به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه « دیلاتاسیون و کورتاژ » در نشریات گروه « پزشکی »

  • مریم درخشان*، آرش رستمی، پگاه هدایت، شهناز اسکندری
    مقدمه

    دیلاتاسیون و کورتاژ (Dilatation and curettage) D&C، روش انتخابی برای بدست آوردن نمونه ی آندومتر است. اما دقت تشخیص روش دیلاتاسیون و کورتاژ در مقایسه با سایر روش های تشخیصی، هنوز یک چالش علمی می باشد. هدف از این مطالعه، بررسی تطابق بین تشخیص هیستوپاتولوژیک آندومتر بر اساس نمونه های گرفته شده از طریق دیلاتاسیون و کورتاژ در مقایسه با روش هیسترکتومی بود.

    روش ها

    در این مطالعه ی گذشته نگر، نتایج هیستوپاتولوژیک نمونه های دیلاتاسیون و کورتاژ از 136 زن که به دلیل خون ریزی غیرطبیعی رحم (Abnormal uterine bleeding) AUB بین سال های 1394 تا 1397 تحت عمل هیسترکتومی قرار گرفتند، بررسی شد.

    یافته ها

    میانگین و انحراف معیار سن بیماران 11/3 ± 52/6 سال با دامنه ی سنی 80-33 سال بود. نتایج دیلاتاسیون و کورتاژ در مقایسه با روش استاندارد هیسترکتومی، از اختصاصیت و ارزش اخباری منفی قابل توجه برای پاتولوژی پیش بدخیمی و همچنین اختصاصیت و ارزش اخباری مثبت 100 درصد برای پاتولوژی های بدخیم برخوردار بود. از طرف دیگر، D&C، حساسیت و ارزش اخباری مثبت قابل توجه برای تشخیص پاتولوژی های طبیعی و خوش خیم را نشان داد. در پاتولوژی های پیش بدخیمی که با دیلاتاسیون و کورتاژ تشخیص داده شد، خطر بدخیمی تشخیص داده نشده در موارد هیپرپلازی آتیپیک، 16/7 درصد بود.

    نتیجه گیری

    در نمونه های بررسی شده از بیمارانی که تحت دیلاتاسیون و کورتاژ قرار گرفته و بافت نرمال یا پاتولوژی های خوش خیم گزارش کرده بودند، هیچ پاتولوژی بدخیمی بر اساس نمونه های بررسی شده متعاقب هیسترکتومی از آنان، مشاهده نشد. میزان هر دو پارامتر اختصاصیت و ارزش اخباری مثبت D&C در تشخیص پاتولوژی های بدخیم آندومتر، 100 درصد بود.

    کلید واژگان: دیلاتاسیون و کورتاژ, هیستولوژی, اندومتر, هیسترکتومی}
    Maryam Derakhshan *, Arash Rostami, Pegah Hedayat, Shahnaz Eskandari Shahrezaie
    Background

    Dilatation and curettage (D&C) has been the method of choice for obtaining endometrial sample but there is a challenge about the D&C’s accuracy and reliability compared to other diagnostic methods. The aim of this study was to investigate the concordance between endometrial histopathological diagnosis from D&C and hysterectomy samples.

    Methods

    In this retrospective study, histopathological results of D&C samples of 136 women who suffered from abnormal uterine bleeding between 2015 to 2018 and underwent hysterectomy were investigated and compared with pathologic reports of hysterectomy.

    Findings

    The mean ± standard deviation (SD) of age of patients was 52.6 ± 11.3 years in the range of 33-80 years. According to the findings of D&C in comparison with the standard method of hysterectomy, the specificity and negative predictive values were substantial in premalignant samples. Beside, D&C findings revealed the specificity and the positive predictive values as likely as 100% for diagnosing malignant samples. In the other hand, D&C revealed significant the sensitivity and the positive predictive values for diagnosing normal and benign samples. In the premalignant pathologies that were diagnosed with D&C, the risk of an undetected malignancy in the atypical hyperplasia was 16.7%.

    Conclusion

    No malignant pathology was encountered in patient with a diagnosis of normal tissue or a benign pathology on the D&C samples. In addition, both the specificity and the positive predictive values following D&C was 100% in diagnosing endometrial malignancy.

    Keywords: Dilatation, curettage, Histology, Endometrium, Hysterectomy}
  • سارا میرزاییان، مهسا دهقانی، سیده اعظم پورحسینی*، مریم عمادزاده، احمد جعفری، ملیحه دادگر
    مقدمه

    خونریزی غیرطبیعی رحمی، یک مشکل شایع در زنان اواخر سنین باروری می باشد که باید به طور دقیق مورد ارزیابی قرار گیرد. بررسی از نظر سرطان آندومتر و یا ضایعات پیش بدخیمی بسیار مهم است. مطالعه حاضر با هدف بررسی ارتباط بین یافته های سونوگرافی ترانس واژینال و پاتولوژی در زنان مبتلا به خونریزی غیرطبیعی رحمی در حوالی یائسگی انجام شد.

    روش کار

    اینمطالعه توصیفی - تحلیلی در سال 1396 بر روی 184 زن پری منوپوز 50-40 ساله با AUB انجام شد. بیماران تحت سونوگرافی واژینال قرار گرفته و در صورت گزارش ضخامت آندومتر بیشتر از 4 میلی متر، یک هفته بعد از گزارش سونوگرافی D&C شدند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه خودساخته بود که یافته های دموگرافیک بیماران و نتیجه سونوگرافی ترانس واژینال و نتایج بررسی هیستوپاتولوژی ماحصل کورتاژ ثبت گردید. تجزیه و تحلیل با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 20) و آزمون های آنووا و کروسکال والیس انجام گرفت. میزان p کمتر 0/05 معنی دار در نظر گرفته شد.

    یافته ها

    شایع ترین یافته های سونوگرافی ترانس واژینال 37% نرمال، 30% افزایش ضخامت و 20% پولیپ آندومتر بود. حدود 47/3% یافته های هیستوپاتولوژی را پرولیفراتیو و در مراتب بعدی ترشحی و پولیپ آندومتر و کمتر از 5% موارد را بدخیم تشکیل می داد. یک مورد آدنوکارسینوم با ضخامت آندومتر 6 میلی متر گزارش شده بود. در برآورد همخوانی یافته های سونوگرافی با D&C در دو گروه غیرطبیعی و طبیعی، توافق معنی داری وجود داشت (0/004=p).

    نتیجه گیری

    پاتولوژی های ماژور و بدخیم از قبیل کارسینوم و متاپلازی می توانند در مقادیر کمتر از حد مرزی 8 میلی متر و حتی نزدیک 5 میلی متر وجود داشته باشند. در نتیجه استفاده از D&C به همراه TVUS در مقادیر کمتر از 8 میلی متر نیز ضروری به نظر می رسد.

    کلید واژگان: حوالی یائسگی, خونریزی غیرطبیعی رحمی, دیلاتاسیون و کورتاژ, سونوگرافی}
    Sara Mirzaeian, Mahsa Dehghani, Seyedeh Azam Pourhoseini *, Maryam Emadzadeh, Ahmad Jafari, Malihe Dadgar
    Introduction

    Abnormal uterine bleeding (AUB) is one common problem in perimenopausal women that should be carefully evaluated. Evaluation in terms of endometrial cancer and premalignant lesions is very important. This study was performed with aim to investigate the relationship between the findings of transvaginal sonography and pathology of endometrial curettage in women with abnormal uterine bleeding at perimenopause.

    Methods

    This descriptive-analytical study was conducted on 184 perimenopausal women aged 40-50 years with AUB in 2017. The patients underwent transvaginal sonography. D&C was done one week after sonography report if endometrial thickness was > 4 mm. Data collection tool was a self-made questionnaire. Demographic findings of the patients and the results of transvaginal sonography, and hystopathologic assessment of endometrium were recorded. Data were analyzed by SPSS software (version 20), and ANOVA and Kruskal-Wallis tests. P

    Results

    The most common findings of transvaginal sonography was 37% normal, 30% increased thickness, and 20% endometrial polyp. About 47.3% of histopathologic findings were proliferative, then secretory and endometrial polyps and less than 5% of cases was malignant. There was only one case of adenocarcinoma with 6 mm endometrial thickness. In the estimation of the consistency of sonographic findings with D&C findings, there was significant agreement in abnormal and normal groups (P=0.004).

    Conclusion

    Major and malignant pathologies namely carcinoma and metaplasia can also be detected in cut-off levels less than 8 mm, even around 5 mm. Therefore, use of D&C along with TVUS in low cut-off levels less than 8 mm seems to be necessary.

    Keywords: Dilatation, curettage, Dysfunctional Uterine Bleedings, Perimenopause, Ultrasonography}
  • آذین علوی، سامیه کریمی، سهیلا اکبری، صغری فلاحی، فاطمه عالی نژاد
    مقدمه
    آدنومیوز یکی از اختلالات شایع خوش خیم در میان زنان سنین پری منوپوزال است. این بیماری می تواند بدون علامت باشد یا با علائمی چون بزرگی رحم، درد لگنی، خونریزی های زیاد قاعدگی و دیس منوره ظاهر شود. هدف اصلی این مطالعه بررسی سابقه جراحی قبلی به عنوان یک ریسک فاکتور برای آدنومیوز بود.
    مواد و روش ها
    این مطالعه توصیفی مقطعی به بررسی زنانی پرداخت که طی سال های 1385- 1380 در بیمارستان شریعتی بندرعباس تحت هیسترکتومی غیر اورژانسی قرار گرفته بودند. اطلاعات شامل سن، تعداد حاملگی و زایمان، اندازه رحم، سابقه سقط خود به خود، سابقه جراحی قبلی رحمی (سزارین و کورتاژ) و میومکتومی از پرونده های پزشکی افراد و وجود آدنومیوز نیز از دفاتر ثبت پاتولوژی جمع آوری گردید. جهت تجزیه و تحلیل آماری از نرم افزار SPSS 16 و آزمون های آماری T و ANOVA استفاده شد. 05/0>P معنی دار در نظر گرفته شد
    یافته ها
    از 191 زن مورد مطالعه، 72 نفر (7/37 درصد) پاتولوژی مثبت داشتند. شیوع آدنومیوز در این مطالعه 7/37 درصد بود. زنان مبتلا به آدنومیوز به طور واضح سابقه قبلی جراحی رحمی بیشتری داشتند (03/0=P). ولی سن، منارک، سابقه سقط، سایز رحم، تعداد حاملگی و بارداری در هر دو گروه تفاوت معنی داری نداشتند.
    بحث و نتیجه گیری
    این مطالعه نشان داد که سابقه جراحی قبلی رحمی یک ریسک فاکتور برای آدنومیوز است. با کاهش جراحی های رحمی غیرضروری می توان از ایجاد آدنومیوز و عوارض ناشی از آن کاست.
    کلید واژگان: آدنومیوز, جراحی رحمی, میومکتومی, سزارین, دیلاتاسیون, کورتاژ}
    Azin Alavi, Samiye Karimi, Soheyla Akbari, Soghra Falahi, Fateme Alinejhad
    Background
    Adenomyosis is a common benign disorder in premenopausal women. It may be presents with uterus enlargement, pelvic pain, abnormal uterine bleeding and dysmenorrheal. The main objective of this study was to assess prior uterine surgery was a risk factor for adenomyosis.
    Materials And Methods
    In this cross-sectional study, we reviewed the medical records of all women who underwent hysterectomy for benign and nonemergency gynecologic condition between 2001 – 2006 in Shariate hospital of Bandar Abbas. Data included: age, gravidity, parity, abortion, prior uterine surgery and uterine size by physical examination before hysterectomy, were collected from the clinical records and the information about adenomyosis was obtained from pathology records. Analysis was done using SPSS-16, descriptive statistics, T test and ANOVA. Significant level was set as P
    Results
    Of the 191 participants , 72 (37.7%) women had pathologically confirmed adenomyosis. The prevalence of adenomyosis in this study was 37.7%. women with adenomyosis reported a history of prior uterine surgery more frequently than women without adenomyosis but age, menarch, gravidity, parity and history of abortion were similar between the 2 groups.
    Conclusion
    This study indicated that adenomyosis had significant correlation with prior uterine surgery. And, confirmed that we can decrease prevalence of adenomyosis with decreased unnessecery uterine surgery.
    Keywords: Uterine surgery, Adenomyosis, Myomectomy, Cesarean section, Dilatation, curtage}
  • مهرانگیز زمانی
    مقدمه
    وجوه بالینی سقط عفونی به واسطه استفاده از روش های القاء دارویی بی خطر دچار تحول شده است. مطالعه حاضر با هدف مقایسه ویژگی های بالینی سقط عفونی در دو دهه 80 و 90 انجام شد.
    روش کار
    این مطالعه توصیفی - تحلیلی گذشته نگر در سال 1391 بر روی 428 بیمار مبتلا به سقط عفونی در دهه 80 و 90 که به بیمارستان فاطمیه همدان مراجعه کردند، انجام شد. اطلاعات مربوط به این بیماران شامل سن، بیماری های زمینه ای، علائم بالینی، عوارض و روش های درمانی بود. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 17) انجام شد.
    یافته ها
    بیش ترین گروه سنی مراجعه کننده در دهه 80، 40-35 سال و در دهه 90، 35-30 سال بود. شایع ترین علائم بالینی در هر دو دهه تب به همراه خونریزی یا درد شکم یا هر دو بود. بیش ترین روش درمانی نهایی در هر دو دهه مربوط به کورتاژ با دهانه رحم باز بود. میزان سقط عفونی بستری به طور معنی دار در دهه 90 پایین تر بوده است.
    نتیجه گیری
    مراجعه به دلیل سقط عفونی ناشی از دستکاری و عوارض آن در دهه 90 کمتر از دهه 80 بود که می تواند ناشی از استفاده از روش های دارویی القاء و روش های ایمن جهت سقط باشد و در مورد کاهش آمار کلی القاء نمی توان قضاوت کرد.
    کلید واژگان: دیلاتاسیون و کورتاژ, سقط القایی, سقط عفونی}
    Mehrangiz Zamani
    Introduction
    the clinical aspects of septic abortion has been changed due to the use of riskless drug induction methods. This study was performed with aim to evaluation septic abortion in two 70 and 80 decays in Hamadan Fatemieh hospital.
    Methods
    This cross - sectional study was performed on 428 patients with septic abortion who were had referred to Hamadan Fatemieh hospital in the 70s and 80s decades in 2013. Data of the patients included age، clinical syndromes، clinical symptoms، complications and the treatment methods. Data analysis was performed using the SPSS statistical software (version 17).
    Results
    Most age group referred in the 70''s was 35-40 years، and in 80s، 30-35 years. The most common clinical signs in both decades were fever along with bleeding or abdominal pain، or both. The most final treatment method in both decades was related to curettage with open cervix.
    Conclusion
    Referring due to septic abortion caused by manipulation and its complications was less in the 80''s than 70''s that may be due to the use of drug induction methods and safety procedures for abortion and the reduction in the overall statistics of induction cannot be judged.
    Keywords: Dilatation, Curettage, Induced abortion, Septic abortion}
  • فاطمه شریف زاده، مریم کاشانیان، زهرا اسداللهی دباغ
    دیلاتاسیون سرویکس در موارد دیلاتاسیون و کورتاژ و نیز هیستروسکوپی ضروری است. بخشی از عوارض حین عمل به علت دیلاتاسیون سخت سرویکس می باشد. یافتن موادی که بتوانند عبور از سرویکس را تسهیل نمایند، امری مهم است. هدف از مطالعه ی حاضر بررسی تاثیر میزوپروستول واژینال بر آمادگی سرویکس در بیماران کاندید این عمل می باشد.
    روش کار
    این مطالعه به صورت کارآزمایی بالینی تصادفی بر روی 60 بیمار کاندید دیلاتاسیون و کورتاژ صورت گرفت. در30 بیمار (گروه مورد)، میزوپروستول200 میکروگرم (یک قرص)،4 ساعت قبل از عمل در فورنیکس خلفی واژن گذاشته شد، در حالی که در 30 بیمار دیگر (گروه کنترل)، از دارونما استفاده گردید. سپس دو گروه از نظر نیاز به استفاده از دیلاتاتور هگار باریک تر از 5، جهت دیلاتاسیون سرویکس و طول مدت دیلاتاسیون و کورتاژ با یک دیگر مقایسه شدند.
    یافته ها
    بیماران دوگروه از نظر سن، پاریتی، نحوه زایمان قبلی با یک دیگر تفاوت معنی داری نداشتند. درگروه مورد، 6 نفر(20%) و درگروه کنترل26 نفر(87%)، نیاز به استفاده از دیلاتاتور هگار باریک تر از 5، جهت دیلاتاسیون سرویکس پیدا کردند (005/0>p)که این اختلاف از نظر آماری معنی دار بود. میانگین طول مدت دیلاتاسیون و کورتاژ در گروه کنترل4±19 دقیقه و در گروه مورد 8/2±7/12 دقیقه بود،که این مورد نیز اختلاف آماری معنی داری را نشان داد (001/0>p).
    نتیجه گیری
    میزوپروستول واژینال می تواند داروی مناسبی جهت آمادگی سرویکس قبل از انجام دیلاتاسیون و کورتاژ باشد و باعث خواهد شد که سرویکس با سهولت بیش تری دیلاته شود
    کلید واژگان: میزوپروستول, دیلاتاسیون و کورتاژ, دیلاتاتور هگار, پروستاگلاندین E1, سرویکس}
    Fatemeh Sharifzadeh, Maryam KashanianÂ, Zahra Assadollahi Dabbagh
    Introduction
    Dilatation of cervix is essential for dilatation and curettage and hysteroscopy as well. Complications encountered during the procedure are partly related to difficulties in cervical dilatation. Finding the materials which can cause cervical dilatation more easily is important. The purpose of the present study is to evaluate the effect of vaginal Misoprostol on priming the cervix before dilatation in patients who are candidate for this procedure.
    Methods
    A randomized clinical trial was performed on 60 women who were candidated for D&C. In 30 patients (case group), 200 mg Misoprostol (one tablet) was administered in posterior fornix of vagina 4 hours before operation, whereas in other 30 patients (control group), placebo was used. Then the two groups were compared according to their need to Hagar dilatator thinner than number 5 for dilatation of cervix and the duration of dilatation and curettage.
    Results
    It was revealed that measures like age, parity and previous delivery methods did not show a statistically significant difference between two groups. 6 patients (20%), in the case group, and 26 (87%) in the control group needed the Hager dilatator number 5 to dilate the cervix (P<0.005) which their difference was statistically significant. The mean duration of D&C in the control group was 19±4 minute versus 12.7±2.8 minute in case group which showed a statistically significant difference (P<0.001).
    Conclusion
    Vaginal misoprostol is a suitable agent for priming the cervix in order to dilate more easily before D&C.
  • شهناز آرام، مریم گلشاهی، فاطمه گلشاهی، الهه امیری
    مقدمه
    دیلاتاسیون و کورتاژ روش بررسی معمولی آندومتر می باشد که مشکلات زیادی از قبیل هزینه بستری در بیمارستان و عوارض بیهوشی دارد. اخیرا روش نمونه برداری با برس برای تشخیص بیماری های آندومتر بکار رفته و دارای عوارض و هزینه های کمتر می باشد. این مطالعه با هدف مقایسه نمونه برداری از حفره رحم با کورت و برس از نظر حساسیت، اختصاصیت و ارزش اخباری مثبت و منفی انجام شده است.
    روش کار
    این مطالعه توصیفی – مقطعی در بیمارستان های بهشتی و الزهرا اصفهان در سال 1383 انجام شده است. 120 بیمار که با شکایت گوناگون جهت دیلاتاسیون و کورتاژ در بیمارستان بستری شده بودند با بیهوشی عمومی ابتدا توسط نمونه برداری با برس و سپس به روش معمول دیلاتاسیون و کورتاژ از آنها نمونه گیری شد نمونه ها توسط یک پاتولوژیست مورد مطالعه قرار گرفت. مشخصات فردی و نتایج آزمایشگاه در پرسشنامه جمع آوری و توسط نرم افزار SPSS 10 و آمار توصیفی و جداول توزیع فراوانی پردازش شد.
    نتایج
    میزان حساسیت نمونه برداری با برس نسبت به دیلاتاسیون و کورتاژ %93، اختصاصیت نمونه برداری با برس نسبت به دیلاتاسیون و کورتاژ %100، ارزش اخباری مثبت %100 و ارزش اخباری منفی %65 بود. گزارشات ناموفق (نسج ناکافی) پاتولوژی در روش نمونه برداری با برس %16.7 و در روش دیلاتاسیون و کورتاژ %10.8 بوده است.
    نتیجه گیری
    روش نمونه برداری با برس یک روش تقریبا جدید برای تشخیص ضایعات خوش خیم و بدخیم رحمی می باشد که می تواند بعنوان یک روش غربالگری و همچنین روش ارزیابی اولیه ضایعات آندومتر باشد. بنابراین این روش می تواند جایگزین دیلاتاسیون و کورتاژ تلقی گردد. زیرا این روش هم برای بیمار و هم برای پزشک انجام دهنده آسانتر می باشد، در ضمن هزینه آن نیز کمتر بوده و بیمار درد و ناراحتی کمتری را متحمل می شود.
    کلید واژگان: دیلاتاسیون و کورتاژ, نمونه برداری با برس, حساسیت, اختصاصیت}
  • معصومه حاجی شفیعها، طاهر زبیری، فرزانه برومند، رقیه عروجی، محبوبه رجب پور
    پیش زمینه و هدف
    خونریزی غیر طبیعی یکی از علایم سرطان رحم می باشد، لذا در تشخیص و درمان صحیح این خونریزی ها باید دقت کافی به عمل آید.
    استاندارد طلایی برای تشخیص علت خونریزی غیرطبیعی با منشا رحمی کورتاژ تشخیصی است. اما امروزه دیده شده که در تمام زنان با خونریزی غیرطبیعی رحمی، انجام کورتاژ تشخیصی ضرورت ندارد. لذا تشخیص زنانی که نیازمند کورتاژ تشخیصی می باشند از اهمیت به سزایی برخوردار است تا بتوان میزان انجام و عوارض ناشی از آن را کاهش داد. یکی از روش های پاراکلینیک که امروزه توجه متخصصین را به خود معطوف کرده است، انجام سونوهیستروگرافی در زنان دچار خونریزی غیر طبیعی رحمی است تا شاید بتوان از انجام کورتاژ تشخیصی در اکثر زنان با خونریزی غیر طبیعی خودداری کرد و تنها زنانی که سونوهیستروگرافی غیر طبیعی دارند تحت کورتاژ تشخیصی قرار گیرند.
    مواد و روش ها
    زنان دچار خونریزی غیر طبیعی رحمی که به درمانگاه بیمارستان کوثر ارومیه مراجعه می کنند، مورد ارزیابی قرار می گیرند بیمارانی که جهت کورتاژ تشخیصی بستری می شدند وارد مطالعه شدند. بعد از اخذ شرح حال، انجام معاینه و مصاحبه حضوری و اخذ رضایت از بیمار، مقدمات انجام سونوهیستروگرافی فراهم می گشت.
    گذاشتن سوند جهت سونوهیستروگرافی توسط رزیدنت زنان انجام شده و سونوهیستروگرافی با حضور رزیدنت زنان توسط متخصص رادیولوژی انجام می گرفت. کورتاژ تشخیصی نیز توسط رزیدنت سال سوم زنان صورت می گرفت.
    یافته ها
    در 85 بیمار دچار خونریزی غیر طبیعی رحمی با انجام سونوهیستروگرافی، 4 مورد آندومتر با ضخامت بیشتر از 5mm و نامنظم، 16 مورد آندومتر با ضخامت بیشتر از 5mm و منظم و 50 مورد آندومتر با ضخامت 5mm یا کمتر و 15 مورد ضایعات فوکال گزارش شد. در همین بیماران نتایج بافت شناسی ناشی از کورتاژ تشخیصی آندومتر نیز شامل موارد زیر بود: 1 مورد سرطان آندومتر، 4 مورد هیپرپلازی ساده، 9 مورد آندومتر آتروفیک، 41 مورد آندومتر پرولیفراتیو، 18 مورد آندومتر ترشحی، 2 مورد آندومتر دسیدوالیزه و 10 مورد pill effect. ارزش اخباری منفی در این مطالعه %100 بود که در واقع بیشترین هدف ما در این مطالعه تعیین ارزش اخباری منفی است که نشان می دهد در مواردی که سونوهیستروگرافی یافته مثبتی نداشت، در بررسی بافت شناسی نمونه آندومتر حاصل از کورتاژ تشخیصی هم یافته پاتولوژیکی دیده نشد.
    بحث و نتیجه گیری
    امروزه انجام روش پاراکلینیک دیگر که بتواند از انجام کورتاژ تشخیصی در تمام موارد خونریزی های غیر طبیعی رحمی جلوگیری کند حایز اهمیت است. سونوهیستروگرافی از روش های مورد توجه در بررسی بیماران دچار خونریزی غیرطبیعی رحمی می باشد و همان گونه که در مطالعه ما مشخص شد در مواردی که در سونوهیستروگرافی یافته مثبتی نداشت یعنی ضخامت آندومتر £5mm، آندومتر منظم با حدود مشخص و لایه میومتر داخلی واضح بود؛ در کورتاژ تشخیصی نیز یافته مثبتی دال بر هیپرپلازی، سرطان توده های فوکال مثل پولیپ و فیبروئید و غیره نداشتیم.
    کلید واژگان: سونوهیستروگرافی, دیلاتاسیون و کورتاژ, خونریزی غیر طبیعی رحمی}
  • طیبه نادری، طاهره اشرف گنجوی، عباس بهرام پور، ایراندخت مهری ماهانی
    مقدمه
    بررسی حاضر به منظور مقایسه روش ارزان تر و کم عارضه تر بیوپسی آندومتر توسط pipelle با کورتاژ آندومتر در تشخیص ضایعات آندومتر در بیماران مبتلا به خونریزی های غیرطبیعی رحمی انجام شد.
    روش
    در 60 بیمار که به دلیل خونریزی مقاوم به درمان دارویی، داوطلب هیسترکتومی شده بودند، ابتدا یک نمونه بیوپسی آندومتر با Pipelle گرفته شد. سپس تحت بی هوشی عمومی با دیلاتاسیون و کورتاژ نمونه دوم گرفته شد. پس از آن بیماران تحت عمل جراحی هیسترکتومی قرار گرفته و نتایج آسیب شناسی دو نمونه اول با یکدیگر و سپس هر دوی آنها با هیسترکتومی به عنوان gold standard مقایسه گردید.
    یافته ها
    در تمامی موارد عبور Pipelle از سرویکس بدون نیاز به دیلاتاسیون و بی هوشی صورت گرفت. بیشترین نتایج به دست آمده در هر سه روش در درجه اول آندومتر پرولیفراتیو و در درجه دوم ترشحی بود. با استفاده از آزمون نسبت ها مشخص گردید که بین نتایج حاصل از بیوپسی و کورتاژ در 89% موارد، بیوپسی و هیسترکتومی در 80% و کورتاژ و هیسترکتومی در 90% موارد هم خوانی وجود دارد و بین نتایج حاصل از سه روش اختلاف معنی دار مشاهده نگردید.
    نتیجه گیری
    با توجه به هم خوانی نسبتا بالای نتایج بیوپسی سرپایی با دیلاتاسیون و کورتاژ و همچنین هیسترکتومی می توان به جای دیلاتاسیون و کورتاژ که نسبتا وقت گیر می باشد و نیاز به بی هوشی دارد از بیوپسی سرپایی استفاده کرد و فقط در موارد خاص کورتاژ انجام داد.
    کلید واژگان: بیوپسی آندومتر, دیلاتاسیون و کورتاژ, هیسترکتومی}
    Naderi T., Asharaf-Ganjooie T., Bahrampoor A., Mehri-Mahani I
    Introduction
    The current study has been designed to compare the diagnostic value of pipelle sampling as a simple and cost effective method with that of more complicated and expensive methods in the detection of pathologies in abnormal uterine bleedings.
    Method
    In 60 patients scheduled for hysterectomy due to persistent uterine bleeding, endometrial sampling was done twice, once with pipelle and then by D&C prior to the hysterectomy. First the pathological reports of pipelle and D&C specimens were compared with each other and then both were compared with hysterectomy as the gold standard.
    Results
    In all cases pipelle was passed to the uterine cavity without any need for cervical dilatation and anesthesia. The most frequent results in all tree kinds of sampling were proliferate endometrium and early secretary phase respectively. According to the pathological reports, pipelle and D&C in 89% of the cases, pipelle and hysterectomy in 80% of the cases and D&C and hysterectomy in 90% of the cases showed agreement, that shows so significant difference in diagnostic accuracy among three methods.
    Conclusion
    Considering high agreement between pathological reports of pipelle biopsy as an outpatient method and those of D&C and hysterectomy, pipelle sampling is suggested as the first diagnostic procedure, while D&C and hysterectomy that necessiate anesthesia and take more time and expense should be reserved for just special cases.
  • زینت قنبری، بهاره حاجی براتعلی، مهدی فضائلی، پروین مهدیزاده، منصور دادیار
    زمینه و هدف
    خونریزی غیرطبیعی رحمی (AUB)، شامل خونریزی های ناشی از قاعدگی (با و بدون تخمک گذاری) و خونریزی با علل دیگر می باشد.
    روش های مختلفی جهت تشخیص AUB وجود دارد که استفاده از همه آنها مستلزم صرف وقت و هزینه برای بیمار و سیستم بهداشتی است.
    هدف از این پژوهش بررسی و مقایسه روش های تشخیصی رایج در ایران که شامل بیوپسی آندومتر، تعیین ضخامت آندومتر در سونوگرافی واژینال، با دیلاتاسیون و کورتاژ (D&C) به عنوان استاندارد طلایی تشخیص می باشد.
    روش بررسی
    مطالعه حاضر، آینده نگر - توصیفی می باشد. روش جمع آوری اطلاعات از طریق پرسشنامه بود. طی این مطالعه، 50 زن مبتلا به AUB مقاوم به درمان طبی که کاندید عمل هیسترکتومی شده بودند انتخاب شده، قبل از انجام عمل جراحی، جهت بررسی آندومتر تحت بیوپسی آندومتر و سونوگرافی ترانس واژینال قرار گرفتند. جهت مقایسه و بررسی این دو روش تشخیصی با روش استاندارد طلایی یعنی D&C، در روز جراحی و قبل از انجام هیسترکتومی با کسب رضایت از بیمار، D&C به عمل آمد.
    یافته ها
    میانگین سنی افراد مورد مطالعه 48.62 سال بود. طی بررسی روش های مورد نظر، حساسیت و ویژگی سونوگرافی واژینال از همه روش ها کمتر بود)به ترتیب 70 و 68 درصد(، حساسیت و ویژگی بیوپسی آندومتر در مرحله بعدی قرار داشت)به ترتیب 70 و 75 درصد(.
    نتیجه گیری
    بهترین روش تشخیص در AUB، D&C است و بیوپسی آندومتر اگر با سونوگرافی واژینال همراه شود ارزش تشخیصی بالاتری نخواهد داشت.
    کلید واژگان: دیلاتاسیون و کورتاژ, بیوپسی آندومتر, سونوگرافی ترانس واژینال}
  • نزهت موسوی فر، مهتاب دلاوری، مجتبی طلایی خویی
    سابقه و هدف
    هدف از این مطالعه مقایسه نمونه های بدست آمده و دقت تشخیصی با استفاده از نمونه گیر آندومتر پایپل با دیلاتاسیون و کورتاژ متعارف (D&C) و یا نمونه های هیسترکتومی شده می باشد.
    مواد و روش ها
    این مطالعه مقطعی بر روی 50 بیمار که با شکایت خونریزی رحمی غیر نرمال (AUB) یا نازایی جهت dating آندومتر به بخش زنان بیمارستان امام رضا ارجاع داده شده بودند انجام گرفت. سی و هشت بیمار تحت نمونه گیری آندومتر با پایپل و D&C متعارف در یک جلسه قرار گرفتند در حالی که 12 مورد هیسترکتومی شدند. نمونه گیری توسط یک فرد انجام شد و نمونه ها توسط یک پاتولوژیست بررسی شد و سپس کفایت نمونه و تشخیص هیستولوژیک بررسی گردید.
    یافته ها
    در 47 مورد از 50 مورد پایپل، نمونه کافی بدست آمد (94%) و تشخیص هیستولوژیک آن در 85% از موارد مشابه با نمونه حاصل از دیلاتاسیون و کورتاژ بود (40 از 47) حساسیت برای dating آندومتر 100% و برای پولیپ آندومتر 40% بود. در میان 7 مورد با تشخیص ناهماهنگ، یک مورد بدخیمی کارسینوم سلول سنگفرشی سرویکس با گسترش به ایسم و سگمان تحتانی بود. در این مورد تشخیص هیستولوژیک با پایپل، آندومتریوم غیر فعال احاطه شده با تکه های لخته بود.
    نتیجه گیری
    دقت تشخیصی نمونه گیر آندومتر پایپل جهت dating آندومتر بسیار بالا است، اما در رویکرد به AUB، جایگزینی D&C متعارف با پایپل باید با احتیاط صورت گیرد و ترجیحا با سایر روش های تشخیصی تکمیل شود.
    کلید واژگان: خونریزی رحمی غیر طبیعی, دیلاتاسیون و کورتاژ, dating آندومتر, نمونه گیر, پایپل آندومتر}
  • فریبا عباسی، فرزانه برومند، رضا پورعلی، شراره حیدری، ایلناز بابک
    زمینه و هدف
    خونریزی غیرطبیعی رحمی(AUB) ناشی از اختلالات ارگانیک و عملکردی است که علل شایع هر دسته برحسب سن بیمار متفاوت می باشد. دیلاتاسیون و کورتاژ (D&C) روش متداول برای تشخیص ضایعات آندومتر می باشد که حداکثر 60درصد حفره رحمی را تحت پوشش قرار می دهد و بنابراین احتمال عدم مشاهده بعضی ضایعات در نمونه حاصل از کورتاژ وجود دارد. هدف از این مطالعه بررسی میزان و علل عدم تطابق نتایج هیستوپاتولوژیک نمونه های حاصل از D&C و نتایج هیسترکتومی متعاقب آنها بود.
    روش بررسی
    از 1000 بیماری که با AUB در طی پنج سال (1381–1377) به بیمارستان شهید مطهری ارومیه، مراجعه کرده بودند، 80 نفر نیز متعاقبا هیسترکتومی شده بودند که مطالعه با بررسی گزارش های هیستوپاتولوژی آنها انجام گرفت.
    یافته ها
    7/63درصد عدم تطابق بین نتایج مشاهده شد که زیاد بودن مقدار لخته در نمونه D&C و نامناسب بودن نمونه از نظر محل نمونه گیری از علل عمده عدم تطابق بودند. در ضمن در 67 درصد نمونه های فوق الذکر موارد ضایعه فوکال قابل تشخیص نبود و نیز هیچ یک از پولیپ های مشاهده شده در هیسترکتومی نیز در نمونه کورتاژ دیده نشده بودند.
    نتیجه گیری
    علاوه بر حجم کافی نمونه D&C، کیفیت مناسب آن و محل مناسب نمونه گیری از عوامل بسیار مهمی است که روی تشخیص، تاثیر بارز داشته و رعایت کردن آنها در صحت تشخیص ضروری است.
    کلید واژگان: خونریزی غیرطبیعی رحمی, دیلاتاسیون و کورتاژ, هیسترکتومی, عدم تطابق}
  • ناهید زیرک، لیلی حفیظی، قاسم سلطانی
    مقدمه
    تهوع و استفراغ بعد از عمل (PONV) از مشکلات و شکایات شایع بیماران است. بی هوشی با پروپوفول از روش های شناخته شده برای پیش گیری از عارضه فوق است.
    مطالعات زیادی مبنی بر کاهش PONV به دنبال مصرف دگزامتازون وجود دارد. نظر به این که گزارشات کمی مبنی بر تاثیر همراهی دو داروی دگزامتازون و پروپوفول در پیشگیری از این عارضه در عمل دیلاتاسیون و کورتاژ انجام شده بر آن شدیم این مطالعه را انجام دهیم.
    روش کار
    در این مطالعه آینده نگر، تصادفی، دوسوکور، 202 بیمار کاندید عمل دیلاتاسیون و کورتاژ را که در 4 گروه، دارونما و دگزامتازون با سه دوز 4 و 16 میلی گرم تقسیم شدند بررسی کردیم. اساس بی هوشی در تمام بیماران پروپوفول بود و دگزامتازون بلافاصله قبل از القا بی هوشی به صورت داخل وریدی تزریق شد. حوادث تهوع دار (شامل تهوع و استفراغ) و عوارض احتمالی داروها نیز ارزیابی شد. برای تخمین حجم نمونه از آزمون کای اسکوار با ضریب اطمینان (β=0.2, α=0.05)%95 استفاده شد.
    یافته ها
    تعداد بیمارانی که طی 24-0 ساعت بعد از بی هوشی بدون هر حادثه تهوع زا (نه تهوع نه استفراغ) بودند در گروه پلاسیو 78.4% و در گروه دگزامتازون 4 میلی گرم 81.1% و در گروه دگزامتازون 8 میلی گرم 90.0% و در گروه دگزامتازون 16 میلی گرم %95.8 بود. هیچ حادثه بالینی مهمی در هیچ گروهی دیده نشد.
    بحث و نتیجه گیری
    دگزامتازون با دوز 8 میلی گرم یک ضد تهوع موثر طی 24-0 ساعت بعد از بی هوشی برای پروپوفول در اعمال دیلاتاسیون و کورتاژ جهت ختم حاملگی است. افزایش دوز به 16 میلی گرم فایده بیشتری برای بیمار به همراه ندارد.
    کلید واژگان: تهوع, استفراغ پس از عمل, دگزامتازون, دیلاتاسیون و کورتاژ}
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال