جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه « حداقل غلظت مهاری » در نشریات گروه « پزشکی »
-
پیشینه و اهداف
مقاومت به کلاریترومایسین که به عنوان یک داروی کلیدی در درمان هلیکوباکتر پیلوری می باشد به یک نگرانی بهداشتی جهانی تبدیل شده است. جهش های نقطه ای در 23srRNA به عنوان یکی از مهمترین دلایل مقاومت به کلاریترومایسین می باشد. هدف این تحقیق بررسی فراوانی مقاومت به کلاریترومایسین و ارتباط این مقاومت با جهش های نقطه ای در ژن 23srRNA می باشد.
مواد و روش هااین مطالعه در بهمن 1400 و در کلنیک ولیعصر تهران بر روی 100بیمار که به خاطر ناراحتی معده مورد آندوسکوپی قرار گرفتند انجام شد. از هر بیمار دو نمونه بیوپسی گرفته شد که یکی از آنها برای مطالعات پاتولوژیک و دیگری برای مطالعات میکروبیولوژیک استفاده شد. آزمایش های حساسیت آنتی بیوتیکی با روش رقت سازی آگار و PCR انجام شد.
نتایجدر بین بیماران، 53 درصد (53/100) با ابتلا به هلیکوباکتر پیلوری تشخیص داده شدند. نتایج پاتولوژیک نشان داد که 54/7 درصد (29/53) بیماران مبتلا به گاستریت مزمن، 37/7 درصد (20/53) گاستریت شدید فعال و 7/5درصد (4/53) از متاپلازی رنج می بردند. در میان 53 بیماری که هلیکوباکتر پیلوری آنها مثبت بود13/2درصد آنها (7/53) مقاوم به کلاریترومایسین تشخیص داده شدند. مقادیر 0/125 میلی گرم در لیتر و2 میلی گرم در لیتر به ترتیب به عنوان مقادیر MIC50 و MIC90 تعیین شدند. بر اساس نتایج PCR، تمامی سویه های مقاوم به کلاریترومایسین دارای جهش نقطه ای A2142G در ژن 23srRNA بودند.
نتیجه گیرییافته ها نشان داد که وجود جهش های نقطه ای در ژن 23srRNA ممکن است با مقاومت به کلاریترومایسین در سویه های هلیکوباکتر پیلوری ارتباط داشته باشد.
کلید واژگان: هلیکوباکتر پیلوری, مقاومت به کلاریترومایسین, تغییرات هیستوپاتولوژیک, حداقل غلظت مهاری, جهش نقطه ایBackground & ObjectivesNowadays occurrence of resistant to clarithromycin which is a key component of eradication therapy for Helicobacter pylori strains is a worldwide health concern. Point mutations in 23srRNA gene is one of the main causes of clarithromycin resistance. This study aimed to examine rate of clarithromycin resistance and its link with 23srRNA gene point mutation.
MethodsThis study was conducted on 100 patients suffering from gastric complications had referred to tehran valiasr clinic during january of 2022. Two separate biopsy samples were collected from each patient and used for pathological and microbiological examinations. Antimicrobial susceptibility tests were performed by agar dilution and PCR.
Results53% (53/100) of the study patients were diagnosed as H. pylori+. Pathological findings indicated that 54.7% (29/53) of the H.pylori+ patients suffered from Chronic Gastritis, 37.7% (20/53) from Sever Active Gastritis and 7.5% (4/53) with Intestinal Metaplasia. Clarithromycin resistant were found among 13.2% (7/53) of patients. The MIC values of 0.125 mg/L and 2 mg/L were determined as the MIC50 and MIC90 values, respectively. Based on PCR results, all clarithromycin resistant strains had point mutations A2142G in 23SrRNA gene.
ConclusionsThe findings revealed the existence of point mutations in 23srRNA gene which may be related with resistance to clarithromycin in H. pylori strainsKeywords: Helicobacter pylori, Clarithromycin Resistance, Histopathological Changes, Minimum Inhibitory Concentration
Keywords: Helicobacter Pylori, Clarithromycin Resistance, Histopathological Changes, Minimum Inhibitory Concentration, Point Mutation -
فصلنامه نوید نو، پیاپی 77 (بهار 1400)، صص 41 -49مقدمه
وقوع مقاومت دارویی در برابر داروهای ضد میکروبی باعث شده است تا از گیاهان دارویی در معالجه عفونت استفاده شود. در این راستا، پژوهش حاضر به مقایسه اثرات ضد میکروبی سه عصاره (اتانول/متانولی، آبی و استونی) دو گیاه بادرنجبویه و گل حنا بر چهار گونه باکتری پرداخته است.
مواد و روش هاابتدا باکتری های مورد نظر شامل:Escherichiacoli، Staphylococcusaureus، Bacillussubtilis و Enterococcus در محیط کشت نوترینت براث فعال گردیدند و از باکتری های فعال شده، سوسپانسیونی معادل با نیم مک فارلند تهیه شد. فعالیت های ضد میکروبی سه عصاره اتانول/متانولی، ابی و استونی دو گیاه بادرنجبویه و گل حنا با روش استخراج خیساندن با استفاده از روش انتشار دیسکی و تعیین مقادیر MIC (Minimum Inhibitory Concenteration) (حداقل غلظت مهاری) و MBC (Minimum Bactericidal Concentration) (حداقل غلظت ضد باکتری) روی چهار گونه باکتری ارزیابی گردید.
یافته هانتایج نشان دادند که عصاره استونی حنا دارای بیشترین اثرات ضد میکروبی بر هر چهار گونه باکتری می باشد. عصاره استون و اتانل/متانل برگ حنا دارای اثرات ضد میکروبی بیشتری در مقایسه با عصاره های آب و اتانل/متانل برگ بادرنجبویه بر گونه Ecoli است. در مورد باکتری S. aureusنیزعصاره های آب و اتانول/متانول هر دو گیاه تقریبا دارای اثرات MIC (حداقل غلظت مهاری) و MBC (حداقل غلظت ضد باکتری) یکسانی بودند. در نهایت هر سه عصاره بادرنجبویه، اثرات ضد میکروبی بارزی را در مقایسه با هر سه عصاره برگ حنا بر دو باکتری Enterococcus و Bacillussubtilis نشان دادند.
نتیجه گیریدر میان عصاره های مورد آزمایش، عصاره استونی برگ حنا بیشترین اثر ضد میکروبی را داشت. با توجه به نتایج و افزایش مقاومت باکتری ها در برابر آنتی بیوتیک ها پیشنهاد می شود با مطالعات بیشتر مانند خالص سازی ترکیبات پلی فنول از ترکیبات ضد باکتری این دو گیاه در درمان بیماری های عفونی استفاده کرد.
کلید واژگان: انتشار دیسکی, بادرنجبویه, حداقل غلظت مهاری, حداقل غلظت ضد باکتری, گل حناNavid no, Volume:24 Issue: 77, 2021, PP 41 -49IntroductionEmergence of resistance to antimicrobial medications has led to the use of medicinal herbs for the treatment of infections. In this regard, this study aimed to investigate the antimicrobial effects of three extracts (i.e., ethanol/methanol, water, and acetone) of Melissa officinalis and Impatiens walleriana on four species of bacteria.
Materials and MethodsThe selected bacteria, including Staphylococcus aureus, Escherichia coli, Bacillus subtilis, and Enterococcus were first activated in the culture medium of broth neutrinos. Subsequently, a suspension equivalent to half McFarland was prepared from the activated bacteria. Antimicrobial activities of the extracts were evaluated by microdilution broth and disc diffusion methods to determine the minimum inhibitory and bactericidal concentration values.
ResultsBased on the results, the Impatiens walleriana acetone extract had the most antimicrobial effects on all four species of bacteria. Moreover, acetone and ethanol/methanol extracts of Impatiens walleriana had more antimicrobial effects on E. coli than ethanol/methanol and water extracts of Melissa officinalis. In case of S. aureus, the water and ethanol/methanol extracts of both plants had almost the same minimum bactericidal and inhibitory concentration values. Finally, it can be said that all three Melissa officinalis extracts had better antimicrobial effects on Enterococcus and B. subtilis than the three Impatiens walleriana extracts.
ConclusionAmong all extracts, acetone extract of Impatiens walleriana showed the highest antibacterial property. Given the results and the increasing resistance of bacteria to antibiotics, it is suggested to use antibacterial compounds of plants for the treatment of infectious diseases; nevertheless, further studies should be carried out in this regard.
Keywords: Disc diffusion, Impatiens walleriana, Melissa officinalis, Minimum inhibitory concentration, Minimum bactericidal concentration -
زمینه و اهداف
عفونت های سودوموناس آیروژینوزا مقاوم به آنتی بیوتیک معمولا سخت درمان می شوند و آنتی بیوتیک های محدودی برای درمان وجود دارد. مقاومت این ارگانیسم نسبت به عوامل ضد میکروبی در حال افزایش است و فاکتورهای بیماریزای آن نیز مشخص شده است. لذا در این مطالعه کوتاه، اثر سینرژیسم نانوذره نقره و اریترومایسین علیه سودوموناس آیروژینوزا دارای اگزوتوکسین A جدا شده از ترشح زخم های سوختگی بررسی شد.
مواد و روش کاردر این مقاله کوتاه، 40 نمونه از محل ترشح زخم های سوختگی با سواپ گرفته شد و با انجام تست های تشخیصی و افتراقی استاندارد 26 نمونه سودوموناس آیروژینوزا جدا گردید. وجود ژن اگزوتوکسین A با روش PCR و الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی با روش کربی بایر ارزیابی شد. سپس اثر مخلوط نانو ذره نقره و اریترومایسین در 10 رقت برای بررسی حداقل غلظت مهارکنندگی به صورت میکرودیلوشن و مقایسه با نتایج الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی استفاده شد.
یافته ها و نتیجه گیریاز 26 نمونه سودوموناس آیروژینوزا 25 نمونه واجد ژن اگزوتوکسین A بودند. برای حداقل غلظت مهاری، این باکتری نسبت به نانو ذرات نقره حساس و نسبت به اریترومایسین مقاوم بود. در آخر اینکه هیچ گونه همکاری بین این دو ماده برای مهار این باکتری وجود نداشت.
کلید واژگان: نانو ذرات نقره, سودوموناس آئئروژینوزا, اریترومایسین, حداقل غلظت مهاری, اگزوتوکسین ABackgroundPseudomonas aeruginosa infections are resistant to antimicrobial agents and produce toxic virulence factors such as exotoxin A. Studies have shown that some nanoparticle compounds and antibiotics have a synergistic effect. Therefore, the aim of this study was to investigate the synergistic effect of silver nanoparticles and erythromycin on antibiotic-resistant P. aeruginosa.
Materials & MethodsIn this descriptive cross-sectional study, 40 cultured samples of burn wound secretions were taken from Imam Musa Kazem (PBUH) Burns Hospital in Isfahan, Iran. Diagnostic and differential tests were performed. Antibiogram was performed to obtain the bacterial resistance pattern and the exotoxin A gene was detected by PCR. The bacterial minimum inhibitory concentration (MIC) was then applied to the silver nanoparticles (shape and mean size) and erythromycin separately and a common mixture of both in 10 dilutions to investigate the synergistic effect.
Results & ConclusionA number of 26 bacteria were strains of P. aeruginosa. Of samples, 25 (96.15%) had exotoxin A gene. All samples were sensitive to all erythromycin concentrations. The mean MIC of nanoparticles against bacteria was reported to be 2 μg/mL. A solution of 40 μg/mL erythromycin and 2 μg/mL nanoparticles was also considered as MIC solution. Pseudomonas aeruginosa is sensitive to erythromycin to very low concentrations of silver particles. But no synergistic effect between silver nanoparticles and erythromycin was reported for this bacterium. Based on PCR results and antibiotic resistance pattern, a significant number of the samples contained the exotoxin A gene and the use of erythromycin alone was not appropriate for treatment.
Keywords: Silver nanoparticles, Pseudomonas aeruginosa, Erythromycin, Minimum Concentration, Exotoxin A -
Govaresh, Volume:25 Issue: 2, 2020, PP 93 -102Background
Campylobacter species are among foodborne pathogens that are known as the main cause of inflammatory diarrhea in humans. In this cross-sectional study, we investigated the prevalence of Campylobacter spp. and their drug resistance status in fecal samples of patients with community-acquired gastroenteritis in Tehran.
Materials and MethodsIn this survey, infection with Campylobacter spp. was evaluated in 400 stool samples of patients with diarrhea. Accordingly, microscopic examination to show the presence of exudative diarrhea, rejection of fungi and parasitic infections, enrichment and culture in a specific medium under microaerophilic conditions, determination of biochemical identity, and molecular confirmation at genus and species levels for C. jejuni, C. coli, C. lari, and C. upsaliensis were performed. Antibiotic resistance patterns were determined by E-test and disk diffusion methods, and the presence of the dominant gyrA gene mutations in the quinolone-resistance domain of C. jejuni isolates was determined by using Mismatch Amplification Mutation Assay-polymerase chain reaction (MAMA-PCR)[1].
ResultsA total of 28 strains of Campylobacter were isolated from the samples obtained from the patients with diarrhea. The most common species were C. jejuni (6%), C. coli (0.5%), C. lari (0.25%), and other unknown species (0.25%). The highest antibiotic resistance rate was observed against tetracycline and ampicillin (53.5% and 50%, respectively), and the lowest rate was detected for nalidixic acid and ciprofloxacin (28.5% and 28.5%). Multiple drug resistance (MDR) phenotype was detected among 51.8% of the strains.
DiscussionResults of this study indicated C. jejuni as the main Campylobacter species responsible for community-acquired diarrhea among the studied patients. The high rate of resistance to antibiotics and MDR phenotype in these strains compared with other countries is considered a risk, especially in the treatment of invasive infections.
-
زمینه و هدفسیپروفلوکسازین در برابر طیف گسترده ای از باکتری ها به ویژه در برابر انتروباکتریاسه موثر است. با این حال مطالعات نشان داده که مقاومت باکتری اشریشیاکلی به سیپروفلوکسازین افزایش یافته است. آویشن یکی از گیاهان دارویی است که اسانس آن دارای اثر ضدمیکروبی است. این مطالعه به منظور تعیین اثر اسانس آویشن های بومی به تنهایی و ترکیب با سیپروفلوکسازین بر روی سویه موتان اشریشیاکلی با مقاومت متوسط انجام شد.روش بررسیدر این مطالعه توصیفی آزمایشگاهی 10 نمونه گیاه آویشن از استان لرستان در سال 1395 جمع آوری شد. آویشن های جمع آوری شده متعلق به گونه Thymus eriocali بود. اسانس گیاه به روش تقطیر توسط دستگاه کلونجر استخراج گردید. خواص ضدمیکروبی آویشن بومی با تعیین حداقل غلظت مهاری (minimum inhibitory concentration: MIC) با روش رقت های متوالی به تنهایی و به صورت ترکیب با سیپروفلوکسازین (رقت ماکرو و میکرو) بر روی سویه های اشریشیاکلی بررسی شد. میزان حداقل غلظت کشندگی (Minimum Bactericidal Concentration: MBC) از طریق کشت دادن تعیین شد. میانکنش اسانس و سیپروفلوکسازین با محاسبه شاخص غلظت مهاری (Fractional inhibitory concentration index: FICI) تعیین گردید.یافته هاMIC اسانس برای سویه تیپ وحشی MG1655 و سویه موتان RE6 به ترتیب 8 و 10 میکرولیتر بر میلی لیتر بود. مقدار MBC مشابه با MIC تعیین شد. مقدار 0.4mg/ml از اسانس در سویه موتان باعث کاهش 45 برابری MIC سیپروفلوکسازین و ایجاد اثر سینرژیستی شد (FICI=0.06).نتیجه گیریاسانس آویشن بومی در غلظتی کمتر از MIC خود، در ترکیب با سیپروفلوکسازین از طریق میانکنش سینرژیسمی موجب کاهش MIC آنتی بیوتیک و کاهش مقاومت آنتی بیوتیکی می گردد.کلید واژگان: مقاومت دارویی, باکتری اشریشیاکلی, گیاه آویشن, حداقل غلظت مهاری, حداقل غلظت کشندگیBackground and ObjectiveCiprofloxacin is effective against a wide range of bacteria, particularly Enterobacteriaceae. However, studies have shown that the resistance of Escherichia coli to ciprofloxacin is enhanced. Thyme is one of the medicinal plants whose essential oil has anti-microbial effects. This study was aimed to investigate the antimicrobial properties of local Thyme essential oil alone and in combination with ciprofloxacin on Escherichia coli mutant strain with intermediate resistance.MethodsIn this descriptive laboratory study, Thyme plants (10 samples) were collected from Lorestan Province, west of Iran during 2016. Theses samples belonged to T. eriocali species. Plant essential oil was extracted by distillation method with Clevenger equipment. The antimicrobial properties of local thyme were determined by measuring minimum inhibitory concentration (MIC) of it alone and in combination with ciprofloxacin using sequential dilution method (macrodilution and microdilution methods) in Escherichia coli strains. Minimum bactericidal concentration (MBC) was measured by cultivation method. The interaction between essential oil and ciprofloxacin was determined by calculation of fractional inhibitory concentration index (FICI).ResultsMIC of essential oil for wild type strain MG1655 and mutant strain RE6 was 8 and 10 µl/ml, respectively. MBC was equal to MIC. 0.4 µl/ml of essential oil decreased 45 fold the MIC of ciprofloxacin in mutant strain and produced synergistic interaction (FICI=0.06).ConclusionThyme essential oil in concentration less than its MIC in combination with ciprofloxacin via synergistic interaction reduces antibiotic MIC and antibiotic resistance.Keywords: Drug resistance, Escherichia coli, Thyme plant, MIC, MBC
-
مقدمهدر سال های اخیر استفاده از گیاهان دارویی در درمان عفونت ها به دلیل بروز مقاومت های دارویی علیه داروهای ضد میکروبی شیمیایی، مورد توجه قرار گرفته است. هدف این تحقیق، بررسی اثرات ضد باکتریایی و ضد قارچی عصاره متانولی، اتانولی و آبی برگ گیاه ریحان گرمسیری می باشد.روش کارپس از تهیه عصاره ها به روش ماسراسیون، فعالیت ضد میکروبی و حداقل غلظت مهاری علیه باکتری های استافیلوکوکوس اورئوس، باسیلوس سوبتیلیس، اشریشیاکلی، سودوموناس آئروژینوزا و قارچ های آسپرژیلوس نایجر و کاندیدا آلبیکنس به روش انتشار دیسک و رقت لوله ای ارزیابی شد. به منظور کنترل و استاندارد بودن روش، از دیسک های آنتی بیوتیکی و سویه های استاندارد باکتریایی استفاده شد.یافته هانتایج نشان داد که عصاره متانولی برگ گیاه ریحان گرمسیری دارای بیشترین میزان فعالیت ضد میکروبی علیه باکتری استافیلوکوکوس ارئوس با قطر هاله عدم رشد 02/1±20 میلی متر و قارچ آسپرژیلوس نایجر با قطر هاله عدم رشد 20/1±18 میلی متر بوده است. ضمن اینکه حداقل غلظت بازدارندگی عصاره متانولی بر علیه باکتری استافیلوکوکوس ارئوس و قارچ آسپرژیلوس نایجر به ترتیب 50/12 و 25 میلی گرم بر میلی لیتر ثبت شد. عصاره آبی برگ گیاه ریحان گرمسیری در مقایسه با عصاره های اتانولی و متانولی اثر مطلوبی نداشت. بحث و نتیجه گیری: عصاره متانولی برگ گیاه ریحان گرمسیری در شرایط آزمایشگاهی بر رشد باکتری های بیماری زا اثرات مهارکنندگی قابل ملاحظه ای دارد. به منظور کاربرد بالینی این عصاره ها، انجام تحقیقات بالینی ضروری است.کلید واژگان: گیاه ریحان, فعالیت ضد میکروبی, حداقل غلظت مهاری, هاله ممانعت از رشدIntroductionIncidence of drug resistance against chemical antimicrobial drugs has led the use of medicinal plants for treatment of infections in recent years. The aim of this study was to examine possible antibacterial and antifungal effects of Methanolic, Ethanolic and Aqueous extracts of Ocimum basilicum plant in vitro.Materials & MethodsAfter preparing the extracts with maceration method, antimicrobial activities and Minimum inhibitory concentration were examined by Disk-Diffusion, serial dilution method against bacteria Staphylococcus aureus, Bacillus subtilis, Escherichia coli, Pseudomonas aeruginosa and fungi Aspergillus niger and Candida albicans. To standardize of study, we used anti biogram disks and ATCC bacteria.ResultsThe results showed that, the methanolic extract of Ocimum basilicum had maximum antimicrobial activity against Staphylococcus aureus and Aspergillus niger with the diameter of inhibition zone (20±1.02 and 18±1.20mm) respectively. In addition, the minimum inhibitory concentration of Methanolic extract against Staphylococcus aureus and Aspergillus niger was documented in 12.50 and 25 mg/mL, respectively. The aqueous extract of the Ocimum basilicum did not have a good effect compared to methanolic and ethanolic extracts. Discussion & conclusions: The Ocimum basilicum methanolic extract has significant inhibitory role in the growth of pathogenic bacteria in vitro. Meanwhile, more researches are recommended due to reaching more inclusive results.Keywords: Ocimum basilicum, Antimicrobial activity, Minimum inhibitory concentration, inhibition zone
-
سابقه و هدفبتالاکتاماز نوع AmpC در گروه C Amber Class قرار می گیرد و شامل: CIT،EBC ، MOX،FOX ،DHA و ACC می باشد. حضور فعال این ژن های پلاسمیدی در ایزوله های بالینی سودوموناس آئروژینوزا منجر به مقاومت به طیف بسیار وسیعی از آنتی بیوتیک های مختلف شده است. در این راستا هدف از مطالعه حاضر، تعیین حداقل غلظت مهاری نسبت به گروه های مختلف آنتی بیوتیکی در ایزوله های بالینی سودوموناس آئروژینوزا حامل AmpC و بررسی الگوی ارتباط آن ها می باشد.مواد و روش هادر این مطالعه توصیفی، حداقل غلظت مهاری 95 ایزوله سودوموناس آئروژینوزا با استفاده از نوارهای E-test آنتی بیوتیک های سفوکسیتین، سفپودوکسیم، سفوتاکسیم، سفتازیدیم، سیپروفلوکساسین، کولیسیتین، آزترئونام و سفتریاکسون (ساخت شرکت Liofilchem، ایتالیا) مشخص گردید. همچنین، به منظور تکثیر و شناسایی ژن های پلاسمیدی، روش Multiplex PCR مورد استفاده قرار گرفت و از آزمون آماری Chi-Square برای تعیین ارتباط بین متغیرها بهره گرفته شد.یافته هااز 95 ایزوله سودوموناس آئروژینوزای مورد بررسی، 95 ایزوله (100 درصد) به سفوکسیتین، 79 ایزوله (5/83 درصد) به سفپودوکسیم، 2 ایزوله (1/2 درصد) به سفتازیدیم، 87 ایزوله (57/81 درصد) به سفتریاکسون و 22 ایزوله (15/23 درصد) به آزترئانوم مقاومت داشتند؛ اما هیچ یک از ایزوله ها به کولیستین مقاوم نبودند. علاوه براین، 21 ایزوله (1/22 درصد) دارای ژن FOX، 13 ایزوله (57/11 درصد) دارای ژن AAC، 7 ایزوله (36/7 درصد) دارای ژن MOX، 4 ایزوله (21/4 درصد) دارای ژن CIT، 2 ایزوله (1/2 درصد) دارای ژن DHA و 1 ایزوله (05/1 درصد) دارای ژن EBC بودند. شایان ذکر است که ارتباط معناداری بین حضور ژن های پلاسمیدی و مقاومت آنتی بیوتیکی به دست آمد (سطوح معناداربودن 05/0P≤).نتیجه گیریحضور ژن های کد کننده آنزیم AmpC می تواند زمینه مناسبی را برای بروز مقاومت به طیف گسترده ای از آنتی بیوتیک ها فراهم کند.کلید واژگان: آنزیم بتالاکتاماز, حداقل غلظت مهاری, سودوموناس آئروژینوزا, مقاومت بتالاکتامیBackground And ObjectiveAmpC-type beta-lactamases have been implicated in group C of Amber, which includes EBC, CIT, MOX, FOX, DHA, and ACC. The active presence of these plasmid genes in clinical isolates of P.aeruginosa has resulted in resistance to a wide range of antibiotics. Therefore, we aimed to determine the minimum inhibitory concentrations (MIC) of different antibiotic groups in clinical isolates of P. aeruginosa carrying AmpC enzyme and study their relationship pattern.Materials And MethodsIn this descriptive study, the MIC of 95 P. aeruginosa isolates was determined using E-test for cefocytosine, cefpodoxime, cefotaxime, ceftazidime, ciprofloxacin, colicitin, aztreonam, and ceftriaxone antibiotics (Liofilchem, Italy). Multiplex polymerase chain reaction was used to amplify and identify plasmid genes. The Chi-squared test was used to determine the relationship between variables.ResultsOf the 95 P. aeruginosa isolates, 95 (100%) isolates were resistant to cefoxitin, 79 (83.5%) isolates to cefpodoxime, 2 (2.1%) isolates to ceftazidime, 87 (81.57%) isolates to ceftriaxone, and 22 (23.15%) isolates were resistant to aterranum, but none of the isolates was resistant to colistin. In addition, 21 (22.1%) isolates had FOX gene, 13 (11.57%) isolates had AAC gene, 7 (36.6%) isolates had MOX gene, 4 (21.4%) isolates had CIT gene, 2 (2.1%) isolates had DHA gene, and 1 (1.05%) isolate had EBC gene. It is worth mentioning that there was a significant relationship between the presence of plasmid genes and antibiotic resistance (level of significance: P≤0.05).ConclusionThe presence of the genes encoding the AmpC enzyme can provide the ground for resistance to a broad range of antibiotics.Keywords: Beta, lactamase Enzyme, Beta, lactamase Resistance, Minimum Inhibitory Concentration, Pseudomonas aeruginosa
-
زمینه و هدفپوسیدگی دندان از بیماری هایی است که شیوع بالا در جهان دارد. استفاده از مواد گیاهی برای پیشگیری و درمان این بیماری به دلایل مختلف از جمله افزایش مقاومت باکتری ها به آنتی بیوتیک ها، هزینه بالا و اثرات نامطلوب بعضی از مواد شیمیایی استفاده شده در دندانپزشکی مورد توجه قرار گرفته است. این مطالعه با هدف بررسی تعیین اثر ضد میکروبی عصاره الکلی فلفل دلمه ای قرمز، پوست و کلاهک بادمجان بر استرپتوکوک های پوسیدگی زا انجام گرفت.روش بررسیدر این مطالعه آزمایشگاهی، اثر ضد میکروبی عصاره اتانولی فلفل دلمه ای قرمز، پوست و کلاهک بادمجان بر روی مهم ترین استرپتوکوک های عامل پوسیدگی دندان شامل استرپتوکوکوس موتانس، استرپتوکوکوس سوبرینوس و استرپتوکوکوس سنگوئیس به روش میکروتیتر پلیت برای تعیین MIC (Minimum Inhibitory Concentration) (حداقل غلظت ممانعت از رشد) انجام گرفت. نتایج توسط آزمون واریانس یک طرفه در نرم افزار Prism 5 Graph Pad تجزیه و تحلیل شد (05/0P<).یافته هامیزان MIC در مورد فلفل دلمه ای و پوست بادمجان برای استرپتوکوکوس موتانس (052/0SD=) mg/ml 250 و برای استرپتوکوکوس سوبرینوس و استرپتوکوکوس سنگوئیس (027/0SD=) mg/ml 125 و در مورد کلاهک بادمجان برای استرپتوکوکوس موتانس و استرپتوکوکوس سوبرینوس (0SD=) mg/ml 500 و استرپتوکوکوس سنگوئیس (159/0SD=) mg/ml 125 به دست آمد.نتیجه گیریاین پژوهش نشان داد عصاره های گیاهی فلفل دلمه ای و پوست و کلاهک بادمجان اثرات ضد میکروبی مطلوبی بر روی هر سه سویه استرپتوکوک عامل پوسیدگی دندان دارند.کلید واژگان: پوسیدگی دندان, حداقل غلظت مهاری, فلفل دلمه ای, بادمجانBackground And AimsTooth decay has high prevalence in the world. The use of plant material for the prevention and treatment of this disease for various reasons is considered, due to the increasing resistance of bacteria to antibiotics, the high cost and adverse effects of some chemicals used in dentistry. This study was aimed to determine the antimicrobial effect of alcoholic extract of Pepper (Capsicum annuum) and eggplant skin and cap on the cariogenic streptococci.Materials And MethodsIn this study, the antimicrobial activity of ethanol extract of Capsicum annuum and eggplant skin and cap on the cariogenic streptococci, including Streptococcus mutans, Streptococcus sobrinus, and Streptococcus sanguis by microtitre plate method for MIC (Minimum Inhibitor Concentration) was performed. Data were analyzed by one-way analysis of variance using Prism 5 Graph Pad software.ResultsMIC for the Capsicum annuum and eggplant skin for Streptococcus mutans was 250 mg/ml (SD=0.052), and for the Streptococcus sobrinus and Streptococcus sanguis was 125 mg/ml (SD=0.027). The MIC for the cap eggplant for Streptococcus mutans and Streptococcus sobrinus was 500 mg/ml (SD=0) and for S. sanguis was getting 125 mg/ml (SD=0.159).ConclusionThis study showed that the herbal extracts of Capsicum annuum and eggplant skin and cap had beneficially antimicrobial effects on all three strains of cariogenic streptococci.Keywords: Dental caries, Minimum inhibitory concentration, Capsicum annuum, Solatnum melongena
-
بررسی فعالیت آنتی باکتریال برگ گیاه ازگیلسابقه و هدفازگیل یک میوه خوراکی است که طب مدرن این گیاه را در درمان برخی بیماری ها موثر دانسته است. مطالعه ای مبنی بر فعالیت ضد باکتریایی این گیاه بر روی برخی باکتری ها یافت نشده است. در این تحقیق فعالیت ضد باکتری عصاره هیدرو استنی برگ گیاه ازگیل در مقابل چند باکتری بررسی شده است.مواد و روش هادر این مطالعه تجربی، برگ های گیاه ازگیل از شهرستان ساری جمع آوری شد. برگ ها در دمای اتاق خشک شده و به قطعات ریز خرد شدند. عصاره گیری با محلول هیدرو استنی 70 درصد به روش خیساندن انجام شد. ارزیابی میزان فنول و تانن تام موجود در آن با روش فولین سیوکالتیو صورت پذیرفت. اثر آنتی باکتریال آن نیز مورد ارزیابی قرار گرفت. حداقل غلظت مهاری و حداقل غلظت باکتریسیدی با روش Broth Dilution Test بررسی شد.یافته هابازده عصاره گیری 20 درصد بود. محتوای تام فنلی عصاره به میزان 10 ± 90 میلی گرم معادل گالیک اسید (GAE) در گرم عصاره بر اساس منحنی استاندارد به دست آمد. میزان تانن تام نیز 4 ± 10 میلی گرم معادل تانیک اسید در گرم عصاره به دست آمد. این عصاره بیش ترین اثر مهاری و باکتریسیدی را بر روی سوش کلبسیلا پنومونیه با MIC 0233/0 ± 333/3 میلی گرم بر میلی لیتر و MBC 065/0 ± 833/5 نشان داد. کمترین اثر مهاری بر روی سوش ویبریو کلرا با MIC048/0 ± 667/6 میلی گرم بر میلی لیتر و کم ترین اثر باکتریسیدی بر روی سوش های اشرشیا کلی و شیگلا دیسانتریه با MBC 042/0 ± 167/9 میلی گرم بر میلی لیتر به دست آمد.
استنتاج: عصاره برگ گیاه ازگیل اثرات آنتی باکتریال خوبی از خود نشان داد. بر این اساس گزینه مناسبی برای بیماری اسهال خونی می باشد.کلید واژگان: اسهال, تانن, ترکیبات فنولی, حداقل غلظت مهاری, ازگیلAntibacterial Activity of Mespilus germanica Leaf ExtractBackground andPurposeThe medlar (Mespilus germanica L., Rosaceae) is an edible fruit and modern medicine has recognized its healing properties in treatment of some diseases. There is no scientific data in literature about its activity against some bacteria. In this study, antibacterial activity of hydro-acetonic extract of medlar¢s leaf was evaluated against some bacteria.Materials And MethodsIn this experimental study, the leaves were collected from Sari, Iran. Materials were dried at room temperature and coarsely ground before extraction. The extraction was performed at room temperature by maceration method using acetone (70%) as solvent. Total phenols and tannins were determined by Folin-ciocalteu method and antibacterial effects were studied. Minimal Inhibitory Concentration (MIC) and Minimal Bactricidal Concentration (MBC) were calculated by Broth Dilution Test.ResultsThe yield of extraction was 20%. Total phenolic and tannins contents were 90±10 GAE (based on standard curve) and 10±4 /g extract, respectively. The extract showed best inhibitory and bactericidal activities against Klebsiella pneumoniae (MIC= 3.333 ± 0.0233 and MBC= 5.833 ± 0.065). The lowest MIC was observed against Vibrio Cholera (6.667±0.048) and the lowest MBC was seen against E. coli and Shigella dysentiea (9.167±0.042).ConclusionM. germanica leaf extract showed good antibacterial activities. So, this plant is potentially effective in controlling dysentery.Keywords: diarrhea, tannin, phenolic compound, MIC, Mespilus germanica -
سابقه و هدفبیماری های قارچی دهان جمعیت بسیار زیادی را تحت تاثیر قرار می دهند و می توانند بر سلامت عمومی شخص هم تاثیر بگذارند.گزارش شده است که عصاره بابونه حاوی ترکیبات گیاهی دارویی است که این ترکیبات توانایی سرکوب بیماری های قارچی را داراست.هدف از این مطالعه بررسی تاثیر عصاره بابونه بر قارچ کاندیدا آلبیکنس است.مواد و روش هادر این مطالعه تجربی- آزمایشگاهی از گونه Candida albicanc ATCC 10231 استفاده گردید.عصاره ی اتانولی 70% بابونه به صورت آماده خریداری شد وسپس در غلظت های 512 تا 2 میلی گرم بر میلی لیترتهیه گردید.فعالیت ضد قارچی عصاره با تعیینminimum inhibitory concentration )MIC) وminimum fungicidal concentration)MFC) با استفاده از روش dilution Macro broth وAgar well diffusion مورد بررسی قرار گرفت.در این مطالعه از آماره های توصیفی برای تحلیل و نتیجه گیری استفاده شد.یافته هانتایج نشان داد عصاره اتانولی بابونه تنها در غلظت 512 میلی گرم بر میلی لیتر بر روی قارچ کاندیدا آلبیکنس اثر مهاری و کشندگی دارد.نتیجه گیریمقایسه یافته های حاصل از عصاره ی بابونه و گروه شاهد اتانولی نشان داد اثر مهاری وکشندگی عصاره ی هیدرو الکلی بابونه تنها مربوط به اتانول 70 درجه می باشد وعصاره اتانولی بابونه فاقد هر گونه اثر ضد قارچی بر روی قارچ کاندیدا آلبیکنس است.کلید واژگان: MIC, MFC, عصاره بابونه, کاندیدا آلبیکنس, حداقل غلظت مهاری, حداقل غلظت کشندگیBackground and AimFungal Oral diseases affect the majority of the population and can affect a persons overall health. It is reported that chamomile extract contain phytomedicine capabale of suppressing oral pathogens associated with fungal diseases. The aim of this study is the assessement of chamomile extract antifungal activity on Candida albicans.Materials And MethodsThe reference strain of C. A ATCC 10231 used for this study. The70% ethanol extract of chamomile was and then made in 2-512 mg/ml concentrations. The antifungal activity of the extract was examined by determining Minimum Inhibitory Concentration (MIC) and Minimam Fungicidal Concentration (MFC) using the macro broth dilution technique and agar well diffusion method.ResultsResults showed that the ethanol extract of Chamomile had inhibitory and fungicidal effect only in concentration of 512 mg/ml.ConclusionComparison of the results of ethanol control group and test group showed that inhibitory and fungicidal effect of hydroalcoholic extract of chamomile is due to 70% Ethanol but not the chamomile and Ethanol extracts of chamomile has no antifungal effect on Candida albicans.Keywords: Chamomile extract, Candida Albicans, Minimum Inhibitory Concentration, Minimum fungicidal Concentration
-
زمینه و هدفپروتئین لاکتوفرین(Lactoferrin(LF)) دارای اثرات ضدمیکروبی اثبات شده ای است. هدف از این مطالعه بررسی تاثیر لاکتوفرین روی حداقل غلظت مهاری ((Minimum inhibitory concentration (MIC) وانکومایسین در سویه های انتروکوک مقاوم به وانکومایسین دارای ژنهای مقاومت VanA و VanB بود.
در این مطالعه مقطعی، پس از جداسازی و تشخیص265 سویه انتروکوک از نمونه های بالینی، MIC وانکومایسین و تیکوپلانین سویه هابا روش تست اپسیلومتر (Epsilometer test(Etest)) بدست آمد. نمونه های انتروکوک مقاوم به وانکومایسین Vancomycin Resistance Entrococcus(VRE)))، با روش real time PCR ازلحاظ وجود ژنهای مقاوم به وانکومایسین VanA و VanB بررسی شد و سپس تاثیر لاکتوفرین را بر روی MIC آنتی بیوتیک وانکومایسین سویه های VRE مورد بررسی و با استفاده از نرم افزارآماری SPSS نسخه 20 (version 20، SPSS Inc.، Chicago، IL) و آزمون های آماری رگرسیون خطی و همبستگی پیرسون با سطح معنی داری P-value <0.05 آنالیز گردید.
نمونه VanA در غلظت μg/ml) 2048)پروتئین لاکتوفرین MIC وانکومایسین را 85 و 80 برابر به ترتیب در روش تغییر یافته Etest و میکروتیتر کاهش داده و در نمونه VanB در غلظت μg/ml) 512) پروتئین لاکتوفرین MIC وانکومایسین را 10و 10.3 برابر به ترتیب در روش تغییر یافته Etest و میکروتیتر کاهش داده است. شاخص لاکتوفرین ارتباط همبستگی مثبت معنی داری را با کاهش MIC وانکومایسین نشان داد (001/0 Pvalue< و r=0.183).نتیجه گیریغلظت های متفاوت پروتئین لاکتوفرین در شرایط آزمایشگاهی باعث کاهش مقاومت در سویه هایVRE دارای ژن VanA و VanB می شود، پیشنهاد پتانسیل استفاده از این پروتئین به عنوان یک عامل کمکی به وانکومایسین وجود دارد.
کلید واژگان: انتروکوک مقاوم به وانکومایسین, حداقل غلظت مهاری, پروتئین لاکتوفرین, ژنهای مقاومت وانکومایسینBackgroundThe protein lactoferrin (LF) reduces the MIC of Antibiotic vancomycin for vancomycin-resistant enterococci isolates The purpose of this research was to investigate the effect of LF on the MIC of vancomycin for vanA and VanB resistant isolates of enterococci.Materials And MethodsIn this experimental study, after isolating and identifying 265 strains of enterococci from clinical specimens, The MIC test by using E-test method was performed for the vancomycin resistance enterococci specimens with the vancomycin and teicoplanin antibiotics. Using, Real time PCR method to study the presence of vanA and vanB genes in vancomycin-resistant Enterococcus. Then the effect of lactoferrin on the MIC of VRE isolates was assessed and Using SPSS software version 20 (version 20, SPSS Inc., Chicago, IL) and linear regression and Pearson correlation test with significance level P-value <0.05 was analyzed.ResultsVanA isolate at (2048µg/ml) concentration of LF showed 85 and 80 fold reduced the MIC of vancomycin in modified Etest and Microtiter methods respectively and in vanB isolate at the concentration of (512µg/ml) of LF 10 and 10.3 fold reduced the MIC of vancomycin in modified Etest and broth Microtiter methods respectively. lactoferrin index showed a significant positive correlation with reduced vancomycin MIC (P<0.001 and r= 0.183).ConclusionDifferent concentrations of Lactoferrin protein induced reduction in VRE isolates contained van A and van B genes in vivo concentrations suggest a potential use for this protein as an adjunctive agent to vancomycin.Keywords: Vancomycin Resistance Enterococcus, minimum inhibitory concentration, lactoferrin protein, Vancomycin Resistance Genes -
زمینه و اهدافسودوموناس آئروژینوزا از شایع ترین علل ایجاد عفونت های بیمارستانی است که به عنوان یکی از مقاوم ترین باکتری ها در مقابل انواع پادزیست ها نیز شناخته می شود و به بسیاری از درمان های رایج مقاومت نشان می دهد. بر همین اساس، هدف از مطالعه حاضر بررسی فعالیت ضدباکتری عصاره های آبی 4 نوع گیاه بومی ایران بر رشد سودوموناس آئروژینوزا و مقایسه فعالیت آن ها با پادزیست ها است.مواد و روش کارعصاره آبی گیاهان بوسیله دستگاه سوکسله تهیه شد و پس از تهیه رقت فعالیت ضدباکتری آن ها با روش های انتشار چاهک و رقت سازی براث در 3 غلظت مختلف مورد بررسی قرار گرفت.
یافته ها و بحث: در این تحقیق بیشترین اثر ضدباکتری مربوط به عصاره آبی برگ سنجد در روش انتشار چاهک بوده است (17/6 میلی متر). میزان حداقل غلظت مهاری (MIC) عصاره های آویشن شیرازی، برگ درخت گردو و مرزنجوش 25% بود و برای برگ درخت سنجد 12/5% ثبت شده است. در این پژوهش مشخص شد همه عصاره های گیاهی دارای خاصیت ضدباکتری بر روی سویه مورد بررسی هستند و این فعالیت میتواند به سبب کشت، منشا، فصل رشد و مواد موثره گیاهان، متفاوت باشد.
کلید واژگان: فعالیت ضدباکتری, عصاره گیاهی, سودوموناس آئروژینوزا, حداقل غلظت مهاریBackground And AimPseudomonas aeruginosa is the most common cause of nosocomial infections، that known as one of the most resistant bacteria against antibiotics and show resistance to a lot of common treatment. On the same basis، the aim of the present study is evaluation of the antibacterial activity of aqueous extracts of four kinds of Iranian native plants on the growth of P. aeroginosa and compare them with antibiotics.Materials And MethodsAqueous extracts of herbs were prepared by the soxhlet extractor and after preparing dilution، antimicrobial effect of them was determined by well diffusion and Broth dilution method on 3 different concentration Results &ConclusionIn this study، the highest anti-bacterial effect have been relative to Hippophae rhamnoides (17. 6 mm). The minimum inhibitory concentration of Zataria multiflora Boiss، Juglans regia L and Origanum vulgare was 25% and was recorded 12. 5% for Hippophae rhamnoides. At this research، difined all of the herbal extracts have antibacterial effect on the studied strain and this activity due to the culture، origin، growing season and effective material in plants could be different.Keywords: Antibacterial activity, Herbal extract, Pseudomonas aeruginosa, Minimum inhibition concentration -
زمینه و هدفبیماری های عفونی، یکی از عوامل مهم مرگ ومیر درجهان می باشد. به علت مقاومت تعدادی ازباکتری های بیماری زای انسانی به آنتی بیوتیک ها، استفاده از داروهای گیاهی برای کنترل این عوامل روبه افزایش است. هدف از این مطالعه، بررسی اثر ضد میکروبی عصاره های آبی بومادران و مریم گلی علیه 10 سویه ی باکتری بیماری زای انسانی است.مواد و روش هاعصاره ی آبی، مربوط به گونه های بومادران و مریم گلی از روش ماسراسیون (خیساندن) تهیه و با استفاده از دستگاه روتاری تغلیظ و خشک شد.10 سویه ی استاندارد باکتری بیماری زای انسانی از جنس های مختلف در محیط مایع مغذی کشت داده شد. حداقل غلظت بازدارندگی (MIC) و حداقل غلظت کشندگی (MBC) دو عصاره، به روش میکرودایلوشن در پنج غلظت مختلف (0/62-1/25-2/5-5-10mg/ml) بر روی باکتری ها تعیین شد.یافته هانتایج حاصل نشان داد که عصاره ی آبی بومادران و مریم گلی در غلظت های مختلف بر روی همه باکتری های آزمایش شده، اثر مهارکنندگی دارند. سویه های استافیلوکوکوس اورئوس و ساپروفیتیکوس به ترتیب بیشترین و کمترین میزان حساسیت را به عصاره ی آبی بومادران نشان دادند. سویه ی باسیلوس سرئوس، درجه ی بالایی از حساسیت و سویه های سودوموناس آئروژینوزا و سراشیا مارسنس، کمترین میزان حساسیت را به عصاره-ی آبی مریم گلی نشان دادند.نتیجه گیریبراساس نتایج به دست آمده از این تحقیق و سایر گزارش های موجود دراین زمینه، می توان عصاره ی آبی بومادران و مریم گلی را به-عنوان عوامل کنترل کننده ی بیولوژیک معرفی کرد. بااین حال، برای استفاده از هر عصاره ی گیاهی در جهت کاربرد بالینی، آنالیز شیمیایی عصاره و تحقیقات بالینی لازم و ضروری می باشد.
کلید واژگان: بومادران, مریم گلی, عصاره ی آبی, حداقل غلظت مهاری, باکتری های پاتوژن انسانیBackground And AimInfectious diseases are one of the most important agents of mortality in the world. Due to resistant of some human infectious bacteria to antibiotics, use of plant pharmaceutical herbs to control of these agents is increasing. The aim of this research was to investigate the antibacterial effect of aqueous extract of Yarrow and Salvia against ten bacterial strains of human pathogenic bacteria.Materials And MethodsAqueous extract from Achillea millefolium and Teucrium polium species were prepared using maceration method and then were concentrated and dried using rotary apparatus.. Ten standard bacterial strains were cultured on Nutrient Broth. Minimum Inhibitory Concentration (MIC) and Minimum Bactericidal Concentration (MBC) of plant extract of both extract on bacteria were determined using micro dilution method at four different concentrations (0/62-1/25-2/5-5-10mg/ml).ResultsThe results showed that aqueous extract from Achillea millefolium and Teucrium polium species have an inhibition effect on all tested bacteria. Staphylococcus aureus and S. saprophyticus showed the highest and lowest sensitivity to water extract of yarrow respectively. Pseudomonas aeroginosa sereus strain showed high degree of sensitivity whereas S. aureuss and Bacillus aeroginosa strains were less sensitive to extract of salvia.ConclusionAccording to obtained results in this work and other researches in this domain, the Aqueous extracts of Yarraw and Salvia could be introduced as a biocontrol agent against pathogenic micro-organisms. Nevertheless to use each extract of plant for clinical application, chemical analysis of extracts and clinical researches are necessary.Keywords: Achillea millefolium, Salvia officinalis, Aqueous extract, MIC, Bacterial Human pathogens -
بررسی اثر ضد باکتری عسل طبیعی بر روی سودوموناس آئروژینوزا و مقایسه با پادزیست ها در شرایط آزمایشگاهیزمینه و اهدافمطالعات مختلفی انجام گرفته که نشان دهنده اثرات درمانی عسل بر روی بیماری های عفونی از جمله عفونت های سودوموناسی می باشد. هدف از مطالعه حاضر بررسی فعالیت ضد باکتری عسل های تک گل و چند گل حاصل از گیاهان مناطق مختلف ایران بر رشد سودوموناس آئروژینوزا و مقایسه فعالیت آن ها با عسل مصنوعی و پادزیست ها است.مواد و روش کارفعالیت ضد میکروبی عسل با روش های انتشار دیسک و رقت سازی براث در 5 غلظت مختلف مورد بررسی قرار گرفت.
یافته ها و بحث: بیشترین منطقه مهاری (52/1 ± 16) در روش انتشار دیسک برای عسل خرمالو ثبت شده است. در این بررسی حداقل غلظت مهاری (MIC) عسل گون گزانگبین و سایر عسل های طبیعی به ترتیب برابر 25% و %5/12 بدست آمد. در حالیکه عسل مصنوعی در غلظت 50% دارای اثر مهارکنندگی بود. این بررسی نشان داد که عسل های مورد مطالعه دارای اثر ضد باکتری قابل توجهی بر سودوموناس آئروژینوزا می باشد و ارتباط مستقیمی بین غلظت آن ها و میزان منطقه مهاری وجود دارد.
کلید واژگان: فعالیت ضد باکتری, عسل, سودوموناس آئروژینوزا, حداقل غلظت مهاریBackground And AimSeveral studies have been done that showed honey has been therapeutic effects on infection disease like Pseudomonas infections. Our aim of this study is evaluation of the antibacterial activity of mono floral and multi floral honeys from different origin of Iran on growth of Pseudomonas aeruginosa and compare their activities with artificial honey and antibiotics.Materials And MethodsAntimicrobial effect of honey was determined by disc diffusion and broth dilution method on 5 different concentration of honey.ResultsThe highest inhibition zone (16 ± 1/52 mm) was recorded from persimmon honey in disc diffusion method. In this study، the minimum inhibitory concentration (MIC) for manna honey and other natural honeys obtained 25% and 12. 5% respectively. While P. aeruginosa was inhibited at concentration of 50% (ml/ml) of artificial honey.ConclusionsThis study showed that honey has a significant antibacterial effect on P. aeruginosa. There is a direct link between the concentration of honey and inhibition zone.Keywords: Antibacterial activity, Honey, Pseudomonas aeruginosa, Minimum Inhibitory Concentration -
مجله دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد، سال بیست و دوم شماره 1 (پیاپی 96، فروردین و اردیبهشت 1393)، صص 899 -911مقدمهامروزه تحقیق در زمینه پپتیدهای ضدمیکروبی به یک عرصه فعالی بدل شده است. بنابراین، هدف این مطالعه خالص سازی و تعیین خواص بیوشیمیایی)به ویژه اثر ضدمیکروبی(پپتیدهای جدید از ترشحات پوستی وزغ کویری است.روش بررسیدر این مطالعه توصیفی ترشحات پوستی وزغ با استفاده از روش های بیوشیمیایی خالص سازی گردید و اثرات ضدمیکروبی آن توسط روش نشر شعاعی و حداقل غلظت مهاری مشخص شد. توالی پپتیدها نیز توسط روش اسپکتروسکوپی تعیین شد.نتایجیک پپتید ضدمیکروبی جدید از ترشحات پوستی به دست آمد. این پپتید از 20 آمینواسید ساخته شده است. این پپتید با هیچ یک از پپتیدهای ضدمیکروبی از دوزیستان همسانی نداشت. بنابراین این پپتید جدید، Buforin–K نام گرفت. این پپتید از لحاظ فعالیت ضدمیکروبی ارزیابی شد. پپتید Buforin–K فعالیت ضدمیکروبی قابل توجهی را علیه باکتری های گرم منفی و گرم مثبت (با حداقل غلظت مهاری در محدوده 1/8 تا μg/ml 6/35(و همچنین علیه قارچ ها (حداقل غلظت مهاری این پپتید در محدوده 7/25 تا 6/35) از خود نشان داد. این پپتید اثر ضدمیکروبی بیشتری بر روی باکتری های گرم منفی در مقایسه با باکتری های گرم مثبت و قارچ ها دارد. Buforin–K فعالیت همولیزی پایینی را بر روی اریتروسیت ها نشان داد، به طوری که در غلظت μg/ml100، سبب القای 5 درصد همولیز شد.نتیجه گیریبا توجه به اثرات زیستی مفید، MaximinBk می تواند یک ماده مستعد برای درمان بیماری های عفونی مختلف باشد.
کلید واژگان: پپتیدهای ضد میکروبی, وزغ کویری, همولیز, حداقل غلظت مهاریJournal of Shaeed Sdoughi University of Medical Sciences Yazd, Volume:22 Issue: 1, 2014, PP 899 -911IntroductionToday, research in the field of antimicrobial peptides is active. Thus, the aim of this study is to purify and determine biochemical properties (especially antimicrobial effect) of new antimicrobial peptides from skin secretions of bufo kavirensis.MethodsThis is a descriptive study. The skin secretions of bufo was purified by biochemical manners and antimicrobial effects was characterized by radial dffusion assay and minimal inhibitory concentration. The sequence of peptides was also determined by using MS/MS.ResultsA novel antimicrobial peptide was obtained from skin secretions. This peptide is composed of 20 amino acids. This peptide does not present any similarity with the other antimicrobial peptides from the amphibians. Thus, it was named Maximin Bk. The peptide was subjected to antimicrobial activity assays. The Buforin–Kpeptide showed considerable antimicrobial activity against Gram positive and Gram negative bacteria (minimum inhibitory concentrations (MIC), 8.1 to 20.78 µg/ml) as well as fungi (MIC, 25.7 to 35.6 mg/ml). Moreover, this peptide showed higher antimicrobial activity against Gram-negative than against Gram-positive bacteria and fungi. Maximin Bk showed virtually low hemolytic activity, which, at a concentration of 100 μg/mL, induced 5% hemolysis. Thus, a very slight haemolytic activity was obtained against human erythrocytes.ConclusionOn the basis of the biological effects, Buforin–Kcan can be regarded as the potent agent for treatment of various microbial diseases.Keywords: Antimicrobial peptides, Bufo kavirensis, Hemolysis, MIC -
سابقه و هدفبررسی بر روی اثر ضد میکروبی عصاره های گیاهی و ترکیبات طبیعی نشان داده است که گیاهان منابع بالقوه ای از عوامل ضد عفونت می باشند که این امر معرفی ترکیبات جدیدی را بدنبال داشته است. با توجه به اثرات ضد میکروبی گزارش شده متفاوت و گاه متناقض از گیاه رازیانه، اثر ضد باکتری عصاره اتانولی دانه آن بررسی گردید.مواد و روش هاپس از تهیه دانه گیاه، عصاره گیری به روش خیساندن توسط حلال اتانول 80 درصد انجام شد، سپس عصاره، تغلیظ و خشک گردید. بررسی اثرات ضد میکروبی عصاره های حاصل با روش دیسک کاغذی و روش رقت های متوالی در لوله (Serial dilution) بر روی میکروارگانیسم های استافیلوکوک ارئوس، باسیلوس سوبتیلیس، اشریشیاکلی و سالمونلا تیفی و مقایسه با جنتامایسین و آمیکاسین انجام پذیرفت و MÏÇ (حداقل غلظت مهاری) تعیین گردید.یافته هاعصاره هیدرو الکلی دانه رازیانه در بررسی به روش انتشار و دیسک کاغذی، تاثیر اندکی بر مهار رشد باسیلوس سوبتیلیس نشان داد و بیشترین اثر مهار رشد بر روی اشریشیاکلی مشاهده گردید. این نتایج به گونه مشابهی در داده های آزمون رقت های متوالی در لوله مشاهده گردید. کمترین MÏÇ در مورد اشریشیاکلی با میزان 2/3 میلی گرم بر میلی لیتر و بیشترین MÏÇ در باکتری باسیلوس سوبتیلیس با میزان 8/12 میلی گرم بر میلی لیتر مشاهده شد.استنتاجنتایج حاصل بیانگر اثر ضد باکتری عصاره هیدروالکلی دانه رازیانه بر روی برخی از میکروارگانیسم ها می باشد. این نتایج حکایت از تاثیر منطقه رویش گیاه و بویژه نوع عصاره مورد استفاده دارد.
کلید واژگان: اثر ضد باکتری, رازیانه, روش دیسک کاغذی, حداقل غلظت مهاریBackground andPurposeËvaluation of medicinal plants has shown potential antimicrobial effects which introduced many drugs with antibiotic properties. Âs there were controversies about antimicrobial action in the literature، this study evaluates the antibacterial effect of ethanolic (80%) extract of the seeds of Foeniculum vulgare plant.Materials And MethodsThe disc diffusion method and determination of minimum inhibitory concentration (MÏÇ) of the extract against Staphylococcus aureus PTÇÇ 1112، Bacillus subtilis PTÇÇ 1023، Ëscherichia coli PTÇÇ 1330، and Salmunella typhi PTÇÇ 1639 were employed and Gentamycin and Âmikacin were used as standards.ResultsThe hydroalcoholic extract of the seeds of Foeniculum vulgare showed concentration-dependent antibacterial activity against all tested bacteria. The hydroalcoholic extract was more effective against Ë. coli and less effective on B. subtilis. The MÏÇs were 3. 2 mg/ml and 12. 8 mg/ml for quoted bacteria respectively. Çonclusion: The results concluded that the ethanolic extract of Foeniculum vulgare is a potential natural antibacterial agent، however its effect is dependent on the source and extraction method. -
اولین بررسی فعالیت ضد میکروبی عصاره های آبی و متانولی گیاه Heracleum Persiomسابقه و هدفترکیبات ضدمیکروبی با منبع گیاهی دارای قابلیت درمانی بی شماری هستند. در این مطالعه خصوصیات ضدمیکروبی عصاره های آبی و متانولی میوه گیاه گلپر ایرانی Heracleum Persicum به صورت in vitro مورد مطالعه قرار گرفت.روش بررسیدر این مطالعه که به صورت مداخله ای انجام شد، گیاه مورد نظر در تیرماه 1381 از ارتفاعات اشکور تنکابن (ناحیه ای در شمال ایران) جمع آوری گردید. فعالیت ضدمیکروبی عصاره ها علیه 14 گونه باکتریایی و 2 گونه قارچی بر اساس قطر هاله ممانعت از رشد در روش سنجش انتشار دیسک (Disc Diffusion) و روش سنجش مقادیر حداقل غلظت مهاری (MIC) و حداقل غلظت باکتری کشی (MBC) مورد ارزیابی قرار گرفت.یافته هاعصاره آبی Heracleum Persicum فاقد اثر ضدمیکروبی علیه میکروارگانیسم های مورد مطالعه بود، در حالیکه عصاره متانولی بر روی رشد 5 گونه باکتریایی از جنسهای باسیلوس، استرپتوکوکوس، انتروکوکوس ونوکاردیا اثر مهاری داشت.نتیجه گیریعصاره متانولی گلپر ایرانی شامل مواد ضدمیکروبی با اثرات ضدباکتریایی است، پس شاید بتوان تحقیقاتی در مورد استفاده از آن در درمان بیماران عفونی انجام داد.
کلید واژگان: فعالیت ضدمیکروبی, گلپر ایرانی, عصاره متانولی, حداقل غلظت مهاری, حداقل غلظت باکتری کشیAntimicrobial activity of aqueous and methanol extracts of Heracoleum PersicumMedical Science Journal of Islamic Azad Univesity Tehran Medical Branch, Volume:15 Issue: 2, 2005, P 8BackgroundMedical plants entail numerous therapeutic capabilities due to their antimicrobial activities. During the present study, the antimicrobial activity of aqueous and methanol extracts of Heracoleum Persicum was determined in vitro.Materials And MethodsWe have gathered the aforementioned plant from heights of Ashkour near Tonkabon. The antimicrobial activity of aqueous and methanol extracts was determined against 14 bacterial and 2 fungal specimens according to the disc diffusion, MIC (minimal inhibitory concentration), and MBC (maximum bactericidal concentration).ResultsThe aqueous extract of Heracoleum Persicum failed to show antimicrobial activity, however, the methanol extract was effective against bacillus, streptococcous, enterococcous and nocardia.ConclusionThe methanol extract of Heracoleum Persicum has antibacterial activity. Further studies are strongly recommended to find out the possible therapeutic capability of this plant in infectious diseases.
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شدهاند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شدهاست. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که میخواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.