به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "کووید-19" در نشریات گروه "هنر و معماری"

  • آرزو علیخانی، سید مهدی خاتمی*
    پاندمی کووید-19 با بر هم زدن الگوهای معمول، تحولات قابل ملاحظه ای را در زمینه های برنامه ریزی و طراحی شهری ایجاد کرده است. این پژوهش به بررسی دقیق تاثیرات این بحران بر سازمان های غیردولتی (NGOs) فعال در حوزه شهرسازی در ایران می پردازد. تمرکز اصلی این مطالعه بر نقش بسزای این نهادها در تعامل و تطبیق پذیری با الگوهای نوظهور مدیریتی و تغییرات ناشی از دوران پساکووید است. پژوهش با بهره گیری از مصاحبه های عمیق و دقیق با نمایندگان 17 سازمان غیردولتی فعال درزمینه شهرسازی اجرا شده و سپس داده ها به وسیله تحلیل محتوای کیفی، ارزیابی و تفسیر شده است. نتایج کدگذاری مصاحبه ها در سه مقوله اصلی زمینه های اثرگذار بر فعالیت در دوران کرونا، چگونگی مواجهه با کرونا و راهبردهای پس از کرونا، دسته بندی شده اند. راهبردهای استفاده شده توسط این سازمان ها به منظور برخورد با فعالیت ها و چالش های ساختاری خود در طی همه گیری، به طور دقیق مورد کاوش قرار گرفته اند. با در نظر گرفتن فاکتورهای موثر بر فعالیت سازمان های غیردولتی در بستر ایران که شامل مدیریت شهری با تاب آوری پایین، وجود شهروندانی که کمتر در فعالیت های مدنی مشارکت دارند، در کنار وجود بسترهای مناسب برای فعالیت مجازی، سازمان های غیردولتی در مواجهه با چالش های کووید-19 سه راهبرد توقف موقتی، تطبیق پذیری با شرایط و تحولات کامل در پیش گرفته اند. علاوه بر این با تاکید بر تاثیرپذیری این سازمان ها از شرایط بحرانی پیش آمده، در بلندمدت نیز اثرات متفاوتی اعم از پذیرش و مقاومت توسط آنها اتخاذ شده است. این پژوهش پیش زمینه ای برای تحقیقات دقیق تر و عمیق تری در رابطه با شناسایی بهترین استراتژی ها و راهبردهای پیش روی برای مواجهه بهتر سازمان های غیردولتی در مقابله با بحران های پیش بینی نشده است. دانش و تجربیات کسب شده از همه گیری می تواند به عنوان یک سرمایه باارزش برای مواجهه موثرتر با چالش های مشابه در آینده عمل نماید
    کلید واژگان: کووید-19, سازمان های غیردولتی, تاب آوری سازمانی, مدیریت بحران
    Arezoo Alikhani, Seyed Mahdi Khatami *
    The COVID-19 pandemic has disrupted traditional patterns, creating significant transformations in urban planning and design fields. This research investigates the impact of this crisis on Non-Governmental Organizations (NGOs) involved in urban planning in Iran. The primary focus of this study is on the prominent role of these entities in interacting with and adapting to emerging management models and the changes brought about by the post-COVID era. The research was conducted through in-depth and detailed interviews with representatives from 17 active NGOs in urban planning, following which data were evaluated and interpreted using qualitative content analysis. The interview coding results have been categorized into three main themes: the influential contexts affecting activities during the COVID era, responses to the pandemic, and post-COVID strategies. The strategies adopted by these NGOs to address their activities and structural challenges during the pandemic have been meticulously examined. Taking into account factors influencing the performance of NGOs in Iran, which include urban management with low resilience, the presence of citizens who participate less in civic activities, and the existence of suitable platforms for virtual activities, the NGOs have embraced three strategies in response to COVID-19 challenges: temporary cessation, adaptability to circumstances, and complete transformations. Furthermore, emphasizing these organizations' susceptibility to the crisis conditions, they have adopted differing long-term effects ranging from acceptance to resistance. This research sets the groundwork for more detailed and profound investigations into identifying the best strategies and approaches for NGOs to better confront unforeseen crises. Knowledge and experiences gained from the pandemic can act as valuable assets for more effective future responses to similar challenges.
    Keywords: Covid-19, Non-Governmental Organizations, Resilience, Crisis Management
  • ثریا انصاری، مریم انصاری *، محمد انصاری، عطریه احمدی، طیبه مهروری، محمدحسین گلکار، محمد نوروزی، صفیه آتشبار

    همه گیری کووید 19 به دلیل نرخ بالای انتقال و گسترش سریع آن در سراسر جهان به یک مشکل بهداشتی تبدیل شده است. بنابراین در سال های اخیر بسیاری از پژوهشگران جهت مدیریت بهتر این شرایط با روش های مختلف به بررسی و تجزیه و تحلیل فضایی بیماری کووید 19 با عوامل مختلف پرداخته اند. از این رو در این تحقیق سعی شد با انتخاب شهر گراش در استان فارس به عنوان نمونه ای از شهرهای جنوبی کشور کارایی مدل GWR برای تعیین مناطق پرخطر مرگ و میر بر اثر بیماری کرونا در گروه های سنی مختلف، سنجیده شود.
    در این تحقیق برای بررسی رابطه بین مرگ و میر ناشی از کرونا در شهر گراش و گروه های سنی مختلف و مدل سازی مکانی جهت سیاستگذاری شهری از مدل رگرسیون وزنی جغرافیایی (GWR) استفاده شده است. نتایج نشان داد که از بین 10 گروه سنی، یکی از آن ها یعنی گروه سنی 61-70 سال با تعداد مرگ و میر رابطه معنی دار دارند و بیشترین میزان همبستگی در غرب شهر گراش قابل مشاهده می باشد و پس از آن بیشترین میزان همبستگی به ترتیب مربوط به شمال با 97/0، مرکز با 92/0 و جنوب با 88/0 است. مکان های مشخص شده نسبت به نقاط دیگر شهر از لحاظ اقتصادی ضعیف تر می باشند و اقشاری از جامعه که از نظر اقتصادی ضعیف تر می باشند نسبت به قشرهای دیگر آسیب پذیرترند. همچنین نتایج کاربردی مدل GWR و قدرت بالای آن جهت مدل سازی به مدیران و برنامه ریزان کمک می کند تا نقاط حساس شرایط پاندمی را شناسایی و برای مدیریت و سیاستگذاری هرچه بهتر به کار گیرند.

    کلید واژگان: سیاست گذاری, کووید 19, گراش, مدل سازی, GWR
    Soraya Ansari, Maryam Ansari *, Mohammad Ansari, Atriah Ahmadi, Tayyaba Mehrouri, Mohammad Hossein Golkar, Mohammad Nowrozi, Safia Atashbar

    The Covid-19 pandemic has become a health problem due to its high rate of transmission and rapid spread worldwide. Therefore, in recent years, many researchers have investigated and spatially analyzed the covid-19 disease with different factors in order to policy and better manage these conditions. Therefore, in this research, by choosing the city of Gerash in Fars province as an example of the southern cities of the country, the efficiency of the GWR model was measured to determine the high-risk areas of death due to corona disease in different age groups.
    In this research, the geographic weighted regression (GWR) model has been used to investigate the relationship between deaths caused by Corona in Gerash city and different age groups and spatial modeling for urban policy .
    The results showed that among the 10 age groups, one of them, that is, the age group of 61-70 years old, has a significant relationship with the number of deaths, and the highest degree of correlation can be seen in the west of Gerash city, followed by the highest degree of correlation, respectively. It is 0.97 to the north, 0.92 to the center and 0.88 to the south
    The specified places are economically weaker than other parts of the city, and the sections of society that are economically weaker are more vulnerable than other sections. Also, the practical results of the GWR model and its high power for modeling will help managers and planners to identify the critical points of pandemic conditions and use them for policy and better management.

    Keywords: Covid-19, Gerash, GWR, Modeling, Policy
  • روشنک نابغ وطن*

    خانه، اولین و مهمترین زیستگاه آدمی است. مکانی که همواره در طول بحرانهای بسیاری همچون حوادث طبیعی سرپناه انسانها بوده است. شیوع بیماریهای همه گیر نیز نمونهای از این بحران هاست. بحرانی که افراد را وادار میکند برای حفظ جان خود به امنترین مکان، یعنی خانه های خود پناه برند. آخرین و جدیدترین بیماری همه گیر، بیماری کووید-19 است که باعث قرنطینه خانگی برای حفظ سلامتی شده است. اکنون تقریبا تمامی کشورهای جهان درگیر بیماری جدید کووید-19 هستند و طبق گزارشات منتشر شده از سازمان بهداشت جهانی، از مهمترین اقدامات پیشگیری از ابتلا به این بیماری میتوان به «در خانه ماندن» و «فاصله گذاری اجتماعی» اشاره کرد؛ به طوریکه در خانه ماندن تبدیل به یک چالش بزرگ جهانی شده است.

    کلید واژگان: خانه, آینده های جایگزین, تحلیل لایه ای علی, کووید-19, سناریو نویسی
    Roshanak Nabeghvatan*

    The emergence of Covid-19 has extensively changed people's lifestyle. Returning to house/home was deemed to be one of the primary changes. The house from where we moved away in pursuit of modernity, and we used to spend most of the day and night in urban spaces and streets, and had been converted only into a dormitory, now has to meet many needs. Thus, the feeling of a need to change the environment, the body, and the concept of house arose in the heart of the society after the spread of Covid-19. The present work was to obtain possible scenarios for the future of house respecting the impact of Covid-19 disease and human health. To this, futurism was used and alternative metaphors - the basis for writing scenarios- were extracted by deepening of the four layers of Causal Layered Analysis (CLA) method. Four different scenarios were finally obtained from the combination of CLA and Scenario Writing. The scenarios, according to James Detour's method, discuss four different states for the future: the best state, the worst state, unchanged state, and out-of-the frame state. The scenarios were captured as the following order: the smart house and the house as the world's center, the flexible and self-sufficient house, the green house and house as the "home", and the fantasy and free house. At all times, human survival has depended on the correct response to a series of needs born and raised with man since his creation. The needs require correct response in any era in order improve quality of life. The need to have shelter is one the human being's wants that early man met it by taking refuge in caves. However, the way to meet the need for shelter has changed over time and due to the impact of other aspects on life and lifestyle, so that the cave of early humans has turned into a smart house today. The emergence of Covid-19 has extensively altered individuals’ lifestyle. Returning to homes was deeded to be one of the biggest alterations.

    Keywords: Home, Alternative futures, Causal Layered Analysis, Covid-19, Scenario writing
  • غزاله رفیعی، آیدا ملکی*، یاسر شهبازی، اصغر مولایی
    اهداف

    بهره گیری از مولفه ها و شاخص های تاب آوری شهری به عنوان رویکردی که به شهرها برای حفظ یا بازگشت سریع کارکردهای مطلوب در مواجهه با یک بحران کمک می نماید، می تواند آسیب های ناشی از شیوع بیماری های پاندمی در شهرها را کاهش دهد و عملکردهای ابعاد مختلف زندگی شهری را حفظ نماید. بدین منظور هدف این پژوهش شناخت ابعاد، مولفه ها و شاخص های موثر بر تاب آوری پاندمیک شهری براساس رویکرد مرور سیستماتیک پژوهش های گذشته است.

    روش ها

    روش مرور سیستماتیک شامل مراحل تعریف، جست وجو، انتخاب و تحلیل است. فرایند جست وجوی منابع مرتبط با پژوهش در ژانویه 2023 صورت گرفت. جست وجوی اولیه به شناسایی 768 منبع منتهی شد. از این میان، 89 منبع با موضوع پژوهش تطابق داشت که درنهایت 51 مقاله برای ورد به تحلیل نهایی انتخاب شدند.

    یافته ها

    یافته های پژوهش حاکی از آن است که تحقیقات در زمینه تاب آوری در برابر بحران های پاندمیک پس از ظهور بیماری کووید 19 آغازشده است و بیشتر مقالات در این حوزه از سال 2021 و بعدازآن منتشرشده اند همچنین بیش از 80 درصد مطالعات در کشورهای آسیا و اتحادیه اروپا انجام شده است. در این میان کشورهای چین، ایران و آمریکا به ترتیب بالاترین میزان مطالعات را به خود اختصاص داده اند. درمجموع 57 مولفه و 151 شاخص موثر در حوزه تاب آوری پاندمیک شهری شناسایی شد. دسته بندی مولفه های مستخرج از منابع در 9 بعد هوشمندی، زیرساختی، کالبدی-ساختاری، اجتماعی-فرهنگی، اقتصادی، نهادی، مدیریتی، زیست محیطی و صلاحیت و شایستگی جوامع پیشنهادشده است.

    نتایج

    بر اساس نتایج تحلیل محتوا مشخص شد که ابعاد زیرساختی و هوشمندی جزو پراهمیت ترین حوزه های ارتقاء تاب آوری پاندمیک شهری هستند.

    کلید واژگان: مرور سیستماتیک, کووید 19, همه گیری, شهر سالم, مخاطرات محیطی
    Ghazaleh Rafiee, Aida Maleki*, Yasser Shahbazi, Asghar Molaei
    Objectives

    Using the components and indicators of urban resilience as an approach that helps cities to maintain or quickly return to optimal functions in the face of a crisis, can reduce the damage caused by the spread of pandemic diseases in cities and preserve the functions of different aspects of urban life. For this purpose, the aim of this research is to know the dimensions, components and indicators that are effective on urban pandemic resilience based on the approach of systematic review of past researches.

    Methods

    The systematic review method includes the stages of definition, search, selection and analysis. The process of searching for sources related to the research took place in January 2023. The initial search led to the identification of 768 sources. Among these, 89 sources matched the research topic, and finally 51 articles were selected for the final analysis.

    Findings

    The findings of the research indicate that the research in the field of resilience against pandemic crises has started after the emergence of the Covid-19 disease, and most of the articles in this field have been published since 2021 and after that, and more than 80% of the studies are done in Asian countries and the European Union. Meanwhile, the countries of China, Iran and the United States have respectively allocated the highest number of studies. In total, 57 components and 151 effective indicators were identified in the field of urban pandemic resilience. The classification of the components extracted from the sources in nine dimensions of intelligence, infrastructural, physical-structural, socio-cultural, economic, institutional, managerial, environmental and the competence and competence of the communities is proposed.

    Results

    Based on the results of the content analysis, it was found that the infrastructure and intelligence dimensions are among the most important areas for improving urban pandemic resilience.

    Keywords: Systematic review, COVID-19, Epidemic, healthy city, Environmental hazards
  • بهاره نجم، هادی خیرآبادی

    بیماری همه گیر جهانی کووید-19 و قرنطینه خانگی متعاقب آن، باعث افزایش استرس در بسیاری از افراد شده است. هدف پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی موسیقی درمانی گروهی بر کاهش استرس در دوران قرنطینه ی کووید-19 بود. روش پژوهش این مطالعه، نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش کل مراجعین مرکز خدمات مشاوره و روانشناختی آرتیمان مشهد در سال 1399 بود که از بین مراجعینی که در 6 ماه اول سال با مشکل استرس به مرکز مراجعه نموده بودند با روش نمونه گیری در دسترس تعداد 30 نفر انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. قبل از مداخله، پیش آزمونی با استفاده از پرسش نامه مقیاس استرس ادراک شده (کوهن، 1988)، برای هر دو گروه اجرا شد. گروه آزمایش طی 8 هفته و در هر هفته 3 جلسه و در هر جلسه به مدت 5/1 ساعت با روش موسیقی درمانی پذیرا، به صورت گروهی، تحت مداخله قرار گرفتند. در این مدت گروه کنترل، هیچ گونه اقدام درمانی دریافت نکرد. سپس برای هر دو گروه به صورت یکسان، پس آزمون اجرا گردید و تفاوت بین نمرات پیش آزمون و پس آزمون هر گروه از نظر معناداری آماری با نرم افزار SPSS-23 بررسی شد. نتایج نشان داد، تفاوت معناداری بین نمرات استرس در دو گروه آزمایش و کنترل وجود داشت (103/31=F و 01/0>P-value). بنابراین فرض پژوهش مبنی بر این که موسیقی درمانی گروهی بر کاهش استرس اثر دارد، تایید شد و میزان این تاثیر برابر با 535/0 بود. با توجه به هزینه های کم، کمبود عوارض جانبی و اثرات آرامش بخش و تعدیل گر مداخلات موسیقی، استفاده از آن برای پیش گیری و درمان مشکلات مربوط به استرس، بسیار قابل توجه است.

    کلید واژگان: استرس ادراک شده, موسیقی درمانی, موسیقی درمانی گروهی, کووید-19
    Bahareh Najm, Hadi Kheirabadi *

    From December 2019 to January 12, 2021, people in 223 countries are affected by Covid-19 as a global epidemic. 1935028 people lost their lives and 89416559 people were infected. The pandemic COVID-19 and and subsequent home quarantine has increased stress for many people and using an effective, low cost, low complication method is essential to reducing stress. Stress is the pattern of specific and nonspecific responses that an individual gives to stimulus events that disturb his or her relaxation and impair the ability to tolerate or to deal with. It is believed that stress is one of the most important factors that affect human health. High levels of stress are associated with many physical and emotional problems such as cardiovascular disease, chronic pain, anxiety disorders, depression, burnout and addiction. Music interventions can be regarded as purposeful musical exercises or methods in which music listening, music making, or singing is central. In both literature and practice there is a distinction between music interventions offered by a music therapist and music interventions offered by other healthcare professionals or without any support. First, music interventions can be defined as purposeful music activities if they concern listening to prerecorded music offered by medical or healthcare professionals, if the intervention is self-administered by the patient (‘music as medicine’), or if it concerns music making or singing without the involvement of a music therapist or a therapeutic context. The purpose of this study was to evaluate the effectiveness of group music therapy on stress reduction during Qovid-19 quarantine. On the other hand, listening to music has been associated with a wide range of positive outcomes in the areas of health and well-being . The most extensive study among the studies that conducted on the effects of music is the effect of music on relaxation and stress reduction The research method was quasi experimental, pretest and posttest with control group. The statistical population was the all of clients at Artiman Counseling Center in Mashhad in 1399. Among the clients who referred to the center with stress problems in the first 6 months of the year, 30 people were selected by available sampling method and were randomly divided into experimental and control groups. First, ethical considerations, including informed consent, confidentiality, etc., were considered. Prior to the intervention, a pretest was performed by the Perceived Stress Scale Questionnaire (Cohen, 1988) for both groups. The experimental group engaged in group intervention for 8 weeks and 3 sessions per week for 1.5 hours in each session with receptive music therapy. During this period, the control group did not receive any treatment and it was decided that after the completion of the research, treatment sessions will be held for this group. Then, posttest was performed for both groups in the same way and the difference between pretest and posttest scores of each group were statistically examined by SPSS-23 software. The results showed that there was a significant difference between stress scores in the experimental and control groups (F = 31.103 and P-value <0.01). Therefore, the research hypothesis on the effect of music therapy on stress reduction was confirmed and the amount of this effect was equal to 0.535. The present study provides high level of evidence that music interventions can be effective in reducing stress and justifies the use of music interventions to reduce stress. Due to its low cost, lack of side effects, and the calming and modifying effects of music interventions, its use to prevent and treat stress-related problems is very significant. The relationship between the frequency/duration of the music intervention and the effects on stress reduction is unclear. Future research should examine this topic, because apart from the musical characteristics, such as the music style and music tempo, these general characteristics of the music intervention may also moderate the effects on stress reduction. It seems that the influence of the music selection method on the effects of the music intervention is interpreted differently. In new trials, we strongly recommend reporting clearly if the researcher/therapist did choose the music of the intervention, or if the participants had to choose one of the researchers’ or therapists’ pre-selected music playlists, or if the participants brought their own music. Finally, it is recommended to compare the effects of music (therapy) interventions on stress-related outcomes with pharmacological treatment, but also with other experiential interventions, such as yoga or mindfulness.

    Keywords: Perceived Stress, Music Therapy, Group Music Therapy, COVID-19
  • میثم ساکت حسنلوئی*، شاهین آقابگلو، عاطفه قنبری، علی رضایی

    امروزه رویکرد شهر سالم به دنبال گسترش بی رویه و فزاینده جمعیت جوامع شهری و ظهور تبعات منفی سلامت عمومی شهروندان، به طور مداوم و مستمر سعی در آفرینش و بهبود بخشی به محیط های کالبدی و اجتماعی متنوعی را دارد که از این طریق مردم را قادر می سازد تا یکدیگر را در راستای اجرای مطلوب عملکردهای مختلف زندگی و به حداکثر رساندن توان شهروندان جهت مقابله با بحران های پاندمیک پشتیبانی نماید. مطالعه حاضر با هدفی کاربردی و روشی توصیفی-تحلیلی، سعی در ارزیابی تطبیقی مولفه های مفهوم شهر سالم در مناطق پنج گانه شهر ارومیه با تاکید بر مقابله با بیماری های پاندمیک را دارد. جامعه آماری و حجم نمونه تحقیق مبتنی بر دو گروه متخصصین و مدیران شهری و شهروندان ساکن در شهر می باشد که با بهره گیری از ابزار پرسشنامه به گردآوری داده های موردنیاز پرداخته شده است. داده های حاصل جهت تجزیه و تحلیل در روش ها و آزمون های کمی سوارا و کوکوسو پیاده شده است تا از این طریق اهمیت و اولویت هر یک از مولفه های پیشنهادی و رتبه بندی گزینه های مطالعاتی تحقیق مشخص گردد. یافته های حاصل حاکی از آن است که مولفه های عملکرد نهادها و ارگان های زیربط در حوزه بهداشت و سلامت و میزان مطلوبیت امنیت شغلی ساکنان، به ترتیب بیشترین و کمترین سطح اهمیت و ارزش را کسب نموده اند. همچنین منطقه پنج و دو شهر ارومیه به ترتیب در مطلوب ترین و نامطلوب ترین شرایط محیطی نسبت به برخورداری از سطوح کیفی مولفه های مفهوم شهر سالم جای گرفته اند. به علاوه، منطقه 5 شهر ارومیه در ابعاد امنیت عمومی و آسایش و منطقه 2 شهر نیز در ابعاد زیبایی و بهداشت عمومی به ترتیب مناسب ترین و نامناسب ترین وضعیت محیطی را کسب نموده اند. در نهایت جهت بهبود وضع موجود به ارایه راهبردها، برنامه ها و پیشنهاداتی کارساز و موثر اقدام شده است.

    کلید واژگان: شهر سالم, برنامه ریزی شهری, بحران پاندمیک, کووید-19, منطقه, اورمیه
    Meysam Saket Hasanlouei *, Shahin Agabgloo, Atefe Ghanbari, Ali Rezaei
    Introduction

    The emergence and spread of pandemic diseases on a global scale and in the field of health and hygiene has challenged order, balance, adaptability, coordination, flexibility and resilience in various managerial, economic, social, cultural and behavioral dimensions. And it has plunged the cities and countries of the world into crisis. In the current research, five areas of Urmia city have been selected as a study case. The present research tries to compare the status of the components of a healthy city in the face of pandemic diseases by explaining the principles, concepts and perspectives of a healthy city and evaluating the strengths and weaknesses of urban spaces and the facilities and facilities available in it (with emphasis on Covid-19) in each of the five areas of Urmia city. Therefore, it seeks to answer the following questions.Which of the proposed components of the healthy city concept is more important and prioritized in terms of quality? Which of the study areas of the current research is in a favorable situation in terms of the realization of the components of a healthy city and the level of sustainability and desirability in dealing with pandemic diseases?

    Methodology

    The statistical population and sample size of the research is based on two groups of experts and urban managers and citizens living in the city, which collected the required data by using the questionnaire tool. The resulting data have been implemented for analysis in the quantitative methods and tests of Swara and Cocoso, in order to determine the importance and priority of each of the proposed components and the ranking of research study options.

    Results and Discussion

    The findings indicate that the performance components of the institutions and subordinate bodies in the field of health and health and the degree of desirability of job security of the residents have gained the highest and lowest levels of importance and value, respectively. Also, five regions and two cities of Urmia are located in the most favorable and unfavorable environmental conditions, respectively, in relation to the quality levels of the components of the concept of a healthy city.

    Conclusion

    In this section, based on the findings, some targeted and effective proposals and policies are presented. Emphasis on holding sports and mass gatherings in green and open public spacesImproving the quality levels of domestic sewage and surface water disposal Emphasis on planning based on pedestrians Emphasis on establishing equality and creating justice and balance between settlements Emphasizing and paying attention to strengthening cooperation and coordination between organizations  Improving the efficiency of the waste collection system.Adopting policies and measures in order to improve the social security situation in the unusual neighborhoods of Region Two by creating coherent changes and developments in different social and physical dimensions. Emphasis on improving the quality of drinking water.  Planning, creating and developing recreational and sports functions. Improving the efficiency of the public transportation system.and - and emphasizing on the safety and legal construction of buildings in order to increase the level of safety against various natural and man-made disasters, as well as improving the environmental condition of the city and urban landscape (visual quality of the city)

    Keywords: healthy city, Urban Planning, Pandemic crisis, COVID-19, Region, Urmia
  • کسری کتاب اللهی*
    گسترش سریع بیماری کووید-19، یک بحران بهداشت عمومی جهانی ایجاد کرده است که در مقیاس های مختلف محلی و جهانی از طریق اقدامات و دستورالعمل های فاصله گذاری اجتماعی مورد توجه قرار گرفته است. این موضوع با موضوعاتی در مورد ماهیت الگوهای زندگی و کار از طریق استفاده فشرده از فناوری های اطلاعاتی و مخابراتی همراه است که منجر به پذیرش اجتماعی و نهادی این الگوها به عنوان "عادی جدید" می شود.از نظر روش شناسی، بحث بر اساس چارچوبی فرا رشته ای است که برای تحلیل مفهومی مورد استفاده قرار می گیرد و با شناسایی و گفتمان مفاهیم طراحی و برنامه ریزی عملیاتی می شود.این مقاله بر موارد ذیل تاکید دارد: الف) مسایل مربوط به پویایی شهری از منظر جغرافیای شهری و انسانی، طراحی و برنامه ریزی شهری، و مهندسی حمل ونقل ترسیم می شوند. ب) پرسش هایی که به مفاهیم اجتماعی-فضایی و دیالکتیک فضای شهری/زندگی شهری مربوط می شوند از حوزه روان شناسی محیطی ناشی می شوند. و ج) بحث در مورد محیط های جدید که سبک های زندگی/کار جدید را در خود جای می دهند، از دیدگاه های قوم نگاری و مردم شناختی فراتر می رود. این مقاله با چشم اندازی به پایان می رسد که جنبه های کلیدی هم افزایی مورد نیاز بین آموزش معماری و شهری، تحقیق و عمل و سلامت عمومی در دنیای مجازی و جهانی پس از همه گیری را نشان می دهد. براین اساس شهر و شهرسازی در دوره همه-گیری و پس از آن، از طریق اقدامات در سه حوزه الگوهای کار، فاصله گذاری و پویایی شهری می تواند در تاب آوری شهر و شهرنشینی موثر باشد.این مقاله با چشم اندازی به پایان می رسد که جنبه های کلیدی هم افزایی مورد نیاز بین آموزش معماری و شهری، تحقیق و عمل و سلامت عمومی در دنیای مجازی و جهانی پس از همه گیری را نشان می دهد. براین اساس شهر و شهرسازی در دوره همه-گیری و پس از آن، از طریق اقدامات در سه حوزه الگوهای کار،فاصله گذاریو پویایی شهری می تواند در تاب آوری شهر و شهرنشینی موثر باشد.
    کلید واژگان: معماری, کووید-19, فاصله گذاری اجتماعی, شهرسازی, دنیای مجازی
    Kasra Ketabollahi *
    The rapid spread of the Covid-19 disease has created a global public health crisis that has been addressed at various local and global scales through social distancing measures and guidelines. This is accompanied by questions about the nature of life and work patterns through the intensive use of information and telecommunication technologies, leading to social and institutional acceptance of these patterns as the "new normal".In terms of methodology, the discussion is based on a transdisciplinary framework that is used for conceptual analysis and operationalized by identifying and discussing the concepts of design and planning.This article emphasizes the following: a) Issues related to urban dynamics are drawn from the perspective of urban and human geography, urban design and planning, and transportation engineering. b) The questions related to socio-spatial concepts and the dialectic of urban space/urban life come from the field of environmental psychology.and c) discussions of new environments that accommodate new lifestyles/work go beyond ethnographic and anthropological perspectives. The article concludes with an outlook that outlines key aspects of the synergy needed between architectural and urban education, research and practice, and public health in a virtual and global post-pandemic world.The rapid spread of the Covid-19 disease has created a global public health crisis that has been addressed at various local and global scales through social distancing measures and guidelines. This is accompanied by questions about the nature of life and work patterns through the intensive use of information and telecommunication technologies, leading to social and institutional acceptance of these patterns as the "new normal".In terms of methodology, the discussion is based on a transdisciplinary framework that is used for conceptual analysis and operationalized by identifying and discussing the concepts of design and planning.This article emphasizes the following: a) Issues related to urban dynamics are drawn from the perspective of urban and human geography, urban design and planning, and transportation engineering. b) The questions related to socio-spatial concepts and the dialectic of urban space/urban life come from the field of environmental psychology.and c) discussions of new environments that accommodate new lifestyles/work go beyond ethnographic and anthropological perspectives. The article concludes with an outlook that outlines key aspects of the synergy needed between architectural and urban education, research and practice, and public health in a virtual and global post-pandemic world.The rapid spread of the Covid-19 disease has created a global public health crisis that has been addressed at various local and global scales through social distancing measures and guidelines. This is accompanied by questions about the nature of life and work patterns through the intensive use of information and telecommunication technologies, leading to social and institutional acceptance of these patterns as the "new normal".In terms of methodology, the discussion is based on a transdisciplinary framework that is used for conceptual analysis and operationalized by identifying and discussing the concepts of design and planning.This article emphasizes the following: a) Issues related to urban dynamics are drawn from the perspective of urban and human geography, urban design and planning, and transportation engineering. b) The questions related to socio-spatial concepts and the dialectic of urban space/urban life come from the field of environmental psychology.
    Keywords: architecture, COVID-19, social distancing, Urban Planning, Virtual world
  • مجتبی آراسته*، محمدحسین پورحسن زاده، مریم بقایی

    آسیب های ناشی از بحران جهانی بیماری کرونا، شهرها و مدیریت شهری را با وضعیت دشواری رو به رو کرده است. درجه و شدت این آسیب ها در اسکان های غیررسمی به دلیل خصوصیات و ویژگی های کمی و کیفی پایین این مناطق بیشتر است. هدف اصلی تحقیق حاضر  بررسی نقش سازمان های مردم نهاد در ارتقای تاب آوری سکونتگاه های غیررسمی شهر ارومیه در برابر پاندمی کووید- 19 است. روش تحقیق پژوهش حاضر، توصیفی_تحلیلی با رویکرد کمی بوده است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه سازمان های مردم نهاد فعال در شهر ارومیه با زمینه فعالیتی مقابله با کووید-19 بوده است. شیوه نمونه گیری تحقیق نیز به صورت تصادفی ساده و به روش قرعه کشی است. داده ها و اطلاعات گردآوری شده در این پژوهش، با استفاده از آمار توصیفی میانگین و آزمون های کولموگروف_اسمیرنوف و فریدمن در نرم ا فزار Spss تجزیه و تحلیل شده اند. نتایج نشان می دهد که میزان نقش و فعالیت سازمان های مردم نهاد برای ارتقای تاب آوری سکونتگاه های غیررسمی شهر ارومیه در برابر کووید-19 در مولفه اجتماعی_فرهنگی با میانگین 3.66 متوسط رو به بالا، در مولفه اقتصادی_معیشتی با میانگین 2.95 متوسط رو به پایین و در مولفه کالبدی_محیطی با میانگین 3.11 در حد متوسط بوده است. بدین منظور پیشنهاد می شود با توجه به تاثیری که بیماری فراگیر کووید-19 بر اقتصاد و گسست سرمایه اجتماعی شهروندان ساکن در سکونتگاه های غیررسمی می گذارد، سازمان های مردم نهاد تمرکز خود را بر روی جذب حمایت های اقتصادی و اجتماعی بخش های دولتی، عمومی و خصوصی قرار دهند. همچنین لازم است توجه ویژه ای به ارایه مشوق ها و بسته های حمایت مالی برای حفاظت از سلامت و امنیت اقتصادی و اجتماعی مردم ساکن در این سکونتگاه ها شود.

    کلید واژگان: تاب آوری, سکونتگاه های غیررسمی, سازمان های مردم نهاد (NGOs), کووید- 19, شهر ارومیه
    Mojtaba Arasteh *, Mohammad Hosein Pour Hasan Zadeh, Maryam Baghaei
    Highlights

    - COVID-19 has revealed gaps in health management along with a high rate of infectious diseases in informal settlements.
    - We focused on three components and eight indicators of resilience to evaluate the performance of NGOs in the control of the COVID-19 outbreak.
    - The vulnerability of informal settlements in the city of Urmia, Iran to COVID-19 was based mainly on economic-livelihood components.

    Introduction

    In recent years, the global crisis of the coronavirus pandemic has placed cities and urban management in difficult conditions. Plenty of evidence and research emphasizes that the pandemic outbreak of COVID-19 was severer in informal settlements due to the low quantitative and qualitative characteristics of these areas. These settlements are always encountered with many problems such as poverty and unemployment, lack of security and various social damages, socio-economic injustice, health-environmental problems, and lack of concern from the municipality. Furthermore, people living in these settlements face greater risks due to the high population density, improper waste management and low-quality drainage systems, and very poor health conditions and high rates of transmission of infectious diseases. In recent years, therefore, it has turned into one of the most important challenges for urban managers in these areas to examine the ways to address and control the spread of this pandemic disease and increase the resilience of informal settlements against it. The main purpose of this study is to investigate the role of non-governmental organizations (NGOs) in the promotion of the resilience of informal settlements in Urmia against the COVID-19 pandemic.

    Theoretical framework

    Plenty of research investigates various indicators of resilience. This research is focused mainly on the explanation of the components and indicators of social resilience. Based on the theoretical framework, the three main components of social resilience include the socio-cultural, socio-economic, and environmental-physical components. In the following, the effective indicators for promotion of societal resilience in informal settlements are explained.
    Elimination of the panic caused by problems. When a crisis occurs, residents of an informal settlement should not feel that they are alone, and it is necessary for government institutions and NGOs to support them.
    Increase in the level of knowledge. Through a rise in the level of knowledge and information of the residents of informal settlements, appropriate conditions can be provided to control crises and increase their resilience.
    Provision of education to everyone. In many cases, the conditions required for facing a crisis can be provided with inclusive, targeted education, especially upon social, economic, physical, and health crises.
    Enhancement of participation. An important achievement of NGOs is to enhance public participation and increase social capital, which can establish a powerful link between the society and government.
    Enhancement of coordination between people and executive institutions. A specific effective role of NGOs is to function as an intermediary between the government and society.
    Financial and subsistence aid. The social, economic, physical, and health crises that occur in an informal settlement often lead to severer poverty and deprivation, where many families need direct financial and subsistence aid.
    Employment. Assisting administrative bodies, NGOs are considered as appropriate trustees for the implementation of job preparation, vocational training, entrepreneurship, and marketing and creation of a business environment.
    Public health. Through improvement of public health in an informal settlement, the quality of the environment can be raised, and the spread of infectious and pandemic diseases can be reduced.
    The quality of the environment. The quality of the residential environments in these settlements is often low, and many citizens living in these areas do not have proper access to services, facilities, infrastructures, and public spaces.

    Methodology

    This is a descriptive-analytical study with a quantitative approach. The research population includes all NGOs in the city of Urmia, Iran that are active in the field of countering COVID-19. The simple random sampling method was adopted using a lottery. The data were analyzed using descriptive mean statistics and the Kolmogorov-Smirnov and Friedman tests in SPSS.

    Results and discussion

    The results demonstrate that the activity of NGOs to improve the resilience of informal settlements in Urmia against COVID-19 in the socio-cultural component is above average, with a score of 3.66. Moreover, the economic-livelihood component exhibits an average of 2.95, which is equivalent to average and below, and the environmental-physical component shows an average of 3.11, which is evaluated as a moderate score.
    Hence, it can be stated that the NGOs in Urmia have failed to provide a balanced, coordinated, fair approach with respect to the socio-cultural, economic-livelihood, and environmental-physical components due to the lack of coherence and integrated management in the face of unexpected crises such as the COVID-19 disease. The similarity of this research to others lies in the unified, integrated, coordinated management of government and local institutions upon crisis. Moreover, most researchers emphasize the management authority and social power of NGOs. Generally, it should be stated that NGOs must be equipped with effective financial, support, and educational tools in order to increase the resilience level of the residents of the settlements against crises. They should be strengthened to facilitate institutions’ provision of financial services, economic empowerment, and job creation.

    Conclusion

    Overall, we conclude that NGOs have performed appropriate activities to improve the resilience of informal settlements in Urmia against the COVID-19 disease. However, their performance has been different in a comparative analysis of components and indicators. The results of the Friedman test on the indicators demonstrates that the NGOs in the informal settlements of Urmia have exhibited effective activities on most socio-cultural and environmental-physical indicators (such as essential skills against COVID-19, provision of sanitary products, prioritization of disadvantaged people, encouragement of the benefactors to help the poor, disinfection of the environment, and encouragement of residents to help clean their neighborhoods). However, most economic indicators have failed to function effectively. Finally, we suggest that NGOs focus on attraction of financial and economic support from the governmental institutions, because this study shows that this pandemic disease has the most tangible impact on the economy of residents of informal settlements. It is also necessary to pay particular attention to provision of incentives and financial support packages to protect the health and economic and social security of people living in these settlements.

    Keywords: Resilience, Informal settlement, Non-Governmental Organization (NGO), Covid-19, Urmia
  • هادی پندار*، سحر رستگار ژاله، سارا محسن نژاد

    بیان مسیله: 

    ساختار فضایی- عملکردی شهر که در یک فرایند تاریخی طولانی توسعه یافته و با مخاطرات بسیاری مواجه بوده، در طی بحران، همواره هم به عنوان مرکز آسیب دیده و هم به عنوان مرکز امدادرسانی در چگونگی واکنش به بحران نقشی اساسی دارد. ساختار تعریف شده جهت مدیریت بحران های شهری در ایران عمدتا برمبنای مدیریت بحران های ناشی از سوانح طبیعی چون سیل و زلزله شکل گرفته و تجربه کووید 19 نشان داده که در برابر بحران بیماری های همه گیر، برنامه و راهبردهایی از پیش اندیشیده که با تاکید بر جنبه کارکردی-فضایی شهرها به ارایه راهکارهای عملی بپردازد، نداشته است.

    هدف پژوهش: 

    نوشتار حاضر بر آن است تا دریابد چگونه می توان با استفاده از تجارب موجود، قابلیت کارکردی-فضایی شهرها را در مواجهه با چنین بیماری هایی بالا برد؟ لذا با مرور تحلیلی تجربیات کشور چین و سایرکشورهای شرق آسیا، به دنبال انطباق مدیریت کارکردی-فضایی این کشورها بر اساس چارچوبی شامل معرفی زمینه ای جهت ظهور، ملزومات ایجاد، تداوم و معیارهای ارزیابی است تا امکان پذیری آن ها در شرایط ایران را بر اساس ساختار مدیریتی موجود و روند گسترش بیماری بررسی کند.

    روش پژوهش:

     نوشتار حاضر به روش تحلیل محتوا و مرور تحلیلی تجربیات و بسط مفاهیم مرتبط با پرسش پژوهش انجام شده است.

    نتیجه گیری

    تشکیل یک سیستم مداخله ای مبتنی بر مدیریت و حکمرانی یکپارچه شهری اهمیت بسزایی دارد تا بتواند به صورت قوی و منظم قبل از رسیدن وضعیت همه گیری به شهرها کمک کند تا در ابتدا نیروی انسانی و منابع خود را متمرکز کنند و در شرایط غیرقابل کنترل همه گیری، با تشکیل ساختار خوشه ای به مناطق همگن از نظر خدمات رسانی و با تاکید بر جامعه محلی، تقسیم کل شهر به مناطق نسبتا مستقل برای اعزام پرسنل پزشکی و خدماتی اقدام نماید. مهم ترین راهبردهای کارکردی- فضایی شامل مدیریت فضایی مبتنی بر جامعه محلی، مدیریت زمانی-مکانی، مدیریت کنترل هوشمند و حکمرانی و تاب آوری شهری است.

    کلید واژگان: واکنش کارکردی-فضایی, مدیریت یکپارچه شهری, بیماری همه گیر, کووید-19, ایران, چین
    Hadi Pendar *, Sahar Rastegar Zhaleh, Sara Mohsennejad

    Problem statement:

     The urban functional-spatial structure was developed in a historical process during which it faced numerous jeopardies. It has always played a fundamental role in reacting to crises, both as a damaged center and an emergency relief center. The structure defined for urban crisis management in Iran has been mainly formed based on the management of crises due to natural disasters such as floods and earthquakes. The experience of Covid- 19 has shown that in the face of the epidemic crisis, it lacked pre-conceived plans and strategies that offer practical solutions with an emphasis on the functional-spatiality of cities.

    Research objective

    The current study aims to find out how existing experiences can be used to improve cities’ functional-spatial capability.

    Research method

    By the use of the content analysis method and analytical review of the experiences of China and other East Asian countries, the current study attempts to adopt the functional-spatial management of these countries. It has been done based on a framework including the introduction of a context for emergence, requirements of creation, continuity, and assessment criteria to investigate their feasibility for conditions of Iran based on the existing managerial structure and the trend of disease spread.

    Conclusion

    Based on the results, the establishment of an interventional system based on integrated urban management and governance is highly important to be able to help cities first concentrate their workforce and resources strongly and regularly before the epidemic reaches them. In uncontrollable epidemic conditions, it can provide services to homogeneous areas by forming a cluster structure. It can also divide the whole city into relatively independent areas to send medical and service personnel with emphasis on the local community. The most important functional-spatial strategies include spatial management based on the local community, temporal-spatial management, smart control management, and urban resilience and governance.

    Keywords: : Functional-spatial reaction, Integrated Urban Management, Pandemic, COVID-19, Iran, China
  • مهدی زندیه*، محمدجواد مهدوی نژاد
    اهداف

    انتشار ویروس کووید 19 سلامت شهروندان به خصوص سالمندان را در فضاهای باز جمعی تهدید می کند. خالی تر شدن فضاهای جمعی از حضور گروه های آسیب پذیر به ویژه سالمندان، مساله اصلی پژوهش است. هدف از این مقاله، تحلیل تاثیر پاندمی بر حضور گروه های آسیب پذیر در فضاهای باز شهری، با هدف ارایه درس هایی برای آینده و ایجاد آمادگی هرچه بیشتر برای شرایط پساکرونامعماری و پساکرونا شهرسازی است.

    روش ها

    روش پژوهش «فراتحلیل» اسناد و تحولات دوران پاندمی یا جهانگیری کووید 19 است که با شیوه ای پهنانگر و رویکرد طراحی .مبنا به انجام رسیده است. چارچوب نظری پژوهش تلفیقی از نظریه معماری سرآمد و محیط های سالم شهری است که با رویکردی انتقادی، به تحلیل نقاط قوت و ضعف فضاهای باز جمعی در شهرهای معاصر می پردازد.

    یافته ها

    مطالعات نشان می دهد که پس از انتشار ویروس کرونا و جهانگیری کووید 19، حضور سالمندان و دیگر گروه های آسیب پذیر در فضاهای شهری کمتر از گذشته شده است؛ زیرا اثرپذیری سالمندان از این ویروس و آسیب پذیر بودن آن ها بیشتر است. در نتیجه، فضاهای شهری به سوی قطبی شدن حرکت کرده، حضور گروه های آسیب پذیر در آن ها کمرنگ تر شد.

    نتیجه گیری

    دستاوردهای مطالعه نشان دهنده آن است که فضاهای باز جمعی بیش از پیش بایستی بر اساس رویکرد یکپارچه به نظریه هایی چون «محیط سالم» و «شهر سالم» برنامه ریزی و طراحی شوند تا امکان حضور گروه های آسیب پذیر و سالمندان در آن بیشتر شده؛ کیفیت محیط زیست شهری افزایش یابد.

    کلید واژگان: کووید 19, پساکرونامعماری, رویکردی طراحی مبنا, نظریه معماری سرآمد, انرژی-دیدکارایی, طراحی یکپارچه, مسیرهای سلامت, فضاهای جمعی
    Mahdi Zandieh*, Mohammadjavad Mahdavinejad
    Aims

    The spread of the COVID-19 threatens the citizens health, especially the elderly, in community spaces. The purpose of this article is to analyze the impact of the pandemic on the presence of vulnerable groups such as the elderly in community spaces, with the aim of providing lessons in order to be prepared for the post-Corona architecture and healthy environment.

    Methods

    The research method is "meta-analysis" of the documents and scientific reports development regarding the impacts of pandemic on architecture and planning. The research which was carried out with a comprehensive method and a designerly approach. The theoretical framework of the research is a synthesis of the highperformance architecture theory and theory of healthy environment. The methodology analyzes the strengths and weaknesses of urban community spaces in critical paradigm.

    Findings

    Studies show that after the spread of Corona virus and pandemic of COVID-19, the presence of the elderly and other vulnerable groups in urban spaces became less than before. As a result, urban spaces have moved towards polarization, which endangered the value and the quality urban spaces.

    Conclusion

    The outcomes of the study show that collective open spaces should be planned and designed based on an integrated approach to theories such as "healthy environment" and "healthy city" in order to allow the presence of vulnerable groups, especially the elderly in order to increase the quality of the urban environment. The performance-based design should span from visual-thermal comfort to pollution dispersion and healthy corridor design.

    Keywords: COVID-19, post-Corona architecture, designerly approach, highperformance architecture theory, visual-thermal comfort, integrated design, healthy corridor, community spaces
  • حمیدرضا یوسفی ماتک، علی اکبر سالاری پور*، حسن احمدی، حمیدرضا صارمی

    فضای شهری موفق فضایی است که سبب وقوع تعاملات اجتماعی بین شهروندان شود. اما با پیدایش ویروس کووید 19، فضاهای شهری کیفیت زیست پذیری خود را از دست دادند. این پژوهش با هدف بررسی تجارب زندگی مردم شهر رشت در زمان شیوع کووید 19 صورت گرفت. روش تحقیق پژوهش حاضر کمی است و جمع آوری اطلاعات از طریق پیمایشی و اسنادی صورت پذیرفته است. تعداد 413 پرسش نامه‎ به صورت آنلاین در بین شهروندان شهر رشت منتشر گردید و تجزیه و تحلیل داده ها در نرم افزار SPSS توسط تحلیل عاملی اکتشافی (EFA) انجام شد. نتایج، 12 عامل مهم را مشخص نمود که عبارت اند از: میزان دلتنگی، حضورپذیری، تاثیرپذیری از کرونا - محدودیت اجتماعی، شغلی و اقتصادی و روحی و روانی، اعتماد به عملکرد حاکمیت، تداوم خدمات الکترونیک، آگاهی، الگوی سفر، نگرش به راهکارها، فعالیت بدنی و اقتصاد شهر. عامل ها نشان می دهند که الگوی زندگی شهروندان در این دوران به چه صورت بوده است. از نتایج حاصله می توان استنباط نمود که کووید 19 تاثیر بسیار زیادی بر روی رابطه انسان با فضای شهری گذاشته و شهروندان را محدود نموده است. به همین منظور همه خواهان حضور در شهر می باشند؛ بنابراین شهرها باید متکی به خود و نوآورتر شوند و همه ذی نفعان را در برنامه ریزی واکنش به بحران جذب کنند.

    کلید واژگان: کووید 19, رابطه انسان با فضای شهری, بیماری همه گیر, بحران ویروس کرونا, تحلیل عاملی اکتشافی (EFA), شهر رشت
    HamidReza Yoosefi Matak, AliAkbar Salaripour *, Hasan Ahmadi, HamidReza Saremi

    A successful urban space is a space that causes social interactions between citizens. But with the advent of the Covid virus, urban spaces have lost their viability. The spread of Covid 19 has been significant for human disease, and there have been many changes in mobility patterns and all humans lives, especially in cities. However, urban spaces can play an important role in the spread and prevention of this disease. Epidemics have shaped the way cities are planned and configured. Throughout history, cities have evolved to solve health problems and create healthiness while providing space and opportunities for urban residents. Covid 19 will have important implications for how cities are planned. This study aimed to investigate the life experiences of the people of Rasht during the outbreak of Covid 19. The city of Rasht was one of the first areas of Covid 19 outbreak in Iran, and due to the unknown nature of this disease, the initial measures in this city were carried out slowly and without the sympathy and social support of the citizens. Therefore, during this crisis, Rasht has always been one of the cities in the red zone in terms of disease prevalence. By examining the life experience of the people in this period, it is possible to understand the dialectical relationship between the city and epidemics and to prepare cities for the not-too-distant future. The research method of this paper is quantitative and data collection has been done through surveys and documents. 413 questionnaires were published online among the citizens of Rasht and the data was analyzed in SPSS software by Exploratory Factor Analysis (EFA). Also, to confirm the accuracy of the questionnaire, its Cronbach's alpha value was checked, which was calculated to be 0.844. This number indicates a very good and reliable internal validity of the questionnaire questions. The results identified 12 important factors, which are: The Degree of Nostalgia, Presence, Impact of the Corona-Social Restriction, Impact of the Corona-Occupational and Economic, Impact of the Corona-Mental and Psychological, Confidence in Governance Performance, Continuity of Electronic Services, Consciousness, Travel Pattern, Attitudes Towards Solutions, Physical Activity, Economics of the City. The obtained factors show the life pattern of the citizens in this period. From the results, it can be inferred that the Corona Virus has had a great impact on the human relationship with urban space and has limited citizens. The results of the research show the desire and interest of citizens to be present in urban places and spaces. The outbreak of coronavirus has prevented people from attending indoor, public gatherings and ceremonies, shopping in person, and engaging in religious activities. It has also limited communication between neighborhoods and neighbors. Citizens have also suffered from psychological problems due to not being in urban spaces and touching the sense of life and interacting with their fellow human beings. This has caused people to miss the urban spaces and places and everyone wants to be in the city and lively urban spaces.

    Keywords: Covid 19, Human Relationship, urban space, Epidemic Disease, Corona Virus Crisis, Exploratory Factor Analysis (EFA), Rasht City
  • احسان حیدرزاده، محمدرضا حقی*

    اگرچه فناوری های اطلاعاتی و دیجیتال به مرور در حال گسترش در نظام شهری هستند، اما شیوع اپیدمی کرونا در اواخر سال 2019 به شکل ملموسی نیاز به توسعه خدمات دیجیتال (و غیرحضوری) در شهرها را ضروری نمود. لذا آنچه مورد بحث مقاله حاضر است ارزیابی کیفیت خدمات شهر دیجیتال و مولفه های مرتبط با آن در دوره بیماری های واگیردار و اپیدمیک است. هدف پژوهش آن است که ضمن شناسایی ظرفیت های شهر دیجیتال در مواجهه با بیماری های واگیردار، کاستی ها و تنگناهای موجود را شناسایی نماید تا توجه به این عرصه در تصمیم-گیری ها و سیاست های کشور نقش پررنگ تری به خود گیرد. پژوهش حاضر با روش تحلیلی تفسیری و مبتنی بر مطالعات اسنادی و پیمایش میدانی است. پژوهش از نوع کمی و دارای ماهیت کاربردی است. جامعه هدف شامل کلیه شهروندان ایرانی است که حداقل آشنایی اولیه با اینترنت و فضای مجازی را دارند. حجم نمونه با توجه به مدل مورد استفاده، 160 مورد بوده است که حدودا 6 برابر تعداد متغیرها (سوالات) است. پس از تکمیل پرسشنامه ها، داده ها به کمک مدل تحلیل عاملی اکتشافی در نرم افزار SPSS مورد تحلیل قرار گرفته اند. مطابق یافته ها، شهر دیجیتال از طریق عوامل «خدمات زیربنایی دیجیتال»، «مبادلات مالی اینترنتی»، «امکانات زیست مجازی»، «خدمات درمانی غیرحضوری»، «خدمات اداری الکترونیک»، «زیرساخت تحصیل مجازی» و «خدمات الکترونیکی حمل و نقل» می تواند نقشی کلیدی در راستای مدیریت اپیدمی کرونا ایفا نماید.

    کلید واژگان: شهر هوشمند, شهر دیجیتال, ICT, بیماری های همه گیر, کووید 19
    Ehsan Heidarzadeh, Mohammad Reza Haghi *

    At the beginning of the 21st century, which is known as the era of "Information and Communication Technology", we are witnessing the emergence of new attitudes towards the city. The e-city or digital city is an example of an emerging concept that reflects advances in information technology on the urban environment and the lives of citizens. Although information and digital technologies are gradually entering the urban system, the outbreak of the Covid-19 epidemic in late 2019 has significantly highlighted the need to develop digital (not in person) services in cities. Apart from the advantages and disadvantages that can be enumerated for digital city, this article discusses the position of the digital city and its related components in the face of infectious and epidemic diseases. The aim of this research is to identify the capacities and bottlenecks of the digital city with regards to infectious diseases. As a result, attention to this issue will play a more prominent role in the decisions and policies of the country. The present study has used an interpretive analytical method based on documentary studies and field survey. The target population includes all Iranian citizens who have at least a basic knowledge of the internet and cyberspace. The validity of the questions was checked by receiving the opinion of experts (15 people) and the reliability was confirmed according to the Cronbach's alpha test for 25 experimental questionnaires (0.852). Since in the exploratory factor analysis model, the sample size should be at least three to four times the number of variables, the sample size of 160 people (approximately 6 times the number of variables) was considered. Due to the nature of the questions in the questionnaire, which are mainly related to the services provided on the internet, the samples were selected from people who had experience using the internet, especially during the Covid-19 epidemic. Then, the data obtained from the questionnaires were entered into SPSS software and evaluated by exploratory factor analysis model. According to the findings, the digital city can play a key role in managing the Covid-19 epidemic through the factors of "digital infrastructure services", "internet financial exchanges", "internet amenities", "non-attendance medical services", "electronic administrative services", "virtual education services" and "electronic transportation services".  The findings also show that the status of services related to the digital city during the Covid-19 epidemic in Iran has generally been associated with moderate public satisfaction. More detailed results also indicate that despite the relative availability of digital city infrastructure in Iran, policymakers in this area have not been very successful in the use of infrastructure and actualization of capacity, especially in the two factors of "digital infrastructure services" and "non-attendance medical services". Therefore, strategies in this regard have been proposed at the end of this article.

    Keywords: Smart city, Digital City, ICT, Epidemic Diseases, Covid-19
  • زهره فنی*

    در طول تاریخ، سرعت واگیری بیماری ها، نقش مهمی در کاهش استقلال و پایداری شهرهای جهان داشته اند. چالش های ناشی از این عامل مهم، سطح اختیارات و حاکمیت شهرها را متاثر ساخته و با تبدیل شدن به بحرانی جهانی، آثار ویژه ای بر قدرت و سطح تاب آوری شهرها، بویژه شهرهای کوچک داشته است. نوشته پیش رو، با هدف تحلیل ارتباط میان اندازه شهر، بهره مندی از تکنولوژی ارتباطات -اطلاعات و مواجهه شهرهای کوچک با بحران  کووید-19، بر اهمیت کاربرد تکنولوژی های نوین ارتباطات و پردازش داده و اطلاعات تاکید دارد. این پژوهش با ماهیت توسعه ای تجربی، از حیث هدف، کاربردی است. از اینرو با رویکرد استقرایی و روشی اسنادی-پیمایشی، به مرور و تحلیل کاربرد ابزار و روش های علمی و تکنولوژیک در توانمندسازی و توسعه همه جانبه شهرهای کوچک در جهان و ایران و مطالعات میدانی در شهرهای کوچک: املش، نور و امامزاده عبدالله و جاجرم پرداخته است. همچنین براساس تجربه های موفق دیگر شهرهای کوچک در کشورهای پیشرفته استوار و تکمیل شده است. این بررسی نشان داد که به دلیل محدودیت های گوناگون، اگر شهرهای کوچک بخواهند در برابر بحرانهایی نظیر شیوع کووید-19 تاب آور و مقاوم باشند، بایستی از طریق اولویت هایی مانند افزایش پهنای باند، آموزش های مجازی و افزایش دسترسی به اینترنت، موجبات تشکیل و فعالیت های شبکه های اجتماعی، خوداتکایی، همیاری و توانایی های بومی خود را فراهم آورند و آنها را افزایش دهند. این استراتژی های مهم، همچنین از طریق تدوین و اجرای سیاست هایی قابل تحقق است که عملکرد شبکه ای و همکاری متقابل بین شهری (بویژه شهرهای کوچک با شهرهای میانی و بزرگ) را در زمینه های اقتصادی، مبادلات الکترونیک، خدمات مجازی و تنوع در فعالیت های مشترک گسترش دهند.

    کلید واژگان: شهر کوچک, راهبرد, تکنولوژی, مدیریت, کووید-19
    Zohreh Fanni *

    Throughout the history, the speed of disease outbreak has played an important role in reducing the independence and sustainability of cities around the world. Challenges arising from this important factor have affected the level of authority and sovereignty of cities and by becoming a global crisis, it has been able to have special effects on the strength and resilience of cities, especially the small ones. This research uses a documentary-survey method to analyze the use of scientific and technological tools and methods in empowerment and comprehensive development of small cities in the world and specifically, in Iran. A field study has been done in small cities (e.g., Amlash, Noor, Imamzadeh Abdullah and Jajarm) and the successful experiences of other small towns in developed countries have been reviewed. In addition to interviewing experts from the municipalities of these cities, 15 people (60 samples in total) were interviewed to obtain real information about the quality and socio-economic conditions of these cities, as a reflection of how they are managed. The participants were selected through snowball sampling. In this study, the findings showed that due to various constraints, if small towns wanted to be resilient to crises such as the outbreak of  COVID-19, they would have to build on priorities, e.g., increased bandwidth, virtual training and increased Internet access, and enhance their indigenous social networking activities, self-reliance, collaboration, and capabilities. The results showed that due to various limitations, if small towns want to be resilient and resistant to crises such as the COVID-19 disease, they must increase their self-reliance, assistance and indigenous capabilities through social networks. This important outcome can be achieved through the formulation and implementation of policies that enhance networking and inter-urban interactions (especially between the small cities and medium and large cities).

    Keywords: Small city, Strategy, technology, Management, Policy-making, Covid-19
  • میلاد دوستوندی*، مریم اکبری، کسری کتاب اللهی
    فضاهای شهری همواره نقطه عطف برنامه ریزی و اندیشه به شهر در نظر گرفته شده است. نقش این فضاها در دوره همه گیری، اهمیت دوچندانی یافت. تجربه دوره قرنطینه و همچنین رعایت فاصله گذاری اجتماعی از جمله مواردی بود که سبب بازاندیشی در مورد نحوه شکل دهی فضاهای شهری همسو با شرایط جدیدی بود که بیماری کووید- 19 و سویه های جدید آن، بر زیست شهروندان تحمیل نمود. لذا هدف اصلی پژوهش حاضر ارایه چارچوب جهت خلق فضاهای شهری تاب آور و انعطاف پذیر به اقتضای دوران بعد از همه گیری کووید، می باشد. این پژوهش علمی مروری بوده و براساس تناظر تجربیات و ادبیات سه مفهوم بنیادین “فضاهای شهری، تاب آوری و انعطاف پذیری و همچنین تاثیرات و تاثرات دوسویه فضاهای شهری و همه گیری کووید- 19” تکوین یافته است. لذا با تکیه بر پژوهش های انجام گرفته از ابتدای ظهور همه گیری، منابع انتخاب و مطالعات صورت پذیرفت. یافته های پژوهش نشان می دهد که افزایش تاب آوری در فضاهای شهری از طریق تبیین رویکردهای کوتاه مدت، میان مدت و بلند مدت از طریق توجه توامان به عوامل کالبدی و غیرکالبدی همچون مسایل اجتماعی، رفتاری، اقتصادی و غیره، امکان پذیر بوده و پیشنهاد هایی در راستای تحقق این امر با توجه به شرایط زمینه ای کشور ایران پیشنهاد می گردد.
    کلید واژگان: همه گیری, کووید- 19, انعطاف پذیری, فضای شهری, سلامت
    Milad Dostvandi *, Maryam Akbari, Kasra Ketabollahi
    Urban spaces have always been considered as a milestone of planning and thought to the city. The role of these spaces in the pandemic was doubled in importance. The experience of quarantine and observance of social distancing were among the issues that led to a rethinking of how urban spaces were formed in line with the new conditions that COVID-19 and its new strains imposed on citizens’ life. Therefore, the main purpose of this study was to provide a framework for creating resilient and flexible urban spaces in accordant period after COVID-19 pandemic. This scientific research is reviewed and based on the review of experiences and literature, three basic concepts of “urban spaces, resilience and flexibility as well as the effects and influences of two sides of urban spaces and covid-19 pandemic” have been developed. Therefore, based on the researchers conducted from the beginning of the pandemic, selected resources and studies were carried out. The findings show that increasing resilience in urban spaces is possible by explaining medium,medium and long-term approaches through combined attention to physical and non-physical factors such as social, behavioral, economic, etc. and suggestions are suggested to achieve this according to the underlying conditions of Iran.
    Keywords: Pandemic, COVID-19, Flexibility, Urban Space, health
  • محمدرضا حقی، احسان حیدرزاده*

    امروزه تاب آوری شهرها در برابر تهدیدات طبیعی و مصنوع یکی از مهمترین چالش های نظام برنامه ریزی و مدیریت شهری است. در این میان، بیماری های همه گیر یکی از تهدیدات نوظهوری هستند که به سبب گستردگی و رفتار غیرقابل پیش بینی به شدت جوامع شهری را تحت تاثیر خود قرار داده اند. از همین رو پژوهش حاضر مسئله تاب آوری شهرها در برابر بیماری های اپیدمیک و همه گیر را مورد بحث و بررسی قرار داده است. روش تحقیق حاضر توصیفی_تفسیری و مبتنی بر مطالعات اسنادی و پیمایش میدانی است. بنابراین شهر کرمانشاه به عنوان قلمرو پژوهش انتخاب شده و تحلیل تاب آوری آن در برابر همه گیری بیماری کووید 19 در دستور کار قرار گرفته است. از این رو متغیرهای مرتبط با موضوع، از منابع معتبر داخلی و خارجی استخراج شده که ماحصل آن دستیابی به 19 متغیر در شش بعد اقتصادی_اجتماعی، زیست محیطی، بهداشتی_درمانی، مدیریت شهری، زیرساخت های شهری و ساختار شهری بوده است. در ادامه 19 متغیر تدوین شده به کمک روش تحلیل اثرات متقاطع در نرم افزار Micmac وارد شده اند و مقایسات زوجی میان متغیرها به روش دلفی و با مشارکت 15 کارشناس انجام پذیرفته است. یافته ها نشان می دهد، متغیرهای «زیرساخت خدمات کاری، اداری، آموزشی، پزشکی و... از راه دور»، «دسترسی به فضاهای سبز و باز و کاربری های تفریحی_ورزشی»، «دسترسی به خدمات و کاربری های مقیاس محله ای»، «ظرفیت تاسیسات و تجهیزات شهری همچون شبکه برق، اینترنت و...» و «مدیریت واحد و یکپارچه در شرایط بحران» بیشترین تاثیرگذاری مستقیم و غیرمستقیم را بر دیگر متغیرهای تاب آوری شهر کرمانشاه در مواجهه با همه گیری کووید 19 دارند. علاوه بر این، دو متغیر «قابلیت محلات در پیاده روی و دوچرخه سواری» و «تقویت مشارکت مردمی و سرمایه اجتماعی جوامع محلی» دارای ماهیتی دووجهی در مسئله تاب آوری شهر کرمانشاه هستند؛ بدین معنا که ضمن تاثیرگذاری بالا بر سایر متغیرها، از دیگر متغیرها نیز تاثیر می پذیرند. تفسیر این یافته ها و انطباق آن با پژوهش های مشابه نشان می دهد، تحقق تاب آوری شهر کرمانشاه در مواجهه با بیماری های همه گیر در گرو حرکت به سمت «مدیریت واحد شهری»، «شهر دیجیتال»، «محله محوری» و «سرمایه اجتماعی» است.

    کلید واژگان: تاب آوری شهری, آسیب پذیری شهری, بیماری های همه گیر, کووید 19, شهر کرمانشاه
    Mohammad Reza Haghi, Ehsan Heidarzadeh *
    Introduction

    The worldwide outbreak of Covid-19 since the end of 2019 can be considered as one of the biggest challenges in recent decades, which has caused the issue of epidemic diseases to assume a prominent position in the atlas of natural and artificial hazards. The high rate of spread, high mortality rates, and severe damage to various economic and social sectors of societies indicates the importance of considering this key issue. According to the World Health Organization, the coronavirus epidemic is a global crisis that is unique in contemporary history in terms of spatial extent, onset rate, and complexity. Therefore, the present study has sought to answer the following question: which urban resilience variables are associated with higher priority in the struggle against epidemic diseases in the city of Kermanshah, Iran?

    Theoretical Framework

    A community’s resilience to potential contingencies is determined by the degree to which it can access the required resources and its capability of organizing itself both in advance and when needed. Accordingly, a resilient community is one that functions prudently in reduction of risk, preparation for the various effects of risk, and acceleration of recovery from hazardous events.Following the outbreak of Covid-19, it became clear that urban resilience extends beyond climate, landscape, ecology, and natural disasters. To raise the capability of an urban environment, therefore, such shocks need to be absorbed without significant changes in its structure or function. Hence, urban planners must seek to answer such questions as why urban planning has been inactive in control of the coronavirus epidemic crisis, and whether the concentration and distribution of population and activity has made city dwellers more vulnerable to diseases, terrorist attacks, and artificial and natural disasters. The answers to these questions are essential because there is ample evidence about the influence of urban form and design on the prevalence of epidemics.

    Methodology

    The present applied research involved interpretive description. The required information was collected in two ways: through library studies and questionnaires. For collection of data and identification of the initial variables through a review of various study sources, nineteen variables were finally selected for evaluation. After the variables were compiled, the studied sample was analyzed by the elite.Since the Micmac software was used to analyze the data, the questionnaire involved a matrix of cross-adjustment effects, and was validated by experts. The data input to Micmac were obtained using the Delphi method and a questionnaire distributed among fifteen experts familiar with the conditions in Kermanshah (ten people with doctorate degrees and five with master’s degrees). In order to increase the validity of the data, prerequisites were considered such as explanation of the conceptual model based on the latest scientific research, the experts’ acquaintance with the case study, reception of the experts’ feedback about the final results, and independency of the experts.

    Results and Discussion

    The present study analyzed the influence of urban resilience against epidemics on the basis of nineteen variables. The findings demonstrated that the following variables had the greatest direct and indirect impacts on the other variables involved in resilience in Kermanshah in the face of Covid-19: the infrastructure for remote provision of professional, administrative, academic, and medical services, access to green and open spaces and recreation-and-sports land uses, access to services and neighborhood scale uses, capacity of urban facilities and equipment such as the electricity network and Internet, and unified, integrated management in crisis conditions. Moreover, the two variables capacity of neighborhoods for walking and cycling and enhancement of local communities’ public participation and social capital exhibited a two-dimensional nature in the issue of resilience in Kermanshah. This means that these variables are affected by others while greatly influencing them.

    Conclusion

    Based on the factors identified as drivers, suggestions should be made for their promotion. Therefore, four macro approaches were mentioned as priority plans through adaption of the driving factors to what had been proposed in previous studies, including integrated urban management, the digital city, orientation toward the neighborhood, and social capital. In fact, one can implicitly achieve urban resilience against epidemic diseases by placing such approaches at the forefront of the urban planning system.The four proposed approaches are important because the synergy of measures taken in the public and private sectors is expected to improve and prevent waste of time and financial and human resources, aided by integrated urban management. Enhancement of the role of the digital city is important not only for provision of tools for identification and control of carriers of disease but also for better reduction of physical contact through telecommuting capacity, e-learning, online shopping, etc. Orientation toward the neighborhood is also considered significant as it reduces  long inter-neighborhood commute by meeting citizens’ daily and weekly needs on a neighborhood scale. In addition, if urban neighborhoods are properly designed, achievements such as pedestrianization and access to green and open spaces will be realized, which will play a key role in residents’ mental and physical health during quarantine. The impact of social capital is also important because epidemics can be managed only through the people’s empathy and collective will. In fact, as the disease spreads among the people, their support and participation can undeniably help to control it.

    Keywords: Urban Resilience, Urban Vulnerability, Epidemic Disease, Covid-19, Kermanshah
  • میلاد عباس پور، محسن عبدود*، رضا فرخ

    جهان امروزه درگیر مبارزه با اپیدمی کووید-19 بوده و نگران پیامدهای احتمالی آن و در پی یافتن راهکارهای برون رفت از آن می‌باشد. مناطق شهری ناشی از تراکم جمعیتی بالا، آسیب پذیرتر از سایر مناطق محسوب می‌شوند. حکومت‌های محلی با توجه به شناخت همه جانبه نسبت به شرایط محلی و توانایی اقدام در کم‌ترین زمان ممکن، نقش پررنگی را در عرصه مبارزه با اپیدمی کووید-19 بازی می‌کنند که یکی از عرصه‌های اصلی این مبارزه حوزه بهداشت شهری است. این مطالعه در قالب یک تحقیق تحلیلی توصیفی با روش تحلیل محتوا به بررسی اقدامات صورت گرفته در حوزه بهداشت شهری توسط حکومت‌های محلی برای مقابله با اپیدمی و تبیین اهمیت نقش حکومت‌های محلی در برابر اپیدمی کووید-19 پرداخته است. بررسی اقدامات حکومت‌های محلی در حوزه های مرتبط با بهداشت شهری برای مقابله با اپیدمی کویید-19 در قالب 9 حوزه خدمات‌رسانی، آب رسانی، جمع‌آوری پسماند و مدیریت پسماند، تغذیه، بهداشت و درمان، آگاهی‌رسانی، عمومی ضد عفونی و تمیز کردن، افراد بی‌خانمان و تدابیر و محدودیت‌های اجرا شده در شهرهای مختلف، نشان می‌دهد که علی رغم وجود برخی تمایزات و محدودیت‌های اقتصادی و سیاسی موجود در برخی کشورها از جمله ایران که موجب محدود شدن نقش حکومت های محلی شده است، حکومت‌های محلی در اقصی نقاط جهان در محدوده حقوق و وظایف تعیین شده خود نقش اصلی را در مبارزه با اپیدمی بازی می‌کنند.

    کلید واژگان: حکومت محلی, مدیریت شهری, بهداشت شهری, سلامت شهروندان, کووید-19
    Milad Abbaspour, Mohsen Abdoud, Reza Farrokh

    The world today is engaged in the fight against the Covid-19 epidemic and is concerned about its possible consequences and the search for ways out of it. Urban areas due to high population density are more vulnerable than other areas. Local governments play a key role in combating the Covid-19 epidemic due to their comprehensive knowledge of local conditions and their ability to act in the shortest possible time, which is one of the main areas of this struggle in the field of urban health. This study, in the form of a descriptive analytical research using content analysis method, examines the measures taken in the field of urban health by local governments to deal with the epidemic and explains the importance of the role of local governments in the face of the Covid-19 epidemic. Review of local government actions in areas related to urban health to deal with the Quayd-19 epidemic in 9 areas of service, water supply, waste collection and waste management, nutrition, health, awareness, general disinfection and cleaning, homeless people And measures and restrictions implemented in different cities, show that despite some economic and political differences and restrictions in some countries, including Iran, which has limited the role of local governments, local governments in all parts of the world within the scope of law. And their assigned tasks play a key role in fighting the epidemic.

    Keywords: Local Government, Urban Management, Urban Health, Citizen Health, Covid-19
  • پیام فروتن یکتا

    با ظهور پاندمی کووید 19 ،بسیاری از مشاغل دستخوش تحولات بنیادین شدند. تعطیلی و محدودیتهای مختلف، غالب حرفه های اجتماعی را به تعطیلی کشاند. از جمله این مشاغل، تیاتر و هنرهای نمایشی است. به واسطه ی شیوع هرچه بیشتر این بیماری، سالنهای تیاتر تعطیل شده و هنرمندان عرصه ی تیاتر خانه نشین شدند. در این میان، بسیاری از موسسات تیاتری و هنرمندان، به منظور استمرار فعالیتهای خود و همچنین ادامه ی حیات تیاتر، مبادرت به برگزاری جشنواره های مختلف تیاتری تحتعنوان تیاتر آنالین کردند. جشنواره هایی که همچنان فعال بوده و به کار خود ادامه میدهند. آنچه در این میان مغفول مانده، استفاده از عبارت تیاتر آنالین است. این در حالی است که در تمام اینگونه ارایه آثار که کامال موبایل محور هستند، عدم تطابق فرم با محتوا به چشم میخورد. تمام آثار نمایشی در قالب قاب افقی به تصویر کشیده شده و میشوند؛ درحالی که فرمت رایج قاب در تلفن های همراه و تبلتها، عمودی است. بدین ترتیب، نوعی ناهمگونی میان قاب ارایه و محتوای آن به چشم میخورد. این نوشتار تالش دارد تا شیوهی تازهای در تولید و ارایه ی آثار نمایشی موبایلمحور و آنالین ارایه کند. شیوهای که مبتنی بر قاب 16:9 IGTV بوده و میتواند به حذف حواشی اثر، نظیر کپشنها، نوارهای سیاه، کوچکی تصویر و... منجر شود. طبعا برای دستیابی به این هدف، باید روش های تولید اثر نمایشی نیز تغییر یافته و خود را با قاب جدید و ویژگیهای تلفنهای همراه هوشمند هماهنگ سازند. در همین راستا، پیشنهاداتی که در این مقاله ارایه شدهاند، میتوانند به هنرمندان عرصه ی تیاتر موبایل محور، یاری رسانده و باعث شوند آثار متفاوت و جذابتری در معرض تماشای مخاطبان قرار گیرند. این نوشتار در چهارچوب پژوهش علمی کاربردی تهیه و برای نگارش آن از منابع مکتوب اعم از کتابها، مقالات و وبسایت های معتبر بین المللی استفاده شده است.

    کلید واژگان: Drama IGTV, تئاتر آنالین, تلفن همراه, کووید 19, ارگونومی
    Payam Foroutan Yekta

    With the appearance of Covid-19 pandemic, many jobs have encountered fundamental transformations. Termination and various limitations, has forced a majority of social professions to suspend. Theaters and performing arts are also among these professions. Due to the increasing prevalence of this disease, all theater halls have been shut down and artists have forced to stay in lock down. Meanwhile, many of theatrical institutions and artists, for the purpose of the continuity of their activities as well as the subsistence of theater, intended to hold various theater festivals under the title of “Online Theater”. The kind of festivals that are active and still running. The neglected matter in between, is the usage of “Online Theater” phrase. Whereas the whole kind of this presentation is based on smartphone platforms, there is an imbalance between the form and the content. All performing pieces have been presenting in a horizontal frame and they are still proceeding to be so; However, the commonly used format in smartphones and tablets is a vertical style. Thus, there is an incongruity of the frame presentation and its content. This article attempts to present a new method in production and presentation of online and smartphone-based performances. A method which is based on IGTV 9:16 and capable of removing the nonessential aspects of a piece such as captions, black borders, small size of the image and etc. as a result. Evidently, there is a need for changing the performance production methods to achieve this purpose according to smartphone features. In this regard, there are suggestions in this article to assist the smartphone-based performance artists and motivate them to produce unique and more attractive creations for the audience. This article is prepared, based on scientific applied research and reliable resources including books, articles and international creditable news agencies were used as its writing sources.

    Keywords: IGTV Drama, Online Theatre, Cellphone, Instagram, Covid-19, Ergonomic
  • عقیل جمشیدی رستمی*، آیسان درزی

    امروزه با توجه به شیوع ویروس کووید 19 که عامل بیماری و مرگ و میر فراوان می باشد، الگوی زندگی مردم در شهرها تحت تاثیر این عامل قرار گرفته است. دراین راستا به منظور کنترل شیوع بیمارهای واگیردار و کاهش زیان های اقتصادی،  در این گزارش وب اپلیکیشن ها به عنوان ابزار هوشمند پشتیبانی شده توسط مدیریت شهری و ستاد مدیریت بحران در جهان ارایه می شوند. یکی از وب اپلیکیشن های موجود در این زمینه، وب اپلیکیشن (ADERSIM) دانشگاه یورک (کانادا) می باشد، که اطلاعات مکانی از شدت پراکنش بیماری کووید 19 را در انطباق با اطلاعات شهری در اختیار شهروندان قرار می دهد و با این کار منجر به کاهش عبور و مرور و سطح فعالیت در شهرها شده است. نمونه مورد بررسی در ایران، وب اپلیکیشن نقشه همراه تهران (رایا) می باشد، که امکان دسترسی سریع تر شهروندان به اطلاعات مکانی را فراهم کرده است. در این پژوهش با مقایسه وب اپلیکیشن جهانی موجود در این زمینه، جهت ارتقاء وب اپلیکیشن رایا پیشنهاد می شود، با تلفیق نقشه های مبتنی بر سیستم اطلاعات جغرافیایی2، استفاده از داده های سامانه خودارزیابی و ثبت بیماران کووید 19، داده های دوربینهای ترافیکی، داده های تلفن همراه، سیستم موقعیت یاب جهانی3، اپلیکیشن ماسک و با افزودن لایه های نظیر: تغییرات کاربری و معابر، مناطق پرخطر و پناهگاه ها در جهت کاهش شیوع ویروس کووید 19 به روزرسانی شود.

    کلید واژگان: وب اپلیکیشن, کووید 19, ADERSIM, رایا
    Aghil Jamshidi Rostami*, Aysan Darzi

    Nowdays, since the outbreak of COVID-19, which is the reason for the disease and death of many, the lifestyle of the people in the cities has been affected by this factor. To this end, to control the spread of infectious diseases and decline economic losses, web applications as intelligent tool supported by urban management and crisis management headquarters in the world are introduced. One of the web applications in this field is the University of York (Canada) web application (ADERSIM), which provides citizens with spatial data on the severity of the spread of COVID-19 disease as per urban information, thus has caused reducing traffic and the level of activity in the metropolitan areas. The sample studied in Iran is the web application of the Tehran mobile map (Raya), which has supplied citizens with faster access to spatial information. In this study, by comparing the global web application available in this discipline, to improve the Raya web application, It is urged to upgrade the application by combining Geographic Information System-based maps, utilizing data from the self-assessment system, and registering COVID-19 patients, traffic camera data, mobile data, Global Positioning System, Mask application, with the addition of layers such as change of land use and streets, high-risk zones, and shelter to reduce the outbreak of the COVID-19 virus.

    Keywords: Web application, COVID-19, ADERSIM, Raya
  • هادی پندار*

    علاوه بر اقدامات تشخیصی در مراحل اولیه بیماری همه گیر کووید 19، پیشگیری از حضور افراد در محیط های پرخطر، همراه با توزیع مناسب جمعیت و خدمات نیز در کنترل گسترش بیماری موثر است. کنترل موثرتر، به ویژه در شرایطی عدم قرنطینه کامل، ضروری به نظر می رسد. مدل شیوع همه گیری که از/ بر الگوهای حرکت و رفت وآمد شهروندان تاثیرپذیر/تاثیرگذار است، بر مبنای انواع داده های همه گیری، جمعیتی و حرکتی شکل می گیرد. هدف پژوهش حاضر معرفی و آسیب شناسی نقشه های خطرپذیری در زمان شیوع بیماری کرونا و تبیین چارچوبی جهت تهیه و به کارگیری آن ها بر اساس موضوعات مرتبط با رفتارهای ساکنین است. این پژوهش به روش استدلال منطقی و با بررسی تحلیلی نمونه های موجود، مولفه های موثر بر تهیه این نقشه ها و به روزرسانی آن ها انجام شده است. به این منظور پس از گونه شناسی نقشه ها، از منظر خروجی ها، معیارهای ارزیابی نتایج، اعتبارسنجی شدند. بر اساس نتایج پژوهش، پویایی داده های حرکت انسانی برای برآورد تعامل های فضایی در  این نقشه ها کلیدی هستند؛ چراکه بواسطه فاصله اجتماعی، ماندن در خانه و تعطیلی مشاغل، تغییرات اساسی درحرکت های فردی و گروهی اتفاق می افتد. بنابراین با استفاده از منابع اطلاعاتی مختلف و تصور جدیدی از داده های شهری قابل اتکا، بستر مشارکت گروه های مختلف استفاده کننده از نقشه های مکان نگاشت با رویکرد مردم سپاری فعال و غیر فعال و افزایش کارایی فراهم می شود. تهیه چنین نقشه هایی حاصل همکاری میان رشته ای رشته های همه گیری شناسی، سلامت، روانشناسی محیط و متخصصان برنامه ریزی و طراحی عرصه های عمومی، به ویژه طراحی شهری است تا مطالعات تلفیقی و مبتنی بر پویاشناسی رفتارهای مبتنی بر مکان، اعتبار نقشه ها را تا حد بالایی تضمین نماید.

    کلید واژگان: نقشه های خطرپذیری, رفتارشناسی, مدل سازی, پویاشناسی, کووید 19
    Hadi Pendar*

    In addition to diagnostic measures in the early stages of the widespread disease of COVID-19, prevention of the presence of individuals in high-risk environments, along with the proper distribution of population and services, is also effective in controlling the spread of the disease. The epidemic model, is based on population and movement. The aim is to introduce hazardous maps at the outbreak of corona disease and to explain the framework for their preparation and application based on issues related to resident behaviors. This research has been done by the method of logical reasoning and by analytical study of the existing samples, the components that are effective in preparing these maps and updating them. To this end, after the typology of the maps, the results evaluation criteria were validated from the perspective of the outputs. According to the research results, the dynamics of human movement data are key to estimating spatial interactions in these maps; Because of the social distance, staying home, and closing down jobs, fundamental changes occur in individual and group movements. Using different sources of information can be provided, the platform for participation of different groups of users using mapping maps is provided with an active and inactive demographic approach and increased efficiency. The development of such maps is a collaboration between the fields of epidemiology, health, environmental psychology, and public planning and design, especially urban design, to ensure that integrated studies based on the dynamics of location-based behaviors greatly enhance the validity of the maps.

    Keywords: Risk Maps, Behavior, Modeling, Dynamics, COVID-19
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال