی قرمز دارند، بطوری که هورمون(HCG) نسبت به سایر هورمون ها تاثیر معنی داری روی ترکیبات شیمیایی پلاسمای اسپرمی در ماهی قرمز داشت.

    کلید واژگان: ماهی قرمز, GnRHa, HCG, عصاره هیپوفیز, پارامترهای بیوشیمیایی
    Zadmajid V., Imanpoor M.R., Soudagar M., Shabani A

    In this study، the effects of hormonal GnRHa، HCG and pituitary extract injection on biochemical parameters of seminal plasma (Na+، K+، Ca+، Mg2+، total protein، cholesterol and glucose) in goldfish (Carassius auratus) males were compared. Fish injected with hormonal GnRHa، HCG and pituitary extract with 10μg kg−1، 1500 IU/Kg−1، 3mg/Kg−1 respectively. There were a highly significant difference of seminal plasma Na+ among treatments (p<0/05)، as the highest value of Na+ observed in GnRHa and HCG treatment (202. 33±15. 04، 195. 66±10. 69 mmol/l respectively). There was a highly significant difference in K+ among treatments (p<0/01) as the highest value of K+ observed in control group (31. 40±1. 24 mmol/l)، but There were no significant difference in Ca+ and Mg2+ among treatments (p>0/05). There was a highly significant difference of seminal plasma total protein and glucose among treatments (p<0/05)، as the highest value of total protein and glucose observed in HCG treatment (0. 06±0. 001 g/dl، 0. 13±0. 04 mg/dl respectively). Also There were a highly significant difference of seminal plasma cholesterol among treatments (p<0/01)، as the highest value of cholesterol observed in HCG and pituitary extract treatment (0. 018±0. 001، 0. 020±0. 003 mg/dl respectively). The present study demonstrated that GnRHa، HCG and pituitary extract have different effects on biochemical parameters of seminal plasma in goldfish، and HCG have more effect on biochemical parameters of sperm than GnRHa and pituitary extract.

نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال