جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه "مراقبت پس از عمل" در نشریات گروه "پزشکی"
-
مجله دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران، سال هفتاد و نهم شماره 8 (پیاپی 248، آبان 1400)، صص 601 -613زمینه و هدف
گایدلاین ERAS در حال حاضر به عنوان یک طرح جامع بهبود کیفیت جراحی می باشد که نتیجه آن بهبود شرایط بالینی و کاهش هزینه ها در سیستم مراقبت سلامت است. گایدلاین ERAS مبتنی بر بالاترین کیفیت شواهد و مدارک موجود است و نیاز دارد به طور مرتب به روز گردد. گایدلاین ژنیکولوژی انکولوژی بهبودی پس ازجراحی برای اولین بار در فوریه 2016 منتشر شد. این گایدلاین اولین بروزرسانی ارایه شده توسط انجمن ERAS برای مراقبت مطلوب پیش از جراحی در جراحی های ژنیکولوژی انکولوژی است.1و2
روش بررسیدر ابتدای نگارش گایدلاین ژنیکولوژی انکولوژی ERAS، نویسندگان موضوعات اصلی مورد بحث را مشخص کردند. نویسندگان بین المللی در زمینه مراقبت های پس از عمل در ژنیکولوژی انکولوژی جهت شرکت در به روزرسانی این گایدلاین دعوت شدند. جستجوی داده ها از مقالات EMBASE و PUBMED انجام شد. در مورد هرموضوع در پروتکل ژنیکولوژی انکولوژی ERAS از مطالعات مختلف مانند مطالعات متاآنالیز، کنترل ترایال و مطالعات بزرگ کوهورت استفاده شد، پس از آن مطالعات بررسی و درجه بندی شدند و در سال 2019 تهیه شد.
یافته هاتوصیه های قوی: اثرات مطلوب پایبندی به یک توصیه بیشتر از اثرات نامطلوب آن است. توصیه های ضعیف: اثرات مطلوب پایبندی به یک توصیه احتمالا بیشتر از اثرات نامطلوب آن است.
نتیجه گیریشواهد، توصیه ها و درجه بندی توصیه ها برای هر قسمت ERAS به طور جداگانه در زیر بیان شده است، جدول 1 تمامی قسمت های گایدلاین را براساس تغییرات 2019 بیان کرده است. در جدول 2 موارد بهینه سازی شرایط پیش از عمل، داروهای پیش از بیهوشی، پروفیلاکسی جهت تهوع و استفراغ پس از عمل، درناژ سیستم ادراری و تحرک زودرس پس از عمل بیان شده است که نسبت به گایدلاین پیشین تفاوتی نداشته است. همه توصیه ها در پروتکل ERAS براساس شواهد در دسترس می باشد و سطح شواهد موجود برای هر قسمت عنوان شده است.
کلید واژگان: تسریع بهبودی پس از جراحی, مراقبت حین عمل, مراقبت پس از عمل, مراقبت پیش از عمل, جراحیBackgroundEnhanced recovery after surgery (ERAS) is now firmly established as a global surgical quality improvement initiative that results in both clinical improvements and cost benefits to the healthcare system. ERAS guidelines are based on the highest quality evidence available and as such require updating on a regular basis. The ERAS Gynecologic/Oncology guidelines were first published in February 2016. This is the first updated Enhanced Recovery After Surgery (ERAS) Society guideline presenting a consensus for optimal perioperative care in gynecologic/oncology surgery.1,2
MethodsStarting from the original ERAS Gynecologic/Oncology guidelines, the first author and senior authors identified topics for inclusion. International authors known for their expertise in gynecologic/oncology perioperative care were invited to participate in the guideline update. A database search of publications using Embase and PubMed was performed. Studies on each item within the ERAS gynecologic/oncology protocol were selected with an emphasis on meta-analyses, randomized controlled trials, and large prospective cohort studies. These studies were then reviewed and graded according to the Grading of Recommendations, Assessment, Development and Evaluation (GRADE) system,3 whereby recommendations are given as follows: Strong recommendations: The panel is confident that the desirable effects of adherence to a recommendation outweigh the undesirable effects, weak recommendations: The desirable effects of adherence to a recommendation probably outweigh the undesirable effects, but the panel is less confident.
ResultsThe evidence base, recommendations, evidence level, and recommendation grade are provided for each individual ERAS item below. The table 1 shows all the ERAS items with emphasis on changes for the 2019 guideline update. The (Table 2) shows items: (pre-operative optimization, pre-anesthetic medication, nausea and vomiting prophylaxis, urinary drainage, and early mobilization). These items not updated in 2019 guideline (no change in recommendation/evidence. All recommendations on ERAS protocol items are based on the best available evidence. The level of evidence for each item is presented accordingly.
ConclusionThe updated evidence base and recommendation for items within the ERAS gynecologic/oncology perioperative care pathway are presented by the ERAS® Society in this consensus review.
Keywords: enhanced recovery after surgery, intraoperative care, postoperative care, preoperative care, surgery -
مقدمه
هدف از پژوهش تعیین تاثیر برنامه استراتژی ارتقا فرآیند مراقبت قبل از عمل بر وضعیت همودینامیک زنان سزارین میباشد.
روش کاراین مطالعه از نوع نیمه تجربی است که در سال 1395 در بیمارستان شهرستان دورود انجام شد. نمونهگیری به صورت تصادفی بود. تعداد نمونه 70 نفر که به دو گروه آزمون و کنترل تقسیم شدند. ابزار جمعآوری داده ها شامل فشار سنج و ساعت مچی بود .ابتدا در گروه کنترل تعداد نبض و فشار خون در سه مرحله زمانی سنجیده شد. بعد از اتمام نمونه گیری گروه کنترل، برنامه استراتژی ارتقاء فرآیند اجرا شد. سپس گروه آزمون انتخاب شد و نبض و فشارخون سنجیده شد. تجزیه و تحلیل داده ها توسط SPSS نسخه 17 انجام شد.
یافته هامیانگین فشارخون سیستولیک در گروه کنترل قبل از عمل 17/113 و بعد از عمل 14/91 بود و در گروه آزمون قبل از عمل 14/115 و بعد از عمل 71/107 بود. همچنین میانگین فشارخون دیاستولیک در گروه کنترل قبل از عمل 43/69 و بعد از عمل 43/59 بود و در گروه آزمون قبل از عمل 43/65 و بعد از عمل به 14/62 تغییر یافت. آزمون آنالیز واریانس نشان داد بین میانگین فشار خون سیستولیک و دیاستولیک در دو گروه آزمون و کنترل تفاوت آماری معنی داری وجود دارد. در گروه کنترل کاهش فشارخون قابل ملاحظه ای نسبت به گروه آزمون دیده شد .همچنین آزمون آنالیز واریانس نشان داد بین میانگین ضربان قلب در دو گروه آزمون و کنترل تفاوت آماری معنیداری وجود دارد (001/0P<). ضربان قلب در گروه آزمون کاهش یافته بود.
نتیجه گیریطبق نتایج وضعیت همودینامیک گروه آزمون نسبت به کنترل بهبود پیدا کرده بود. بنابراین پیشنهاد می شود این برنامه در بیمارستان اجرا شود.
کلید واژگان: استراتژی ارتقا فرآیند, وضعیت همودینامیک, مراقبت قبل از عمل, سزارینIntroductionThe aim of this research is to determine the effect of applying FOCUSPDCA strategic program of the pre-operative care process on hemodynamic status of caesarean women.
Methodsthis is a quasi-experimental study conducted in 2016, in one of Dorud-Iran hospitals. Samples were selected using objective-based random method. Samples (n=70) were divided into the test and control groups. Data collection instruments was pressure gauge and a watch. Validity and reliability of the questionnaire was assessed and confirmed. At first, hemodynamic parameters including pulse rate, systolic and diastolic blood pressure were measured in control group three times: the night before surgery, the moment of entering the operation room, and after surgery in recovery room. After sampling in control group, the FOCUSPDCA strategic program was implemented. The program consisted of nine steps. They were implemented one after another. Then, the test group was selected and the memberschr(chr('39')39chr('39')) hemodynamic parameters were measured. The SPSS-17 was used for data analysis.
FindingsThe mean systolic blood pressures were 113.17 and 91.14 before and after operation in control group, respectively; while they were 115.14 and 107.71 in the test group. Moreover, the mean diastolic pressures were 69.43 and 59.43 before and after operation in the control group, respectively, while they were 65.43 and 62.14 in the test group. The variance analysis test revealed a meaningful statistical difference between the mean systolic and diastolic blood pressures among the two groups. The control group experiences drop in blood pressure, while the test group faces no considerable drop in blood pressure. The average of heart rates in the control group were 13.91 and 104.71 before and after operation; while they were 80.26 and 79.1 in the test group. The variance analysis test revealed a significant statistical difference between the two groupschr(chr('39')39chr('39')) heart rate (p<0.001). Heart rate reduced in test group.
ConclusionAccording to the result of the study hemodynamic situatin has been improve in the test group. Therfore, it is suggested that the program to be implement .in order to improve the health care process in the hospital.
Keywords: FOCUS PDCA, Hemodynamic, Preoperation Care, Cesarean -
مقدمه :
ناشتایی قبل از اعمال جراحی یک ضرورت است، اما در صورت طولانی شدن، می تواند به عوارض جدی از جمله کاهش خون رسانی و اختلال عملکرد اعضا منتهی شود. با توجه به اهمیت عملکرد طبیعی کلیوی در اعمال جراحی، هدف از انجام مطالعه ی حاضر، بررسی ارتباط طول مدت ناشتایی قبل از اعمال جراحی ارولوژی با عملکرد کلیوی پس از عمل بود.
روش هااین مطالعه ی تحلیلی- مقطعی بر روی 105 بیمار تحت اعمال اورولوژی انجام شد. نمونه گیری به روش در دسترس و مبتنی بر هدف انجام و طول مدت ناشتایی برای هر بیمار ثبت شد. برای سنجش عملکرد کلیوی قبل و 24 ساعت پس از عمل، سطح سرمی کراتینین، اوره و نیتروژن اوره ی خون تعیین شد. اطلاعات با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون های Paired t و ضریب همبستگی Pearson تجزیه و تحلیل شد.
یافته هادر این مطالعه، 105 بیمار کاندیدای عمل جراحی ارولوژی با میانگین سنی 06/17 ± 30/52 سال مشارکت داشتند. میانگین زمان ناشتایی قبل از عمل بیماران 70/3 ± 22/15 ساعت بود. نتایج مطالعه نشان از افزایش معنی دار مقادیر سرمی کراتینین، اوره و نیتروژن اوره ی خون پس از عمل داشت. بین مدت زمان ناشتایی با مقدار عوامل پیش گفته بعد از عمل ارتباط معنی دار مثبتی وجود داشت.
نتیجه گیریطبق یافته های این مطالعه، بین ناشتایی طولانی و عملکرد کلیوی ارتباطی معنی داری وجود دارد. بر این اساس، توجه ویژه ی مراقبین سلامت بر اجرای دقیق استانداردهای ناشتایی قبل از عمل می تواند منجر به بهبود پیامدهای پس از عمل برای بیمار گردد.
کلید واژگان: ناشتایی, آزمونهای عملکرد کلیوی, عمل جراحی, مراقبت قبل از عمل, عوارض پس از عملBackgroundFasting before surgery is a necessity, but prolonged fasting can lead to serious complications such as decreased perfusion and organ dysfunction. Considering the importance of normal renal function in surgery, the aim of this study was to determine the relationship between fasting duration before urological surgery and postoperative renal function.
MethodsThis cross-sectional study was done on 105 patients under urological surgeries. Samples were selected using available target-based method. For each patient, the fasting duration were completed. To measure kidney function before and 24 hours after surgery, serum levels of creatinine (Cr), urea, and blood urea nitrogen (BUN) were determined. Data were analyzed using, paired t test and Pearson correlation coefficient via SPSS software.
FindingsIn this study, 105 patients participated who were candidates for urological surgery with a mean age of 52.30 ± 17.06 years. The mean preoperative fasting duration was 15.22 ± 3.70 hours. There was a significant increase in the amounts of serum Cr, BUN, and urea levels after surgery. There was a significant positive relationship between fasting duration and serum Cr, BUN, and urea levels after surgery.
ConclusionAccording to the results of this study, there is a relationship between prolonged fasting and renal function. Therefore, special attention of health care providers on the strict implementation of preoperative fasting standards can lead to improved postoperative patient outcomes.
Keywords: Fasting, Kidney function tests, Surgery, Perioperative care, Postoperative complications -
مشخصات محیط وقوع تجربه: بیمارستان نرگس (تخصصی)، دارای 33 تخت شرح نیاز به تغییر تشخیص داده شده (توصیف وضعیت موجود مشکل دار):اولین گام Find بررسی و پیداکردن مشکل
1- انتقال زنان تحت سزارین به اتاق عمل باید توسط فرد حرفه ای (پرستار) انجام می شد که توسط خدمات صورت می گرفت. که اطلاعات دقیق داده نمی شد و احتمال خطر برای مددجو وجود داشت.
2- آموزش قبل از عمل در رابطه با آنچه در انتظار زنان تحت سزارین (بیمار) است داده نمی شد. که باعث ترس و اضطراب زنان و افزایش فشارخون می گردید.
3- قبل از عمل بیماران سرم دریافت نمی کردند و معمولا دچار عدم ثبات همودینامیک می شدند که مشکلات ناشی از کاهش حجم مایعات و الکترولیت ها بود. جمع آوری این اطلاعات تقریبا 8 روز طول کشید. هدف تغییر: ارتقای استراتژی فرآیند مراقبت قبل از عمل با استفاده از روش FOCUSPDCAکلید واژگان: سزارین, مراقبت قبل از عمل, پرستاری
Experience profile: Nargis Hospital (specialized), has 33 beds Describe the need for a change to be detected (description of the current situation is problematic):Find the first step and find the problem
1- Transferring women under cesarean section to the operating room should be carried out by a professional (nurse) who was provided by the service. That information was not given accurately and there was a risk to the patient.
Preoperative training is not about what awaits women under cesarean section (patient). Which caused women's fear and anxiety and increased blood pressure.
3. Before the operation, patients did not receive serum and usually suffered from hemodynamic instability, which was caused by reduced volume of fluids and electrolytes. The collection took about 8 days. The goal of the change: to enhance the strategy of the preoperative care process using the FOCUSPDCA methodKeywords: FOCUSPDCA, nu, Nursing -
زمینهناشتایی طولانی مدت قبل از عمل می تواند به عوارض جدی بعد از عمل منتهی شود. این مطالعه باهدف بررسی میزان رعایت ناشتایی قبل از عمل در سالمندان و پیامدهای متعاقب آن انجام شد.مواد و روش هامطالعه حاضر یک مطالعه مقطعی است که از اسفندماه 96 تا مرداد 97 در سطح بیمارستان های آموزشی دانشگاه ایران انجام شد، 151 نفر از سالمندان کاندید جراحی 60 ساله و بالاتر با روش نمونه گیری در دسترس در این مطالعه شرکت کردند. ابزار جمع آوری داده ها شامل چک لیست محقق ساخته ای بود که روایی آن از طریق اعتبار محتوا و پایایی آن از طریق ارزیابی هم زمان و محاسبه همبستگی نمرات ارزیابی حاصل شد. داده ها با استفاده از نرم افزار spss21 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته هایافته ها نشان داد ، 69 (7/45%) از شرکت کنندگان مرد و 82 (3/54%) آنها زن بودند. 51. 7 درصد آن ها مبتلابه بیماری های قلبی و عروقی بودند. میانگین مدت زمان ناشتایی در کل معادل 2. 79±11 بود. تنها 30 نفر از این سالمندان مدت زمان ناشتایی استاندارد 6- 8 ساعت را تجربه کردند، درحالی که 19 نفر 8-10 ساعت، 46 نفر 10-12 ساعت و 56 نفر از آن ها بیش از 12 ساعت قبل از جراحی ناشتا بودند.نتیجه گیریبر اساس نتایج این مطالعه، به نظر می رسد مراقبت از سالمندان در مرحله قبل از عمل بخصوص درزمینه رعایت مدت زمان ناشتایی، بررسی بیماری های زمینه ای و علائم حیاتی قبل از عمل، دقت کافی مبذول نمی شود. لذا توصیه می گردد تا کارکنان مراقبتی آموزش کافی در این زمینه دریافت نمایند.کلید واژگان: سالمندان, مراقبت قبل از عمل, جراحی, مدت زمان ناشتاییIntroductionLong-term fasting before surgery can lead to serious post-operative complications. The aim of this study was to evaluate pre-operative fasting in elderly people and its subsequent implications.Materials and methodsThis is a cross-sectional study that was carried out from March 2009 to March 2009 in the educational hospitals of Iran University. 151 elderly, who were candidate for surgery, participated in this study. The data gathering tool was a researcher-made checklist which its validity was obtained through content validity and its reliability was obtained through calculation of the correlation of the evaluators’ assessment scores. Data were analyzed using spss21 software.ResultsThe findings showed that, 69 (45.7%) of participants were men and 82 (54.3%) were women, 51% had cardiovascular disease. The mean overall duration of fasting was 11.7 ± 2.79. Only 30 of them experienced a 6-8 hours fasting period, while 19 patients experienced 10-8 hours, 46 patients were NPO (Nothing by mouth )for 10-12 hours, and 56 were more than 12 hours NPO before surgery.ConclusionBased on the results of this study, it seems that preoperative care in elderly people, especially about duration of NPO time and attention to assessment of vital sign and Comorbidities, is not sufficiently precise. Therefore, it is recommended that caregivers receive adequate education about preoperative careKeywords: Fasting time. Elderly, preoperative care, surgery
-
زمینهپرستاران بزرگترین گروه در میان کارکنان بهداشتی بوده و از دیدگاه قانونی و اخلاقی باید پاسخگوی کیفیت مراقبت های ارائه شده باشند و رعایت استانداردها یکی از جنبه های مهم کیفیت مراقبت می باشد. هدف از این مطالعه تعیین موانع رعایت استانداردهای پرستاری در مراقبت از بیماران بعد از عمل جراحی شکم می باشد.روش هااین مطالعه یک پژوهش توصیفی مقطعی می باشد که جامعه آن کلیه پرستاران شاغل در بخش های جراحی شکم بیمارستان های آموزشی درمانی شهر کرمانشاه می باشند که به روش نمونه گیری آسان انتخاب شدند. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه سه بخشی موانع فردی، مدیریتی و محیطی رعایت استانداردها در مراقبت از بیماران بعد از جراحی شکم استفاده شده است که این ابزار یک پرسشنامه محقق ساخته می باشد و روایی آن به روش روایی محتوا و پایایی آن به روش آزمون مجدد و آلفای81/0 تایید گردید و جهت تجزیه و تحلیل داده ها از روش های آماری توصیفی و نرم افزار SPSS ویرایش 16 استفاده شد.یافته هایافته های به دست آمده از 30 نمونه که 43% آنها مونث بودند و میانگین سنی آنها 5/31 سال بود، نشان داد که جهت اجرای استانداردها، مهمترین مانع در بعد فردی نداشتن انگیزه (7/46%)، در بعد مدیریتی ارزشیابی نشدن بر اساس استانداردها (73 %) و در بعد محیطی روتین گرایی در مراقبت از بیمار (7/76 %) می باشد.نتیجه گیریبا توجه به اینکه مهمترین موانع نداشتن انگیزه، ارزشیابی نشدن و روتین گرایی است توصیه می شود راهکارهایی جهت اصلاح آنها در نظر گرفته شود. و پیشنهاد می شود جهت تایید نتایج این پژوهش، مطالعاتی مشابه با حجم نمونه بیشتر انجام شودکلید واژگان: موانع, ارائه مراقبت, مراقبت پرستاری, مراقبت استاندارد, مراقبت بعد از عمل, بخش جراحی, پرستاریIntroduction: Nurses are the largest group among the health professionals and both legally and ethically they must be responsible for the quality of the cares provided. And, one of the major aspects of the quality of care is the standard. This study aims at investigating the barriers in implementing the nursing standards in caring for the patients after an abdominal surgery is done.MethodsThis is a descriptive cross-sectional study. The target population of the study, that were selected through the simple sampling method, are all the nurses working at the abdominal surgery wards of training-clinical hospitals of Kermanshah. To gather the required data, a self-made questionnaire on individual, administrative, and environmental barriers to fulfilling standards in caring for the patients after abdominal surgery. Its validity through content validity and its reliability via test-retest method and the alpha 0.80 were confirmed. SPSS software version 16 was used for the analysis of data.ResultsThe findings from 30 participants, whom 43% of which were female, showed that the greatest barriers to the implementation of standards were: 46.7% for the lack of motivation (as an individual barrier), 73% for the lack of standardized evaluation (as an administrative barrier), and 76.7% for routine-orientedness (as an environmental barrier)ConclusionThe findings from 30 participants, whom 43% of which were female, showed that the greatest barriers to the implementation of standards were: 46.7% for the lack of motivation (as an individual barrier), 73% for the lack of standardized evaluation (as an administrative barrier), and 76.7% for routine-orientedness (as an environmental barrier)Keywords: Barriers, providing care, nursing care, standard care, post, surgery nursing care, surgery ward, nurses
-
زمینه و هدف
رضایتمندی بیماران از خدمات پرستاری، از شاخص های مهم کیفیت بیمارستان و سلامت بیماران است. مطالعه حاضر با هدف بررسی رضایتمندی بیماران از مراقبت های قبل و بعد از عمل در بیمارستان های آموزشی دانشگاه علوم پزشکی بابل انجام شد.
روش بررسیدر این مطالعه توصیفی- مقطعی، رضایتمندی 450 نفر از بیماران بستری که با روش آسان انتخاب شده بودند مورد بررسی قرار گرفت. داده ها با استفاده از پرسشنامه خود ساخته مشتمل بر مشخصات دموگرافیک و سوالات رضایتمندی جمع آوری و روایی محتوا با نظر اساتید و پایایی با ضریب آلفای کرونباخ 92/0 تایید شد. سوالات در پنج گویه در مقیاس لیکرت از خیلی زیاد (5) تا خیلی کم (1) بود که در دو طیف مطلوب و نامطلوب بررسی شد. داده ها با استفاده از توزیع فراوانی و آزمون های آماری T-test، T زوج و ANOVA با سطح اطمینان 95 درصد تجزیه و تحلیل شد.
یافته هامیزان رضایتمندی کلی از خدمات پرستاری قبل از عمل 3/86 درصد در حد مطلوب و این میزان در مرحله بعد از عمل، 1/89 درصد بود. مقایسه میانگین رضایتمندی کلی از خدمات پرستاری قبل و بعد از عمل از نظر آماری تفاوت معنی دار نداشت. رضایتمندی بعد از عمل با سطح تحصیلات، جنس و محل سکونت ارتباط معنی داری نشان داد (05/0>p).
نتیجه گیریاکثر بیماران از خدمات پرستاری ارائه شده قبل و بعد از عمل راضی بودند. از آنجا که میزان رضایتمندی، شاخصی برای سنجش اثر بخشی نظام سلامت است، پیشنهاد می گردد سنجش رضایت بیماران به عنوان بخشی از فرآیند ترخیص در نظر گرفته شود.
کلید واژگان: رضایت بیمار, مراقبت قبل از عمل, مراقبت بعد از عمل, خدمات پرستاری, ایرانBackground And ObjectivesPatient satisfaction is an important concept and priority in health system. The aim of this study was to assess patient's satisfaction from nursing care in hospitals of Iran University of Medical Sciences.
Materials And MethodsIn this cross-sectional study, 450 patients who had undergone surgery during six months were selected to the study. Data were collected using a self-structured questionnaire. Patient's satisfaction was measured in a 5-point Likert scale.
ResultsThe overall satisfaction of patients pre- and post operation was at an optimum level of 83.6% and 89.1%, respectively. The mean overall satisfaction with nursing care was not statistically significant before and after the surgery. Patient's satisfaction after the surgery was significantly related to the education, gender and residential area (p<0.05).
ConclusionMost patients were satisfied with the nursing care before and after the surgery. Patient satisfaction should be measured at the time of discharge as an evaluation index.
Keywords: patient satisfaction, preoperative care, post operative care, Nursing service, Iran -
زمینه و هدف
ناشتا بودن بعد اعمال جراحی شکم یک سنت مرسوم جراحان به دلیل ترس از عوارض شروع تغذیه خوراکی قبل از برگشت حرکات روده ای می باشد. در عین حال شواهد علمی حمایت کننده از این روش تغذیه وجود ندارد. هدف ما در این مطالعه معرفی تغذیه خوراکی زودرس به عنوان روش روتین درمانی و در نتیجه کاهش زمان ناشتائی بیماران می باشد.
مواد و روش کاربیمارانی که تحت آناستاموز کولون قرار گرفته اند به طور تصادفی به دو گروه (گروه مورد 38 نفر و گروه کنترل 40 نفر) تقسیم شدند. گروه 1 روز بعد از عمل، رژیم مایعات شروع و کم کم به رژیم جامدات تغییر یافت در گروه 2 تغذیه پس از رفع ایلئوس شروع شد؛ و در نهایت دو گروه از نظر استفراغ، حرکات روده ای، عوارض، زمان شروع تغذیه خوراکی، حجم سرم دریافتی و طول مدت بستری مورد بررسی قرار گرفتند.
یافته ها78 بیمار از سال 1388 تا 1390 وارد مطالعه شدند. 38 بیمار در گروه 1 و 40 بیمار در گروه 2. تفاوت معنی داری بین دو گروه از نظر عوارض کلی وجود داشت. در گروه 1 کاهش واضحی در طول مدت بستری، حجم سرم دریافتی، ایلئوس استفراغ و اتساع شکمی بعد عمل، زمان دفع گاز، گذاشتن لوله معده موربیدیته، عوارض زخم وپنومونی وجود داشت.
بحث و نتیجه گیریتغذیه خوراکی زودرس روشی بی خطر و قابل تحمل توسط بیماران می باشد. با توجه به کاهش طول مدت بستری و ایلئوس، می توان تغذیه زودرس را یک روش درمانی موثر و روتین در این بیماران در نظر گرفت. مطالعات بیشتری لازم است تا بر جنبه های اقتصادی و رضایت و تغییرات فیزیولوژیک بیماران متمرکز شوند.
کلید واژگان: آناستوموز کولون, تغذیه زودرس, مراقبت بعد از عملBackground and AimsFasting following abdominal surgery is a traditional surgical practice based on fears of causing postoperative complications if oral intake begins before bowel function returns. However, supporting scientific evidence for this traditional practice is lacking and there are potential benefits from early postoperative of oral intake compared with parenteral nutrition. The aim of this study was to assess the safety, tolerability, and outcome of early oral feeding after elective colon anastomosis.
Materials and MethodsAll patients who underwent elective colon anastomosis between 2009 – 2011were randomized to one of the following two groups: Group one: early oral feeding, patients received a clear liquid diet on the first postoperative day followed by a regular diet. Group two: feeding (delay) only after the resolution of their postoperative ileus. The patients were monitored for vomiting, bowel movements, time of regular diet consumption, complications, amount of serum received, and length of hospitalization.
ResultsSeventy-eight patients were studied, 38 patients in group one and 40 patients in group two. There were significant differences between the early and regular feeding groups in the overall complications and significant reduction of length of hospitalization, serum reception, postoperative ileus, vomiting, and abdominal distension, time of presence of flatus, postoperative nasogastric tube placement, morbidity, wound complications, and pneumonia in group one.
ConclusionEarly oral feeding is safe and can be tolerated by patients. Reduced length of ileus and shorter hospitalization may occur with multimodal protocols. Thus, it may become a routine feature of postoperative management in these patients. Further studies should focus on the cost effectiveness, patient's satisfaction, and other physiological changes.
Keywords: Colon anastomosis, Oral feeding, Postoperative care -
زمینه و هدفاعمال جراحی شکمی و از جمله جراحی های ژنیکولوژیک در بیماران سبب اختلال در حرکات معدی روده ای می شود. تغذیه زودرس و حرکت بیمار از مداخلات غیردارویی هستند که ممکن است در برگشت حرکات روده مفید واقع گردند. شروع زودرس تغذیه پس از سزارین هنوز به طور روتین در بیمارستان ها اجرا نمی شود. این مطالعه به منظور تعیین اثر مایع درمانی خوراکی زودرس بر بازگشت عملکرد روده و رضایتمندی زنان نخست زا پس از عمل سزارین انتخابی تحت بیهوشی عمومی انجام شد.روش بررسیاین کار آزمایی بالینی روی 120 زن نخست زا پس از سزارین انتخابی تحت بیهوشی عمومی در بیمارستان هاجر شهرکرد طی شش ماه اول سال 1387 انجام شد. زنان به صورت تصادفی در دو گروه 60 نفری مداخله و کنترل قرار گرفتند. در گروه مداخله تغذیه زودرس با مایعات شفاف 4 ساعت بعد از عمل، بدون در نظر گرفتن صدای روده و تغذیه جامد پس از سمع صدای روده انجام شد. تغذیه گروه کنترل 12 ساعت بعد از عمل با مایعات آغاز و در صورت تحمل، رژیم نرم و در وعده بعدی غذای معمولی دریافت نمودند. برگشت حرکات روده، زمان شروع حرکت بیمار، رضایتمندی و ترخیص از بیمارستان و عوارض در دو گروه با هم مقایسه گردید. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS-15 و آزمون های آماری کای اسکوئر، تی تست، آنالیز واریانس یک طرفه تجزیه و تحلیل شدند.یافته هامیانگین فاصله زمانی سمع صدای روده (38/1±5/9 ساعت در برابر 5/2±5/12)، دفع گاز (61/3±7/15 در برابر 1/4±4/22ساعت)، زمان احساس حرکات روده (99/1±8/10 در برابر 4/3±7/15 ساعت) و دفع مدفوع (65/3±9/18 در برابر 8/4±4/23 ساعت) در گروه مداخله نسبت به گروه کنترل به صورت معنی داری کوتاه تر بود (05/0P<). راه رفتن و پایین آمدن از تخت در گروه مداخله (1/14 ساعت) زودتر از گروه کنترل (8/18ساعت) بود (05/0P<). رضایتمندی گروه مداخله به طور معنی داری بیشتر از گروه کنترل بود (05/0P<).نتیجه گیرینتایج این مطالعه نشان داد که تغذیه زودرس مایعات بعد از عمل سزارین انتخابی در >مقایسه با روش معمول با برگشت سریع تر حرکات روده ای، تحرک سریع تر فرد و افزایش رضایتمندی همراه است.
کلید واژگان: تغذیه زودرس, مراقبت پس از عمل, ایلئوس, سزارین انتخابی, رضایتمندیBackground And ObjectiveAbdominal operations as gynaecological procedures result in gastrointestinal dysmotility. Early feeding and ambulation are nonpharmacologic interventions which can be useful in re-initiation of bowel function. This study was done to evaluate the effect of early oral hydration on the return of bowel function and woman's satisfaction after elective caesarean section in primiparous women.Materials And MethodsIn this randomized clinical trial, 120 primiparous women undergone elective cesarean section were assigned to control and intervention groups in Hajar hospital, Shahrekord, Iran during 2007. In the interventional group, oral hydration with liquids was started 4 hours after surgery regardless of presence of bowel sounds and solid food was started after bowel sounds appeared. The control group recieved liquid diet 12 hours after the operation if it was tolerated, they were given soft diet and regular food at the next meal. The return of bowel activity, time of ambulating, satisfaction, discharge from the hospital and complications were compared in two groups. The data were analyzed using SPSS-15, Chi-Square, T and one way ANOVA tests.ResultsThe mean postoperative time interval to first hearing of normal intestinal sounds in interventional versus control groups were (9.5±1.38 and 12.5±2.5 hours) the first passage of flatus (15.7±3.61 vs.22.4±4.1 hours), time to first sensation of bowel movement (10.8±1.99 versus 15.7±3.4 hours) and defecation (18.9±3.65 versus 23.4±4.85 hours). These differences were significant (P<0.05). Also discharge from the hospital (0.96±0.18 versus 1.1±34 days) were significantly shorter in interventional group (P<0.05). The women in the early feeding group got out of bed (patient mobilisation) earlier than their interventional group (14.1 hours versus 18.8 hours (P<0.05). Maternal satisfaction was significantly higher among the early fed women (P<0.05).ConclusionEarly oral hydration after elective cesarean section associated with rapid resumption of intestinal motility and increased woman’s satisfaction. -
زمینه و هدفانسداد روده بعد ازعمل موجب جمع شدن ترشح، تهوع، استفراغ، نفخ شکم و حتی درد می گردد، جویدن آدامس یکی از روش هایی است که می تواند طول مدت انسداد گذرا را کم کند. این مطالعه با هدف تاثیر جویدن آدامس بر روی حرکات دودی دستگاه گوارش بعد از عمل برداشتن کیسه صفرا اجرا شد.مواد و روش کاراین کارآزمایی بالینی تصادفی در سال 88 بر روی 24 بیمار واجدشرایط (در هر گروه 12 بیمار) انجام شد، گروه مورد عمل جویدن آدامس را سه بار، هر بار به مدت 20 دقیقه در زمان های 4، 10 و 18 ساعت بعد از به هوش آمدن انجام دادند ولی در گروه شاهد هیچ مداخله ای انجام نشد سپس در هر دو گروه هر 2 ساعت با استفاده از گوشی پزشکی صداهای روده ای توسط پزشک، هم چنین با سوال کردن از بیمار هر 2 ساعت در مورد دفع گاز و مدفوع اطلاعات جمع آوری و ثبت شد سپس داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS-13 و آزمون t مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت.یافته هااولین صدای روده ای درگروه مورد 04/1±3 ساعت و درگروه شاهد 3/1±8/2 ساعت بود که اختلاف معنی داری نداشت. اولین دفع گاز در گروه مورد 5/10±3/18 ساعت و در گروه شاهد 6/12±28/36 ساعت و زمان اولین دفع مدفوع در گروه مورد 7/21±8/36 ساعت و درگروه شاهد 2/19±5/69 ساعت بود که (001/0=p) تفاوت معنی داری داشتند.نتیجه گیرینتایج این مطالعه نشان داد که جویدن آدامس می تواند برگشت حرکات دودی دستگاه گوارش بعد از کوله سیستکتومی را تسریع نماید.
کلید واژگان: جویدن آدامس, مراقبت بعد از عمل, ایلئوس, کله سیستکتومی, دفع مدفوعBackgroundPostoperative ileus is common after cholecystectomy, causes gas retension, distention, nausea, vomiting, and even pain. Chewing gum is a type of sham feeding that may reduce the duration of postoperative ileus. This study determines the effect of chewing gum in the immediate postoperative period to facilitate ileus recovery following cholecystectomy.Material and MethodsThis is a randomized controlled trial in 2009. Twenty-four patients undergoing cholecystectomy and they divided in to two equal groups (n=12). Patients in group A chewed sugarless gum there time after surgery, each time 20 miniutes in 4, 10 and 18 hours after finishing sugery. Demographics, intraoperative, and postoperative care data did not reveal any significant difference between two groups. The data resending the first passage of flatus, defecation and bowel sound in every 2 hours for each patient completed in questioning. Data were analyzed using SPSS software version-13.5 and student t-test.ResultsThe first bowel sound heard 3 ±1.3 and 2.8 ±1.3 hours post-operatively in cases and controls, respectively. The above findings were not significant between two groups. Furthermore gas passing reported at 18.3±10.5 and 36.28±12.6 hours post-operation in case and control groups respectively. The first defecation was occured at 36.8 ±21.7 and 69.5 ±19.2 hours after operation in case and control groups, respectively (p =0.001).ConclusionThis study showed that the chewing gum can help bowel movement after cholecystectomy. -
زمینه و هدفانسداد روده بعد از عمل جراحی موجب جمع شدن ترشح و تهوع، استفراغ، نفخ شکم و حتی درد میگردد، جویدن آدامس یکی از روشهایی است که میتواند طول مدت انسداد گذرا را کم کند این تحقیق با هدف تاثیرجویدن آدامس بر روی حرکات دودی دستگاه گوارش بعد از عمل آپاندکتومی اجرا شده است.
مواد و روشها: این مطالعه به صورت کارآزمایی بالینی تصادفی دو سوکور، با تعداد 46 بیمار واجد شرایط انجام گرفت. بیماران به دو گروه مورد و شاهد تقسیم شدند. گروه مورد، عمل جویدن آدامس را سه بار و هر بار به مدت 20 دقیقه در زمانهای 4، 10 و 18 ساعت بعد از به هوش آمدن انجام دادند ولی در گروه شاهد هیچ مداخلهای انجام نشد سپس در هر دو گروه هر دو ساعت با استفاده از گوشی پزشکی صداهای رودهای توسط پزشک چک شد. همچنین با سوال کردن از بیمار هر دو ساعت در مورد دفع گاز و مدفوع اطلاعات جمع آوری و ثبت شد سپس با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون تی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته ها: به طور میانگین اولین صدای رودهای در گروه مورد در ساعت 41/0±08/2ساعت و در گروه شاهد در ساعت 45/1±13/3 مشاهد شد. دفع مدفوع در گروه مورد در ساعت 59/14±8/26 و در گروه شاهد ساعت 92/13±08/50 مشاهده شد. همچنین زمان اولین دفع گاز در گروه مورد در ساعت 77/10±91/11 ولی در گروه شاهد در ساعت 11/12±21/29 بود. با توجه به مشاهدات صورت گرفته، اختلاف معنی داری بین دو گروه از نظر آزمون های مورد بررسی، مشاهد شد(002/0=p).نتیجه گیرینتایج این تحقیق نشان داد جویدن آدامس میتواند به حرکات دودی دستگاه گوارش بعد از عمل برداشتن آپاندیس کمک کند.
کلید واژگان: جویدن آدامس, مراقبت بعد از عمل, ایلئوس, آپاندکتومی, دفع مدفوعBackgroundPostoperative ileus after appendectomy causes gas storage, distention, nausea, vomiting, and even pain. Gum chewing is one of the ways that can reduce the duration of temporary ileus. The aim of this study is to determine the effect of gum chewing on bowel movements following appendectomy.Materials And MethodsThis randomized double-blind clinical trial was done on 46 patients undergoing appendectomy that were divided into equal treatment and control groups. The treatment group chewed gum three times, each time for 20 minutes, 4, 10, and 18 hours after recovery from anesthesia. The control group, however, did not receive any special treatments. The bowel sounds were monitored every two hours using stethoscope. Also, through running interviews with two hour intervals, data were collected regarding the first passage of flatus and defecation. Data were analyzed through SPSS and t-test.ResultsOn average, the first bowel sounds in treatment and control groups were, respectively, heard at 2.08±0.41 and 3.13±1.45 hours, whereas gas passage in treatment and control groups was reported at 26.8±14.59 and 50.08±13.92 hours, respectively. Also, the first defecation in the treatment group occurred at 18.91±10.77 hour but in the control group this happened at 29.21±12.11 hour. Based on these observations, a significant difference was seen between the two groups in terms of the test results (p=0.002).ConclusionThe findings of this study showed that chewing gum can help bowel movements after appendectomy. -
مجله دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد، سال پنجاه و سوم شماره 2 (پیاپی 108، تابستان 1389)، ص 104مقدمه مطالعات گذشته نشان داده اند که تغذیه زودرس پس از آناستوموز کولون امکان پذیر است. به طور معمول زمانی برای بیماران بعد از کولکتومی تغذیه از راه دهان شروع می گردد که برگشت عملکرد روده ها با دفع گاز و اجابت مزاج اثبات شده باشد.
روش کار در این مطالعه مورد شاهدی 64 بیماری که تحت لاپاراتومی الکتیو با رزکسیون و آناستوموز کولون بین دی ماه 85 تا دی ماه 86 در بیمارستان قائم قرار گرفته بودند، به صورت آینده نگر در یکی از دو گروه زیر مورد مطالعه قرار گرفتند.
در گروه اول یا مورد، تغذیه زودرس بیماران در روز اول بعد از عمل، رژیم مایعات صاف شده بود و در صورت تحمل کم کم رژیم معمولی داده می شد. در گروه دوم یا شاهد، تغذیه همه این بیماران طبق روش رایج، فقط بعد از رفع ایلئوس رژیم شروع می گردید. بیماران از لحاظ تهوع و استفراغ، حرکات روده ای، تحمل رژیم، عوارض، مقدار سرم دریافتی و طول مدت بستری تحت بررسی قرار گرفتند. اطلاعات به دست آمده در پرسشنامه ها با استفاده از آمار توصیفی، آزمون کای دو، تی و من ویتینی مورد بررسی و تحلیل قرار گرفت.
نتایج 64 بیمار مورد مطالعه به دو گروه مساوی تقسیم شدند، هیچ اختلاف معنی داری بین دو گروه تغذیه زودرس و روش رایج در عوارض و مرگ و میر وجود نداشت اما مقدار سرم دریافتی و تعداد روزهای بستری در گروه مورد به صورت معنی داری کمتر از گروه شاهد بود.
نتیجه گیری تغذیه زودرس پس از جراحی الکتیو کولون ایمن می باشد و بیماران می توانند آن را به خوبی تحمل کنند، بنابراین روش تغذیه زودرس را می توان به عنوان روش معمول تغذیه در چنین بیمارانی پس از جراحی در نظر گرفت.
کلید واژگان: آناستوموز کولون, تغذیه, مراقبت بعد از عملIntroductionPrevious studies have shown that early postoperative colon anastomosis oral feeding is feasible. Traditionally patients were fed when flatus or defecation documented the return of bowel function.Materials And MethodsAll patients who underwent elective laparotomy with colon resection and anastomosis between December 2006 –and December 2007 were prospectively randomized to one of the following two groups: group 1: early oral feeding--all patients received a clear liquid diet on the first postoperative day followed by a regular diet as tolerated; group 2: regular feeding--all patients were treated in the "traditional" way, with feeding only after the resolution of their postoperative ileus. The patients were monitored for vomiting, bowel movements, time of regular diet consumption, complications, amount of serum received and length of hospitalization.ResultsA total of 64 consecutive patients were studied, 32 patients in group 1 and 32 patients in group 2. There were no significant differences between the early and regular feeding groups in the overall complications or mortality, but there were significant reduction of length of hospitalization and serum reception in the early oral feeding group.ConclusionEarly oral feeding after elective colon surgery is safe and can be tolerated by the patients. Thus, it may become a routine feature of postoperative management in these patients.Keywords: Colon anastomosis, Feeding, Postoperative Care -
مقدمهبستری شدن در بیمارستان و انتظار برای عمل جراحی به عنوان یک رویداد ایجاد کننده اضطراب زیادکه باعث ایجاد عوارض رفتاری و شناختی می شود پذیرفته شده که می تواند روی فرایند بهبودی تاثیر گذار باشد. ذهنیت داشتن عمل جراحی چه در جراحی های بزرگ یا پروسیجرهای کوچک، باعث ایجاد اضطراب می شود. هدف این مطالعه تعیین اثر ملاقات پرستاری قبل از عمل بر اضطراب قبل از عمل بیماران تحت اعمال جراحی گوش و حلق و بینی می باشد.مواد و روش هابا استفاده از یک آزمون کنترل شده، 46 بیمار منتظر عمل جراحی الکتیو گوش و حلق و بینی، توسط پرستار جراحی ملاقات شدند (گروه تجربی). یک گروه کنترل (46 نفر) فقط مراقبت های روتین بخش را دریافت نمودند. نتیجه مورد اندازه گیری در این مطالعه، اضطراب قبل از عمل بود که با استفاده از ابزار اضطراب و آگاهی قبل از عمل آمستردام اندازه گیری شد.یافته هانتایج نشان داد که نمرات اضطراب قبل از عمل در گروه تجربی کاهش یافت اما در بیماران گروه کنترل افزایش یافت و این تغییرات از نظر آماری معنی دار است (05/0>P).بحث و نتیجه گیرینتیجه گیری می شود که ملاقات پرستاری قبل از عمل اثرات بالینی قابل توجهی داشته و مراقبت بیماران تحت اعمال جراحی گوش و حلق و بینی را ارتقا می دهد.
کلید واژگان: ملاقات پرستاری, اضطراب, مراقبت قبل از عمل -
سابقه و هدف
گرچه در عصر حاضر بی هوشی و جراحی نسبت به گذشته کم عارضه تر و موفقیت آمیزتر شده است، ولی اضطراب قبل از عمل همچنان به قوت خود باقی است. ما در این مطالعه ویرایش فارسی معیار سنجش اضطراب و نیاز به اطلاعات آمستردام را جهت استفاده در کشور ایران ترجمه و هنجار یابی نمودیم.
روش بررسیابتدا ویرایش انگلیسی آزمون مورد نظر به زبان فارسی ترجمه شد و ترجمه مجدد نسخه فارسی به انگلیسی مورد تایید نویسنده اصلی ویرایش انگلیسی (آقای تیم ویسوکی) قرار گرفت. سپس پرسش نامه حاصل توسط 130 بیماری که در کلاس 1و2 انجمن بیهوشی آمریکا و در محدوده سنی 18 تا 60 سال بودند، تکمیل گردید. هم چنین بیماران ویرایش فارسی پرسش نامه بیست سوالی معیار سنجش اضطراب وضعیتی اسپیل برگر را به عنوان استانداردی جهت ارزیابی اضطراب قبل از عمل به صورت هم زمان تکمیل نمودند.
یافته هانسخه فارسی آزمون آمستردام به لحاظ پایایی دارای ضریب کرون باخ 84/0 برای اضطراب قبل از عمل و ضریب 82/0 برای نیاز به اطلاعات قبل از عمل بود. از لحاظ اعتبار هم زمان، معیارهای سنجش اضطراب پرسش نامه آمستردام در مقایسه با آزمون استاندارد سنجش اضطراب وضعیتی اسپیل برگر ضریب هبستگی بالایی داشت (68/0)، ولی ارتباط معیارهای سنجش نیاز به اطلاعات برسش نامه آمستردام با آزمون اضطراب وضعیتی اسپیل برگر در حد متوسط بود (5/0). آنالیز واریانس نشان داد که جنس و نیاز به کسب اطلاعات دو عامل مستقل در تعیین اضطراب قبل از عمل هستند.
نتیجه گیرینسخه فارسی آزمون سنجش اضطراب آمستردام از روایی و پایایی مناسبی برای سنجش اضطراب و نیاز به اطلاعات قبل از عمل برخوردار است.
کلید واژگان: اضطراب, مراقبت قبل از عمل, آزمون اسپیل برگر, آزمون سنجش اضطراب آمستردامBackgroundAlthough anesthesia and surgery have become safer and more successful than ever before, preoperative anxiety is still a common problem. In this study, we translated and validated the Amsterdam Preoperative Anxiety and Information Scale (APAIS) for Iranian population.
Materials and methodsWe first translated the English version into Farsi, then translated back into English. The translation to English was authorized by the correspondent author of English version (Tim Wysocki).The questionnaires were completed by 130 patients with A.S.A I and II scheduled for elective outpatient surgeries. They also completed 20-item Spielberger’s State Anxiety Inventory (STAI-State) questionnaire concurrently as a gold standard for evaluation of preoperative state anxiety.
ResultsCronbach’s alpha was 0.84 for the anxiety scale and 0.82 for the need-for-information scale. The correlation between the anxiety items of the APAIS and the STAI-State was high (0.68) and the correlation between the information items and the STAI-State were intermediate (0.50). Factor analysis with oblique rotation revealed two factors which explained 72% of the total variance: anxiety and need-for-information. Female sex and need-for-information were independently associated with preoperative anxiety. Anxiety was significantly higher in females (9.30±4.12) than males (5.8±2.30) (P<0.001). Assuming APIAS for anxiety equal or more than 11 as cut-off point, 21% of our study patients were anxious and 68% of our patients had a positive-information attitude.
ConclusionFarsi version of APAIS is a valid and reliable instrument for evaluation of preoperative anxiety and information requirement. Gender and information requirement are independently associated with preoperative anxiety. .
Keywords: Anxiety, APAIS, Preoperative care, Questionnaires, STAI -
زمانی که نوزادی با بیماری قلبی مادرزادی به دنیا می آید تنیدگی پذیرش این واقعه و یادگیری چگونگی مراقبت از چنین نوزادی بر تنیدگی انتقال به مرحله والدینی افزوده می شود. حمایت از نقش والدی با تامین نیازهای اطلاعاتی می تواند نقش مهمی در کاهش تنیدگی آن ها و همچنین سلامت شیرخوار داشته باشد.
هدف پژوهش تعیین نیازهای آموزشی مادران شیرخواران تحت عمل جراحی قلب از نحوه مراقبت بعد از عمل بود. جامعه پژوهش کلیه مادران فارسی زبان بودند که فرزندان شیرخوار آن ها برای اولین بار تحت اعمال جراحی قلب (باز یا بسته) قرار گرفته بودند. لذا 62 نفر از مادران واجد شرایط به روش نمونه گیری مستمر انتخاب شدند. پژوهشگر با استفاده پرسشنامه، نیازهای آموزشی مادران شیرخوران تحت عمل جراحی قلب را تعیین کرد.
نتایج پژوهش نشان داد که 19.4 درصد از مادران نیاز آموزشی زیاد داشتند، نتایج آزمون های آماری پیرسون و اسپیرمن ارتباط معنی داری را بین نیازهای آموزشی مادران شیرخواران تحت جراحی قلب و دو متغیر سن و سطح تحصیلات نشان نداد.
تعیین نیازهای آموزشی مادران دارای کودک بیمار و تدوین برنامه آموزش بر اساس نیاز می تواند باعث تسهیل در تغییر رفتاری آنان با کودک گردد. بنابراین با عنایت به یافته های پژوهش، ارایه آموزش های مورد نیاز مادران در زمینه ماهیت بیماری و جراحی، داروها، نحوه برخورد با علایم، پیگیری و حمایت های اجتماعی و مراقبت از شیرخوار می تواند منجر به یادگیری بیشتر و در نتیجه انجام مراقبت بهتر توسط مادران از کودکان بیمار گردد.
از آنجا که ترخیص از بیمارستان و به عهده گرفتن مسوولیت مراقبت مستقل از شیرخوار سبب بروز نیازهای آموزشی جدید می شود پیشنهاد می شود پژوهشی مشابه پس از ترخیص نوزاد با بیماری قلبی از بیمارستان انجام شود.
کلید واژگان: مراقبت بعد از عمل, ناهنجاریهای مادرزادی قلب, نیازهای آموزشیNormal transition to a parenthood stage would be critically superimposed by birth of an infant with Congenital Heart Disease (CHD). Providing some information about how to take care of the baby with CHD and heart surgeries and also supporting the mother will decrease maternal stress and consequently improves infant’s health.Objectiveto investigate the learning needs of the mothers of infants with heart surgeries regarding post operative care in the health centers in Tehran, 1384.Methodthe design was a descriptive study in which a questionnaire was as a data gathering instrument.Sixty-two mothers of the infants with congenital heart diseases with continuous sampling method participanted in this study.The study findings showed that 14.5%, 66.1% and 19.4% of mothers had low, moderate and high levels of learning needs respectively. There were not any significant relationships between learning needs and any other variables age or educational levels. According to the results of the study, providing information to meet the learning needs of mothers would eventually, decrease mother their stress to look after the babies in a better way. Soit seems that, providing educational classes based on the mother's learning needs would be necessary in the setting of children's hospitals with heart surgeries wards. It is recommended that, needs assessment of the mothers of infants with heart surgeries, after discharge, would be necessary for future studies. -
این تحقیق مطالعه ای توصیفی می باشد که به منظور بررسی کیفیت مراقبت پرستاری پس از عمل جراحی در بیماران بستری در بخشهای جراحی عمومی انجام شده است. " نمونه های پژوهش را 39 بیمار تحت جراحیهای شکم و قفسه سینه تشکیل می دادند که در مرحله پس از عمل جراحی و پس از ورود به بخشهای جراحی به روش تصادفی انتخاب می شدند. ابزار گردآوری داده ها چک لیستی مشتمل بر هفت بخش بود که بر روش مشاهده توسط پژوهشگران تکمیل شده است. یافته های پژوهش نشان دادند که تمامی (100%) مراقبتهای ارایه شده در زمینه کنترل وضعیت خونرسانی بافتی نامطلوب و در زمینه حفاظت و ایمنی و حفظ حرارت مطلوب بود. 15 / 4 درصد از مراقبتهای پرستاری مربوط به مایعات و الکترولیتها 16/ 7 درصد حفظ راحتی بیمار مطلوب بود. علاوه بر آن اکثر موارد مراقبتهای فراهم شده در زمینه مراقبت از زخم (77) نامطلوب بود.. در کل یافته های پژوهش در ارتباط با هدف کلی نشانگر آن بود که فقط 7/7 درصد مراقبتهای پرستاری ارایه شده در مرحله پس از عمل جراحی در حد مطلوب بوده است.
کلید واژگان: مراقبت پرستاری, مراقبت بعد از عمل, بیماران بستری, گروه جراحی بیمارستان
- نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شدهاند.
- کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شدهاست. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
- در صورتی که میخواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.